യേശു​വും പത്രോ​സും യാക്കോ​ബും യോഹ​ന്നാ​നും മലയിൽനിന്ന്‌ ഇറങ്ങി വരു​മ്പോൾ ഒരു വലിയ ജനക്കൂ​ട്ടത്തെ കാണുന്നു. എന്തോ കുഴപ്പ​മുണ്ട്‌. ശാസ്‌ത്രി​മാർ ശിഷ്യ​ന്മാ​രെ വളഞ്ഞി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌. അവർ അവരോ​ടു തർക്കി​ക്കു​ന്നുണ്ട്‌. യേശു​വി​നെ കാണു​മ്പോൾ ആളുകൾക്കു സന്തോ​ഷ​മാ​കു​ന്നു. അവർ അടു​ത്തേക്ക്‌ ഓടി​ച്ചെ​ല്ലു​ന്നു. “എന്തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചാ​ണു നിങ്ങൾ അവരോ​ടു തർക്കി​ക്കു​ന്നത്‌,” യേശു ചോദി​ക്കു​ന്നു.​—മർക്കോസ്‌ 9:16.

ആ കുട്ടിയെ സുഖ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ ശിഷ്യ​ന്മാർക്കു കഴിയാ​ഞ്ഞ​തു​കൊണ്ട്‌ സാധ്യ​ത​യ​നു​സ​രിച്ച്‌ ശാസ്‌ത്രി​മാർ അവരെ കുറ്റ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യാണ്‌. ഒരുപക്ഷേ അതിന്റെ പേരിൽ അവരെ കളിയാ​ക്കു​ന്നു​മുണ്ട്‌. അതു​കൊണ്ട്‌ ആ കുട്ടി​യു​ടെ അപ്പനോട്‌ ഒന്നും പറയാതെ യേശു ആ ജനക്കൂ​ട്ട​ത്തോ​ടു പറയുന്നു: “വിശ്വാ​സ​മി​ല്ലാ​തെ വഴി​തെ​റ്റി​പ്പോയ തലമു​റയേ, ഞാൻ ഇനി എത്ര കാലം നിങ്ങളു​ടെ​കൂ​ടെ​യി​രി​ക്കണം? എത്ര കാലം നിങ്ങളെ സഹിക്കണം?” യേശു അടുത്ത്‌ ഇല്ലാതി​രുന്ന നേരം​നോ​ക്കി ശിഷ്യ​ന്മാ​രെ ബുദ്ധി​മു​ട്ടിച്ച ആ ശാസ്‌ത്രി​മാ​രെ ഉദ്ദേശി​ച്ചാ​ണു യേശു ഇത്ര ശക്തമായ ഭാഷയിൽ സംസാ​രി​ക്കു​ന്നത്‌. തുടർന്ന്‌ ആ പാവം മനുഷ്യ​നോട്‌ യേശു പറയുന്നു: “അവനെ ഇങ്ങു കൊണ്ടു​വരൂ.”​—മത്തായി 17:17.