യശയ്യ

8 യഹോവ എന്നോടു പറഞ്ഞു: “ഒരു വലിയ എഴുത്തുപലക+ എടുത്ത്‌ അതിൽ ഒരു സാധാരണ എഴുത്തുകോൽ* ഉപയോ​ഗിച്ച്‌ ‘മഹേർ-ശാലാൽ-ഹാശ്‌-ബസ്‌’* എന്ന്‌ എഴുതുക. 2 നീ അങ്ങനെ ചെയ്‌തെന്നു വിശ്വ​സ്‌ത​രായ സാക്ഷികൾ, പുരോ​ഹി​ത​നായ ഊരിയാവും+ യബെ​രെ​ഖ്യ​യു​ടെ മകനായ സെഖര്യ​യും, എനിക്ക്‌ എഴുതി​ത്ത​രട്ടെ.”*

3 പിന്നെ ഞാൻ പ്രവാചികയുമായി* ശാരീ​രി​ക​ബ​ന്ധ​ത്തിൽ ഏർപ്പെട്ടു.* അവൾ ഗർഭി​ണി​യാ​യി ഒരു മകനെ പ്രസവി​ച്ചു.+ അപ്പോൾ യഹോവ എന്നോടു പറഞ്ഞു: “അവനു മഹേർ-ശാലാൽ-ഹാശ്‌-ബസ്‌ എന്നു പേരി​ടുക. 4 കാരണം, ‘അപ്പാ,’ ‘അമ്മേ’ എന്ന്‌ അവൻ വിളി​ക്കാ​റാ​കു​ന്ന​തി​നു മുമ്പു​തന്നെ ദമസ്‌കൊ​സി​ലെ സമ്പത്തും ശമര്യ​യിൽനി​ന്നുള്ള കൊള്ള​വ​സ്‌തു​ക്ക​ളും അസീറി​യൻ രാജാ​വി​ന്റെ സന്നിധി​യി​ലേക്കു കൊണ്ടു​പോ​കും.”+

5 യഹോവ പിന്നെ എന്നോടു പറഞ്ഞു:

 9 ജനങ്ങളേ, ദ്രോഹം ചെയ്‌തു​കൊ​ള്ളൂ. പക്ഷേ നിങ്ങൾ തകർന്ന്‌ ചിന്നി​ച്ചി​ത​റും.

ഭൂമി​യു​ടെ വിദൂ​ര​ഭാ​ഗ​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നു​ള്ള​വരേ, കേൾക്കൂ!

യുദ്ധത്തിന്‌ ഒരുങ്ങി​ക്കൊ​ള്ളൂ,* പക്ഷേ നിങ്ങൾ തകർന്ന്‌ ചിന്നി​ച്ചി​ത​റും!+

യുദ്ധത്തിന്‌ ഒരുങ്ങി​ക്കൊ​ള്ളൂ, പക്ഷേ നിങ്ങൾ തകർന്ന്‌ ചിന്നി​ച്ചി​ത​റും!

10 നിങ്ങൾ പദ്ധതി മനഞ്ഞു​കൊ​ള്ളൂ, എന്നാൽ അതു വിഫല​മാ​കും,

11 ഈ ജനത്തിന്റെ വഴിക​ളിൽ ഞാൻ നടക്കാ​തി​രി​ക്കാൻ യഹോവ തന്റെ ബലമുള്ള കൈ എന്റെ മേൽ വെച്ച്‌ എനിക്ക്‌ ഇങ്ങനെ മുന്നറി​യി​പ്പു തന്നു:

12 “ഈ ജനം ഗൂഢാ​ലോ​ചന എന്നു വിളി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ നിങ്ങൾ ഗൂഢാ​ലോ​ചന എന്നു വിളി​ക്ക​രുത്‌!

17 യാക്കോബുഗൃഹത്തിൽനിന്ന്‌+ മുഖം മറച്ചി​രി​ക്കുന്ന യഹോ​വ​യ്‌ക്കാ​യി ഞാൻ കാത്തി​രി​ക്കും;*+ ദൈവ​ത്തി​ലാണ്‌ എന്റെ പ്രത്യാശ.

18 സൈന്യങ്ങളുടെ അധിപ​നായ യഹോവ സീയോൻ പർവത​ത്തിൽ വസിക്കു​ന്നു. ഇതാ, ഞാനും യഹോവ എനിക്കു തന്ന മക്കളും+ ഇസ്രാ​യേ​ലിൽ ദൈവ​ത്തിൽനി​ന്നുള്ള അടയാളങ്ങളും+ അത്ഭുത​ങ്ങ​ളും പോ​ലെ​യാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു.

19 “നിങ്ങൾ ചെന്ന്‌, ചിലച്ചു​കൊ​ണ്ടും മന്ത്രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടും ആത്മാക്ക​ളു​ടെ ഉപദേശം തേടുന്നവരോടും* ഭാവി പറയു​ന്ന​വ​രോ​ടും ചോദി​ക്കുക” എന്ന്‌ അവർ നിങ്ങ​ളോ​ടു പറയു​ന്നെ​ങ്കി​ലോ? തങ്ങളുടെ ദൈവ​ത്തോ​ടല്ലേ ഒരു ജനം ഉപദേശം തേടേ​ണ്ടത്‌? ജീവി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​വർക്കു​വേണ്ടി മരിച്ച​വ​രോ​ടാ​ണോ അവർ ഉപദേശം ചോദി​ക്കേ​ണ്ടത്‌?+ 20 അല്ല! അവർ നിയമ​ത്തി​ലും എഴുത​പ്പെട്ട സാക്ഷ്യ​പ​ത്ര​ത്തി​ലും ആണ്‌ ഉപദേശം തേടേ​ണ്ടത്‌.

ഈ വാക്കു​കൾക്കു ചേർച്ച​യിൽ സംസാ​രി​ക്കാ​ത്ത​പ്പോൾ അവർക്കു വെളി​ച്ച​മു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കില്ല.*+ 21 പട്ടിണിയും കഷ്ടപ്പാ​ടും കൊണ്ട്‌ വലഞ്ഞ്‌ ഓരോ​രു​ത്ത​രും ദേശത്തു​കൂ​ടി അലഞ്ഞു​ന​ട​ക്കും.+ വിശപ്പും അമർഷ​വും കാരണം അവർ മുകളി​ലേക്കു നോക്കി തങ്ങളുടെ രാജാ​വി​നെ​യും ദൈവ​ത്തെ​യും ശപിക്കും. 22 താഴേക്കു നോക്കു​മ്പോൾ അവർ കാണു​ന്നതു ദുരി​ത​വും അന്ധകാ​ര​വും, ഇരുട്ടും ക്ലേശങ്ങ​ളും മാത്ര​മാ​യി​രി​ക്കും; എങ്ങും മൂടല​ല്ലാ​തെ തെളി​ച്ച​മു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കില്ല.