Zavatra anaovan’ny olona mba hahatsara tarehy sy hampisy endrika azy na hanome voninahitra ny toerana tanany, angamba noho ny antony tsara na noho ny fitia te hamitaka. Hadarah (heb.) avy amin’ny fototeny hoe hadar (“haja”) no nadika hoe “haingo.” (Oh 14:28; Ft 5:12) Kôsmôs (gr.) koa no nadika hoe ‘haingo’ (1Pe 3:3) na hoe “tontolo”, ary kôsmeô ny matoanteny nadika hoe “mandravaka.”​—Tit 2:10.

Torohevitra ho an’ny Kristianina. Imbetsaka i Jesosy sy ny apostoliny no nilaza fa tsy tokony hatoky ny harena ny Kristianina, na hihaingo mba hisehosehoana. Tokony “hihaingo amin’ny akanjo milamina tsara, sy amin’ny fomba maotina sy amim-pahendrena” ny vehivavy, hoy ny apostoly Paoly, “fa tsy amin’ny randram-bolo niangaliana fatratra, na amin’ny volamena na perla na fitafiana tena lafo vidy.” (1Ti 2:9) Niangaliana be ny volon’ny vehivavy ary nihaingo be izy ireo noho ny fanarahana ny kolontsaina grika, tamin’ny andron’ireo apostoly. Nety tsara àry ny torohevitr’i Petera hoe tsy tokony “ho zavatra ivelany toy ny firandranam-bolo sy ny fanaovana firava-bolamena na akanjo ivelany” ny haingon’ny vehivavy kristianina, fa tokony ho “ilay toetra miafina ao am-po, izay toy ny manao fitafiana tsy mety simba, dia ny toetra tony sy malemy paika”, tahaka ny firavaky ny vehivavy tsy nivadika fahiny.​—1Pe 3:3-5.