ബൈബി​ളി​ന്റെ വീക്ഷണം

“ലോക​ത്തി​ന്റെ ഭാഗമല്ല”—എന്താണ്‌ അതിന്റെ അർഥം?

പൊ.യു. നാലാം നൂറ്റാ​ണ്ടിൽ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളെന്ന്‌ അവകാ​ശ​പ്പെട്ട ആയിര​ക്ക​ണ​ക്കി​നാ​ളു​കൾ തങ്ങളുടെ വസ്‌തു​വ​കകൾ, ബന്ധുജ​നങ്ങൾ, പരിച​യിച്ച ജീവി​ത​രീ​തി എന്നിവ​യെ​ല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ച്‌ ഈജി​പ്‌തി​ലെ മരുഭൂ​മി​യിൽ ഒറ്റപ്പെട്ടു ജീവി​ക്കാൻ പോകു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. അവർ ആങ്ക​റൈ​റ്റു​കൾ എന്നറി​യ​പ്പെ​ടാൻ തുടങ്ങി. പ്രസ്‌തുത പദം, “ഞാൻ പിൻവ​ലി​യു​ന്നു” എന്നർഥ​മുള്ള ഗ്രീക്കി​ലെ അനാ​ക്കോ​റി​യോ എന്ന പദത്തിൽനി​ന്നാണ്‌ വന്നിരി​ക്കു​ന്നത്‌. സമകാ​ലീ​ന​രിൽനിന്ന്‌ അകന്നു​നിൽക്കു​ന്ന​വ​രാ​യി ഒരു ചരി​ത്ര​കാ​രൻ അവരെ വർണി​ക്കു​ന്നു. മനുഷ്യ സമൂഹ​ത്തിൽനി​ന്നു പിൻവ​ലി​യു​ക​വഴി, ‘ലോക​ത്തി​ന്റെ ഭാഗമ​ല്ലാ​തി​രി​ക്കണം’ എന്ന ക്രിസ്‌തീയ വ്യവസ്ഥ തങ്ങൾ പാലി​ക്കു​ക​യാ​ണെന്ന്‌ അവർ കരുതി.—യോഹ​ന്നാൻ 15:19, NW.

‘ലോക​ത്താ​ലുള്ള കളങ്കം പററാ​ത​വണ്ണം’ സ്വയം കാത്തു​കൊ​ള്ളാൻ ബൈബിൾ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കളെ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേ​ശി​ക്കു​ന്നു. (യാക്കോബ്‌ 1:27) തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ വ്യക്തമാ​യി ഇപ്രകാ​രം മുന്നറി​യി​പ്പു നൽകുന്നു: “വ്യഭി​ചാ​രി​ണി​ക​ളാ​യു​ള്ളോ​രേ, ലോക​സ്‌നേഹം ദൈവ​ത്തോ​ടു ശത്രു​ത്വം ആകുന്നു എന്നു നിങ്ങൾ അറിയു​ന്നി​ല്ല​യോ? ആകയാൽ ലോക​ത്തി​ന്റെ സ്‌നേ​ഹി​തൻ ആകുവാൻ ഇച്ഛിക്കു​ന്ന​വ​നെ​ല്ലാം ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ശത്രു​വാ​യി​ത്തീ​രു​ന്നു.” (യാക്കോബ്‌ 4:4) എന്നാൽ, ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ അക്ഷരാർഥ​ത്തിൽ മറ്റുള്ള​വ​രിൽനി​ന്നു പിൻവ​ലി​ഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ ആങ്ക​റൈ​റ്റു​കൾ ആകണ​മെന്ന്‌ അതിനർഥ​മു​ണ്ടോ? തങ്ങളുടെ മതവി​ശ്വാ​സങ്ങൾ പങ്കിടാ​ത്ത​വ​രിൽനിന്ന്‌ അവർ അകന്നു​നിൽക്കേ​ണ്ട​തു​ണ്ടോ?

ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ സാമൂ​ഹി​ക​വി​രു​ദ്ധരല്ല

ദൈവ​ത്തിൽനിന്ന്‌ അകന്നു​പോ​യി​രി​ക്കുന്ന മനുഷ്യ​സ​മൂ​ഹ​ത്തിൽനിന്ന്‌ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ വേർപെ​ട്ടി​രി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്റെ ആവശ്യകത എടുത്തു​കാ​ണി​ക്കുന്ന നിരവധി ബൈബിൾ വിവര​ണ​ങ്ങ​ളിൽ, ലോക​ത്തി​ന്റെ ഭാഗമ​ല്ലാ​തി​രി​ക്കു​ക​യെന്ന ആശയം ചർച്ച ചെയ്യ​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. (2 കൊരി​ന്ത്യർ 6:14-17; എഫെസ്യർ 4:18; 2 പത്രൊസ്‌ 2:20 എന്നിവ താരത​മ്യം ചെയ്യുക.) അതു​കൊണ്ട്‌ സമ്പത്ത്‌, പ്രാമു​ഖ്യത, സുഖോ​ല്ലാ​സങ്ങൾ എന്നിവ​യ്‌ക്കൊ​ക്കെ പുറ​കേ​യുള്ള ലോക​ത്തി​ന്റെ പരക്കം​പാ​ച്ചിൽപ്പോ​ലെ യഹോ​വ​യു​ടെ നീതി​പൂർവ​ക​മായ വഴികൾക്കു വിരു​ദ്ധ​മായ മനോ​ഭാ​വ​ങ്ങ​ളെ​യും സംസാ​ര​ത്തെ​യും നടത്ത​യെ​യും സത്യ​ക്രി​സ്‌ത്യാ​നി​കൾ ബുദ്ധി​പൂർവം നിരാ​ക​രി​ക്കു​ന്നു. (1 യോഹ​ന്നാൻ 2:15-17) യുദ്ധവും രാഷ്‌ട്രീ​യ​വും പോലുള്ള കാര്യാ​ദി​ക​ളിൽ നിഷ്‌പ​ക്ഷ​രാ​യി നില​കൊ​ള്ളു​ക​വ​ഴി​യും അവർ ലോക​ത്തിൽനി​ന്നു വേർപെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു.

തന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാർ ‘ലോക​ത്തി​ന്റെ ഭാഗമ​ല്ലാ​തി​രി​ക്കണ’മെന്ന്‌ യേശു​ക്രി​സ്‌തു പറഞ്ഞു. എന്നാൽ അവൻ ദൈവ​ത്തോട്‌ ഇങ്ങനെ​യും പ്രാർഥി​ച്ചു: “അവരെ ലോക​ത്തിൽനി​ന്നു എടു​ക്കേണം എന്നല്ല, ദുഷ്ടന്റെ കയ്യിൽ അകപ്പെ​ടാ​ത​വണ്ണം അവരെ കാത്തു​കൊ​ള്ളേണം എന്നത്രേ ഞാൻ അപേക്ഷി​ക്കു​ന്നതു.” (യോഹ​ന്നാൻ 17:15) ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ള​ല്ലാ​ത്ത​വ​രു​മാ​യുള്ള എല്ലാ ബന്ധങ്ങളും വിച്ഛേ​ദി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ തന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാർ സാമൂ​ഹി​ക​വി​രു​ദ്ധ​രാ​യി​ത്തീ​ര​ണ​മെന്ന്‌ യേശു ആഗ്രഹി​ച്ചി​രു​ന്നി​ല്ലെന്നു വ്യക്തം. വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, ഒറ്റപ്പെടൽ ‘പരസ്യ​മാ​യും വീടു​തോ​റും’ പ്രസം​ഗി​ക്കാ​നും പഠിപ്പി​ക്കാ​നു​മുള്ള ദൗത്യം നിറ​വേ​റ്റു​ന്ന​തിൽനിന്ന്‌ ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​യെ തടയുക മാത്രമേ ചെയ്യൂ.—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 20:20; മത്തായി 5:16; 1 കൊരി​ന്ത്യർ 5:9, 10.

ലോക​ത്തി​ന്റെ കളങ്കം പറ്റാതെ നില​കൊ​ള്ളാ​നുള്ള ബുദ്ധ്യു​പ​ദേശം തങ്ങൾ മറ്റുള്ള​വ​രെ​ക്കാൾ ശ്രേഷ്‌ഠ​രാ​ണെന്നു കരുതാ​നുള്ള യാതൊ​ര​ടി​സ്ഥാ​ന​വും ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്കു നൽകു​ന്നില്ല. യഹോ​വയെ ഭയപ്പെ​ടു​ന്നവർ “അഹംഭാ​വം” വെറു​ക്കു​ന്നു. (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 8:13, പി.ഒ.സി. ബൈബിൾ) “താൻ അല്‌പ​നാ​യി​രി​ക്കെ മഹാൻ ആകുന്നു എന്നു ഒരുത്തൻ നിരൂ​പി​ച്ചാൽ തന്നെത്താൻ വഞ്ചിക്കു​ന്നു” എന്ന്‌ ഗലാത്യർ 6:3 പറയുന്നു. “എല്ലാവ​രും പാപം ചെയ്‌തു ദൈവ​തേ​ജസ്സു ഇല്ലാത്ത​വ​രാ​യി​ത്തീർ”ന്നിരി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ തങ്ങൾ ശ്രേഷ്‌ഠ​രാ​ണെന്നു വിചാ​രി​ക്കു​ന്നവർ സ്വയം വഞ്ചിക്കു​ക​യാ​ണു ചെയ്യു​ന്നത്‌.—റോമർ 3:23.

‘ആരെക്കു​റി​ച്ചും ദൂഷണം പറയാ​തി​രി​ക്കുക’

യേശു​വി​ന്റെ നാളു​ക​ളിൽ, തങ്ങളുടെ മതവി​ഭാ​ഗ​ങ്ങ​ളിൽപ്പെ​ടാ​ത്ത​വ​രെ​യെ​ല്ലാം നിന്ദി​ച്ചി​രുന്ന ആളുക​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ഇവരിൽപ്പെ​ട്ട​വ​രാ​യി​രു​ന്നു പരീശ​ന്മാർ. മോ​ശൈക ന്യായ​പ്ര​മാ​ണ​ത്തിൽ അപാര​മായ പാണ്ഡി​ത്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​തി​നു​പു​റമേ, അവർക്ക്‌ യഹൂദ പാരമ്പ​ര്യ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ വള്ളിപു​ള്ളി വിടാതെ അറിയു​ക​യും ചെയ്യാ​മാ​യി​രു​ന്നു. (മത്തായി 15:1, 2; 23:2) മതപര​മായ പല ആചാര​ങ്ങ​ളും സൂക്ഷ്‌മ​ത​യോ​ടെ പിൻപ​റ്റു​ന്ന​തിൽ അവർ അഭിമാ​നി​ച്ചി​രു​ന്നു. തങ്ങളുടെ ധൈഷ​ണിക നേട്ടങ്ങ​ളും മതപര​മായ സ്ഥാനവും ഒന്നു​കൊ​ണ്ടു​മാ​ത്ര​മാണ്‌ പരീശ​ന്മാർ മറ്റുള്ള​വ​രെ​ക്കാൾ ശ്രേഷ്‌ഠ​രെ​ന്ന​പോ​ലെ പെരു​മാ​റി​യത്‌. “ന്യായ​പ്ര​മാ​ണം അറിയാത്ത പുരു​ഷാ​ര​മോ ശപിക്ക​പ്പെ​ട്ട​വ​രാ​കു​ന്നു” എന്നു പറഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ അവർ കപടഭ​ക്തി​യും വെറു​പ്പും കലർന്ന മനോ​ഭാ​വം പ്രകട​മാ​ക്കി.—യോഹ​ന്നാൻ 7:49.

പരീശ​ന്മാ​ര​ല്ലാ​ത്ത​വരെ കുറി​ക്കാൻ അവർക്ക്‌ നിന്ദാ​ഗർഭ​മായ ഒരു പദപ്ര​യോ​ഗ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അംഹാ​രെ​റ്റ്‌സ്‌ എന്ന എബ്രായ പദം ആദ്യകാ​ല​ങ്ങ​ളിൽ സമൂഹ​ത്തി​ലെ സാധാരണ അംഗങ്ങളെ ഒരു നല്ല വിധത്തിൽ സൂചി​പ്പി​ക്കാൻ ഉപയോ​ഗി​ച്ചി​രു​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ കാല​ക്ര​മേണ, യഹൂദ​യി​ലെ അഹങ്കാ​രി​ക​ളായ മതനേ​താ​ക്ക​ന്മാർ അംഹാ​രെ​റ്റ്‌സ്‌ എന്ന പദത്തിന്‌ നിന്ദയു​ടെ പരി​വേഷം നൽകി. വ്യത്യസ്‌ത മതവി​ശ്വാ​സ​ങ്ങ​ളിൽപ്പെ​ട്ട​വരെ താഴ്‌ത്തി​ക്കെ​ട്ടുന്ന ഒരു രീതി​യിൽ “വിജാ​തീ​യർ”, “സംസ്‌കാ​ര​ശൂ​ന്യർ” എന്നൊ​ക്കെ​യുള്ള പദങ്ങൾ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളെന്ന്‌ അവകാ​ശ​പ്പെ​ടു​ന്ന​വ​രുൾപ്പെടെ മറ്റു വിഭാ​ഗ​ങ്ങ​ളും ഉപയോ​ഗി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌.

എന്നാൽ, ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ത്വം സ്വീക​രി​ക്കാ​ഞ്ഞ​വരെ ഒന്നാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ലെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ എങ്ങനെ​യാ​ണു വീക്ഷി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌? അവിശ്വാ​സി​ക​ളോട്‌ “സൗമ്യത”യോടും “ആഴമായ ആദര”വോടും​കൂ​ടെ പെരു​മാ​റാ​നുള്ള ബുദ്ധ്യു​പ​ദേശം യേശു​വി​ന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാർക്കു ലഭിച്ചി​രു​ന്നു. (2 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 2:25; 1 പത്രൊസ്‌ 3:15) അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലൊസ്‌ ഇക്കാര്യ​ത്തിൽ നല്ലൊരു മാതൃക വെച്ചു. അവനെ ആർക്കും എപ്പോ​ഴും സമീപി​ക്കാ​മാ​യി​രു​ന്നു. അവൻ അഹങ്കാ​രി​യ​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. മറ്റുള്ള​വർക്കു​മീ​തെ തന്നെത്തന്നെ ഉയർത്തു​ന്ന​വ​നാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നു പകരം അവൻ താഴ്‌മ​യു​ള്ള​വ​നും കെട്ടു​പണി ചെയ്യു​ന്ന​വ​നു​മാ​യി​രു​ന്നു. (1 കൊരി​ന്ത്യർ 9:22, 23) തീത്തൊ​സി​നുള്ള തന്റെ നിശ്വസ്‌ത ലേഖന​ത്തിൽ, ആരെക്കു​റി​ച്ചും ദൂഷണം പറയാ​തെ​യും കലഹി​ക്കാ​തെ​യും ശാന്തന്മാ​രാ​യി സകലമ​നു​ഷ്യ​രോ​ടും പൂർണ്ണ​സൌ​മ്യത കാണി​പ്പാ​നും’ ഉള്ള ബുദ്ധ്യു​പ​ദേശം പൗലൊസ്‌ നൽകുന്നു.—തീത്തൊസ്‌ 3:2.

ബൈബി​ളിൽ “അവിശ്വാ​സി” എന്ന പദം ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ള​ല്ലാ​ത്ത​വരെ കുറി​ക്കാൻ ചില​പ്പോ​ഴൊ​ക്കെ ഉപയോ​ഗി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. എങ്കിലും “അവിശ്വാ​സി” എന്ന പദം ഒരു ഔദ്യോ​ഗിക നാമ​ധേ​യ​മോ പേരോ ആയി ഉപയോ​ഗി​ച്ചി​രു​ന്നു​വെ​ന്ന​തി​നു യാതൊ​രു തെളി​വു​മില്ല. തീർച്ച​യാ​യും, അത്‌ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ള​ല്ലാ​ത്ത​വരെ കുറച്ചു​കാ​ണി​ക്കു​ന്ന​തി​നോ താഴ്‌ത്തി​ക്കെ​ട്ടു​ന്ന​തി​നോ ആയിട്ടല്ല ഉപയോ​ഗി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌. കാരണം അങ്ങനെ ചെയ്യു​ന്നത്‌ ബൈബിൾ തത്ത്വങ്ങൾക്ക്‌ വിരു​ദ്ധ​മാ​കു​മാ​യി​രു​ന്നു. (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 24:9) ഇന്ന്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ അവിശ്വാ​സി​ക​ളോട്‌ പരുഷ​മാ​യോ അഹങ്കാ​ര​ത്തോ​ടെ​യോ ഇടപെ​ടാ​തി​രി​ക്കാൻ ശ്രമി​ക്കു​ന്നു. സാക്ഷി​ക​ള​ല്ലാത്ത ബന്ധുക്ക​ളെ​യോ അയൽക്കാ​രെ​യോ തരംതാഴ്‌ന്ന പേരുകൾ വിളി​ക്കു​ന്നത്‌ അപമര്യാ​ദ​യാ​യി അവർ കണക്കാ​ക്കു​ന്നു. ‘കർത്താ​വി​ന്റെ ദാസൻ എല്ലാവ​രോ​ടും ശാന്തനാ​യി​രി​ക്കണം’ എന്നുള്ള ബൈബിൾ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേശം അവർ പിൻപ​റ്റു​ന്നു.—2 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 2:24.

‘എല്ലാവർക്കും നൻമ​ചെയ്‌ക’

ലോക​ത്തോട്‌, പ്രത്യേ​കിച്ച്‌ ദൈവിക നിലവാ​ര​ങ്ങ​ളോട്‌ കടുത്ത അനാദ​രവു പ്രകടി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​വ​രോട്‌, അടുപ്പം കാണി​ക്കു​ന്ന​തി​ലെ അപകടങ്ങൾ തിരി​ച്ച​റി​യേ​ണ്ടത്‌ മർമ​പ്ര​ധാ​ന​മാണ്‌. (1 കൊരി​ന്ത്യർ 15:33 താരത​മ്യം ചെയ്യുക.) എങ്കിലും, ‘എല്ലാവർക്കും നൻമ​ചെയ്‌ക’ എന്നു ബൈബിൾ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേ​ശി​ക്കു​മ്പോൾ “എല്ലാവർക്കും” എന്നതിൽ ക്രിസ്‌തീയ വിശ്വാ​സങ്ങൾ പങ്കിടാ​ത്ത​വ​രും ഉൾപ്പെ​ടു​ന്നു. (ഗലാത്യർ 6:10) ഒന്നാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ലെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ ചില സന്ദർഭ​ങ്ങ​ളിൽ അവിശ്വാ​സി​ക​ളോ​ടൊ​പ്പം ഭക്ഷണം കഴിച്ചി​രു​ന്നു​വെന്നു സ്‌പഷ്ടം. (1 കൊരി​ന്ത്യർ 10:27) അതു​കൊണ്ട്‌, ഇന്ന്‌ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ അവിശ്വാ​സി​കളെ സഹമനു​ഷ്യ​രാ​യി വീക്ഷി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ സമതു​ലി​ത​മായ രീതി​യിൽ അവരോട്‌ ഇടപെ​ടു​ന്നു.—മത്തായി 22:39.

ബൈബിൾ സത്യങ്ങ​ളു​മാ​യി പരിചി​ത​ന​ല്ലാ​ത്ത​തു​കൊ​ണ്ടു​മാ​ത്രം ഒരു വ്യക്തി അയോ​ഗ്യ​നോ മാന്യ​ത​യി​ല്ലാ​ത്ത​വ​നോ ആണെന്ന്‌ കരുതു​ന്നതു തെറ്റാ​യി​രി​ക്കും. ആളുകൾ വ്യത്യ​സ്‌ത​രാണ്‌, സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളും അങ്ങനെ​തന്നെ. അതു​കൊണ്ട്‌, അവിശ്വാ​സി​ക​ളു​മാ​യുള്ള സമ്പർക്കത്തെ എത്ര​ത്തോ​ളം നിയ​ന്ത്രി​ക്ക​ണ​മെന്ന്‌ ഓരോ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​യും തീരു​മാ​നി​ക്കണം. എന്നിരു​ന്നാ​ലും ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി, ആങ്ക​റൈ​റ്റു​കൾ ചെയ്‌തി​രു​ന്ന​തു​പോ​ലെ അക്ഷരാർഥ​ത്തിൽ ഒറ്റപ്പെ​ട്ടു​ക​ഴി​യു​ക​യോ പരീശ​ന്മാ​രെ​പ്പോ​ലെ മറ്റുള്ള​വ​രെ​ക്കാൾ ശ്രേഷ്‌ഠ​രാ​ണെന്നു ധരിക്കു​ക​യോ ചെയ്യേ​ണ്ട​തില്ല. അതു തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​വി​രു​ദ്ധ​മാ​ണു​താ​നും.