ദൈവം നിങ്ങളെ യഥാർഥ​ത്തിൽ അറിയു​ന്നു​വോ?

“യഹോവേ, . . . എന്റെ വഴിക​ളൊ​ക്കെ​യും നിനക്കു മനസ്സി​ലാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു.”—സങ്കീർത്തനം 139:1, 3.

1. നാം അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കുന്ന ഉത്‌ക​ണ്‌ഠ​ക​ളും പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളും സമ്മർദ​ങ്ങ​ളും ‘മററു​ള്ളവർ മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ന്നില്ല’ എന്ന തോന്നൽ എത്രകണ്ടു വ്യാപ​ക​മാണ്‌?

നിങ്ങൾ അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കുന്ന ഉത്‌ക​ണ്‌ഠ​ക​ളും സമ്മർദ​ങ്ങ​ളും പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളും ആരെങ്കി​ലും വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ന്നു​ണ്ടോ? തങ്ങൾക്ക്‌ എന്തു സംഭവി​ക്കു​ന്നു എന്നു ശ്രദ്ധി​ക്കുന്ന കുടും​ബ​ങ്ങ​ളോ ബന്ധുക്ക​ളോ ഇല്ലാത്ത​വ​രാ​യി ചെറു​പ്പ​ക്കാ​രും പ്രായ​മു​ള്ള​വ​രു​മായ ലക്ഷക്കണ​ക്കി​നാ​ളു​കൾ ലോക​വ്യാ​പ​ക​മാ​യുണ്ട്‌. കുടും​ബ​ങ്ങ​ളിൽപ്പോ​ലും അനേകം ഭാര്യ​മാ​രും ഭർത്താ​ക്കൻമാ​രും തങ്ങളുടെ വിവാ​ഹിത ഇണകൾ തങ്ങളെ ഭാര​പ്പെ​ടു​ത്തുന്ന സമ്മർദങ്ങൾ വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ ഗ്രഹി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെന്നു വിചാ​രി​ക്കു​ന്നു. ചില​പ്പോൾ ഭഗ്നാശ​രാ​യി അവർ പ്രതി​ഷേ​ധി​ക്കു​ന്നു: “എന്നാൽ നിങ്ങൾ മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ന്നില്ല!” തങ്ങളെ​യും ആരും മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ന്നി​ല്ലെന്നു നിഗമനം ചെയ്‌തി​ട്ടുള്ള യുവജ​ന​ങ്ങ​ളും കുറവല്ല. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, മററു​ള്ള​വ​രിൽനി​ന്നു കൂടുതൽ സഹാനു​ഭൂ​തി ആഗ്രഹി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​വർക്കി​ട​യിൽ തങ്ങളുടെ ജീവി​ത​ത്തിന്‌ പിൽക്കാ​ലത്ത്‌ ഉജ്ജ്വല​മായ അർഥം കൈവ​ന്നി​ട്ടുള്ള ചിലരുണ്ട്‌. അതു സാധ്യ​മാ​കു​ന്ന​തെ​ങ്ങനെ?

2. സംതൃ​പ്‌തി​ക​ര​മായ ജീവി​ത​മു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നു യഹോ​വ​യു​ടെ ആരാധ​കരെ സഹായി​ക്കാൻ എന്തിനു കഴിയും?

² അതിനു കാരണം സഹമനു​ഷ്യർ തങ്ങളുടെ വികാ​രങ്ങൾ പൂർണ​മാ​യി മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ന്നു​ണ്ടോ ഇല്ലയോ എന്നതു ഗൗനി​ക്കാ​തെ തങ്ങൾ അനുഭ​വി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്തെന്നു ദൈവം മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെ​ന്നും അവിടു​ത്തെ ദാസരെന്ന നിലയിൽ തങ്ങൾ പ്രശ്‌നങ്ങൾ തനിച്ച്‌ അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ല്ലെ​ന്നും അവർക്കു ദൃഢവി​ശ്വാ​സം ഉണ്ടെന്നു​ള്ള​താണ്‌. (സങ്കീർത്തനം 46:1) അതിലു​പരി, ദൈവ​വ​ച​ന​വും വിവേ​ച​ന​യുള്ള ക്രിസ്‌തീയ മൂപ്പൻമാ​രു​ടെ സഹായ​വും തങ്ങളുടെ വ്യക്തി​പ​ര​മായ പ്രശ്‌ന​ങ്ങൾക്ക​തീ​ത​മാ​യി കാണാൻ അവരെ പ്രാപ്‌ത​രാ​ക്കു​ന്നു. തങ്ങളുടെ വിശ്വസ്‌ത സേവനം ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ദൃഷ്ടി​യിൽ വിലപി​ടി​ച്ച​താ​ണെ​ന്നും ദൈവ​ത്തി​ലും യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​ലൂ​ടെ അവിടു​ന്നു ചെയ്‌തി​രി​ക്കുന്ന കരുത​ലു​ക​ളി​ലും തങ്ങളുടെ പ്രത്യാശ വെക്കു​ന്ന​വർക്ക്‌ ഒരു സുരക്ഷി​ത​ഭാ​വി ഉണ്ടെന്നും മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ അവരെ സഹായി​ക്കു​ന്നു.—സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 27:11; 2 കൊരി​ന്ത്യർ 4:17, 18.

3, 4. (എ) “യഹോ​വ​യാ​ണു ദൈവം”, അവിടു​ന്നു “നമ്മെ ഉണ്ടാക്കി” എന്ന വസ്‌തു​ത​യോ​ടുള്ള വിലമ​തി​പ്പിന്‌ അവിടു​ത്തെ സേവന​ത്തിൽ സന്തുഷ്ടി കണ്ടെത്താൻ നമ്മെ സഹായി​ക്കാൻ കഴിയു​ന്ന​തെ​ങ്ങനെ? (ബി) യഹോ​വ​യു​ടെ സ്‌നേ​ഹ​പൂർവ​ക​മായ കരുത​ലിൽ നമുക്കു പൂർണ​വി​ശ്വാ​സം ഉള്ളതെ​ന്തു​കൊണ്ട്‌?

³ സങ്കീർത്തനം 100:2 നിങ്ങൾക്കു പരിചി​ത​മാ​യി​രി​ക്കാം, അത്‌ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “സന്തോ​ഷ​ത്തോ​ടെ യഹോ​വയെ സേവി​പ്പിൻ; സംഗീ​ത​ത്തോ​ടെ അവന്റെ സന്നിധി​യിൽ വരുവിൻ.” സത്യമാ​യും ഈ വിധത്തിൽ യഹോ​വക്ക്‌ ആരാധ​ന​യർപ്പി​ക്കു​ന്നവർ എത്ര പേരുണ്ട്‌? അങ്ങനെ ചെയ്യു​ന്ന​തി​നുള്ള സാരവ​ത്തായ കാരണങ്ങൾ 3-ാം വാക്യ​ത്തിൽ കൊടു​ത്തി​രി​ക്കു​ന്നു, അതു നമ്മെ അനുസ്‌മ​രി​പ്പി​ക്കു​ന്നു: “യഹോവ തന്നേ ദൈവം എന്നറി​വിൻ; അവൻ നമ്മെ ഉണ്ടാക്കി; നാം അവന്നു​ള്ളവർ ആകുന്നു; അവന്റെ ജനവും അവൻ മേയി​ക്കുന്ന ആടുക​ളും തന്നേ.” എബ്രായ പാഠത്തിൽ ഇവിടെ അവിടു​ത്തെ പരാമർശി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ ‘എലോ​ഹിം’ എന്നാണ്‌, അങ്ങനെ അത്‌ അവിടു​ത്തെ പ്രതാ​പ​ത്തി​ന്റെ​യും മാന്യ​ത​യു​ടെ​യും വൈശി​ഷ്ട്യ​ത്തി​ന്റെ​യും മാഹാ​ത്മ്യ​ത്തെ സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. അവിടു​ന്നാണ്‌ ഏക സത്യ​ദൈവം. (ആവർത്ത​ന​പു​സ്‌തകം 4:39; 7:9; യോഹ​ന്നാൻ 17:3) അവിടു​ത്തെ ദാസൻമാർ അവിടു​ത്തെ ദൈവ​ത്വ​ത്തെ​പ്പ​ററി അറിയാൻ ഇടയാ​കു​ന്നു, അതാകട്ടെ അവരെ പഠിപ്പി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന കേവലം ഒരു വസ്‌തു​ത​യാ​യി​ട്ടല്ല, പിന്നെ​യോ അവർക്ക്‌ അനുഭ​വ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തും അനുസ​ര​ണ​ത്താ​ലും വിശ്വാ​സ​ത്താ​ലും ഭക്തിയാ​ലും അവർ തെളിവു നൽകു​ന്ന​തു​മായ ഒന്നായി​ട്ടു​തന്നെ.—1 ദിനവൃ​ത്താ​ന്തം 28:9; റോമർ 1:20.

⁴ യഹോവ ജീവി​ക്കുന്ന ദൈവ​വും നമ്മുടെ ഹൃദയം പോലും കാണാൻ കഴിവു​ള്ള​വ​നും ആയതു​കൊണ്ട്‌ അവിടു​ത്തെ ദൃഷ്ടി​യിൽനിന്ന്‌ ഒന്നും​തന്നെ മറഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നില്ല. നമ്മുടെ ജീവി​ത​ത്തിൽ സംഭവി​ക്കുന്ന സംഗതി​കൾ സംബന്ധിച്ച്‌ അവിടു​ന്നു പൂർണ​മാ​യി ബോധ​വാ​നാണ്‌. നാം അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കുന്ന പ്രശ്‌ന​ങ്ങൾക്കു കാരണം എന്തെന്നും ഇവയിൽനി​ന്നു​ള​വാ​കാ​വുന്ന മാനസി​ക​വും വൈകാ​രി​ക​വും ആയ പ്രക്ഷു​ബ്ധ​ത​ക​ളും അവിടു​ന്നു മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ന്നു. സ്രഷ്ടാവ്‌ എന്ന നിലയിൽ, അവിടുന്ന്‌ നമുക്കു നമ്മെക്കു​റി​ച്ചു​തന്നെ അറിയാ​വു​ന്ന​തി​നെ​ക്കാൾ മെച്ചമാ​യി നമ്മെ അറിയു​ന്നു. നമ്മുടെ സാഹച​ര്യ​ത്തെ നേരി​ടു​ന്ന​തി​നു നമ്മെ എങ്ങനെ സഹായി​ക്കാ​മെ​ന്നും നിലനിൽക്കുന്ന ആശ്വാസം എങ്ങനെ പ്രദാനം ചെയ്യാ​മെ​ന്നും അവിടു​ത്തേക്ക്‌ അറിയാം. നാം നമ്മുടെ മുഴു​ഹൃ​ദ​യ​ത്തോ​ടെ യഹോ​വ​യിൽ ആശ്രയം വെക്കു​മ്പോൾ, കുഞ്ഞാ​ടി​നെ മാർവിൽ പിടി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന ഇടയ​നെ​പ്പോ​ലെ, അവിടു​ന്നു സ്‌നേ​ഹ​പൂർവം നമ്മെ സഹായി​ക്കും. (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 3:5, 6; യെശയ്യാ​വു 40:10, 11) സങ്കീർത്തനം 139-നെ സംബന്ധിച്ച ഒരു പഠനത്തിന്‌ ആ ആത്മവി​ശ്വാ​സത്തെ ബലിഷ്‌ഠ​മാ​ക്കാൻ വളരെ​യ​ധി​കം ചെയ്യാൻ കഴിയും.

നമ്മുടെ സകല വഴിക​ളും മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ന്ന​വൻ

5. യഹോവ നമ്മെ ‘ശോധന’ ചെയ്യുന്നു എന്നതി​നാൽ അർഥമാ​ക്കു​ന്നത്‌ എന്താണ്‌, അത്‌ അഭികാ​മ്യ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്തു​കൊണ്ട്‌?

⁵ സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​ര​നായ ദാവീദ്‌ ആഴമായ വിലമ​തി​പ്പോ​ടെ എഴുതി: “യഹോവേ, നീ എന്നെ ശോധന ചെയ്‌തു അറിഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു.” (സങ്കീർത്തനം 139:1) യഹോ​വക്കു തന്നെക്കു​റി​ച്ചുള്ള അറിവ്‌ ഉപരി​പ്ല​വ​മ​ല്ലെന്നു ദാവീ​ദിന്‌ ഉറപ്പു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ശരീര​ത്തി​ന്റെ ആകാര​മോ സംസാ​ര​പ്രാ​പ്‌തി​യോ കിന്നരം വായി​ക്കു​ന്ന​തി​ലെ വൈദ​ഗ്‌ധ്യ​മോ മാത്രം ശ്രദ്ധി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു മനുഷ്യർ കാണു​ന്ന​തു​പോ​ലെയല്ല ദൈവം ദാവീ​ദി​നെ കണ്ടത്‌. (1 ശമൂവേൽ 16:7, 18) യഹോവ ദാവീ​ദി​ന്റെ ആന്തരിക മനുഷ്യ​നെ “ശോധന” ചെയ്‌തി​രു​ന്നു, അപ്രകാ​രം ചെയ്‌തത്‌ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ആത്മീയ ക്ഷേമത്തി​ലുള്ള സ്‌നേ​ഹ​പൂർവ​ക​മായ യഥാർഥ താത്‌പ​ര്യ​ത്തോ​ടെ​യു​മാ​യി​രു​ന്നു. നിങ്ങൾ യഹോ​വ​യു​ടെ അർപ്പണ​ബോ​ധ​മുള്ള ദാസരിൽ ഒരുവ​നാ​ണെ​ങ്കിൽ അവിടു​ന്നു ദാവീ​ദി​നെ അറിഞ്ഞ​പോ​ലെ നിങ്ങ​ളെ​യും അറിയു​ന്നു. അത്‌ നിങ്ങളിൽ നന്ദിയു​ടെ​യും ഭയാദ​ര​വി​ന്റെ​യും വികാ​രങ്ങൾ ഉത്തേജി​പ്പി​ക്കു​ന്നി​ല്ലേ?

6. നാം ചെയ്യുന്ന സകലതും, നമ്മുടെ സകല ചിന്തക​ളും പോലും യഹോവ അറിയു​ന്നു​വെന്നു സങ്കീർത്തനം 139:2, 3 പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്ന​തെ​ങ്ങനെ?

⁶ ദാവീ​ദി​ന്റെ സകല പ്രവർത്ത​ന​ങ്ങ​ളും യഹോ​വ​യു​ടെ കാഴ്‌ചക്കു തുറന്നു​കി​ട​ന്നി​രു​ന്നു, ദാവീദ്‌ അതി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു ബോധ​വാ​നാ​യി​രു​ന്നു. “ഞാൻ ഇരിക്കു​ന്ന​തും എഴു​ന്നേ​ല്‌ക്കു​ന്ന​തും നീ അറിയു​ന്നു; എന്റെ നിരൂ​പണം നീ ദൂരത്തു​നി​ന്നു ഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു. എന്റെ നടപ്പും കിടപ്പും നീ ശോധന ചെയ്യുന്നു; എന്റെ വഴിക​ളൊ​ക്കെ​യും നിനക്കു മനസ്സി​ലാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു.” (സങ്കീർത്തനം 139:2, 3) യഹോവ ഭൂമി​യിൽനിന്ന്‌ അങ്ങകലെ സ്വർഗ​ങ്ങ​ളി​ലാ​ണെന്ന വസ്‌തുത ദാവീദ്‌ ചെയ്യു​ന്ന​തോ ചിന്തി​ക്കു​ന്ന​തോ എന്തായി​രു​ന്നു എന്ന്‌ അറിയു​ന്ന​തിന്‌ അവിടു​ത്തേക്ക്‌ ഒരു തടസ്സമാ​യില്ല. ദാവീ​ദി​ന്റെ രാപക​ലുള്ള പ്രവൃ​ത്തി​കളെ, അതിന്റെ സ്വഭാവം അറി​യേ​ണ്ട​തിന്‌ അവിടുന്ന്‌ “ശോധന” ചെയ്‌തു അഥവാ ശ്രദ്ധാ​പൂർവം പരി​ശോ​ധി​ച്ചു.

7. (എ) ഒരു അടിസ്ഥാ​ന​മെന്ന നിലയിൽ ദാവീ​ദി​ന്റെ ജീവി​ത​ത്തിൽനി​ന്നുള്ള സംഭവങ്ങൾ ഉപയോ​ഗി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു ദൈവ​ത്തിന്‌ അറിവുള്ള നമ്മുടെ ജീവി​ത​ത്തി​ലെ ചില സംഗതി​ക​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അഭി​പ്രാ​യ​പ്ര​ക​ടനം നടത്തുക. (ബി) ഇതി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള ബോധം നമ്മെ എങ്ങനെ ബാധി​ക്കണം?

⁷ ദൈവ​ത്തോ​ടുള്ള സ്‌നേ​ഹ​വും വിടു​വി​ക്കാ​നുള്ള അവിടു​ത്തെ ശക്തിയി​ലുള്ള ആത്മവി​ശ്വാ​സ​വും ഒരു ബാലനായ ദാവീ​ദി​നെ ഫെലി​സ്‌ത്യ മല്ലനായ ഗോലി​യാ​ത്തി​നെ​തി​രെ പോരാ​ടാൻ പ്രേരി​പ്പി​ച്ച​പ്പോൾ യഹോവ അത്‌ അറിഞ്ഞി​രു​ന്നു. (1 ശമൂവേൽ 17:32-37, 45-47) പിന്നീട്‌ ആളുക​ളു​ടെ ശത്രുത ദാവീ​ദി​ന്റെ ഹൃദയത്തെ കഠിന​മാ​യി വേദനി​പ്പി​ച്ച​പ്പോ​ഴും രാത്രി​യിൽ കണ്ണുനീർ പൊഴി​ക്കാൻ ഇടയാ​ക്ക​ത്ത​ക്ക​വണ്ണം വലിയ സമ്മർദ​ത്തിൽ ആയിരു​ന്ന​പ്പോ​ഴും യഹോവ തന്റെ പ്രാർഥന കേട്ടു എന്ന അറിവി​നാൽ അദ്ദേഹം ആശ്വസി​പ്പി​ക്ക​പ്പെട്ടു. (സങ്കീർത്തനം 6:6, 9; 55:2-5, 22) അതു​പോ​ലെ ഒരു നിദ്രാ​വി​ഹീന രാത്രി​യിൽ നന്ദി നിറഞ്ഞ ഒരു ഹൃദയം ദാവീദ്‌ യഹോ​വ​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു ധ്യാനി​ക്കാ​നി​ട​യാ​ക്കി​യ​പ്പോൾ യഹോവ അതി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു നന്നായി അറിഞ്ഞു. (സങ്കീർത്തനം 63:6; ഫിലി​പ്പി​യർ 4:8, 9 താരത​മ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തുക.) ഒരു സായാ​ഹ്ന​ത്തിൽ ദാവീദ്‌ അയൽക്കാ​രന്റെ ഭാര്യ കുളി​ക്കു​ന്നതു നോക്കി​ക്കൊ​ണ്ടു​നി​ന്നു. അതും യഹോവ അറിഞ്ഞു. അല്‌പ സമയ​ത്തേ​ക്കെ​ങ്കി​ലും ദാവീദ്‌ ചിന്താ​മ​ണ്ഡ​ല​ത്തിൽനി​ന്നു ദൈവത്തെ മാററി​നിർത്താൻ പാപപൂ​രി​ത​മായ ആഗ്രഹത്തെ അനുവ​ദി​ച്ച​പ്പോൾ എന്തു സംഭവി​ച്ചു​വെന്ന്‌ അവിടു​ന്നു കണ്ടു. (2 ശമൂവേൽ 11:2-4) പിന്നീട്‌ ദാവീ​ദി​ന്റെ പാപത്തി​ന്റെ കഠോരത ബോധ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തിന്‌ അദ്ദേഹത്തെ അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കാൻ നാഥാൻ പ്രവാ​ച​കനെ അയച്ച​പ്പോൾ ദാവീ​ദി​ന്റെ വായിൽനി​ന്നു പുറപ്പെട്ട വാക്കുകൾ കേൾക്കുക മാത്രമല്ല യഹോവ ചെയ്‌തത്‌, അവ പുറപ്പെട്ട മനസ്‌താ​പ​മുള്ള ഹൃദയത്തെ വിവേ​ചി​ക്കു​ക​കൂ​ടി ചെയ്‌തു. (2 ശമൂവേൽ 12:1-14; സങ്കീർത്തനം 51:1, 17) നാം എവിടെ പോകു​ന്നു, എന്തു ചെയ്യുന്നു, നമ്മുടെ ഹൃദയ​ത്തിൽ എന്താണ്‌ എന്നിവ​യെ​പ്പ​റ​റി​യെ​ല്ലാം അതു നമ്മെ ഗൗരവ​മാ​യി ചിന്തി​പ്പി​ക്കേ​ണ്ട​തല്ലേ?

8. (എ) ദൈവ​വു​മാ​യുള്ള നമ്മുടെ നിലപാ​ടി​നെ ‘നമ്മുടെ നാവിൻമേ​ലുള്ള വാക്കുകൾ’ സ്വാധീ​നി​ക്കു​ന്നത്‌ ഏതു വിധത്തി​ലാണ്‌? (ബി) നാവിന്റെ ഉപയോ​ഗ​ത്തി​ലെ ബലഹീ​ന​തയെ മറിക​ട​ക്കാൻ എങ്ങനെ കഴിയും? (മത്തായി 15:18; ലൂക്കൊസ്‌ 6:45)

⁸ നാം ചെയ്യുന്ന സകലതും ദൈവം അറിയു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു നാവു പോലുള്ള ഒരു ചെറിയ ശരീരാ​വ​യ​വം​പോ​ലും നാം എപ്രകാ​രം ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്നു എന്നതിനെ സംബന്ധിച്ച്‌ അവിടു​ന്നു ബോധ​വാ​നാ​ണെ​ന്നതു നമ്മെ അത്ഭുത​പ്പെ​ടു​ത്ത​രുത്‌. ഇതു തിരി​ച്ച​റിഞ്ഞ ദാവീദ്‌ ഇങ്ങനെ എഴുതി: “യഹോവേ, നീ മുഴു​വ​നും അറിയാ​തെ ഒരു വാക്കും എന്റെ നാവിൻമേൽ ഇല്ല.” (സങ്കീർത്തനം 139:4) യഹോ​വ​യു​ടെ കൂടാ​ര​ത്തിൽ അതിഥി​ക​ളാ​യി സ്വീക​രി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നവർ മററു​ള്ള​വ​രെ​പ്പ​ററി ദുഷി പറയാ​ഞ്ഞ​വ​രും ഒരു അടുത്ത സുഹൃ​ത്തി​നു പേരു​ദോ​ഷം വരുത്തുന്ന ദുസ്സൂ​ച​ന​യുള്ള വാർത്തകൾ പരത്താൻ തങ്ങളുടെ നാവിനെ ഉപയോ​ഗി​ക്കാൻ വിസ്സമ്മ​തി​ച്ച​വ​രും ആയിരി​ക്കു​മെന്നു ദാവീദ്‌ നന്നായി അറിഞ്ഞി​രു​ന്നു. തങ്ങളുടെ ഹൃദയ​ങ്ങ​ളിൽപ്പോ​ലും സത്യം സംസാ​രി​ക്കുന്ന ആളുക​ളാ​യി​രി​ക്കും യഹോ​വക്കു ബോധി​ച്ചവർ. (സങ്കീർത്തനം 15:1-3; സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 6:16-19) നമുക്കാർക്കും നമ്മുടെ നാവിനെ പൂർണ​മായ നിയ​ന്ത്ര​ണ​ത്തിൽ നിർത്താൻ സാധി​ക്കു​ക​യില്ല, എന്നാൽ തന്റെ അവസ്ഥ മെച്ച​പ്പെ​ടു​ത്താൻ തനിക്കു ഒന്നും ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല എന്നു ദാവീദ്‌ ദുർബ​ല​നാ​യി നിഗമനം ചെയ്‌തില്ല. അദ്ദേഹം യഹോ​വയെ സ്‌തു​തി​ക്കുന്ന സങ്കീർത്ത​നങ്ങൾ രചിച്ചു​കൊ​ണ്ടും പാടി​ക്കൊ​ണ്ടും വളരെ​യ​ധി​കം സമയം ചെലവ​ഴി​ച്ചു. തനിക്കു സഹായം ആവശ്യ​മാ​ണെന്ന്‌ അദ്ദേഹം തുറന്നു സമ്മതി​ക്കു​ക​യും അതിനു​വേണ്ടി പ്രാർഥി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. (സങ്കീർത്തനം 19:12-14) നമ്മുടെ നാവിന്റെ ഉപയോ​ഗ​ത്തി​നും പ്രാർഥ​നാ​നി​ര​ത​മായ ശ്രദ്ധ ലഭിക്കേണ്ട ആവശ്യ​മു​ണ്ടോ?

9. (എ) നമ്മുടെ അവസ്ഥ എത്ര സമഗ്ര​മാ​യി ദൈവ​ത്തിന്‌ അറിയാം എന്നതു സംബന്ധി​ച്ചു സങ്കീർത്തനം 139:5-ലെ വിവരണം എന്തു സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു? (ബി) ഇതു നമ്മെ എന്തിനെ സംബന്ധിച്ച്‌ ആത്മവി​ശ്വാ​സ​മു​ള്ള​വ​രാ​ക്കു​ന്നു?

⁹ നമ്മെയോ നമ്മുടെ അവസ്ഥ​യെ​യോ യഹോവ വീക്ഷി​ക്കു​ന്നത്‌ ഒരു പരിമി​ത​മായ കാഴ്‌ച​പ്പാ​ടി​ലൂ​ടെയല്ല. എല്ലാ വശങ്ങളു​ടെ​യും മുഴു​വ​നായ ചിത്രം യഹോ​വ​ക്കുണ്ട്‌. ഉപരോ​ധം ഏർപ്പെ​ടു​ത്ത​പ്പെട്ട ഒരു നഗരത്തി​ന്റെ ദൃഷ്ടാന്തം ഉപയോ​ഗി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു ദാവീദ്‌ എഴുതി: “നീ മുമ്പും പിമ്പും എന്നെ അടച്ചു.” ദാവീ​ദി​ന്റെ കാര്യ​ത്തിൽ ദൈവം ഉപരോ​ധി​ക്കുന്ന ഒരു ശത്രു ആയിരു​ന്നില്ല; മറിച്ച്‌ അവിടുന്ന്‌ ഒരു ജാഗരൂ​ക​നായ പരി​ത്രാ​താ​വാ​യി​രു​ന്നു. ദൈവം നിയ​ന്ത്ര​ണ​വും സംരക്ഷ​ണ​വും ഏർപ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നത്‌ അവിടു​ത്തെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്ന​വ​രു​ടെ നിലനിൽക്കുന്ന പ്രയോ​ജ​ന​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി​യാ​ണെന്നു സൂചി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു ദാവീദ്‌ “നിന്റെ കൈ എന്റെമേൽ വെച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു” എന്നുകൂ​ടി പറഞ്ഞു. “ഈ പരിജ്ഞാ​നം എനിക്കു അത്യത്ഭു​ത​മാ​കു​ന്നു; അതു എനിക്കു ഗ്രഹി​ച്ചു​കൂ​ടാ​ത​വണ്ണം ഉന്നതമാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു” എന്നു ദാവീദ്‌ സമ്മതി​ച്ചു​പ​റഞ്ഞു. (സങ്കീർത്തനം 139:5, 6) ദൈവ​ത്തി​നു തന്റെ ദാസ​രെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള അറിവ്‌ നമുക്കു മുഴു​വ​നാ​യി ഗ്രഹി​ക്കാൻ സാധി​ക്കാ​ത്ത​വി​ധം അത്രയ്‌ക്കു പരിപൂർണ​വും സമഗ്ര​വും ആണ്‌. എന്നാൽ യഹോവ നമ്മെ ശരിയാ​യി​ട്ടു​തന്നെ മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ന്നു​വെ​ന്നും അവിടു​ന്നു പ്രദാനം ചെയ്യുന്ന സഹായം ഏററവും നല്ലതാ​യി​രി​ക്കു​മെ​ന്നും ഉറപ്പു​ള്ള​താ​യി​രി​ക്കാൻ മതിയായ അറിവു നമുക്കുണ്ട്‌.—യെശയ്യാ​വു 48:17, 18.

നാം എവി​ടെ​യാ​യാ​ലും ദൈവ​ത്തി​നു നമ്മെ സഹായി​ക്കാ​നാ​കും

10. സങ്കീർത്തനം 139:7-12-ലെ ജീവസ്സു​ററ വിവര​ണ​ത്താൽ വഹിക്ക​പ്പെ​ടുന്ന പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ജ​ന​ക​മായ സത്യം ഏത്‌?

¹⁰ യഹോ​വ​യു​ടെ സ്‌നേ​ഹ​പൂർവ​ക​മായ ശ്രദ്ധയെ മറെറാ​രു കാഴ്‌ച​പ്പാ​ടി​ലൂ​ടെ നോക്കി​ക്കൊ​ണ്ടു സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​രൻ തുടർന്നു പറയുന്നു: “നിന്റെ ആത്മാവി​നെ ഒളിച്ചു ഞാൻ എവി​ടേക്കു പോകും? തിരു​സ​ന്നി​ധി വിട്ടു ഞാൻ എവി​ടേക്കു ഓടും? യഹോ​വ​യിൽനിന്ന്‌ അകന്നു പോകാൻ ശ്രമി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ അദ്ദേഹ​ത്തിന്‌ ഒരാ​ഗ്ര​ഹ​വും ഇല്ലായി​രു​ന്നു; നേരെ​മ​റിച്ച്‌, താൻ എവിടെ ആയിരു​ന്നാ​ലും യഹോവ അത്‌ അറിയു​മെ​ന്നും പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വി​നെ​ക്കൊ​ണ്ടു തന്നെ സഹായി​ക്കാ​നാ​കു​മെ​ന്നും അദ്ദേഹം അറിഞ്ഞി​രു​ന്നു. “ഞാൻ സ്വർഗ്ഗ​ത്തിൽ കയറി​യാൽ നീ അവിടെ ഉണ്ടു; പാതാ​ള​ത്തിൽ എന്റെ കിടക്ക വിരി​ച്ചാൽ നീ അവിടെ ഉണ്ടു; ഞാൻ ഉഷസ്സിൻ ചിറകു ധരിച്ചു, സമു​ദ്ര​ത്തി​ന്റെ അററത്തു ചെന്നു പാർത്താൽ അവി​ടെ​യും നിന്റെ കൈ എന്നെ നടത്തും; നിന്റെ വലങ്കൈ എന്നെ പിടി​ക്കും. ഇരുട്ടു എന്നെ മൂടി​ക്ക​ള​യട്ടെ; വെളിച്ചം എന്റെ ചുററും രാത്രി​യാ​യ്‌തീ​രട്ടെ എന്നു ഞാൻ പറഞ്ഞാൽ ഇരുട്ടു​പോ​ലും നിനക്കു മറവാ​യി​രി​ക്ക​യില്ല; രാത്രി പകൽപോ​ലെ പ്രകാ​ശി​ക്കും; ഇരുട്ടും വെളി​ച്ച​വും നിനക്കു ഒരു​പോ​ലെ തന്നേ.” (സങ്കീർത്തനം 139:7-12) യഹോ​വ​യു​ടെ കാഴ്‌ച​പ്പാ​ടി​ന​പ്പു​റ​ത്തോ നമ്മെ സഹായി​ക്കാ​നുള്ള അവിടു​ത്തെ ആത്മാവി​ന്റെ എത്തുപാ​ടി​ന​പ്പു​റ​ത്തോ നമ്മെ നിർത്തു​ന്ന​താ​യി നമുക്കു പോകാ​വുന്ന ഒരു ഇടമോ നാം അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ച്ചേ​ക്കാ​വുന്ന ഒരു സാഹച​ര്യ​മോ ഇല്ല.

11, 12. (എ) യോനാ കുറച്ചു സമയ​ത്തേക്കു മറന്നു​പോ​യെ​ങ്കിൽക്കൂ​ടി യോനാ​യു​ടെ കാര്യ​ത്തിൽ കാണാ​നും സഹായി​ക്കാ​നും ഉള്ള യഹോ​വ​യു​ടെ പ്രാപ്‌തി പ്രകട​മാ​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​തെ​ങ്ങനെ? (ബി) യോനാ​യു​ടെ അനുഭവം നമുക്കു പ്രയോ​ജ​ന​പ്പെ​ടേ​ണ്ടത്‌ എങ്ങനെ?

¹¹ ഒരു ഘട്ടത്തിൽ യോനാ പ്രവാ​ചകൻ അക്കാര്യം മറന്നു​പോ​യി. നിന​വേ​യി​ലെ ജനങ്ങ​ളോ​ടു പ്രസം​ഗി​ക്കാൻ യഹോവ അദ്ദേഹത്തെ നിയോ​ഗി​ച്ചി​രു​ന്നു. ഏതോ കാരണ​ത്താൽ തനിക്ക്‌ ആ നിയമനം നിറ​വേ​റ​റാ​നാ​കി​ല്ലെന്ന്‌ അദ്ദേഹ​ത്തി​നു തോന്നി. ഒരുപക്ഷേ പരക്കെ അറിയ​പ്പെ​ടുന്ന, അസീറി​യ​ക്കാ​രു​ടെ ക്രൗര്യ​ത്തെ ഓർത്തി​ട്ടാ​വാം നിന​വേ​യിൽ സേവി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള ചിന്ത യോനാ​യെ ഭയപ്പെ​ടു​ത്തി. അതു​കൊണ്ട്‌ അദ്ദേഹം ഒളി​ച്ചോ​ടാൻ ശ്രമിച്ചു. യോപ്പാ തുറമു​ഖ​ത്തു​നി​ന്നു (നിന​വേക്കു 3,500 കിലോ​മീ​ററർ പടിഞ്ഞാ​റുള്ള പൊതു​വെ സ്‌പെ​യി​നു​മാ​യി ബന്ധപ്പെ​ടു​ത്തി പറയാ​റുള്ള) തർശീ​ശി​ലേ​ക്കുള്ള കപ്പലിൽ അദ്ദേഹം കയറി​പ്പ​ററി. എന്നിരു​ന്നാ​ലും അദ്ദേഹം കപ്പൽ കയറു​ന്ന​തും കപ്പലിന്റെ അടിത്ത​ട്ടി​ലേക്ക്‌ ഉറങ്ങാൻ പോകു​ന്ന​തും യഹോവ കണ്ടു. പിന്നീടു യോനാ കപ്പലിൽനിന്ന്‌ എറിയ​പ്പെ​ട്ട​പ്പോ​ഴും അദ്ദേഹം എവി​ടെ​യാ​യി​രു​ന്നു​വെന്നു യഹോവ അറിഞ്ഞു. വൻമത്സ്യ​ത്തി​നു​ള്ളിൽ കിടന്നു​കൊ​ണ്ടു തന്റെ നേർച്ച നിവർത്തി​ക്കാ​മെന്നു യോനാ വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്‌ത​പ്പോൾ യഹോവ അതു കേട്ടു. തിരികെ കരയിൽ വിടപ്പെട്ട യോനാ​യ്‌ക്കു തന്റെ നിയമനം നിറ​വേ​റ​റാ​നുള്ള ഒരു അവസരം വീണ്ടും കൊടു​ക്ക​പ്പെട്ടു.—യോനാ 1:3, 17; 2:1–3:4.

¹² നിയമനം നിറ​വേ​റ​റാൻ തന്നെ സഹായി​ക്കാ​നുള്ള യഹോ​വ​യു​ടെ ആത്മാവിൽ ആദ്യം​മു​തലേ ആശ്രയി​ച്ചി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ യോനാ​യ്‌ക്ക്‌ എത്ര നന്നായി​രി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു! പിന്നീടു യോനാ താഴ്‌മ​യോ​ടെ തന്റെ അനുഭവം രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​വെച്ചു, നേടി​യെ​ടു​ക്കാൻ യോനാ​യ്‌ക്കു ദുഷ്‌ക​ര​മെന്നു തോന്നിയ യഹോ​വ​യി​ലുള്ള ആത്മവി​ശ്വാ​സം പ്രകട​മാ​ക്കാൻ പ്രസ്‌തുത വിവരണം അന്നുമു​തൽ അനേകരെ സഹായി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌.—റോമർ 15:4.

13. (എ) ഇസബേൽ രാജ്ഞി​യിൽനിന്ന്‌ ഓടി​ര​ക്ഷ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​നു മുമ്പ്‌ ഏലിയാവ്‌ ഏതു നിയമനം വിശ്വ​സ്‌ത​ത​യോ​ടെ നിറ​വേ​റ​റി​യി​രു​ന്നു? (ബി) ഇസ്ര​യേ​ലി​ന്റെ പ്രദേ​ശ​ത്തി​നു പുറത്ത്‌ ഒളിവിൽ പോകാൻ തുനി​ഞ്ഞ​പ്പോൾപ്പോ​ലും യഹോവ ഏലിയാ​വി​നെ എപ്രകാ​രം തുണച്ചു?

¹³ ഏലിയാ​വി​ന്റെ അനുഭവം ഏതാണ്ടു വ്യത്യ​സ്‌ത​മാ​യി​രു​ന്നു. ഇസ്രയേൽ അവരുടെ പാപങ്ങൾക്കു ശിക്ഷയാ​യി വരൾച്ച അനുഭ​വി​ക്കു​മെന്ന യഹോ​വ​യു​ടെ വിധി അദ്ദേഹം വിശ്വ​സ്‌ത​ത​യോ​ടെ അറിയി​ച്ചു. (1 രാജാ​ക്കൻമാർ 16:30-33; 17:1) കർമ്മേൽ പർവത​ത്തിൽവെച്ചു യഹോ​വ​യും ബാലും തമ്മിൽ നടന്ന മത്സരത്തിൽ അദ്ദേഹം സത്യാ​രാ​ധ​നയെ ധൈര്യ​പൂർവം ഉയർത്തി​പ്പി​ടി​ച്ചു. കുത്തി​യൊ​ഴു​ക്കുള്ള കീശോൻ താഴ്‌വ​ര​യിൽ അദ്ദേഹം ബാലിന്റെ 450 പ്രവാ​ച​ക​രു​ടെ​യും വധം പൂർത്തി​യാ​ക്കി. എന്നാൽ ഇസബേൽ രാജ്ഞി കോപാ​വേ​ശ​ത്തിൽ ഏലിയാ​വി​നെ കൊന്നു​ക​ള​യു​മെന്നു ശപഥം ചെയ്‌ത​പ്പോൾ ഏലിയാവ്‌ രാജ്യം വിട്ട്‌ ഓടി​പ്പോ​യി. (1 രാജാ​ക്കൻമാർ 18:18-40; 19:1-4) ആ വിഷമ​സ​ന്ധി​യിൽ അദ്ദേഹത്തെ തുണയ്‌ക്കാൻ യഹോവ അവിടെ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു​വോ? ഉവ്വ്‌, തീർച്ച​യാ​യും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. ഏലിയാവ്‌ സ്വർഗ​ത്തി​ലേ​ക്കെ​ന്ന​പോ​ലെ ഒരു ഉയർന്ന പർവത​ത്തിൽ കയറി​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ, അദ്ദേഹം പാതാ​ള​ത്തി​ലേ​ക്കെ​ന്ന​പോ​ലെ ഭൂമി​ക്കു​ള്ളി​ലെ ഒരു ഗുഹയിൽ ഒളിച്ചി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ, അദ്ദേഹം ഏതെങ്കി​ലും വിദൂ​ര​ദ്വീ​പി​ലേക്കു ഭൂമിക്കു മീതെ വ്യാപി​ക്കുന്ന പ്രഭാ​ത​വെ​ളി​ച്ച​ത്തി​ന്റെ വേഗത​യിൽ പലായനം ചെയ്‌തി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ—അദ്ദേഹത്തെ ശക്തി​പ്പെ​ടു​ത്താ​നും നയിക്കാ​നും യഹോ​വ​യു​ടെ കരങ്ങൾ അവി​ടെ​യു​ണ്ടാ​കു​മാ​യി​രു​ന്നു. (റോമർ 8:38, 39 താരത​മ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തുക.) അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ യാത്രക്കു ഭക്ഷണം കൊടു​ത്തു​കൊ​ണ്ടു മാത്രമല്ല, തന്റെ പ്രവർത്ത​ന​നി​ര​ത​മായ ശക്തിയു​ടെ അത്ഭുത​ക​ര​മായ പ്രകട​ന​ങ്ങ​ളാ​ലും യഹോവ ഏലിയാ​വി​നെ ശക്തി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​തന്നെ ചെയ്‌തു. അപ്രകാ​രം ധൈര്യം ലഭിച്ച​പ്പോൾ ഏലിയാവ്‌ അടുത്ത പ്രവാചക നിയമനം ഏറെറ​ടു​ത്തു.—1 രാജാ​ക്കൻമാർ 19:5-18.

14. (എ) ദൈവം സർവവ്യാ​പി​യാ​ണെന്നു നിഗമനം ചെയ്യു​ന്നതു തെററാ​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്തു​കൊണ്ട്‌? (ബി) ആധുനിക നാളു​ക​ളിൽ യഹോവ തന്റെ ദാസൻമാ​രെ ഏതു സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽ സ്‌നേ​ഹ​പൂർവം പുലർത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു? (സി) നാം ഷീയോ​ളിൽ ആയാൽപ്പോ​ലും ദൈവം അവി​ടെ​യും എത്തുന്ന​തെ​ങ്ങനെ?

¹⁴ സങ്കീർത്തനം 139:7-12-ലെ പ്രാവ​ച​നിക വാക്യങ്ങൾ ദൈവം സർവവ്യാ​പി​യാ​ണെന്ന്‌, അതായത്‌ അവിടുന്ന്‌ എല്ലാ സ്ഥലത്തും എല്ലായ്‌പോ​ഴും സന്നിഹി​ത​നാ​ണെന്ന്‌ അർഥമാ​ക്കു​ന്നില്ല. തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ വ്യക്തമാ​യി പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്നതു മറിച്ചാണ്‌. (ആവർത്ത​ന​പു​സ്‌തകം 26:15; എബ്രായർ 9:24) എങ്കിലും ദൈവ​ദാ​സർ ഒരിക്ക​ലും അവിടു​ത്തെ എത്തുപാ​ടിന്‌ അപ്പുറത്തല്ല. അത്‌ ദിവ്യാ​ധി​പത്യ നിയമ​നങ്ങൾ നിമിത്തം വിദൂര സ്ഥലങ്ങളി​ലേക്കു പോ​കേ​ണ്ടി​വ​ന്നി​ട്ടു​ള്ള​വരെ സംബന്ധി​ച്ചു സത്യമാണ്‌. രണ്ടാം ലോക​മ​ഹാ​യുദ്ധ സമയത്തു നാസി തടങ്കൽപാ​ള​യ​ങ്ങ​ളി​ലു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന വിശ്വസ്‌ത സാക്ഷി​കളെ സംബന്ധിച്ച്‌ അതു സത്യമാ​യി​രു​ന്നു, 1950-കളുടെ അവസാ​ന​ത്തി​ലും 1960-കളുടെ ആരംഭ​ത്തി​ലും ചൈന​യിൽ ഏകാന്ത തടവിൽ കഴിഞ്ഞ മിഷന​റി​മാ​രെ സംബന്ധിച്ച്‌ അതു സത്യമാ​യി​രു​ന്നു. ഒരു മധ്യാ​ഫ്രി​ക്കൻ രാജ്യത്ത്‌ ആവർത്തി​ച്ചാ​വർത്തി​ച്ചു തങ്ങളുടെ സ്വന്തം ഗ്രാമ​ത്തിൽനി​ന്നും അവസാനം രാജ്യ​ത്തു​നി​ന്നു​ത​ന്നെ​യും പലായനം ചെയ്യേ​ണ്ടി​വന്ന നമ്മുടെ പ്രിയ​പ്പെട്ട സഹോ​ദ​രീ​സ​ഹോ​ദ​രൻമാ​രെ സംബന്ധി​ച്ചും അതു സത്യമാ​യി​രു​ന്നു. ആവശ്യ​മെ​ങ്കിൽ യഹോ​വക്കു പൊതു ശവക്കു​ഴി​യായ ഷീയോ​ളിൽപ്പോ​ലും എത്തുവാ​നും ഒരു പുനരു​ത്ഥാ​ന​ത്തി​ലൂ​ടെ വിശ്വ​സ്‌തരെ തിരികെ കൊണ്ടു​വ​രാ​നും കഴിയും.—ഇയ്യോബ്‌ 14:13-15; ലൂക്കൊസ്‌ 20:37, 38.

നമ്മെ വാസ്‌ത​വ​മാ​യും മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ന്ന​വൻ

15. (എ) യഹോ​വക്കു നമ്മുടെ വളർച്ച എത്രകണ്ടു നേരത്തെ നിരീ​ക്ഷി​ക്കാൻ കഴിയും? (ബി) വൃക്കക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​രന്റെ പരാമർശം നമ്മെ സംബന്ധി​ച്ചുള്ള ദൈവ​ത്തി​ന്റെ അറിവി​ന്റെ വ്യാപ്‌തി സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തെ​ങ്ങനെ?

¹⁵ നമ്മെക്കു​റി​ച്ചുള്ള ദൈവ​ത്തി​ന്റെ അറിവ്‌ നമ്മുടെ ജനനസ​മ​യ​ത്തി​നു മുമ്പു​മു​തൽപോ​ലും ഉള്ളതാ​ണെ​ന്നുള്ള വസ്‌തു​ത​യി​ലേക്കു നിശ്വ​സ്‌ത​ത​യിൽ സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​രൻ ശ്രദ്ധ ക്ഷണിക്കു​ന്നു, അദ്ദേഹം ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “നീയല്ലോ എന്റെ അന്തരം​ഗ​ങ്ങളെ (“വൃക്കകൾ”, NW) നിർമ്മി​ച്ചതു, എന്റെ അമ്മയുടെ ഉദരത്തിൽ നീ എന്നെ മെടഞ്ഞു. ഭയങ്കര​വും അതിശ​യ​വു​മാ​യി എന്നെ സൃഷ്ടി​ച്ചി​രി​ക്ക​യാൽ ഞാൻ നിനക്കു സ്‌തോ​ത്രം ചെയ്യുന്നു; നിന്റെ പ്രവൃ​ത്തി​കൾ അത്ഭുത​ക​ര​മാ​കു​ന്നു; അതു എന്റെ ഉള്ളം നല്ലവണ്ണം അറിയു​ന്നു.” (സങ്കീർത്തനം 139:13, 14) ഗർഭധാ​രണ സമയത്തു പിതാ​വിൽനി​ന്നും മാതാ​വിൽനി​ന്നും ഉള്ള ജീനു​ക​ളു​ടെ സംയോ​ജനം നമ്മുടെ ശാരീ​രി​ക​വും മാനസി​ക​വും ആയ പ്രാപ്‌തി​കളെ ആഴമായി സ്വാധീ​നി​ക്കുന്ന മാതൃക ഉളവാ​ക്കു​ന്നു. ദൈവം ആ പ്രാപ്‌തി​കളെ മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ന്നു. ഈ സങ്കീർത്ത​ന​ത്തിൽ വൃക്കയെ വിശേ​ഷാൽ എടുത്തു പറഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു, തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളിൽ പലപ്പോ​ഴും വൃക്കയെ വ്യക്തി​ത്വ​ത്തി​ന്റെ അഗാധ​വ​ശ​ങ്ങളെ അവതരി​പ്പി​ക്കാൻവേ​ണ്ടി​യാണ്‌ ഉപയോ​ഗി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌.a (സങ്കീർത്തനം 7:9; യിരെ​മ്യാ​വു 17:10) നാം ജനിച്ച​തി​നു​മു​മ്പു​മു​തൽ നമ്മെ സംബന്ധിച്ച ഈ വിശദാം​ശങ്ങൾ യഹോവ അറിഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു. ഭ്രൂണത്തെ ‘മറയ്‌ക്കാ​നും’ അതു വളർച്ച പ്രാപി​ക്കു​ന്തോ​റും സംരക്ഷ​ണ​മേ​കാ​നും അമ്മയുടെ ഗർഭപാ​ത്ര​ത്തി​ലെ പാകമായ കോശം ഒരു സംരക്ഷ​ണാ​ത്മക വസതി ഉത്‌പാ​ദി​പ്പി​ക്കാൻവേണ്ടി സ്‌നേ​ഹ​പൂർവ​ക​മായ താത്‌പ​ര്യ​ത്തോ​ടെ മനുഷ്യ​ശ​രീ​രം രൂപക​ല്‌പന ചെയ്‌ത​തും അവിടു​ന്നാണ്‌.

16. (എ) എവി​ടെ​യും തുളച്ചു​ക​യ​റാൻ സാധി​ക്കുന്ന ദൈവ​ത്തി​ന്റെ കാഴ്‌ച​ശ​ക്തി​യെ സങ്കീർത്തനം 139:15, 16 പ്രദീ​പ്‌ത​മാ​ക്കു​ന്നത്‌ ഏതു വിധത്തി​ലാണ്‌? (ബി) ഇതു നമുക്കു പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ജ​ന​ക​മാ​യി​രി​ക്കേ​ണ്ടത്‌ എന്തു​കൊണ്ട്‌?

¹⁶ എവി​ടെ​യും തുളച്ചു​ക​യ​റാൻ കഴിയുന്ന, ദൈവ​ത്തി​ന്റെ കാഴ്‌ച​ശ​ക്തി​യെ ഊന്നി​പ്പ​റ​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടു സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​രൻ കൂട്ടി​ച്ചേർക്കു​ന്നു: “ഞാൻ രഹസ്യ​ത്തിൽ ഉണ്ടാക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും ഭൂമി​യു​ടെ അധോ​ഭാ​ഗ​ങ്ങ​ളിൽ നിർമ്മി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും ചെയ്‌ത​പ്പോൾ [സ്‌പഷ്ട​മാ​യും അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ അമ്മയുടെ ഗർഭപാ​ത്ര​ത്തോ​ടുള്ള ഒരു കാവ്യാ​ത്മക പരാമർശ​മാ​ണിത്‌, എന്നാൽ അതേസ​മയം പൊടി​യിൽനിന്ന്‌ ആദാമി​നെ സൃഷ്ടി​ച്ച​തി​ന്റെ പരോ​ക്ഷ​സൂ​ച​ന​യു​മുണ്ട്‌] എന്റെ അസ്ഥികൂ​ടം നിനക്കു മറവാ​യി​രു​ന്നില്ല. ഞാൻ പിണ്ഡാ​കാ​ര​മാ​യി​രു​ന്ന​പ്പോൾ നിന്റെ കണ്ണു എന്നെ കണ്ടു; നിയമി​ക്ക​പ്പെട്ട നാളു​ക​ളിൽ ഒന്നും [വ്യതി​രിക്ത ശരീര​ഭാ​ഗങ്ങൾ] ഇല്ലാതി​രു​ന്ന​പ്പോൾ അവയെ​ല്ലാം [ശരീര​ഭാ​ഗങ്ങൾ] നിന്റെ പുസ്‌ത​ക​ത്തിൽ എഴുതി​യി​രു​ന്നു.” (സങ്കീർത്തനം 139:15, 16) അതു സംബന്ധിച്ച്‌ ഒരു സംശയ​വു​മില്ല—സഹക്രി​സ്‌ത്യാ​നി​കൾ നമ്മെ മനസ്സി​ലാ​ക്കി​യാ​ലും ഇല്ലെങ്കി​ലും യഹോവ മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ന്നുണ്ട്‌. അതു നമ്മെ എങ്ങനെ ബാധി​ക്കണം?

17. നാം ദൈവ​ത്തി​ന്റെ വേലകളെ അത്ഭുത​ക​ര​മാ​യി വീക്ഷി​ക്കു​മ്പോൾ ഇതു നമ്മെ എന്തു ചെയ്യാൻ പ്രേരി​പ്പി​ക്കു​ന്നു?

¹⁷ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ വേലകളെ സംബന്ധിച്ച്‌ എഴുതു​ക​യാ​യി​രുന്ന, സങ്കീർത്തനം 139-ന്റെ എഴുത്തു​കാ​രൻ അവ അത്ഭുത​ക​ര​മാ​ണെന്ന്‌ അംഗീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു. നിങ്ങൾക്കും അങ്ങനെ തോന്നു​ന്നു​വോ? അത്ഭുത​ക​ര​മായ ഒരു സംഗതി ഒരു വ്യക്തിയെ ആഴത്തിൽ ചിന്തി​പ്പി​ക്കു​ന്നു അല്ലെങ്കിൽ അടിയ​ന്തിര ശ്രദ്ധ പ്രകട​മാ​ക്കാൻ പ്രേരി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. യഹോ​വ​യു​ടെ ഭൗതിക സൃഷ്ടി​ക്രി​യ​ക​ളോ​ടു നിങ്ങൾ ആ വിധത്തിൽ പ്രതി​ക​രി​ക്കാ​നി​ട​യുണ്ട്‌. (സങ്കീർത്തനം 8:3, 4, 9 താരത​മ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തുക.) മിശി​ഹൈക രാജ്യം സ്ഥാപി​ക്കു​ന്ന​തിൽ അവിടു​ന്നു ചെയ്‌തി​ട്ടു​ള്ള​തി​നും, മുഴു​ഭൂ​മി​യി​ലും സുവാർത്ത​യു​ടെ ഘോഷണം സാധ്യ​മാ​ക്കു​ന്ന​തിൽ അവിടു​ന്നു ചെയ്‌തു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നും, മനുഷ്യ​രു​ടെ വ്യക്തി​ത്വ​ങ്ങളെ അവിടു​ത്തെ വചനം രൂപാ​ന്ത​ര​പ്പെ​ടു​ത്തുന്ന വിധത്തി​നും അത്തരം ചിന്ത നിങ്ങൾ നൽകു​ന്നു​ണ്ടോ?—1 പത്രൊസ്‌ 1:10-12 താരത​മ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തുക.

18. നാം ദൈവ​ത്തി​ന്റെ വേലയെ ഭയാദ​രവു ജനിപ്പി​ക്കു​ന്ന​താ​യി കണ്ടെത്തു​ന്നു​വെ​ങ്കിൽ, അതു നമ്മെ എങ്ങനെ ബാധി​ക്കും?

¹⁸ അതു​പോ​ലെ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ക്രിയ​കളെ സംബന്ധി​ച്ചുള്ള ധ്യാനം ഭയാദ​രവു ജനിപ്പി​ക്കു​ന്ന​താണ്‌, അതു ശക്തമായി പ്രചോ​ദി​പ്പി​ക്കുന്ന ആരോ​ഗ്യ​ക​ര​മായ ഒരു ഭയം നിങ്ങളിൽ ഉളവാ​ക്കു​ന്നു. അതിനു നിങ്ങളു​ടെ വ്യക്തി​ത്വ​ത്തിൻമേ​ലും നിങ്ങളു​ടെ ജീവിതം നിങ്ങൾ ഉപയോ​ഗ​പ്പെ​ടു​ത്തുന്ന വിധത്തിൻമേ​ലും ആഴമായ സ്വാധീ​ന​മുണ്ട്‌. സമാന​മാ​യി ഇവയെ​ല്ലാം നിങ്ങളു​ടെ അനുഭ​വ​മാ​ണോ? (സങ്കീർത്തനം 66:5 താരത​മ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തുക.) അങ്ങനെ​യെ​ങ്കിൽ യഹോ​വയെ പ്രകീർത്തി​ക്കാൻ, അവിടു​ത്തെ സ്‌തു​തി​ക്കാൻ, അവിടു​ത്തെ ഉദ്ദേശ്യ​ത്തെ​പ്പ​റ​റി​യും തന്നെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്ന​വർക്ക്‌ അവിടുന്ന്‌ ഒരുക്കി​വെ​ച്ചി​ട്ടുള്ള അത്യത്ഭു​ത​ക​ര​മായ സംഗതി​ക​ളെ​പ്പ​റ​റി​യും മററു​ള്ള​വ​രോ​ടു സംസാ​രി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ അവസര​മൊ​രു​ക്കാൻ, നിങ്ങളു​ടെ ഹൃദയം നിങ്ങളെ പ്രേരി​പ്പി​ക്കും.—സങ്കീർത്തനം 145:1-3.

[അടിക്കു​റിപ്പ്‌]

നിങ്ങളു​ടെ അഭി​പ്രാ​യ​മെന്ത്‌?

◻ “യഹോവ ദൈവ​മാ​കു​ന്നു” എന്ന നമ്മുടെ അറിവ്‌ ആഹ്ലാദ​ത്തോ​ടെ അവിടു​ത്തെ സേവി​ക്കാൻ നമ്മെ സഹായി​ക്കു​ന്നത്‌ എങ്ങനെ?

◻ നാം ചെയ്യു​ന്ന​തെ​ല്ലാം ദൈവം അറിയു​ന്നു എന്നതു നമ്മുടെ ജീവി​തത്തെ എങ്ങനെ സ്വാധീ​നി​ക്കണം?

◻ നാം ഒരിക്ക​ലും ദൈവ​ത്തി​ന്റെ കാഴ്‌ച​പ്പാ​ടി​ന​പ്പു​റത്തല്ല എന്ന വസ്‌തുത പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ജ​ന​ക​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്തു​കൊണ്ട്‌?

◻ ഒരു മനുഷ്യ​നും സാധി​ക്കാ​ത്ത​വി​ധ​ങ്ങ​ളിൽ ദൈവ​ത്തി​നു നമ്മെ മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ കഴിയു​ന്നത്‌ എന്തു​കൊണ്ട്‌?

◻ ഇത്തര​മൊ​രു പഠനം യഹോ​വയെ സ്‌തു​തി​ക്കാൻ നമ്മെ പ്രേരി​പ്പി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്തു​കൊണ്ട്‌?