Сен бізге күш бердің, үміт бердің

1. Сыйладың, Ехоба, зор үміт

От боп жанған лаулап.

Айтамыз жұртқа ол жайлы,

Жүректерін жаулап.

Алайда қиын күндер келіп,

Үркітті-ау бізді талай.

Әп-сәтте үміт жалыны

Сөніп қалды қалай?

2. Атайын қайбір көмегіңді,

Олар ұшан-теңіз.

Жүректің ашып қатпарын,

Жазып қойшы дейміз.

Ұмытпай сонда біз оларды,

Қайтадан жалындаймыз.

Атыңды батыл жүрекпен

Жар сап, уағыздаймыз.