យ៉ូស្វេ
១៤ នេះជាទឹកដីក្នុងស្រុកកាណានដែលជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានទទួលជាមត៌ក។ អេលាសារជាសង្ឃ យ៉ូស្វេជាកូនប្រុសនុន និងពួកប្រមុខលើវង្សត្រកូលនានានៃកុលសម្ព័ន្ធជនជាតិអ៊ីស្រាអែល បានប្រគល់ទឹកដីទាំងនេះឲ្យពួកគេ។+ ២ ដូចព្រះយេហូវ៉ាបានបង្គាប់តាមរយៈម៉ូសេ មត៌កទាំងនេះបានចែកឲ្យ៩កុលសម្ព័ន្ធ និងពាក់កណ្ដាលកុលសម្ព័ន្ធមួយទៀត+ ដោយការចាប់ឆ្នោត។+ ៣ ចំណែកឯពីរកុលសម្ព័ន្ធនិងពាក់កណ្ដាលកុលសម្ព័ន្ធមួយទៀត ម៉ូសេបានចែកមត៌កនៅត្រើយម្ខាង*ទន្លេយ៉ូដាន់ឲ្យពួកគេរួចហើយ។+ ប៉ុន្តែ ម៉ូសេមិនបានចែកមត៌កឲ្យកុលសម្ព័ន្ធលេវីទេ។+ ៤ កូនចៅយ៉ូសែបបានត្រូវចាត់ទុកជា២កុលសម្ព័ន្ធ+ គឺកុលសម្ព័ន្ធម៉ាណាសេនិងកុលសម្ព័ន្ធអេប្រាអ៊ីម។+ រីឯកុលសម្ព័ន្ធលេវី ពួកគេមិនបានទទួលទឹកដីជាមត៌កឡើយ។ ពួកគេបានទទួលតែក្រុងមួយចំនួន+ដើម្បីរស់នៅ រួមទាំងវាលស្មៅសម្រាប់ហ្វូងសត្វ និងទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ពួកគេប៉ុណ្ណោះ។+ ៥ ម្ល៉ោះហើយ ពួកកូនចៅអ៊ីស្រាអែលបានចែកទឹកដី ដូចដែលព្រះយេហូវ៉ាបានបង្គាប់ម៉ូសេ។
៦ ក្រោយមក ពួកបុរសយូដាបានមកជួបយ៉ូស្វេនៅក្រុងគីលកាល។+ ពេលនោះ កាលែប+ជាកូនប្រុសយេផុនណាដែលជាគេនិស៊ីតបាននិយាយទៅយ៉ូស្វេថា៖ «ដូចអ្នកបានដឹងច្បាស់ហើយ នៅកាដេសបានា+ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍+ទៅម៉ូសេជាតំណាងព្រះពិត+ អំពីអ្នកនិងខ្ញុំ។ ៧ ខ្ញុំមានអាយុ៤០ឆ្នាំ ពេលដែលម៉ូសេជាអ្នកបម្រើព្រះយេហូវ៉ាបានចាត់ខ្ញុំពីកាដេសបានាឲ្យមកស៊ើបការណ៍នៅស្រុកនេះ+ ហើយខ្ញុំត្រឡប់មកវិញដោយប្រាប់នូវរបាយការណ៍ពិត។+ ៨ ទោះបីជាបងប្អូនដែលធ្វើដំណើរទៅស៊ើបការណ៍ជាមួយនឹងខ្ញុំ បានប្រាប់ព័ត៌មានដែលធ្វើឲ្យបណ្ដាជនបាត់បង់ចិត្តក្លាហានក៏ដោយ តែខ្ញុំបានធ្វើតាមបង្គាប់ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់ខ្ញុំយ៉ាងស្មោះអស់ពីចិត្ត។+ ៩ នៅថ្ងៃនោះ ម៉ូសេបានស្បថថា៖ ‹ទឹកដីណាដែលអ្នកឈានជើងចូល ទឹកដីនោះនឹងក្លាយជាមត៌ករបស់អ្នកនិងកូនចៅអ្នកតរៀងទៅ ដោយសារអ្នកបានធ្វើតាមបង្គាប់ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់ខ្ញុំយ៉ាងស្មោះអស់ពីចិត្ត›។+ ១០ សែសិបប្រាំឆ្នាំមុន ព្រះយេហូវ៉ាបានសន្យានឹងម៉ូសេដូច្នោះ ពេលដែលជនជាតិអ៊ីស្រាអែលដើរនៅតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ+ ហើយព្រះយេហូវ៉ាបានរក្សាជីវិតខ្ញុំរហូតមកដល់ឥឡូវនេះ+ ដូចលោកបានសន្យា។+ ឥឡូវខ្ញុំមានអាយុ៨៥ឆ្នាំហើយ។ ១១ សព្វថ្ងៃ ខ្ញុំនៅតែមានកម្លាំងដូចពេលដែលម៉ូសេបានចាត់ខ្ញុំឲ្យទៅស៊ើបការណ៍នោះ។ ខ្ញុំនៅមានកម្លាំងចេញទៅធ្វើសង្គ្រាម និងធ្វើកិច្ចការផ្សេងៗទៀតដូចមុនដែរ។ ១២ ដូច្នេះ សូមអ្នកឲ្យទឹកដីតំបន់ភ្នំនេះមកខ្ញុំ តាមដែលព្រះយេហូវ៉ាបានសន្យានៅថ្ងៃនោះ។ នៅថ្ងៃនោះ អ្នកក៏បានឮដែរថានៅទឹកដីនោះមានពួកអេណាគីម+ និងមានក្រុងធំៗដែលមានកំពែងរឹងមាំ។+ ប៉ុន្តែ ព្រះយេហូវ៉ាច្បាស់ជានៅជាមួយនឹងខ្ញុំ+ បានជាខ្ញុំអាចបណ្ដេញពួកគេចេញ ដូចដែលព្រះយេហូវ៉ាបានសន្យា»។+
១៣ យ៉ូស្វេបានឲ្យពរដល់កាលែបជាកូនប្រុសយេផុនណា ព្រមទាំងឲ្យក្រុងហេប្រុនទៅគាត់ទុកជាមត៌ក។+ ១៤ ដោយសារមូលហេតុនោះ ក្រុងហេប្រុនបានទៅជាកម្មសិទ្ធិរបស់កាលែបជាកូនប្រុសយេផុនណាដែលជាជនជាតិគេនិស៊ីត ទុកជាមត៌ករហូតដល់សព្វថ្ងៃ ព្រោះគាត់បានធ្វើតាមបង្គាប់របស់ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែលយ៉ាងស្មោះអស់ពីចិត្ត។+ ១៥ កាលពីដើម ក្រុងហេប្រុនមានឈ្មោះថាក្រុងគារីអាតអាបា+ (ពួកអេណាគីមចាត់ទុកអាបាជាមនុស្សឧត្ដមបំផុតក្នុងចំណោមពួកគេ)។ តាំងពីពេលនោះមក ទឹកដីនោះក៏ស្ងប់សង្គ្រាម។+