ចម្រៀងសរសើរព្រះ
ម៉ាស់គាល។* សេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់ដាវីឌ ពេលដែលគាត់នៅក្នុងរូងភ្នំ។+
១៤២ ខ្ញុំស្រែកហៅព្រះយេហូវ៉ាឲ្យជួយ+
ខ្ញុំបន្លឺសំឡេងអង្វរសុំសេចក្ដីមេត្តាករុណាពីព្រះយេហូវ៉ា។
២ ខ្ញុំជម្រាបលោកអំពីកង្វល់កង្វាយទាំងអស់របស់ខ្ញុំ
ខ្ញុំប្រាប់លោកអំពីទុក្ខព្រួយរបស់ខ្ញុំ+
៣ ពេលដែលខ្ញុំបាក់ទឹកចិត្តយ៉ាងខ្លាំង។
ពេលនោះ លោកនៅចាំមើលផ្លូវឲ្យខ្ញុំ។+
តាមផ្លូវដែលខ្ញុំដើរ
ពួកគេដាក់អន្ទាក់ដើម្បីចាប់ខ្ញុំ។
ខ្ញុំមិនដឹងថាគួររត់ទៅកន្លែងណាទេ+
គ្មានអ្នកណាបារម្ភអំពីខ្ញុំសោះ។
៥ ឱព្រះយេហូវ៉ា ខ្ញុំហៅរកលោកឲ្យជួយ។
ខ្ញុំពោលថា៖ «ក្នុងចំណោមមនុស្សរស់ ខ្ញុំមានតែលោកប៉ុណ្ណោះ
ជាទីពឹងជ្រករបស់ខ្ញុំ»។+
៦ សូមលោកយកចិត្តទុកដាក់ស្ដាប់ ពេលខ្ញុំស្រែកសុំលោកឲ្យជួយ
ព្រោះខ្ញុំកំពុងរងទុក្ខលំបាកខ្លាំងណាស់។
សូមសង្គ្រោះខ្ញុំឲ្យរួចពីពួកអ្នកដែលបៀតបៀនខ្ញុំ+
ដោយសារពួកគេមានកម្លាំងខ្លាំងជាងខ្ញុំ។
៧ សូមនាំខ្ញុំចេញពីគុកងងឹត
ដើម្បីឲ្យខ្ញុំអាចសរសើរនាមរបស់លោក។
សូមឲ្យមនុស្សសុចរិតមូលគ្នាមកនៅជុំវិញខ្ញុំ
ដោយសារលោកបានបង្ហាញចិត្តសប្បុរសដល់ខ្ញុំ។