ថ្ងៃសុក្រ ទី២៦ ខែធ្នូ
យើងជាអ្នករួមការងារជាមួយនឹងព្រះ។—១កូ. ៣:៩
សេចក្ដីពិតពីបណ្ដាំព្រះមានឥទ្ធិពលដ៏ខ្លាំងក្លា។ ពេលយើងបង្រៀនមនុស្សអំពីព្រះយេហូវ៉ានិងគុណសម្បត្តិរបស់លោក យើងឃើញអ្វីដ៏អស្ចារ្យ។ មនុស្សលែងចាញ់បោកការភូតភររបស់សាថាន ហើយពួកគេអាចចាប់ផ្ដើមឃើញគុណសម្បត្តិដ៏ថ្លៃថ្លារបស់បិតាយើង។ ពួកគេមានការស្ញប់ស្ញែងចំពោះឫទ្ធានុភាពដែលគ្មានកម្រិតរបស់លោក។ (អេ. ៤០:២៦) ពួកគេរៀនទុកចិត្តលោកដោយសារយុត្តិធម៌ដ៏ល្អឥតខ្ចោះរបស់លោក។ (បច. ៣២:៤) ពួកគេរៀនច្រើនពីប្រាជ្ញាដ៏ធំធេងរបស់លោក។ (អេ. ៥៥:៩; រ៉ូម ១១:៣៣) ម្យ៉ាងទៀត ពួកគេទទួលការសម្រាលទុក្ខដោយរៀនថាលោកគឺជាសេចក្ដីស្រឡាញ់។ (១យ៉ូន. ៤:៨) កាលដែលពួកគេចូលទៅជិតព្រះយេហូវ៉ា សេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់ពួកគេអំពីការរស់នៅជារៀងរហូតជាកូនរបស់លោក ទៅជាពិតប្រាកដចំពោះពួកគេ។ យើងមានឯកសិទ្ធិដ៏អស្ចារ្យដើម្បីជួយមនុស្សឲ្យចូលទៅជិតបិតានៅស្ថានសួគ៌! ពេលយើងធ្វើដូច្នេះ ព្រះយេហូវ៉ាចាត់ទុកយើងជា«អ្នករួមការងារ»ជាមួយនឹងលោក។—១កូ. ៣:៥ w២៤.០២ ទំ.១២ វ.១៥
ថ្ងៃសៅរ៍ ទី២៧ ខែធ្នូ
បើអ្នកស្បថហើយ តែមិនធ្វើតាម នោះកុំស្បថល្អជាង។—អទ. ៥:៥
បើអ្នកជាសិស្សគម្ពីរ ឬបើអ្នកបានត្រូវចិញ្ចឹមអប់រំដោយឪពុកម្ដាយដែលជាសាក្សី តើអ្នកកំពុងគិតអំពីការទទួលការជ្រមុជទឹកឬទេ? នេះគឺជាគោលដៅល្អណាស់! ប៉ុន្តែមុនទទួលការជ្រមុជទឹក អ្នកនឹងត្រូវប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះយេហូវ៉ា។ តើអ្នកអាចប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេច? អ្នកសន្យានឹងលោកក្នុងសេចក្ដីអធិដ្ឋានថាអ្នកនឹងគោរពប្រណិប័តន៍តែលោកប៉ុណ្ណោះ ហើយថាអ្នកនឹងចាត់ទុកបំណងប្រាថ្នារបស់លោកថាសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិតរបស់អ្នក។ យ៉ាងនេះ អ្នកកំពុងសន្យានឹងព្រះយេហូវ៉ាថាអ្នកនឹងបន្ដស្រឡាញ់លោក«ឲ្យអស់ពីដួងចិត្ត អស់ពីជីវិត អស់ពីសមត្ថភាពរិះគិត និងអស់ពីកម្លាំងកាយ»។ (ម៉ាក. ១២:៣០) ការប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះគឺជាអ្វីដែលអ្នកធ្វើម្នាក់ឯង គឺរវាងអ្នកនិងព្រះយេហូវ៉ា។ រីឯការជ្រមុជទឹកគឺធ្វើឡើងជាសាធារណៈ ហើយនោះបង្ហាញអ្នកឯទៀតថាអ្នកបានប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះរួចហើយ។ ការប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះគឺជាពាក្យសម្បថដ៏ពិសិដ្ឋមួយ ហើយព្រះយេហូវ៉ាតម្រូវឲ្យអ្នករស់នៅស្របតាមពាក្យសម្បថនោះ ដូចអ្នកតម្រូវពីខ្លួនឯងដែរ។—អទ. ៥:៤ w២៤.០៣ ទំ.២ វ.២; ទំ.៣ វ.៥
ថ្ងៃអាទិត្យ ទី២៨ ខែធ្នូ
ចូរអ្នករាល់គ្នាម្នាក់ៗស្រឡាញ់ប្រពន្ធរបស់ខ្លួន ដូចស្រឡាញ់ខ្លួនអ្នក រីឯប្រពន្ធត្រូវគោរពប្ដីយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ។—អេភ. ៥:៣៣
គ្រប់អាពាហ៍ពិពាហ៍តែងមានបញ្ហា។ គម្ពីរប្រាប់ចំៗថាអ្នកដែលរៀបការនឹងមាន«ការលំបាកផ្សេងៗក្នុងជីវិត»។ (១កូ. ៧:២៨) ហេតុអ្វី? ដោយសារការរៀបការគឺរវាងមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះពីរនាក់ ហើយម្នាក់ៗមានបុគ្គលិកលក្ខណៈ និងចំណង់ចំណូលចិត្តខុសៗគ្នា។ គូខ្លះប្រហែលជាមកពីវប្បធម៌ឬមានប្រវត្តិខុសពីគ្នា។ យូរៗទៅ ពួកគេប្រហែលជាឃើញគុណវិបត្តិរបស់គូដែលពួកគេមិនបានកត់សម្គាល់មុនរៀបការ។ អ្វីទាំងនេះអាចធ្វើឲ្យមានបញ្ហា។ ជាជាងទទួលស្គាល់ថាម្នាក់ៗមានចំណែកក្នុងបញ្ហា ហើយព្យាយាមរកដំណោះស្រាយ ពួកគេបន្ទោសគូរបស់ខ្លួន។ ពួកគេប្រហែលជាថែមទាំងគិតថាការរស់នៅបែកពីគ្នាឬការលែងលះគឺជាដំណោះស្រាយ។ ប៉ុន្តែ តើការឈប់ព្យាយាមក្នុងចំណងអាពាហ៍ពិពាហ៍គឺជាវិធីល្អឬទេ? មិនមែនទេ។ ព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យប្ដីប្រពន្ធបន្តរួមរស់ជាមួយគ្នាទោះជាគូរបស់ពួកគេជាមនុស្សពិបាករស់នៅជាមួយក្ដី។ w២៤.០៣ ទំ.១៦ វ.៨; ទំ.១៧ វ.១១