വായന​ക്കാ​രിൽ നിന്നുള്ള ചോദ്യ​ങ്ങൾ

“ഇടുക്കു വാതി​ലൂ​ടെ കടപ്പാൻ പോരാ​ടു​വിൻ. പലരും കടപ്പാൻ നോക്കും കഴിക​യി​ല്ല​താ​നും എന്നു ഞാൻ നിങ്ങ​ളോ​ടു പറയുന്നു” എന്ന്‌ യേശു ഉദ്‌ബോ​ധി​പ്പി​ച്ചു. (ലൂക്കൊസ്‌ 13:24) അവൻ എന്താണ്‌ അർഥമാ​ക്കി​യത്‌, അത്‌ ഇന്ന്‌ എങ്ങനെ ബാധക​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു?

ഈ രസകര​മായ പാഠഭാ​ഗ​ത്തി​ന്റെ പശ്ചാത്തലം പരി​ശോ​ധി​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ങ്കിൽ അതു നമുക്ക്‌ ഏറ്റവും മെച്ചമാ​യി മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ സാധി​ക്കും. തന്റെ മരണത്തിന്‌ ഏതാണ്ട്‌ ആറു മാസം മുമ്പ്‌, ആലയത്തി​ന്റെ പുനഃ​സ​മർപ്പണ വാർഷിക വേളയിൽ യേശു യെരൂ​ശ​ലേ​മിൽ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. താൻ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ആടുക​ളു​ടെ ഇടയൻ ആണെന്ന്‌ അവൻ പറഞ്ഞു. കൂടാതെ, ശ്രദ്ധി​ക്കാൻ കൂട്ടാ​ക്കാ​ഞ്ഞ​തി​നാൽ യഹൂദ​ന്മാർ പൊതു​വേ ആ ആടുക​ളു​ടെ കൂട്ടത്തിൽ പെടു​ന്നി​ല്ലെന്ന്‌ അവൻ ചൂണ്ടി​ക്കാ​ട്ടു​ക​യും ചെയ്‌തു. താനും പിതാ​വും “ഒന്നാകു​ന്നു” എന്നു പറഞ്ഞ​പ്പോൾ യഹൂദ​ന്മാർ അവനെ എറിയാൻ കല്ലുക​ളെ​ടു​ത്തു. അവൻ യോർദാന്‌ അപ്പുറ​ത്തുള്ള പെരെ​യ​യി​ലേക്കു രക്ഷപ്പെട്ടു.—യോഹ​ന്നാൻ 10:1-40.

“കർത്താവേ, രക്ഷിക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നവർ ചുരു​ക്ക​മോ”? എന്ന്‌ അവി​ടെ​വെച്ച്‌ ഒരാൾ അവനോ​ടു ചോദി​ച്ചു. (ലൂക്കൊസ്‌ 13:23) സമുചി​ത​മായ ഒരു ചോദ്യ​മാ​യി​രു​ന്നു അത്‌. കാരണം, അക്കാലത്തെ യഹൂദ​ന്മാ​രു​ടെ വിശ്വാ​സം ചുരുക്കം പേർക്കേ രക്ഷയ്‌ക്ക്‌ അർഹത​യു​ള്ളൂ എന്നായി​രു​ന്നു. അവരുടെ മനോ​ഭാ​വം കണക്കി​ലെ​ടു​ക്കു​മ്പോൾ, ആ ചുരുക്കം പേർ ആരായി​രി​ക്കു​മെ​ന്നാണ്‌ അവർ കരുതി​യ​തെന്ന്‌ ഊഹി​ക്കുക പ്രയാ​സമല്ല. പിന്നീ​ടു​ണ്ടായ സംഭവ​വി​കാ​സങ്ങൾ പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ, അവരുടെ ധാരണ എത്രമാ​ത്രം തെറ്റാ​യി​രു​ന്നു!

ആളുകളെ പഠിപ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടും അത്ഭുതങ്ങൾ പ്രവർത്തി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടും സ്വർഗീയ രാജ്യ​ത്തി​ന്റെ അവകാ​ശി​ക​ളാ​യി​ത്തീ​രാ​നുള്ള അവസരം വെച്ചു​നീ​ട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടും രണ്ടു വർഷ​ത്തോ​ളം യേശു അവരുടെ ഇടയി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ഫലം എന്തായി​രു​ന്നു? അബ്രാ​ഹാ​മി​ന്റെ പിൻഗാ​മി​കൾ ആയിരി​ക്കു​ന്ന​തി​ലും ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ന്യായ​പ്ര​മാ​ണം ഭരമേൽപ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​ലും അവർ, പ്രത്യേ​കിച്ച്‌ അവരുടെ നേതാ​ക്ക​ന്മാർ, അഹങ്കരി​ച്ചി​രു​ന്നു. (മത്തായി 23:2; യോഹ​ന്നാൻ 8:31-44) എന്നാൽ അവർ നല്ല ഇടയന്റെ ശബ്ദം തിരി​ച്ച​റിഞ്ഞ്‌ അതി​നോ​ടു പ്രതി​ക​രി​ച്ചില്ല. ആലങ്കാ​രി​ക​മാ​യി പറഞ്ഞാൽ, അവരുടെ മുമ്പിൽ ഒരു തുറന്ന വാതി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അതിലൂ​ടെ കടക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ മുഖ്യ പ്രതി​ഫ​ല​മെന്ന നിലയിൽ രാജ്യ​ത്തി​ലെ അംഗത്വം അവർക്കു ലഭിക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നിട്ടും അതിലൂ​ടെ കടക്കാൻ അവർ കൂട്ടാ​ക്കി​യില്ല. യേശു നൽകിയ സത്യത്തി​ന്റെ സന്ദേശം കേട്ട്‌ പ്രതി​ക​രി​ക്കു​ക​യും അവനോ​ടു പറ്റിനിൽക്കു​ക​യും ചെയ്‌തവർ താരത​മ്യേന വളരെ കുറവാ​യി​രു​ന്നു, അവർ മുഖ്യ​മാ​യും താഴ്‌ന്ന വിഭാ​ഗ​ത്തിൽ നിന്നു​ള്ള​വ​രാ​യി​രു​ന്നു​താ​നും.—ലൂക്കൊസ്‌ 22:28-30; യോഹ​ന്നാൻ 7:47-49.

പൊ.യു. 33-ലെ പെന്ത​ക്കോ​സ്‌തു നാളിൽ അവരാ​യി​രു​ന്നു ആത്മാവി​നാൽ അഭി​ഷേകം ചെയ്യ​പ്പെ​ടാൻ അർഹരാ​യി​രു​ന്നവർ. (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 2:1-38) ലഭ്യമായ അവസരം പ്രയോ​ജ​ന​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തിൽ പരാജ​യ​പ്പെ​ട്ടതു നിമിത്തം കരയു​ക​യും പല്ലു കടിക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്ന അനീതി പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്ന​വ​രെന്ന്‌ യേശു പരാമർശി​ച്ച​വ​രു​ടെ കൂട്ടത്തിൽ അവർ ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നില്ല.—ലൂക്കൊസ്‌ 13:27, 28.

അതിനാൽ, ഒന്നാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ലെ ആ ‘പലരിൽ’ യഹൂദ​ന്മാർ പൊതു​വേ, പ്രത്യേ​കിച്ച്‌ മതനേ​താ​ക്ക​ന്മാർ ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. ദൈവ​പ്രീ​തി ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്ന​താ​യി അവർ അവകാ​ശ​പ്പെ​ട്ടെ​ങ്കി​ലും തങ്ങളു​ടേ​തായ നിലവാ​ര​ങ്ങ​ളും വഴിക​ളും അനുസ​രി​ച്ചാണ്‌ അവർ അത്‌ ആഗ്രഹി​ച്ചത്‌, ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നിലവാ​ര​ങ്ങ​ളും വഴിക​ളും അനുസ​രി​ച്ചല്ല. അതിൽനി​ന്നു വ്യത്യ​സ്‌ത​മാ​യി, രാജ്യ​ത്തി​ന്റെ ഭാഗമാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​ലുള്ള ആത്മാർഥ​മായ താത്‌പ​ര്യം നിമിത്തം പ്രതി​ക​രിച്ച താരത​മ്യേന ‘ചുരുക്കം’ പേർ ക്രിസ്‌തീയ സഭയുടെ അഭിഷിക്ത അംഗങ്ങ​ളാ​യി​ത്തീർന്നു.

ഇനി, നമ്മുടെ നാളിൽ അതിനുള്ള വ്യാപ​ക​മായ പ്രയുക്തത പരിചി​ന്തി​ക്കാം. ക്രൈ​സ്‌ത​വ​ലോ​ക​ത്തി​ലെ സഭകളിൽ പോകുന്ന അസംഖ്യ​മാ​ളു​കളെ പഠിപ്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ അവർ സ്വർഗ​ത്തിൽ പോകു​മെ​ന്നാണ്‌. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ഈ പ്രത്യാശ തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളു​ടെ ശരിയായ പഠിപ്പി​ക്ക​ലു​ക​ളിൽ അധിഷ്‌ഠി​തമല്ല. മുൻകാല യഹൂദ​ന്മാ​രു​ടെ കാര്യ​ത്തി​ലെ​ന്ന​പോ​ലെ, തങ്ങളു​ടേ​തായ വ്യവസ്ഥകൾ അനുസ​രി​ച്ചാണ്‌ അവർ ദൈവ​പ്രീ​തി ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നത്‌.

എന്നിരു​ന്നാ​ലും, രാജ്യ​സ​ന്ദേ​ശ​ത്തോ​ടു താഴ്‌മ​യോ​ടെ പ്രതി​ക​രി​ക്കു​ക​യും തങ്ങളെ​ത്തന്നെ യഹോ​വ​യ്‌ക്കു സമർപ്പി​ക്കു​ക​യും അവന്റെ പ്രീതിക്ക്‌ അർഹരാ​യി​ത്തീ​രു​ക​യും ചെയ്‌തി​ട്ടുള്ള താരത​മ്യേന ചുരുക്കം ചിലർ നമ്മുടെ കാലത്തുണ്ട്‌. അവർ “രാജ്യ​ത്തി​ന്റെ പുത്രൻമാർ” ആയിത്തീ​രു​ന്ന​തി​ലേക്ക്‌ ഇതു നയിച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. (മത്തായി 13:38) അത്തരം അഭിഷിക്ത “പുത്രൻമാർ” പൊ.യു. 33-ലാണ്‌ ക്ഷണിക്ക​പ്പെ​ടാൻ തുടങ്ങി​യത്‌. തന്റെ ജനത്തോ​ടുള്ള ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഇടപെ​ട​ലു​കൾ, സ്വർഗീയ വിഭാ​ഗ​ത്തി​ലെ അംഗങ്ങൾ അടിസ്ഥാ​ന​പ​ര​മാ​യി വിളി​ക്ക​പ്പെട്ടു കഴിഞ്ഞി​രു​ന്നു​വെന്നു തെളി​യി​ക്കു​ന്നു​വെന്ന്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ ദീർഘ​കാ​ല​മാ​യി വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌, സമീപ വർഷങ്ങ​ളിൽ ബൈബിൾ സത്യം പഠിച്ചി​ട്ടു​ള്ളവർ ഇപ്പോൾ പറുദീ​സാ ഭൂമി​യി​ലെ നിത്യ​ജീ​വന്റെ പ്രത്യാശ വെച്ചു​നീ​ട്ട​പ്പെ​ടു​ന്ന​താ​യി മനസ്സി​ലാ​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ഇവരുടെ എണ്ണം, വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ സ്വർഗീയ പ്രത്യാ​ശ​യുള്ള അഭിഷിക്ത ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളു​ടെ എണ്ണത്തെ കവിഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു. സ്വർഗീയ പ്രത്യാ​ശ​യി​ല്ലാ​ത്ത​വർക്ക്‌ ലൂക്കൊസ്‌ 13:24 പ്രധാ​ന​മാ​യും ബാധകമല്ല. എന്നാൽ, അതിൽ അവർക്കും ജ്ഞാനപൂർവ​ക​മായ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേശം അടങ്ങി​യി​ട്ടുണ്ട്‌.

കടപ്പാൻ പോരാ​ടു​വിൻ എന്ന്‌ ഉദ്‌ബോ​ധി​പ്പി​ച്ച​തി​നാൽ, താനോ തന്റെ പിതാ​വോ നമ്മുടെ മാർഗ​ത്തിൽ തടസ്സമാ​കുന്ന എന്തെങ്കി​ലും പ്രതി​ബ​ന്ധങ്ങൾ സൃഷ്ടി​ക്കു​ന്നു​വെന്ന്‌ യേശു പറയു​ക​യാ​യി​രു​ന്നില്ല. എന്നാൽ അയോ​ഗ്യ​രാ​യ​വരെ ഒഴിവാ​ക്കാൻ തക്കവണ്ണ​മു​ള്ള​താണ്‌ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ വ്യവസ്ഥ​ക​ളെന്ന്‌ ലൂക്കൊസ്‌ 13:24-ൽനിന്ന്‌ നാം മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ന്നു. തീവ്ര​ശ്രമം നടത്തു​ന്ന​തി​നെ, കഠിന​മാ​യി ശ്രമി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ ആണ്‌ “കടപ്പാൻ പോരാ​ടു​വിൻ” എന്നതി​നാൽ അർഥമാ​ക്കു​ന്നത്‌. അതു​കൊണ്ട്‌ നമുക്ക്‌ ഇങ്ങനെ സ്വയം ചോദി​ക്കാ​വു​ന്ന​താണ്‌, ‘ഞാൻ കഠിന​മാ​യി ശ്രമി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടോ?’ ലൂക്കൊസ്‌ 13:24 ഇങ്ങനെ പരാവർത്തനം ചെയ്യാ​വു​ന്ന​താണ്‌, ‘ഇടുക്കു വാതി​ലൂ​ടെ കടപ്പാൻ ഞാൻ പോരാ​ടേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌. കാരണം, പലരും കടക്കാൻ ശ്രമി​ക്കു​മെ​ങ്കി​ലും സാധി​ക്കു​ക​യില്ല. അതു​കൊണ്ട്‌, ഞാൻ വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ തീവ്ര​ശ്രമം നടത്തു​ന്നു​ണ്ടോ? സമ്മാനം നേടാ​നാ​യി സാധ്യ​മാ​കുന്ന സകലതും ചെയ്യുന്ന ഒരു പുരാതന കായി​ക​താ​ര​ത്തെ​പ്പോ​ലെ​യാ​ണോ ഞാൻ? അത്തരത്തി​ലുള്ള ഏതൊരു കായി​ക​താ​ര​വും അർധഹൃ​ദ​യ​നായ, ലാഘവ​മ​നോ​ഭാ​വ​മുള്ള ഒരുവ​നാ​യി​രി​ക്കു​ക​യില്ല. ഞാനോ?’

തങ്ങളുടെ സൗകര്യാർഥം, തങ്ങൾക്ക്‌ ഇഷ്ടമു​ള്ളത്ര വേഗത​യിൽ മാത്രമേ ചിലർ ‘വാതി​ലി​ലൂ​ടെ കടപ്പാൻ’ ശ്രമി​ക്കു​ക​യു​ള്ളു​വെന്ന്‌ യേശു​വി​ന്റെ വാക്കുകൾ സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. അത്തര​മൊ​രു മനോ​ഭാ​വം സാക്ഷി​കളെ വ്യക്തി​പ​ര​മാ​യി ബാധി​ക്കാ​വു​ന്ന​താണ്‌. ചിലർ ഇങ്ങനെ ചിന്തി​ച്ചേ​ക്കാം, ‘അനേകം ത്യാഗങ്ങൾ സഹിച്ചു​കൊണ്ട്‌ വർഷങ്ങ​ളാ​യി കഠിന​മാ​യി ശ്രമി​ച്ചി​ട്ടുള്ള അർപ്പിത ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കളെ എനിക്ക​റി​യാം; എന്നാൽ, അവർ മരിക്കും​വ​രെ​യും ഈ ദുഷ്ട വ്യവസ്ഥി​തി​യു​ടെ അന്ത്യം വന്നില്ല. അതു​കൊണ്ട്‌, അൽപ്പം മാന്ദ്യ​മു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടോ കുറെ​ക്കൂ​ടെ ലാഘവ​മായ ജീവിതം നയിക്കു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടോ കുഴപ്പ​മൊ​ന്നു​മില്ല.’

അങ്ങനെ ചിന്തി​ക്കുക എളുപ്പ​മാണ്‌, എന്നാൽ അതു ജ്ഞാനമാ​ണോ? ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാർ അങ്ങനെ ചിന്തി​ച്ചോ? തീർച്ച​യാ​യും ഇല്ല. അവർ സത്യാ​രാ​ധ​ന​യ്‌ക്ക്‌ മുന്തിയ സ്ഥാനം നൽകി—തങ്ങളുടെ മരണം വരെ. ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ത്തിന്‌, പൗലൊ​സിന്‌ ഇങ്ങനെ പറയാൻ സാധിച്ചു: “[ക്രിസ്‌തു​വി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു] ഞങ്ങൾ അറിയി​ക്കു​ന്ന​തി​നാൽ . . . അതിന്നാ​യി ഞാൻ എന്നിൽ ബലത്തോ​ടെ വ്യാപ​രി​ക്കുന്ന അവന്റെ വ്യാപാ​ര​ശ​ക്തി​ക്കു ഒത്തവണ്ണം പോരാ​ടി​ക്കൊ​ണ്ടു അദ്ധ്വാ​നി​ക്കു​ന്നു.” അവൻ പിന്നീട്‌ ഇങ്ങനെ എഴുതി: “അതിന്നാ​യി​ട്ടു തന്നേ നാം സകലമ​നു​ഷ്യ​രു​ടെ​യും പ്രത്യേ​കം വിശ്വാ​സി​ക​ളു​ടെ​യും രക്ഷിതാ​വായ ജീവനുള്ള ദൈവ​ത്തിൽ ആശവെച്ചു അദ്ധ്വാ​നി​ച്ചും പോരാ​ടി​യും വരുന്നു.”—കൊ​ലൊ​സ്സ്യർ 1:28, 29; 1 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 4:10.

തീവ്ര​ശ്ര​മം ചെയ്യു​ന്ന​തിൽ പൗലൊസ്‌ തികച്ചും ശരിയാ​യ​താ​ണു ചെയ്‌ത​തെന്ന്‌ നമുക്ക​റി​യാം. പൗലൊ​സി​നെ​പ്പോ​ലെ, “ഞാൻ നല്ല പോർ പൊരു​തു, ഓട്ടം തികെച്ചു, വിശ്വാ​സം കാത്തു” എന്ന്‌ നമുക്ക്‌ ഓരോ​രു​ത്തർക്കും പറയാൻ കഴിഞ്ഞാൽ അത്‌ എത്ര സംതൃ​പ്‌തി​ക​ര​മാ​യി​രി​ക്കും. (2 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 4:7) അതു​കൊണ്ട്‌ ലൂക്കൊസ്‌ 13:24-ൽ രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കുന്ന യേശു​വി​ന്റെ വാക്കു​കൾക്കു ചേർച്ച​യിൽ നമുക്ക്‌ ഓരോ​രു​ത്തർക്കും ഇങ്ങനെ ചോദി​ക്കാം ‘ഞാൻ സ്ഥിരോ​ത്സാ​ഹം കാണി​ക്കു​ക​യും കഠിന ശ്രമം നടത്തു​ക​യും ചെയ്യു​ന്നു​ണ്ടോ? “ഇടുക്കു വാതി​ലൂ​ടെ കടപ്പാൻ പോരാ​ടു​വിൻ” എന്ന യേശു​വി​ന്റെ ഉദ്‌ബോ​ധനം ചെവി​ക്കൊ​ള്ളു​ന്നു എന്നതിന്‌ ഞാൻ പതിവാ​യി മതിയാം​വണ്ണം തെളിവു നൽകു​ന്നു​ണ്ടോ?