៥៥ លុះ​ព្រលឹម​ស្រាង​ៗ ឡាបាន់​បាន​ក្រោក​ឡើង ហើយ​ថើប​លា​កូន​ស្រី​និង​ចៅ​ៗ​+ ព្រម​ទាំង​ជូន​ពរ​ពួក​គេ។+ រួច​គាត់​ធ្វើ​ដំណើរ​ត្រឡប់​ទៅ​ផ្ទះ​របស់​គាត់​វិញ។+

៤១ ពេល​អ្នក​បម្រើ​ចេញ​ផុត​ទៅ ដាវីឌ​ក៏​ចេញ​ពី​កន្លែង​លាក់​ខ្លួន​ជិត​នោះ នៅ​ប៉ែក​ខាង​ត្បូង។ ដាវីឌ​ក្រាប​គោរព​យ៉ូណាថាន​បី​ដង។ រួច​មក ពួក​គាត់​ទាំង​ពីរ​ថើប​លា​គ្នា ហើយ​យំ តែ​ដាវីឌ​យំ​ខ្លាំង​ជាង។

៣៧ បន្ទាប់​មក ពួក​គាត់​ទាំង​អស់​គ្នា​ហូរ​ទឹក​ភ្នែក រួច​ពួក​គាត់​ឱប​ប៉ូល ហើយ​ថើប​លា​គាត់​ដោយ​ក្ដី​ស្រឡាញ់*