ចម្រៀងសរសើរព្រះ
សៀវភៅទី២
(ចម្រៀងសរសើរព្រះ ៤២-៧២)
ជូនចំពោះមេភ្លេង។ ម៉ាស់គាល*ជាកូនចៅរបស់កូរ៉ា។+
៤២ ឱព្រះអើយ ខ្ញុំនឹកការគោរពប្រណិប័តន៍លោកខ្លាំងណាស់
ប្រៀបដូចជាក្ដាន់ញីដែលស្រេកទឹកយ៉ាងខ្លាំង។
២ ខ្ញុំប្រាថ្នាចង់បានព្រះដ៏មានជីវិតរស់នៅ។+
តើពេលណាខ្ញុំអាចឈរនៅចំពោះមុខព្រះ?+
៣ ខ្ញុំស្រក់ទឹកភ្នែកទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ
ពីព្រឹកទាល់ល្ងាចមនុស្សឡកឡឺយឲ្យខ្ញុំថា៖ «តើព្រះរបស់អ្នកនៅឯណា?»។+
៤ ខ្ញុំចាំរឿងទាំងនេះ ហើយខ្ញុំចង់និយាយឲ្យអស់ពីចិត្ត
ពីមុនខ្ញុំដើរជាមួយនឹងមនុស្សច្រើនសន្ធឹក
ខ្ញុំធ្លាប់ដើរដង្ហែនាំមុខពួកគេទៅឯវិហាររបស់ព្រះ
ទាំងមានសំឡេងស្រែកអរសប្បាយនិងថ្លែងអំណរគុណ
គឺសំឡេងរបស់មនុស្សមួយក្រុមធំកំពុងធ្វើពិធីបុណ្យ។+
៥ ហេតុអ្វីខ្ញុំធ្លាក់ទឹកចិត្តខ្លាំងម្ល៉េះ?+
ហេតុអ្វីខ្ញុំជ្រួលច្របល់ក្នុងចិត្ត?
៦ ព្រះរបស់ខ្ញុំអើយ ខ្ញុំធ្លាក់ទឹកចិត្តខ្លាំងណាស់+
ហេតុនេះហើយបានជាខ្ញុំនឹកដល់លោក+
ពេលនៅទឹកដីទន្លេយ៉ូដាន់និងកំពូលភ្នំហឺម៉ូន
និងពេលនៅភ្នំមីសា។*
៧ ទឹកជ្រៅហៅរកទឹកជ្រៅ
កាលឮសំឡេងទឹកធ្លាក់របស់លោក។
រលកធំសម្បើមទាំងប៉ុន្មានរបស់លោក បោកផ្ទប់មកលើខ្ញុំ។+
៨ នាពេលថ្ងៃ ព្រះយេហូវ៉ានឹងបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះត្រង់ចំពោះខ្ញុំ
នាពេលយប់ ខ្ញុំនឹងច្រៀងចម្រៀងហើយអធិដ្ឋានទៅព្រះដែលជាម្ចាស់ជីវិតខ្ញុំ។+
៩ ខ្ញុំនឹងសួរទៅព្រះជាថ្មដារបស់ខ្ញុំថា៖
«ហេតុអ្វីបានជាលោកភ្លេចខ្ញុំ?+
ហេតុអ្វីខ្ញុំត្រូវដើរទូទុក្ខព្រោះតែសត្រូវសង្កត់សង្កិនខ្ញុំ?»។+
១០ អ្នកដែលស្អប់ខ្ញុំប្រមាថមើលងាយខ្ញុំខ្លាំងដល់ម្ល៉េះ បានជាខ្ញុំមានអារម្មណ៍ដូចជាពួកគេបំបាក់ឆ្អឹងខ្ញុំ។
ពីព្រឹកទាល់ល្ងាចពួកគេឡកឡឺយឲ្យខ្ញុំថា៖ «តើព្រះរបស់អ្នកនៅឯណា?»។+
១១ ហេតុអ្វីខ្ញុំធ្លាក់ទឹកចិត្តខ្លាំងម្ល៉េះ?
ហេតុអ្វីខ្ញុំជ្រួលច្របល់ក្នុងចិត្ត?