⁸ И Јаков во своето писмо истакнал колку е важно да развиваме истрајност. Тој напишал: „Сметајте дека навистина имате за што да се радувате, браќа мои, кога ќе се најдете во разни искушенија, знаејќи дека искушувањето на вашата вера во вас гради истрајност. А истрајноста нека го доврши своето дело за да бидете совршени и потполни, без никаков недостаток“ (Јак. 1:2-4). Јаков рекол дека христијаните треба да ги прифатат неволјите и да се радуваат поради нив бидејќи ќе им помогнат да развијат истрајност. Дали гледаш така на искушенијата и неволјите? Потоа, Јаков истакнал дека, ако бидеме истрајни, ќе ја усовршиме нашата христијанска личност и ќе му угодиме на Бог. Истрајноста ја развиваме кога од ден на ден му остануваме верни на Бог и покрај проблемите. А истрајноста, пак, ни помага да стекнеме други неопходни особини.

¹⁰ За да истраеме во овие тешки последни денови, потребно е да имаме исправен став кон страдањата што ги доживуваме поради тоа што сме христијани. Треба да ги имаме на ум зборовите што ги запишал Јаков: „Сметајте дека навистина имате за што да се радувате“. Можеби не е лесно да го правиме тоа затоа што страдањата може да ни предизвикаат физичка или емоционална болка. Но, да не заборавиме дека во прашање е нашиот вечен живот. Примерот на апостолите ни помага да сфатиме како можеме да се радуваме додека страдаме. Извештајот за нив е запишан во книгата Дела. Таму стои: „Ги викнаа апостолите, ги истепаа со стапови и им наредија да не зборуваат во Исусово име, па ги пуштија да си одат. Тие, пак, си заминаа од Судскиот совет, радувајќи се што беа достојни да поднесат срам поради неговото име“ (Дела 5:40, 41). Апостолите сфатиле дека тоа што страдаат е доказ дека ѝ се послушни на заповедта на Исус и дека Јехова ги прифаќа. Со години подоцна, кога под водство на светиот дух го пишувал своето прво писмо, Петар истакнал дека вреди да трпиме страдања поради праведноста (1. Пет. 4:12-16).