ദൈ​വേഷ്ടം ചെയ്യു​ന്ന​തി​ലെ സന്തോഷം നിലനിർത്തൽ

തന്റെ മുഴു ജീവി​ത​ത്തി​ലും ദൈ​വേഷ്ടം ചെയ്യാൻ തുനിഞ്ഞ ഒരുവ​നാ​യി​രു​ന്നു പുരാതന ഇസ്രാ​യേ​ലി​ലെ ദാവീദ്‌ രാജാവ്‌. തനി​ക്കെ​തി​രെ വരുത്ത​പ്പെട്ട അനേകം പ്രയാ​സ​ങ്ങ​ളും സമ്മർദ​ങ്ങ​ളും ഉണ്ടായി​രു​ന്നി​ട്ടും ഇങ്ങനെ പറയാൻ അദ്ദേഹം നിശ്വ​സ്‌ത​നാ​ക്ക​പ്പെട്ടു: “എന്റെ ദൈവമേ, നിന്റെ ഇഷ്ടം ചെയ്‌വാൻ ഞാൻ പ്രിയ​പ്പെ​ടു​ന്നു; നിന്റെ ന്യായ​പ്ര​മാ​ണം എന്റെ ഉള്ളിൽ ഇരിക്കു​ന്നു.” (സങ്കീർത്തനം 40:8) യഹോ​വ​യു​ടെ ഇഷ്ടം ചെയ്യൽ ദാവീ​ദി​ന്റെ ദേഹി​യിൽത്തന്നെ, അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ അസ്‌തി​ത്വ​ത്തിൽത്തന്നെ അന്തർലീ​ന​മാ​യി​രു​ന്നു. യഹോ​വയെ സേവി​ക്കു​ന്ന​തിൽ അദ്ദേഹ​ത്തി​നു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന മങ്ങാത്ത സന്തോ​ഷ​ത്തി​ന്റെ രഹസ്യം അതായി​രു​ന്നു. ദൈ​വേഷ്ടം ചെയ്യു​ന്നതു ദാവീ​ദി​നു പ്രയാ​സ​മു​ള​വാ​ക്കുന്ന ഒരു കാര്യ​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. മറിച്ച്‌ അത്‌ അദ്ദേഹ​ത്തിന്‌ ആനന്ദമാ​യി​രു​ന്നു, ഹൃദയ​ത്തിൽനി​ന്നു വന്ന ഒരു സംഗതി​തന്നെ. ചില​പ്പോ​ഴെ​ല്ലാം തെററു ചെയ്യു​ക​യും കുറവു​ള്ള​വ​നാ​യി​ത്തീ​രു​ക​യും ചെയ്‌തെ​ങ്കി​ലും ജീവി​ത​ത്തി​ലു​ട​നീ​ളം തന്റെ ദൈവ​മായ യഹോ​വയെ ഏററവും മികച്ച​രീ​തി​യിൽ സേവി​ക്കു​ന്ന​തിൽ അദ്ദേഹം കഠിന​മാ​യി യത്‌നി​ച്ചു.

നമ്മുടെ സന്തോഷം കുറയുന്ന സന്ദർഭ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​യേ​ക്കാം. നാം തളർന്ന​വ​രും മനസ്സി​ടി​ഞ്ഞ​വ​രും ആയിത്തീർന്നേ​ക്കാം. ഒരുപക്ഷേ നമ്മുടെ കഴിഞ്ഞ​കാ​ലം നമ്മെ വേട്ടയാ​ടി​യേ​ക്കാം, പണ്ടെങ്ങോ ചെയ്‌ത ഒരു തെററി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു മനസ്സാക്ഷി നമ്മെ അലട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നേ​ക്കാം. പലപ്പോ​ഴും, ദൈവ​വ​ച​ന​ത്തി​ന്റെ കൂടുതൽ വിശദ​മായ പഠനത്താൽ ഇത്തരം വികാ​ര​ങ്ങളെ നമുക്കു കീഴട​ക്കാ​നാ​വും. ദാവീദ്‌ ചെയ്‌ത​തു​പോ​ലെ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പ്രമാണം നമ്മുടെ “ഉള്ളിൽ” ആലേഖനം ചെയ്യാൻ നമുക്കു ലക്ഷ്യം വെക്കാ​നാ​വും. മുഴു​ഹൃ​ദ​യ​ത്തോ​ടെ, അതായത്‌ നമ്മുടെ കഴിവി​ന്റെ പരമാ​വധി ദൈ​വേഷ്ടം ചെയ്യാൻ നാം ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ അവിടുന്ന്‌ അതിൻപ്ര​കാ​രം പ്രതി​ഫലം നൽകും, എന്തെന്നാൽ അവിടുന്ന്‌ വിശ്വ​സ്‌ത​നാണ്‌.—എഫെസ്യർ 6:6; എബ്രായർ 6:10-12; 1 പത്രൊസ്‌ 4:19.

രസാവ​ഹ​മാ​യി, എബ്രായർ 10:5-7-ൽ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോസ്‌ സങ്കീർത്തനം 40:6-8-ലെ ദാവീ​ദി​ന്റെ വാക്കുകൾ ഉദ്ധരി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ അവയെ യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​നു ബാധക​മാ​ക്കി. പൗലോസ്‌ അപ്രകാ​രം ചെയ്‌തു​കൊ​ണ്ടു യേശു പിതാ​വി​നോട്‌ എത്ര അടുത്തവൻ എന്നു സൂചി​പ്പി​ച്ചു. “ഇഷ്ടം” എന്നതി​നുള്ള എബ്രായ പദത്തിന്റെ ആശയം വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ ‘ആനന്ദം, ആഗ്രഹം, പ്രീതി, അല്ലെങ്കിൽ സുഖം’ എന്നെല്ലാ​മാണ്‌. അതു​കൊണ്ട്‌ ക്രിസ്‌തു​വി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു സങ്കീർത്തനം 40:8 ഇങ്ങനെ വായി​ക്കു​ന്നു: “എന്റെ ദൈവമേ, അങ്ങേക്ക്‌ ആനന്ദമാ​യതു ചെയ്യാൻ ഞാൻ പ്രിയ​പ്പെ​ടു​ന്നു.”a മുമ്പു ചെയ്‌തി​രു​ന്ന​തു​പോ​ലെ, യേശു പിതാ​വി​നെ പ്രീതി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നതു ചെയ്യാൻ ആഗ്രഹി​ച്ചു. തന്നോട്‌ ആവശ്യ​പ്പെ​ട്ടതു മാത്രമല്ല, അതിന​പ്പു​റ​വും യേശു ചെയ്‌തു. പിതാ​വി​ന്റെ ഹൃദയ​ത്തി​നു ചേർച്ച​യിൽ പ്രവർത്തി​ച്ചു, അതു ചെയ്യു​ന്നത്‌ അവിടുന്ന്‌ ആസ്വദി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു.

ദൈ​വേ​ഷ്ടം എന്ത്‌, ദൈവാ​നു​ഗ്രഹം നേടാൻ എന്തു ചെയ്യണം എന്നിവ മററു​ള്ള​വരെ പഠിപ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ കേന്ദ്രീ​ക​രി​ച്ചാ​യി​രു​ന്നു യേശു​വി​ന്റെ മുഴു​ജീ​വി​ത​വും. അവിടുന്ന്‌ ഒരു മുഴു​സമയ പ്രസം​ഗ​ക​നും അധ്യാ​പ​ക​നും ആയിരു​ന്നു, ആ വേലയിൽ അവിടുന്ന്‌ വലിയ സന്തോഷം കണ്ടെത്തി. അതു​കൊണ്ട്‌, നാം യഹോ​വ​യു​ടെ വേല എത്രയ​ധി​കം ചെയ്യു​ന്നു​വോ അത്രയ​ധി​കം സന്തോഷം നമുക്കു ലഭിക്കും എന്നതു സ്വാഭാ​വി​ക​മാണ്‌. അതിരി​ല്ലാത്ത സന്തോ​ഷ​മു​ണ്ടാ​കാൻ തക്കവണ്ണം മുഴു​സമയ ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽ സേവി​ക്കാൻ നിങ്ങൾക്കും കഴിയു​മോ?