സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളെ എങ്ങനെ​യെ​ല്ലാം സ്‌നേ​ഹി​ക്കാ​നാ​കും? ഒരു വിധം അവരെ ആശ്വസി​പ്പി​ക്കുക എന്നതാണ്‌. അനുക​മ്പ​യു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ നമുക്കു ‘പരസ്‌പരം ആശ്വസി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കാ​നാ​കും.’ (1 തെസ്സ. 4:18) നമുക്ക്‌ എങ്ങനെ പരസ്‌പ​ര​മുള്ള സ്‌നേഹം ശക്തമാ​ക്കി​നി​റു​ത്താം? സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളു​ടെ തെറ്റുകൾ ക്ഷമിക്കാൻ ബുദ്ധി​മു​ട്ടാ​ണെന്നു തോന്നു​മ്പോൾപ്പോ​ലും അങ്ങനെ ചെയ്‌തു​കൊണ്ട്‌. നമ്മൾ പരസ്‌പരം സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നത്‌ ഇന്നു കൂടുതൽ പ്രധാ​ന​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌? അതിന്റെ കാരണ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ പത്രോസ്‌ അപ്പോ​സ്‌തലൻ പറയുന്നു: “എല്ലാത്തി​ന്റെ​യും അവസാനം അടുത്തി​രി​ക്കു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ . . . പരസ്‌പരം അഗാധ​മാ​യി സ്‌നേ​ഹി​ക്കണം.” (1 പത്രോ. 4:7, 8) ഈ ദുഷ്ട​ലോ​കം അതിന്റെ അവസാ​ന​ത്തോ​ടു കൂടു​തൽക്കൂ​ടു​തൽ അടുക്കു​മ്പോൾ നമുക്ക്‌ എന്തു പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കാം? തന്റെ അനുഗാ​മി​ക​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ യേശു ഇങ്ങനെ​യൊ​രു കാര്യം മുൻകൂ​ട്ടി​പ്പ​റഞ്ഞു: “എന്റെ പേര്‌ നിമിത്തം എല്ലാ ജനതക​ളും നിങ്ങളെ വെറു​ക്കും.” (മത്താ. 24:9) അത്തരം പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ ഉണ്ടാകു​മ്പോൾ യഹോ​വ​യോ​ടു വിശ്വ​സ്‌ത​രാ​യി തുടരാൻ കഴിയ​ണ​മെ​ങ്കിൽ നമ്മളെ​ല്ലാം ഐക്യ​ത്തി​ലാ​യി​രി​ക്കേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌. നമ്മുടെ ഇടയിൽ ഐക്യ​മു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ സാത്താനു നമ്മളെ ഭിന്നി​പ്പി​ക്കാ​നാ​കില്ല. കാരണം നമ്മളെ ചേർത്ത്‌ നിറു​ത്തു​ന്നത്‌ സ്‌നേ​ഹ​മാണ്‌.— ഫിലി. 2:1, 2. w23.11 13 ¶18-19

ദൈവ​വ​ച​ന​ത്തി​ലെ സത്യങ്ങൾക്ക്‌ അപാര​മായ ശക്തിയുണ്ട്‌. യഹോ​വ​യെ​ക്കു​റി​ച്ചും യഹോവ എങ്ങനെ​യുള്ള ഒരു വ്യക്തി​യാണ്‌ എന്നതി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചും ആളുകളെ പഠിപ്പി​ക്കു​മ്പോൾ അവരിൽ വലിയ മാറ്റങ്ങൾ ഉണ്ടാകു​ന്നത്‌ കാണാൻ നമുക്കു കഴിയും. നുണകൾകൊണ്ട്‌ സാത്താൻ തീർത്ത മൂടു​പ​ട​ത്തിൽനിന്ന്‌ അവർ പതി​യെ​പ്പ​തി​യെ പുറത്തു​വ​രും; അങ്ങനെ സ്‌നേ​ഹ​വാ​നായ പിതാ​വി​നെ നമ്മൾ കാണു​ന്ന​തു​പോ​ലെ അവരും കാണാൻ തുടങ്ങും. യഹോ​വ​യു​ടെ അളവറ്റ ശക്തി അവരെ അത്ഭുത​പ്പെ​ടു​ത്തും. (യശ. 40:26) യഹോ​വ​യു​ടെ തികവുറ്റ നീതി​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ മനസ്സി​ലാ​ക്കു​മ്പോൾ അവർ യഹോ​വ​യിൽ ആശ്രയി​ക്കാൻ തുടങ്ങും. (ആവ. 32:4) ദൈവ​ത്തി​ന്റെ അപാര​മായ ജ്ഞാനത്തിൽനിന്ന്‌ അവർ ഒരുപാ​ടു കാര്യങ്ങൾ പഠിക്കും. (യശ. 55:9; റോമ. 11:33) യഹോവ സ്‌നേ​ഹം​ത​ന്നെ​യാ​ണെന്നു തിരി​ച്ച​റി​യു​മ്പോൾ അവർക്ക്‌ ആശ്വാസം തോന്നും. (1 യോഹ. 4:8) അങ്ങനെ അവർ ദൈവ​ത്തോട്‌ അടുക്കു​മ്പോൾ ദൈവ​മക്കൾ എന്ന നിലയിൽ എന്നേക്കും ജീവി​ക്കാ​നുള്ള പ്രത്യാശ കൂടുതൽ ഉറപ്പു​ള്ള​താ​യി​ത്തീ​രും. ഇത്തരത്തിൽ ആളുകളെ അവരുടെ പിതാ​വി​നോട്‌ അടുക്കാൻ സഹായി​ക്കു​ന്നത്‌ എത്ര മഹത്തായ ഒരു കാര്യ​മാണ്‌! നമ്മൾ അങ്ങനെ ചെയ്യു​മ്പോൾ യഹോവ തന്റെ ‘സഹപ്ര​വർത്ത​ക​രാ​യി’ നമ്മളെ കാണും.—1 കൊരി. 3:5. w24.02 12 ¶15

നിങ്ങൾ ഒരു ബൈബിൾ വിദ്യാർഥി​യാ​ണോ, അല്ലെങ്കിൽ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ കുടും​ബ​ത്തിൽ വളർന്നു​വ​രുന്ന ഒരാളാ​ണോ? എന്തുത​ന്നെ​യാ​യാ​ലും സ്‌നാ​ന​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ നിങ്ങൾ ചിന്തി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ, അത്‌ വളരെ നല്ലൊരു ലക്ഷ്യമാണ്‌. എന്നാൽ സ്‌നാ​ന​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​നു മുമ്പ്‌ യഹോ​വ​യ്‌ക്കു നിങ്ങ​ളെ​ത്തന്നെ സമർപ്പി​ക്കേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌. നിങ്ങൾ എങ്ങനെ​യാ​ണു നിങ്ങ​ളെ​ത്തന്നെ യഹോ​വ​യ്‌ക്കു സമർപ്പി​ക്കു​ന്നത്‌? യഹോ​വയെ മാത്രമേ ആരാധി​ക്കൂ എന്നും യഹോ​വ​യു​ടെ ഇഷ്ടത്തിന്‌ ജീവി​ത​ത്തിൽ ഒന്നാം സ്ഥാനം നൽകു​മെ​ന്നും പ്രാർഥ​ന​യി​ലൂ​ടെ യഹോ​വ​യ്‌ക്കു വാക്കു കൊടു​ത്തു​കൊണ്ട്‌. അതിലൂ​ടെ ‘മുഴു​ഹൃ​ദ​യ​ത്തോ​ടും മുഴു​ദേ​ഹി​യോ​ടും മുഴു​മ​ന​സ്സോ​ടും മുഴു​ശ​ക്തി​യോ​ടും കൂടെ’ യഹോ​വയെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​മെ​ന്നാണ്‌ നിങ്ങൾ പറയു​ന്നത്‌. (മർക്കോ. 12:30) നിങ്ങൾക്കും യഹോ​വ​യ്‌ക്കും ഇടയി​ലുള്ള സ്വകാ​ര്യ​മായ ഒരു കാര്യ​മാണ്‌ സമർപ്പണം. എന്നാൽ, സ്‌നാനം പരസ്യ​മാ​യി ചെയ്യു​ന്ന​താണ്‌. നിങ്ങൾ സമർപ്പി​ച്ചെന്നു മറ്റുള്ള​വർക്ക്‌ അതിലൂ​ടെ വ്യക്തമാ​കും. സമർപ്പണം പാവന​മായ ഒരു നേർച്ച​യാണ്‌. അതിനു ചേർച്ച​യിൽ ജീവി​ക്കുക എന്നതാ​യി​രി​ക്കണം നിങ്ങളു​ടെ ലക്ഷ്യം. യഹോ​വ​യും നിങ്ങളിൽനിന്ന്‌ അതു പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നുണ്ട്‌.—സഭാ. 5:4. w24.03 2 ¶2; 3 ¶5