Pawlos da kifşê, wekî hela hê jî ewê ku cabdar e hêlana bide meriva, ew jî hewcê dildayînê ye. Ewî Mesîhiyên Romêra nivîsî: “Ez gelekî heyra dîtina weda me, wekî pêşkêşeke ruhanî bigihînime we, ku hûn baweriyêda bişidin. Awa gotî ez jî tevî we, em dil bidin ber hev, bi wê baweriya min û weye her du aliyava” (Rom. 1:11, 12). Belê, Pawlos ku mesela mezin hîşt dildayînêda, cara xwexa jî hewcê vê yekê bû (Rom. 15:30-32). Ewên ku seva xizmetiya hertim qurbana dikin, hêjayî paya ne. Xûşk-birên ku azep dimînin çimkî gura vê temiyê dikin ku “tenê bawermendê Xudan” bistînin, ewana jî hêjayî dildayînê ne (1 Korn. 7:39). Hin jî xûşk-birên ku wedê peyketinada yan jî çaxê nexweş in, Xwedêra amin dimînin, hewcê dildayînê ne (2 Têsln. 1:3-5). w18.04 21 ¶3-5

Em “zemanêd xirabda” dijîn ku gelek çetin e. Heta em hîviya dinya teze ne, emir wê hê zor û çetin be (2 Tîmt. 3:1). Lema jî wê baş be em pirsê bidine xwe: “Ez alîkarî û rêberiyê kîderê digerim?” Bi qirna pêşda, zebûrbêj şirovekir ku wedê tengasiya çevê me li Yehowa be, dêmek alîkariyê ji wî bixwazin (Zeb. 123:1-4). Ewî bi mesela şirovekir ku çaxê çevê me ser Yehowa ye, ev mîna vê yekê ye, ça çevê xulam ser axayê wî ye. Lê ew çi tê hesabê? Xulam li axayê xwe dinihêre, wekî ew xwarinê bidê û wî xwey ke. Lê usa jî xulam gerekê çevê axayê xwe binihêre, wekî têderxe hela ew çi ji wî dewa dike û ewê yekê bike. Wî cûreyî em jî gerekê her roj Xebera Xwedê lêkolîn bikin, hela Yehowa xût ji me çi dewa dike, û vê yekê bikin. Hergê em usa bikin, emê dudilî nebin, wekî Yehowa wê alî me bike gava em hewce bin. w18.07 12 ¶1-2

Îsa derheqa azabûna ji “guna” digot, kîjan ku meriva dike xulam (Yûhn. 8:34). Gune me hêlan dike ne ku tenê tiştekî xirab bikin, lê ew usa jî rê me digire seva nekin wan tişta, çi ku em zanin rast in û çi destê meva tê. Belê, em xulamên gune ne, û axiriya vê yekê heye êş, kul-derd û mirin (Rom. 6:23). Tenê çaxê gune bi temamî bê kutakirinê, hingê emê bi rastî azayê bistînin, kîjan ku bal Adem û Hêwayê hebû. Çaxê Îsa got ku “heger hûn ser hînkirina min bimînin”, ewî bi wan giliya da kifşê wekî seva em ji gune aza bin, gerekê em hine tişta bikin (Yûhn. 8:31). Çawa Mesîhiyên ku xwe tesmîlî Xwedê kirine, me xwe înkar kiriye û bijartiye ku mîna şagirtên Îsa pê wan sînora bijîn kîjan ku ewî hîn dikir (Met. 16:24). Îsa soz da ku emê bi rastî aza bin çaxê bi temamî karê bistînin ji qurbana wî. w18.04 7 ¶14-16