വായന​ക്കാ​രിൽനി​ന്നുള്ള ചോദ്യ​ങ്ങൾ

ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി രോഗി​യാ​യി​രി​ക്കു​ക​യോ യാത്ര​യി​ലാ​യി​രി​ക്കു​ക​യോ ചെയ്യു​ക​യും അങ്ങനെ സ്‌മാ​ര​കാ​ഘോ​ഷ​ത്തി​നു ഹാജരാ​കാൻ കഴിയാ​തെ​വ​രു​ക​യും ചെയ്യു​ന്നു​വെ​ങ്കിൽ ഒരു മാസം കഴിഞ്ഞ്‌ അയാൾ അതാ​ഘോ​ഷി​ക്ക​ണ​മോ?

പുരാതന ഇസ്ര​യേ​ലിൽ വാർഷി​ക​മാ​യി നീസാൻ (അല്ലെങ്കിൽ, ആബീബ്‌) എന്നു പേരുള്ള ഒന്നാം മാസം 14- തീയതി പെസഹ നടത്തി​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ നാം സംഖ്യാ​പു​സ്‌തകം 9:10, 11-ൽ ഒരു പ്രത്യേക വ്യവസ്ഥ കാണുന്നു: “നീ യിസ്രാ​യേൽമ​ക്ക​ളോ​ടു പറയേ​ണ്ടതു എന്തെന്നാൽ: നിങ്ങളി​ലോ നിങ്ങളു​ടെ സന്തതി​ക​ളി​ലോ വല്ലവനും ശവത്താൽ അശുദ്ധ​നാ​ക​യോ ദൂരയാ​ത്ര​യിൽ ആയിരി​ക്ക​യോ ചെയ്‌താ​ലും അവൻ യഹോ​വക്കു പെസഹ ആചരി​ക്കേണം. [ഇയ്യാർ അഥവാ സീവ്‌ എന്നു പേരുള്ള] രണ്ടാം മാസം പതിന്നാ​ലാം തിയ്യതി സന്ധ്യാ​സ​മ​യത്തു അവർ അതു ആചരിച്ചു പുളി​പ്പി​ല്ലാത്ത അപ്പത്തോ​ടും കൈപ്പു​ചീ​ര​യോ​ടും​കൂ​ടെ അതു ഭക്ഷി​ക്കേണം.”

ഇതു പെസഹക്ക്‌, ഏതു ഇസ്ര​യേ​ല്യ​നും അല്ലെങ്കിൽ കുടും​ബ​ത്തി​നും സൗകര്യ​ത്തെ ആശ്രയി​ച്ചു തെര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്കാ​വുന്ന രണ്ടു തീയതി​കൾ, (നീസാൻ 14-ഓ സീവ്‌ 14-ഓ) സ്ഥാപി​ച്ചി​ല്ലെന്നു കുറി​ക്കൊ​ള്ളുക. രണ്ടാം മാസത്തി​ലെ പെസഹ​ഭ​ക്ഷ​ണ​ത്തി​ന്റെ കരുത​ലി​നു പരിമി​തി​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അതു നീസാൻ 14-ന്‌ ആചാര​പ​ര​മാ​യി അശുദ്ധ​നാ​യി​രുന്ന അല്ലെങ്കിൽ ക്രമമായ ആഘോഷം നടത്തു​ന്നി​ട​ത്തു​നി​ന്നു വളരെ അകലെ​യാ​യി​രുന്ന ഒരു ഇസ്ര​യേ​ല്യ​നു​വേ​ണ്ടി​യുള്ള ഒരു വ്യത്യസ്‌ത കരുതൽ ആയിരു​ന്നു.

ഇതു വ്യാപ​ക​മാ​യി ഉപയോ​ഗി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​താ​യി രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്ത​പ്പെട്ട ഏകസന്ദർഭം വിശ്വ​സ്‌ത​നായ ഹിസ്‌കീ​യാ​വു​രാ​ജാവ്‌ പുളി​പ്പി​ല്ലാത്ത അപ്പത്തിന്റെ പെരു​ന്നാ​ളി​ന്റെ അനുഷ്‌ഠാ​നം പുനരു​ജ്ജീ​വി​പ്പിച്ച സമയമാ​യി​രു​ന്നു. ഒന്നാം മാസത്തി​നു​വേണ്ടി ഒരുങ്ങാൻ സമയമി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു (പുരോ​ഹി​തൻമാ​രും ഒരുങ്ങി​യി​രു​ന്നില്ല, ജനങ്ങളും കൂട്ടി​വ​രു​ത്ത​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നില്ല). തന്നിമി​ത്തം അതു രണ്ടാം മാസം 14-ാം തീയതി നടത്ത​പ്പെട്ടു.—2 ദിനവൃ​ത്താ​ന്തം 29:17; 30:1-5.

ഇങ്ങനെ​യു​ള്ള വ്യത്യസ്‌ത സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളൊ​ഴിച്ച്‌ എല്ലായ്‌പ്പോ​ഴും യഹൂദൻമാർ ദൈവം നിർദ്ദേ​ശിച്ച തീയതി​യിൽത്തന്നെ പെസഹ ആഘോ​ഷി​ച്ചു. (പുറപ്പാട്‌ 12:17-20, 41, 42; ലേവ്യ​പു​സ്‌തകം 23:5) യേശു​വും ശിഷ്യൻമാ​രും ഈ തീയതി​യെ അശ്രദ്ധ​മാ​യി കരുതാ​തെ ന്യായ​പ്ര​മാ​ണം വ്യവസ്ഥ​ചെ​യ്‌തി​രു​ന്ന​തു​പോ​ലെ​തന്നെ ആഘോ​ഷി​ച്ചു. ലൂക്കോസ്‌ റിപ്പോർട്ടു​ചെ​യ്യു​ന്നു: “പെസഹ​കു​ഞ്ഞാ​ടി​നെ അറു​ക്കേ​ണ്ടുന്ന പുളി​പ്പി​ല്ലാത്ത അപ്പത്തിന്റെ പെരു​നാൾ ആയപ്പോൾ [യേശു] പത്രൊ​സി​നെ​യും യോഹ​ന്നാ​നെ​യും അയച്ചു: നിങ്ങൾ പോയി നമുക്കു പെസഹ കഴിപ്പാൻ ഒരുക്കു​വിൻ എന്നു പറഞ്ഞു.”—ലൂക്കൊസ്‌ 22:7, 8.

ആ സന്ദർഭ​ത്തിൽ യേശു, ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ കർത്താ​വി​ന്റെ സന്ധ്യാ​ഭ​ക്ഷ​ണ​മാ​യി മനസ്സി​ലാ​ക്കുന്ന വാർഷി​കാ​ഘോ​ഷം ഏർപ്പെ​ടു​ത്തി. ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ ഹാജരാ​കു​ന്ന​തി​ന്റെ മൂല്യത്തെ എത്ര ഊന്നി​പ്പ​റ​ഞ്ഞാ​ലും അധിക​മാ​കു​ക​യില്ല. യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​കൾക്കു വർഷത്തി​ലെ ഏററവും പ്രധാ​ന​പ്പെട്ട സംഭവ​മാണ്‌ ഇത്‌. എന്തു​കൊ​ണ്ടെന്നു യേശു​വി​ന്റെ വാക്കുകൾ പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്നു; അവൻ പറഞ്ഞു: “എന്റെ ഓർമ്മെ​ക്കാ​യി ഇതു ചെയ്‌വിൻ.” (ലൂക്കൊസ്‌ 22:19) അതു​കൊണ്ട്‌, യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളിൽ ഓരോ​രു​ത്ത​രും ആഘോ​ഷ​ത്തി​ന്റെ തീയതി​യിൽ മററു പ്രവൃ​ത്തി​ക​ളൊ​ന്നും ഇല്ലാതി​രി​ക്കാൻ മാസങ്ങൾക്കു​മു​മ്പേ ആസൂ​ത്രണം ചെയ്യണം. കർത്താ​വി​ന്റെ സന്ധ്യാ​ഭ​ക്ഷണം 1993 എപ്രിൽ 6-ാം തീയതി ചൊവ്വാഴ്‌ച സ്ഥലത്തെ സൂര്യാ​സ്‌ത​മ​യ​ശേഷം ആഘോ​ഷി​ക്ക​പ്പെ​ടും.

അപൂർവ്വം സന്ദർഭ​ങ്ങ​ളിൽ രോഗ​മോ യാത്രാ​ക്കു​ഴ​പ്പ​ങ്ങ​ളോ പോ​ലെ​യുള്ള മുൻകൂ​ട്ടി​ക്കാ​ണാത്ത സാഹച​ര്യം താൻ ആസൂ​ത്ര​ണം​ചെ​യ്‌തി​രു​ന്ന​തു​പോ​ലെ ഹാജരാ​കു​ന്ന​തിൽനിന്ന്‌ ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​യെ തടഞ്ഞേ​ക്കാം. അങ്ങനെ​യുള്ള ഒരു സാഹച​ര്യ​ത്തിൽ എന്തു ചെയ്യണം?

ആഘോ​ഷ​സ​മ​യത്ത്‌, പുളി​പ്പി​ല്ലാത്ത അപ്പവും ചുവന്ന വീഞ്ഞും വിതര​ണം​ചെ​യ്യു​ന്നു. ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വി​നാൽ അഭി​ഷേ​കം​ചെ​യ്യ​പ്പെ​ട്ട​വ​രും സ്വർഗ്ഗ​ത്തി​ലെ ജീവി​ത​ത്തി​നു​വേണ്ടി തെര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​വ​രും പങ്കുപ​റ​റു​ന്നു. (മത്തായി 26:26-29; ലൂക്കൊസ്‌ 22:28-30) ഓരോ വർഷവും പങ്കുപ​റ​റി​ക്കൊ​ണ്ടി​രുന്ന ഒരാൾ ഈ വർഷം വീട്ടി​ലോ ആശുപ​ത്രി​യി​ലോ രോഗ​ശ​യ്യ​യി​ലാ​ണെ​ങ്കിൽ സ്ഥലത്തെ സഭയിലെ മൂപ്പൻമാ​രി​ലൊ​രാൾ അപ്പവീ​ഞ്ഞു​ക​ളിൽ കുറെ രോഗി​യു​ടെ അടുക്ക​ലേക്കു കൊണ്ടു​പോ​യി ഈ വിഷയം​സം​ബ​ന്ധിച്ച്‌ ഉചിത​മായ ബൈബിൾവാ​ക്യ​ങ്ങൾ ചർച്ച​ചെ​യ്യു​ക​യും ചിഹ്നങ്ങൾ കൊടു​ക്കു​ക​യും ചെയ്യാൻ ക്രമീ​ക​രണം ചെയ്യും. ഒരു അഭിഷി​ക്ത​ക്രി​സ്‌ത്യാ​നി സ്വന്തസ​ഭ​യിൽനി​ന്നു ദൂരെ​യാ​ണെ​ങ്കിൽ അയാൾ ആ തീയതി​യിൽ എവി​ടെ​യാ​ണോ അവിടത്തെ ഒരു സഭയിൽ പോകാൻ ക്രമീ​ക​രണം ചെയ്യണം.

ഇതിന്റെ വീക്ഷണ​ത്തിൽ, സംഖ്യാ​പു​സ്‌തകം 9:10, 11-ലെ കല്‌പ​ന​ക്കും 2 ദിനവൃ​ത്താ​ന്തം 30:1-3, 15-ലെ ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ത്തി​നും ചേർച്ച​യാ​യി ഒരു അഭിഷി​ക്ത​ക്രി​സ്‌ത്യാ​നി വളരെ അസാധാ​ര​ണ​മായ സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽമാ​ത്രമേ 30 ദിവസം കഴിഞ്ഞ്‌ (ഒരു ചാന്ദ്ര​മാ​സം) കർത്താ​വി​ന്റെ സന്ധ്യാ​ഭ​ക്ഷണം ആഘോ​ഷി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രു​ക​യു​ള്ളു.

പറുദീ​സാ​ഭൂ​മി​യി​ലെ നിത്യ​ജീ​വന്റെ പ്രത്യാ​ശ​യുള്ള യേശു​വി​ന്റെ “വേറെ ആടുക​ളു​ടെ” വർഗ്ഗത്തിൽപ്പെ​ട്ടവർ അപ്പവീ​ഞ്ഞു​ക​ളിൽ പങ്കുപ​റ​റാ​നുള്ള കല്‌പ​ന​യിൻ കീഴിലല്ല. (യോഹ​ന്നാൻ 10:16) ഈ വാർഷി​കാ​ഘോ​ഷ​ത്തി​നു ഹാജരാ​കു​ന്നതു മൂല്യ​വ​ത്താണ്‌, എന്നാൽ അവർ ചിഹ്നങ്ങ​ളിൽ പങ്കുപ​റ​റു​ന്നില്ല. അതു​കൊണ്ട്‌ അവരി​ലൊ​രാൾ രോഗി​യാ​ണെ​ങ്കിൽ അല്ലെങ്കിൽ യാത്ര​യി​ലാ​ണെ​ങ്കിൽ, അങ്ങനെ ആ സന്ധ്യാ​വേ​ള​യിൽ ഒരു സഭയി​ലും ചെല്ലാൻ കഴിഞ്ഞി​ല്ലെ​ങ്കിൽ അയാൾക്ക്‌ അല്ലെങ്കിൽ അവൾക്ക്‌ സ്വകാ​ര്യ​മാ​യി ഉചിത​മായ തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ (യേശു സ്‌മാ​രകം ഏർപ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തി​നെ​സം​ബ​ന്ധി​ച്ചുള്ള വിവരണം ഉൾപ്പെടെ) വായി​ക്കാ​നും ലോക​വ്യാ​പ​ക​മാ​യി നടക്കുന്ന സംഭവ​ത്തിൻമേൽ യഹോ​വ​യു​ടെ അനു​ഗ്ര​ഹ​ത്തി​നാ​യി പ്രാർത്ഥി​ക്കാ​നും കഴിയും. എന്നാൽ ഈ കേസിൽ ഒരു മാസം കഴിഞ്ഞുള്ള ഒരു മീററിം​ഗി​നോ ഒരു പ്രത്യേക ബൈബിൾചർച്ച​ക്കോ കൂടു​ത​ലായ ക്രമീ​ക​രണം ചെയ്യേണ്ട ആവശ്യ​മില്ല.