ಅವರ ನಂಬಿಕೆಯನ್ನು ಅನುಕರಿಸಿ
ತನ್ನ ದೇವರಿಂದ ಸಾಂತ್ವನ ಪಡೆದಾತನು
ಕತ್ತಲು ಕವಿಯುತ್ತಾ ಬಂದರೂ ಎಲೀಯನು ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ಓಡುತ್ತಾ ಇದ್ದನು. ಇಜ್ರೇಲನ್ನು ಮುಟ್ಟಲು ಅವನಿಗೆ ಇನ್ನೂ ಎಷ್ಟೋ ದೂರ ಹೋಗಲಿತ್ತು. ಅವನೇನು ಯುವಕನೂ ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಹೀಗೆ ಓಡುತ್ತಾ ಇದ್ದರೂ ಅವನು ಆಯಾಸಗೊಳ್ಳಲಿಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ ‘ಯೆಹೋವನ ಹಸ್ತ ಅವನ ಸಂಗಡ ಇತ್ತು.’ ಯೆಹೋವನ ಹಸ್ತ ಅವನನ್ನು ಎಂದಿಗಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚು ಶಕ್ತಿವಂತನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿತ್ತು. ಎಷ್ಟೆಂದರೆ, ಅವನು ಅರಸ ಅಹಾಬನ ರಥವನ್ನು ಎಳೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಕುದುರೆಗಳನ್ನೂ ಹಿಂದಿಕ್ಕಿದನು!—1 ಅರಸುಗಳು 18:46.
ಈಗ ಎಲೀಯನು ಅರಸ ಅಹಾಬನಿಗಿಂತ ತುಂಬ ಮುಂದಿದ್ದನು. ಹಾಗಿದ್ದರೂ ಇನ್ನೂ ದೀರ್ಘ ಪ್ರಯಾಣ ಅವನಿಗೆ ಮಾಡಲಿತ್ತು. ಇದನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸಿಕೊಳ್ಳಿ: ಧಾರಾಕಾರವಾಗಿ ಸುರಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಮಳೆ ಎಲೀಯನ ಮುಖಕ್ಕೆ ಹೊಡೆಯುತ್ತಾ ಇದೆ. ತನ್ನ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಅತಿ ವಿಶೇಷ ಘಟನೆಯ ಈ ದಿನದ ಕುರಿತು ಯೋಚಿಸುತ್ತಾ ಓಡುತ್ತಿದ್ದಾನೆ. ಇದು, ಎಲೀಯನ ದೇವರಾದ ಯೆಹೋವನಿಗೂ ಸತ್ಯಾರಾಧನೆಗೂ ಮಹತ್ತಾದ ವಿಜಯದ ದಿನವಾಗಿತ್ತು. ಕಾರ್ಮೆಲ್ ಬೆಟ್ಟ ಈಗ ಬಿರುಮಳೆಯ ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ಎಲೀಯನ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣಿಸಲಿಲ್ಲ. ಅಲ್ಲೇ ಯೆಹೋವನು ಎಲೀಯನ ಮೂಲಕ ಬಾಳನ ಆರಾಧನೆಗೆ ಮಾರಕ ಹಾಗೂ ಅದ್ಭುತಕರ ಏಟನ್ನು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದನು. ಅಲ್ಲೇ, ದುಷ್ಟ ವಂಚಕರಾದ ಬಾಳನ ನೂರಾರು ಪ್ರವಾದಿಗಳ ಬಣ್ಣಬಯಲಾಗಿ ಅವರ ಸಂಹಾರವಾಯಿತು. ಇದು ನ್ಯಾಯವಾಗಿತ್ತು. ತದನಂತರ ಎಲೀಯನು ಮೂರುವರೆ ವರ್ಷಗಳ ತನಕ ದೇಶವನ್ನು ಬಾಧಿಸಿದ್ದ ಅನಾವೃಷ್ಟಿಯನ್ನು ಅಂತ್ಯಗೊಳಿಸಲು ಯೆಹೋವನಿಗೆ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಿದನು. ಆಗಲೇ ಮಳೆ ಧೋ ಎಂದು ಸುರಿಯಲಾರಂಭಿಸಿದ್ದು!a—1 ಅರಸುಗಳು 18:18-45.
ಎಲೀಯನು ಹೀಗೆ ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ನೆನೆಯುತ್ತಾ 30 ಕಿ.ಮೀ. ದೂರದಲ್ಲಿದ್ದ ಇಜ್ರೇಲಿಗೆ ಓಡುತ್ತಿದ್ದಾಗ, ದೊಡ್ಡ ಬದಲಾವಣೆಯ ಸಮಯ ಬಂದಿದೆಯೆಂದು ಅವನಿಗೆ ತೋಚಿರಬೇಕು. ಅಹಾಬನು ಈಗ ಬದಲಾಗಲೇ ಬೇಕಿತ್ತು! ಏಕೆಂದರೆ ಅವನ ಕಣ್ಮುಂದೆಯೇ ಸುಳ್ಳು ದೇವರಾದ ಬಾಳನ ಪ್ರವಾದಿಗಳ ಸಂಹಾರವಾಗಿತ್ತು. ಈಗ ಅಹಾಬನ ಮುಂದೆ ಬೇರೆ ಮಾರ್ಗವೇ ಇಲ್ಲ. ಅವನು ಬಾಳನ ಆರಾಧನೆಯನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಲೇಬೇಕು. ಅಲ್ಲದೆ ರಾಣಿ ಈಜೆಬೆಲಳನ್ನೂ ಮಟ್ಟಹಾಕಿ, ಯೆಹೋವನ ಸೇವಕರಿಗಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಹಿಂಸೆಯನ್ನೂ ನಿಲ್ಲಿಸಬೇಕು ಎಂದೆಲ್ಲ ಯೋಚಿಸಿದನು.
ಎಲ್ಲವೂ ನಮ್ಮ ಇಷ್ಟದ ಪ್ರಕಾರ ನಡೆಯುವಂತೆ ತೋರುವಾಗ, ನಮ್ಮ ಆಶೆಗಳೂ ಮುಗಿಲಿಗೇರುವುದು ತೀರ ಸಹಜ. ನಮ್ಮ ಬದುಕಿನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳು ಉತ್ತಮವಾಗುತ್ತಾ ಹೋಗುವವು, ನಮ್ಮ ಕಷ್ಟಕಾಲ ಇನ್ನೇನು ಮುಗಿದೇಹೋಯಿತೆಂದೂ ನಾವು ನೆನಸಬಹುದು. ಎಲೀಯನು ಆ ರೀತಿ ಯೋಚಿಸಿದ್ದರೆ ಅದೇನೂ ಆಶ್ಚರ್ಯವಲ್ಲ ಏಕೆಂದರೆ ಅವನು “ನಮ್ಮಂಥ ಭಾವನೆಗಳಿದ್ದ ಮನುಷ್ಯನಾಗಿದ್ದ.” (ಯಾಕೋಬ 5:17) ಆದರೆ ನಿಜಕ್ಕೂ ಎಲೀಯನ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಮುಗಿದಿರಲಿಲ್ಲ. ಕೆಲವೇ ತಾಸುಗಳಲ್ಲಿ ಅವನು ಎಷ್ಟು ಖಿನ್ನನೂ, ಭಯಭೀತನೂ ಆಗಲಿದ್ದನೆಂದರೆ ಸಾಯಲೂ ಇಚ್ಛಿಸುವನು. ನಡೆದದ್ದೇನು? ನಂಬಿಕೆ ಮತ್ತು ಧೈರ್ಯವನ್ನು ಪುನಃ ಗಳಿಸುವಂತೆ ಯೆಹೋವನು ತನ್ನ ಪ್ರವಾದಿಗೆ ಹೇಗೆ ಸಹಾಯಮಾಡುವನು? ನಾವೀಗ ನೋಡೋಣ.
ಅನಿರೀಕ್ಷಿತ ತಿರುವು
ಅಹಾಬನು ಇಜ್ರೇಲಿನಲ್ಲಿದ್ದ ತನ್ನ ಅರಮನೆಗೆ ಮುಟ್ಟುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿ ಬದಲಾಗಿದ್ದನೇ? ಬೈಬಲ್ ಹೇಳುವುದು: ‘ಎಲೀಯನು ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರವಾದಿಗಳನ್ನು ಕತ್ತಿಯಿಂದ ಸಂಹರಿಸಿದ್ದನ್ನೂ ಅವನು ಮಾಡಿದ ಬೇರೆ ಎಲ್ಲಾ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನೂ ಅಹಾಬನು ಈಜೆಬೆಲಳಿಗೆ ತಿಳಿಸಿದನು.’ (1 ಅರಸುಗಳು 19:1) ಆ ದಿನ ನಡೆದ ಘಟನೆಗಳ ಕುರಿತು ತಿಳಿಸುವಾಗ ಅಹಾಬನು ಎಲೀಯನ ದೇವರಾದ ಯೆಹೋವನ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತೇ ಎತ್ತಲಿಲ್ಲ ಎಂಬದನ್ನು ಗಮನಿಸಿ. ಲೌಕಿಕ ಮನುಷ್ಯನಾದ ಅಹಾಬನು ಆ ದಿನದ ಅದ್ಭುತಕರ ಘಟನೆಗಳನ್ನು ‘ಎಲೀಯನು ಮಾಡಿದ ಕಾರ್ಯಗಳು’ ಎಂದು ವರ್ಣಿಸುತ್ತಾ ಮಾನವ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದಿಂದ ನೋಡಿದನು ಅಷ್ಟೇ. ಯೆಹೋವ ದೇವರನ್ನು ಗೌರವಿಸಲು ಅವನು ಕಲಿಯಲೇ ಇಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಸ್ಪಷ್ಟ. ಸೇಡು ತೀರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಸ್ವಭಾವದ ಈಜೆಬೆಲಳು ಅವನ ಮಾತಿಗೆ ಹೇಗೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಿದಳು?
ಕೆರಳಿದ ಸರ್ಪಿಣಿಯಂತಾದಳು ಅವಳು! ಕೋಪದಿಂದ ಬುಸುಗುಟ್ಟುತ್ತಾ ಎಲೀಯನಿಗೆ ಹೀಗೆ ಹೇಳಿ ಕಳುಹಿಸಿದಳು: “ನೀನು ಪ್ರವಾದಿಗಳ ಪ್ರಾಣವನ್ನು ತೆಗೆದಂತೆ ನಾಳೆ ಇಷ್ಟು ಹೊತ್ತಿಗೆ ನಾನು ನಿನ್ನ ಪ್ರಾಣವನ್ನು ತೆಗೆಯದೆ ಹೋದರೆ ದೇವತೆಗಳು ನನಗೆ ಬೇಕಾದದ್ದನ್ನು ಮಾಡಲಿ.” (1 ಅರಸುಗಳು 19:2) ಎಷ್ಟು ಭಯಂಕರ ಬೆದರಿಕೆ! ಅರ್ಥಾತ್, ಬಾಳ್ ಪ್ರವಾದಿಗಳ ಸಾವಿಗೆ ಸೇಡು ತೀರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಒಂದೇ ದಿನದೊಳಗೆ ಎಲೀಯನನ್ನು ಕೊಲ್ಲಿಸದಿದ್ದರೆ ತನಗೆ ಸಾವು ಬರಲೆಂದು ಈಜೆಬೆಲ ಆಣೆಯಿಟ್ಟಳು. ಆ ಬಿರುಮಳೆಯ ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಇಜ್ರೇಲಿನ ಯಾವುದೊ ಚಿಕ್ಕ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಮಲಗಿದ್ದಿರಬಹುದಾದ ಎಲೀಯನಿಗೆ ರಾಣಿಯ ಸಂದೇಶವಾಹಕನು ಆ ಭೀಕರ ಸಂದೇಶ ತಲಪಿಸಿದ್ದನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಊಹಿಸಿ! ಅವನ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ಏನಾಗಿತ್ತು?
ನಿರಾಶೆ ಮತ್ತು ಭಯದಿಂದ ಕುಗ್ಗಿಹೋದನು
ಬಾಳಾರಾಧನೆಯ ವಿರುದ್ಧದ ಸಂಗ್ರಾಮಕ್ಕೆ ಇನ್ನೇನು ತೆರೆಬೀಳಲಿದೆಯೆಂದು ಎಲೀಯನು ಆಸೆ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದರೆ ಅದು ಆ ಕ್ಷಣವೇ ನೀರುಪಾಲಾಯಿತು! ಈಜೆಬೆಲಳು ಸ್ವಲ್ಪವೂ ಬದಲಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಈಗಾಗಲೇ ಅವಳ ಅಣತಿಯ ಮೇರೆಗೆ ಎಲೀಯನ ನಂಬಿಗಸ್ತ ಜೊತೆ ವಿಶ್ವಾಸಿಗಳಲ್ಲಿ ಅನೇಕರ ಸಂಹಾರವಾಗಿತ್ತು. ಈಗ ಅವನ ಸರದಿ ಎಂಬಂತೆ ತೋರುತ್ತಿತ್ತು. “ಅವನು ಹೆದರಿಹೋದನು” ಎನ್ನುತ್ತದೆ ನೂತನ ಲೋಕ ಭಾಷಾಂತರ ಬೈಬಲ್. ಈಜೆಬೆಲಳು ತನ್ನನ್ನು ಭೀಕರವಾಗಿ ಕೊಲ್ಲಿಸುತ್ತಿರುವ ದೃಶ್ಯ ಅವನ ಕಣ್ಮುಂದೆ ಸುಳಿದಿರಬಹುದೇ? ಬಹುಶಃ ಅದೇ ಅವನ ತಲೆಯಲ್ಲಿ ತಿರುಗುತ್ತಿದದ್ದದರಿಂದ ಅವನ ಧೈರ್ಯ ಉಡುಗಿಹೋಯಿತು. ಹೇಗೂ ಇರಲಿ, ಎಲೀಯನಂತೂ “ಪ್ರಾಣರಕ್ಷಣೆಗಾಗಿ” ತಕ್ಷಣ ಅಲ್ಲಿಂದ ಕಾಲ್ಕಿತ್ತನು.—1 ಅರಸುಗಳು 18:4; 19:3.
ಭಯದಿಂದ ಕಂಗಾಲಾದ ನಂಬಿಗಸ್ತ ಪುರುಷನು ಎಲೀಯನೊಬ್ಬನೇ ಅಲ್ಲ. ಸಮಯಾನಂತರ ಅಪೊಸ್ತಲ ಪೇತ್ರನಿಗೂ ಹಾಗೇ ಆಯಿತು. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಅವನು ನೀರಿನ ಮೇಲೆ ನಡೆಯುವಂತೆ ಯೇಸು ಶಕ್ತಗೊಳಿಸಿದಾಗ “ಬಿರುಗಾಳಿಯನ್ನು ನೋಡಿ” ಭಯದಿಂದ ಕಂಗಾಲಾದನು. ಧೈರ್ಯಗೆಟ್ಟು ಮುಳುಗಲಾರಂಭಿಸಿದನು. (ಮತ್ತಾಯ 14:30) ಪೇತ್ರ ಮತ್ತು ಎಲೀಯನ ಉದಾಹರಣೆಗಳು ನಮಗೊಂದು ಮಹತ್ವದ ಪಾಠ ಕಲಿಸುತ್ತವೆ. ನಾವು ಧೈರ್ಯ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳದೆ ಇರಬೇಕಾದರೆ, ನಮ್ಮನ್ನು ಹೆದರಿಸುವ ಅಪಾಯಗಳ ಕುರಿತೇ ಯೋಚಿಸುತ್ತಾ ಇರಬಾರದು. ನಮ್ಮ ನಿರೀಕ್ಷೆ ಮತ್ತು ಬಲದ ಮೂಲನಾಗಿರುವಾತನ ಮೇಲೆ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಬೇಕು.
“ನನಗೆ ಸಾಕಾಯಿತು”
ಭಯಭೀತನಾಗಿ ಎಲೀಯನು ಇಜ್ರೇಲಿನಿಂದ ನೈರುತ್ಯ ದಿಕ್ಕಿಗೆ ಪಲಾಯನಮಾಡುತ್ತಾ 150 ಕಿ.ಮೀ. ದೂರದಲ್ಲಿದ್ದ ಯೆಹೂದದ ದಕ್ಷಿಣ ಗಡಿಪಟ್ಟಣವಾದ ಬೇರ್ಷೆಬಕ್ಕೆ ಬಂದನು. ಅಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಸೇವಕನನ್ನು ಬಿಟ್ಟು, ಒಂಟಿಯಾಗಿ ಅರಣ್ಯಕ್ಕೆ ಹೊರಟನು. ಅವನು “ಒಂದು ದಿವಸದ ಪ್ರಯಾಣದಷ್ಟು ದೂರ” ಹೋದನೆಂದು ದಾಖಲೆ ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಸೂರ್ಯೋದಯವಾದಾಗ ಅವನು ಪುನಃ ಪ್ರಯಾಣ ಆರಂಭಿಸಿರಬಹುದು. ಆಹಾರ ಅಥವಾ ಆವಶ್ಯಕ ಸಾಮಾನುಗಳನ್ನೂ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿರಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ. ಖಿನ್ನನೂ ಭಯಪೀಡಿತನೂ ಆಗಿದ್ದ ಅವನು ಸುಡುಬಿಸಿಲಿನಲ್ಲಿ ಆ ಉಬ್ಬುತಗ್ಗುಗಳ, ನಿರ್ಜನ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಏದುಸಿರು ಬಿಡುತ್ತಾ ಮುಂದೆ ಸಾಗಿದನು. ಸೂರ್ಯ ಕ್ರಮೇಣ ಕೆಂಪಾಗುತ್ತಾ ದಿಗಂತದಲ್ಲಿ ಅಸ್ತಮಿಸುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಎಲೀಯನ ತ್ರಾಣವೂ ಬತ್ತಿಹೋಯಿತು. ಬಳಲಿಬೆಂಡಾದ ಅವನು ಒಂದು ಜಾಲೀಮರದ ಕೆಳಗೆ ಕೂತನು. ಆ ನಿರ್ಜನ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಅದೊಂದೇ ಆಶ್ರಯವಾಗಿತ್ತು.—1 ಅರಸುಗಳು 19:4.
ಎಲೀಯನು ತೀವ್ರ ಹತಾಶೆಯಿಂದ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಿದನು. ಸಾಯುವ ಅಪೇಕ್ಷೆಯನ್ನೂ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದನು. “ನಾನು ನನ್ನ ಪಿತೃಗಳಿಗಿಂತ ಉತ್ತಮನಲ್ಲ” ಎಂದನವನು. ಸಮಾಧಿಯಲ್ಲಿ ಮಣ್ಣಾಗಿ ಹೋಗಿರುವ ತನ್ನ ಪಿತೃಗಳು ಯಾರಿಗೂ ಒಳ್ಳೇದನ್ನು ಮಾಡಲು ಅಶಕ್ತರೆಂದು ಅವನಿಗೆ ತಿಳಿದಿತ್ತು. (ಪ್ರಸಂಗಿ 9:10) ತಾನು ಹಾಗೇ ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕನೆಂದು ಅವನಿಗನಿಸಿತು. “ನನಗೆ ಸಾಕಾಯಿತು” ಎಂದು ಕೂಗಿದನು. ತಾನು ಬದುಕಿ ಪ್ರಯೋಜನವೇನು ಎಂದನಿಸಿತು ಅವನಿಗೆ.
ದೇವಭಕ್ತನೊಬ್ಬನು ಇಷ್ಟು ಮನಗುಂದಿಹೋಗಲು ಸಾಧ್ಯವೇ ಎಂದು ನಮಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಗಬೇಕೇ? ಆಗಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ ಸಾಯಲು ಬಯಸುವಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಮನಗುಂದಿ ಹೋಗಿದ್ದ ಅನೇಕ ನಂಬಿಗಸ್ತ ಸ್ತ್ರೀಪುರುಷರ ಕುರಿತು ಬೈಬಲ್ ತಿಳಿಸುತ್ತದೆ. ಅವರಲ್ಲಿ ರೆಬೆಕ್ಕ, ಯಾಕೋಬ, ಮೋಶೆ, ಯೋಬ ಕೆಲವರು.—ಆದಿಕಾಂಡ 25:22; 37:35; ಅರಣ್ಯಕಾಂಡ 11:13-15; ಯೋಬ 14:13.
‘ನಿಭಾಯಿಸಲು ಕಷ್ಟಕರವಾದ ಕಠಿನಕಾಲಗಳಿರುವ ಕಡೇ ದಿವಸಗಳಲ್ಲಿ’ ನಾವಿಂದು ಜೀವಿಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಅನೇಕ ಜನರು, ದೇವರ ನಂಬಿಗಸ್ತ ಸೇವಕರು ಸಹ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಮನಗುಂದಿ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. (2 ತಿಮೊಥೆಯ 3:1) ನೀವೆಂದಾದರೂ ಅಂಥ ಕಷ್ಟಕರ ಸನ್ನಿವೇಶದಲ್ಲಿದ್ದರೆ ಈ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಎಲೀಯನ ಮಾದರಿಯನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿ: ದೇವರಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಹೃದಯ ತೋಡಿಕೊಳ್ಳಿ. ಯೆಹೋವನು “ಸಕಲ ಸಾಂತ್ವನದ” ದೇವರಲ್ಲವೇ? (2 ಕೊರಿಂಥ 1:3) ಆತನು ಎಲೀಯನಿಗೆ ಸಾಂತ್ವನಕೊಟ್ಟನೊ?
ಯೆಹೋವನು ತನ್ನ ಪ್ರವಾದಿಯನ್ನು ಪೋಷಿಸಿದನು
ತನ್ನ ಪ್ರಿಯ ಪ್ರವಾದಿಯು ಅರಣ್ಯದಲ್ಲಿ ಆ ಮರದ ಕೆಳಗೆ ಕೂತು ಮರಣಕ್ಕಾಗಿ ಬೇಡುವುದನ್ನು ನೋಡಿ ಯೆಹೋವನಿಗೆ ಹೇಗನಿಸಿರಬಹುದು? ಈ ವೃತ್ತಾಂತದಿಂದ ಅದು ನಿಚ್ಚಳವಾಗಿ ತೋರಿಬರುತ್ತದೆ. ಎಲೀಯನು ಬಳಲಿ ನಿದ್ದೆಹೋದಾಗ ಯೆಹೋವನು ತನ್ನ ದೂತನನ್ನು ಅವನ ಬಳಿಗೆ ಕಳುಹಿಸಿದನು. ಆ ದೇವದೂತನು ಎಲೀಯನನ್ನು ಮೃದುವಾಗಿ ತಟ್ಟಿ, “ಎದ್ದು ಊಟಮಾಡು” ಎಂದು ಹೇಳಿದನು. ಎಲೀಯನು ಹಾಗೆಯೇ ಮಾಡಿದನು. ಏಕೆಂದರೆ ದೇವದೂತನು ಅವನ ಮುಂದೆ ನೀರು ಹಾಗೂ ಬಿಸಿಯಾದ ತಾಜಾ ರೊಟ್ಟಿ ಇಟ್ಟಿದ್ದನು. ಆ ದೇವದೂತನಿಗೆ ಎಲೀಯನು ಒಂದು ಧನ್ಯವಾದವಾದರೂ ಹೇಳಿದನೊ? ತಿಂದು ಕುಡಿದು ತಿರುಗಿ ಮಲಗಿದನು ಎಂದು ಮಾತ್ರ ದಾಖಲೆ ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಒಂದು ಮಾತೂ ಹೇಳಲಾಗದಷ್ಟು ಅವನು ಎದೆಗುಂದಿರಬೇಕು. ದೇವದೂತನು ಅವನನ್ನು ಎರಡನೇ ಸಲ ಬಹುಶಃ ಮುಂಜಾನೆ ಎಬ್ಬಿಸಿ, “ಎದ್ದು ಊಟಮಾಡು” ಎಂದು ಹೇಳಿದನು. “ನೀನು ನಿನ್ನ ಶಕ್ತಿ ಮೀರುವಷ್ಟು ಪ್ರಯಾಣಮಾಡಬೇಕಾಗಿದೆ” ಎಂಬ ಗಮನಸೆಳೆಯುವಂಥ ಮಾತುಗಳನ್ನೂ ಕೂಡಿಸಿದನು.—1 ಅರಸುಗಳು 19:5-7.
ದೇವದತ್ತ ಒಳನೋಟದಿಂದಾಗಿ ಆ ದೇವದೂತನಿಗೆ ಎಲೀಯನು ಎಲ್ಲಿ ಹೋಗಲಿದ್ದನೆಂದು ತಿಳಿದಿತ್ತು. ಆ ಪ್ರಯಾಣಮಾಡಲು ಎಲೀಯನಿಗೆ ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಶಕ್ತಿ ಸಾಲದೆಂದೂ ಅವನಿಗೆ ತಿಳಿದಿತ್ತು. ನಮ್ಮ ಗುರಿಗಳನ್ನೂ ಇತಿಮಿತಿಗಳನ್ನೂ ನಮಗಿಂತ ಚೆನ್ನಾಗಿ ತಿಳಿದಿರುವ ದೇವರಿಗೆ ಸೇವೆಸಲ್ಲಿಸುವುದು ಎಷ್ಟು ಸಾಂತ್ವನದಾಯಕ! (ಕೀರ್ತನೆ 103:13, 14) ಎಲೀಯನಿಗೆ ಆ ಊಟದಿಂದ ಹೇಗೆ ಪ್ರಯೋಜನವಾಯಿತು?
‘ಅವನು ಎದ್ದು ತಿಂದು ಕುಡಿದು ಅದರ ಬಲದಿಂದ ನಾಲ್ವತ್ತು ದಿವಸ ಹಗಲಿರುಳು ಪ್ರಯಾಣಮಾಡಿ ದೇವಗಿರಿಯಾದ ಹೋರೇಬಿಗೆ ಮುಟ್ಟಿದನು’ ಎನ್ನುತ್ತದೆ ವೃತ್ತಾಂತ. (1 ಅರಸುಗಳು 19:8, 9) ಅವನಿಗಿಂತ ಆರು ಶತಮಾನ ಮುಂಚೆ ಇದ್ದ ಮೋಶೆಯಂತೆ ಮತ್ತು ಅವನ ನಂತರ 10 ಶತಮಾನಗಳ ಬಳಿಕ ಜೀವಿಸಿದ್ದ ಯೇಸುವಿನಂತೆ ಎಲೀಯನೂ 40 ಹಗಲು 40 ರಾತ್ರಿ ಉಪವಾಸವಿದ್ದನು. (ವಿಮೋಚನಕಾಂಡ 34:28; ಲೂಕ 4:1, 2) ಆ ಒಂದು ಊಟ ಅವನೆಲ್ಲ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಹೋಗಲಾಡಿಸಲಿಲ್ಲ ನಿಜ ಆದರೆ ಅದು ಅವನನ್ನು ಅದ್ಭುತ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಪೋಷಿಸಿತು. ಆ ವಯೋವೃದ್ಧನು ಆ ದಟ್ಟ ಅರಣ್ಯದಲ್ಲಿ ದಿನದಿನವೂ ವಾರವಾರವೂ ಸುಮಾರು ಒಂದೂವರೆ ತಿಂಗಳ ತನಕ ಪ್ರಯಾಸಪಟ್ಟು ನಡೆದದ್ದನ್ನು ಊಹಿಸಿಕೊಳ್ಳಿ.
ಇಂದು ಕೂಡ ಯೆಹೋವನು ತನ್ನ ಸೇವಕರನ್ನು ಪೋಷಿಸುತ್ತಾನೆ. ಚಮತ್ಕಾರ ಮಾಡಿ ಊಟ ಕೊಡುವ ಮೂಲಕವಲ್ಲ ಬದಲಾಗಿ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಮುಖ ವಿಧದಲ್ಲಿ. ಅಂದರೆ ತನ್ನ ಸೇವಕರಿಗೆ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪೋಷಣೆ ಒದಗಿಸುವ ಮೂಲಕ. (ಮತ್ತಾಯ 4:4) ಈ ಪೋಷಣೆ ನಮಗೆ, ದೇವರ ಕುರಿತು ಆತನ ವಾಕ್ಯ ಹಾಗೂ ಬೈಬಲ್ ಆಧಾರಿತ ಪ್ರಕಾಶನಗಳಿಂದ ಕಲಿಯುವ ಮೂಲಕ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಅಂಥ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪೋಷಣೆ ನಮ್ಮೆಲ್ಲ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಹೋಗಲಾಡಿಸದೆ ಇರಬಹುದು, ಆದರೆ ಸಹಿಸಲಸಾಧ್ಯವಾದ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಸಹಿಸಲು ಅದು ನಮಗೆ ಸಹಾಯಮಾಡುತ್ತದೆ. ಅದು “ನಿತ್ಯಜೀವಕ್ಕೆ” ಸಹ ನಡೆಸುತ್ತದೆ.—ಯೋಹಾನ 17:3.
ಎಲೀಯನು ಸುಮಾರು 320 ಕಿ.ಮೀ. ಕ್ರಮಿಸಿ ಕೊನೆಗೆ ಹೋರೇಬ್ ಬೆಟ್ಟ ತಲಪಿದನು. ಇಲ್ಲೇ ಬಹಳ ಕಾಲದ ಹಿಂದೆ ಯೆಹೋವ ದೇವರು ತನ್ನ ದೂತನ ಮೂಲಕ ಉರಿಯುವ ಪೊದೆಯಲ್ಲಿ ಮೋಶೆಗೆ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದನು. ಇಸ್ರಾಯೇಲ್ಯರೊಂದಿಗೆ ಯೆಹೋವನು ನಿಯಮದ ಒಡಂಬಡಿಕೆಯನ್ನು ಮಾಡಿದ್ದೂ ಇಲ್ಲಿಯೇ. ಈ ಬೆಟ್ಟದ ಒಂದು ಗವಿಯಲ್ಲಿ ಎಲೀಯನು ಆಶ್ರಯಪಡೆದನು.
ಯೆಹೋವನು ತನ್ನ ಪ್ರವಾದಿಯನ್ನು ಸಂತೈಸಿದ, ಬಲಪಡಿಸಿದ ವಿಧ
ಹೋರೇಬ್ನಲ್ಲಿ ಎಲೀಯನಿಗೆ ದೇವದೂತನ ಮೂಲಕ ಕೇಳಿಬಂದ ಯೆಹೋವನ “ವಾಣಿ” ಈ ಚಿಕ್ಕ ಪ್ರಶ್ನೆ ಕೇಳಿತು: “ಎಲೀಯನೇ, ನೀನು ಇಲ್ಲೇನು ಮಾಡುತ್ತೀ?” ಮೃದುವಾಗಿ ಕೇಳಲಾದ ಈ ಪ್ರಶ್ನೆಯಿಂದಾಗಿಯೇ ಎಲೀಯನು ತನ್ನ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ತೋಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಆರಂಭಿಸಿರಬಹುದು. ಅವನಂದದ್ದು: “ಸೇನಾಧೀಶ್ವರನಾದ ದೇವರೇ, ಯೆಹೋವನೇ, ಇಸ್ರಾಯೇಲ್ಯರು ನಿನ್ನ ನಿಬಂಧನೆಯನ್ನು ಮೀರಿದ್ದಾರೆ, ಯಜ್ಞವೇದಿಗಳನ್ನು ಕೆಡವಿಹಾಕಿದ್ದಾರೆ, ಪ್ರವಾದಿಗಳನ್ನು ಕತ್ತಿಯಿಂದ ಸಂಹರಿಸಿದ್ದಾರೆ, ನಾನೊಬ್ಬನೇ ಉಳಿದು ನಿನ್ನ ಗೌರವವನ್ನು ಕಾಪಾಡುವದರಲ್ಲಿ ಆಸಕ್ತನಾಗಿದ್ದೆನು; ಆದರೆ ಅವರು ನನ್ನ ಪ್ರಾಣವನ್ನೂ ತೆಗೆಯಬೇಕೆಂದಿದ್ದಾರೆ.” (1 ಅರಸುಗಳು 19:9, 10) ಅವನು ಅಷ್ಟು ಮನಗುಂದಿದ್ದೇಕೆ ಎಂಬದಕ್ಕೆ ಅವನ ಮಾತುಗಳು ಕಡಿಮೆಪಕ್ಷ ಮೂರು ಕಾರಣಗಳನ್ನು ಕೊಡುತ್ತವೆ.
ಮೊದಲನೆಯದಾಗಿ ಎಲೀಯನಿಗೆ ತಾನು ಈ ತನಕ ಮಾಡಿದ ಕೆಲಸವೆಲ್ಲವೂ ವ್ಯರ್ಥ ಎಂದನಿಸಿತು. ಯೆಹೋವನ ಸೇವೆಯನ್ನು ಅನೇಕ ವರ್ಷಗಳಿಂದ “ಆಸಕ್ತನಾಗಿ” ಹುರುಪಿನಿಂದ ಮಾಡಿ ಆತನ ಪವಿತ್ರ ನಾಮಕ್ಕೆ, ಆರಾಧನೆಗೆ ಆದ್ಯತೆ ಕೊಟ್ಟ ಮೇಲೂ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳು ಇನ್ನೂ ಕೆಟ್ಟದ್ದಾಗುತ್ತಾ ಹೋಗುವುದನ್ನು, ಜನರಿನ್ನೂ ನಂಬಿಕೆಹೀನರೂ ದಂಗೆಕೋರರೂ ಆಗಿರುವುದನ್ನು ಎಲೀಯನು ಕಂಡನು. ಸುಳ್ಳಾರಾಧನೆಯೂ ಹಬ್ಬುತ್ತಾ ಇತ್ತು. ಎರಡನೆಯದಾಗಿ ಎಲೀಯನಿಗೆ ತಾನು ಒಬ್ಬಂಟಿಗನೆಂದು ಅನಿಸಿತು. ‘ನಾನೊಬ್ಬನೇ ಉಳಿದಿದ್ದೇನೆ’ ಎಂದನವನು. ಅಂದರೆ ಆ ಇಡೀ ಜನಾಂಗದಲ್ಲಿ ಯೆಹೋವನ ಸೇವೆಯಲ್ಲಿ ಉಳಿದವನು ತಾನೊಬ್ಬನೇ ಎಂದು ಅವನಿಗನಿಸಿತು. ಮೂರನೆಯದಾಗಿ ಎಲೀಯನು ತುಂಬ ಹೆದರಿದ್ದನು. ಅವನ ಜೊತೆ ಪ್ರವಾದಿಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನವರನ್ನು ಈ ಮೊದಲೇ ಕೊಲ್ಲಲಾಗಿತ್ತು. ಈಗ ತನ್ನ ಸರದಿ ಎಂದವನಿಗೆ ಖಾತ್ರಿಯಾಯಿತು. ಆ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳಲು ಎಲೀಯನಿಗೆ ಅಷ್ಟೇನೂ ಸುಲಭ ಆಗಿದ್ದಿರಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಗರ್ವ ಅಥವಾ ಮುಜುಗರ ಅಡ್ಡಬರುವಂತೆ ಅವನು ಬಿಡಲಿಲ್ಲ. ದೇವರಿಗೆ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಹೃದಯವನ್ನು ಬಿಚ್ಚಿ ಮಾತಾಡುವ ಮೂಲಕ ನಂಬಿಗಸ್ತ ಜನರೆಲ್ಲರಿಗೆ ಒಳ್ಳೇ ಮಾದರಿಯನ್ನಿಟ್ಟನು.—ಕೀರ್ತನೆ 62:8.
ಯೆಹೋವನು ಎಲೀಯನ ಭಯ, ಚಿಂತೆಗಳನ್ನು ಹೇಗೆ ಶಮನಗೊಳಿಸಿದನು? ದೇವದೂತನು ಎಲೀಯನಿಗೆ ಗವಿಯ ದ್ವಾರದ ಬಳಿ ಬಂದು ನಿಲ್ಲುವಂತೆ ಹೇಳಿದನು. ಏನು ಸಂಭವಿಸಲಿಕ್ಕಿದೆಯೆಂದು ಎಲೀಯನಿಗೆ ಗೊತ್ತಿರದಿದ್ದರೂ ವಿಧೇಯನಾದನು. ಆಗ ದೊಡ್ಡ ಬಿರುಗಾಳಿ ಬೀಸತೊಡಗಿತು! ಬಿರುಗಾಳಿಯ ಆರ್ಭಟ ಕಿವಿಗಡಚಿಕ್ಕುವಂತಿತ್ತು. ಅದರ ಪ್ರಚಂಡ ಶಕ್ತಿ ಪರ್ವತಗಳನ್ನೂ ಬೆಟ್ಟಗಳನ್ನೂ ಸೀಳಿಹಾಕಿತು. ಗಾಳಿಯ ರಭಸಕ್ಕೆ ತನ್ನ ಕಂಬಳಿ ಹಾರಿಹೋಗದಂತೆ ಎಲೀಯನು ಅದನ್ನು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿದು, ಕೈಗಳಿಂದ ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಮುಚ್ಚಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುವುದನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸಿಕೊಳ್ಳಿ. ಬಿರುಗಾಳಿಯ ಹಿಂದೆಯೇ ಭೂಮಿ ಕಂಪಿಸತೊಡಗಿತು! ನೆಲ ಹೀಗೆ ಅಲುಗಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಅವನು ಬೀಳದಂತೆ ಕಾಲೂರಿನಿಲ್ಲಲು ಒದ್ದಾಡಿದನು. ಇದರಿಂದ ಸಾವರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ “ಬೆಂಕಿ” (NIBV) ಕಾಣಿಸಿತು. ಅದರ ಉರಿಯುವ ತಾಪದಿಂದ ಸುಟ್ಟುಹೋಗದಂತೆ ಅವನು ತಟ್ಟನೆ ಗವಿಯೊಳಗೆ ಕೆಲವು ಹೆಜ್ಜೆ ಹಿಂದೆಸರಿದನು.—1 ಅರಸುಗಳು 19:11, 12.
ಅದ್ಭುತಕರವಾಗಿ ಪ್ರದರ್ಶಿಸಲಾದ ಈ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಶಕ್ತಿಗಳಲ್ಲಿ ಯೆಹೋವನು ಇರಲಿಲ್ಲವೆಂದು ದಾಖಲೆ ನಮಗೆ ನೆನಪಿಸುತ್ತದೆ. ಎಲೀಯನಿಗೆ ಯೆಹೋವನು ಬಾಳನಂತೆ ಪೌರಾಣಿಕ ಪ್ರಕೃತಿ ದೇವತೆಯಲ್ಲ ಎಂದು ಗೊತ್ತಿತ್ತು. ಬಾಳನು “ಮೇಘ-ಸವಾರ” ಇಲ್ಲವೆ ಮಳೆರಾಯನೆಂದು ನಂಬುತ್ತಿದ್ದದ್ದು ಅವನ ಭಕ್ತರು. ಯೆಹೋವನು ನಿಸರ್ಗದಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುವ ಪ್ರಚಂಡ ಶಕ್ತಿಯ ನಿಜ ಮೂಲನು ಹೌದು. ಆದರೂ ತನ್ನ ಯಾವುದೇ ಸೃಷ್ಟಿವಸ್ತುವಿಗಿಂತ ಎಷ್ಟೋ ಮಹೋನ್ನತನೂ ಆಗಿದ್ದಾನೆ. ಇಡೀ ಆಕಾಶವೂ ಆತನ ವಾಸಕ್ಕೆ ಸಾಲದು! (1 ಅರಸುಗಳು 8:27) ಇವೆಲ್ಲವೂ ಎಲೀಯನಿಗೆ ಸಹಾಯಮಾಡಿದ್ದಾದರೂ ಹೇಗೆ? ಅವನಿಗಿದ್ದ ಭಯವನ್ನು ಜ್ಞಾಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಿ. ಅಷ್ಟೊಂದು ಪರಮ ಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳವನಾದ ಯೆಹೋವ ದೇವರೇ ಎಲೀಯನ ಪಕ್ಷದಲ್ಲಿರುವಾಗ ಅಹಾಬ, ಈಜೆಬೆಲಳಿಗೆ ಹೆದರಲು ಅವನಿಗೆ ಕಾರಣವೇ ಇರಲಿಲ್ಲ!—ಕೀರ್ತನೆ 118:6.
ಬೆಂಕಿಯ ನಂತರ ಮೌನ ಆವರಿಸಿತು. ಎಲೀಯನಿಗೆ “ಮೃದುವಾದ ಪಿಸುಗುಟ್ಟುವಿಕೆ”b (NIBV) ಕೇಳಿಬಂತು. ಅದು ಎಲೀಯನಿಗೆ ತನ್ನ ಚಿಂತೆಗಳನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುವಂತೆ ಹೇಳಿತು. ಆಗ ಅವನು ಎರಡನೇ ಬಾರಿ ತನ್ನ ಹೃದಯ ತೋಡಿಕೊಂಡನು. ಅದು ಅವನಿಗೆ ತುಂಬ ಉಪಶಮನ ತಂದಿರಬೇಕು. ಆದರೆ ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಾಂತ್ವನ ತಂದದ್ದು ಆ “ಮೃದುವಾದ ಪಿಸುಗುಟ್ಟುವಿಕೆ” ಹೇಳಿದ ಮುಂದಿನ ವಿಷಯವೇ. ಎಲೀಯನು ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕನಲ್ಲ ಎಂಬ ಆಶ್ವಾಸನೆಯನ್ನು ಯೆಹೋವನು ಕೊಟ್ಟನು. ಹೇಗೆ? ಇಸ್ರಾಯೇಲಿನಲ್ಲಿ ಬಾಳ್ ಆರಾಧನೆಯ ವಿರುದ್ಧದ ಸಂಗ್ರಾಮದ ಕುರಿತು ತನ್ನ ದೀರ್ಘಾವಧಿಯ ಉದ್ದೇಶದ ಬಗ್ಗೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಸಂಗತಿಗಳನ್ನು ದೇವರು ತಿಳಿಸಿದನು. ಎಲೀಯನು ಮಾಡಿದ ಕೆಲಸವು ವ್ಯರ್ಥವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ ಏಕೆಂದರೆ ದೇವರ ಆ ಉದ್ದೇಶವು ತಡೆಯಿಲ್ಲದೆ ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತಾ ಇತ್ತು. ಅಲ್ಲದೆ ಎಲೀಯನು ಇನ್ನೂ ಆ ಉದ್ದೇಶದ ಭಾಗವಾಗಿರಲಿಕ್ಕಿದ್ದನು. ಆದ್ದರಿಂದಲೇ ಯೆಹೋವನು ಅವನನ್ನು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಸೂಚನೆಗಳೊಂದಿಗೆ ವಾಪಸ್ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಕಳುಹಿಸಿದನು.—1 ಅರಸುಗಳು 19:12-17.
ಆದರೆ ಎಲೀಯನಿಗಿದ್ದ ಒಂಟಿತನದ ಭಾವನೆಗಳಿಗೆ ಏನಾಯಿತು? ಯೆಹೋವನು ಆ ಕುರಿತು ಎರಡು ಸಂಗತಿಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದನು. ಒಂದನೆಯದಾಗಿ, ಎಲೀಷನನ್ನು ಅವನ ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿಯಾಗಿ ಅಭಿಷೇಕಿಸಲು ಎಲೀಯನಿಗೆ ಹೇಳಿದನು. ಈ ಯುವ ಪುರುಷನು ಅನೇಕ ವರ್ಷಗಳ ತನಕ ಎಲೀಯನ ಸಂಗಡಿಗ, ಸಹಾಯಕ ಆಗಿರಲಿದ್ದನು. ಯೆಹೋವನು ಈ ವಿಧದಲ್ಲಿ ಕೊಟ್ಟ ಸಾಂತ್ವನ ಎಷ್ಟೊಂದು ವ್ಯಾವಹಾರಿಕವಾಗಿತ್ತು! ಎರಡನೆಯದಾಗಿ ಯೆಹೋವನು ಈ ರೋಮಾಂಚಕ ಸುದ್ದಿಯನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಿದನು: “ಬಾಳನಿಗೆ ಅಡ್ಡಬಿದ್ದು ಅವನನ್ನು ಆರಾಧಿಸದೇ ಇದ್ದ ಏಳು ಸಾವಿರ ಮಂದಿಯನ್ನು ಇಸ್ರಾಯೇಲಿನಲ್ಲಿ ನನಗೋಸ್ಕರ ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ.” (1 ಅರಸುಗಳು 19:18, NIBV) ಹಾಗಾದರೆ ಎಲೀಯನು ಒಬ್ಬಂಟಿಗನಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಬಾಳನನ್ನು ಆರಾಧಿಸಲು ನಿರಾಕರಿಸಿದ ಆ ಸಾವಿರಾರು ನಂಬಿಗಸ್ತ ಜನರ ಕುರಿತು ಕೇಳಿ ಅವನೆಷ್ಟು ಹರ್ಷಿಸಿರಬೇಕು! ಆ ಸಂಕಷ್ಟದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಯೆಹೋವನಿಗೆ ಅಚಲ ನಿಷ್ಠೆ ತೋರಿಸುತ್ತಾ ಮಾದರಿಯನ್ನಿಡಲು, ಎಲೀಯನು ತನ್ನ ನಂಬಿಗಸ್ತ ಸೇವೆಯನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸಬೇಕಿತ್ತು. ಯೆಹೋವನ ಸಂದೇಶವಾಹಕನ ಆ “ಮೃದುವಾದ ಪಿಸುಗುಟ್ಟುವಿಕೆ”ಯ ಮೂಲಕ ಕೇಳಿಬಂದ ಮಾತುಗಳು ಅವನ ಮನಸ್ಪರ್ಶಿಸಿರಬೇಕು.
ಸೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿನ ಅಪಾರ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಶಕ್ತಿಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ಎಲೀಯನಂತೆ ನಾವೂ ವಿಸ್ಮಿತರಾಗಬಹುದು. ವಿಸ್ಮಿತರಾಗಲೇಬೇಕು. ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನ ಅಪಾರ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ನಿಸರ್ಗ ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ. (ರೋಮನ್ನರಿಗೆ 1:20) ತನ್ನ ನಂಬಿಗಸ್ತ ಸೇವಕರಿಗೆ ಸಹಾಯಮಾಡಲು ಯೆಹೋವನು ಈಗಲೂ ತನ್ನ ಅಪರಿಮಿತ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಬಳಸಲು ಸಂತೋಷಿಸುತ್ತಾನೆ. (2 ಪೂರ್ವಕಾಲವೃತ್ತಾಂತ 16:9) ಆದರೂ ದೇವರು ನಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಕೂಲಂಕಷವಾಗಿ ಮಾತಾಡುವುದು ತನ್ನ ವಾಕ್ಯವಾದ ಬೈಬಲಿನ ಮೂಲಕ. (ಯೆಶಾಯ 30:21) ಒಂದರ್ಥದಲ್ಲಿ ಬೈಬಲು ಆ “ಮೃದುವಾದ ಪಿಸುಗುಟ್ಟುವಿಕೆ”ಯಂತಿದೆ. ಆ ಮೂಲಕವೇ ಯೆಹೋವನು ನಮ್ಮನ್ನು ಇಂದು ಮಾರ್ಗದರ್ಶಿಸುತ್ತಾನೆ, ತಿದ್ದುತ್ತಾನೆ, ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ತನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಆಶ್ವಾಸನೆ ಕೊಡುತ್ತಾನೆ.
ಹೋರೇಬ್ ಬೆಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಯೆಹೋವನು ಕೊಟ್ಟ ಸಾಂತ್ವನವನ್ನು ಎಲೀಯನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿದನೊ? ಹೌದು! ಆ ಕೂಡಲೇ ಅವನು ಕಾರ್ಯಕ್ಕೂ ಇಳಿದನು. ಸುಳ್ಳಾರಾಧನೆಯ ಕೆಡುಕಿನ ವಿರುದ್ಧ ಧೀರನಾಗಿ ನಿಂತ ನಂಬಿಗಸ್ತ ಪ್ರವಾದಿಯಾಗಿ ಪುನಃ ಕಾರ್ಯಪ್ರವೃತ್ತನಾದನು. ಹೀಗೆ ನಾವು ಸಹ ದೇವರ ಪ್ರೇರಿತ ವಾಕ್ಯವಾದ “ಶಾಸ್ತ್ರಗ್ರಂಥದ ಮೂಲಕ ದೊರಕುವ ಸಾಂತ್ವನ”ವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿದರೆ ಎಲೀಯನ ನಂಬಿಕೆಯನ್ನು ನಾವೂ ಅನುಕರಿಸಬಲ್ಲೆವು.—ರೋಮನ್ನರಿಗೆ 15:4. (w11-E 07/01)
[ಪಾದಟಿಪ್ಪಣಿಗಳು]
a ಕಾವಲಿನಬುರುಜುವಿನ 2008, ಜನವರಿ-ಮಾರ್ಚ್ ಸಂಚಿಕೆಯಲ್ಲಿ “ಅವರ ನಂಬಿಕೆಯನ್ನು ಅನುಕರಿಸಿ—ಸತ್ಯಾರಾಧನೆಯನ್ನು ಸಮರ್ಥಿಸಿದವನು” ಲೇಖನ ನೋಡಿ.
b ಈ “ಮೃದುವಾದ ಪಿಸುಗುಟ್ಟುವಿಕೆ”ಯೂ 1 ಅರಸುಗಳು 19:9ರಲ್ಲಿ ತಿಳಿಸಲಾದ ‘ಯೆಹೋವನ ವಾಣಿಯೂ’ ಬಂದದ್ದು ಬಹುಶಃ ಒಂದೇ ದೇವದೂತನಿಂದ. 15ನೇ ವಚನದಲ್ಲಿ ಈ ದೇವದೂತನನ್ನು “ಯೆಹೋವ” ಎಂದು ಸೂಚಿಸಲಾಗಿದೆ. ಆದರೆ ಅರಣ್ಯದಲ್ಲಿ ಇಸ್ರಾಯೇಲ್ಯರನ್ನು ಮಾರ್ಗದರ್ಶಿಸಲು ಯೆಹೋವನು ಬಳಸಿದ ದೇವದೂತನನ್ನು ನೆನಪಿಗೆ ತರೋಣ. ದೇವರು ಅವನ ಕುರಿತಂದದ್ದು: “ನನ್ನ ನಾಮಮಹಿಮೆ ಆತನಲ್ಲಿ ಇರುವದು.” (ವಿಮೋಚನಕಾಂಡ 23:21) ಗಮನಿಸತಕ್ಕ ವಿಷಯವೇನೆಂದರೆ ಯೇಸು ತನ್ನ ಮಾನವಪೂರ್ವ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿ “ವಾಕ್ಯ” ಅಂದರೆ ಯೆಹೋವನ ಸೇವಕರಿಗೆ ಆತನ ಮಾತುಗಳನ್ನು ತಲಪಿಸುತ್ತಿದ್ದ ವಿಶೇಷ ವಕ್ತಾರನಾಗಿ ಸೇವೆಮಾಡಿದ್ದನು. ಆದರೂ ಯೇಸುವೇ ಎಲೀಯನಿಗೆ ಸಂದೇಶ ನೀಡಿದ ದೇವದೂತನೆಂದು ನಿಶ್ಚಯವಾಗಿ ಹೇಳಲಾರೆವು.—ಯೋಹಾನ 1:1.
[ಪುಟ 15ರಲ್ಲಿರುವ ಚಿತ್ರ]
ಸಂತೋಷದ ಸಮಯದಲ್ಲೂ ಕಷ್ಟದ ಸಮಯದಲ್ಲೂ ಎಲೀಯನನ್ನು ಯೆಹೋವನು ಆಶೀರ್ವದಿಸಿದನು
[ಪುಟ 16ರಲ್ಲಿರುವ ಚಿತ್ರ]
ಕಡು ಸಂಕಷ್ಟದಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಎಲೀಯನು ಯೆಹೋವನಲ್ಲಿ ಹೃದಯ ತೋಡಿಕೊಂಡನು
[ಪುಟ 17ರಲ್ಲಿರುವ ಚಿತ್ರ]
ಎಲೀಯನಿಗೆ ಸಾಂತ್ವನ ಮತ್ತು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹ ನೀಡಲು ಯೆಹೋವನು ತನ್ನ ಅಪಾರ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಬಳಸಿದನು