យើងបានត្រូវបង្កើតមកឲ្យរស់ជារៀងរហូត
តើមានអ្នកណាដែលថាមិនចង់រស់នៅយូរអង្វែងនិងមានជីវិតសប្បាយរីករាយ? សូមស្រមៃគិតថា យើងអាចរស់នៅជារៀងរហូតដោយមានសុខភាពល្អ និងមានសុភមង្គល! យើងនឹងមានពេលជាច្រើនជាមួយនឹងមនុស្សជាទីស្រឡាញ់របស់យើង ធ្វើដំណើរទូទាំងពិភពលោក រៀនជំនាញថ្មី កាន់តែមានប្រាជ្ញា ថែមទាំងរៀនធ្វើអ្វីៗដែលយើងចូលចិត្តធ្វើ។
ហេតុអ្វីមនុស្សចង់រស់នៅជារៀងរហូត? បទគម្ពីរប្រាប់យើងថាព្រះបានបង្កើតយើងឲ្យមានសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នានោះ។ (សាស្ដា ៣:១១) បទគម្ពីរក៏ប្រាប់ថា៖ «ព្រះគឺជាសេចក្ដីស្រឡាញ់»។ (យ៉ូហានទី១ ៤:៨) តើសមហេតុផលទេឲ្យព្រះដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ បង្កើតយើងឲ្យមានសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នានោះ បើយើងមិនអាចរស់ជារៀងរហូត?
ច្បាស់ណាស់ គ្មាននរណាម្នាក់ចង់ស្លាប់ឡើយ។ តាមពិត គម្ពីររៀបរាប់ថា សេចក្ដីស្លាប់ជា«សត្រូវ»ដ៏សាហាវ។ (កូរិនថូសទី១ ១៥:២៦) មនុស្សខ្លះអាយុខ្លី រីឯមនុស្សខ្លះទៀតអាយុវែង ប៉ុន្តែនៅទីបំផុតមនុស្សទាំងអស់នឹងនៅតែស្លាប់។ មនុស្សជាច្រើនភ័យខ្លាចពេលគិតអំពីរឿងនេះ។ តើអាចបំផ្លាញសត្រូវនេះឲ្យសាបសូន្យបានទេ?
ភ័ស្តុតាងដែលនាំឲ្យមានសេចក្ដីសង្ឃឹម
តើអ្នកភ្ញាក់ផ្អើលទេ ដោយដឹងថាព្រះមិនដែលមានគោលបំណងឲ្យមនុស្សជាតិស្លាប់? សៀវភៅលោកុប្បត្តិក្នុងគម្ពីរផ្ដល់ភ័ស្តុតាងថាគោលបំណងរបស់ព្រះគឺឲ្យមនុស្សរស់ជារៀងរហូតនៅផែនដី។ ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតផែនដីឲ្យមានអ្វីទាំងអស់ដែលមនុស្សត្រូវការដើម្បីរស់នៅនិងសប្បាយរីករាយ។ បន្ទាប់មក លោកបានបង្កើតបុរសដំបូងឈ្មោះអាដាម ហើយឲ្យគាត់រស់នៅក្នុងសួនឧទ្យានដ៏សែនស្អាតមួយឈ្មោះសួនអេដែន។ ក្រោយមក «ព្រះទ្រង់ទតគ្រប់ទាំងរបស់ដែលទ្រង់បានធ្វើនោះ ក៏ឃើញថា ទាំងអស់ជាការល្អប្រពៃ»។—លោកុប្បត្តិ ១:២៦, ៣១
ព្រះបានបង្កើតអាដាមឲ្យមានជីវិតល្អឥតខ្ចោះ។ (ចោទិយកថា ៣២:៤) អេវ៉ាដែលជាប្រពន្ធរបស់អាដាមក៏មានជីវិតល្អឥតខ្ចោះដែរ។ ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «ចូរបង្កើតកូនឲ្យចំរើនជាច្រើនឡើង ឲ្យមានពេញពាសលើផែនដីចុះ ត្រូវបង្ក្រាបផែនដី ហើយមានអំណាចលើត្រីសមុទ្រ សត្វហើរលើអាកាសនឹងជីវិតផងទាំងឡាយដែលកំរើកនៅផែនដីផង»។—លោកុប្បត្តិ ១:២៨
ដើម្បីបង្កើតកូនឲ្យមានពេញផែនដី នោះត្រូវការពេល។ អេវ៉ាត្រូវមានកូន ហើយកូនរបស់នាងក៏ត្រូវមានកូនតៗគ្នារហូតដល់ពេញផែនដី ដូចគោលបំណងរបស់ព្រះ។ (អេសាយ ៤៥:១៨) តើសមហេតុផលទេដែលព្រះយេហូវ៉ាប្រាប់ឲ្យពួកគេធ្វើដូច្នេះ បើពួកគេគ្រាន់តែរស់នៅដើម្បីឃើញកូននិងប្រហែលឃើញចៅប៉ុណ្ណោះ ហើយមិនដឹងថាមនុស្សនឹងពេញពាសផែនដីឬយ៉ាងណា?
សូមគិតដែរអំពីការបង្គាប់ឲ្យពួកគេមានអំណាចលើសត្វផ្សេងៗ។ ព្រះបានប្រាប់អាដាមឲ្យដាក់ឈ្មោះសត្វទាំងឡាយ ហើយនេះពិតជាត្រូវការពេលយូរ។ (លោកុប្បត្តិ ២:១៩) ប៉ុន្តែដើម្បីមានអំណាចលើសត្វទាំងនោះ នេះមានន័យថាគាត់ត្រូវរៀនអំពីពួកវា និងរបៀបថែរក្សាពួកវា។ នេះពិតជាត្រូវការពេលយូរជាងទៅទៀត។
ដូច្នេះ ការណែនាំរបស់ព្រះឲ្យបង្កើតកូនពេញពាសផែនដី និងមានអំណាចលើសត្វទាំងឡាយបង្ហាញថាប្ដីប្រពន្ធដំបូងបានត្រូវបង្កើតមកឲ្យរស់នៅយូរអង្វែង។ តាមពិត អាដាមបានរស់នៅយូរមែន។
គោលបំណងរបស់ព្រះគឺឲ្យមនុស្សរស់ជារៀងរហូតលើផែនដីដែលជាសួនឧទ្យាន
ពួកគេមានអាយុវែងណាស់
អាដាមមានអាយុ៩៣០ឆ្នាំ
មធូសាឡាមានអាយុ៩៦៩ឆ្នាំ
ណូអេមានអាយុ៩៥០ឆ្នាំ
សព្វថ្ងៃអាយុត្រឹមតែ៧០-៨០ឆ្នាំ
គម្ពីរបង្ហាញថាមនុស្សនៅសម័យមុនធ្លាប់រស់នៅយូរជាងយើងសព្វថ្ងៃនេះ។ គម្ពីរចែងថា៖ «អាយុអ័ដាមទាំងអស់បាន៩៣០ឆ្នាំ»។ បន្ទាប់មកគម្ពីរបានរៀបរាប់អំពីបុរស៦នាក់ទៀតដែលបានរស់នៅច្រើនជាង៩០០ឆ្នាំ! បុរស៦នាក់នោះគឺសេត អេណុស កៃណាន យ៉ារេឌ មធូសាឡា និងណូអេ។ ពួកគេបានរស់នៅមុនទឹកជំនន់សម័យណូអេ ហើយមុនទឹកជំនន់ ណូអេមានអាយុ៦០០ឆ្នាំ។ (លោកុប្បត្តិ ៥:៥-២៧; ៧:៦; ៩:២៩) ហេតុអ្វីពួកគេអាចមានអាយុវែងដូចនេះបាន?
បុរសទាំងនោះបានរស់នៅមិនយូរក្រោយគ្រាដែលអាដាមនិងអេវ៉ាធ្លាប់ជាមនុស្សល្អឥតខ្ចោះ។ នេះប្រហែលជាមូលហេតុដែលពួកគេមានអាយុវែង។ ប៉ុន្តែ តើការមានភាពល្អឥតខ្ចោះជាប់ទាក់ទងយ៉ាងណានឹងការមានអាយុវែង? តើសេចក្ដីស្លាប់នឹងត្រូវបំផ្លាញចោលយ៉ាងដូចម្ដេច? ដើម្បីដឹងចម្លើយ ដំបូងយើងត្រូវយល់អំពីមូលហេតុដែលយើងទៅជាចាស់ ហើយស្លាប់។