14 А Сион велеше: „Јехова ме остави,+ Јехова ме заборави“.+

15 Повеќе нема да бидеш оставена ниту омразена, град низ кој никој не поминува,+ туку ќе направам да бидеш гордост довека, радост од поколение во поколение.+

11 И ми рече: „Сине човечки, тие коски се целиот дом на Израел.+ Еве, тие велат: ‚Ни се исушија коските, ни пропадна надежта.+ Од сите сме одвоени, останавме сами‘.

11 Затоа прашувам: зарем Бог го отфрли својот народ?+ Никако! Зашто, и јас сум Израелец,+ од потомството на Авраам, од племето на Венијамин.+