ಪ್ರಸಂಗಿ
1 ದಾವೀದನ ಮಗನೂ ಯೆರೂಸಲೇಮಲ್ಲಿ+ ಆಳ್ತಿರೋ ರಾಜನೂ ಆದ ಪ್ರಸಂಗಿಯ*+ ಮಾತುಗಳು.
6 ಗಾಳಿ ದಕ್ಷಿಣಕ್ಕೆ ಬೀಸುತ್ತೆ, ಸುತ್ತು ಹಾಕಿ ಮತ್ತೆ ಉತ್ತರಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತೆ,
ಹೀಗೆ ಮತ್ತೆಮತ್ತೆ ಸುತ್ತು ಹಾಕ್ತಾ ಇರುತ್ತೆ, ಅದು ನಿಲ್ಲೋದೇ ಇಲ್ಲ.
7 ನದಿಗಳೆಲ್ಲಾ* ಸಮುದ್ರಕ್ಕೆ ಹರಿದು ಹೋಗುತ್ತೆ, ಆದ್ರೂ ಸಮುದ್ರ ತುಂಬಲ್ಲ.+
ಅವು ಎಲ್ಲಿಂದ ಹರಿದು ಬಂದ್ವೋ ಆ ಸ್ಥಳಕ್ಕೇ ವಾಪಸ್‌ ಹೋಗ್ತವೆ ಮತ್ತೆ ಅಲ್ಲಿಂದ ಹರಿತವೆ.+
8 ಎಲ್ಲ ವಿಷ್ಯಗಳು ಮನುಷ್ಯನನ್ನ ಬಳಲಿಸೋ ವಿಷ್ಯಗಳೇ,
ಅವುಗಳನ್ನ ಯಾರೂ ವಿವರಿಸಕ್ಕಾಗಲ್ಲ.
ಎಷ್ಟು ನೋಡಿದ್ರೂ ಕಣ್ಣಿಗೆ ತೃಪ್ತಿ ಆಗಲ್ಲ,
ಎಷ್ಟು ಕೇಳಿಸಿಕೊಂಡ್ರೂ ಕಿವಿಗೆ ತೃಪ್ತಿ ಆಗಲ್ಲ.
10 “ನೋಡಿಲ್ಲಿ, ಇದು ಹೊಸದು” ಅಂತ ಹೇಳೋಕೆ ಏನಾದ್ರೂ ಇದ್ಯಾ?
ಅದು ಹಿಂದಿನ ಕಾಲದಿಂದಾನೂ ಇರೋದೇ,
ಅದು ನಮ್ಮ ಕಾಲಕ್ಕಿಂತ ಮುಂಚಿನಿಂದಾನೂ ಇರೋದೇ.
11 ಹಿಂದಿನ ಕಾಲದ ಜನ್ರನ್ನ ಯಾರೂ ನೆನಪಿಡಲ್ಲ,
ಅವ್ರ ನಂತ್ರ ಬರೋ ಜನ್ರನ್ನೂ ನೆನಪಿಡಲ್ಲ,
ಅವ್ರಾದ ಮೇಲೆ ಬರೋ ಪೀಳಿಗೆನೂ ನೆನಪಿಡಲ್ಲ.+
12 ಪ್ರಸಂಗಿ ಆಗಿರೋ ನಾನು ಯೆರೂಸಲೇಮಲ್ಲಿ ಇಸ್ರಾಯೇಲ್ಯರ ಮೇಲೆ ರಾಜನಾಗಿ ಆಳ್ತಿದ್ದೀನಿ.+ 13 ಆಕಾಶದ ಕೆಳಗೆ ನಡಿತಿರೋ ಪ್ರತಿಯೊಂದನ್ನ+ ವಿವೇಕದಿಂದ+ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿ ಪರೀಕ್ಷಿಸಬೇಕಂತ ನಿರ್ಧಾರ ಮಾಡ್ದೆ. ಮನುಷ್ಯರನ್ನ ಕಾರ್ಯನಿರತರನ್ನಾಗಿ ಇಡೋಕೆ ದೇವರು ಅವ್ರಿಗೆ ಕೊಟ್ಟ ಆಶಾಭಂಗಗೊಳಿಸೋ ಕೆಲಸಗಳನ್ನ ನಾನು ಪರಿಶೋಧಿಸಿದೆ.
14 ಆಕಾಶದ* ಕೆಳಗೆ ನಡೆಯೋ ಎಲ್ಲ ಕೆಲಸಗಳನ್ನ ನಾನು ನೋಡಿದೆ,
ಗಾಳಿನ ಹಿಡಿಯೋಕೆ ಓಡಿದ ಹಾಗೆ ಎಲ್ಲಾನೂ ವ್ಯರ್ಥ ಅಂತ ನಾನು ತಿಳ್ಕೊಂಡೆ.+
15 ಸೊಟ್ಟಗಿರೋದನ್ನ ನೆಟ್ಟಗೆ ಮಾಡೋಕಾಗಲ್ಲ,
ಇಲ್ಲದಿರೋದನ್ನ ಲೆಕ್ಕಿಸೋಕಾಗಲ್ಲ.
16 ಆಮೇಲೆ ನಾನು ಮನಸ್ಸಲ್ಲೇ “ಆಹಾ! ನಾನು ತುಂಬ ವಿವೇಕ ಪಡೆದಿದ್ದೀನಿ. ಯೆರೂಸಲೇಮಲ್ಲಿ ನನಗಿಂತ ಮುಂಚೆ ಇದ್ದ ಎಲ್ರಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ವಿವೇಕ ಸಂಪಾದಿಸಿದ್ದೀನಿ.+ ನಾನು* ಅಪಾರ ಜ್ಞಾನ, ವಿವೇಕ ಪಡ್ಕೊಂಡಿದ್ದೀನಿ”+ ಅಂತ ಯೋಚಿಸಿದೆ. 17 ವಿವೇಕದ ಬಗ್ಗೆ, ಹುಚ್ಚುತನದ* ಬಗ್ಗೆ ಮತ್ತು ಮೂರ್ಖತನದ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳ್ಕೊಳ್ಳೋಕೆ ನಾನು ಪ್ರಯಾಸಪಟ್ಟೆ,+ ಇದು ಕೂಡ ಗಾಳಿಯನ್ನ ಹಿಡಿಯೋಕೆ ಓಡಿದ ಹಾಗೆ ಅಂತ ತಿಳ್ಕೊಂಡೆ.