14. Зошто е значајно тоа што, за да ја нагласи својата поента, во параболата за ближниот Самарјанин Исус го употребил патот што одел „од Ерусалим во Ерихон“?

¹⁴ Второ, сети се на параболата за ближниот Самарјанин. Исус почнал со зборовите: „Еден човек слегуваше од Ерусалим во Ерихон и падна меѓу разбојници кои го соблекоа и го претепаа, и си заминаа, оставајќи го полумртов“ (Лука 10:30). Значајно е тоа што Исус го употребил патот што одел „од Ерусалим во Ерихон“ за да ја нагласи својата поента. Кога ја раскажувал оваа парабола, тој бил во Јудеја, недалеку од Ерусалим; па затоа неговите слушатели веројатно знаеле за кој пат станува збор. Тој пат бил на глас дека е опасен, особено за некој што патувал сам. Се извивал низ пуст терен, кој имал многу места од каде што разбојниците можеле да дебнат.

15. Зошто никој не можел со право да ја оправда рамнодушноста на свештеникот и на Левитот во илустрацијата за ближниот Самарјанин?

¹⁵ Во Исусовото осврнување на патот што одел „од Ерусалим во Ерихон“ значајно е уште нешто. Според приказната, по тој пат патувал прво еден свештеник, а потоа и еден Левит — иако ниеден од нив не застанал за да ѝ помогне на жртвата (Лука 10:31, 32). Свештениците служеле во храмот во Ерусалим, а Левитите им помагале. Кога не работеле во храмот, многу свештеници и Левити престојувале во Ерихон затоа што тој бил оддалечен од Ерусалим само 23 километри. Значи, тие сигурно имале прилика да патуваат по тој пат. Забележи го и тоа дека свештеникот и Левитот оделе по патот „од Ерусалим“, што значи дека заминувале од храмот.b Затоа, никој не можел со право да ја оправда рамнодушноста на овие луѓе, велејќи: ‚Тие го избегнале повредениот човек затоа што изгледало дека тој е мртов, а допирањето леш ќе ги направело привремено неподобни да служат во храмот‘ (Левит 21:1; Броеви 19:11, 16). Зарем не е јасно дека Исусовата илустрација одразувала работи што им биле познати на неговите слушатели?