9. ಪೌಲನು ಪ್ರಧಾನವಾಗಿ ಅಸ್ತಿವಾರವನ್ನು ಹಾಕುವವನಾಗಿದ್ದರೂ, ತಾನು ಕಲಿಸಿದಂತಹ ಸತ್ಯವನ್ನು ಅಂಗೀಕರಿಸಿದವರ ಕುರಿತು ಅವನಿಗೆ ಯಾವ ಚಿಂತೆಯಿತ್ತು?

⁹ ಪೌಲನು ಬರೆದುದು: “ಆ ಅಸ್ತಿವಾರದ ಮೇಲೆ ಚಿನ್ನ ಬೆಳ್ಳಿ ರತ್ನ ಕಟ್ಟಿಗೆ ಹುಲ್ಲು ಆಪು ಮುಂತಾದವುಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವದರಿಂದ ಕಟ್ಟಿದರೂ ಅವನವನ ಕೆಲಸವು ವ್ಯಕ್ತವಾಗುವದು. ಕ್ರಿಸ್ತನು ಬರುವ ದಿನವು ಬೆಂಕಿಯೊಡನೆ ಉದಯವಾಗಿ ಆ ಕೆಲಸವನ್ನು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ತೋರಿಸುವದು; ಅವನವನ ಕೆಲಸವೆಂಥದೋ ಆ ಬೆಂಕಿ ಶೋಧಿಸುವದು.” (1 ಕೊರಿಂಥ 3:12, 13) ಪೌಲನ ಅರ್ಥವೇನಾಗಿತ್ತು? ಹಿನ್ನೆಲೆಯನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸಿರಿ. ಪೌಲನು ಪ್ರಧಾನವಾಗಿ ಅಸ್ತಿವಾರವನ್ನು ಹಾಕುವವನಾಗಿದ್ದನು. ತನ್ನ ಮಿಷನೆರಿ ಪ್ರಯಾಣಗಳಲ್ಲಿ, ಅವನು ನಗರದಿಂದ ನಗರಕ್ಕೆ ಪ್ರಯಾಣಿಸುತ್ತಾ, ಕ್ರಿಸ್ತನ ಕುರಿತಾಗಿ ಹಿಂದೆಂದೂ ಕೇಳಿಸಿಕೊಂಡಿರದ ಅನೇಕ ಜನರಿಗೆ ಸಾರಿದನು. (ರೋಮಾಪುರ 15:20) ಅವನು ಕಲಿಸಿದಂತಹ ಸತ್ಯವನ್ನು ಜನರು ಸ್ವೀಕರಿಸಿದಂತೆ, ಸಭೆಗಳು ರಚಿಸಲ್ಪಟ್ಟವು. ಪೌಲನು ಈ ನಂಬಿಗಸ್ತರ ಕುರಿತಾಗಿ ತುಂಬ ಆಸಕ್ತಿಯನ್ನು ವಹಿಸಿದನು. (2 ಕೊರಿಂಥ 11:28, 29) ಆದರೆ ಅವನ ಕೆಲಸದಿಂದಾಗಿ ಅವನು ಪ್ರಯಾಣಿಸುತ್ತಾ ಇರಬೇಕಿತ್ತು. ಆದುದರಿಂದ ಕೊರಿಂಥದಲ್ಲಿ 18 ತಿಂಗಳುಗಳ ವರೆಗೆ ಇದ್ದು, ಅಸ್ತಿವಾರವನ್ನು ಹಾಕಿದ ನಂತರ, ಅವನು ಇತರ ನಗರಗಳಲ್ಲಿ ಸಾರಲು ಹೊರಟು ಹೋದನು. ಆದರೂ, ಅವನು ಅಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದಂತಹ ಕೆಲಸವನ್ನು ಇತರರು ಹೇಗೆ ಮುಂದುವರಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋದರೆಂಬುದನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಲು ಅವನು ತುಂಬ ಆಸಕ್ತನಾಗಿದ್ದನು.—ಅ. ಕೃತ್ಯಗಳು 18:8-11; 1 ಕೊರಿಂಥ 3:6.

¹¹ ಈ ಕಟ್ಟಡಗಳಿಗೆ ಬೆಂಕಿ ತಗಲಿದರೆ ಏನಾಗುತ್ತಿತ್ತು? ಇದಕ್ಕೆ ಉತ್ತರವು ನಮ್ಮ ದಿನದಲ್ಲಿ ಎಷು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿದೆಯೊ, ಪೌಲನ ದಿನದಲ್ಲೂ ಅಷ್ಟೇ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿತ್ತು. ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ, ಹಿಂದೆ ಸಾ.ಶ.ಪೂ. 146ರಲ್ಲಿ ಕೊರಿಂಥ ನಗರವು ಜಯಿಸಲ್ಪಟ್ಟು, ರೋಮನ್‌ ಸೇನಾಪತಿಯಾದ ಮಮಿಯಸ್‌ ಅದಕ್ಕೆ ಬೆಂಕಿಹಚ್ಚಿದಾಗ, ಕಟ್ಟಿಗೆ, ಹುಲ್ಲು ಅಥವಾ ಆಪುವಿನ ಅನೇಕ ಕಟ್ಟಡಗಳು ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಾಶಗೊಳಿಸಲ್ಪಟ್ಟವು. ಕಲ್ಲುಗಳಿಂದ ಕಟ್ಟಲ್ಪಟ್ಟ, ಚಿನ್ನ ಬೆಳ್ಳಿಯಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಭದ್ರವಾದ ಕಟ್ಟಡಗಳಿಗೇನಾಯಿತು? ನಿಸ್ಸಂದೇಹವಾಗಿ, ಇವು ಪಾರಾದವು. ಕೊರಿಂಥದಲ್ಲಿನ ಪೌಲನ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ದಿನಾಲೂ ಇಂತಹ ಕಟ್ಟಡಗಳನ್ನು ದಾಟಿಹೋಗುತ್ತಿದ್ದಿರಬಹುದು. ಇವು, ತುಂಬ ಸಮಯದ ಹಿಂದೆ, ತಮಗಿಂತ ಕಡಿಮೆ ಬಾಳಿಕೆಬರುವ ನೆರೆಯವರನ್ನು ನೆಲಸಮಗೊಳಿಸಿದಂತಹ ವಿಪತ್ತುಗಳನ್ನು ಪಾರಾಗಿ ಉಳಿದಂತಹ ಭವ್ಯ ಕಲ್ಲಿನ ಕಟ್ಟಡಗಳಾಗಿದ್ದವು. ಪೌಲನು ತನ್ನ ಅಭಿಪ್ರಾಯವನ್ನು ಎಷ್ಟು ಬಲವಾಗಿ ಒತ್ತಿಹೇಳಿದನು! ಕಲಿಸುತ್ತಿರುವಾಗ, ನಾವು ನಮ್ಮನ್ನು ಕಟ್ಟುವವರೋಪಾದಿ ಪರಿಗಣಿಸಬೇಕು. ಸಾಧ್ಯವಿರುವಷ್ಟು ಅತ್ಯುತ್ತಮವಾದ, ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ಬಾಳಿಕೆಬರುವಂತಹ ಸಾಮಗ್ರಿಗಳನ್ನು ನಾವು ಉಪಯೋಗಿಸಲು ಬಯಸುತ್ತೇವೆ. ಹೀಗೆ ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ ನಮ್ಮ ಕೆಲಸವು ಬಹು ಕಾಲ ಬಾಳುವ ಸಂಭವವು ಹೆಚ್ಚು. ಆ ಬಾಳಿಕೆಬರುವ ಸಾಮಗ್ರಿಗಳು ಯಾವವು, ಮತ್ತು ಅವುಗಳನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸುವುದು ಏಕೆ ಅತ್ಯಾವಶ್ಯಕ?

12. ಕೊರಿಂಥದ ಕೆಲವು ಕ್ರೈಸ್ತರು ಯಾವ ವಿಧಗಳಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟುವ ಕೆಲಸವನ್ನು ಅಸಡ್ಡೆಯಿಂದ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು?

¹² ಕೊರಿಂಥದ ಕೆಲವು ಕ್ರೈಸ್ತರು, ಚೆನ್ನಾಗಿ ಕಟ್ಟುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲವೆಂದು ಪೌಲನಿಗನಿಸಿತು. ದೋಷವೇನಾಗಿತ್ತು? ಪೂರ್ವಾಪರವು ತೋರಿಸುವಂತೆ, ಸಭೆಯ ಐಕ್ಯಕ್ಕೆ ಅಪಾಯವಾಗುತ್ತಿದ್ದರೂ, ಮಾನವ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವಗಳನ್ನು ಶ್ಲಾಘಿಸಲಾಗುತ್ತಿದ್ದುದರಿಂದ, ಸಭೆಯು ವಿಭಜಿತಗೊಂಡಿತ್ತು. ಕೆಲವರು “ನಾನು ಪೌಲನವನು” ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದಾಗ, ಇತರರು “ನಾನು ಅಪೊಲ್ಲೋಸನವನು” ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಕೆಲವರು ತಾವು ತುಂಬ ಬುದ್ಧಿವಂತರೆಂದು ಎಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರೆಂದು ತೋರುತ್ತದೆ. ಇದರ ಫಲಿತಾಂಶವು, ಶಾರೀರಿಕ ಯೋಚನಾರೀತಿ, ಆತ್ಮಿಕ ಅಪಕ್ವತೆ, ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪಕ “ಹೊಟ್ಟೆಕಿಚ್ಚು ಜಗಳಗಳ” ಒಂದು ವಾತಾವರಣ ಆಗಿತ್ತೆಂಬುದು ಆಶ್ಚರ್ಯಗೊಳಿಸುವ ಸಂಗತಿಯಲ್ಲ. (1 ಕೊರಿಂಥ 1:12; 3:1-4, 18) ಈ ಮನೋಭಾವಗಳು ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಶುಶ್ರೂಷೆಯಲ್ಲಿ ಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟ ಕಲಿಸುವಿಕೆಯಲ್ಲಿ ನಿಶ್ಚಯವಾಗಿಯೂ ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸಲ್ಪಟ್ಟವು. ಇದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ, ಕಳಪೆ ಸಾಮಗ್ರಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಕಟ್ಟಲ್ಪಟ್ಟಿರುವ ಕಟ್ಟಡದಂತೆ ಅವರ ಶಿಷ್ಯರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡುವ ಕೆಲಸವು ಅಸಡ್ಡೆಯಿಂದ ಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟಿತು. ಅದು “ಬೆಂಕಿ”ಯನ್ನು ಪಾರಾಗಲು ಸಾಧ್ಯವಿರಲಿಲ್ಲ. ಪೌಲನು ಯಾವ ಬೆಂಕಿಯ ಕುರಿತಾಗಿ ಮಾತಾಡುತ್ತಿದ್ದನು?

13. ಪೌಲನ ದೃಷ್ಟಾಂತದಲ್ಲಿನ ಬೆಂಕಿಯು ಏನನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಎಲ್ಲ ಕ್ರೈಸ್ತರಿಗೆ ಯಾವುದರ ಅರಿವಿರಬೇಕು?

¹³ ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಎದುರಿಸುವ ಬೆಂಕಿಯು, ನಮ್ಮ ನಂಬಿಕೆಯ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳಾಗಿವೆ. (ಯೋಹಾನ 15:20; ಯಾಕೋಬ 1:2, 3) ನಾವು ಯಾರಿಗೆ ಸತ್ಯವನ್ನು ಕಲಿಸುತ್ತೇವೊ ಅವರೆಲ್ಲರ ಪರೀಕ್ಷೆಯಾಗುವುದು ಖಂಡಿತ ಎಂದು ನಮಗಿಂದು ತಿಳಿಯುವ ಅಗತ್ಯವಿರುವಂತೆಯೇ, ಕೊರಿಂಥದಲ್ಲಿದ್ದ ಕ್ರೈಸ್ತರಿಗೂ ತಿಳಿಯುವ ಅಗತ್ಯವಿತ್ತು. ನಾವು ಸರಿಯಾಗಿ ಕಲಿಸದಿದ್ದರೆ, ದುಃಖಕರ ಫಲಿತಾಂಶಗಳಿರಬಹುದು. ಪೌಲನು ಎಚ್ಚರಿಸಿದ್ದು: “ಒಬ್ಬನು ಕಟ್ಟಿದ್ದು [“ಒಬ್ಬನ ಕೆಲಸವು,” NW] ಸುಟ್ಟುಹೋದರೆ ಅವನಿಗೆ ಸಂಬಳವು ನಷ್ಟವಾಗುವದು; ತಾನಾದರೋ ರಕ್ಷಣೆ ಹೊಂದುವನು, ಆದರೆ ಬೆಂಕಿಯೊಳಗೆ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡವನ ಹಾಗಿರುವನು.”c—1 ಕೊರಿಂಥ 3:14, 15.