അവർ യഹോ​വ​യു​ടെ ഹിതം ചെയ്‌തു

വിവേ​ക​മ​തി​യായ ഒരു സ്‌ത്രീ അനർഥം ഒഴിവാ​ക്കു​ന്നു

വിവേ​ക​മ​തി​യായ ഒരു സ്‌ത്രീ ഒന്നിനും കൊള്ളാത്ത ഒരു മനുഷ്യ​നെ വിവാഹം കഴിച്ചു—അബീഗ​യി​ലി​ന്റെ​യും നാബാ​ലി​ന്റെ​യും അവസ്ഥ അതായി​രു​ന്നു. അബീഗ​യിൽ “നല്ല വിവേ​ക​മു​ള്ള​വ​ളും സുന്ദരി​യും” ആയിരു​ന്നു. നേരേ​മ​റിച്ച്‌ നാബാൽ “നിഷ്‌ഠു​ര​നും ദുഷ്‌കർമ്മി​യും” ആയിരു​ന്നു. (1 ശമൂവേൽ 25:3) ചേർച്ച​യി​ല്ലാത്ത ഈ ദമ്പതികൾ ഉൾപ്പെട്ട സംഭവ​പ​ര​മ്പ​രകൾ നിമിത്തം അവരുടെ പേര്‌ ബൈബിൾ ചരി​ത്ര​ത്തിൽ ചിര​പ്ര​തി​ഷ്‌ഠ​നേടി. അതെങ്ങ​നെ​യെന്നു നമുക്കു നോക്കാം.

വിലമ​തി​ക്ക​പ്പെ​ടാഞ്ഞ ഒരു ഉപകാരം

പൊ.യു.മു. 11-ാം നൂറ്റാ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു കാലം. ഇസ്രാ​യേ​ലി​ന്റെ ഭാവി രാജാ​വാ​യി ദാവീദ്‌ അഭി​ഷേ​കം​ചെ​യ്യ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു, എന്നാൽ ഭരിക്കു​ന്ന​തി​നു​പ​കരം അവൻ ഒളി​ച്ചോ​ടു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. അപ്പോൾ ഭരിച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രുന്ന രാജാ​വായ ശൗൽ അവനെ കൊല്ലാൻ കച്ചകെ​ട്ടി​യി​റ​ങ്ങി​യി​രി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. തത്‌ഫ​ല​മാ​യി, ഒരു അഭയാർഥി​യാ​യി ജീവി​ക്കാൻ ദാവീദ്‌ നിർബ​ന്ധി​ത​നാ​യി. യഹൂദ​യ്‌ക്കു തെക്ക്‌, സീനായി മരുഭൂ​മി​ക്കു സമീപ​മുള്ള പാരാൻ മരുഭൂ​മി​യിൽ അവനും അവന്റെ 600 സഹകാ​രി​ക​ളും ഒടുവിൽ അഭയം കണ്ടെത്തി.—1 ശമൂവേൽ 23:13; 25:1.

അവി​ടെ​യാ​യി​രി​ക്കെ, നാബാൽ എന്ന ഒരുവന്റെ ആട്ടിട​യൻമാ​രെ അവർ കണ്ടുമു​ട്ടി. കാലേ​ബി​ന്റെ വംശജ​നായ ഈ ധനാഢ്യന്‌ 3,000 ചെമ്മരി​യാ​ടു​ക​ളും 1,000 കോലാ​ടു​ക​ളും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. ഒരുപക്ഷേ പാരാനിൽനിന്ന്‌a ഏകദേശം 40 കിലോ​മീ​റ്റർമാ​ത്രം അകലെ, ഹെ​ബ്രോ​നു തെക്കുള്ള ഒരു നഗരമായ കർമ്മേ​ലിൽവെച്ച്‌ അവൻ തന്റെ ആടുക​ളു​ടെ രോമം കത്രി​ച്ചി​രു​ന്നു. മരുഭൂ​മി​യിൽക്കൂ​ടി ചുറ്റി​ക്ക​റ​ങ്ങി​യി​രുന്ന മോഷ്ടാ​ക്ക​ളിൽനിന്ന്‌ ആട്ടിൻകൂ​ട്ട​ങ്ങളെ സംരക്ഷി​ക്കാൻ ദാവീ​ദും അവന്റെ ആൾക്കാ​രും നാബാ​ലി​ന്റെ ആട്ടിട​യൻമാ​രെ സഹായി​ച്ചു.—1 ശമൂവേൽ 25:14-16.

അതിനി​ട​യിൽ, കർമ്മേ​ലിൽ ആടിന്റെ രോമം​ക​ത്രി​ക്കൽ തുടങ്ങി​യി​രു​ന്നു. ഇത്‌ സന്തോ​ഷ​ക​ര​മായ ഒരു അവസര​മാ​യി​രു​ന്നു, കർഷകന്റെ വിള​വെ​ടു​പ്പു​കാ​ലം പോലെ. തങ്ങൾക്കു​വേണ്ടി ജോലി​ചെ​യ്‌ത​വർക്ക്‌ ആടിന്റെ ഉടമകൾ പ്രതി​ഫലം നൽകുന്ന, നിർലോഭ ഔദാ​ര്യ​ത്തി​ന്റെ ഒരു സമയം​കൂ​ടി​യാ​യി​രു​ന്നു ഇത്‌. അതു​കൊണ്ട്‌, നാബാ​ലി​ന്റെ ആട്ടിൻകൂ​ട്ട​ങ്ങൾക്കു​വേണ്ടി തങ്ങൾ ചെയ്‌ത സേവന​ത്തി​ന്റെ കൂലി​യാ​യി അയാ​ളോ​ടു ഭക്ഷണം ചോദി​ക്കാൻ ദാവീദ്‌ പത്തു​പേരെ കർമ്മേൽ നഗരത്തി​ലേക്കു പറഞ്ഞയ​ച്ച​പ്പോൾ അവൻ ധിക്കാ​ര​പൂർവം പ്രവർത്തി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നില്ല.—1 ശമൂവേൽ 25:4-9.

നാബാ​ലി​ന്റെ പ്രതി​ക​രണം ഒട്ടും ഔദാ​ര്യ​പൂർവ​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. “ദാവീദ്‌ ആർ?” അവൻ പുച്ഛസ്വ​ര​ത്തിൽ ചോദി​ച്ചു. എന്നിട്ട്‌, ദാവീ​ദും അവന്റെ ആൾക്കാ​രും ഒളി​ച്ചോ​ടിയ ദാസൻമാർ മാത്ര​മാ​ണെന്ന്‌ സൂചി​പ്പി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ അവൻ ചോദി​ച്ചു: “ഞാൻ എന്റെ അപ്പവും വെള്ളവും എന്റെ ആടുകളെ രോമം കത്രി​ക്കു​ന്ന​വർക്കാ​യി ഒരുക്കിയ മാംസ​വും എടുത്തു എവിടു​ത്തു​കാർ എന്നു അറിയാ​ത്ത​വർക്കു കൊടു​ക്കു​മോ?” ദാവീദ്‌ ഇതു കേട്ട​പ്പോൾ തന്റെ ആൾക്കാ​രോ​ടു പറഞ്ഞു: “എല്ലാവ​രും വാൾ അരെക്കു കെട്ടി​ക്കൊൾവിൻ.” ഏകദേശം 400 പേർ യുദ്ധത്തി​നാ​യി ഒരുങ്ങി.—1 ശമൂവേൽ 25:10-13.

അബീഗ​യി​ലി​ന്റെ വിവേകം

നാബാ​ലി​ന്റെ നിന്ദാ​പൂർവ​ക​മായ സംസാരം അയാളു​ടെ ഭാര്യ​യായ അബീഗ​യി​ലി​ന്റെ ശ്രദ്ധയിൽപ്പെട്ടു. നാബാ​ലി​നു​വേണ്ടി കാര്യാ​ദി​ക​ളിൽ ഇടപെട്ട്‌ ഒരു സമാധാ​ന​സ്ഥാ​പ​ക​യാ​യി അവൾ വർത്തി​ക്കു​ന്നത്‌ ഒരുപക്ഷേ ഇത്‌ ആദ്യമ​ല്ലാ​യി​രി​ക്കാം. എന്തായി​രു​ന്നാ​ലും, അബീഗ​യിൽ താമസം​വി​നാ പ്രവർത്തി​ച്ചു. നാബാ​ലി​നോ​ടു പറയാതെ അവൾ, അഞ്ച്‌ ചെമ്മരി​യാ​ടു​ക​ളും ധാരാളം ആഹാര​വും ഉൾപ്പെ​ടെ​യുള്ള, ഭക്ഷ്യവ​സ്‌തു​ക്കൾ ശേഖരിച്ച്‌ മരുഭൂ​മി​യി​ലുള്ള ദാവീ​ദി​നെ കാണാ​നാ​യി പുറ​പ്പെട്ടു.—1 ശമൂവേൽ 25:18-20.

ദാവീ​ദി​നെ കണ്ടയു​ടനെ അബീഗ​യിൽ സാഷ്ടാം​ഗം നമസ്‌ക​രി​ച്ചു. “ദുസ്സ്വ​ഭാ​വി​യായ ഈ നാബാ​ലി​നെ യജമാനൻ ഗണ്യമാ​ക്ക​രു​തേ,” അവൾ അപേക്ഷി​ച്ചു. “ഇപ്പോൾ യജമാ​നന്റെ അടുക്കൽ അടിയൻ കൊണ്ടു​വ​ന്നി​രി​ക്കുന്ന ഈ കാഴ്‌ച യജമാ​നന്റെ പരിചാ​ര​ക​രായ ബാല്യ​ക്കാർക്കു ഇരിക്കട്ടെ.” അവൾ കൂട്ടി​ച്ചേർത്തു: “[നാബാ​ലി​നോ​ടു ബന്ധപ്പെട്ട സാഹച​ര്യം നിമിത്തം] ചഞ്ചലവും മനോ​വ്യ​ഥ​യും യജമാ​നന്നു ഉണ്ടാ”കാതി​രി​ക്കട്ടെ. ഇവിടെ “ചഞ്ചലം” എന്ന്‌ പരിഭാ​ഷ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കുന്ന എബ്രായ പദം മനസ്സാ​ക്ഷി​ക്കു​ത്തി​നെ അർഥമാ​ക്കു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌, പിന്നീടു ഖേദി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രു​മാ​യി​രുന്ന നടപടി തിടു​ക്കം​കൂ​ട്ടി എടുക്കു​ന്ന​തി​നെ​തി​രെ അബീഗ​യിൽ ദാവീ​ദി​നു മുന്നറി​യി​പ്പു നൽകി.—1 ശമൂവേൽ 25:23-31.

ദാവീദ്‌ അബീഗ​യി​ലി​നെ ശ്രദ്ധി​ച്ചു​കേട്ടു. “നിന്റെ വിവേകം സ്‌തു​ത്യം; രക്തപാ​ത​ക​വും സ്വന്തക​യ്യാൽ പ്രതി​കാ​ര​വും ചെയ്യാ​ത​വണ്ണം എന്നെ ഇന്നു തടുത്തി​രി​ക്കുന്ന നീയും അനു​ഗ്ര​ഹി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടവൾ” എന്ന്‌ അവൻ അവളോ​ടു പറഞ്ഞു. “നീ ബദ്ധപ്പെട്ടു എന്നെ എതി​രേ​ററു വന്നിരു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കിൽ നേരം പുലരു​മ്പോ​ഴേക്കു പുരുഷ പ്രജ​യൊ​ന്നും [“മതിലി​നു​നേരേ മൂത്ര​മൊ​ഴി​ക്കുന്ന ഒരുവ​നും,” NW] നാബാ​ലി​ന്നു ശേഷി​ക്ക​യി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു.”b—1 ശമൂവേൽ 25:32-34.

നമുക്കുള്ള പാഠങ്ങൾ

ആവശ്യ​മാ​യി വരു​മ്പോൾ ഉചിത​മാ​യി മുൻകൈ എടുക്കു​ന്നതു ദൈവ​ഭ​ക്തി​യുള്ള ഒരു സ്‌ത്രീ​യെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം യാതൊ​രു പ്രകാ​ര​ത്തി​ലും തെറ്റ​ല്ലെന്ന്‌ ഈ ബൈബിൾ വിവരണം പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്നു. അബീഗ​യിൽ തന്റെ ഭർത്താ​വായ നാബാ​ലി​ന്റെ ആഗ്രഹ​ത്തി​നു വിരു​ദ്ധ​മാ​യി പ്രവർത്തി​ച്ചു. എന്നാൽ ഇതി​നെ​പ്രതി ബൈബിൾ അവളെ കുറ്റം വിധി​ക്കു​ന്നില്ല. നേരേ​മ​റിച്ച്‌, വിവേ​ക​വും പ്രാ​യോ​ഗി​ക​ബു​ദ്ധി​യു​മുള്ള ഒരു സ്‌ത്രീ​യെ​ന്ന​നി​ല​യിൽ അത്‌ അവളെ പ്രകീർത്തി​ക്കു​ന്നു. ഈ പ്രതി​സന്ധി ഘട്ടത്തിൽ മുൻകൈ എടുത്തു​കൊണ്ട്‌ അബീഗ​യിൽ അനേക​രു​ടെ ജീവൻ രക്ഷിച്ചു.

ഒരു ഭാര്യ സാധാ​ര​ണ​ഗ​തി​യിൽ ദൈവിക കീഴ്‌പെ​ട​ലി​ന്റെ ആത്മാവു പ്രകട​മാ​ക്ക​ണ​മെ​ങ്കി​ലും, ശരിയായ തത്ത്വങ്ങൾ അപകട​ത്തി​ലാ​യി​രി​ക്കു​മ്പോൾ അവൾ ഉചിത​മാ​യും തന്റെ ഭർത്താ​വി​നോ​ടു വിയോ​ജി​ച്ചേ​ക്കാം. തീർച്ച​യാ​യും, അവൾ “സൌമ്യ​ത​യും സാവധാ​ന​ത​യു​മുള്ള മനസ്സു” നിലനിർത്താൻ പരി​ശ്ര​മി​ക്കണം. വിദ്വേ​ഷ​മോ അഹങ്കാ​ര​മോ മത്സരബു​ദ്ധി​യോ നിമിത്തം അവൾ സ്വത​ന്ത്ര​മാ​യി പ്രവർത്തി​ക്ക​രുത്‌. (1 പത്രൊസ്‌ 3:4) എന്നാൽ, തികച്ചും ബുദ്ധി​ശൂ​ന്യ​മാ​ണെന്ന്‌ അല്ലെങ്കിൽ ബൈബിൾ തത്ത്വങ്ങ​ളു​ടെ ലംഘന​മാ​ണെന്ന്‌ തനിക്ക്‌ അറിയാ​വുന്ന എന്തെങ്കി​ലും ചെയ്യാൻ താൻ നിർബ​ന്ധി​ത​യാ​ണെന്ന്‌ ദൈവ​ഭ​ക്തി​യുള്ള ഒരു ഭാര്യ ചിന്തി​ക്ക​രുത്‌. സത്യമാ​യും, അബീഗ​യി​ലി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള വിവരണം, സ്‌ത്രീ​കളെ ബൈബിൾ വെറും അടിമ​ക​ളാ​യി ചിത്രീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു​വെന്നു ശഠിക്കു​ന്ന​വർക്കെ​തി​രെ ശക്തമാ​യൊ​രു വാദമു​ഖം പ്രദാനം ചെയ്യുന്നു.

ഈ വിവരണം ആത്മനി​യ​ന്ത്ര​ണ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചും നമ്മെ പഠിപ്പി​ക്കു​ന്നു. ചില അവസര​ങ്ങ​ളിൽ ദാവീദ്‌ ഈ ഗുണം തികഞ്ഞ അളവിൽ പ്രകട​മാ​ക്കി. ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ത്തിന്‌, ശൗൽ രാജാ​വി​നെ കൊല്ലാൻ പറ്റിയ അവസരം ദാവീ​ദിന്‌ ലഭിച്ച​പ്പോൾ, ശൗലിന്റെ മരണം അവനു സമാധാ​നം കൈവ​രു​ത്തു​മാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടു​പോ​ലും പ്രതി​കാ​ര​ദാ​ഹി​യായ രാജാ​വി​നെ കൊല്ലാൻ അവൻ വിസമ്മ​തി​ച്ചു. (1 ശമൂവേൽ 24:2-7) നേരേ​മ​റിച്ച്‌, നാബാൽ അവനെ അവഹേ​ള​നാ​പൂർവം തള്ളിക്ക​ള​ഞ്ഞ​പ്പോൾ ദാവീദ്‌ വരും​വ​രാ​യ്‌കകൾ കണക്കി​ലെ​ടു​ക്കാ​തെ പ്രതി​കാ​രം ചെയ്യാൻ നിശ്ചയി​ച്ചു. “ആർക്കും തിന്മെക്കു പകരം, തിന്മ ചെയ്യാ”തിരി​ക്കാൻ കഠിന​ശ്രമം ചെയ്യുന്ന ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്കുള്ള വ്യക്തമാ​യൊ​രു മുന്നറി​യി​പ്പാ​ണിത്‌. എല്ലാ സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ലും അവർ പൗലൊ​സി​ന്റെ ഉദ്‌ബോ​ധനം പിൻപ​റ്റണം: “കഴിയു​മെ​ങ്കിൽ നിങ്ങളാൽ ആവോളം സകലമ​നു​ഷ്യ​രോ​ടും സമാധാ​ന​മാ​യി​രി​പ്പിൻ. പ്രിയ​മു​ള്ള​വരേ, നിങ്ങൾ തന്നേ പ്രതി​കാ​രം ചെയ്യാതെ ദൈവ​കോ​പ​ത്തി​ന്നു ഇടം​കൊ​ടു​പ്പിൻ.”—റോമർ 12:17-19.

[അടിക്കു​റി​പ്പു​കൾ]

[15-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

അബീഗയിൽ ദാവീ​ദി​നു സമ്മാനങ്ങൾ കൊണ്ടു​വ​രു​ന്നു