47 Спушти се и седни во правта,+ девице, ќерко вавилонска!+ Седни на земја, каде што нема престол,+ ќерко халдејска!+ Зашто, повеќе нема да те викаат нежна и разгалена.+

17 А ти кажи им вака: ‚Моите очи нека ронат солзи ноќе и дење и нека не престанат,+ зашто девицата, ќерката на мојот народ, е скршена од голема пропаст,+ од удар што е крајно болен.+