32 Но Јонадав,+ синот на Симеја,+ Давидовиот брат, рече: „Нека не мисли господарот мој дека се убиени сите момци, синовите на царот, зашто загинал само Амнон.+ Авесалом нареди така, зашто тоа го смислуваше+ уште од оној ден кога Амнон ја осрамоти+ сестра му Тамара.+
33 Тогаш царот, целиот потресен, се качи во горната соба+ над градската порта и почна да плаче. И додека одеше, тажеше: „Сине мој, Авесаломе! Сине мој! Сине мој,+ Авесаломе! Да умрев јас наместо тебе, Авесаломе, сине мој, сине мој!“+