യോനാ നടുകയോ അധ്വാനിക്കുകയോ ചെയ്യാതെ ഒറ്റരാത്രികൊണ്ട്‌ വളർന്നുവന്ന ആ ചെടി നശിച്ചതു കണ്ടപ്പോൾ അവന്‌ എത്രമാത്രം സങ്കടം തോന്നി! അങ്ങനെയെങ്കിൽ, “വലങ്കയ്യും ഇടങ്കയ്യും തമ്മിൽ തിരിച്ചറിഞ്ഞുകൂടാത്ത ഒരു ലക്ഷത്തിരുപതിനായിരത്തിൽ ചില്വാനം മനുഷ്യരും അനേകം മൃഗങ്ങളുമുള്ള മഹാനഗരമായ നീനെവേയോടു എനിക്കു അയ്യോഭാവം തോന്നരുതോ” എന്ന്‌ ദൈവം അവനോട്‌ ചോദിച്ചു.—യോനാ 4:10, 11.d

ഇതിലൂടെ യഹോവ യോനായെ പഠിപ്പിച്ചത്‌ എന്തായിരുന്നു? ആ ചെടി നട്ടതും പരിപാലിച്ചതുമൊന്നും യോനാ ആയിരുന്നില്ല. എന്നാൽ നീനെവേക്കാർക്ക്‌ ജീവൻ നൽകിയത്‌ യഹോവയായിരുന്നു; മറ്റെല്ലാ സൃഷ്ടികളെയുംപോലെ അവൻ അവരെയും പരിപാലിച്ചിരുന്നു. അങ്ങനെയാണെന്നിരിക്കെ, 1,20,000 വരുന്ന മനുഷ്യരുടെയും അവരുടെ കന്നുകാലികളുടെയും ജീവനെക്കാൾ ഒരു ചെടിക്കു പ്രാധാന്യം നൽകാൻ യോനായ്‌ക്ക്‌ എങ്ങനെ കഴിഞ്ഞു? സ്വന്തം കാര്യംമാത്രം ചിന്തിച്ചതുകൊണ്ടായിരുന്നില്ലേ അത്‌? ആ ചെടി അവന്‌ തണൽനൽകിയതുകൊണ്ടു മാത്രമല്ലേ അത്‌ നശിച്ചുപോയപ്പോൾ അവന്‌ സങ്കടം തോന്നിയത്‌? നീനെവേ നശിപ്പിക്കപ്പെടാത്തതിൽ അവന്‌ നീരസം തോന്നിയതിനു കാരണവും സ്വാർഥതതന്നെ ആയിരുന്നില്ലേ? താൻ പറഞ്ഞത്‌ സംഭവിച്ചുകാണാനും അങ്ങനെ തന്റെ മുഖം രക്ഷിക്കാനുമുള്ള ആഗ്രഹമല്ലേ അവിടെ പ്രതിഫലിച്ചുകണ്ടത്‌?

എത്ര ശക്തമായ പാഠം! എന്നാൽ യോനായുടെ മനോഭാവത്തിനു മാറ്റം വന്നോ? യോനായുടെ പേരിലുള്ള പുസ്‌തകം പര്യവസാനിക്കുന്നത്‌ യോനായോടുള്ള യഹോവയുടെ ഒരു ചോദ്യത്തോടെയാണ്‌. യോനാ അതിനു മറുപടി നൽകിയോ? ഇല്ലെന്ന്‌ ചിലർ പറഞ്ഞേക്കാം. പക്ഷേ വാസ്‌തവത്തിൽ ഈ പുസ്‌തകംതന്നെയാണ്‌ അവന്റെ മറുപടി. യോനായാണ്‌ തന്റെ പേരിലുള്ള പുസ്‌തകം എഴുതിയതെന്ന്‌ തെളിവുകൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. സ്വദേശത്ത്‌ മടങ്ങിയെത്തിയ യോനാ ഈ വിവരണം എഴുതുന്നത്‌ നിങ്ങൾക്ക്‌ ഭാവനയിൽ കാണാൻ കഴിയുമോ? ആ പഴയ യോനായെക്കാൾ പ്രായവും അനുഭവപരിചയവും താഴ്‌മയുമുള്ള ഒരു യോനായായിരിക്കും നിങ്ങളുടെ മനസ്സിൽ തെളിയുന്നത്‌. സ്വന്തം തെറ്റുകളെയും അനുസരണക്കേടിനെയും ദുശ്ശാഠ്യത്തെക്കുറിച്ചുമെല്ലാം വിവരിക്കവെ, ഉള്ളിലെ ഖേദം അവന്റെ മുഖത്ത്‌ പ്രതിഫലിച്ചു കാണുന്നില്ലേ? യഹോവ നൽകിയ ബുദ്ധിയുപദേശത്തിൽനിന്ന്‌ യോനാ പാഠം ഉൾക്കൊള്ളുകതന്നെ ചെയ്‌തു. കരുണ പ്രകടിപ്പിക്കാൻ അവൻ പഠിച്ചു. ഇനി നമ്മുടെ മുന്നിലുള്ള ചോദ്യം ഇതാണ്‌: നാം മറ്റുള്ളവരോടു കരുണ കാണിക്കുമോ?