ദൈവത്തെ സേവി​ക്കാൻ നിങ്ങളെ പ്രേരി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തെന്ത്‌?

“നിന്റെ ദൈവ​മായ കർത്താ​വി​നെ [“യഹോ​വയെ,” NW] നീ പൂർണ്ണ​ഹൃ​ദ​യ​ത്തോ​ടും പൂർണ്ണാ​ത്മാ​വോ​ടും പൂർണ്ണ​മ​ന​സ്സോ​ടും പൂർണ്ണ​ശ​ക്തി​യോ​ടും കൂടെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കേണം.”—മർക്കൊസ്‌ 12:30.

1, 2. പ്രസം​ഗ​വേ​ല​യോ​ടുള്ള ബന്ധത്തിൽ പുളക​പ്ര​ദ​മായ എന്തെല്ലാം കാര്യങ്ങൾ നിർവ​ഹി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു?

ഒരു മോ​ട്ടോർ വാഹന​ത്തി​ന്റെ യഥാർഥ മൂല്യം നിശ്ചയി​ക്കു​ന്നത്‌ അതിന്റെ രൂപഭം​ഗി​യാൽ മാത്രമല്ല. പുറ​മേ​യുള്ള പെയിന്റ്‌ അതിന്റെ പുറം​മോ​ടി കൂട്ടി​യേ​ക്കാം. വാങ്ങാൻ സാധ്യ​ത​യുള്ള ഒരാളെ ആകർഷി​ക്കു​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നേ​ക്കാം അതിന്റെ മിനു​സ​മുള്ള ആകാരം; എന്നാൽ പെട്ടെന്നു കാണാ​നാ​വാത്ത സംഗതി​കൾക്കാ​ണു വളരെ​യ​ധി​കം പ്രാധാ​ന്യ​മു​ള്ളത്‌—വാഹനത്തെ മുന്നോ​ട്ടു തള്ളുന്ന എൻജി​നും അതിനെ നിയ​ന്ത്രി​ക്കുന്ന മറ്റു സാമ​ഗ്രി​കൾക്കും.

² അതു​പോ​ലെ​യാ​ണു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​യു​ടെ ദൈവ​സേ​വ​ന​ത്തി​ന്റെ കാര്യ​വും. ദൈവിക വേലക​ളിൽ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ പ്രവർത്തനം വളരെ​യ​ധി​ക​മാണ്‌. ഓരോ വർഷവും ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ സുവാർത്താ പ്രസം​ഗ​ത്തി​നാ​യി അവർ 100 കോടി​യി​ല​ധി​കം മണിക്കൂ​റു​കൾ ചെലവി​ടു​ന്നു. അതിലു​പരി, ലക്ഷക്കണ​ക്കി​നു ബൈബി​ള​ധ്യ​യ​നങ്ങൾ നടത്തു​ക​യും ലക്ഷക്കണ​ക്കിന്‌ ആളുകൾ സ്‌നാ​പ​ന​മേൽക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. സുവാർത്ത ഘോഷി​ക്കുന്ന ഒരു വ്യക്തി​യാ​ണു നിങ്ങ​ളെ​ങ്കിൽ, ഈ പുളക​പ്ര​ദ​മായ കണക്കിൽ, ചെറു​താ​ണെന്നു തോന്നി​യാൽപ്പോ​ലും, നിങ്ങൾക്കും ഒരു പങ്കുണ്ട്‌. “ദൈവം നിങ്ങളു​ടെ പ്രവൃ​ത്തി​യും . . . തന്റെ നാമ​ത്തോ​ടു കാണിച്ച സ്‌നേ​ഹ​വും മറന്നു​ക​ള​വാൻ തക്കവണ്ണം അനീതി​യു​ള്ള​വനല്ല” എന്നു നിങ്ങൾക്ക്‌ ഉറപ്പു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കാൻ കഴിയും.—എബ്രായർ 6:10.

3. പ്രവൃ​ത്തി​കൾക്കു പുറമേ വേറെ എന്തുകൂ​ടെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്കു മർമ​പ്ര​ധാ​ന​മാ​യി​രി​ക്കണം, എന്തു​കൊണ്ട്‌?

³ എന്നിരു​ന്നാ​ലും, നമ്മുടെ സേവന​ത്തി​ന്റെ യഥാർഥ മൂല്യം—വ്യക്തി​പ​ര​മാ​യോ കൂട്ടാ​യോ—അളക്കു​ന്നതു കേവലം സംഖ്യകൾ നോക്കി​യല്ല. ശമു​വേ​ലി​നോ​ടു പറഞ്ഞതു​പോ​ലെ, “മനുഷ്യൻ കണ്ണിന്നു കാണു​ന്നതു നോക്കു​ന്നു; യഹോ​വ​യോ ഹൃദയത്തെ നോക്കു​ന്നു.” (1 ശമൂവേൽ 16:7) അതേ, നാം അകമേ എന്തായി​രി​ക്കു​ന്നു​വെന്ന സംഗതി​യാ​ണു ദൈവ​ത്തി​നു പ്രാധാ​ന്യ​മു​ള്ളത്‌. ശരിയാണ്‌, വേല അത്യന്താ​പേ​ക്ഷി​തം​തന്നെ. ദൈവിക ഭക്തിയു​ടേ​തായ പ്രവർത്ത​നങ്ങൾ യഹോ​വ​യു​ടെ പഠിപ്പി​ക്ക​ലി​നു മാറ്റു​കൂ​ട്ടു​ക​യും ഭാവി ശിഷ്യൻമാ​രെ ആകർഷി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. (മത്തായി 5:14-16; തീത്തൊസ്‌ 2:10; 2 പത്രൊസ്‌ 3:11) എങ്കിലും നമ്മുടെ വേലകൾ മുഴു​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളും വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നില്ല. നല്ല വേലക​ളു​ടെ രേഖയു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടും, എഫേസൂ​സി​ലെ സഭയെ​ക്കു​റിച്ച്‌ പുനരു​ത്ഥാ​നം പ്രാപിച്ച യേശു​വിന്‌ ഉത്‌ക​ണ്‌ഠ​യ്‌ക്കു കാരണ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അവൻ അവരോ​ടു പറഞ്ഞു: “ഞാൻ നിന്റെ പ്രവൃത്തി . . . അറിയു​ന്നു. . . . എങ്കിലും നിന്റെ ആദ്യസ്‌നേഹം വിട്ടു​ക​ളഞ്ഞു എന്നു ഒരു കുറ്റം നിന്നെ​ക്കു​റി​ച്ചു പറവാ​നുണ്ട്‌.”—വെളി​പ്പാ​ടു 2:1-4.

4. (എ) ഏതുവി​ധ​ത്തിൽ നമ്മുടെ ദൈവ​സേ​വനം കടമനിർവ​ഹ​ണം​പോ​ലുള്ള ഒരു ആചാരം മാത്ര​മാ​യി​ത്തീർന്നേ​ക്കാം? (ബി) ഒരു ആത്മപരി​ശോ​ധ​ന​യു​ടെ ആവശ്യ​മു​ള്ളത്‌ എന്തു​കൊണ്ട്‌?

⁴ ഒരു അപകട​മുണ്ട്‌. ഒരു കാലഘട്ടം പിന്നി​ടു​ന്ന​തോ​ടെ, നമ്മുടെ ദൈവ​സേ​വനം കടമനിർവ​ഹ​ണം​പോ​ലുള്ള ഒരു ആചാരം മാത്ര​മാ​യി​ത്തീർന്നേ​ക്കാം. ഒരു ക്രിസ്‌തീയ സ്‌ത്രീ അതിനെ വർണി​ച്ചത്‌ ഇങ്ങനെ​യാണ്‌: “ഞാൻ സേവന​ത്തി​നും യോഗ​ങ്ങൾക്കും പോകാ​റുണ്ട്‌. പഠിക്കു​ക​യും പ്രാർഥി​ക്കു​ക​യു​മൊ​ക്കെ ചെയ്യാ​റുണ്ട്‌—പക്ഷേ അതൊക്കെ ഞാൻ ചെയ്‌തതു യാന്ത്രി​ക​മാ​യി, ഒരിക്ക​ലും യാതൊ​രു വികാ​രാ​നു​ഭൂ​തി​യു​മി​ല്ലാ​തെ ആയിരു​ന്നു.” തീർച്ച​യാ​യും, “താഴേക്ക്‌ എറിയ​പ്പെ​ടു​ന്നു” എന്നോ “അടിച്ചു​വീ​ഴ്‌ത്ത​പ്പെ​ടു​ന്നു” എന്നോ തോന്നു​മ്പോ​ഴും കഠിന​മാ​യി യത്‌നി​ക്കുന്ന ദൈവ​ദാ​സൻമാ​രെ പ്രശം​സി​ക്കേ​ണ്ട​താണ്‌. (2 കൊരി​ന്ത്യർ 4:9; 7:6, NW) എന്നിരു​ന്നാ​ലും, നമ്മുടെ ക്രിസ്‌തീയ ദിനചര്യ കേവലം ആവർത്ത​ന​ങ്ങ​ളാ​യി തരംതാ​ഴു​മ്പോൾ, നാം അകത്തേക്ക്‌, എൻജി​നി​ലേ​ക്കെ​ന്ന​പോ​ലെ എത്തി​നോ​ക്കണം. ഏറ്റവും നല്ല വാഹന​ങ്ങൾക്കു​പോ​ലും ക്ലിപ്‌ത​കാ​ല​ങ്ങ​ളിൽ പരി​ശോ​ധ​ന​യും സംരക്ഷ​ണ​വും ആവശ്യ​മാണ്‌; അതു​പോ​ലെ, സകല ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളും നിരന്ത​ര​മായ ആത്മപരി​ശോ​ധന നടത്തേണ്ട ആവശ്യ​മുണ്ട്‌. (2 കൊരി​ന്ത്യർ 13:5) മറ്റുള്ള​വർക്കു നമ്മുടെ വേലകൾ കാണാ​നാ​വും, എന്നാൽ അവർക്കു നമ്മുടെ പ്രവർത്ത​ന​ങ്ങളെ പ്രേരി​പ്പി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്താ​ണെന്നു വിവേ​ചി​ക്കാ​നാ​വില്ല. അതു​കൊണ്ട്‌, നാം ഓരോ​രു​ത്ത​രും ഗൗരവ​മാ​യി​ട്ടെ​ടു​ക്കേണ്ട ഒരു ചോദ്യ​മുണ്ട്‌: ‘ദൈവത്തെ സേവി​ക്കാൻ എന്നെ പ്രേരി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തെന്ത്‌?’

ഉചിത​മായ പ്രചോ​ദ​ന​ത്തി​നുള്ള പ്രതി​ബ​ന്ധ​ങ്ങൾ

5. എല്ലാറ്റി​ലും മുഖ്യ​മാ​യ​തെന്നു യേശു പറഞ്ഞ കൽപ്പന ഏത്‌?

⁵ ഇസ്രാ​യേ​ലി​നു കൊടുത്ത നിയമ​ങ്ങ​ളിൽ ഏറ്റവും വലിയ നിയമം ഏതെന്നു ചോദി​ച്ച​പ്പോൾ, യേശു ഉദ്ധരി​ച്ചത്‌ ആന്തരിക പ്രചോ​ദ​ന​ത്തിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീ​ക​രി​ക്കുന്ന ഒരു കൽപ്പന​യാ​യി​രു​ന്നു, അല്ലാതെ പുറമേ കാണുന്ന എന്തെങ്കി​ലു​മാ​യി​രു​ന്നില്ല: “നിന്റെ ദൈവ​മായ കർത്താ​വി​നെ [“യഹോ​വയെ,” NW] നീ പൂർണ്ണ​ഹൃ​ദ​യ​ത്തോ​ടും പൂർണ്ണാ​ത്മാ​വോ​ടും പൂർണ്ണ​മ​ന​സ്സോ​ടും പൂർണ്ണ​ശ​ക്തി​യോ​ടും കൂടെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കേണം.” (മർക്കൊസ്‌ 12:30) അങ്ങനെ, നമ്മുടെ ദൈവ​സേ​വ​ന​ത്തി​നു പിന്നിലെ പ്രേര​ക​ശക്തി എന്തായി​രി​ക്ക​ണ​മെന്ന്‌ യേശു തിരി​ച്ച​റി​യി​ച്ചു—സ്‌നേഹം.

6, 7. (എ) കുടും​ബ​വൃ​ത്തത്തെ സാത്താൻ തന്ത്രപൂർവം ആക്രമി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തെ​ങ്ങനെ, എന്തു​കൊണ്ട്‌? (2 കൊരി​ന്ത്യർ 2:11) (ബി) വളർത്ത​പ്പെ​ടുന്ന വിധം ദിവ്യാ​ധി​കാ​ര​ത്തോ​ടുള്ള ഒരുവന്റെ മനോ​ഭാ​വത്തെ ബാധി​ച്ചേ​ക്കാ​വു​ന്ന​തെ​ങ്ങനെ?

⁶ സ്‌നേ​ഹ​മെന്ന മർമ​പ്ര​ധാ​ന​മായ ഗുണം നട്ടുവ​ളർത്താ​നുള്ള നമ്മുടെ പ്രാപ്‌തി​യെ മുരടി​പ്പി​ക്കാൻ സാത്താൻ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു. ഇതു നേടി​യെ​ടു​ക്കാൻ അവൻ ആവിഷ്‌ക​രി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന ഒരു മാർഗം കുടും​ബ​വൃ​ത്തത്തെ ആക്രമി​ക്കുക എന്നതാണ്‌. എന്തു​കൊണ്ട്‌? സ്‌നേ​ഹത്തെ സംബന്ധിച്ച്‌ ആദ്യ​ത്തേ​തും നിലനിൽക്കു​ന്ന​തു​മായ നമ്മുടെ ധാരണകൾ ഉടലെ​ടു​ക്കു​ന്നത്‌ കുടും​ബ​ത്തിൽവെ​ച്ചാണ്‌ എന്നതാണു കാരണം. കുട്ടി​ക്കാ​ലത്തു പഠിക്കുന്ന സംഗതി​കൾ പ്രായ​പൂർത്തി​യാ​കു​മ്പോൾ മൂല്യ​വ​ത്താ​യി​ത്തീ​രു​മെന്ന ബൈബിൾ തത്ത്വം സാത്താനു നന്നായി അറിയാം. (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 22:6) ചെറു​പ്പ​കാ​ല​ത്തു​തന്നെ സ്‌നേ​ഹ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള നമ്മുടെ ധാരണയെ വികല​മാ​ക്കാൻ അവൻ തന്ത്രപൂർവം ശ്രമി​ക്കു​ന്നു. സ്‌നേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ഈറ്റി​ല്ല​മാ​യി​രി​ക്കാത്ത, എന്നാൽ കാലു​ഷ്യ​ത്തി​ന്റെ​യും ക്രോ​ധ​ത്തി​ന്റെ​യും വാഗ്‌ശ​ര​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും പോർനി​ല​മാ​യി​രി​ക്കുന്ന ഭവനങ്ങ​ളിൽ അനേക​രും വളർന്നു​വ​രു​മ്പോൾ “ഈ വ്യവസ്ഥി​തി​യു​ടെ ദൈവ”മായ സാത്താൻ തന്റെ ഉദ്ദേശ്യ​ങ്ങൾ വിജയം നേടു​ന്ന​താ​യി കണ്ടെത്തു​ന്നു.—2 കൊരി​ന്ത്യർ 4:4, NW; എഫെസ്യർ 4:31, 32; 6:4, അടിക്കുറിപ്പ്‌, NW; കൊ​ലൊ​സ്സ്യർ 3:21.

⁷ ഒരു പിതാവു തന്റെ റോൾ കൈകാ​ര്യം ചെയ്യുന്ന വിധത്തിന്‌ “അയാളു​ടെ മക്കൾ മാനു​ഷി​ക​വും ദിവ്യ​വു​മായ അധികാ​ര​ത്തോട്‌ പിൽക്കാ​ലത്തു പുലർത്തുന്ന മനോ​ഭാ​വ​ത്തി​ന്മേൽ ഗണ്യമായ ഫലമു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാൻ കഴിയും” എന്നു നിങ്ങളു​ടെ കുടും​ബ​ജീ​വി​തം സന്തുഷ്ട​മാ​ക്കൽ എന്ന പുസ്‌തകം അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെട്ടു.a പരുക്ക​നായ പിതാ​വി​ന്റെ കർക്കശ ശിക്ഷണ​ത്തിൻ കീഴിൽ വളർന്നു​വന്ന ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി ഇങ്ങനെ സമ്മതി​ച്ചു​പ​റ​യു​ന്നു: “യഹോ​വയെ അനുസ​രി​ക്കുക എനിക്ക്‌ എളുപ്പ​മാണ്‌; എന്നാൽ അവനെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കാ​നാ​ണു വലിയ ബുദ്ധി​മുട്ട്‌.” തീർച്ച​യാ​യും അനുസ​രണം മർമ​പ്ര​ധാ​ന​മാണ്‌, എന്തെന്നാൽ ദൈവ​ദൃ​ഷ്ടി​യിൽ, ‘അനുസ​രി​ക്കു​ന്നതു യാഗ​ത്തെ​ക്കാൾ നല്ലതാണ്‌.’ (1 ശമൂവേൽ 15:22) എന്നാൽ കേവലം അനുസ​ര​ണ​ത്തി​ന​പ്പു​റം പോകാ​നും നമ്മുടെ ആരാധ​ന​യ്‌ക്കു പിന്നിലെ പ്രേര​ക​ശക്തി എന്നനി​ല​യിൽ യഹോ​വ​യോ​ടു സ്‌നേഹം നട്ടുവ​ളർത്താ​നും നമ്മെ എന്തിനു സഹായി​ക്കാൻ കഴിയും?

“ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ സ്‌നേഹം ഞങ്ങളെ നിർബ​ന്ധി​ക്കു​ന്നു”

8, 9. യേശു​വി​ന്റെ മറുവി​ല​യാ​ഗം യഹോ​വ​യോ​ടുള്ള നമ്മുടെ സ്‌നേ​ഹത്തെ പ്രചോ​ദി​പ്പി​ക്കേ​ണ്ട​തെ​ങ്ങനെ?

⁸ യഹോ​വ​യോ​ടു മുഴു​ഹൃ​ദയ സ്‌നേഹം നട്ടുവ​ളർത്തു​ന്ന​തി​നുള്ള ഏറ്റവും വലിയ പ്രേര​ക​ഘ​ടകം യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​ന്റെ മറുവി​ല​യാ​ഗ​ത്തോ​ടുള്ള വിലമ​തി​പ്പാണ്‌. “ദൈവം തന്റെ ഏകജാ​ത​നായ പുത്രനെ നാം അവനാൽ ജീവി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്നു ലോക​ത്തി​ലേക്കു അയച്ചു എന്നുള്ള​തി​നാൽ ദൈവ​ത്തി​ന്നു നമ്മോ​ടുള്ള സ്‌നേഹം പ്രത്യ​ക്ഷ​മാ​യി.” (1 യോഹ​ന്നാൻ 4:9) നാം അതു മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ക​യും വിലമ​തി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യു​ന്ന​തോ​ടെ ഈ സ്‌നേ​ഹ​പ്ര​വൃ​ത്തി ഒരു സ്‌നേ​ഹ​പ്ര​തി​പ്ര​വൃ​ത്തി ഉളവാ​ക്കു​ന്നു. “[യഹോവ] ആദ്യം നമ്മെ സ്‌നേ​ഹി​ച്ച​തു​കൊ​ണ്ടു നാം സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നു.”—1 യോഹ​ന്നാൻ 4:19.

⁹ മനുഷ്യ​ന്റെ രക്ഷകൻ എന്നനി​ല​യിൽ സേവി​ക്കാ​നുള്ള തന്റെ നിയമനം യേശു മനസ്സോ​ടെ സ്വീക​രി​ച്ചു. “അവൻ നമുക്കു വേണ്ടി തന്റെ പ്രാണനെ വെച്ചു​കൊ​ടു​ത്ത​തി​നാൽ നാം സ്‌നേഹം എന്തു എന്നു അറിഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു.” (1 യോഹ​ന്നാൻ 3:16; യോഹ​ന്നാൻ 15:13) യേശു​വി​ന്റെ ആത്മത്യാ​ഗ​പ​ര​മായ സ്‌നേഹം നമ്മിൽ വിലമ​തി​പ്പി​ന്റേ​തായ ഒരു പ്രതി​ക​രണം ഉണർത്തണം. ദൃഷ്ടാ​ന്ത​മാ​യി, മുങ്ങി​മ​രി​ക്കു​ന്ന​തിൽനി​ന്നു നിങ്ങളെ ആരോ രക്ഷപെ​ടു​ത്തി​യെന്നു സങ്കൽപ്പി​ക്കുക. ശരീര​മെ​ല്ലാം തുവർത്തി നേരേ വീട്ടി​ലെത്തി സംഗതി​യങ്ങു മറന്നു​ക​ള​യു​മോ നിങ്ങൾ? തീർച്ച​യാ​യും ഇല്ല! നിങ്ങളെ രക്ഷിച്ച വ്യക്തി​യോ​ടു നിങ്ങൾക്കു കടപ്പാടു തോന്നും. എന്തായാ​ലും നിങ്ങളു​ടെ ജീവൻ ആ വ്യക്തി​യോ​ടു കടപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. യഹോ​വ​യാം ദൈവ​ത്തോ​ടും യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​നോ​ടു​മുള്ള നമ്മുടെ കടപ്പാട്‌ അതിലും കുറഞ്ഞ​താ​ണോ? മറുവി​ല​യി​ല്ലെ​ങ്കിൽ, വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ നാം ഓരോ​രു​ത്ത​രും പാപത്തി​ലും മരണത്തി​ലും മുങ്ങി​പ്പോ​കു​മാ​യി​രു​ന്നു. മറിച്ച്‌, ഈ മഹത്തായ സ്‌നേ​ഹ​പ്ര​വൃ​ത്തി നിമിത്തം ഒരു പറുദീ​സാ ഭൂമി​യിൽ നിത്യ​മാ​യി ജീവി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ പ്രതീക്ഷ നമുക്കുണ്ട്‌.—റോമർ 5:12, 18; 1 പത്രൊസ്‌ 2:24.

10. (എ) നമുക്കു മറുവി​ലയെ വ്യക്തി​പ​ര​മാ​യി ബാധക​മാ​ക്കാ​വുന്ന ഒന്നാക്കി​മാ​റ്റാ​വു​ന്ന​തെ​ങ്ങനെ? (ബി) ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ സ്‌നേഹം നമ്മെ നിർബ​ന്ധി​ക്കു​ന്ന​തെ​ങ്ങനെ?

¹⁰ മറുവി​ല​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു ധ്യാനി​ക്കുക. പൗലോസ്‌ ചെയ്‌ത​തു​പോ​ലെ, അതു വ്യക്തി​പ​ര​മാ​യി ബാധക​മാ​ക്കുക: “ഇപ്പോൾ ഞാൻ ജഡത്തിൽ ജീവി​ക്കു​ന്ന​തോ എന്നെ സ്‌നേ​ഹി​ച്ചു എനിക്കു​വേണ്ടി തന്നെത്താൻ ഏല്‌പി​ച്ചു​കൊ​ടുത്ത ദൈവ​പു​ത്ര​ങ്ക​ലുള്ള വിശ്വാ​സ​ത്താ​ല​ത്രേ ജീവി​ക്കു​ന്നതു.” (ഗലാത്യർ 2:20) അത്തരം ധ്യാനം ഹൃദയ​ത്തിൽനി​ന്നുള്ള പ്രചോ​ദ​ന​ത്തി​നു തിരി​കൊ​ളു​ത്തും. എന്തെന്നാൽ പൗലോസ്‌ കൊരി​ന്ത്യർക്ക്‌ ഇങ്ങനെ എഴുതി: “ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ സ്‌നേഹം ഞങ്ങളെ നിർബ്ബ​ന്ധി​ക്കു​ന്നു . . . ജീവി​ക്കു​ന്നവർ ഇനി തങ്ങൾക്കാ​യി​ട്ടല്ല തങ്ങൾക്കു വേണ്ടി മരിച്ചു ഉയർത്ത​വ​ന്നാ​യി​ട്ടു തന്നേ ജീവി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്നു അവൻ എല്ലാവർക്കും വേണ്ടി മരിച്ചു.” (2 കൊരി​ന്ത്യർ 5:14, 15) ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ സ്‌നേഹം “നമ്മെ കീഴ്‌പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു”വെന്നു ദ ജറുസ​ലേം ബൈബിൾ പറയുന്നു. ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ സ്‌നേ​ഹ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു നാം ആഴത്തിൽ ചിന്തി​ക്കു​മ്പോൾ, നാം നിർബ​ന്ധി​ത​രാ​കു​ക​യും ആഴത്തിൽ പ്രചോ​ദി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും കീഴ്‌പെ​ടു​ത്ത​പ്പെ​ടു​ക​യും​പോ​ലും ചെയ്യുന്നു. അതു നമ്മുടെ ഹൃദയ​ങ്ങളെ സ്‌പർശി​ക്കു​ക​യും നമ്മെ പ്രവർത്ത​ന​ത്തി​നു പ്രേരി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. ജെ. ബി. ഫിലി​പ്പ്‌സ്‌ പരാവർത്തനം ചെയ്യു​ന്ന​തു​പോ​ലെ, “നമ്മുടെ പ്രവർത്ത​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ പ്രേര​ക​ഘ​ട​കം​തന്നെ ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ സ്‌നേ​ഹ​മാണ്‌.” പരീശ​ന്മാ​രു​ടെ ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ത്തിൽനി​ന്നു പ്രകട​മാ​കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ, വേറെ ഏതുതരം ആന്തരവും നമ്മിൽ നിലനിൽക്കുന്ന ഫലം ഉളവാ​ക്കു​ക​യില്ല.

‘പരീശ​ന്മാ​രു​ടെ പുളിച്ച മാവു സൂക്ഷി​ച്ചു​കൊൾവിൻ’

11. മതപര​മായ പ്രവൃ​ത്തി​ക​ളോ​ടുള്ള പരീശ​ന്മാ​രു​ടെ മനോ​ഭാ​വം വർണി​ക്കുക.

¹¹ പരീശ​ന്മാർ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ആരാധ​ന​യിൽനി​ന്നു ചൈത​ന്യം മുഴുവൻ വറ്റിച്ചു​ക​ളഞ്ഞു. ദൈവ​ത്തോ​ടുള്ള സ്‌നേ​ഹ​ത്തിന്‌ ഊന്നൽ കൊടു​ക്കേ​ണ്ട​തി​നു​പ​കരം, അവർ ആത്മീയ​ത​യു​ടെ അളവു​കോൽ എന്നനി​ല​യിൽ ഊന്നൽ കൊടു​ത്തതു പ്രവൃ​ത്തി​കൾക്കാ​യി​രു​ന്നു. വിപു​ല​മായ നിയമ​ങ്ങ​ളോ​ടുള്ള അവരുടെ ആഭിമു​ഖ്യം നിമിത്തം അവർ പുറമേ നീതി​യു​ള്ള​വ​രാ​യി കാണ​പ്പെട്ടു. എന്നാൽ അകമേ അവർ “ചത്തവരു​ടെ അസ്ഥിക​ളും സകലവിധ അശുദ്ധി​യും നിറഞ്ഞ​വരാ”യിരുന്നു.—മത്തായി 23:27.

12. യേശു ഒരു മനുഷ്യ​നെ സുഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​ശേഷം, തങ്ങൾ കഠിന​ഹൃ​ദ​യ​രാ​ണെന്നു പരീശ​ന്മാർ പ്രകട​മാ​ക്കി​യ​തെ​ങ്ങനെ?

¹² ശുഷ്‌കിച്ച കൈക​ളു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന ഒരു മനുഷ്യ​നെ ഒരവസ​ര​ത്തിൽ യേശു അനുക​മ്പാ​പൂർവം സുഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി. ശാരീ​രി​ക​വും വൈകാ​രി​ക​വു​മാ​യി വളരെ​യ​ധി​കം അസ്വസ്ഥ​ത​യ്‌ക്ക്‌ ഇടയാ​ക്കിയ ഒരസു​ഖ​ത്തി​ന്റെ പെട്ടെ​ന്നുള്ള സുഖമാ​കൽ അനുഭ​വി​ക്കാൻ സാധിച്ച ഈ മനുഷ്യൻ നിസ്സം​ശ​യ​മാ​യും എത്ര സന്തോ​ഷ​വാ​നാ​യി​രു​ന്നി​രി​ക്കണം! എന്നിട്ടും, പരീശ​ന്മാർ അവനോ​ടു​കൂ​ടെ ആഹ്ലാദി​ച്ചില്ല. പകരം, അവർ സാങ്കേ​തി​ക​ത​യിൽ തൂങ്ങി​ക്കൊ​ണ്ടുള്ള, അർഥശൂ​ന്യ​മായ വിമർശ​ന​ത്തി​ലേർപ്പെട്ടു—യേശു ശബത്തിൽ സഹായ​മേ​കി​പോ​ലും. നിയമ​ത്തി​ന്റെ സാങ്കേ​തിക വ്യാഖ്യാ​ന​ത്തിൽ കുടു​ങ്ങി​ക്കി​ട​ക്കു​ക​യാ​യി​രുന്ന പരീശ​ന്മാർ നിയമ​ത്തി​ന്റെ അന്തസ്സത്ത മൊത്തം കളഞ്ഞു​കു​ളി​ച്ചു. അപ്പോൾ യേശു “അവരുടെ ഹൃദയ​കാ​ഠി​ന്യം​നി​മി​ത്തം . . . ദുഃഖിച്ച”തിൽ അതിശ​യി​ക്കാ​നില്ല! (മർക്കൊസ്‌ 3:1-5) മാത്രമല്ല, അവൻ തന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാർക്ക്‌ ഈ മുന്നറി​യി​പ്പു കൊടു​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു: “പരീശ​ന്മാ​രു​ടെ​യും സദൂക്യ​രു​ടെ​യും പുളിച്ച മാവു സൂക്ഷി​ച്ചു​കൊൾവിൻ.” (മത്തായി 16:6) നമ്മുടെ പ്രയോ​ജ​ന​ത്തി​നു​വേണ്ടി അവരുടെ പ്രവൃ​ത്തി​ക​ളും മനോ​ഭാ​വ​ങ്ങ​ളും ബൈബി​ളിൽ തുറന്നു​കാ​ട്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു.

13. പരീശ​ന്മാ​രു​ടെ ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ത്തിൽനി​ന്നു നമുക്കുള്ള പാഠ​മെന്ത്‌?

¹³ പ്രവർത്ത​ന​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു ന്യായ​യു​ക്ത​മായ ഒരു കാഴ്‌ച​പ്പാട്‌ നമുക്കു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കേണ്ട ആവശ്യ​മു​ണ്ടെന്നു പരീശ​ന്മാ​രു​ടെ ദൃഷ്ടാന്തം നമ്മെ പഠിപ്പി​ക്കു​ന്നു. തീർച്ച​യാ​യും പ്രവൃ​ത്തി​കൾ മർമ​പ്ര​ധാ​ന​മാണ്‌, കാരണം ‘പ്രവൃ​ത്തി​യി​ല്ലാത്ത വിശ്വാ​സം നിർജ്ജീ​വ​മാ​കു​ന്നു.’ (യാക്കോബ്‌ 2:26) എന്നിരു​ന്നാ​ലും, വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ മറ്റുള്ളവർ എന്തായി​രി​ക്കു​ന്നു എന്നതിന്റെ അടിസ്ഥാ​ന​ത്തി​ലല്ല, മറിച്ച്‌ എന്തു ചെയ്യുന്നു എന്നതിന്റെ അടിസ്ഥാ​ന​ത്തിൽ അവരെ വിധി​ക്കാ​നുള്ള ഒരു പ്രവണത അപൂർണ മനുഷ്യർക്കുണ്ട്‌. ചില​പ്പോൾ, നമ്മെ​പ്പോ​ലും നാം ഈവിധം വിധി​ച്ചേ​ക്കാം. നമ്മുടെ ആത്മീയ​ത​യു​ടെ ഒരേ ഒരു അളവു​കോൽ പ്രവൃ​ത്തി​ക​ളാ​ണെ​ന്ന​മ​ട്ടിൽ, അതു നമ്മുടെ സർവസ്വ​വു​മാ​യി​ത്തീർന്നേ​ക്കാം. നമ്മുടെ ആന്തരങ്ങളെ പരി​ശോ​ധി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്റെ പ്രാധാ​ന്യം നാം മറന്നു​പോ​യേ​ക്കാം. (താരത​മ്യം ചെയ്യുക: 2 കൊരി​ന്ത്യർ 5:12.) നിയമ​ത്തി​ന്റെ ഉദ്ദേശ്യ​ത്തെ കാറ്റിൽ പറത്തു​ക​യും, അതേസ​മയം അതിനെ അക്ഷരാർഥ​ത്തിൽ അനുസ​രി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു​കൊണ്ട്‌ നാം “കൊതു​കി​നെ അരി​ച്ചെ​ടു​ക്കു​ക​യും ഒട്ടകത്തെ വിഴു​ങ്ങി​ക്ക​ള​ക​യും ചെയ്യുന്ന,” കർക്കശ നിയമാ​നു​ഷ്‌ഠാ​ന​വാ​ദി​കൾ ആയിത്തീർന്നേ​ക്കാം.—മത്തായി 23:24.

14. പരീശ​ന്മാർ വെടി​പ്പി​ല്ലാത്ത ഒരു കപ്പി​നെ​യോ പാത്ര​ത്തെ​യോ​പോ​ലെ ആയിരു​ന്ന​തെ​ങ്ങനെ?

¹⁴ ഒരു വ്യക്തി വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ യഹോ​വയെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ, ദൈവിക ഭക്തിയു​ടേ​തായ പ്രവൃ​ത്തി​കൾ സ്വാഭാ​വി​ക​മാ​യും വന്നു​കൊ​ള്ളു​മെന്ന സംഗതി​യാ​ണു പരീശ​ന്മാർ ഗ്രഹി​ക്കാ​തെ പോയത്‌. അകത്തു​നി​ന്നു പുറ​ത്തേക്ക്‌ ഒഴുകു​ന്ന​താണ്‌ ആത്മീയത. ഇക്കാര്യ​ത്തിൽ പരീശ​ന്മാർക്കു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന തെറ്റായ ചിന്ത നിമിത്തം യേശു ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ അവരെ ശക്തമായി അപലപി​ച്ചു: “കപടഭ​ക്തി​ക്കാ​രായ ശാസ്‌ത്രി​മാ​രും പരീശ​ന്മാ​രു​മാ​യു​ള്ളോ​രേ, നിങ്ങൾക്കു ഹാ കഷ്ടം; നിങ്ങൾ കിണ്ടി​കി​ണ്ണ​ങ്ങ​ളു​ടെ പുറം വെടി​പ്പാ​ക്കു​ന്നു; അകത്തോ കവർച്ച​യും അതി​ക്ര​മ​വും നിറഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു.”—മത്തായി 23:25, 26.

15. യേശു പുറമേ കാണു​ന്ന​തി​നു​മ​പ്പു​റം നോക്കു​ന്നു​വെന്നു പ്രകട​മാ​ക്കുന്ന ദൃഷ്ടാ​ന്തങ്ങൾ പരാമർശി​ക്കുക.

¹⁵ ഒരു കപ്പിന്റെ, ഒരു പാത്ര​ത്തി​ന്റെ, അല്ലെങ്കിൽ ഒരു കെട്ടി​ട​ത്തി​ന്റെ പുറ​മേ​യുള്ള ദൃശ്യം സകലവും വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നില്ല. യെരു​ശ​ലേം ദേവാ​ല​യ​ത്തി​ന്റെ മനോ​ഹാ​രി​ത​യിൽ യേശു​വി​ന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാർ അന്തംവി​ട്ടി​രു​ന്നു, എന്നാൽ അതിന​കത്തു നടന്നി​രുന്ന സംഗതി​കൾ നിമിത്തം യേശു അതിനെ “കള്ളന്മാ​രു​ടെ ഗുഹ” എന്നു വിളിച്ചു. (മർക്കൊസ്‌ 11:17; 13:1) ആലയത്തി​ന്റെ കാര്യ​ത്തിൽ സത്യമാ​യി​രു​ന്നതു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ എന്ന്‌ അവകാ​ശ​പ്പെ​ടുന്ന ലക്ഷക്കണ​ക്കിന്‌ ആളുക​ളു​ടെ കാര്യ​ത്തി​ലും സത്യമാണ്‌. അതാണു ക്രൈ​സ്‌ത​വ​ലോ​ക​ത്തി​ന്റെ ചരിത്രം പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്നത്‌. തന്റെ നാമത്തിൽ “അത്ഭുതങ്ങൾ” പ്രവർത്തിച്ച ചിലരെ “അനീതി പ്രവർത്തി”ക്കുന്നവ​രാ​യി താൻ ന്യായം​വി​ധി​ക്കു​മെന്നു യേശു പറഞ്ഞു. (മത്തായി 7:22, 23, പി.ഒ.സി. ബൈബിൾ) എന്നാൽ തികച്ചും വ്യത്യ​സ്‌ത​മാ​യി, ആലയത്തിൽ തീരെ തുച്ഛമായ തുക സംഭാ​വ​ന​യിട്ട ഒരു വിധവ​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അവൻ പറഞ്ഞു: “ഭണ്ഡാര​ത്തിൽ ഇട്ട എല്ലാവ​രെ​ക്കാ​ളും ഈ ദരി​ദ്ര​യായ വിധവ അധികം ഇട്ടിരി​ക്കു​ന്നു . . . ഇവളോ തന്റെ ഇല്ലായ്‌മ​യിൽനി​ന്നു തനിക്കു​ള്ളതു ഒക്കെയും തന്റെ ഉപജീ​വനം മുഴു​വ​നും ഇട്ടു.” (മർക്കൊസ്‌ 12:41-44) പൊരു​ത്ത​ക്കേ​ടുള്ള വിധി​ക​ളോ? അല്ലേ അല്ല. രണ്ടു സന്ദർഭ​ങ്ങ​ളി​ലും, യേശു യഹോ​വ​യു​ടെ വീക്ഷണം പ്രതി​ഫ​ലി​പ്പി​ച്ചു. (യോഹ​ന്നാൻ 8:16) പ്രവൃ​ത്തി​കൾക്കു പിന്നിലെ ആന്തരങ്ങൾ നോക്കി, അതനു​സ​രിച്ച്‌ അവൻ വിധിച്ചു.

“അവനവന്റെ പ്രാപ്‌തി​പോ​ലെ”

16. നാം നമ്മുടെ പ്രവർത്ത​നത്തെ മറ്റൊരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​യു​ടേ​തു​മാ​യി എപ്പോ​ഴും താരത​മ്യം ചെയ്യേ​ണ്ട​യാ​വ​ശ്യ​മി​ല്ലാ​ത്തത്‌ എന്തു​കൊണ്ട്‌?

¹⁶ നമ്മുടെ ആന്തരങ്ങൾ ഉചിത​മാ​ണെ​ങ്കിൽ, നിരന്തരം താരത​മ്യം ചെയ്യേ​ണ്ട​തി​ന്റെ യാതൊ​രാ​വ​ശ്യ​വു​മില്ല. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽ മറ്റൊരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി ചെലവ​ഴി​ക്കുന്ന സമയ​ത്തോ​ളം​തന്നെ സമയം ചെലവ​ഴി​ക്കു​ന്ന​തി​നോ പ്രസം​ഗ​വേ​ല​യിൽ ഒരുവന്റെ നേട്ടങ്ങൾക്കൊ​പ്പം എത്തുന്ന​തി​നോ മത്സരപൂർവം പാടു​പെ​ടു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ ഒരു നേട്ടവു​മില്ല. വേറെ ആരു​ടെ​യെ​ങ്കി​ലു​മല്ല, നിങ്ങളു​ടെ മുഴു ഹൃദയ​ത്തോ​ടും മനസ്സോ​ടും ദേഹി​യോ​ടും ശക്തി​യോ​ടും​കൂ​ടെ യഹോ​വയെ സേവി​ക്കാ​നാ​ണു യേശു പറഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നത്‌. ഓരോ വ്യക്തി​യു​ടെ​യും പ്രാപ്‌തി​കൾക്കും ശേഷി​ക്കും സാഹച​ര്യ​ങ്ങൾക്കും വ്യത്യാ​സ​മുണ്ട്‌. നിങ്ങളു​ടെ സാഹച​ര്യം അനുവ​ദി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ, ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽ കുറെ​യ​ധി​കം സമയം—ഒരുപക്ഷേ ഒരു മുഴു​സമയ ശുശ്രൂ​ഷ​ക​നാ​യി​ട്ടു​പോ​ലും—ചെലവ​ഴി​ക്കാൻ സ്‌നേഹം നിങ്ങളെ പ്രചോ​ദി​പ്പി​ക്കും. എന്നാൽ ഒരു രോഗ​വു​മാ​യി നിങ്ങൾ മല്ലടി​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ങ്കിൽ, ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽ നിങ്ങൾ ചെലവി​ടുന്ന സമയം നിങ്ങൾ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​ക്കാൾ കുറഞ്ഞു​പോ​യേ​ക്കാം. നിരു​ത്സാ​ഹ​പ്പെ​ട​രുത്‌. ദൈവ​ത്തോ​ടുള്ള വിശ്വ​സ്‌തത അളക്കു​ന്നതു മണിക്കൂ​റു​കൾ നോക്കി​യി​ട്ടല്ല. ശുദ്ധമായ ആന്തരങ്ങ​ളു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ, നിങ്ങൾക്കു സന്തോ​ഷി​ക്കാൻ കാരണ​മുണ്ട്‌. പൗലോസ്‌ എഴുതി: “ഓരോ​രു​ത്ത​രും സ്വന്തം പ്രവൃത്തി എന്തെന്നു തെളി​യി​ക്കട്ടെ, അപ്പോൾ അവനു തന്നെക്കു​റി​ച്ചു മാത്രം ആഹ്ലാദി​ക്കു​ന്ന​തി​നു കാരണ​മു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കും, അല്ലാതെ മറേറ​യാ​ളി​നോ​ടുള്ള താരത​മ്യ​ത്തി​ലാ​യി​രി​ക്ക​യില്ല.”—ഗലാത്യർ 6:4, NW.

17. നിങ്ങളു​ടെ സ്വന്തം വാക്കു​ക​ളിൽ താലന്തു​ക​ളു​ടെ ഉപമ ഹ്രസ്വ​മാ​യി വിവരി​ക്കുക.

¹⁷ മത്തായി 25:14-30-ൽ രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കുന്ന താലന്തു​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള യേശു​വി​ന്റെ ഉപമ പരിചി​ന്തി​ക്കുക. വിദേ​ശ​ത്തേക്കു യാത്ര പുറ​പ്പെ​ടാ​നി​രി​ക്കു​ക​യാ​യി​രുന്ന ഒരു മനുഷ്യൻ തന്റെ ദാസന്മാ​രെ വിളിച്ച്‌ തന്റെ സമ്പാദ്യ​ങ്ങൾ അവർക്ക്‌ ഏൽപ്പി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്തു. “ഒരുവന്നു അഞ്ചു താലന്തു, ഒരുവന്നു രണ്ടു, ഒരുവന്നു ഒന്നു ഇങ്ങനെ ഓരോ​രു​ത്തന്നു അവനവന്റെ പ്രാപ്‌തി​പോ​ലെ കൊടു​ത്തു.” യജമാനൻ തന്റെ ദാസന്മാ​രു​മാ​യി കണക്കു​തീർക്കാൻ തിരി​ച്ചു​വ​ന്ന​പ്പോൾ അയാൾ കണ്ടതെ​ന്താ​യി​രു​ന്നു? അഞ്ചു താലന്തു​കൾ ലഭിച്ച ദാസൻ അഞ്ചുകൂ​ടി നേടി. അതു​പോ​ലെ, രണ്ടു താലന്തു​കൾ ലഭിച്ച ദാസൻ രണ്ടുകൂ​ടി നേടി. ഒരു താലന്തു ലഭിച്ച ദാസൻ അതു നിലത്തു കുഴി​ച്ചി​ട്ടു, തന്റെ യജമാ​നന്റെ സമ്പാദ്യം വർധി​പ്പി​ക്കാൻ യാതൊ​ന്നും ചെയ്‌ത​തു​മില്ല. യജമാനൻ പ്രസ്‌തുത സാഹച​ര്യ​ത്തെ വിലയി​രു​ത്തി​യ​തെ​ങ്ങ​നെ​യാ​യി​രു​ന്നു?

18, 19. (എ) രണ്ടു താലന്തു​കൾ ലഭിച്ച ദാസ​നെ​യും അഞ്ചു താലന്തു​കൾ ലഭിച്ച ദാസ​നെ​യും യജമാനൻ താരത​മ്യം ചെയ്യാ​ഞ്ഞത്‌ എന്തു​കൊണ്ട്‌? (ബി) പ്രശം​സി​ക്ക​ലി​നെ​യും താരത​മ്യ​പ്പെ​ടു​ത്ത​ലു​ക​ളെ​യും കുറിച്ചു താലന്തു​ക​ളു​ടെ ഉപമ നമ്മെ എന്തു പഠിപ്പി​ക്കു​ന്നു? (സി) മൂന്നാ​മത്തെ ദാസൻ പ്രതി​കൂ​ല​മാ​യി വിധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടത്‌ എന്തു​കൊണ്ട്‌?

¹⁸ ആദ്യമാ​യി, യഥാ​ക്രമം അഞ്ചും രണ്ടും താലന്തു​കൾ ലഭിച്ച ദാസന്മാ​രെ​ക്കു​റി​ച്ചു നമുക്കു ചിന്തി​ക്കാം. ഈ ദാസന്മാർ ഓരോ​രു​ത്ത​നോ​ടും യജമാനൻ പറഞ്ഞു: “നന്നു, നല്ലവനും വിശ്വ​സ്‌ത​നു​മായ ദാസനേ.” അഞ്ചു താലന്തു ലഭിച്ചവൻ രണ്ടെണ്ണമേ നേടി​യു​ള്ളു​വെ​ങ്കിൽ അദ്ദേഹം ആ ദാസ​നോട്‌ ഇതു പറയു​മാ​യി​രു​ന്നോ? സാധ്യ​ത​യില്ല! അതേസ​മയം, ‘നീ എന്തു​കൊണ്ട്‌ അഞ്ചെണ്ണം നേടി​യില്ല? നിന്റെ സഹദാ​സനെ നോക്കുക, അവൻ എനിക്കു​വേണ്ടി എന്തുമാ​ത്രം സമ്പാദി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു​വെന്നു കാണുക!’ എന്നു രണ്ടു താലന്തു​കൾ ലഭിച്ച ദാസ​നോട്‌ അവൻ പറഞ്ഞില്ല. ഇല്ല, യേശു​വി​നെ ചിത്രീ​ക​രിച്ച അനുക​മ്പ​യുള്ള യജമാനൻ താരത​മ്യ​പ്പെ​ടു​ത്ത​ലു​കൾ നടത്തി​യില്ല. അവൻ താലന്തു​കൾ ഭാഗി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്തത്‌ “ഓരോ​രു​ത്തന്നു അവനവന്റെ പ്രാപ്‌തി​ക്ക​നു​സ​രി​ച്ചാ​യി​രു​ന്നു. ഓരോ​രു​ത്തർക്കും കൊടു​ക്കാൻ കഴിയു​ന്ന​തി​നെ​ക്കാ​ള​ധി​കം അവൻ തിരിച്ചു പ്രതീ​ക്ഷി​ച്ചില്ല. രണ്ടു ദാസന്മാർക്കും തുല്യ പ്രശംസ ലഭിച്ചു. രണ്ടു​പേ​രും തങ്ങളുടെ യജമാ​ന​ന്മാർക്കു​വേണ്ടി മുഴു​ദേ​ഹി​യോ​ടെ വേല ചെയ്‌തു എന്നതാണു കാരണം. നമു​ക്കെ​ല്ലാം ഇതിൽനി​ന്നു പഠിക്കാൻ സാധി​ക്കും.

¹⁹ നിശ്ചയ​മാ​യും, മൂന്നാ​മത്തെ ദാസൻ പ്രശം​സി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടില്ല. വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, അവൻ പുറ​മേ​യുള്ള അന്ധകാ​ര​ത്തി​ലേക്ക്‌ എറിയ​പ്പെട്ടു. അഞ്ചു താലന്തു​കൾ ലഭിച്ച ദാസൻ നേടിയ അത്രയും ഒരു താലന്ത്‌ ലഭിച്ച ദാസനിൽനി​ന്നു പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കാൻ സാധി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, അവൻ ഒന്നു ശ്രമി​ക്കു​ക​പോ​ലും ചെയ്‌തില്ല! അവനു ലഭിച്ച പ്രതി​കൂല ന്യായ​വി​ധി​ക്കു കാരണം മുഖ്യ​മാ​യും അവന്റെ “ദുഷ്ടവും അലസവു​മായ” [NW] ഹൃദയ​നി​ല​വാ​ര​മാ​യി​രു​ന്നു, അതു യജമാ​ന​നോ​ടുള്ള സ്‌നേ​ഹ​മി​ല്ലായ്‌മ വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തി.

20. നമ്മുടെ പരിമി​തി​കളെ യഹോവ എങ്ങനെ വീക്ഷി​ക്കു​ന്നു?

²⁰ നാം ഓരോ​രു​ത്ത​രും നമ്മുടെ മുഴു​ശ​ക്തി​യോ​ടും​കൂ​ടി യഹോ​വയെ സ്‌നേ​ഹി​ക്ക​ണ​മെന്ന്‌ അവൻ പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നു. എന്നാൽ “അവൻ നമ്മുടെ പ്രകൃതി അറിയു​ന്നു​വ​ല്ലോ; നാം പൊടി എന്നു അവൻ ഓർക്കു​ന്നു” എന്നത്‌ എത്ര ഹൃദ​യോ​ഷ്‌മ​ള​മാണ്‌! (സങ്കീർത്തനം 103:14) സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 21:2 പറയുന്നു: “യഹോ​വ​യോ ഹൃദയ​ങ്ങളെ തൂക്കി​നോ​ക്കു​ന്നു”—അല്ലാതെ സ്ഥിതി​വി​വ​ര​ക്ക​ണ​ക്കു​കളല്ല നോക്കു​ന്നത്‌. സാമ്പത്തി​ക​മോ ശാരീ​രി​ക​മോ വൈകാ​രി​ക​മോ മറ്റേ​തെ​ങ്കി​ലു​മോ​പോ​ലുള്ള, നമ്മുടെ നിയ​ന്ത്ര​ണ​ത്തി​ന​പ്പു​റ​മുള്ള ഏതൊരു പരിമി​തി​ക​ളും അവൻ മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ന്നു. (യെശയ്യാ​വു 63:9) അതേസ​മയം, നാം നമ്മുടെ സകല വസ്‌തു​വ​ക​ക​ളും പരമാ​വധി ഉപയോ​ഗി​ക്ക​ണ​മെന്ന്‌ അവൻ പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നു. യഹോവ പൂർണ​നാ​ണെ​ങ്കി​ലും തന്റെ അപൂർണ ആരാധ​ക​രു​മാ​യി ഇടപെ​ടു​മ്പോൾ അവൻ പൂർണത ആവശ്യ​പ്പെ​ടു​ന്നില്ല. തന്റെ ഇടപെ​ട​ലു​ക​ളിൽ ന്യായ​യു​ക്ത​ത​യി​ല്ലാ​ത്ത​വ​നോ പ്രതീ​ക്ഷ​ക​ളിൽ യാഥാർഥ്യ​ബോ​ധ​മി​ല്ലാ​ത്ത​വ​നോ അല്ല അവൻ.

21. നമ്മുടെ ദൈവ​സേ​വനം സ്‌നേ​ഹ​ത്താൽ പ്രചോ​ദി​ത​മാ​ണെ​ങ്കിൽ, എന്തു സദ്‌ഫ​ലങ്ങൾ ഉളവാ​കും?

²¹ നമ്മുടെ മുഴു ഹൃദയ​ത്തോ​ടും ദേഹി​യോ​ടും മനസ്സോ​ടും ശക്തി​യോ​ടും​കൂ​ടെ യഹോ​വയെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നത്‌ “സകല സർവ്വാം​ഗ​ഹോ​മ​ങ്ങ​ളെ​ക്കാ​ളും യാഗങ്ങ​ളെ​ക്കാ​ളും സാര​മേ​റി​യതു.” (മർക്കൊസ്‌ 12:33) നാം സ്‌നേ​ഹ​ത്താൽ പ്രചോ​ദി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നെ​ങ്കിൽ, ദൈവ​സേ​വ​ന​ത്തിൽ നമ്മളാ​ലാ​വുന്ന സകലതും നാം ചെയ്യും. സ്‌നേഹം ഉൾപ്പെ​ടെ​യുള്ള ദൈവിക ഗുണങ്ങൾ “നിങ്ങൾക്കു​ണ്ടാ​യി വർദ്ധി​ക്കു​ന്നു എങ്കിൽ നിങ്ങൾ നമ്മുടെ കർത്താ​വായ യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​ന്റെ പരിജ്ഞാ​നം സംബന്ധി​ച്ചു ഉത്സാഹ​മി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രും നിഷ്‌ഫ​ല​ന്മാ​രും ആയിരി​ക്ക​യില്ല” എന്നു പത്രോസ്‌ എഴുതി.—2 പത്രൊസ്‌ 1:8.

[അടിക്കു​റി​പ്പു​കൾ]

പുനര​വ​ലോ​ക​നം

◻ നമ്മുടെ ദൈവ​സേ​വ​ന​ത്തി​നു പിന്നിലെ പ്രേര​ക​ശക്തി എന്തായി​രി​ക്കണം?

◻ യഹോ​വയെ സേവി​ക്കാൻ ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ സ്‌നേഹം നമ്മെ നിർബ​ന്ധി​ക്കു​ന്ന​തെ​ങ്ങനെ?

◻ പരീശ​ന്മാ​രു​ടെ ഏതു മുന്നഭി​പ്രാ​യ​മാ​ണു നാം ഒഴിവാ​ക്കേ​ണ്ടത്‌?

◻ നമ്മുടെ സേവനത്തെ മറ്റൊരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​യു​ടേ​തു​മാ​യി താരത​മ്യം ചെയ്‌തു​കൊ​ണ്ടേ​യി​രി​ക്കു​ന്നതു ബുദ്ധി​ശൂ​ന്യ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്തു​കൊണ്ട്‌?

16-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

വ്യക്തികളുടെ പ്രാപ്‌തി​കൾക്കും ശേഷി​ക്കും സാഹച​ര്യ​ങ്ങൾക്കും വ്യത്യാ​സ​മുണ്ട്‌