AO amin’ny Salamo fahasivy ambin’ny folo i Davida dia manandratra ny hakanton’ny zavatra hita maso noforonin’Andriamanitra, avy eo dia maneho fankasitrahana mafy ny lalàn’i Jehovah, ny fampahatsiahivany, ny baikony, ny didiny sy ny didim-pitsarany. Velom-pankasitrahana noho ireny zavatra ireny koa ny apostoly Paoly ka nanonona ilay salamo resahina, ary nanitatra ny fampiharana azy ho amin’ny asa tena lehibe ataon’ny kristiana marina, ary nilaza toy izao ny amin’izy ireo: “Efa nivoaka ho any amin’ny tany rehetra ny feony, ary ny teniny hatramin’ny faran’izao rehetra izao.” — Romana 10:18.

Amin’ny fotoana ahavelomantsika, dia zava-dehibe iankinan’ny aina ho an’ny olombelona rehetra izany ‘teny’ izany, satria madiva hampiharina amin’ny fandehan-javatra ratsy mitondra ny tany ankehitriny ny didim-pitsaran’i Jehovah (Zefania 2:2, 3; 3:8). Tsy isalasalana mihitsy fa mila mandre ny vaovao tsaran’ny Fanjakan’i Jehovah ny olombelona. Na aiza na aiza itodihana ankehitriny, dia tsy ahitana afa-tsy fisaratsarahana, tsy firaharahana lalàna, heloka bevava, fahalotoam-pitondrantena, fianakaviana misaratsaraka. Marina fa resahina ny amin’ny fiadanana, nefa manohy manao fitaovam-piadiana be kojakojany kokoa ihany ireo fanjakana lehibe, ary tsy mitsahatra ny mitombo ny faritr’ireo tany manana fiadiana ataomika. Ny toe-piainana manjaka eto an-tany dia mifanitsy amin’ny filazalazana ny “am-parany” ataon’i Paoly ao amin’ny 2 Timoty 3:1-5.

Soa ihany fa naniraka ireo Vavolombelony i Jehovah mba hampahafantatra amin’ny olombelona fa akaiky ny Fanjakany ka hitondra famonjena, fiainana mandrakizay ho an’ireo izay manaiky hahafantatra an’Andriamanitra sy ny Zanany, Jesosy Kristy (Isaia 43:10, 12; Lioka 21:25, 26, 31; Jaona 17:3). Re “amin’ny tany rehetra” ny akon’io vaovao tsara io.