നിങ്ങൾ ദൈ​വേഷ്ടം ചെയ്യു​ന്നു​വോ?

യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളിൽപ്പെട്ട രണ്ടു പേർ വീടു​തോ​റു​മുള്ള ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽ ഏർപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കെ എപ്പിസ്‌കോ​പ്പൽ സഭയിലെ ഒരു പുരോ​ഹി​തനെ കണ്ടുമു​ട്ടി. പ്രസന്ന​വാ​നായ ഒരു മനുഷ്യൻ, താടി​ക്കാ​രൻ, പ്രായം 60-ഓളം വരും. തന്റെ സഭയുടെ പേർ വെട്ടി​ത്തി​ള​ങ്ങുന്ന ഒരു ടീ-ഷർട്ടാണു ധരിച്ചി​രു​ന്നത്‌. ഒററശ്വാ​സ​ത്തിൽ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: “വചനം പ്രചരി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തിൽ ഞങ്ങളുടെ സഭാം​ഗങ്ങൾ നിങ്ങ​ളെ​പ്പോ​ലെ തീക്ഷ്‌ണ​ത​യു​ള്ള​വ​രാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ എന്നു ഞാൻ ആശിച്ചു​പോ​കു​ന്നു, പക്ഷേ എന്റെ വീട്ടിൽ മേലാൽ വന്നു​പോ​ക​രുത്‌ എന്നാണ്‌ എനിക്കു പറയാ​നു​ള്ളത്‌.”

അതേ, യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ വേലയെ സ്‌തു​തി​ച്ചു​പ​റ​യുന്ന, അവരുടെ തീക്ഷ്‌ണ​ത​യെ​യും ആവേശ​ത്തെ​യും പ്രശം​സി​ക്കുന്ന അനേക​മാ​ളു​ക​ളുണ്ട്‌. എങ്കിലും, സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ വേലയിൽ അവർക്ക്‌ അശേഷം താത്‌പ​ര്യ​മില്ല, ആ വേല അവർ സ്വയം ഒട്ടു ചിന്തി​ക്കു​ന്ന​തു​മില്ല. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, പ്രത്യ​ക്ഷ​ത്തിൽ വിരോ​ധാ​ഭാ​സ​മാ​യി തോന്നുന്ന ഈ സംഗതി അത്ര പുതിയ കാര്യ​മൊ​ന്നു​മല്ല. യേശു​വി​ന്റെ നാളിൽ ഇതു ശ്രദ്ധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു, ഒരു ചിന്തോ​ദ്ദീ​പ​ക​മായ ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ത്തി​ലൂ​ടെ അവിടുന്ന്‌ ഈ ആശയം ഊന്നി​പ്പ​റ​യു​ക​യും ചെയ്‌തു.

“നിങ്ങൾക്ക്‌ എന്തു തോന്നു​ന്നു? ഒരു മനുഷ്യ​നു രണ്ടു പുത്രൻമാ​രു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അവൻ ഒന്നാമന്റെ അടുത്തു​ചെ​ന്നു​പ​റഞ്ഞു: മകനേ, പോയി ഇന്നു മുന്തി​രി​ത്തോ​ട്ട​ത്തിൽ ജോലി ചെയ്യുക. ഞാൻ പോകാം എന്ന്‌ അവൻ പറഞ്ഞു: എങ്കിലും പോയില്ല. അവൻ രണ്ടാമന്റെ അടുത്തു​ചെന്ന്‌ ഇതുതന്നെ പറഞ്ഞു. അവനാ​കട്ടെ എനിക്കു മനസ്സില്ല എന്നു പറഞ്ഞു: എങ്കിലും പിന്നീട്‌ പശ്ചാത്ത​പിച്ച്‌ അവൻ പോയി. ഈ രണ്ടു​പേ​രിൽ ആരാണു പിതാ​വി​ന്റെ ഇഷ്ടം നിറ​വേ​റ​റി​യത്‌?”—മത്തായി 21:28-31, പി.ഒ.സി. ബൈബിൾ.

ഉത്തരം സ്‌പഷ്ട​മാണ്‌. യേശു​വി​നെ ശ്രദ്ധിച്ച ജനക്കൂ​ട്ട​ത്തെ​പ്പോ​ലെ നമ്മളും ഉത്തരം പറയും, “രണ്ടാമൻ” എന്ന്‌. എന്നാൽ യേശു ആ ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ത്തി​ലൂ​ടെ വ്യക്തമായ ആ ഉത്തരത്തി​നു​മ​പ്പു​റ​ത്തേക്ക്‌, പിതാവ്‌ ആവശ്യ​പ്പെ​ട്ടതു ചെയ്യു​ന്ന​താ​ണു പ്രധാനം എന്ന സംഗതി​യി​ലേക്കു നമ്മുടെ ശ്രദ്ധയെ ക്ഷണിക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. പോകാൻ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെന്നു രണ്ടാമത്തെ പുത്രൻ പറഞ്ഞെ​ങ്കി​ലും അവൻ പോകു​ക​തന്നെ ചെയ്‌തു, അതിന്‌ അവനു പ്രശം​സ​യും കിട്ടി. ശരിയാ​യ​തരം വേല ചെയ്യു​ന്നതു സമാന​മാ​യി പ്രാധാ​ന്യ​മു​ള്ള​താണ്‌. രണ്ടാമത്തെ പുത്രൻ പിതാ​വി​ന്റെ മുന്തി​രി​ത്തോ​ട്ട​ത്തിൽ വേല ചെയ്‌തു​കൊണ്ട്‌ അതു നിറ​വേ​ററി; അവൻ പുറത്തു​പോ​യി തന്റെതന്നെ മുന്തി​രി​ത്തോ​ട്ട​ത്തിൽ വേല ചെയ്‌തില്ല.

ഇതി​നെ​ല്ലാം നമുക്ക്‌ എന്ത്‌ ആന്തരാർഥ​മാ​ണു​ള്ളത്‌? ദൈവം ഇന്നത്തെ ആരാധ​ക​രിൽനിന്ന്‌ എന്താണ്‌ ആവശ്യ​പ്പെ​ടു​ന്നത്‌? പിതാ​വി​ന്റെ ഇഷ്ടം ചെയ്യാൻ നമ്മെ സഹായി​ക്കുന്ന എന്താണു യേശു​വി​ന്റെ ജീവി​ത​ത്തിൽനി​ന്നു നമുക്കു പഠിക്കാൻ കഴിയു​ന്നത്‌? ഇവ പ്രധാ​ന​പ്പെട്ട ചോദ്യ​ങ്ങ​ളാണ്‌, നാം ശരിയായ ഉത്തരങ്ങൾ കണ്ടെത്തു​ന്നതു നമ്മുടെ നിത്യ​ക്ഷേ​മത്തെ അർഥമാ​ക്കും. എന്തെന്നാൽ “ദൈ​വേഷ്ടം ചെയ്യു​ന്ന​വ​നോ എന്നേക്കും ഇരിക്കു​ന്നു.”—1 യോഹ​ന്നാൻ 2:17; എഫെസ്യർ 5:17.

എന്താണു “ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഇഷ്ടം?”

“ഇഷ്ടം” എന്ന നാമം വിശുദ്ധ തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളു​ടെ പുതി​യ​ലോക ഭാഷാ​ന്ത​ര​ത്തി​ന്റെ കോം​ബ്രി​ഹെൻസിവ്‌ കൺകോർഡൻസിൽ 80-ലധികം പ്രാവ​ശ്യം പ്രതി​പാ​ദി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. ഇതിൽ 60-ഓളം (അഥവാ 75 ശതമാ​ന​ത്തോ​ളം) പരാമർശം ദൈ​വേ​ഷ്ട​ത്തോ​ടാണ്‌. “ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഇഷ്ടം [will of God],” “എന്റെ പിതാ​വി​ന്റെ ഇഷ്ടം [will of my Father],” “ദൈവേഷ്ടം [God’s will]” എന്നിവ​പോ​ലുള്ള പ്രയോ​ഗങ്ങൾ 20-ഓളം പ്രാവ​ശ്യം പ്രത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ടു​ന്നുണ്ട്‌. നമ്മെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം പ്രാഥ​മിക പ്രാധാ​ന്യ​മു​ള്ള​താ​യി​രി​ക്കണം ദിവ്യേ​ഷ്ടം എന്ന്‌ ഇതിൽനി​ന്നു നമുക്കു കാണാൻ കഴിയും. ദൈ​വേഷ്ടം ചെയ്യുക, അതായി​രി​ക്കണം ജീവി​ത​ത്തിൽ നമ്മുടെ മുഖ്യ​താ​ത്‌പ​ര്യം.

‘ഇച്ഛ, ആഗ്രഹം, ദൃഢനി​ശ്ചയം, ഇച്ഛിക്ക​പ്പെട്ട എന്തെങ്കി​ലും, വിശേ​ഷിച്ച്‌ അധികാ​ര​മോ ശക്തിയോ ഉള്ള ഒരാളു​ടെ ഒരു തിര​ഞ്ഞെ​ടുപ്പ്‌ അഥവാ ദൃഢനി​ശ്ചയം’ എന്നിവ​യാ​ണു “വിൽ” എന്ന ഇംഗ്ലീഷു പദത്തിന്റെ അർഥം. അങ്ങനെ​യാ​കു​മ്പോൾ പരമാ​ധി​കാ​രി​യായ യഹോ​വക്ക്‌ ഒരു ഇഷ്ടം അഥവാ ദൃഢനി​ശ്ചയം ഉണ്ട്‌. അത്‌ എന്താണ്‌? അതി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ നമ്മോടു ഭാഗി​ക​മാ​യി ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “എല്ലാത്തരം മനുഷ്യ​രും രക്ഷിക്ക​പ്പെ​ടണം, സത്യത്തി​ന്റെ സൂക്ഷ്‌മ പരിജ്ഞാ​ന​ത്തിൽ എത്തണം എന്നതാണു [ദൈവ​ത്തി​ന്റെ] ഇഷ്ടം.” (1 തിമൊ​ഥെ​യോസ്‌ 2:4, NW) മററു​ള്ള​വർക്കു സൂക്ഷ്‌മ പരിജ്ഞാ​നം പകർന്നു​കൊ​ടു​ക്കാൻ യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വും ആദിമ​ക്രി​സ്‌ത്യാ​നി​ക​ളും മുഴു​ഹൃ​ദ​യ​ത്തോ​ടെ വേല ചെയ്‌തു.—മത്തായി 9:35; പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 5:42; ഫിലി​പ്പി​യർ 2:19, 22.

ഇന്നു ദൈ​വേഷ്ടം ചെയ്യു​ന്നത്‌ ആരാണ്‌? യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​ന്റെ അനുഗാ​മി​ക​ളാ​യി നടിക്കുന്ന ഏതാണ്ട്‌ 200 കോടി ആളുകളെ എടുത്താൽ അതിൽ യേശു​വി​ന്റെ ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ത്തി​ലെ, പുറ​പ്പെട്ട്‌ പിതാ​വി​ന്റെ ഇഷ്ടം ചെയ്‌ത ഇളയ പുത്ര​നെ​പ്പോ​ലെ ആയിട്ടു​ള്ളത്‌ എത്ര പേരാണ്‌? ഉത്തരം കണ്ടുപി​ടി​ക്കാൻ ബുദ്ധി​മു​ട്ടൊ​ന്നു​മില്ല. അവർ ചെയ്യു​മെന്നു അവിടുന്ന്‌ പറഞ്ഞ വേല അഥവാ “സുവി​ശേഷം മുമ്പെ സകലജാ​തി​ക​ളോ​ടും പ്രസം​ഗി​ക്കേ​ണ്ട​താ​കു​ന്നു” എന്നതു ചെയ്‌തു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​വ​രാ​യി​രി​ക്കും യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​ന്റെ കാലടി​കളെ യഥാർഥ​മാ​യി പിൻപ​റ​റു​ന്നവർ. (മർക്കൊസ്‌ 13:10) 45 ലക്ഷത്തി​ല​ധി​കം വരുന്ന യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ ദൈവ​രാ​ജ്യ സുവാർത്ത സജീവ​മാ​യി പ്രസം​ഗി​ക്കു​ക​യും മററു​ള്ള​വരെ പഠിപ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. സമാധാ​ന​ത്തി​നും സുരക്ഷി​ത​ത്വ​ത്തി​നും​വേ​ണ്ടി​യുള്ള മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തി​ന്റെ ഒരേ ഒരു പ്രത്യാ​ശ​യെന്ന നിലയിൽ രാജ്യത്തെ ചൂണ്ടി​ക്കാ​ണി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടാണ്‌ അവർ ഇതു നിർവ​ഹി​ക്കു​ന്നത്‌. ദൈ​വേഷ്ടം ചെയ്യു​ന്ന​തിൽ ഒരു മുഴു​വ​നായ പങ്കാണോ നിങ്ങൾക്കു​ള്ളത്‌? യേശു ചെയ്‌ത​തു​പോ​ലെ നിങ്ങൾ രാജ്യ​സു​വാർത്ത പ്രസം​ഗി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടോ?—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 10:42; എബ്രായർ 10:7.

ദൈ​വേഷ്ടം ചെയ്യു​ന്ന​തിൽ സന്തോഷം കണ്ടെത്തൽ

പിതാ​വി​ന്റെ ഇഷ്ടം എന്തെന്നു പഠിക്കു​ന്ന​തിൽ സന്തോ​ഷ​മുണ്ട്‌, എന്നാൽ അതിലും സന്തോ​ഷ​മു​ണ്ടു ദൈ​വേഷ്ടം മററു​ള്ള​വരെ പഠിപ്പി​ക്കു​ന്ന​തിൽ. പിതാ​വി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ആളുകളെ പഠിപ്പി​ക്കു​ന്ന​തിൽ യേശു സന്തോഷം കണ്ടെത്തി. അവിടു​ത്തേക്ക്‌ അതു ഭക്ഷണം പോ​ലെ​യാ​യി​രു​ന്നു. (യോഹ​ന്നാൻ 4:34) യേശു​ക്രി​സ്‌തു ചെയ്‌ത​തു​പോ​ലെ, വിശേ​ഷിച്ച്‌ അവിടുന്ന്‌ പഠിപ്പിച്ച സംഗതി​കൾ, പിതാ​വിൽനിന്ന്‌ യേശു​വി​നു ലഭിച്ച സംഗതി​കൾ, നാം പ്രസം​ഗി​ക്കു​ക​യും പഠിപ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌താൽ യഥാർഥ സന്തുഷ്ടി ആസ്വദി​ക്കുക നമുക്കും സാധ്യ​മാ​കും. (മത്തായി 28:19, 20) യേശു വാഗ്‌ദത്തം ചെയ്‌ത​തു​പോ​ലെ, “ഈ കാര്യങ്ങൾ അറിഞ്ഞ്‌ നിങ്ങൾ ഇതനു​സ​രി​ച്ചു പ്രവർത്തി​ച്ചാൽ അനുഗൃ​ഹീ​തർ.”—യോഹ​ന്നാൻ 13:17, പി.ഒ.സി.

ദൃഷ്ടാ​ന്തീ​ക​രി​ച്ചാൽ: മുഴു​സമയ പയനിയർ ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽ വീണ്ടും പ്രവേ​ശിച്ച ഒരു അമ്മ പറഞ്ഞു: “വ്യത്യസ്‌ത ബൈബിൾ സത്യങ്ങൾ ഹൃദയത്തെ സ്‌പർശി​ക്കു​മ്പോൾ ബൈബിൾപ​ഠി​താ​വി​ന്റെ മുഖം പ്രകാ​ശി​ക്കും, അതു കാണു​ന്നതു എത്ര പുളക​പ്രദം! അവസാ​നത്തെ പുനര​വ​ലോ​കന ചോദ്യ​ങ്ങൾക്ക്‌ ഉത്തരം പറയാൻ കഴി​യേ​ണ്ട​തിന്‌ ഒരു വിദ്യാർഥി അധ്യയ​ന​ത്തി​നു​മു​മ്പു മുഴു തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളും എഴുതി​വെ​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തും അധ്യയ​ന​സ​മ​യത്തു കുറി​പ്പു​കൾ എഴുതി​യെ​ടു​ക്കു​ന്ന​തും കാണാൻ കഴിഞ്ഞത്‌ എനിക്ക്‌ എന്തൊരു സന്തോ​ഷ​മാ​യി​രു​ന്നു.” കൗമാ​ര​പ്രാ​യ​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്ന​പ്പോൾ അല്‌പ​സ്വ​ല്‌പം സത്യം പഠിക്കാൻ അവസരം ലഭിച്ച, എന്നാൽ വിവാ​ഹി​ത​യാ​യ​തോ​ടെ സ്വന്ത​പ്ര​ശ്‌ന​ങ്ങ​ളു​മാ​യി ഒതുങ്ങി​ക്ക​ഴി​യേ​ണ്ടി​വ​രു​ക​യും പിന്നീട്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​കളെ കണ്ടെത്താൻ അതിയാ​യി ആഗ്രഹി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌ത ഒരുവൾ അവരുടെ ബൈബിൾവി​ദ്യാർഥി​ക​ളിൽ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. പയനി​യർസ​ഹോ​ദരി അവളെ കണ്ടെത്തിയപ്പോൾ എന്തൊരു സന്തോ​ഷ​മാ​യി​രു​ന്നു അവൾക്ക്‌! അങ്ങനെ ബൈബിൾപ​ഠനം പുനരാ​രം​ഭി​ക്കാൻ ഈ യുവതി സഹായി​ക്ക​പ്പെട്ടു.

ദൈ​വേഷ്ടം ചെയ്യു​ന്ന​തി​ലെ സന്തോഷം നിലനിർത്തൽ

തന്റെ മുഴു ജീവി​ത​ത്തി​ലും ദൈ​വേഷ്ടം ചെയ്യാൻ തുനിഞ്ഞ ഒരുവ​നാ​യി​രു​ന്നു പുരാതന ഇസ്രാ​യേ​ലി​ലെ ദാവീദ്‌ രാജാവ്‌. തനി​ക്കെ​തി​രെ വരുത്ത​പ്പെട്ട അനേകം പ്രയാ​സ​ങ്ങ​ളും സമ്മർദ​ങ്ങ​ളും ഉണ്ടായി​രു​ന്നി​ട്ടും ഇങ്ങനെ പറയാൻ അദ്ദേഹം നിശ്വ​സ്‌ത​നാ​ക്ക​പ്പെട്ടു: “എന്റെ ദൈവമേ, നിന്റെ ഇഷ്ടം ചെയ്‌വാൻ ഞാൻ പ്രിയ​പ്പെ​ടു​ന്നു; നിന്റെ ന്യായ​പ്ര​മാ​ണം എന്റെ ഉള്ളിൽ ഇരിക്കു​ന്നു.” (സങ്കീർത്തനം 40:8) യഹോ​വ​യു​ടെ ഇഷ്ടം ചെയ്യൽ ദാവീ​ദി​ന്റെ ദേഹി​യിൽത്തന്നെ, അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ അസ്‌തി​ത്വ​ത്തിൽത്തന്നെ അന്തർലീ​ന​മാ​യി​രു​ന്നു. യഹോ​വയെ സേവി​ക്കു​ന്ന​തിൽ അദ്ദേഹ​ത്തി​നു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന മങ്ങാത്ത സന്തോ​ഷ​ത്തി​ന്റെ രഹസ്യം അതായി​രു​ന്നു. ദൈ​വേഷ്ടം ചെയ്യു​ന്നതു ദാവീ​ദി​നു പ്രയാ​സ​മു​ള​വാ​ക്കുന്ന ഒരു കാര്യ​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. മറിച്ച്‌ അത്‌ അദ്ദേഹ​ത്തിന്‌ ആനന്ദമാ​യി​രു​ന്നു, ഹൃദയ​ത്തിൽനി​ന്നു വന്ന ഒരു സംഗതി​തന്നെ. ചില​പ്പോ​ഴെ​ല്ലാം തെററു ചെയ്യു​ക​യും കുറവു​ള്ള​വ​നാ​യി​ത്തീ​രു​ക​യും ചെയ്‌തെ​ങ്കി​ലും ജീവി​ത​ത്തി​ലു​ട​നീ​ളം തന്റെ ദൈവ​മായ യഹോ​വയെ ഏററവും മികച്ച​രീ​തി​യിൽ സേവി​ക്കു​ന്ന​തിൽ അദ്ദേഹം കഠിന​മാ​യി യത്‌നി​ച്ചു.

നമ്മുടെ സന്തോഷം കുറയുന്ന സന്ദർഭ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​യേ​ക്കാം. നാം തളർന്ന​വ​രും മനസ്സി​ടി​ഞ്ഞ​വ​രും ആയിത്തീർന്നേ​ക്കാം. ഒരുപക്ഷേ നമ്മുടെ കഴിഞ്ഞ​കാ​ലം നമ്മെ വേട്ടയാ​ടി​യേ​ക്കാം, പണ്ടെങ്ങോ ചെയ്‌ത ഒരു തെററി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു മനസ്സാക്ഷി നമ്മെ അലട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നേ​ക്കാം. പലപ്പോ​ഴും, ദൈവ​വ​ച​ന​ത്തി​ന്റെ കൂടുതൽ വിശദ​മായ പഠനത്താൽ ഇത്തരം വികാ​ര​ങ്ങളെ നമുക്കു കീഴട​ക്കാ​നാ​വും. ദാവീദ്‌ ചെയ്‌ത​തു​പോ​ലെ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പ്രമാണം നമ്മുടെ “ഉള്ളിൽ” ആലേഖനം ചെയ്യാൻ നമുക്കു ലക്ഷ്യം വെക്കാ​നാ​വും. മുഴു​ഹൃ​ദ​യ​ത്തോ​ടെ, അതായത്‌ നമ്മുടെ കഴിവി​ന്റെ പരമാ​വധി ദൈ​വേഷ്ടം ചെയ്യാൻ നാം ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ അവിടുന്ന്‌ അതിൻപ്ര​കാ​രം പ്രതി​ഫലം നൽകും, എന്തെന്നാൽ അവിടുന്ന്‌ വിശ്വ​സ്‌ത​നാണ്‌.—എഫെസ്യർ 6:6; എബ്രായർ 6:10-12; 1 പത്രൊസ്‌ 4:19.

രസാവ​ഹ​മാ​യി, എബ്രായർ 10:5-7-ൽ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോസ്‌ സങ്കീർത്തനം 40:6-8-ലെ ദാവീ​ദി​ന്റെ വാക്കുകൾ ഉദ്ധരി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ അവയെ യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​നു ബാധക​മാ​ക്കി. പൗലോസ്‌ അപ്രകാ​രം ചെയ്‌തു​കൊ​ണ്ടു യേശു പിതാ​വി​നോട്‌ എത്ര അടുത്തവൻ എന്നു സൂചി​പ്പി​ച്ചു. “ഇഷ്ടം” എന്നതി​നുള്ള എബ്രായ പദത്തിന്റെ ആശയം വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ ‘ആനന്ദം, ആഗ്രഹം, പ്രീതി, അല്ലെങ്കിൽ സുഖം’ എന്നെല്ലാ​മാണ്‌. അതു​കൊണ്ട്‌ ക്രിസ്‌തു​വി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു സങ്കീർത്തനം 40:8 ഇങ്ങനെ വായി​ക്കു​ന്നു: “എന്റെ ദൈവമേ, അങ്ങേക്ക്‌ ആനന്ദമാ​യതു ചെയ്യാൻ ഞാൻ പ്രിയ​പ്പെ​ടു​ന്നു.”a മുമ്പു ചെയ്‌തി​രു​ന്ന​തു​പോ​ലെ, യേശു പിതാ​വി​നെ പ്രീതി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നതു ചെയ്യാൻ ആഗ്രഹി​ച്ചു. തന്നോട്‌ ആവശ്യ​പ്പെ​ട്ടതു മാത്രമല്ല, അതിന​പ്പു​റ​വും യേശു ചെയ്‌തു. പിതാ​വി​ന്റെ ഹൃദയ​ത്തി​നു ചേർച്ച​യിൽ പ്രവർത്തി​ച്ചു, അതു ചെയ്യു​ന്നത്‌ അവിടുന്ന്‌ ആസ്വദി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു.

ദൈ​വേ​ഷ്ടം എന്ത്‌, ദൈവാ​നു​ഗ്രഹം നേടാൻ എന്തു ചെയ്യണം എന്നിവ മററു​ള്ള​വരെ പഠിപ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ കേന്ദ്രീ​ക​രി​ച്ചാ​യി​രു​ന്നു യേശു​വി​ന്റെ മുഴു​ജീ​വി​ത​വും. അവിടുന്ന്‌ ഒരു മുഴു​സമയ പ്രസം​ഗ​ക​നും അധ്യാ​പ​ക​നും ആയിരു​ന്നു, ആ വേലയിൽ അവിടുന്ന്‌ വലിയ സന്തോഷം കണ്ടെത്തി. അതു​കൊണ്ട്‌, നാം യഹോ​വ​യു​ടെ വേല എത്രയ​ധി​കം ചെയ്യു​ന്നു​വോ അത്രയ​ധി​കം സന്തോഷം നമുക്കു ലഭിക്കും എന്നതു സ്വാഭാ​വി​ക​മാണ്‌. അതിരി​ല്ലാത്ത സന്തോ​ഷ​മു​ണ്ടാ​കാൻ തക്കവണ്ണം മുഴു​സമയ ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽ സേവി​ക്കാൻ നിങ്ങൾക്കും കഴിയു​മോ?

ദൈ​വേ​ഷ്ടം ചെയ്യു​ന്ന​തി​ലെ സന്തോഷം നിലനിർത്തു​ന്ന​തി​നുള്ള കൂടു​ത​ലായ ഒരു സഹായം ഭാവിയെ ദൃഷ്ടി​പ​ഥ​ത്തിൽ തിളക്ക​ത്തിൽ നിർത്തുക എന്നതാണ്‌. അതായി​രു​ന്നു യേശു ചെയ്‌തത്‌. “തന്റെ മുമ്പിൽ വെച്ചി​രുന്ന സന്തോഷം ഓർത്തു അവൻ അപമാനം അലക്ഷ്യ​മാ​ക്കി.” യേശു​വി​നു സന്തോ​ഷ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നത്‌ അവസാ​നം​വരെ ദൈവ​ത്തോ​ടു വിശ്വ​സ്‌ത​നെന്നു തെളി​യി​ക്കു​ന്ന​തി​ലും പിന്നെ പിതാ​വി​ന്റെ വലതു​ഭാ​ഗത്തെ രാജത്വം എന്ന സമ്മാനം നേടു​ന്ന​തി​ലു​മാ​യി​രു​ന്നു.—എബ്രായർ 12:2.

ദൈ​വേ​ഷ്ടം ചെയ്യു​ന്ന​തിൽ തുടരു​ന്ന​വർക്കു ലഭിക്കാ​നി​രി​ക്കുന്ന ഭാവി​സ​ന്തോ​ഷത്തെ ഭാവന​യിൽ കാണുക. ദൈ​വേഷ്ടം ചെയ്യാൻ കഠിന​മാ​യി ശ്രമി​ക്കു​ന്ന​വർക്കു കഷ്ടങ്ങൾ വരുത്തി​ക്കൊ​ണ്ടാ​ണെ​ങ്കിൽക്കൂ​ടി തങ്ങളുടെ സ്വാർഥ​ല​ക്ഷ്യ​ങ്ങൾ നിറ​വേ​റ​റാൻ നിഷ്‌കർഷി​ക്കു​ന്ന​വ​രു​ടെ നാശം അവർ കാണും. (2 തെസ്സ​ലൊ​നീ​ക്യർ 1:7, 8) പുനരു​ത്ഥാ​നം പ്രാപി​ച്ചു​വ​രു​ന്ന​വർക്കു ദൈ​വേഷ്ടം പഠിക്കാ​നും ചെയ്യാ​നും അവസരം ലഭിക്കു​മ്പോ​ഴത്തെ സന്തോ​ഷ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു ചിന്തി​ക്കുക. അല്ലെങ്കിൽ ഭൂമിയെ വീണ്ടും പറുദീ​സ​യാ​ക്കി രൂപാ​ന്ത​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തി​നുള്ള ദൈ​വേ​ഷ്ട​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു പരിചി​ന്തി​ക്കുക. അവസാ​ന​മാ​യി, യഹോ​വ​യു​ടെ ഇഷ്ടത്തിന്റെ എതിരാ​ളി​യായ സാത്താനെ പൂർണ​മാ​യി നശിപ്പി​ച്ച​തി​നെ​ത്തു​ടർന്നു ലഭ്യമാ​കുന്ന സ്വാത​ന്ത്ര്യ​ത്തെ ഭാവന​യിൽ കാണുക.

അതേ, ദൈ​വേഷ്ടം ചെയ്യു​ന്നത്‌ ഇപ്പോൾ വർധിച്ച സന്തോ​ഷ​വും ഭാവി​യിൽ അനന്തമായ സന്തുഷ്ടി​യും കൈവ​രു​ത്തും. പ്രസം​ഗ​വേ​ല​യിൽ നമുക്കു ലഭിക്കുന്ന പ്രതി​ക​രണം എന്തുത​ന്നെ​യാ​യാ​ലും, പിതാ​വി​ന്റെ ഇഷ്ടം ചെയ്യു​ന്ന​തിൽ ആനന്ദം കണ്ടെത്തു​ന്ന​തിൽ നമുക്കു യേശു​വി​ന്റെ മാതൃക അനുക​രി​ക്കാം.

[അടിക്കു​റിപ്പ്‌]