“എൻ മനമേ, യഹോ​വയെ വാഴ്‌ത്തുക”

“ഏതാനും മാസങ്ങ​ളാ​യി എന്റെ ശുശ്രൂഷ വിരസ​വും സന്തോ​ഷ​ര​ഹി​ത​വും ആയിത്തീർന്നി​രി​ക്കു​ന്നു,” നാൻസിa പറയുന്നു. അവൾ ഒരു പയനിയർ അഥവാ ഒരു മുഴു സമയ സുവാർത്താ ഘോഷക ആയി സേവി​ക്കാൻ തുടങ്ങി​യിട്ട്‌ ഏകദേശം പത്തു വർഷമാ​യി. പക്ഷേ അവൾ ഇങ്ങനെ കൂട്ടി​ച്ചേർക്കു​ന്നു: “കാര്യങ്ങൾ ഇപ്രകാ​രം ആയിരി​ക്കാൻ അല്ല ഞാൻ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നത്‌. ഞാൻ രാജ്യ​സ​ന്ദേശം അവതരി​പ്പി​ക്കു​ന്നത്‌ ഉത്സാഹ​ത്തോ​ടെ അല്ലെന്നു തോന്നു​ന്നു, അതു ഹൃദയ​പൂർവം ആണെന്നു പറയാ​നാ​കില്ല. ഞാൻ എന്തു ചെയ്യണം?”

യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ സഭയിലെ ഒരു മൂപ്പനായ കിത്തിന്റെ കാര്യ​വും പരിഗ​ണി​ക്കുക. “നിങ്ങളു​ടെ മനസ്സ്‌ ഇവി​ടെ​യൊ​ന്നു​മല്ലേ? ഭക്ഷണവേള അല്ലാഞ്ഞി​ട്ടു​പോ​ലും ഇപ്പോൾ നടത്തിയ പ്രാർഥ​ന​യിൽ നിങ്ങൾ ഭക്ഷണത്തി​നു നന്ദി പറഞ്ഞു” എന്ന്‌ ഭാര്യ പറയു​ന്നതു കേട്ട അദ്ദേഹം അമ്പരന്നു​പോ​യി! “എന്റെ പ്രാർഥ​നകൾ യാന്ത്രി​കം ആയിത്തീർന്നി​രി​ക്കു​ന്നു എന്നു ഞാൻ മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ന്നു,” കിത്ത്‌ സമ്മതി​ക്കു​ന്നു.

യഹോ​വ​യ്‌ക്കു​ള്ള നിങ്ങളു​ടെ സ്‌തുതി വചനങ്ങൾ നിർവി​കാ​ര​വും യാന്ത്രി​ക​വും ആയിരി​ക്കാൻ നിങ്ങൾ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നില്ല എന്നതിനു തെല്ലും സംശയ​മില്ല. നേരെ​മ​റിച്ച്‌, അവ ഹൃദയം​ഗ​മ​മാ​യത്‌, കൃതജ്ഞ​ത​യിൽനിന്ന്‌ ഉളവാ​കു​ന്നത്‌ ആയിരി​ക്കാൻ നിങ്ങൾ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു. എന്നാൽ, ഒരു വസ്‌ത്രം ധരിക്കു​ക​യോ ഊരി​മാ​റ്റു​ക​യോ ചെയ്യു​ന്ന​തു​പോ​ലെ അത്ര​യെ​ളു​പ്പം ഒരു വികാ​രത്തെ ഉൾക്കൊ​ള്ളാ​നോ ഇല്ലായ്‌മ ചെയ്യാ​നോ സാധി​ക്കില്ല. അത്‌ ഒരു വ്യക്തി​യു​ടെ ഉള്ളിൽനിന്ന്‌ ഉത്ഭവി​ക്കണം. ഒരുവനു ഹൃദയ​ത്തിൽ കൃതജ്ഞത തോന്നാൻ കഴിയു​ന്നത്‌ എങ്ങനെ? 103-ാം സങ്കീർത്തനം ഈ സംഗതി​യിൽ നമുക്ക്‌ ഉൾക്കാഴ്‌ച പ്രദാനം ചെയ്യുന്നു.

പുരാതന ഇസ്രാ​യേ​ലി​ലെ ദാവീദ്‌ രാജാവ്‌ ആണ്‌ 103-ാം സങ്കീർത്തനം രചിച്ചത്‌. അവൻ അത്‌ ഈ വാക്കു​ക​ളോ​ടെ ആരംഭി​ക്കു​ന്നു: “എൻ മനമേ [“ദേഹിയെ,” NW] യഹോ​വയെ വാഴ്‌ത്തുക; എന്റെ സർവ്വാ​ന്ത​രം​ഗ​വു​മേ, അവന്റെ വിശു​ദ്ധ​നാ​മത്തെ വാഴ്‌ത്തുക.” (സങ്കീർത്തനം 103:1) “ദൈവ​ത്തോ​ടുള്ള ബന്ധത്തി​ലാ​കു​മ്പോൾ, വാഴ്‌ത്തുക എന്ന പദം എല്ലായ്‌പോ​ഴും അവനോ​ടുള്ള ശക്തമായ പ്രിയ​ത്തെ​യും കൃതജ്ഞതാ ബോധ​ത്തെ​യും സൂചി​പ്പി​ക്കുന്ന സ്‌തു​തി​യെ അർഥമാ​ക്കു​ന്നു” എന്ന്‌ ഒരു പരാമർശ ഗ്രന്ഥം പറയുന്നു. സ്‌നേ​ഹ​വും വിലമ​തി​പ്പും നിറഞ്ഞ ഹൃദയ​ത്തോ​ടെ യഹോ​വയെ സ്‌തു​തി​ക്കാൻ ആഗ്രഹി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ ദാവീദ്‌ തന്റെ ദേഹിയെ—തന്നെത്തന്നെ—‘യഹോ​വയെ വാഴ്‌ത്താൻ’ ഉദ്‌ബോ​ധി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. എന്നാൽ ദാവീ​ദി​ന്റെ ഹൃദയ​ത്തിൽ, താൻ ആരാധി​ക്കുന്ന ദൈവ​ത്തോട്‌ ഈ ഊഷ്‌മ​ള​മായ വികാരം തോന്നാൻ ഇടയാ​ക്കി​യത്‌ എന്താണ്‌?

ദാവീദ്‌ തുടരു​ന്നു: “അവന്റെ [യഹോ​വ​യു​ടെ] ഉപകാ​രങ്ങൾ [“പ്രവൃ​ത്തി​കൾ,” NW] ഒന്നും മറക്കരു​തു.” (സങ്കീർത്തനം 103:2) യഹോ​വ​യോ​ടു കൃതജ്ഞത തോന്നു​ന്നത്‌ “അവന്റെ പ്രവൃ​ത്തിക”ളെ കുറിച്ചു വിലമ​തി​പ്പോ​ടെ ധ്യാനി​ക്കു​ന്ന​തി​നോ​ടു വ്യക്തമാ​യി ബന്ധപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. കൃത്യ​മാ​യും യഹോ​വ​യു​ടെ ഏതു പ്രവൃ​ത്തി​ക​ളാ​ണു ദാവീ​ദി​ന്റെ മനസ്സി​ലു​ള്ളത്‌? തെളിഞ്ഞ രാത്രി​യി​ലെ നക്ഷത്ര നിബി​ഢ​മായ ആകാശം പോ​ലെ​യുള്ള, യഹോ​വ​യാം ദൈവ​ത്തി​ന്റെ സൃഷ്ടി​കളെ നിരീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നതു തീർച്ച​യാ​യും നമ്മുടെ ഹൃദയ​ങ്ങളെ സ്രഷ്ടാ​വി​നോ​ടുള്ള കൃതജ്ഞ​ത​കൊ​ണ്ടു നിറയ്‌ക്കും. നക്ഷത്ര നിബി​ഢ​മായ ആകാശം ദാവീ​ദി​ന്റെ ഹൃദയത്തെ ആഴമായി സ്‌പർശി​ച്ചു. (സങ്കീർത്തനം 8:3, 4; 19:1) എന്നാൽ, 103-ാം സങ്കീർത്ത​ന​ത്തിൽ യഹോ​വ​യു​ടെ മറ്റൊരു തരത്തി​ലുള്ള പ്രവൃ​ത്തി​യെ ആണ്‌ ദാവീദ്‌ സ്‌മരി​ക്കു​ന്നത്‌.

യഹോവ “നിന്റെ അകൃത്യം ഒക്കെയും ക്ഷമിക്കു​ന്നു”

ദൈവം ചെയ്‌ത സ്‌നേ​ഹ​ദയാ പ്രവൃ​ത്തി​ക​ളാണ്‌ ഈ സങ്കീർത്ത​ന​ത്തിൽ ദാവീദ്‌ വിവരി​ക്കു​ന്നത്‌. അവയിൽ പ്രഥമ പ്രധാ​ന​മാ​യ​തി​നെ പരാമർശി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ അവൻ പാടുന്നു: ‘യഹോവ നിന്റെ അകൃത്യം ഒക്കെയും മോചി​ക്കു​ന്നു [“ക്ഷമിക്കു​ന്നു,” NW].’ (സങ്കീർത്തനം 103:3) സ്വന്തം പാപാ​വ​സ്ഥയെ കുറിച്ചു ദാവീ​ദി​നു തീർച്ച​യാ​യും ബോധ്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ബത്ത്‌-ശേബയു​മാ​യി വ്യഭി​ചാ​ര​ത്തിൽ ഏർപ്പെ​ട്ട​തി​നെ കുറിച്ചു നാഥാൻ പ്രവാ​ചകൻ ദാവീ​ദി​നെ ചോദ്യം ചെയ്‌ത​പ്പോൾ അവൻ ഇങ്ങനെ സമ്മതിച്ചു പറഞ്ഞു: “നിന്നോ​ടു [യഹോ​വ​യോ​ടു] തന്നേ ഞാൻ പാപം ചെയ്‌തു; നിനക്കു അനിഷ്ട​മാ​യു​ള്ളതു ഞാൻ ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു.” (സങ്കീർത്തനം 51:4) തകർന്ന ഹൃദയ​ത്തോ​ടെ അവൻ ഇങ്ങനെ അപേക്ഷി​ച്ചു: “ദൈവമേ, നിന്റെ ദയെക്കു തക്കവണ്ണം എന്നോടു കൃപയു​ണ്ടാ​കേ​ണമേ; നിന്റെ കരുണ​യു​ടെ ബഹുത്വ​പ്ര​കാ​രം എന്റെ ലംഘന​ങ്ങളെ മായി​ച്ചു​ക​ള​യേ​ണമേ. എന്നെ നന്നായി കഴുകി എന്റെ അകൃത്യം പോ​ക്കേ​ണമേ; എന്റെ പാപം നീക്കി എന്നെ വെടി​പ്പാ​ക്കേ​ണമേ.” (സങ്കീർത്തനം 51:1, 2) ക്ഷമ ലഭിച്ച​പ്പോൾ ദാവീ​ദിന്‌ എത്ര കൃതജ്ഞത തോന്നി​യി​രി​ക്കണം! ഒരു അപൂർണ വ്യക്തി എന്ന നിലയിൽ അവൻ തന്റെ ജീവി​ത​ത്തിൽ മറ്റു പാപങ്ങ​ളും ചെയ്‌തു. പക്ഷേ അവൻ എല്ലായ്‌പോ​ഴും അനുത​പി​ക്കു​ക​യും ശിക്ഷണം സ്വീക​രിച്ച്‌ തന്റെ വഴികളെ തിരു​ത്തു​ക​യും ചെയ്‌തു. തന്നോ​ടുള്ള ദൈവ​ത്തി​ന്റെ അതിശ​യ​ക​ര​മായ ദയാ പ്രവൃ​ത്തി​കളെ കുറിച്ചു മനനം ചെയ്‌തത്‌ യഹോ​വയെ വാഴ്‌ത്താൻ ദാവീ​ദി​നെ പ്രേരി​പ്പി​ച്ചു.

നാമും പാപികൾ അല്ലേ? (റോമർ 5:12) പൗലൊസ്‌ അപ്പൊ​സ്‌തലൻ പോലും ഇങ്ങനെ വിലപി​ച്ചു: “ഉള്ളം​കൊ​ണ്ടു ഞാൻ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ന്യായ​പ്ര​മാ​ണ​ത്തിൽ രസിക്കു​ന്നു. എങ്കിലും എന്റെ ബുദ്ധി​യു​ടെ പ്രമാ​ണ​ത്തോ​ടു പോരാ​ടുന്ന വേറൊ​രു പ്രമാണം ഞാൻ എന്റെ അവയവ​ങ്ങ​ളിൽ കാണുന്നു; അതു എന്റെ അവയവ​ങ്ങ​ളി​ലുള്ള പാപ​പ്ര​മാ​ണ​ത്തി​ന്നു എന്നെ ബദ്ധനാ​ക്കി​ക്ക​ള​യു​ന്നു. അയ്യോ, ഞാൻ അരിഷ്ട​മ​നു​ഷ്യൻ! ഈ മരണത്തി​ന്നു അധീന​മായ ശരീര​ത്തിൽനി​ന്നു എന്നെ ആർ വിടു​വി​ക്കും?” (റോമർ 7:22-24) യഹോവ നമ്മുടെ തെറ്റു​ക​ളു​ടെ കണക്കു സൂക്ഷി​ക്കു​ന്നില്ല എന്നതിൽ നമുക്ക്‌ എത്ര നന്ദിയു​ള്ളവർ ആയിരി​ക്കാൻ കഴിയും! നാം അനുത​പിച്ച്‌ ക്ഷമ തേടു​മ്പോൾ അവൻ സന്തോ​ഷ​പൂർവം അവ മായ്‌ച്ചു കളയുന്നു.

ദാവീദ്‌ തന്നെത്തന്നെ ഇങ്ങനെ ഓർമി​പ്പി​ക്കു​ന്നു: “[യഹോവ] നിന്റെ സകല​രോ​ഗ​ങ്ങ​ളെ​യും സൌഖ്യ​മാ​ക്കു​ന്നു.” (സങ്കീർത്തനം 103:3) സൗഖ്യ​മാ​ക്കൽ ഒരു പുനഃ​സ്ഥി​തീ​കരണ നടപടി ആയതി​നാൽ, ദുഷ്‌പ്ര​വൃ​ത്തി ക്ഷമിക്കു​ന്ന​തി​നെ​ക്കാൾ കൂടുതൽ കാര്യങ്ങൾ അതിൽ ഉൾപ്പെ​ടു​ന്നു. ‘രോഗങ്ങൾ’—നമ്മുടെ തെറ്റായ വഴിക​ളു​ടെ മോശ​മായ പരിണ​ത​ഫ​ലങ്ങൾ—നീക്കം ചെയ്യു​ന്നത്‌ അതിൽ ഉൾപ്പെ​ടു​ന്നു. താൻ ഉണ്ടാക്കുന്ന പുതിയ ലോക​ത്തിൽ രോഗ​വും മരണവും പോലുള്ള, പാപത്തി​ന്റെ ശാരീ​രിക ഭവിഷ്യ​ത്തു​കൾ യഹോവ തീർച്ച​യാ​യും തുടച്ചു​നീ​ക്കും. (യെശയ്യാ​വു 25:8; വെളി​പ്പാ​ടു 21:1-5എ) എന്നാൽ, ഇന്നു​പോ​ലും യഹോവ നമ്മുടെ ആത്മീയ രോഗങ്ങൾ സൗഖ്യ​മാ​ക്കു​ന്നു. ചിലരെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം ഈ ആത്മീയ രോഗ​ത്തിൽ ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ മനസ്സാ​ക്ഷി​ക്കു​ത്തും അവനു​മാ​യുള്ള അറ്റു​പോയ ബന്ധവു​മാണ്‌. ഈ സംഗതി​യിൽ യഹോവ നാം ഓരോ​രു​ത്തർക്കും വേണ്ടി ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നതു “മറക്കരു​തു.”

‘അവൻ നിന്റെ ജീവനെ വീണ്ടെ​ടു​ക്കു​ന്നു’

“[യഹോവ] നിന്റെ ജീവനെ നാശത്തിൽനി​ന്നു [“കുഴി​യിൽനി​ന്നു,” NW] വീണ്ടെ​ടു​ക്കു​ന്നു.” (സങ്കീർത്തനം 103:4) “കുഴി” മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തി​ന്റെ പൊതു ശവക്കു​ഴി​യായ ഷീയോൾ അഥവാ ഹേഡീസ്‌ ആണ്‌. ഇസ്രാ​യേ​ലി​ന്റെ രാജാവ്‌ ആകുന്ന​തി​നു മുമ്പു​തന്നെ ദാവീദ്‌ മരണത്തെ മുഖാ​മു​ഖം കണ്ടിരു​ന്നു. ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ത്തിന്‌, ഇസ്രാ​യേ​ലി​ന്റെ രാജാ​വാ​യി​രുന്ന ശൗൽ, ദാവീ​ദി​നോ​ടു ഹിംസാ​ത്മ​ക​മായ വിദ്വേ​ഷം വെച്ചു​പു​ലർത്തു​ക​യും അവനെ കൊല്ലാൻ പല തവണ ശ്രമി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. (1 ശമൂവേൽ 18:9-29; 19:10; 23:6-29) ഫെലി​സ്‌ത്യ​രും ദാവീ​ദി​നെ കൊല്ലാൻ ആഗ്രഹി​ച്ചു. (1 ശമൂവേൽ 21:10-15) എന്നാൽ ഓരോ അവസര​ത്തി​ലും യഹോവ അവനെ “നാശത്തിൽനി​ന്നു” സംരക്ഷി​ച്ചു. യഹോ​വ​യു​ടെ ഈ പ്രവൃ​ത്തി​കളെ കുറിച്ചു സ്‌മരി​ക്കവെ ദാവീ​ദിന്‌ എത്ര കൃതജ്ഞത തോന്നി​യി​രി​ക്കണം!

നിങ്ങളെ സംബന്ധി​ച്ചോ? വിഷാദം അനുഭ​വ​പ്പെട്ട സമയത്തോ കഷ്ടനഷ്ടങ്ങൾ ഉണ്ടായ​പ്പോ​ഴോ യഹോവ നിങ്ങളെ താങ്ങി​യി​ട്ടു​ണ്ടോ? അല്ലെങ്കിൽ, യഹോവ നമ്മുടെ നാളിൽ തന്റെ വിശ്വസ്‌ത സാക്ഷി​കളെ മരണത്തി​ന്റെ പിടി​യിൽനി​ന്നു വീണ്ടെ​ടുത്ത സംഭവ​ങ്ങളെ കുറിച്ചു നിങ്ങൾക്ക്‌ അറിയാ​മോ? ഒരുപക്ഷേ ഈ മാസി​ക​യു​ടെ പേജു​ക​ളിൽനിന്ന്‌ അവന്റെ വിടുതൽ പ്രവൃ​ത്തി​കളെ കുറി​ച്ചുള്ള വിവര​ണങ്ങൾ വായി​ച്ചതു നിങ്ങളെ സ്‌പർശി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടാ​കാം. സത്യ​ദൈ​വ​ത്തി​ന്റെ ഈ പ്രവൃ​ത്തി​കളെ കുറിച്ചു വിലമ​തി​പ്പോ​ടെ മനനം ചെയ്യാൻ സമയം ചെലവ​ഴി​ക്ക​രു​തോ? മാത്രമല്ല, പുനരു​ത്ഥാന പ്രത്യാ​ശയെ പ്രതി യഹോ​വ​യോ​ടു കൃതജ്ഞ​ത​യു​ള്ളവർ ആയിരി​ക്കാ​നും നമുക്ക്‌ എല്ലാവർക്കും കാരണ​മുണ്ട്‌.—യോഹ​ന്നാൻ 5:28, 29; പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 24:15.

യഹോവ നമുക്കു ജീവൻ നൽകു​ന്ന​തി​നു പുറമേ അതിനെ ആസ്വാ​ദ്യ​വും മൂല്യ​വ​ത്തു​മാ​ക്കാൻ വേണ്ട കാര്യ​ങ്ങ​ളും പ്രദാനം ചെയ്യുന്നു. ദൈവം “നിന്നെ സ്‌നേ​ഹ​ദ​യ​യും കരുണ​യും​കൊണ്ട്‌ കിരീടം അണിയി​ക്കു​ന്നു” എന്ന്‌ സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​രൻ പ്രഖ്യാ​പി​ക്കു​ന്നു. (സങ്കീർത്തനം 103:4, NW) നമുക്കു സഹായം ആവശ്യ​മു​ള്ള​പ്പോൾ യഹോവ നമ്മെ കൈ​വെ​ടി​യാ​തെ തന്റെ ദൃശ്യ​സം​ഘ​ട​ന​യി​ലൂ​ടെ​യും സഭയിലെ നിയമിത മൂപ്പന്മാ​രെ അഥവാ ഇടയന്മാ​രെ ഉപയോ​ഗി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടും നമ്മുടെ സഹായ​ത്തിന്‌ എത്തുന്നു. ആത്മാഭി​മാ​ന​വും അന്തസ്സും കളഞ്ഞു​കു​ളി​ക്കാ​തെ പ്രയാസ സാഹച​ര്യ​ങ്ങളെ നേരി​ടാൻ അത്തരം സഹായം നമ്മെ പ്രാപ്‌ത​രാ​ക്കു​ന്നു. ക്രിസ്‌തീയ ഇടയന്മാർ ആടുകൾക്കാ​യി വളരെ​യേറെ കരുതു​ന്നു. അവർ രോഗി​ക​ളെ​യും വിഷാ​ദ​ചി​ത്ത​രെ​യും പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. വഴി​തെ​റ്റി​പ്പോ​യ​വരെ പുനഃ​സ്ഥി​തീ​ക​രി​ക്കാൻ തങ്ങൾക്കു സാധി​ക്കു​ന്ന​തെ​ല്ലാം അവർ ചെയ്യുന്നു. (യെശയ്യാ​വു 32:1, 2; 1 പത്രൊസ്‌ 5:2, 3; യൂദാ 22, 23) ആട്ടിൻകൂ​ട്ട​ത്തോ​ടു കരുണ​യും സ്‌നേ​ഹ​വും ഉള്ളവരാ​യി​രി​ക്കാൻ യഹോ​വ​യു​ടെ ആത്മാവ്‌ ഈ ഇടയന്മാ​രെ പ്രേരി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. തീർച്ച​യാ​യും, അവന്റെ “സ്‌നേ​ഹ​ദ​യ​യും കരുണ​യും” നമ്മെ അലങ്കരി​ക്കു​ക​യും നമുക്കു മാന്യത പകരു​ക​യും ചെയ്യുന്ന ഒരു കിരീടം പോ​ലെ​യാണ്‌! യഹോ​വ​യു​ടെ പ്രവൃ​ത്തി​കൾ ഒരിക്ക​ലും വിസ്‌മ​രി​ക്കാ​തെ നമുക്ക്‌ അവനെ​യും അവന്റെ വിശുദ്ധ നാമ​ത്തെ​യും വാഴ്‌ത്താം.

തന്നോടു തന്നെയുള്ള ഉദ്‌ബോ​ധനം തുടർന്നു​കൊണ്ട്‌ സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​ര​നായ ദാവീദ്‌ പാടുന്നു: “നിന്റെ യൌവനം കഴുക​നെ​പ്പോ​ലെ പുതു​കി​വ​ര​ത്ത​ക്ക​വണ്ണം അവൻ നിന്റെ വായ്‌ക്കു [“ആയുസ്സിന്‌,” NW] നന്മകൊ​ണ്ടു തൃപ്‌തി​വ​രു​ത്തു​ന്നു.” (സങ്കീർത്തനം 103:5) യഹോവ നൽകു​ന്നത്‌ സംതൃ​പ്‌തി​യും സന്തോ​ഷ​വും കളിയാ​ടുന്ന ജീവി​ത​മാണ്‌. എന്തിന്‌, സത്യത്തെ കുറി​ച്ചുള്ള പരിജ്ഞാ​നം തന്നെ ഒരു അനുപമ നിധി​യും അതുല്യ സന്തോ​ഷ​ത്തി​ന്റെ ഉറവു​മാണ്‌! യഹോവ നമുക്കു നൽകി​യി​രി​ക്കുന്ന പ്രസംഗ-ശിഷ്യ​രാ​ക്കൽ വേല എത്ര​യേറെ സംതൃ​പ്‌തി​കരം ആണെന്നു പരിചി​ന്തി​ക്കുക. സത്യ​ദൈ​വത്തെ കുറിച്ചു പഠിക്കാൻ താത്‌പ​ര്യ​മുള്ള ഒരുവനെ കണ്ടെത്തു​ന്ന​തും യഹോ​വയെ അറിയാ​നും അവനെ സ്‌തു​തി​ക്കാ​നും ആ വ്യക്തിയെ സഹായി​ക്കു​ന്ന​തും എത്ര സന്തോ​ഷ​ദാ​യകം ആണ്‌! എന്നാൽ, നിങ്ങളു​ടെ പ്രദേ​ശ​ത്തു​ള്ളവർ ശ്രദ്ധി​ച്ചാ​ലും ഇല്ലെങ്കി​ലും, യഹോ​വ​യു​ടെ നാമത്തി​ന്റെ വിശു​ദ്ധീ​ക​ര​ണ​ത്തോ​ടും അവന്റെ പരമാ​ധി​കാ​ര​ത്തി​ന്റെ ഔചിത്യ സംസ്ഥാ​പ​ന​ത്തോ​ടും ബന്ധപ്പെട്ട വേലയിൽ പങ്കുണ്ടാ​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ ഒരു മഹത്തായ പദവി​യാണ്‌.

ദൈവ​രാ​ജ്യ ഘോഷണ വേലയിൽ അനവരതം പ്രയത്‌നി​ക്കവെ ആർക്കാണ്‌ മടുപ്പോ ക്ഷീണമോ അനുഭ​വ​പ്പെ​ടാ​തി​രി​ക്കുക? എന്നാൽ യഹോവ തന്റെ ദാസന്മാ​രു​ടെ ശക്തിയെ പുതു​ക്കു​ന്നു, അവരെ ആകാശ​ത്തിൽ വളരെ ഉയർന്നു പറക്കാൻ കഴിയുന്ന, ശക്തമായ ചിറകു​ക​ളുള്ള “കഴുക​നെ​പ്പോ​ലെ”യാക്കുന്നു. നമ്മുടെ ശുശ്രൂഷ അനുദി​നം വിശ്വ​സ്‌ത​മാ​യി നിറ​വേ​റ്റാൻ കഴി​യേ​ണ്ട​തിന്‌ നമ്മുടെ സ്‌നേ​ഹ​വാ​നായ സ്വർഗീയ പിതാവ്‌ അത്തരം “ചലനാത്മക ഊർജം” പ്രദാനം ചെയ്യു​ന്ന​തിൽ നമുക്ക്‌ എത്ര നന്ദിയു​ള്ളവർ ആയിരി​ക്കാൻ കഴിയും!—യെശയ്യാ​വു 40:29-31, NW.

ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ത്തിന്‌, ഒരു മുഴു​സമയ ലൗകിക ജോലി ഉണ്ടെങ്കി​ലും ക്ലാര ഓരോ മാസവും വയൽ ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽ 50 മണിക്കൂർ ചെലവ​ഴി​ക്കു​ന്നു. അവർ പറയുന്നു: “എനിക്കു ക്ഷീണം തോന്നുന്ന അവസര​ങ്ങ​ളിൽ, മറ്റാ​രെ​ങ്കി​ലു​മൊ​ത്തു പ്രവർത്തി​ക്കാൻ ക്രമീ​ക​രി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു മാത്രം ഞാൻ മനഃപൂർവ ശ്രമം ചെയ്‌ത്‌ വയൽ സേവന​ത്തി​നു പോകു​ന്നു. എന്നാൽ വയലിൽ എത്തിക്ക​ഴി​ഞ്ഞാൽ, എനിക്ക്‌ എല്ലായ്‌പോ​ഴും ഊർജ​സ്വ​ലത അനുഭ​വ​പ്പെ​ടു​ന്നു.” ക്രിസ്‌തീയ ശുശ്രൂ​ഷ​യി​ലെ ദിവ്യ പിന്തു​ണ​യിൽനിന്ന്‌ ഉളവാ​കുന്ന ഊർജ​സ്വ​ലത നിങ്ങളും അനുഭ​വി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടാ​കും. ഈ സങ്കീർത്ത​ന​ത്തി​ന്റെ പ്രാരംഭ വാക്കു​ക​ളിൽ ദാവീദു പറഞ്ഞതു​പോ​ലെ പറയാൻ നിങ്ങൾ പ്രേരി​ത​രാ​കട്ടെ: “എൻ മനമേ, യഹോ​വയെ വാഴ്‌ത്തുക; എന്റെ സർവ്വാ​ന്ത​രം​ഗ​വു​മേ, അവന്റെ വിശു​ദ്ധ​നാ​മത്തെ വാഴ്‌ത്തുക.”

യഹോവ തന്റെ ജനത്തെ വിടു​വി​ക്കു​ന്നു

സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​രൻ ഇങ്ങനെ​യും പാടുന്നു: “യഹോവ സകലപീ​ഡി​ത​ന്മാർക്കും വേണ്ടി നീതി​യും ന്യായ​വും നടത്തുന്നു. അവൻ തന്റെ വഴികളെ മോ​ശെ​യെ​യും തന്റെ പ്രവൃ​ത്തി​കളെ യിസ്രാ​യേൽമ​ക്ക​ളെ​യും അറിയി​ച്ചു.” (സങ്കീർത്തനം 103:6, 7) മോ​ശെ​യു​ടെ നാളിൽ ഈജി​പ്‌ഷ്യൻ മർദക​രു​ടെ കീഴിൽ ഇസ്രാ​യേ​ല്യർ അനുഭ​വിച്ച ‘പീഡനം’ ആയിരു​ന്നി​രി​ക്കാം ദാവീ​ദി​ന്റെ മനസ്സിൽ. യഹോവ വിടുതൽ മാർഗങ്ങൾ മോ​ശെയെ അറിയിച്ച വിധത്തെ കുറിച്ചു ധ്യാനി​ച്ചത്‌ ദാവീ​ദി​ന്റെ ഹൃദയ​ത്തിൽ കൃതജ്ഞത ഉളവാ​ക്കി​യി​ട്ടു​ണ്ടാ​കണം.

ഇസ്രാ​യേ​ല്യ​രു​മാ​യുള്ള ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഇടപെ​ട​ലു​കളെ കുറിച്ചു വിചി​ന്തനം ചെയ്യു​ന്ന​തി​നാൽ സമാന​മായ കൃതജ്ഞത തോന്നാൻ നാമും പ്രേരി​ത​രാ​കും. എന്നാൽ, യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ—ദൈവ​രാ​ജ്യ ഘോഷകർ (ഇംഗ്ലീഷ്‌) പുസ്‌ത​ക​ത്തി​ന്റെ 29-ഉം 30-ഉം അധ്യാ​യ​ങ്ങ​ളിൽ പ്രതി​പാ​ദി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നതു പോലുള്ള, യഹോ​വ​യു​ടെ ആധുനി​ക​കാല ദാസരു​ടെ അനുഭ​വ​ങ്ങളെ കുറി​ച്ചും നാം ധ്യാനി​ക്കണം. തടവ്‌, ജനക്കൂ​ട്ട​ത്താ​ലുള്ള ആക്രമണം, നിരോ​ധ​നങ്ങൾ, തടങ്കൽ പാളയ​ങ്ങ​ളി​ലെ​യും അടിമ​പ്പണി ക്യാമ്പു​ക​ളി​ലെ​യും ദുരി​തങ്ങൾ എന്നിവ സഹിച്ചു നിൽക്കാൻ ആധുനിക കാലങ്ങ​ളിൽ യഹോവ തന്റെ ജനത്തെ എങ്ങനെ സഹായി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു എന്നു കാണാൻ ആ പുസ്‌ത​ക​ത്തി​ലും വാച്ച്‌ ടവർ സൊ​സൈ​റ്റി​യു​ടെ മറ്റു പ്രസി​ദ്ധീ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളി​ലും രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കുന്ന വൃത്താ​ന്തങ്ങൾ നമ്മെ സഹായി​ക്കു​ന്നു. ബുറുണ്ടി, ലൈബീ​രിയ, റുവാണ്ട, മുൻ യൂഗോ​സ്ലാ​വിയ തുടങ്ങിയ യുദ്ധക​ലു​ഷിത രാജ്യ​ങ്ങ​ളിൽ ദൈവ​ജനം പരി​ശോ​ധ​നകൾ നേരി​ട്ടി​ട്ടുണ്ട്‌. എന്നാൽ, പീഡനം ഉണ്ടായി​ട്ടു​ള്ള​പ്പോ​ഴൊ​ക്കെ യഹോ​വ​യു​ടെ കൈ അവന്റെ വിശ്വസ്‌ത ദാസരെ പിന്താ​ങ്ങി​യി​ട്ടുണ്ട്‌. നമ്മുടെ മഹാനായ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഈ പ്രവൃ​ത്തി​കൾ സംബന്ധി​ച്ചു വിചി​ന്തനം ചെയ്യു​മ്പോൾ, ഈജി​പ്‌തിൽ നിന്നുള്ള വിടു​ത​ലി​നെ കുറിച്ചു ധ്യാനി​ക്കവെ ദാവീ​ദി​നു​ണ്ടായ അതേ വികാരം തന്നെയാ​കും നമുക്കും ഉണ്ടാകുക.

യഹോവ നമ്മെ പാപഭാ​ര​ത്തിൽനിന്ന്‌ എത്രമാ​ത്രം ആർദ്ര​ത​യോ​ടെ വിടു​വി​ക്കു​ന്നു എന്നതും പരിചി​ന്തി​ക്കുക. നമ്മുടെ “മനസ്സാ​ക്ഷി​യെ നിർജ്ജീ​വ​പ്ര​വൃ​ത്തി”കളിൽ നിന്നു “ശുദ്ധീ​കരി”ക്കാനായി അവൻ “ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ രക്തം” നൽകി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. (എബ്രായർ 9:14) നാം നമ്മുടെ പാപങ്ങളെ കുറിച്ച്‌ അനുത​പിച്ച്‌ ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ ചൊരി​യ​പ്പെട്ട രക്തത്തിന്റെ അടിസ്ഥാ​ന​ത്തിൽ ക്ഷമ തേടു​മ്പോൾ, “ഉദയം അസ്‌ത​മ​യ​ത്തോ​ടു അകന്നി​രി​ക്കു​ന്നതു പോലെ” ദൈവം നമ്മുടെ ലംഘന​ങ്ങളെ നമ്മിൽനിന്ന്‌ അകറ്റി നമ്മെ അവന്റെ പ്രീതി​യിൽ പുനഃ​സ്ഥി​തീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു. ക്രിസ്‌തീയ യോഗങ്ങൾ, പരിപു​ഷ്ടി​പ്പെ​ടു​ത്തുന്ന സഹവാസം, സഭയിലെ ഇടയന്മാർ, “വിശ്വ​സ്‌ത​നും വിവേ​കി​യു​മായ അടിമ”യിലൂടെ ലഭിക്കുന്ന ബൈബിൾ അധിഷ്‌ഠിത പ്രസി​ദ്ധീ​ക​ര​ണങ്ങൾ എന്നിങ്ങ​നെ​യുള്ള യഹോ​വ​യു​ടെ കരുത​ലു​കളെ കുറിച്ചു ചിന്തി​ക്കുക. (മത്തായി 24:45, NW) യഹോ​വ​യു​മാ​യുള്ള നമ്മുടെ ബന്ധം ശക്തി​പ്പെ​ടു​ത്താൻ അവന്റെ ഈ പ്രവൃ​ത്തി​കൾ എല്ലാം നമ്മെ സഹായി​ക്കു​ന്നി​ല്ലേ? ദാവീദ്‌ ഉദ്‌ഘോ​ഷി​ക്കു​ന്നു: “യഹോവ കരുണ​യും കൃപയും നിറഞ്ഞവൻ ആകുന്നു; ദീർഘ​ക്ഷ​മ​യും മഹാദ​യ​യും ഉള്ളവൻ തന്നേ. . . . അവൻ നമ്മുടെ പാപങ്ങൾക്കു ഒത്തവണ്ണം നമ്മോടു ചെയ്യു​ന്നില്ല; നമ്മുടെ അകൃത്യ​ങ്ങൾക്കു ഒത്തവണ്ണം നമ്മോടു പകരം ചെയ്യു​ന്ന​തു​മില്ല.” (സങ്കീർത്തനം 103:8-14) യഹോ​വ​യു​ടെ സ്‌നേ​ഹ​മ​സൃ​ണ​മായ പരിപാ​ല​നത്തെ കുറിച്ചു ധ്യാനി​ക്കു​ന്നത്‌ അവനെ മഹത്ത്വീ​ക​രി​ക്കാ​നും അവന്റെ നാമത്തെ സ്‌തു​തി​ക്കാ​നും നമ്മെ തീർച്ച​യാ​യും പ്രേരി​പ്പി​ക്കും.

‘യഹോ​വ​യു​ടെ സകല​പ്ര​വൃ​ത്തി​ക​ളു​മേ, അവനെ വാഴ്‌ത്തു​വിൻ’

“നിത്യ​ദൈ​വ​മായ” യഹോ​വ​യു​ടെ അമർത്യ​ത​യോ​ടു താരത​മ്യം ചെയ്യു​മ്പോൾ മർത്യ​നായ “മനുഷ്യ​ന്റെ ആയുസ്സു” ‘പുല്ലിന്റെ ആയുസ്സു പോലെ’ തീർത്തും ഹ്രസ്വ​മാണ്‌. എന്നാൽ, ദാവീദ്‌ വിലമ​തി​പ്പോ​ടെ ഇങ്ങനെ ചിന്തി​ക്കു​ന്നു: “യഹോ​വ​യു​ടെ ദയയോ എന്നും എന്നേക്കും അവന്റെ ഭക്തന്മാർക്കും അവന്റെ നീതി മക്കളുടെ മക്കൾക്കും ഉണ്ടാകും. അവന്റെ നിയമത്തെ പ്രമാ​ണി​ക്കു​ന്ന​വർക്കും അവന്റെ കല്‌പ​ന​കളെ ഓർത്തു ആചരി​ക്കു​ന്ന​വർക്കും തന്നേ.” (ഉല്‌പത്തി 21:33, NW-ലെ അടിക്കു​റിപ്പ്‌; സങ്കീർത്തനം 103:15-18) തന്നെ ഭയപ്പെ​ടു​ന്ന​വരെ യഹോവ വിസ്‌മ​രി​ക്കു​ന്നില്ല. തക്ക സമയത്ത്‌ അവൻ അവർക്കു നിത്യ​ജീ​വൻ നൽകും.—യോഹ​ന്നാൻ 3:16; 17:3.

യഹോ​വ​യു​ടെ രാജത്വ​ത്തോ​ടുള്ള വിലമ​തി​പ്പു പ്രകടി​പ്പി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ ദാവീദ്‌ പറയുന്നു: “യഹോവ തന്റെ സിംഹാ​സ​നത്തെ സ്വർഗ്ഗ​ത്തിൽ സ്ഥാപി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു; അവന്റെ രാജത്വം സകല​ത്തെ​യും ഭരിക്കു​ന്നു.” (സങ്കീർത്തനം 103:19) ഒരു കാലത്ത്‌ ഇസ്രാ​യേൽ രാജ്യം മുഖേന യഹോ​വ​യു​ടെ രാജത്വം ദൃശ്യ​മാ​യി പ്രകടി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടെ​ങ്കി​ലും അവന്റെ സിംഹാ​സനം യഥാർഥ​ത്തിൽ സ്വർഗ​ത്തി​ലാണ്‌. സൃഷ്ടി​കർത്താവ്‌ ആയിരി​ക്കു​ന്ന​തി​നാൽ യഹോവ അഖിലാ​ണ്ഡ​ത്തി​ന്റെ പരമാ​ധി​കാര ഭരണാ​ധി​പ​നാണ്‌. സ്വന്തം ഉദ്ദേശ്യാ​നു​സ​രണം അവൻ സ്വർഗ​ത്തി​ലും ഭൂമി​യി​ലും തന്റെ ദിവ്യ​ഹി​തം നടപ്പാ​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു.

സ്വർഗീയ ദൂതസൃ​ഷ്ടി​കളെ പോലും ദാവീദ്‌ ഉദ്‌ബോ​ധി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. അവൻ പാടുന്നു: “അവന്റെ വചനത്തി​ന്റെ ശബ്ദം കേട്ടു അവന്റെ ആജ്ഞ അനുസ​രി​ക്കുന്ന വീരന്മാ​രാ​യി അവന്റെ ദൂതന്മാ​രാ​യു​ള്ളോ​രേ, യഹോ​വയെ വാഴ്‌ത്തു​വിൻ. അവന്റെ ഇഷ്ടം ചെയ്യുന്ന ശുശ്രൂ​ഷ​ക്കാ​രാ​യി അവന്റെ സകല​സൈ​ന്യ​ങ്ങ​ളു​മാ​യു​ള്ളോ​രേ, യഹോ​വയെ വാഴ്‌ത്തു​വിൻ; അവന്റെ ആധിപ​ത്യ​ത്തി​ലെ സകലസ്ഥ​ല​ങ്ങ​ളി​ലു​മുള്ള അവന്റെ സകല​പ്ര​വൃ​ത്തി​ക​ളു​മേ, യഹോ​വയെ വാഴ്‌ത്തു​വിൻ; എൻ മനമേ, യഹോ​വയെ വാഴ്‌ത്തുക.” (സങ്കീർത്തനം 103:20-22) നമ്മോ​ടുള്ള യഹോ​വ​യു​ടെ സ്‌നേ​ഹദയ നിറഞ്ഞ പ്രവൃ​ത്തി​കളെ കുറിച്ചു വിചി​ന്തനം ചെയ്യു​ന്നത്‌ അവനെ സ്‌തു​തി​ക്കാൻ നമ്മെയും പ്രേരി​പ്പി​ക്കേ​ണ്ട​തല്ലേ? തീർച്ച​യാ​യും! നീതി​നി​ഷ്‌ഠ​രായ ദൂതന്മാർ പോലും ഉൾപ്പെ​ടുന്ന സ്‌തു​തി​പാ​ഠ​ക​രു​ടെ വൻ ഗണത്തിൽ ദൈവ​ത്തി​നുള്ള നമ്മുടെ വ്യക്തിഗത സ്‌തു​തി​യു​ടെ ശബ്ദം കേൾക്കാ​തെ പോകി​ല്ലെന്ന്‌ നമുക്ക്‌ ഉറപ്പു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാൻ കഴിയും. നമ്മുടെ സ്വർഗീയ പിതാ​വി​നെ കുറിച്ച്‌ എല്ലായ്‌പോ​ഴും നല്ലതു സംസാ​രി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ നാം മുഴു​ഹൃ​ദ​യ​ത്തോ​ടെ അവനെ സ്‌തു​തി​ക്കു​മാ​റാ​കട്ടെ. അങ്ങനെ, “എൻ മനമേ, യഹോ​വയെ വാഴ്‌ത്തുക” എന്ന ദാവീ​ദി​ന്റെ വാക്കുകൾ നമുക്കു പിൻപ​റ്റാം.

[അടിക്കു​റി​പ്പു​കൾ]

[23-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ദാവീദ്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ സ്‌നേ​ഹ​ദയാ പ്രവൃ​ത്തി​കളെ കുറിച്ചു ധ്യാനി​ച്ചു. നിങ്ങളോ?