Јован не му напишал писмо на Гај само за да му се заблагодари. Тој сакал и да му помогне во врска со еден посериозен проблем. Од некоја причина, Диотреф не сакал да им укажува гостопримство на христијаните што патувале. Тој дури се обидувал да ги спречи и другите од собранието да бидат гостопримливи (3. Јов. 9, 10).

Без сомнение, верните христијани не би го избрале Диотреф за свој домаќин дури и ако имале прилика за тоа. Тој сакал да биде прв во собранието, не примал ништо од апостол Јован со почит и зборувал злобно за него и за други христијани. Иако Диотреф не е наречен лажен учител, сепак се бунтувал против авторитетот на апостол Јован. Тоа што сакал да се истакнува и имал погрешни ставови ја ставало под знак прашалник неговата верност кон Бог. Примерот на Диотреф покажува дека амбициозните и горделиви поединци можат негативно да влијаат врз собранието и да предизвикаат поделби. Затоа, она што Јован му го кажал на Гај треба сите да го имаме на ум: „Не земај пример од она што е зло“ (3. Јов. 11).

Второ, не треба да се изненадиме ако се случи некој да почне да се бунтува против авторитетот на именуваните браќа. Тоа го доживеал Јован, а го доживеал и апостол Павле (2. Кор. 10:7-12; 12:11-13). Што да правиме ако такво нешто се случи во нашето собрание? Павле го советувал Тимотеј: „Робот на Господарот не смее да се кара, туку треба да биде благ кон сите, оспособен да поучува, да се совладува кога трпи зло, со благост да ги поучува оние што се бунтовни“. Ако останеме смирени дури и кога сме испровоцирани, оние што почнале да критикуваат можеби постепено ќе почнат да го менуваат својот став. Тогаш Јехова може „да им даде да се покаат, па добро да ја запознаат вистината“ (2. Тим. 2:24, 25).