“സാധാ​ര​ണ​ക്കാ​രും വലിയ പഠിപ്പി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രും” ആയ മനുഷ്യർ

1, 2. ദേവാ​ല​യ​ക​വാ​ട​ത്തി​ന​ടുത്ത്‌ പത്രോ​സും യോഹ​ന്നാ​നും എന്ത്‌ അത്ഭുത​മാ​ണു ചെയ്‌തത്‌?

അപരാ​ഹ്ന​സൂ​ര്യ​ന്റെ കിരണങ്ങൾ ആൾക്കൂ​ട്ട​ത്തി​നി​ട​യി​ലൂ​ടെ അരിച്ചി​റ​ങ്ങു​ന്നു. ഭക്തരായ ജൂതന്മാ​രും ക്രിസ്‌തു​ശി​ഷ്യ​ന്മാ​രും ദേവാ​ല​യ​മു​റ്റ​ത്തേക്ക്‌ പ്രവഹി​ക്കു​ക​യാണ്‌. ‘പ്രാർഥ​ന​യ്‌ക്കുള്ള സമയം’ ആകാറാ​യി.a (പ്രവൃ. 2:46; 3:1) പത്രോ​സും യോഹ​ന്നാ​നും ആളുകൾക്കി​ട​യി​ലൂ​ടെ സാവധാ​നം “സുന്ദരം” എന്ന പേരിൽ അറിയ​പ്പെ​ടുന്ന ദേവാ​ല​യ​വാ​തി​ലിന്‌ അടു​ത്തേക്കു നീങ്ങുന്നു. ആളുക​ളു​ടെ വർത്തമാ​ന​ങ്ങ​ളും കാലടി​ശ​ബ്ദ​ങ്ങ​ളും കൊണ്ട്‌ മുഖരി​ത​മാണ്‌ അന്തരീക്ഷം. അപ്പോ​ഴതാ, മറ്റൊരു ശബ്ദം: മധ്യവ​യ​സ്‌ക​നായ ഒരു മുടന്തൻ ഭിക്ഷ യാചി​ക്കു​ക​യാണ്‌.—പ്രവൃ. 3:2; 4:22.

² പത്രോ​സും യോഹ​ന്നാ​നും അടുത്ത്‌ എത്താറാ​യ​പ്പോൾ ജന്മനാ മുടന്ത​നായ ആ മനുഷ്യൻ തന്റെ പതിവു ശൈലി​യിൽ ഭിക്ഷയ്‌ക്കാ​യി യാചിച്ചു. അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാർ മെല്ലെ​നി​ന്നു. പ്രതീക്ഷ നിറഞ്ഞ കണ്ണുക​ളോ​ടെ അയാൾ അവരെ​ത്തന്നെ നോക്കു​ക​യാണ്‌. അപ്പോൾ പത്രോസ്‌ പറഞ്ഞു: “സ്വർണ​വും വെള്ളി​യും എന്റെ കൈയി​ലില്ല; എന്നാൽ എനിക്കു​ള്ളതു ഞാൻ നിനക്കു തരുന്നു: നസറെ​ത്തു​കാ​ര​നായ യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​ന്റെ നാമത്തിൽ ഞാൻ പറയുന്നു, എഴു​ന്നേറ്റ്‌ നടക്കുക!” പത്രോസ്‌ വലതു​കൈ പിടിച്ച്‌ അയാളെ എഴു​ന്നേൽപ്പി​ച്ചു. ജീവി​ത​ത്തിൽ ആദ്യമാ​യി അയാൾ എഴു​ന്നേറ്റു നിൽക്കു​ക​യാണ്‌! (പ്രവൃ. 3:6, 7) അതുകണ്ട ജനക്കൂ​ട്ട​ത്തി​ന്റെ വികാരം ഒന്നു സങ്കൽപ്പി​ച്ചു​നോ​ക്കൂ! സുഖം​പ്രാ​പിച്ച തന്റെ കാലു​ക​ളി​ലേക്ക്‌ ഉറ്റു​നോ​ക്കി​ക്കൊണ്ട്‌ പേടി​ച്ചു​പേ​ടിച്ച്‌ ചുവടു​കൾ വെക്കുന്ന ആ മനുഷ്യ​നെ നിങ്ങൾക്ക്‌ കാണാ​നാ​കു​ന്നു​ണ്ടോ? തുള്ളി​ച്ചാ​ടി​ക്കൊണ്ട്‌ അയാൾ ഉച്ചത്തിൽ ദൈവത്തെ സ്‌തു​തി​ച്ചു.

 3. ജന്മനാ മുടന്ത​നാ​യി​രുന്ന മനുഷ്യ​ന്റെ​യും ജനക്കൂ​ട്ട​ത്തി​ന്റെ​യും മുമ്പാകെ എന്തു വിശി​ഷ്ടാ​വ​സ​ര​മാണ്‌ ഉണ്ടായി​രു​ന്നത്‌?

³ ആശ്ചര്യ​ഭ​രി​ത​രായ ജനക്കൂട്ടം ശലോ​മോ​ന്റെ മണ്ഡപം എന്നു വിളി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നി​ടത്ത്‌ നിന്നി​രുന്ന പത്രോ​സി​ന്റെ​യും യോഹ​ന്നാ​ന്റെ​യും അടുക്കൽ ഓടി​ക്കൂ​ടി. മുമ്പൊ​രി​ക്കൽ യേശു പഠിപ്പിച്ച അതേ സ്ഥലത്തു നിന്നു​കൊണ്ട്‌ പത്രോസ്‌ അപ്പോൾ, തൊട്ടു​മു​മ്പു നടന്ന സംഭവ​ത്തി​ന്റെ പ്രാധാ​ന്യ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അവരോട്‌ പറഞ്ഞു. (യോഹ. 10:23) താൻ സുഖ​പ്പെ​ടു​ത്തിയ ആ മനുഷ്യ​നും ജനക്കൂ​ട്ട​ത്തി​നും പത്രോസ്‌ പൊന്നി​നെ​ക്കാ​ളും വെള്ളി​യെ​ക്കാ​ളും ഒക്കെ വിലയുള്ള ഒന്നു നൽകി. മാനസാ​ന്ത​ര​പ്പെ​ടാ​നും പാപ​മോ​ച​നം​നേ​ടാ​നും യഹോവ നിയമി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന ‘ജീവനാ​യ​ക​നായ’ യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​ന്റെ അനുഗാ​മി​ക​ളാ​യി​ത്തീ​രാ​നും ഉള്ള അവസരം! ശാരീ​രിക സൗഖ്യ​ത്തെ​ക്കാൾ വിശേ​ഷ​പ്പെട്ട ഒന്നായി​രു​ന്നു അത്‌.—പ്രവൃ. 3:15.

 4. (എ) മുടന്ത​നായ മനുഷ്യ​നെ സുഖ​പ്പെ​ടു​ത്തിയ സംഭവം എന്തിനുള്ള വേദി​യൊ​രു​ക്കി? (ബി) ഏതു രണ്ടു ചോദ്യ​ത്തിന്‌ നാം ഉത്തരം കണ്ടെത്തും?

⁴ അവിസ്‌മ​ര​ണീ​യ​മായ ഒരു ദിവസം! മുടന്ത​നാ​യി​രുന്ന ഒരാൾ സൗഖ്യം പ്രാപി​ച്ചു, അയാൾക്കി​പ്പോൾ നടക്കാ​നാ​കു​ന്നു. മറ്റ്‌ ആയിര​ക്ക​ണ​ക്കിന്‌ ആളുകൾക്ക്‌ ആത്മീയ സൗഖ്യം നേടാ​നും അങ്ങനെ “യഹോ​വ​യ്‌ക്ക്‌ ഇഷ്ടപ്പെട്ട വിധത്തിൽ നടക്കാ​നും” ഉള്ള അവസരം ലഭിച്ചു. (കൊലോ. 1:9, 10) മാത്രമല്ല, അന്നു നടന്ന സംഭവങ്ങൾ, ക്രിസ്‌തു​ശി​ഷ്യ​ന്മാ​രും പ്രസം​ഗി​ക്കാ​നുള്ള കല്പന അനുസ​രി​ക്കു​ന്ന​തിൽനിന്ന്‌ അവരെ തടയാൻ ശ്രമിച്ച പ്രമാ​ണി​മാ​രും തമ്മിലുള്ള ഒരു സംവാ​ദ​ത്തി​നു വേദി​യൊ​രു​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. (പ്രവൃ. 1:8) ആകട്ടെ, ജനക്കൂ​ട്ട​ത്തോ​ടു സാക്ഷീ​ക​രി​ക്കാ​നാ​യി “സാധാ​ര​ണ​ക്കാ​രും വലിയ പഠിപ്പി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രും” ആയ പത്രോ​സും യോഹ​ന്നാ​നും അവലം​ബിച്ച രീതി​യിൽനി​ന്നും അവരുടെ മനോ​ഭാ​വ​ത്തിൽനി​ന്നും നമുക്ക്‌ എന്തു പഠിക്കാ​നാ​കും?b (പ്രവൃ. 4:13) അവരും മറ്റു ശിഷ്യ​ന്മാ​രും എതിർപ്പി​നെ നേരി​ട്ട​വി​ധം നമുക്ക്‌ എങ്ങനെ അനുക​രി​ക്കാം?

 5. പത്രോസ്‌ ജനക്കൂ​ട്ട​ത്തോട്‌ സംസാ​രിച്ച വിധത്തിൽനിന്ന്‌ നമുക്ക്‌ എന്തു പഠിക്കാ​നാ​കും?

⁵ ജനക്കൂ​ട്ട​ത്തോ​ടു സംസാ​രി​ക്കു​മ്പോൾ, യേശു​വി​നെ കൊല്ലാൻ മുറവി​ളി​കൂ​ട്ടിയ ചിലരും അവിടെ ഉണ്ടായി​രി​ക്കു​മെന്ന്‌ പത്രോ​സി​നും യോഹ​ന്നാ​നും അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. (മർക്കോ. 15:8-15; പ്രവൃ. 3:13-15) ആ സ്ഥിതിക്ക്‌, യേശു​വി​ന്റെ നാമത്തി​ലാണ്‌ മുടന്ത​നായ മനുഷ്യൻ സൗഖ്യം​പ്രാ​പി​ച്ച​തെന്ന കാര്യം തുറന്നു​പ​റ​യാൻ പത്രോ​സിന്‌ എത്ര ധൈര്യം ആവശ്യ​മാ​യി​രു​ന്നി​രി​ക്കണം! സത്യത്തിൽ വെള്ളം ചേർക്കാൻ ശ്രമി​ക്കാ​തെ, ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ മരണത്തിൽ ആ ജനക്കൂ​ട്ട​ത്തിന്‌ ഒരു പങ്കു​ണ്ടെന്ന്‌ പത്രോസ്‌ വെട്ടി​ത്തു​റന്നു പറഞ്ഞു. എന്നാൽ പത്രോസ്‌ അവരോട്‌ ശത്രുത വെച്ചു​പു​ലർത്തി​യില്ല; കാരണം, അവർ “അറിവി​ല്ലായ്‌മ കാരണ​മാണ്‌ അങ്ങനെ​യൊ​ക്കെ ചെയ്‌ത​തെന്ന്‌” പത്രോ​സിന്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. (പ്രവൃ. 3:17) അതു​കൊണ്ട്‌ സഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രോ​ടെ​ന്ന​പോ​ലെ പത്രോസ്‌ അവരോട്‌ അഭ്യർഥി​ക്കു​ക​യും രാജ്യാ​നു​ഗ്ര​ഹ​ങ്ങൾക്ക്‌ ഊന്നൽനൽകി സംസാ​രി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. അവർ മാനസാ​ന്ത​ര​പ്പെട്ട്‌ ക്രിസ്‌തു​വിൽ വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്ന​പക്ഷം യഹോ​വ​യിൽനിന്ന്‌ “ഉന്മേഷ​കാ​ലങ്ങൾ” ആസ്വദി​ക്കാ​നാ​കു​മെന്ന്‌ പത്രോസ്‌ പറഞ്ഞു. (പ്രവൃ. 3:19) നാമും, വരാനി​രി​ക്കുന്ന ദിവ്യ​ന്യാ​യ​വി​ധി​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ആളുക​ളോട്‌ ധൈര്യ​ത്തോ​ടെ പ്രഖ്യാ​പി​ക്കണം. അതേസ​മയം, പരുഷ​മാ​യോ കർക്കശ​മാ​യോ കുറ്റം​വി​ധി​ക്കുന്ന വിധത്തി​ലോ അവരോ​ടു സംസാ​രി​ക്ക​രുത്‌. അവർ നമ്മുടെ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളാ​യി​ത്തീ​രും എന്ന പ്രതീ​ക്ഷ​യോ​ടെ​വേണം സാക്ഷീ​ക​രി​ക്കാൻ. അതെ, പത്രോ​സി​നെ​പ്പോ​ലെ നാമും രാജ്യ​സ​ന്ദേ​ശ​ത്തി​ന്റെ ക്രിയാ​ത്മ​ക​വ​ശ​ങ്ങൾക്കാ​യി​രി​ക്കണം ഊന്നൽനൽകേ​ണ്ടത്‌.

 6. പത്രോ​സും യോഹ​ന്നാ​നും താഴ്‌മ​യും എളിമ​യും കാണി​ച്ചത്‌ എങ്ങനെ?

⁶ എളിമ​യു​ള്ള​വ​രാ​യി​രു​ന്നു അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാർ. അത്ഭുതം​ചെ​യ്‌തത്‌ സ്വന്തം കഴിവു​കൊ​ണ്ടാ​ണെന്ന്‌ അവർ വീമ്പി​ള​ക്കി​യില്ല. പത്രോസ്‌ ജനക്കൂ​ട്ട​ത്തോട്‌ ഇപ്രകാ​രം ചോദി​ച്ചു: “ഞങ്ങളുടെ ശക്തി​കൊ​ണ്ടോ ഭക്തി​കൊ​ണ്ടോ ആണ്‌ ഞങ്ങൾ ഇയാളെ നടത്തി​യത്‌ എന്ന ഭാവത്തിൽ നിങ്ങൾ ഞങ്ങളെ നോക്കു​ന്ന​തും എന്തിനാണ്‌?” (പ്രവൃ. 3:12) ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽ തങ്ങൾ എന്തെങ്കി​ലും നേട്ടങ്ങൾ കൈവ​രി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ, അത്‌ സ്വന്തം ശക്തിയാ​ലല്ല മറിച്ച്‌, ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ശക്തിയാ​ലാ​ണെന്ന്‌ പത്രോ​സി​നും മറ്റ്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാർക്കും അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ എല്ലാ മഹത്ത്വ​വും അവർ എളിമ​യോ​ടെ യഹോ​വ​യി​ലേ​ക്കും യേശു​വി​ലേ​ക്കും തിരി​ച്ചു​വി​ട്ടു.

7, 8. (എ) ആളുകൾക്ക്‌ എന്തിനുള്ള അവസരം നീട്ടി​ക്കൊ​ടു​ക്കാൻ നമുക്കാ​കും? (ബി) ‘എല്ലാ കാര്യ​ങ്ങ​ളും പൂർവ​സ്ഥി​തി​യി​ലാ​ക്കും’ എന്ന വാഗ്‌ദാ​നം ഇന്ന്‌ എങ്ങനെ നിവൃ​ത്തി​യേ​റു​ന്നു?

⁷ രാജ്യ​പ്ര​സം​ഗ​വേ​ല​യിൽ ഏർപ്പെ​ടു​മ്പോൾ നാമും അവരെ​പ്പോ​ലെ എളിമ​യു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കണം. ഈ ആധുനിക നാളിൽ, അത്ഭുത രോഗ​ശാ​ന്തി നടത്താൻ ദൈവാ​ത്മാവ്‌ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കളെ സഹായി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ന്നത്‌ ശരിയാണ്‌. എന്നുവ​രി​കി​ലും, പത്രോ​സി​നെ​പ്പോ​ലെ നമുക്കും, ദൈവ​ത്തി​ലും ക്രിസ്‌തു​വി​ലും വിശ്വാ​സം അർപ്പി​ക്കാൻ ആളുകളെ സഹായി​ക്കാ​നും മഹത്തായ ഒരു ക്ഷണം അവർക്കു വെച്ചു​നീ​ട്ടാ​നും സാധി​ക്കും: പാപ​മോ​ചനം നേടി, യഹോ​വ​യിൽനി​ന്നുള്ള ഉന്മേഷ​കാ​ലങ്ങൾ ആസ്വദി​ക്കാ​നുള്ള ക്ഷണം! ഈ ക്ഷണം സ്വീക​രിച്ച്‌ ഓരോ വർഷവും ലക്ഷങ്ങളാണ്‌ സ്‌നാ​ന​മേറ്റ്‌ ക്രിസ്‌തു​ശി​ഷ്യ​രാ​യി​ത്തീ​രു​ന്നത്‌.

⁸ “എല്ലാ കാര്യ​ങ്ങ​ളും പൂർവ​സ്ഥി​തി​യി​ലാ​ക്കുന്ന” കാല​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ പത്രോസ്‌ പറഞ്ഞി​രു​ന്നു. ആ കാലത്താണ്‌ നാം ജീവി​ക്കു​ന്നത്‌. “പണ്ടുള്ള വിശു​ദ്ധ​പ്ര​വാ​ച​ക​ന്മാ​രി​ലൂ​ടെ ദൈവം പറഞ്ഞ” വചനത്തി​ന്റെ നിവൃ​ത്തി​യാ​യി 1914-ൽ ദൈവ​രാ​ജ്യം സ്വർഗ​ത്തിൽ സ്ഥാപി​ത​മാ​യി. (പ്രവൃ. 3:21; സങ്കീ. 110:1-3; ദാനി. 4:16, 17) അതേത്തു​ടർന്ന്‌ അധികം താമസി​യാ​തെ ക്രിസ്‌തു, ഭൂമി​യിൽ കാര്യങ്ങൾ പൂർവ​സ്ഥി​തി​യി​ലാ​ക്കുന്ന ഒരു ആത്മീയ​വേ​ല​യ്‌ക്ക്‌ നേതൃ​ത്വം നൽകാൻ തുടങ്ങി. അതിന്റെ ഫലമായി ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ പ്രജക​ളാ​യി​ത്തീ​രാ​നി​രി​ക്കുന്ന ദശലക്ഷങ്ങൾ ഒരു ആത്മീയ പറുദീ​സ​യി​ലേക്ക്‌ കൂട്ടി​ച്ചേർക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു. ജീർണിച്ച പഴയ വ്യക്തി​ത്വം ഉരിഞ്ഞു​ക​ളഞ്ഞ്‌ അവർ ‘ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഇഷ്ടമനു​സ​രിച്ച്‌ സൃഷ്ടി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന പുതിയ വ്യക്തി​ത്വം ധരിച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.’ (എഫെ. 4:22-24) മുടന്തനെ സുഖ​പ്പെ​ടു​ത്തിയ സംഭവ​ത്തി​ലെ​ന്ന​പോ​ലെ, വിസ്‌മ​യാ​വ​ഹ​മായ ഈ നേട്ടങ്ങ​ളും കൈവ​രി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ മനുഷ്യ​ശ്ര​മ​ങ്ങ​ളാ​ലല്ല, മറിച്ച്‌ ദൈവാ​ത്മാ​വി​നാ​ലാണ്‌. പത്രോ​സി​നെ​പ്പോ​ലെ നാമും മറ്റുള്ള​വരെ പഠിപ്പി​ക്കു​മ്പോൾ ദൈവ​വ​ചനം ധൈര്യ​ത്തോ​ടെ, ഫലകര​മാ​യി ഉപയോ​ഗി​ക്കണം. ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ ശിഷ്യ​നാ​കാൻ ആരെ​യെ​ങ്കി​ലും സഹായി​ക്കാൻ നമുക്കു കഴിഞ്ഞാൽ അത്‌ നമ്മുടെ സ്വന്തം ശക്തിയാ​ലല്ല, ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ശക്തിയാ​ലാ​യി​രി​ക്കും.

9-11. (എ) പത്രോ​സി​ന്റെ​യും യോഹ​ന്നാ​ന്റെ​യും സന്ദേശം കേട്ട​പ്പോൾ ജൂത നേതാ​ക്ക​ന്മാർ എങ്ങനെ പ്രതി​ക​രി​ച്ചു? (ബി) അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാർ എന്തു ചെയ്യാൻ ദൃഢചി​ത്ത​രാ​യി​രു​ന്നു?

⁹ പത്രോ​സി​ന്റെ പ്രസം​ഗ​വും സുഖം​പ്രാ​പിച്ച മനുഷ്യ​ന്റെ ആഹ്ലാദ​പ്ര​ക​ട​ന​വും ജനക്കൂ​ട്ടത്തെ ഇളക്കി​മ​റി​ച്ചു. ദേവാ​ല​യ​ത്തി​ലെ കാവൽക്കാ​രു​ടെ മേധാ​വി​യും—ദേവാ​ല​യ​ത്തി​ന്റെ സുരക്ഷാ​ച്ചു​മതല ഇദ്ദേഹ​ത്തി​നാ​യി​രു​ന്നു—മുഖ്യ​പു​രോ​ഹി​ത​ന്മാ​രും വിവര​മ​റി​യാൻ ഉടൻ സംഭവ​സ്ഥ​ല​ത്തേക്കു തിരിച്ചു. സാധ്യ​ത​യ​നു​സ​രിച്ച്‌, ഇവർ സദൂക്യ​രാ​യി​രു​ന്നു—റോമാ​ക്കാ​രു​മാ​യി സമാധാ​ന​ബന്ധം നിലനി​റു​ത്താൻ പ്രവർത്തി​ച്ചി​രുന്ന രാഷ്‌ട്രീയ സ്വാധീ​ന​മുള്ള സമ്പന്ന വിഭാഗം. പരീശ​ന്മാർക്കു പ്രിയ​പ്പെട്ട അലിഖിത നിയമ​ങ്ങളെ എതിർത്തി​രുന്ന ഈ മതഭേദം, പുനരു​ത്ഥാ​ന​ത്തി​ലുള്ള വിശ്വാ​സത്തെ പുച്ഛി​ച്ചു​ത​ള്ളി​യി​രു​ന്നു.c ആ സ്ഥിതിക്ക്‌, യേശു പുനരു​ത്ഥാ​നം പ്രാപി​ച്ചെന്ന്‌ ധൈര്യ​പൂർവം ദേവാ​ല​യ​ത്തിൽനി​ന്നു പഠിപ്പി​ക്കുന്ന പത്രോ​സി​നെ​യും യോഹ​ന്നാ​നെ​യും കണ്ടപ്പോൾ അവർക്ക്‌ എത്രമാ​ത്രം അമർഷം തോന്നി​യി​രി​ക്കണം!

¹⁰ കോപാ​കു​ല​രായ എതിരാ​ളി​കൾ പത്രോ​സി​നെ​യും യോഹ​ന്നാ​നെ​യും ജയിലി​ല​ടച്ചു; പിറ്റേ​ദി​വസം അവരെ ജൂതന്മാ​രു​ടെ ഉന്നത കോട​തി​യു​ടെ മുമ്പിൽ ഹാജരാ​ക്കി. അഹംഭാ​വി​ക​ളായ ആ അധികാ​രി​ക​ളു​ടെ നോട്ട​ത്തിൽ, ദേവാ​ല​യ​ത്തിൽ പഠിപ്പി​ക്കാൻവേണ്ട യോഗ്യ​ത​യൊ​ന്നു​മി​ല്ലാത്ത, “സാധാ​ര​ണ​ക്കാ​രും വലിയ പഠിപ്പി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രും” ആയ ആളുക​ളാ​യി​രു​ന്നു പത്രോ​സും യോഹ​ന്നാ​നും. അവർ അക്കാലത്തെ പ്രശസ്‌ത മതപാ​ഠ​ശാ​ല​ക​ളിൽ പഠിച്ചി​ട്ടി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. എന്നിട്ടും അവർ ധൈര്യ​ത്തോ​ടും ബോധ്യ​ത്തോ​ടും കൂടെ സംസാ​രി​ച്ചു​വെ​ന്നത്‌ കോട​തി​യെ ആശ്ചര്യ​പ്പെ​ടു​ത്തി. പത്രോ​സി​നും യോഹ​ന്നാ​നും ഇത്ര ഫലപ്ര​ദ​മാ​യി സംസാ​രി​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞത്‌ എങ്ങനെ​യാണ്‌? ‘അവർ യേശു​വി​ന്റെ​കൂ​ടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​വ​രാണ്‌’ എന്നതാണ്‌ ഒരു കാരണം. (പ്രവൃ. 4:13) ശാസ്‌ത്രി​മാ​രെ​പ്പോ​ലെയല്ല, അധികാ​ര​മു​ള്ള​വ​നാ​യി​ട്ടാണ്‌ അവരുടെ ഗുരു പഠിപ്പി​ച്ചത്‌.—മത്താ. 7:28, 29.

¹¹ മേലാൽ പ്രസം​ഗി​ക്ക​രു​തെന്ന്‌ ജൂതന്മാ​രു​ടെ കോടതി അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രോ​ടു കല്പിച്ചു. അന്നത്തെ സമൂഹ​ത്തിൽ കോട​തി​യു​ടെ ഉത്തരവു​കൾക്ക്‌ വലിയ വിലയു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ഏതാനും ആഴ്‌ച​കൾക്കു​മുമ്പ്‌ ഈ കോട​തി​യു​ടെ മുമ്പിൽ യേശു​വി​നെ ഹാജരാ​ക്കി​യ​പ്പോൾ അതിലെ അംഗങ്ങ​ളാണ്‌, “ഇവൻ മരിക്കണം” എന്നു പ്രഖ്യാ​പി​ച്ചത്‌. (മത്താ. 26:59-66) പക്ഷേ, അതൊ​ന്നും പത്രോ​സി​നെ​യും യോഹ​ന്നാ​നെ​യും ഭയപ്പെ​ടു​ത്തി​യില്ല. ധനിക​രും വിദ്യാ​സ​മ്പ​ന്ന​രും സ്വാധീ​ന​ശ​ക്തി​യു​ള്ള​വ​രും ആയ ആ മനുഷ്യ​രു​ടെ മുമ്പാകെ നിന്ന്‌ അവർ നിർഭയം, എന്നാൽ ആദര​വോ​ടെ ഇങ്ങനെ പ്രസ്‌താ​വി​ച്ചു: “ദൈവ​ത്തി​നു പകരം നിങ്ങളെ അനുസ​രി​ക്കു​ന്നതു ദൈവ​മു​മ്പാ​കെ ശരിയാ​ണോ? നിങ്ങൾതന്നെ ചിന്തി​ച്ചു​നോ​ക്കൂ. ഞങ്ങൾ കാണു​ക​യും കേൾക്കു​ക​യും ചെയ്‌ത കാര്യ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ സംസാ​രി​ക്കാ​തി​രി​ക്കാൻ ഞങ്ങൾക്കു കഴിയില്ല.”—പ്രവൃ. 4:19, 20.

12. ധൈര്യ​വും ബോധ്യ​വും വർധി​പ്പി​ക്കാൻ നമ്മെ എന്തു സഹായി​ക്കും?

¹² സമാന​മായ ധൈര്യം കാണി​ക്കാൻ നിങ്ങൾക്കും സാധി​ക്കു​മോ? ധനിക​രോ വിദ്യാ​സ​മ്പ​ന്ന​രോ സ്വാധീ​ന​ശ​ക്തി​യു​ള്ള​വ​രോ ആയ ആളുക​ളോ​ടു സാക്ഷീ​ക​രി​ക്കാൻ അവസരം കിട്ടു​മ്പോൾ നിങ്ങൾക്ക്‌ എന്താണ്‌ തോന്നുക? വിശ്വാ​സ​ത്തി​ന്റെ പേരിൽ കുടും​ബാം​ഗ​ങ്ങ​ളോ സഹപാ​ഠി​ക​ളോ സഹജോ​ലി​ക്കാ​രോ നിങ്ങളെ കളിയാ​ക്കു​ന്നെ​ങ്കി​ലോ? നിങ്ങൾക്ക​പ്പോൾ പേടി തോന്നു​മോ? അത്തരം ഭയത്തെ മറിക​ട​ക്കാൻ നിങ്ങൾക്കു സാധി​ക്കും എന്നോർക്കുക. യേശു ഭൂമി​യി​ലാ​യി​രു​ന്ന​പ്പോൾ, ആദര​വോ​ടും ബോധ്യ​ത്തോ​ടും കൂടെ വിശ്വാ​സ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ പ്രതി​വാ​ദം പറയാൻ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രെ പഠിപ്പി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. (മത്താ. 10:11-18) “വ്യവസ്ഥി​തി​യു​ടെ അവസാ​ന​കാ​ലം​വരെ” താൻ കൂടെ​യു​ണ്ടാ​കു​മെന്ന്‌ പുനരു​ത്ഥാ​ന​ത്തി​നു​ശേഷം യേശു ശിഷ്യ​ന്മാർക്കു വാക്കു​കൊ​ടു​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. (മത്താ. 28:20) വിശ്വാ​സ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു പ്രതി​വാ​ദം പറയേ​ണ്ടത്‌ എങ്ങനെ​യെന്ന്‌ യേശു​വി​ന്റെ മാർഗ​നിർദേ​ശ​ത്തിൻകീ​ഴിൽ “വിശ്വ​സ്‌ത​നും വിവേ​കി​യും ആയ അടിമ” നമ്മെ പഠിപ്പി​ക്കു​ന്നു. (മത്താ. 24:45-47; 1 പത്രോ. 3:15) നമ്മുടെ ക്രിസ്‌തീയ ജീവി​ത​വും സേവന​വും പോലുള്ള യോഗ​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ​യും jw.org വെബ്‌​സൈ​റ്റിൽ വരുന്ന “ബൈബിൾചോ​ദ്യ​ങ്ങൾക്കുള്ള ഉത്തരങ്ങൾ” പോലുള്ള ബൈബി​ള​ധി​ഷ്‌ഠിത പ്രസി​ദ്ധീ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ​യും ആണ്‌ അത്തരം പ്രബോ​ധ​നങ്ങൾ നമുക്കു ലഭിക്കു​ന്നത്‌. ഈ കരുത​ലു​കൾ നിങ്ങൾ നന്നായി പ്രയോ​ജ​ന​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു​ണ്ടോ? എങ്കിൽ, നിങ്ങളു​ടെ ധൈര്യ​വും ബോധ്യ​വും വർധി​ക്കു​ക​തന്നെ ചെയ്യും. മാത്രമല്ല, ആ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രെ​പ്പോ​ലെ, കാണു​ക​യും കേൾക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്ന അത്ഭുത​ക​ര​മായ ആത്മീയ സത്യങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു സംസാ​രി​ക്കു​ന്ന​തിൽനി​ന്നു നിങ്ങളെ തടയാൻ യാതൊ​ന്നി​നെ​യും നിങ്ങൾ അനുവ​ദി​ക്കു​ക​യു​മില്ല.

13, 14. എതിർപ്പ്‌ നേരി​ടു​മ്പോൾ നാം എന്തു ചെയ്യണം, എന്തു​കൊണ്ട്‌?

¹³ മോചി​ത​രായ ഉടനെ പത്രോ​സും യോഹ​ന്നാ​നും സഭയിൽച്ചെന്ന്‌ തങ്ങളുടെ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങളെ കണ്ടു. അവർ ഒരുമിച്ച്‌ ‘ദൈവ​ത്തോ​ടു പ്രാർഥി​ക്കു​ക​യും’ പ്രസം​ഗ​വേല തുടരാ​നുള്ള ധൈര്യ​ത്തി​നാ​യി അപേക്ഷി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. (പ്രവൃ. 4:24) ദൈ​വേഷ്ടം ചെയ്യാൻ ശ്രമി​ക്കവെ സ്വന്തം ശക്തിയിൽ ആശ്രയി​ക്കു​ന്നത്‌ എത്ര ബുദ്ധി​ശൂ​ന്യ​മാ​ണെന്ന്‌ പത്രോ​സിന്‌ നന്നായി അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു; കാരണം ഏതാനും ആഴ്‌ച​കൾക്കു​മു​മ്പാണ്‌ പത്രോസ്‌, “മറ്റെല്ലാ​വ​രും അങ്ങയെ ഉപേക്ഷി​ച്ചാ​ലും ഒരിക്ക​ലും ഞാൻ അങ്ങയെ ഉപേക്ഷി​ക്കില്ല” എന്ന്‌ ആത്മവി​ശ്വാ​സ​ത്തോ​ടെ പറയു​ക​യും എന്നാൽ മനുഷ്യ​ഭ​യ​ത്തി​നു വശംവ​ദ​നാ​യി, തന്റെ ഗുരു​വും സുഹൃ​ത്തും ആയ യേശു​വി​നെ തള്ളിപ്പ​റ​യു​ക​യും ചെയ്‌തത്‌. എന്നിരു​ന്നാ​ലും പത്രോസ്‌ തന്റെ തെറ്റിൽനി​ന്നു പാഠം പഠിച്ചു.—മത്താ. 26:33, 34, 69-75.

¹⁴ ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ സാക്ഷി എന്നനി​ല​യി​ലുള്ള നിയമനം നിവർത്തി​ക്കാൻ നിശ്ചയ​ദാർഢ്യം മാത്രം പോരാ. നിങ്ങളു​ടെ വിശ്വാ​സം തകർക്കാ​നോ നിങ്ങളു​ടെ പ്രസം​ഗ​വേല തടയാ​നോ എതിരാ​ളി​കൾ ശ്രമി​ക്കു​മ്പോൾ പത്രോ​സി​ന്റെ​യും യോഹ​ന്നാ​ന്റെ​യും മാതൃക അനുക​രി​ക്കുക. ശക്തിക്കാ​യി യഹോ​വ​യോ​ടു പ്രാർഥി​ക്കുക. സഭയുടെ പിന്തുണ തേടുക. നിങ്ങൾ നേരി​ടുന്ന പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ മൂപ്പന്മാ​രോ​ടും പക്വത​യുള്ള മറ്റ്‌ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളോ​ടും പറയാ​വു​ന്ന​താണ്‌. പിടി​ച്ചു​നിൽക്കാൻ ആവശ്യ​മായ കരുത്തു​പ​ക​രാൻ മറ്റുള്ള​വ​രു​ടെ പ്രാർഥ​ന​കൾക്കാ​കും.—എഫെ. 6:18; യാക്കോ. 5:16.

15. കുറച്ചു​കാ​ല​ത്തേക്ക്‌ പ്രസം​ഗ​വേല നിറു​ത്തി​ക്ക​ള​ഞ്ഞവർ നിരു​ത്സാ​ഹി​ത​രാ​കേ​ണ്ട​തി​ല്ലാ​ത്തത്‌ എന്തു​കൊണ്ട്‌?

¹⁵ സമ്മർദ​ത്തി​നു വഴങ്ങി കുറച്ചു​കാ​ല​ത്തേക്ക്‌ പ്രസം​ഗ​വേല നിറു​ത്തി​ക്കളഞ്ഞ ഒരാളാ​ണോ നിങ്ങൾ? എങ്കിൽ നിരു​ത്സാ​ഹി​ത​നാ​കേ​ണ്ട​തില്ല. യേശു​വി​ന്റെ മരണ​ത്തെ​ത്തു​ടർന്ന്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രും കുറച്ചു​കാ​ല​ത്തേക്ക്‌ പ്രസം​ഗ​വേല നിറു​ത്തി​ക്ക​ള​ഞ്ഞെന്ന്‌ ഓർക്കുക; പക്ഷേ, പെട്ടെ​ന്നു​തന്നെ അവർ വേല പുനരാ​രം​ഭി​ച്ചു. (മത്താ. 26:56; 28:10, 16-20) അതു​പോ​ലെ നിങ്ങളും, സംഭവി​ച്ചു​പോയ തെറ്റുകൾ ഓർത്ത്‌ നിരാ​ശ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​നു പകരം അതിൽനി​ന്നു പാഠം ഉൾക്കൊ​ള്ളു​ക​യും അത്‌ മറ്റുള്ള​വരെ ബലപ്പെ​ടു​ത്താ​നാ​യി ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുക.

16, 17. യരുശ​ലേ​മി​ലെ ക്രിസ്‌തു​ശി​ഷ്യ​ന്മാർ നടത്തിയ പ്രാർഥ​ന​യിൽനിന്ന്‌ നമുക്ക്‌ എന്തു പഠിക്കാ​നാ​കും?

¹⁶ അധികാ​ര​സ്ഥാ​ന​ത്തു​ള്ളവർ നമ്മെ അടിച്ച​മർത്തു​മ്പോൾ നാം എന്താണ്‌ പ്രാർഥി​ക്കേ​ണ്ടത്‌? പരി​ശോ​ധ​നകൾ ഒഴിവാ​ക്കി​ത്ത​രു​ന്ന​തി​നാ​യി യേശു​വി​ന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാർ പ്രാർഥി​ച്ചില്ല; കാരണം, “അവർ എന്നെ ഉപദ്ര​വി​ച്ചെ​ങ്കിൽ നിങ്ങ​ളെ​യും ഉപദ്ര​വി​ക്കും” എന്ന യേശു​വി​ന്റെ വാക്കുകൾ അവർക്ക്‌ ഓർമ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. (യോഹ. 15:20) എതിരാ​ളി​ക​ളു​ടെ ഭീഷണി​കൾ “ശ്രദ്ധി​ക്കേ​ണമേ” എന്നാണ്‌ വിശ്വ​സ്‌ത​രായ ഈ ശിഷ്യ​ന്മാർ യഹോ​വ​യോട്‌ അപേക്ഷി​ച്ചത്‌. (പ്രവൃ. 4:29) കാര്യങ്ങൾ സംബന്ധിച്ച്‌ ശരിയായ വീക്ഷണം ഉള്ളവരാ​യി​രി​ക്കാൻ ശിഷ്യ​ന്മാർക്കാ​യി; തങ്ങൾക്കു നേരിട്ട ഉപദ്രവം യഥാർഥ​ത്തിൽ പ്രവച​ന​നി​വൃ​ത്തി​യാ​ണെന്ന്‌ അവർ തിരി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു. മനുഷ്യ​ഭ​ര​ണാ​ധി​കാ​രി​കൾ എന്തുതന്നെ ചെയ്‌താ​ലും, മാതൃ​കാ​പ്രാർഥ​ന​യിൽ യേശു പഠിപ്പി​ച്ച​തു​പോ​ലെ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഇഷ്ടം നിറ​വേ​റു​മെന്ന്‌ അവർക്ക്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു.—മത്താ. 6:9, 10.

¹⁷ ദൈ​വേഷ്ടം ചെയ്യാ​നുള്ള സഹായ​ത്തി​നാ​യി ശിഷ്യ​ന്മാർ യഹോ​വ​യോ​ടു പ്രാർഥി​ച്ചു: “അങ്ങയുടെ വചനം പൂർണ​ധൈ​ര്യ​ത്തോ​ടെ പ്രസം​ഗി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കാൻ അങ്ങയുടെ ഈ ദാസരെ പ്രാപ്‌ത​രാ​ക്കേ​ണമേ.” ആ പ്രാർഥ​ന​യ്‌ക്ക്‌ യഹോവ എങ്ങനെ​യാണ്‌ ഉത്തരം കൊടു​ത്തത്‌? ഉടനെ​തന്നെ, “അവർ കൂടിവന്ന സ്ഥലം കുലുങ്ങി. എല്ലാവ​രും പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാവ്‌ നിറഞ്ഞ​വ​രാ​യി ദൈവ​വ​ചനം ധൈര്യ​ത്തോ​ടെ സംസാ​രി​ച്ചു.” (പ്രവൃ. 4:29-31) ദൈ​വേഷ്ടം നിറ​വേ​റു​ന്നത്‌ തടയാൻ യാതൊ​രു ശക്തിക്കു​മാ​വില്ല. (യശ. 55:11) വചനം പ്രസം​ഗി​ക്കു​ന്നത്‌ എത്രതന്നെ അസാധ്യ​മെന്നു തോന്നി​യാ​ലും, ശത്രു എത്രതന്നെ ശക്തനാ​ണെ​ങ്കി​ലും, ദൈവ​ത്തോ​ടു പ്രാർഥി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ ധൈര്യ​ത്തോ​ടെ ദൈവ​വ​ചനം ഘോഷി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള ശക്തി ദൈവം തരു​മെ​ന്നു​ള്ളത്‌ തീർച്ച​യാണ്‌.

18. യരുശ​ലേ​മി​ലെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ പരസ്‌പരം സഹായി​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി എന്തു ചെയ്‌തു?

¹⁸ യരുശ​ലേ​മിൽ പുതു​താ​യി രൂപം​കൊണ്ട സഭ പെട്ടെ​ന്നു​തന്നെ വളർന്ന്‌ 5,000-ത്തിലേറെ അംഗങ്ങ​ളുള്ള ഒരു സഭയാ​യി​മാ​റി.d വ്യത്യസ്‌ത പശ്ചാത്ത​ല​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നു വന്നവരാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും “ഒരേ മനസ്സും ഹൃദയ​വും ഉള്ളവരാ​യി​രു​ന്നു” ശിഷ്യ​ന്മാർ. അതെ, ചിന്താ​ഗ​തി​യിൽ ഐക്യ​മു​ള്ള​വ​രാ​യി​രു​ന്നു അവർ. (പ്രവൃ. 4:32; 1 കൊരി. 1:10) തങ്ങളുടെ ശ്രമങ്ങളെ അനു​ഗ്ര​ഹി​ക്ക​ണ​മെന്ന്‌ യഹോ​വ​യോ​ടു പ്രാർഥി​ക്കുക മാത്രമല്ല ശിഷ്യ​ന്മാർ ചെയ്‌തത്‌. അവർ ആത്മീയ​മാ​യും ആവശ്യ​മാ​യി​വ​ന്ന​പ്പോൾ ഭൗതി​ക​മാ​യും പരസ്‌പരം സഹായി​ച്ചു. (1 യോഹ. 3:16-18) ബർന്നബാസ്‌ എന്ന്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാർ വിളി​ച്ചി​രുന്ന യോ​സേഫ്‌ എന്ന ശിഷ്യൻ തനിക്കുള്ള നിലം വിറ്റ്‌ പണം മുഴുവൻ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രെ ഏൽപ്പിച്ചു. വിദൂ​ര​സ്ഥ​ല​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നു​ള്ള​വർക്ക്‌ തങ്ങളുടെ പുതിയ വിശ്വാ​സ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ കൂടു​ത​ലാ​യി മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ കുറച്ചു​നാൾകൂ​ടെ യരുശ​ലേ​മിൽ താമസി​ക്കാൻ വേണ്ട സഹായം ചെയ്‌തു​കൊ​ടു​ക്കാ​നാണ്‌ അത്തരം സംഭാ​വ​നകൾ വിനി​യോ​ഗി​ച്ചത്‌.

19. യഹോവ അനന്യാ​സി​നെ​യും സഫീറ​യെ​യും കൊന്നു​ക​ള​ഞ്ഞത്‌ എന്തു​കൊണ്ട്‌?

¹⁹ സ്ഥലം വിറ്റ്‌ പണം ദാനം ചെയ്‌ത​വ​രു​ടെ കൂട്ടത്തിൽ അനന്യാ​സും ഭാര്യ സഫീറ​യും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. ‘കിട്ടിയ പണത്തിൽ കുറെ, രഹസ്യ​മാ​യി മാറ്റി​വെ​ച്ചിട്ട്‌’ മുഴു​വ​നും ദാനം ചെയ്യു​ക​യാ​ണെന്ന്‌ അവർ നടിച്ചു. (പ്രവൃ. 5:2) യഹോവ അവരെ കൊന്നു​ക​ളഞ്ഞു; കൊടുത്ത തുക കുറഞ്ഞു​പോ​യ​തു​കൊ​ണ്ടല്ല, ദുഷ്ടലാ​ക്കോ​ടെ കൊടു​ക്കു​ക​യും ദൈവത്തെ കബളി​പ്പി​ക്കാൻ ശ്രമി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌ത​തു​കൊണ്ട്‌. അവർ ‘നുണ പറഞ്ഞതു മനുഷ്യ​നോ​ടല്ല, ദൈവ​ത്തോ​ടാ​യി​രു​ന്നു.’ (പ്രവൃ. 5:4) യേശു കുറ്റം​വി​ധിച്ച കപടഭ​ക്ത​രെ​പ്പോ​ലെ, ദൈവ​ത്തി​ന്റെ അംഗീ​കാ​രം നേടു​ന്ന​തി​നെ​ക്കാൾ മനുഷ്യ​രു​ടെ മുമ്പാകെ പേരു​ണ്ടാ​ക്കാ​നാ​യി​രു​ന്നു അനന്യാ​സും സഫീറ​യും ശ്രമി​ച്ചത്‌.—മത്താ. 6:1-3.

20. ദൈവി​ക​കാ​ര്യ​ങ്ങൾക്കു​വേണ്ടി സംഭാ​വ​നകൾ കൊടു​ക്കു​ന്നതു സംബന്ധിച്ച്‌ നാം എന്തു പഠിച്ചു?

²⁰ ഒന്നാം നൂറ്റാ​ണ്ടിൽ യരുശ​ലേ​മിൽ ഉണ്ടായി​രുന്ന ഉദാര​മ​ന​സ്‌ക​രായ വിശ്വസ്‌ത ശിഷ്യ​ന്മാ​രെ​പ്പോ​ലെ ഇന്ന്‌ ദശലക്ഷ​ക്ക​ണ​ക്കിന്‌ സാക്ഷികൾ സ്വമന​സ്സാ​ലെ​യുള്ള സംഭാ​വ​ന​ക​ളാൽ ലോക​വ്യാ​പക പ്രസം​ഗ​വേ​ലയെ പിന്തു​ണ​ച്ചു​കൊ​ണ്ടാ​ണി​രി​ക്കു​ന്നത്‌. ഈ വേലയ്‌ക്കു​വേണ്ടി സമയമോ പണമോ ചെലവ​ഴി​ക്കാൻ ആരും ആരെയും നിർബ​ന്ധി​ക്കു​ന്നില്ല. മനസ്സി​ല്ലാ​മ​ന​സ്സോ​ടെ, നിർബ​ന്ധ​ത്തി​നു വഴങ്ങി ആരും തന്നെ സേവി​ക്കാൻ യഹോവ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നില്ല. (2 കൊരി. 9:7) നമ്മുടെ സംഭാ​വ​നകൾ എത്ര വലുതാണ്‌ എന്നതല്ല യഹോവ നോക്കു​ന്നത്‌, എന്തു മനോ​ഭാ​വ​ത്തോ​ടെ കൊടു​ക്കു​ന്നു എന്നതാണ്‌. (മർക്കോ. 12:41-44) അനന്യാ​സി​നെ​യും സഫീറ​യെ​യും പോലെ സ്വാർഥ​താ​ത്‌പ​ര്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ​പേ​രി​ലോ പേരു​ണ്ടാ​ക്കാൻവേ​ണ്ടി​യോ ആയിരി​ക്ക​രുത്‌ നാം യഹോ​വയെ സേവി​ക്കു​ന്നത്‌. പകരം, പത്രോ​സി​നെ​യും യോഹ​ന്നാ​നെ​യും ബർന്നബാ​സി​നെ​യും പോലെ, ദൈവ​ത്തോ​ടും സഹമനു​ഷ്യ​നോ​ടു​മുള്ള ആത്മാർഥ സ്‌നേ​ഹ​മാ​യി​രി​ക്കണം യഹോ​വയെ സേവി​ക്കാൻ എപ്പോ​ഴും നമ്മെ പ്രചോ​ദി​പ്പി​ക്കേ​ണ്ടത്‌.—മത്താ. 22:37-40.