റോമി​ലെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്ക്‌ വാർത്ത​ക​ളിൽ ഏററവും മെച്ചമാ​യത്‌ ലഭിക്കു​ന്നു

പാപി​യായ ഒരു മനുഷ്യന്‌ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ദൃഷ്‌ടി​ക​ളിൽ നീതി​മാ​നാ​യി​ത്തീ​രു​ന്ന​തി​നും അങ്ങനെ നിത്യ​ജീ​വൻ ലഭിക്കു​ന്ന​തി​നും എങ്ങനെ കഴിയും? ഈ പ്രശ്‌നം നമ്മുടെ പൊതു​യു​ഗ​ത്തി​ന്റെ ഒന്നാം നൂററാ​ണ്ടിൽ ചൂടു​പി​ടിച്ച ചർച്ചകൾക്ക്‌ ഇടയാക്കി. നിങ്ങൾക്ക്‌ അതിന്റെ ഉത്തരമ​റി​യാ​മോ? നിങ്ങൾക്ക്‌ അറിയാ​മെ​ങ്കി​ലും ഇല്ലെങ്കി​ലും ഈ പ്രശ്‌നം സംബന്ധിച്ച്‌ നിങ്ങൾ റോമർ എന്ന ബൈബിൾ പുസ്‌ത​ക​ത്തി​ലെ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോ​സി​ന്റെ മുന്തിയ വിവരണം വായി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ നിങ്ങ​ളോ​ടു​തന്നെ കടപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. അപ്രകാ​രം ചെയ്യു​ന്ന​തി​നാൽ വിശ്വാ​സ​വും പ്രവർത്തി​ക​ളും നീതി​യും ജീവനും തമ്മിൽ സ്ഥിതി​ചെ​യ്യുന്ന ജീവത്‌പ്ര​ധാ​ന​മായ ബന്ധത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ നിങ്ങളെ സഹായി​ക്കും.

പൗലോ​സും റോമി​ലെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളും

റോമർ എന്ന പുസ്‌തകം ക്രി. വ. ഏതാണ്ട്‌ 56ൽ പൗലോസ്‌ റോമി​ലെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്ക്‌ എഴുതിയ ഒരു ലേഖന​മാണ്‌. അവൻ എന്തു​കൊണ്ട്‌ ആ ലേഖന​മെ​ഴു​തി? പൗലോസ്‌ ക്രി. വ. 56ൽ റോം സന്ദർശി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും അവൻ തന്റെ ലേഖന​ത്തിൽ അവരിൽ പലരെ​യും പേരിൽ സംബോ​ധന ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്ന​തിൽ നിന്നും അവൻ അവിടു​ത്തെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളിൽ പലരെ​യും അറിഞ്ഞി​രു​ന്നു എന്നു വ്യക്തമാണ്‌. കൂടാതെ, പൗലോസ്‌ റോമി​ലെ തന്റെ ക്രിസ്‌തീയ സഹോ​ദ​രൻമാർക്ക്‌ പ്രോൽസാ​ഹനം നൽകു​ന്ന​തിന്‌ അവിടെ പോകാൻ വളരെ​യ​ധി​കം ആഗ്രഹി​ച്ചു, അവൻ സ്‌പെ​യി​നി​ലേ​ക്കുള്ള തന്റെ നിർദ്ദിഷ്ട മിഷന​റി​യാ​ത്രാ മദ്ധ്യെ തങ്ങുന്ന​തി​നുള്ള ഒരു സ്ഥലമായി റോമി​നെ ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ആസൂ​ത്രണം ചെയ്‌തി​രു​ന്ന​താ​യി തോന്നു​ക​യും ചെയ്യുന്നു.—റോമർ 1:11, 12; 15:22-24.

എന്നിരു​ന്നാ​ലും ഈ ലേഖനം എഴുതു​ന്ന​തിൽ പൗലോ​സി​ന്റെ മുഖ്യ ഉദ്ദേശ്യം ആളുകൾക്ക്‌ ജീവനി​ലേക്കു നയിക്കുന്ന നീതീ​ക​രണം ലഭിക്കാൻ കഴിയു​ന്ന​തെ​ങ്ങനെ? എന്ന സുപ്ര​ധാന ചോദ്യ​ത്തിന്‌ ഉത്തരം കൊടു​ക്കുക എന്നതാ​യി​രു​ന്നു. ആ ഉത്തരം വാർത്ത​ക​ളിൽ ഏററവും മെച്ച​പ്പെ​ട്ട​താ​യി​ത്തീർന്നു. നീതി വിശ്വാ​സ​ത്തി​ന്റെ അടിസ്ഥാ​ന​ത്തിൽ കണക്കാ​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു. പൗലോസ്‌ ഇപ്രകാ​രം എഴുതി​യ​പ്പോൾ ഈ ആശയം പറയു​ക​യും അവന്റെ ലേഖന​ത്തി​ന്റെ വിഷയ​മാ​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു: “എനിക്കു സുവാർത്ത​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു ലജ്ജയില്ല; അത്‌ യഥാർത്ഥ​ത്തിൽ, വിശ്വ​സി​ക്കുന്ന ഏവനും ആദ്യം യഹൂദ​നും പിന്നെ യവനനും രക്ഷക്കായി ദൈവ​ശ​ക്തി​യാ​കു​ന്നു; എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ അതിൽ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നീതി വിശ്വാ​സം ഹേതു​വാ​യും വിശ്വാ​സ​ത്തി​നാ​യും വെളി​പ്പെ​ടു​ത്ത​പ്പെ​ടു​ന്നു, ‘നീതി​മാൻ—വിശ്വാ​സ​ത്താൽ അവൻ ജീവി​ക്കും’ എന്ന്‌ എഴുതി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ തന്നെ.”—റോമർ 1:16, 17.

വിശ്വാ​സ​വും ന്യായ​പ്ര​മാണ നിയമ​വും

ഒന്നാം നൂററാ​ണ്ടിൽ എല്ലാവ​രും നീതി വിശ്വാ​സ​ത്താൽ കണക്കി​ട​പ്പെ​ടു​ന്നു​വെന്ന്‌ സമ്മതി​ച്ചി​രു​ന്നില്ല. ഒരു നാമമാ​ത്ര​മായ ന്യൂന​പക്ഷം അതി​നെ​ക്കാൾ അധികം ആവശ്യ​മാ​ണെന്ന്‌ ശഠിച്ചു. മോ​ശൈക ന്യായ​പ്ര​മാ​ണം യഹോ​വ​യല്ലേ പ്രദാനം ചെയ്‌തത്‌? ആ നിശ്വസ്‌ത കരുത​ലി​നു കീഴ്‌പ്പെ​ടാത്ത ആർക്കെ​ങ്കി​ലും എങ്ങനെ നീതീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ടാൻ കഴിയു​മാ​യി​രു​ന്നു? (ഗലാത്യർ 4:9-11, 21; 5:2 കാണുക.) ക്രി. വ. 49ൽ ന്യായ​പ്ര​മാ​ണ​നി​യമം പ്രമാ​ണി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ സംബന്ധിച്ച പ്രശ്‌നം യരുശ​ലേ​മി​ലെ ഭരണസം​ഘ​ത്താൽ ചർച്ച​ചെ​യ്യ​പ്പെ​ടു​ക​യും സുവാർത്ത സ്വീക​രിച്ച വിജാ​തീ​യർ പരിച്‌ഛേ​ദ​ന​യേൽക്കു​ക​യൊ യഹൂദ ന്യായ​പ്ര​മാ​ണ​നി​യ​മ​ത്തി​ന്റെ നിബന്ധ​ന​കൾക്കു കീഴ്‌പ്പെ​ടു​ക​യോ ചെയ്യേ​ണ്ട​തില്ല എന്ന്‌ അവർ തീരു​മാ​നി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു.—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 15:1, 2, 28, 29.

ഏതാണ്ട്‌ ഏഴുവർഷ​ങ്ങൾക്കു​ശേഷം പൗലോസ്‌, ആ സുപ്ര​ധാന തീരു​മാ​നത്തെ പിൻതാ​ങ്ങി​ക്കൊണ്ട്‌ റോമർക്കുള്ള തന്റെ ലേഖനം എഴുതി. തീർച്ച​യാ​യും അവൻ കൂടു​ത​ലാ​യി പോയി. ന്യായ​പ്ര​മാണ നിയമം വിജാ​തീയ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്കു മാത്രമല്ല ആവശ്യ​മി​ല്ലാ​തി​രു​ന്നത്‌ എന്നാൽ, അതിന്റെ അനുസ​ര​ണത്തെ ആശ്രയി​ച്ചി​രുന്ന യഹൂദൻമാ​രും ജീവനു​വേണ്ടി നീതി​മാൻമാർ എന്ന്‌ പ്രഖ്യാ​പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു.

വിശ്വാ​സ​ത്താൽ നീതീ​ക​ര​ണം

നിങ്ങൾ റോമാ​ലേ​ഖനം വായി​ക്കു​മ്പോൾ പൗലോസ്‌ എങ്ങനെ തന്റെ പ്രസ്‌താ​വ​ന​കളെ പിന്താ​ങ്ങു​ന്ന​തിന്‌ എബ്രാ​യ​തി​രു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളിൽ നിന്ന്‌ അനേകം ഉദ്ധരണി​കൾ ഉപയോ​ഗി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ തന്റെ ന്യായം ശ്രദ്ധാ​പൂർവ്വം കെട്ടു​പ​ണി​ചെ​യ്‌തു എന്ന്‌ ശ്രദ്ധി​ക്കും. തന്റെ നിശ്വസ്‌ത ഉപദേശം അംഗീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ പ്രയാ​സ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നേ​ക്കാ​വുന്ന യഹൂദൻമാ​രോട്‌ സംസാ​രി​ച്ച​പ്പോൾ അവൻ പ്രീതി​യും പരിഗ​ണ​ന​യും പ്രകട​മാ​ക്കി. (റോമർ 3:1, 2; 9:1-3) എന്നിരു​ന്നാ​ലും, അവൻ തന്റെ ന്യായം ശ്രദ്ധേ​യ​മായ വ്യക്തത​യോ​ടും അവിതർക്കി​ത​മായ യുക്തി​യോ​ടും കൂടെ അവതരി​പ്പി​ക്കു​ന്നു.

റോമാ​ലേ​ഖ​ന​ത്തിൽ പൗലോസ്‌ 1 മുതൽ 4 വരെയുള്ള അദ്ധ്യാ​യ​ങ്ങ​ളിൽ എല്ലാവ​രും പാപത്തി​ന്റെ കുററ​ക്കാ​രാ​ണെ​ന്നുള്ള യാഥാർത്ഥ്യ​ത്തോ​ടെ തുടങ്ങു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ മനുഷ്യർ നീതി​മാൻമാ​രാ​യി പ്രഖ്യാ​പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​നുള്ള മാർഗ്ഗം വിശ്വാ​സ​ത്തി​ന്റെ അടിസ്ഥാ​ന​ത്തിൽ മാത്ര​മാണ്‌. യഹൂദൻമാർ മോ​ശൈക ന്യായ​പ്ര​മാ​ണ​നി​യമം അനുസ​രി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ നീതി​മാൻമാ​രാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ പരി​ശ്ര​മി​ച്ചു എന്നതു സത്യമാണ്‌. എന്നാൽ അവർ പരാജ​യ​പ്പെട്ടു. അതു​കൊണ്ട്‌ പൗലോസ്‌ ധൈര്യ​പൂർവം പറയുന്നു: “യഹൂദൻമാ​രും യവനൻമാ​രും എല്ലാം പാപത്തിൻ കീഴി​ലാണ്‌.” അവൻ ജനസമ്മ​തി​യി​ല്ലാത്ത ഈ സത്യം അനേകം തിരു​വെ​ഴുത്ത്‌ ഉദ്ധരണി​കൾ ഉപയോ​ഗി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ തെളി​യി​ക്കു​ന്നു.—റോമർ 3:9.

“ന്യായ​പ്ര​മാ​ണ​ത്തി​ന്റെ പ്രവർത്തി​ക​ളാൽ ഒരു ജഡവും നീതി​മാൻ എന്ന്‌ പ്രഖ്യാ​പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യി​ല്ലാ”ത്തതിനാൽ എന്തു പ്രത്യാ​ശ​യാ​ണു​ള്ളത്‌? ദൈവം മനുഷ്യ​രെ യേശു​വി​ന്റെ മറുവി​ലാ​യാ​ഗ​ത്തി​ന്റെ അടിസ്ഥാ​ന​ത്തിൽ ഒരു സൗജന്യ ദാനമാ​യി നീതി​മാൻമാ​രെന്നു പ്രഖ്യാ​പി​ക്കും. (റോമർ 3:20, 24) അവർക്ക്‌ അത്‌ ഉപകരി​ക്ക​ണ​മെ​ങ്കിൽ അവർക്ക്‌ ആ യാഗത്തിൽ വിശ്വാ​സ​മു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കണം. മനുഷ്യർ വിശ്വാ​സ​ത്തി​ന്റെ അടിസ്ഥാ​ന​ത്തിൽ നീതി​മാൻമാർ എന്നു പ്രഖ്യാ​പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു എന്ന ഈ ഉപദേശം പുതു​മ​യുള്ള എന്തെങ്കി​ലു​മാ​ണോ? അശേഷമല്ല. അബ്രഹാം തന്നെയും ന്യായ​പ്ര​മാ​ണ​നി​യമം നിലവിൽ വരുന്ന​തി​നു​മു​മ്പു പോലും അവന്റെ വിശ്വാ​സം മൂലം നീതി​മാൻ എന്നു പ്രഖ്യാ​പി​ക്ക​പ്പെട്ടു.—റോമർ 4:3.

വിശ്വാ​സ​ത്തി​ന്റെ പ്രാധാ​ന്യം സ്ഥാപി​ച്ച​ശേഷം 5-ാം അദ്ധ്യാ​യ​ത്തിൽ പൗലോസ്‌ ക്രിസ്‌തീയ വിശ്വാ​സ​ത്തി​ന്റെ അടിസ്ഥാ​നം വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു. യേശു​വാണ്‌ തന്റെ നീതി​യുള്ള ഗതിയാൽ അവനിൽ വിശ്വാ​സ​മു​ള്ള​വ​രു​ടെ​മേ​ലുള്ള ആദാമി​ന്റെ പാപത്തി​ന്റെ ചീത്തഫ​ലങ്ങൾ റദ്ദു​ചെ​യ്യു​ന്നത്‌. അങ്ങനെ, “നീതീ​ക​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ ഒരു പ്രവർത്ത​ന​ത്താൽ,” മോ​ശൈക നിയമ​ത്തി​ന്റെ അനുസ​ര​ണ​ത്താ​ലല്ല, “എല്ലാത്തരം ആളുകൾക്കു​മുള്ള ഫലം ജീവനു​വേണ്ടി തങ്ങളെ നീതി​മാൻമാർ ആയി പ്രഖ്യാ​പി​ക്കു​ന്നു എന്നതാണ്‌.”—റോമർ 5:18.

എതിർപ്പു​കൾക്ക്‌ മറുപടി പറയുന്നു

ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ ന്യായ​പ്ര​മാണ നിയമ​ത്തിൻ കീഴി​ല​ല്ലെ​ങ്കിൽ മുന്നോ​ട്ടു​പോ​യി പാപങ്ങൾ ചെയ്യു​ന്ന​തി​നും ഏതെങ്കി​ലും വിധത്തിൽ നീതി​മാൻമാ​രാ​യി പ്രഖ്യാ​പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും ദൈവ​ത്തി​ന്റെ അനർഹ​ദ​യക്കു നന്ദി പറയു​ക​യും ചെയ്യു​ന്ന​തിൽ നിന്ന്‌ അവരെ തടയാൻ എന്താണു​ള്ളത്‌? പൗലോസ്‌ ഈ തടസ്സവാ​ദ​ത്തിന്‌ റോമർ 6-ാം അദ്ധ്യാ​യ​ത്തിൽ മറുപടി പറയുന്നു. ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ തങ്ങളുടെ മുൻകാല പാപഗതി സംബന്ധിച്ച്‌ മരിച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. യേശു​വി​ലുള്ള അവരുടെ പുതു​ജീ​വൻ തങ്ങളുടെ ജഡിക ബലഹീ​ന​ത​ക​ളോട്‌ പോരാ​ടാൻ കടപ്പാ​ടു​ള്ള​വ​രാ​ക്കു​ന്നു. “പാപം നിങ്ങളു​ടെ മർത്ത്യ​ശ​രീ​ര​ങ്ങ​ളിൽ രാജാ​വാ​യി തുടർന്ന്‌ ഭരിക്കാൻ അനുവ​ദി​ക്ക​രുത്‌.”—റോമർ 6:12.

എന്നാൽ കുറഞ്ഞ​പക്ഷം യഹൂദൻമാർ മോ​ശൈക ന്യായ​പ്ര​മാ​ണ​ത്തിൽ പിടിച്ചു നിൽക്കേ​ണ്ട​തല്ലേ? 7-ാം അദ്ധ്യാ​യ​ത്തിൽ പൗലോസ്‌ സംഗതി ഇതല്ല എന്ന്‌ ശ്രദ്ധാ​പൂർവ്വം വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു. ഒരു വിവാ​ഹിത സ്‌ത്രീ തന്റെ ഭർത്താവു മരിക്കു​മ്പോൾ അവളുടെ ഭർത്തൃ​പ്ര​മാ​ണ​ത്തിൽ നിന്ന്‌ സ്വത​ന്ത്ര​യാ​കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ തന്നെ, യേശു​വി​ന്റെ മരണം വിശ്വ​സി​ക്കുന്ന യഹൂദൻമാ​രെ ന്യായ​പ്ര​മാ​ണ​ത്തി​നു കീഴ്‌പ്പെ​ടു​ന്ന​തിൽ നിന്ന്‌ സ്വത​ന്ത്ര​രാ​ക്കു​ന്നു. പൗലോസ്‌ ഇപ്രകാ​രം പറയുന്നു: “നിങ്ങളും ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ ശരീരം മുഖാ​ന്തരം ന്യായ​പ്ര​മാ​ണം സംബന്ധിച്ച്‌ മരിച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.”—റോമർ 7:4.

ഇതിന്റെ അർത്ഥം ന്യായ​പ്ര​മാ​ണ​ത്തിന്‌ എന്തെങ്കി​ലും തെററു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു എന്നാണോ? ഒരു വിധത്തി​ലു​മല്ല. ന്യായ​പ്ര​മാ​ണ​നി​യമം പൂർണ്ണ​ത​യു​ള്ള​താ​യി​രു​ന്നു. പ്രശ്‌നം, അപൂർണ്ണ​മ​നു​ഷ്യർക്ക്‌ ന്യായ​പ്ര​മാ​ണം അനുസ​രി​ക്കാൻ കഴിയു​മാ​യി​രു​ന്നില്ല എന്നതാ​യി​രു​ന്നു. “ന്യായ​പ്ര​മാ​ണം ആത്മീയ​മാ​ണെന്നു നാം അറിയു​ന്നു,” പൗലോസ്‌ എഴുതി, “എന്നാൽ ഞാൻ ജഡികൻ, പാപത്തിൻ കീഴിൽ വിൽക്ക​പ്പെ​ട്ടവൻ.” അപൂർണ്ണ​നായ ഒരു മനുഷ്യന്‌ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പൂർണ്ണ​ത​യുള്ള ന്യായ​പ്ര​മാ​ണ​നി​യമം അനുസ​രി​ക്കാൻ കഴിയു​ക​യില്ല, അതു​കൊണ്ട്‌ അതിനാൽ കുററം വിധി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു. അപ്പോൾ, “ക്രിസ്‌തു​യേ​ശു​വി​നോട്‌ ഐക്യ​ത്തി​ലു​ള്ള​വർക്ക്‌ ശിക്ഷാ​വി​ധി​യില്ല” എന്നത്‌ എത്ര അതിശ​യ​കരം! അഭിഷിക്ത ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പുത്രൻമാ​രാ​യി​ത്തീ​രു​ന്ന​തിന്‌ ആത്മാവി​നാൽ ദത്തെടു​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. യഹോ​വ​യു​ടെ ആത്മാവ്‌ ജഡത്തിന്റെ അപൂർണ്ണ​ത​ക​ളോട്‌ മല്ലയുദ്ധം നടത്തു​ന്ന​തിന്‌ അവരെ സഹായി​ക്കു​ന്നു. “ദൈവ​ത്തി​ന്റെ തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​വർക്കെ​തി​രെ ആർ കുററം ചുമത്തും? ദൈവ​മാണ്‌ അവരെ നീതി​മാൻമാ​രാ​യി പ്രഖ്യാ​പി​ക്കു​ന്നത്‌.” (റോമർ 7:14, 8:1, 33) ദൈവ​സ്‌നേ​ഹ​ത്തിൽ നിന്ന്‌ അവരെ വേർപെ​ടു​ത്താൻ യാതൊ​ന്നി​നും സാദ്ധ്യമല്ല.

നീതി​യും ജഡിക​യ​ഹൂ​ദൻമാ​രും

ന്യായ​പ്ര​മാ​ണം മേലാൽ ആവശ്യ​മി​ല്ലെ​ങ്കിൽ ഇത്‌ ഇസ്രാ​യേൽ ജനതയെ എവിടെ നിർത്തു​ന്നു? ഇസ്രാ​യേ​ലി​ന്റെ പുന:സ്ഥിതീ​ക​രണം വാഗ്‌ദത്തം ചെയ്യുന്ന തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളെ​ല്ലാം സംബന്ധി​ച്ചെന്ത്‌? ഈ ചോദ്യ​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം റോമർ 9 മുതൽ 11വരെയുള്ള അദ്ധ്യാ​യ​ങ്ങ​ളിൽ പരിഗ​ണി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. എബ്രായ തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ, ഇസ്രാ​യേ​ലിൽ ഒരു ന്യൂന​പക്ഷം മാത്രമേ രക്ഷിക്ക​പെ​ടു​ക​യു​ള്ളു എന്നും ദൈവം തന്റെ ശ്രദ്ധ ജനതക​ളി​ലേക്ക്‌ തിരി​ക്കു​മെ​ന്നും മുൻകൂ​ട്ടി പറഞ്ഞു. ഇതിനു ചേർച്ച​യാ​യി ഇസ്രാ​യേ​ലി​ന്റെ രക്ഷയെ സംബന്ധിച്ച പ്രവച​നങ്ങൾ ജഡിക ഇസ്രാ​യേ​ലി​നാ​ലല്ല പിന്നെ​യോ വിശ്വ​സി​ക്കുന്ന ജഡിക ഇസ്രാ​യേൽ കേന്ദ്ര​ബി​ന്ദു​വാ​യി വരുന്ന​തും പരമാർത്ഥ​ഹൃ​ദ​യ​രായ വിജാ​തീ​യ​രാൽ പൂർത്തീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​തു​മായ ക്രിസ്‌തീയ സഭയാൽ നിവൃ​ത്തി​ക്ക​പ്പെ​ടും.—റോമർ 10:19-21; 11:1, 5, 17-24.

നീതി​യു​ടെ തത്വങ്ങൾ

റോമർ 12 മുതൽ 15 വരെയുള്ള അദ്ധ്യാ​യ​ങ്ങ​ളിൽ പൗലോസ്‌ അഭിഷിക്ത ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്ക്‌ തങ്ങളെ നീതി​മാൻമാ​രെന്നു പ്രഖ്യാ​പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​തി​നു ചേർച്ച​യാ​യി ജീവി​ക്കാൻ കഴിയുന്ന ചില പ്രാ​യോ​ഗിക വിധങ്ങൾ സംബന്ധി​ച്ചു തുടർന്നു വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു. ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ത്തിന്‌ അവൻ പറയുന്നു: “നിങ്ങളു​ടെ ശരീര​ങ്ങളെ ജീവനും വിശു​ദ്ധി​യും ദൈവ​ത്തി​നു സ്വീകാ​ര്യ​വും ആയ യാഗമാ​യി നിങ്ങളു​ടെ ചിന്താ​ശ​ക്തി​യോ​ടു​കൂ​ടിയ ഒരു വിശു​ദ്ധ​സേ​വ​ന​മാ​യി അർപ്പി​ക്കുക. ഈ വ്യവസ്ഥി​തിക്ക്‌ അനുരൂ​പ​മാ​കു​ന്ന​തി​നെ ഉപേക്ഷി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ നിങ്ങളു​ടെ മനസ്സു പുതുക്കി രൂപാ​ന്ത​ര​പ്പെ​ടു​ക​യും ചെയ്യുക.” (റോമർ 12:1, 2) നാം നൻമയു​ടെ ശക്തിയിൽ ആശ്രയി​ക്കണം, തിൻമ​യോട്‌ തിൻമ​കൊണ്ട്‌ പോരാ​ടു​ക​യു​മ​രുത്‌. “നിങ്ങൾ തിൻമ​യാൽ നിങ്ങ​ളെ​ത്തന്നെ തോൽപ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടാൻ അനുവ​ദി​ക്ക​രുത്‌, എന്നാൽ നൻമയാൽ തിൻമയെ ജയിച്ച​ട​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കുക,” എന്ന്‌ പൗലോസ്‌ എഴുതി.—റോമർ 12:21.

പൗലോ​സി​ന്റെ നാളിൽ റോമാ രാഷ്‌ട്രീ​യ​ശ​ക്തി​യു​ടെ കേന്ദ്ര​മാ​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ പലോസ്‌ ക്രിസ്‌ത്യ​നി​കളെ ഇപ്രകാ​രം ബുദ്ധി​പൂർവം ബുദ്ധി​യു​പ​ദേ​ശി​ച്ചു: “എല്ലാ ദേഹി​യും മേലധി​കാ​രി​കൾക്ക്‌ കീഴ്‌പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കട്ടെ, എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ ദൈവ​ത്താ​ല​ല്ലാ​തെ ഒരു അധികാ​ര​വു​മില്ല.” (റോമർ 13:1) ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളു​ടെ അന്യോ​ന്യ​മുള്ള ഇടപെ​ട​ലു​ക​ളും നീതിക്കു ചേർച്ച​യാ​യി ജീവി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ ഭാഗമാണ്‌. “ജനങ്ങളെ നിങ്ങൾ ആരോ​ടും ഒന്നും കടമ്പെ​ട്ടി​രി​ക്ക​രുത്‌,” പൗലോസ്‌ പറയുന്നു, “അന്യോ​ന്യം സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്ന​ത​ല്ലാ​തെ; എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ സഹമനു​ഷ്യ​നെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നവൻ ന്യായ​പ്ര​മാ​ണം നിവൃ​ത്തി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.”—റോമർ 13:8.

അതുകൂ​ടാ​തെ, ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ ഓരോ​രു​ത്തൻ മററു​ള്ള​വ​രു​ടെ മനസ്സാ​ക്ഷി​യെ പരിഗ​ണി​ക്കു​ക​യും വിധി​ക്കു​ന്ന​വ​ര​ല്ലാ​തി​രി​ക്ക​യും വേണം. പൗലോസ്‌ ഇപ്രകാ​രം പ്രേരി​പ്പി​ക്കു​ന്നു: “നമുക്ക്‌ സമാധാ​ന​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി​യുള്ള കാര്യ​ങ്ങ​ളും അന്യോ​ന്യം കെട്ടു​പ​ണി​ചെ​യ്യുന്ന കാര്യ​ങ്ങ​ളും പിൻപ​റ​റാം.” (റോമർ 14:19) ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​യു​ടെ ജീവി​ത​ത്തി​ന്റെ എല്ലാ വശങ്ങളി​ലും ബാധക​മാ​ക്കാ​വുന്ന എത്ര നല്ല ബുദ്ധി​യു​പ​ദേശം! പിന്നീട്‌ 16-ാം അദ്ധ്യാ​യ​ത്തിൽ പൗലോസ്‌ വ്യക്തി​പ​ര​മായ ആശംസ​ക​ളോ​ടും പ്രോൽസാ​ഹ​ന​ത്തി​ന്റെ​യും ബുദ്ധി​യു​പ​ദേ​ശ​ത്തി​ന്റെ​യും സമാപ​ന​വാ​ക്കു​ക​ളോ​ടും കൂടെ ഉപസം​ഹ​രി​പ്പി​ക്കു​ന്നു.

അഭിഷി​ക്തർക്കും വേറെ​ആ​ടു​കൾക്കും വേണ്ടി

റോമർക്ക്‌ എഴുതിയ ലേഖന​ത്തിൽ ചർച്ച​ചെ​യ്യ​പ്പെട്ട വിഷയം ഒന്നാം നൂററാ​ണ്ടിൽ പ്രധാ​ന​മാ​യി​രു​ന്നു, ഇന്നും സുപ്ര​ധാന താൽപ്പ​ര്യ​മു​ള്ള​താണ്‌. നീതി​യും നിത്യ​ജീ​വ​നും യഹോ​വ​യു​ടെ ദാസൻമാർക്കെ​ല്ലാം നിർബ​ന്ധി​ത​മായ താൽപ്പ​ര്യ​മു​ള്ള​വ​യാണ്‌. റോമർക്കുള്ള ലേഖനം അഭിഷിക്ത ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളു​ടെ ഒരു സഭക്ക്‌ എഴുതി​യ​താ​യി​രു​ന്നു എന്നതും അതേസ​മയം ഇന്ന്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളിൽ ബഹുഭൂ​രി​പ​ക്ഷ​വും “മഹാപു​രു​ഷാര”ത്തിൽപെ​ട്ട​വ​രാ​ണെ​ന്നു​ള്ള​തും അവർക്ക്‌ ഒരു ഭൗമിക പ്രത്യാ​ശ​യാണ്‌ ഉള്ളതെ​ന്നു​ള്ള​തും സത്യമാണ്‌. (വെളി​പ്പാട്‌ 7:9) എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ഈ ലേഖന​ത്തിൽ അവർക്കു​വേ​ണ്ടി​യും ഒരു സുപ്ര​ധാന സന്ദേശം ഉണ്ട്‌. അത്‌ എന്താണ്‌?

റോമാ​ലേ​ഖ​നം ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ നീതി​മാൻമാ​രാ​യി പ്രഖ്യാ​പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നത്‌ വിശ്വാ​സ​ത്താ​ലാ​ണെന്ന്‌ തെളി​യി​ക്കു​ന്നു. അഭിഷി​ക്തർക്ക്‌ ഇത്‌ സ്വർഗ്ഗീ​യ​രാ​ജ്യ​ത്തിൽ യേശു​വി​നോ​ടൊ​ന്നിച്ച്‌ സഹഭര​ണാ​ധി​പൻമാ​രാ​യി​ത്തീ​രു​ന്ന​തി​നുള്ള കാഴ്‌ച​പ്പാ​ടി​ലാണ്‌. എന്നിരു​ന്നാ​ലും മഹാപു​രു​ഷാ​ര​ത്തി​ലെ അംഗങ്ങ​ളും ഗോ​ത്ര​പി​താ​വായ അബ്രഹാ​മാ​യി​രു​ന്ന​തു​പോ​ലെ ‘ദൈവ​ത്തി​ന്റെ സ്‌നേ​ഹി​തൻമാർ’ എന്നപോ​ലെ നീതി​മാൻമാർ എന്നു പ്രഖ്യാ​പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു. (യാക്കോബ്‌ 2:21-23) അവരുടെ നീതീ​ക​രണം മഹോ​പ​ദ്ര​വത്തെ അതിജീ​വി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള കാഴ്‌ച​പ്പാ​ടോ​ടു​കൂ​ടി​യ​തും അഭിഷി​ക്ത​രു​ടെ സംഗതി​യി​ലെ​ന്ന​പോ​ലെ യേശു​വി​ന്റെ രക്തത്തി​ലുള്ള വിശ്വാ​സ​ത്തിൽ അടിസ്ഥാ​ന​പ്പെ​ട്ട​തും ആണ്‌. (സങ്കീർത്തനം 37:11; യോഹ​ന്നാൻ 10:16; വെളി​പ്പാട്‌ 7:9, 14) അതു​കൊണ്ട്‌ റോമാ​ലേ​ഖ​ന​ത്തി​ലെ പൗലോ​സി​ന്റെ ന്യായ​വാ​ദം വേറെ ആടുകൾക്കും അഭിഷി​ക്തർക്കും വളരെ താൽപ്പ​ര്യ​മു​ള്ള​താണ്‌. നീതി​മാൻമാ​രെന്നു പ്രഖ്യാ​പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​നോട്‌ ചേർച്ച​യിൽ നാം ജീവി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള ഈ പുസ്‌ത​ക​ത്തി​ന്റെ നല്ല ബുദ്ധി​യു​പ​ദേശം എല്ലാ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്കും ജീവൽപ്ര​ധാ​ന​മാണ്‌.

ഡോക്ടർമാ​രാ​യ ന്യൂട്ടൻ മാർഷൽ ഹാളും ഇർവിംഗ്‌ ഫ്രാൻസിസ്‌ വുഡും ചേർന്നു പ്രസാ​ധനം ചെയ്‌ത ദി ബുക്ക്‌ ഓഫ്‌ ലൈഫ്‌ ഇപ്രകാ​രം പ്രസ്‌താ​വി​ക്കു​ന്നു: “[റോമാ​ലേ​ഖനം] വാദഗ​തി​യു​ടെ​യും ഉപദേ​ശ​ത്തി​ന്റെ​യും വശത്ത്‌ പൗലോ​സി​ന്റെ നിശ്വസ്‌ത ഉപദേ​ശ​ത്തി​ന്റെ പാരമ്യ​ത്തിൽ എത്തുന്നു. ഇത്‌ ഭവ്യവും നയപൂർവ്വ​ക​വു​മാണ്‌, എന്നാൽ ആധികാ​രി​ക​ത​യിൽ ഒട്ടും കുറവു​ള്ളതല്ല. . . . ഈ ലേഖന​ത്തി​ന്റെ പഠനം അതി​ന്റേ​തായ സ്വന്തം സമ്പന്നവും സമൃദ്ധ​വു​മായ പ്രതി​ഫലം കൈവ​രു​ത്തു​ന്നു.” എന്തു​കൊണ്ട്‌ നിങ്ങൾക്കു​തന്നെ ഈ പുസ്‌തകം വായി​ക്കു​ക​യും ഇതിൽ അടങ്ങി​യി​രി​ക്കുന്ന “രക്ഷക്കു​വേ​ണ്ടി​യുള്ള ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ശക്തി”യായ “സുവാർത്ത”യിൽ സന്തോ​ഷി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു​കൂ​ടാ.—റോമർ 1:16. (w90 8/1)

[26-ാം പേജിലെ ചതുരം/ചിത്രം]

“ദൈവ​ത്താ​ല​ല്ലാ​തെ ഒരു [ലൗകിക] അധികാ​ര​വു​മില്ല.” ഇതിന്‌, ദൈവം ഓരോ അധികാ​രി​യേ​യും അയാളു​ടെ സ്ഥാനത്ത്‌ വെക്കുന്നു എന്ന്‌ അർത്ഥമില്ല. പകരം, ലൗകിക അധികാ​രി​കൾ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ അനുവാ​ദ​ത്താൽ മാത്രം സ്ഥിതി​ചെ​യ്യു​ന്നു. അനേകം സംഗതി​ക​ളിൽ ദൈവം മാനു​ഷ​ഭ​ര​ണാ​ധി​കാ​രി​കളെ മുൻകൂ​ട്ടി കാണു​ക​യും മുൻകൂ​ട്ടി പറയു​ക​യും ചെയ്‌തി​രു​ന്നു, ആ വിധത്തിൽ “അവർ ദൈവ​ത്താൽ തങ്ങളുടെ ആപേക്ഷി​ക​സ്ഥാ​ന​ങ്ങ​ളിൽ ആക്കി​വെ​ക്ക​പ്പെട്ടു.”—റോമർ 13:1.

[കടപ്പാട്‌]

Museo della Civiltà Romana, Roma

[27-ാം പേജിലെ ചതുരം/ചിത്രം]

ക്രിസ്‌ത്യാനികളോട്‌ ഇപ്രകാ​രം പറയുന്നു: “കർത്താ​വായ യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​നെ ധരിച്ചു​കൊ​ള്ളുക.” ഇതിന്റെ അർത്ഥം അവർ തങ്ങളുടെ ജീവി​ത​ത്തിൽ ജഡിക താൽപ്പ​ര്യ​ങ്ങൾക്കു പകരം ആത്മീയ താൽപ്പ​ര്യ​ങ്ങൾ ഒന്നാമതു വെച്ചു​കൊണ്ട്‌ അപ്രകാ​രം, “ജഡാഭി​ലാ​ഷ​ങ്ങൾക്കു​വേണ്ടി മുൻകൂ​ട്ടി ആസൂ​ത്രണം ചെയ്യാതെ,” യേശു​വി​നെ അനുക​രി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ അവന്റെ കാൽചു​വ​ടു​കളെ അടുത്തു പിൻപ​റ​റ​ണ​മെ​ന്നാണ്‌.—റോമർ 13:14.

[27-ാം പേജിലെ ചതുരം/ചിത്രം]

പൗലോസ്‌ റോമി​ലെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളോട്‌ “അന്യോ​ന്യം വിശുദ്ധ ചുംബ​ന​ത്താൽ അഭിവാ​ദനം ചെയ്യാൻ” പറഞ്ഞു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും അവൻ ഇവിടെ ഒരു പുതിയ ക്രിസ്‌തീയ ആചാര​മോ മതചട​ങ്ങോ ആവിഷ്‌ക്ക​രി​ക്ക​യ​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. പൗലോ​സി​ന്റെ നാളിൽ നെററി​യി​ലൊ ചുണ്ടു​ക​ളി​ലൊ കൈയി​ലൊ ഉള്ള ഒരു ചുംബനം മിക്ക​പ്പോ​ഴും അഭിവാ​ദ​ന​ത്തി​ന്റെ​യോ പ്രീതി​യു​ടെ​യോ ആദരവി​ന്റെ​യോ അടയാ​ള​മാ​യി നൽക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ പൗലോസ്‌ കേവലം തന്റെ നാളിൽ സാധാ​ര​ണ​മാ​യി​രുന്ന ഒരു ആചാരത്തെ പരാമർശി​ക്ക​യാ​യി​രു​ന്നു.—റോമർ 16:16.