7. Зошто главните свештеници се лутеле што се проповедало?

⁷ Цврстата решеност на апостолите да продолжат да проповедаат ги налутила главните свештеници. Некои од свештениците, вклучувајќи го и самиот Кајафа, биле садукеи, кои не верувале во воскресението (Дела 4:1, 2; 5:17). Сепак, апостолите упорно тврделе дека Исус воскреснал од мртвите. Освен тоа, некои од главните свештеници правеле сѐ за да ја стекнат наклоноста на римските власти. На судењето на Исус, кога имале прилика да го признаат Исус за свој цар, главните свештеници отишле дотаму што извикнале: „Ние немаме никаков цар освен цезарот“ (Јован 19:15).a Апостолите не само што тврделе дека Исус воскреснал туку учеле и дека освен Исусовото име, „нема друго име под небото дадено на луѓето преку кое би можеле да се спасиме“ (Дела 2:36; 4:12). Свештениците се плашеле дека, ако луѓето почнат да го сметаат воскреснатиот Исус за свој Водач, би можеле да дојдат Римјаните и тогаш еврејските водачи ќе го изгубеле ‚и своето место и својата нација‘ (Јован 11:48).