നിങ്ങൾ ബാഹ്യ​പ്ര​കൃ​തം മാത്രമേ കാണു​ന്നു​ള്ളോ?

വിദ്വേ​ഷ​ത്താൽ പ്രേരി​ത​നാ​യി കൗമാ​ര​പ്രാ​യ​ക്കാ​ര​നായ ഹെയിൻസ്‌ തന്റെ രണ്ടാന​പ്പനെ കൊല്ലാൻ ആസൂ​ത്രണം ചെയ്‌തു. സന്തോ​ഷ​ക​ര​മെന്നു പറയട്ടെ, അവനു അതു ചെയ്യു​ന്ന​തി​നുള്ള ധൈര്യം ഇല്ലായി​രു​ന്നു. പല വർഷങ്ങൾക്കു​ശേഷം അവൻ ആത്മഹത്യ​ചെ​യ്യാൻ തീരു​മാ​നി​ച്ചു, എന്നാൽ അതും ചെയ്യാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. അയാൾ മോഷ​ണ​ത്തി​ലും മയക്കു​മ​രു​ന്നു​വ്യാ​പാ​ര​ത്തി​ലും ഇടപെട്ടു. അതിന്‌ അയാൾ തടവി​ലാ​ക്ക​പ്പെട്ടു. പിന്നീട്‌ അയാളു​ടെ വിവാഹം പരാജ​യ​പ്പെട്ടു.

ഇന്ന്‌ ഹെയിൻസ്‌ മേലാൽ മയക്കു​മ​രു​ന്നു​കൾക്ക്‌ അടിമയല്ല. അയാൾ ഒരു സത്യസ​ന്ധ​മായ ജീവിതം നയിക്കു​ന്നു. അയാൾക്ക്‌ ഒരു സന്തുഷ്ട​വി​വാ​ഹ​ജീ​വി​ത​വും തന്റെ രണ്ടാന​പ്പ​നു​മാ​യി ഒരു നല്ല ബന്ധവു​മുണ്ട്‌. വ്യത്യാ​സം ഉളവാ​ക്കി​യ​തെ​ന്താ​യി​രു​ന്നു? അയാൾ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളോ​ടൊത്ത്‌ ബൈബിൾ പഠിക്കാൻ തുടങ്ങി. ക്രമേണ ജീവി​ത​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള അയാളു​ടെ വീക്ഷണം വ്യത്യാ​സ​പ്പെ​ടാൻ തുടങ്ങി.

പഴയ ഹെയിൻസി​നെ അറിഞ്ഞി​രുന്ന അനേകർ പ്രതീ​ക്ഷ​യി​ല്ലാത്ത ഒരുവ​നെന്ന നിലയിൽ അയാളെ തള്ളിയി​രു​ന്നു​വെ​ന്ന​തി​നു സംശയ​മില്ല. അയാ​ളെ​പ്പോ​ലെ​യുള്ള അനേകർക്ക്‌ നന്ദിക്കു കാരണ​മുണ്ട്‌, വീണ്ടെ​ടു​പ്പി​ന​തീ​ത​നെന്ന നിലയിൽ ദൈവം അയാളെ ഉപേക്ഷി​ച്ചില്ല. എന്തു​കൊ​ണ്ടില്ല? കാരണം ഇതാണ്‌: “മനുഷ്യൻ കാണു​ന്ന​തു​പോ​ലെയല്ല ദൈവം കാണു​ന്നത്‌, എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ വെറും മനുഷ്യൻ കണ്ണിനു പ്രത്യ​ക്ഷ​മാ​കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ കാണുന്നു; എന്നാൽ യഹോ​വയെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം, അവൻ ഹൃദയം എന്തെന്ന്‌ കാണുന്നു.”—1 ശമൂവേൽ 16:7.

മനുഷ്യ​നും ദൈവ​വു​മാ​യുള്ള ഒരു വലിയ വ്യത്യാ​സ​മ​താണ്‌. നാം ബാഹ്യ​പ്ര​കൃ​ത​ത്തി​ന​നു​സ​ര​ണ​മാ​യി വിധി​ക്കു​ന്ന​തി​നു ചായ്‌വു​കാ​ണി​ക്കു​ന്നു. നാം “ആദ്യത്തെ ധാരണകൾ ആണ്‌ നിലനിൽക്കുന്ന ധാരണകൾ” എന്നു പോലും പറയുന്നു. മററു വാക്കു​ക​ളിൽ, നാം പ്രാരംഭ പ്രതി​ക​ര​ണ​ങ്ങൾക്ക​നു​സ​രിച്ച്‌ ആളുകളെ തരംതി​രി​ക്കാൻ ചായ്‌വു കാട്ടുന്നു. എന്നാൽ ദൈവ​ത്തിന്‌ ഹൃദയത്തെ അറിയാൻ കഴിയു​മെ​ന്ന​തി​നാൽ അവൻ നീതി​മാ​നും മുഖപ​ക്ഷ​മി​ല്ലാ​ത്ത​വ​നു​മാണ്‌. അതു​കൊ​ണ്ടാണ്‌ അവൻ “സകലതരം മനുഷ്യ​രും രക്ഷിക്ക​പ്പെ​ടേ​ണ്ട​തി​നും സത്യത്തി​ന്റെ സൂക്ഷ്‌മ​പ​രി​ജ്ഞാ​ന​ത്തിൽ എത്തേണ്ട​തി​നും” തന്റെ പുത്ര​നായ യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​നെ ഭൂമി​യി​ലേക്ക്‌ അയച്ചത്‌. (1 തിമൊ​ഥെ​യോസ്‌ 2:4) ഈ ബന്ധത്തിൽ, സമർപ്പി​ത​ക്രി​സ്‌ത്യാ​നി​കൾക്ക്‌ സകല മനുഷ്യ​വർഗ്ഗ​ത്തോ​ടും ഉൽസാ​ഹ​ത്തോ​ടെ ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ സുവാർത്ത പ്രസം​ഗി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ “ദൈവ​ത്തി​ന്റെ സഹപ്ര​വർത്ത​കരാ”യിരി​ക്കാ​നുള്ള പദവി​യുണ്ട്‌. (1 കൊരി​ന്ത്യർ 3:9) എന്നാൽ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്ക്‌ തങ്ങളു​ടേ​തായ പരിമി​തി​ക​ളുണ്ട്‌—അവർക്ക്‌ ആളുക​ളു​ടെ ഹൃദയ​ങ്ങളെ അറിയാൻ കഴിയു​ക​യില്ല. അതു​കൊണ്ട്‌ അവർ നിഷ്‌പ​ക്ഷ​രാ​യി​രി​ക്കു​ക​യും ബാഹ്യ​പ്ര​കൃ​ത​ത്താൽ മുൻവി​ധി​യു​ള്ള​വ​രാ​കാ​തി​രി​ക്കു​ക​യും വേണം.

യേശു​വി​ന്റെ അർദ്ധസ​ഹോ​ദ​ര​നാ​യി​രുന്ന യാക്കോബ്‌ ആദിമ ക്രിസ്‌തീ​യ​സ​ഭ​യിൽ ഈ അപകടം സംബന്ധിച്ച്‌ ബോധ​മു​ള്ള​വ​നാ​യി​രു​ന്നു. അവൻ ഇപ്രകാ​രം പറഞ്ഞു: “എന്റെ സഹോ​ദ​രൻമാ​രെ, നിങ്ങൾ ചെയ്യു​ന്ന​തു​പോ​ലെ മഹത്വ​ത്തിൽ വാഴുന്ന നമ്മുടെ കർത്താ​വായ യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വിൽ വിശ്വ​സി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ നിങ്ങൾ ഒരിക്ക​ലും മുഖപക്ഷം കാണി​ക്ക​രുത്‌. ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ത്തിന്‌, നിങ്ങളു​ടെ ആരാധ​നാ​സ്ഥ​ലത്ത്‌ രണ്ട്‌ സന്ദർശകർ വന്നേക്കാം, ഒരാൾ നല്ല വസ്‌ത്രം ധരിച്ച​വ​നും പൊൻമോ​തി​രം അണിഞ്ഞ​വ​നും മറേറ​യാൾ നിസ്സാ​ര​മായ വസ്‌ത്രം ധരിച്ച ഒരു ദരി​ദ്ര​നായ മനുഷ്യ​നും ആയിരു​ന്നേ​ക്കാം. നിങ്ങൾ നല്ല വസ്‌ത്രം ധരിച്ചി​രി​ക്കുന്ന മനുഷ്യന്‌ പ്രത്യേ​ക​ശ്രദ്ധ കൊടു​ക്കു​ന്നു​വെന്ന്‌ സങ്കൽപ്പി​ക്കുക . . . നിങ്ങൾ പരസ്‌പ​ര​വി​രു​ദ്ധ​രും തെററായ നിലവാ​ര​ങ്ങ​ളാൽ വിധി​ക്കു​ന്ന​വ​രു​മാ​ണെന്ന്‌ നിങ്ങൾക്കു മനസ്സി​ലാ​കു​ന്നി​ല്ലേ?” ഈ അടിസ്ഥാ​ന​ത്തിൽ, നാം ചില​പ്പോൾ രാജ്യ​ഹോ​ളിൽ ആദ്യമാ​യി വരുന്ന ആളുകളെ തെററാ​യി വിധി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടോ?—യാക്കോബ്‌ 2:1-4, ദി ന്യൂ ഇംഗീഷ ബൈബിൾ.

യേശു ദൃഷ്ടാന്തം വെച്ചു

യേശു ആളുകളെ വീണ്ടെ​ടു​പ്പി​ന​തീ​ത​രായ പാപി​ക​ളാ​യി​ട്ടല്ല പിന്നെ​യോ ആവശ്യ​മായ സഹായ​വും ഉചിത​മായ പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​വും കൊടു​ത്താൽ സാധ്യ​ത​യ​നു​സ​രിച്ച്‌ മാററം​വ​രു​ത്തു​ന്ന​തിന്‌ മനസ്സൊ​രു​ക്ക​മുള്ള ആത്മാർത്ഥ​ത​യു​ള്ള​വ​രാ​യി​ട്ടാ​യി​രു​ന്നു കണ്ടിരു​ന്നത്‌. അതു​കൊ​ണ്ടാണ്‌ അവൻ “എല്ലാവർക്കും​വേണ്ടി ഒരു തുല്യ മറുവി​ല​യാ​യി തന്നെത്തന്നേ കൊടുത്ത”ത്‌. (1 തിമൊ​ഥെ​യോസ്‌ 2:6) അവന്റെ പ്രസം​ഗ​പ്ര​വർത്ത​ന​ത്തിൽ അവൻ നല്ല ഹൃദയ​മുള്ള ആരെയും തൊട്ടു​കൂ​ടാ​ത്തവൻ എന്നൊ ശ്രദ്ധനൽകാൻ തക്ക വില ഇല്ലാത്തവൻ എന്നൊ വീക്ഷി​ച്ചില്ല. ആളുക​ളെ​സം​ബ​ന്ധിച്ച അവന്റെ വീക്ഷണം സ്വയനീ​തി​യു​ടെ യാതൊ​രു ഉന്നതഭാ​വ​ങ്ങ​ളും വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തി​യില്ല.—ലൂക്കോസ്‌ 5:12, 13.

പരീശൻമാ​രിൽനിന്ന്‌ എത്ര വ്യത്യ​സ്‌തൻ. അവരെ സംബന്ധിച്ച്‌ നാം വായി​ക്കു​ന്നു: “എന്നാൽ അവൻ പാപി​ക​ളോ​ടും നികു​തി​പി​രി​വു​കാ​രോ​ടും കൂടെ ഭക്ഷണം​ക​ഴി​ക്കു​ന്ന​താ​യി കണ്ടപ്പോൾ പരീശൻമാ​രു​ടെ കൂട്ടത്തി​ലെ ശാസ്‌ത്രി​മാർ അവന്റെ ശിഷ്യൻമാ​രോട്‌, ‘അവൻ നികു​തി​പി​രി​വു​കാ​രോ​ടും പാപി​ക​ളോ​ടും കൂടെ ഭക്ഷണം​ക​ഴി​ക്കു​ന്നു​വോ?’ എന്നു ചോദി​ക്കാൻ തുടങ്ങി. ഇതു കേട്ടിട്ട്‌ യേശു അവരോട്‌ പറഞ്ഞു: ‘ആരോ​ഗ്യ​മു​ള്ള​വർക്ക്‌ ഒരു വൈദ്യ​ന്റെ ആവശ്യ​മില്ല, എന്നാൽ രോഗി​കൾക്ക്‌ ആവശ്യ​മുണ്ട്‌. ഞാൻ നീതി​മാൻമാ​രായ ആളുക​ളെയല്ല, പിന്നെ​യോ പാപി​കളെ വിളി​ക്കാ​നാണ്‌ വന്നത്‌.’”—മർക്കോസ്‌ 2:16, 17.

ഇതിന്‌, യേശു ഈ പാപി​ക​ളും നികു​തി​പി​രി​വു​കാ​രും ചെയ്‌തി​രുന്ന സത്യസ​ന്ധ​മ​ല്ലാ​ത്ത​തും തെററാ​യ​തു​മായ പ്രവർത്ത​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ നേരെ കണ്ണടച്ചു​വെന്ന്‌ അർത്ഥമില്ല. എന്നാൽ ആളുകൾക്ക്‌ ഉദ്ദേശ്യ​പൂർവ​ക​മ​ല്ലാ​തെ​പോ​ലും അല്ലെങ്കിൽ നിയ​ന്ത്രി​ക്കാൻ പ്രയാ​സ​ക​ര​മായ സാഹച​ര്യ​ങ്ങൾനി​മി​ത്ത​വും തെററായ ഒരു ജീവി​ത​ഗ​തി​യിൽ അകപ്പെ​ടാൻ കഴിയും എന്ന്‌ അവൻ അറിഞ്ഞി​രു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ അവൻ, “അവർ ഇടയനി​ല്ലാത്ത ആടുക​ളെ​പ്പോ​ലെ​യാ​യി​രു​ന്ന​തി​നാൽ അവരോ​ടുള്ള കരുണ​യാൽ പ്രേരി​ത​നാ​യി” ഗ്രാഹ്യം പ്രകട​മാ​ക്കി. (മർക്കോസ്‌ 6:34) അവൻ സ്‌നേ​ഹ​പൂർവം അവരുടെ തെററായ പ്രവർത്ത​ന​ങ്ങൾക്കും അവരുടെ സാധ്യ​ത​യുള്ള നല്ല ഹൃദയ​ങ്ങൾക്കും തമ്മിൽ ഒരു വ്യത്യാ​സം കൽപ്പിച്ചു.

തന്റെ അനുഗാ​മി​ക​ളോട്‌ ഇടപെ​ടു​ന്ന​തിൽ യേശു ബാഹ്യ​പ്ര​കൃ​ത​ങ്ങൾക്ക്‌ അപ്പുറ​ത്തേ​ക്കും നോക്കി. അവർ മിക്ക​പ്പോ​ഴും തെററു​കൾ വരുത്തി​യി​രുന്ന പാപി​ക​ളാ​യി​രു​ന്നു, എന്നാൽ യേശു അവരുടെ ഓരോ ചെറിയ ലംഘന​ത്തി​നും അവരെ തുടർച്ച​യാ​യി വഴക്കു​പ​റ​യുന്ന ഒരു ന്യായ​ബോ​ധ​മി​ല്ലാത്ത പരിപൂർണ്ണ​താ​വാ​ദി​യാ​യി​രു​ന്നില്ല. അവരുടെ ഇംഗി​തങ്ങൾ നല്ലതാ​യി​രു​ന്നു, അല്ലെങ്കിൽ നാം ഇന്നു പറഞ്ഞേ​ക്കാ​വു​ന്ന​തു​പോ​ലെ അവരുടെ ഹൃദയം നല്ല നിലയി​ലാ​ണെന്ന്‌ അവൻ അറിഞ്ഞി​രു​ന്നു. അവർക്കാ​വ​ശ്യ​മാ​യി​രു​ന്നത്‌ സഹായ​വും പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​വു​മാ​യി​രു​ന്നു; യേശു ഇതു കൊടു​ക്കു​ന്ന​തിൽ ഒരിക്ക​ലും പിശു​ക്ക​നാ​യി​രു​ന്നില്ല. ദൈവം ആളുകളെ കാണുന്ന വിധത്തിൽ അവൻ അവരെ കണ്ടു എന്നതിനു സംശയ​മില്ല. നാം അവന്റെ അത്ഭുത​ക​ര​മായ ദൃഷ്ടാ​ന്തത്തെ അനുക​രി​ക്കാൻ ശ്രമി​ക്കു​ന്നു​വോ?

നിങ്ങൾ “നീതി​യുള്ള വിധി​യാൽ വിധി​ക്കു​ന്നു​വോ”?

ഒരിക്കൽ യേശു ശബത്തിൽ സൗഖ്യ​മാ​ക്കി​യ​തിൽ മുഷിഞ്ഞ സ്വയനീ​തി​ക്കാ​രായ പരാതി​ക്കാ​രു​ടെ ഒരു സംഘത്തെ അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ച്ചു. അവൻ അവരെ ഇങ്ങനെ പ്രബോ​ധി​പ്പി​ച്ചു: “ബാഹ്യ​പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​തയെ അടിസ്ഥാ​ന​പ്പെ​ടു​ത്തി വിധി​ക്കു​ന്നത്‌ നിർത്തുക, എന്നാൽ നീതി​യുള്ള വിധി​യാൽ വിധി​ക്കുക.” അവർ യേശു​വിൽ, “ഒരു മനുഷ്യ​നെ പൂർണ്ണ​മാ​യി ആരോ​ഗ്യ​മു​ള്ള​വനാ”ക്കിത്തീർത്ത ഒരു അത്ഭുത​പ്ര​വർത്ത​കനെ ദർശി​ക്കു​ന്ന​തിൽ സന്തോ​ഷി​ക്കാ​തെ “അതിയാ​യി കോപാ​കു​ല​രാ​യി”ത്തീരു​ക​യും അവനിൽ ശബത്ത്‌നി​യ​മ​ത്തി​ന്റെ ഒരു ലംഘകനെ കണ്ടെത്തു​ക​യും ചെയ്‌ത​തെ​ന്തു​കൊണ്ട്‌? ബാഹ്യ​പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​തയെ അടിസ്ഥാ​ന​പ്പെ​ടു​ത്തി വിധി​ച്ച​തി​നാൽ അവർ തങ്ങളുടെ ചീത്ത ആന്തരങ്ങളെ വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തി. അവർ തങ്ങളുടെ വിധി സ്വയനീ​തി​പ​ര​വും അതേസ​മയം അനീതി​പ​ര​വും ആയിരു​ന്നു​വെന്ന്‌ പ്രകട​മാ​ക്കി.—യോഹ​ന്നാൻ 7:23, 24.

നമുക്കും ഒരുപക്ഷേ അതേ തെററു​തന്നെ വരുത്താൻ കഴിയു​ന്ന​തെ​ങ്ങനെ? അനുതാ​പ​മുള്ള ഒരു വ്യക്തി സഭയി​ലേക്ക്‌ തിരികെ വരു​മ്പോൾ അല്ലെങ്കിൽ വളരെ ലൗകി​ക​നായ ഒരാൾ സത്യം പഠിക്കു​ക​യും ആത്മീയ സൗഖ്യ​മാ​ക്ക​ലിൽനിന്ന്‌ പ്രയോ​ജ​ന​മ​നു​ഭ​വി​ക്കാൻ തുടങ്ങു​ക​യും ചെയ്യു​മ്പോൾ സന്തോ​ഷി​ക്കു​ന്ന​തിൽ പരാജ​യ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​നാൽ. ചില​പ്പോൾ നാം ആളുക​ളു​ടെ യാഥാ​സ്ഥി​തി​ക​മ​ല്ലാത്ത വസ്‌ത്ര​ധാ​ര​ണ​ത്തെ​യോ മുടി​യു​ടെ സ്‌​റൈ​റ​ലി​നെ​യോ അടിസ്ഥാ​ന​പ്പെ​ടു​ത്തി അവരെ വിധി​ക്കു​ക​യും സാക്ഷി​യാ​യി​ത്തീ​രാൻ ഒരിക്ക​ലും സാധ്യ​ത​യി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രാ​യി എഴുതി​ത്ത​ള്ളു​ക​യും ചെയ്‌തേ​ക്കാം. എന്നാൽ അനേകം മുൻ ഹിപ്പി​ക​ളും യാഥാ​സ്ഥി​തി​ക​മ​ല്ലാത്ത ജീവി​ത​ശൈ​ലി​യു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന മററു​ള്ള​വ​രും ഒടുവിൽ യഹോ​വ​യു​ടെ ക്രിസ്‌തീയ സാക്ഷി​ക​ളാ​യി​ത്തീർന്നി​ട്ടുണ്ട്‌. അത്തരം ആളുകൾ ക്രമീ​ക​ര​ണങ്ങൾ വരുത്തുന്ന പ്രക്രി​യ​യി​ലാ​യി​രി​ക്കെ, “ബാഹ്യ​പ്ര​കൃ​തത്തെ അടിസ്ഥാ​ന​പ്പെ​ടു​ത്തി​യുള്ള വിധി” അവരുടെ നല്ല ഹൃദയ​നില സംബന്ധി​ച്ചു നമ്മെ അന്ധരാ​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ അനുവ​ദി​ക്കാൻ നാം ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നില്ല.

അവർക്കു​വേ​ണ്ടി പ്രാർത്ഥി​ക്കു​ക​യും അവർ ക്രിസ്‌തീയ പക്വത​യിൽ എത്തി​ച്ചേ​രു​ന്ന​തിന്‌ പ്രാ​യോ​ഗിക സഹായം നൽകു​ക​യും ചെയ്യു​ന്നത്‌ എത്ര മെച്ചവും യേശു​വി​ന്റെ നല്ല ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ത്തോട്‌ ചേർച്ച​യി​ലു​മാണ്‌! അവരിൽ സന്തോ​ഷി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള ഒരു കാരണം കണ്ടെത്തു​ന്നത്‌ പ്രയാ​സ​മാ​ണെന്നു തോന്നി​യേ​ക്കാം. എന്നാൽ യഹോവ അവരെ ക്രിസ്‌തു​വി​ലൂ​ടെ അവനി​ലേക്ക്‌ അടുപ്പി​ക്കു​ന്നു​വെ​ങ്കിൽ നമ്മു​ടെ​തന്നെ ഇടുങ്ങിയ മാനദ​ണ്ഡ​ങ്ങ​ളു​ടെ അടിസ്ഥാ​ന​ത്തിൽ അവരെ തിരസ്‌ക​രി​ക്കാൻ നാം ആരാണ്‌? (യോഹ​ന്നാൻ 6:44) നമുക്ക്‌ ഹൃദയ​ങ്ങ​ളെ​യോ സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളോ അറിഞ്ഞു​കൂ​ടാ​ത്ത​പ്പോൾ സ്വയനീ​തി​യോ​ടെ ആരേ​യെ​ങ്കി​ലും വിധി​ക്കു​ന്നത്‌ നമ്മെ പ്രതി​കൂ​ല​ന്യാ​യ​വി​ധി​യു​ടെ പാതയിൽ ആക്കി​വെ​ക്കാൻ കഴിയും.—മത്തായി 7:1-5.

അത്തരം പുതി​യ​വരെ കഠിന​മാ​യി വിധി​ക്കു​ന്ന​തി​നു പകരം നാം അവരെ സഹായി​ക്കു​ക​യും പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ങ്ങ​ളാൽ ബുദ്ധി​യു​പ​ദേ​ശി​ക്കു​ക​യും വേണം. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ദയ കാണി​ക്കു​മ്പോൾത്തന്നെ ഒരുപക്ഷേ ലോക​ത്തിൽ സുപ്ര​സി​ദ്ധ​രായ പുതി​യ​വരെ നാം നിശ്ചയ​മാ​യും ആരാധ​നാ​പാ​ത്ര​ങ്ങ​ളാ​ക്ക​രുത്‌. അത്‌ പക്ഷപാ​തി​ത്വ​ത്തി​ന്റെ ഒരു രൂപമാ​യി​രി​ക്കും. അത്‌ നമ്മുടെ ഭാഗത്തെ അപക്വ​ത​യു​ടെ ഒരു ലക്ഷണവു​മാ​യി​രി​ക്കും. ആ വ്യക്തി​യേ​ത്തന്നെ സംബന്ധിച്ച്‌, നമ്മുടെ മുഖസ്‌തു​തി അയാളെ എളിമ​യു​ള്ള​വ​നാ​യി​രി​ക്കാൻ സഹായി​ക്കു​മോ? പകരം അത്‌ അയാളെ ശല്യ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യി​ല്ലേ?—ലേവ്യർ 19:15.

ദൈവം പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തി​ല​ധി​കം പ്രതീ​ക്ഷി​ക്ക​രുത്‌

ഹൃദയത്തെ അറിയു​ന്ന​വ​നായ യഹോ​വ​യോട്‌ താരത​മ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തു​മ്പോൾ മററു​ള്ള​വ​രെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള നമ്മുടെ വീക്ഷണം വളരെ പരിമി​ത​മാണ്‌. (1 ദിനവൃ​ത്താ​ന്തം 28:9) ഇതി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള തിരി​ച്ച​റിവ്‌, ഇന്ന്‌ ആളുകൾ ശരി​യെ​ന്താ​ണെ​ന്നതു സംബന്ധിച്ച നമ്മുടെ ധാരണക്ക്‌ അനു​യോ​ജ്യ​രാ​കു​ന്ന​തി​നു​വേണ്ടി നീതി​യു​ടെ സ്വന്തം മാനു​ഷ​നിർമ്മിത മൂശയി​ലേക്ക്‌ അവരെ ഞെക്കി​ക്ക​യ​റ​റു​ന്ന​തിന്‌ ശ്രമി​ക്കുന്ന സ്വയനീ​തി​ക്കാ​രായ ആധുനി​ക​കാല പരീശൻമാർ ആയിത്തീ​രു​ന്ന​തിൽനിന്ന്‌ നമ്മെ തടയും. നാം ആളുകളെ ദൈവം കാണുന്ന വിധത്തിൽ കാണാൻ ശ്രമി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ അവരിൽനിന്ന്‌ അവൻ ആവശ്യ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​നേ​ക്കാൾ അധികം നാം ആവശ്യ​പ്പെ​ടു​ക​യില്ല. നാം “എഴുത​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​ന​പ്പു​റം പോകുക”യില്ല. (1 കൊരി​ന്ത്യർ 4:6) ഇത്‌ പ്രത്യേ​കിച്ച്‌ ക്രിസ്‌തീ​യ​മൂ​പ്പൻമാർ ഹൃദയ​ത്തിൽ കരുതി​ക്കൊ​ള്ളു​ന്നത്‌ പ്രധാ​ന​മാണ്‌.—1 പത്രോസ്‌ 5:2, 3.

നമുക്ക്‌ ഇത്‌ വസ്‌ത്ര​ധാ​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ കാര്യ​ത്തിൽ ദൃഷ്ടാ​ന്തീ​ക​രി​ക്കാൻ കഴിയും. ബൈബി​ളി​ന്റെ നിബന്ധന—ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നിബന്ധന—ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​യു​ടെ വസ്‌ത്ര​ധാ​രണം വൃത്തി​യും ശുചി​ത്വ​വും ഉള്ളതും നന്നായി ക്രമീ​ക​രി​ച്ച​തും “എളിമ​യു​ടെ​യും നല്ല സുബോ​ധ​ത്തി​ന്റെ​യും” കുറവ്‌ പ്രകടി​പ്പി​ക്കാ​ത്ത​തും ആയിരി​ക്കണം എന്നതാണ്‌. (1 തിമൊ​ഥെ​യോസ്‌ 2:9; 3:2) പ്രത്യ​ക്ഷ​ത്തിൽ അപ്പോൾ ഒരു സഭയിലെ മൂപ്പൻമാർ ഏതാനും വർഷങ്ങൾക്കു​മുമ്പ്‌, ആ രാജ്യത്ത്‌ ഇളംനി​റ​മുള്ള വസ്‌ത്രം പൊതു​വേ സ്വീകാ​ര്യ​മാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടും തങ്ങളുടെ സഭയിലെ ഓരോ പരസ്യ​പ്ര​സം​ഗ​ക​നും വെള്ള​ഷേർട്ട്‌ ധരിക്ക​ണ​മെന്ന്‌ ആവശ്യ​പ്പെ​ട്ടു​കൊണ്ട്‌ “എഴുത​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​ന​പ്പു​റം പോയി.” ക്ഷണിക്ക​പ്പെട്ട പ്രസം​ഗകർ നിറമുള്ള ഷേർട്ടി​ട്ടു വരുന്ന​പക്ഷം അത്തരത്തി​ലുള്ള അടിയ​ന്തിര സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കു​മാ​ത്ര​മാ​യി രാജ്യ​ഹോ​ളിൽ സൂക്ഷി​ച്ചി​രുന്ന പല വെള്ള​ഷേർട്ടു​ക​ളിൽ ഒന്ന്‌ മാറി ധരിക്കു​ന്ന​തിന്‌ അവർ ആവശ്യ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. നമ്മുടെ വ്യക്തി​പ​ര​മായ അഭിരു​ചി​കൾ മററു​ള്ള​വ​രിൽ അടി​ച്ചേൽപ്പി​ക്കാ​തി​രി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ നാം എത്ര ജാഗ്ര​ത​യു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കണം! പൗലോ​സി​ന്റെ ബുദ്ധി​യു​പ​ദേശം എത്ര ഉചിത​മാണ്‌: “നിങ്ങളു​ടെ ന്യായ​ബോ​ധം എല്ലാ മനുഷ്യ​രും അറിയട്ടെ”!—ഫിലി​പ്പി​യർ 4:5.

ബാഹ്യ​പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​ത​കൾക്ക​പ്പു​റം നോക്കു​ന്ന​തി​നാ​ലുള്ള നല്ല ഫലങ്ങൾ

നമുക്ക്‌ ആളുക​ളു​ടെ ഹൃദയ​ങ്ങ​ള​റി​യാൻ കഴിവി​ല്ലെന്ന്‌ തിരി​ച്ച​റി​യു​ന്നത്‌ ക്രിസ്‌തീ​യ​സ​ഭ​ക്കു​ള്ളി​ലും പുറത്തും നമുക്കു ചുററു​മുള്ള ആളുക​ളോട്‌ ഒരു മെച്ചപ്പെട്ട ബന്ധം കാത്തു​സൂ​ക്ഷി​ക്കാൻ നമ്മെ സഹായി​ക്കും. അതു മററു​ള്ള​വ​രു​ടെ ആന്തരങ്ങളെ ചോദ്യം ചെയ്യാതെ അവരേ​സം​ബ​ന്ധിച്ച്‌ ക്രിയാ​ത്‌മ​ക​മാ​യി ചിന്തി​ക്കാൻ നമ്മെ സഹായി​ക്കും, “എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ നാം തന്നെ ഒരിക്കൽ വിവേ​ക​മി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രും അനുസ​ര​ണം​കെ​ട്ട​വ​രും വഴി​തെ​റ​റി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​വ​രും വിവിധ ആഗ്രഹ​ങ്ങൾക്കും ഉല്ലാസ​ങ്ങൾക്കും അടിമ​ക​ളു​മാ​യി​രു​ന്നു.” (തീത്തോസ്‌ 3:3) ഇത്‌ തിരി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ നാം എല്ലാവ​രോ​ടും, ബാഹ്യ​പ്ര​കൃ​ത​ങ്ങ​ളാൽ വിലയി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രെന്നു തോന്നു​ന്ന​വ​രോ​ടു​പോ​ലും, പ്രസം​ഗി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ തയ്യാറാ​യി​രി​ക്കും. ഏതായാ​ലും, സത്യം സ്വീക​രി​ക്കു​ക​യൊ തിരസ്‌ക​രി​ക്കു​ക​യൊ ചെയ്യു​ന്ന​തി​നുള്ള തീരു​മാ​നം അവരുടെ സ്വന്തമാണ്‌. അത്‌ എല്ലാവ​രോ​ടും പ്രസം​ഗി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള ഉത്തരവാ​ദി​ത്വം നമ്മു​ടേ​തും.

ഹെയിൻസി​നെ​പ്പോ​ലുള്ള യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളി​ല​നേ​ക​രും ബാഹ്യ​പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​ത​കൾക്ക​പ്പു​റം നോക്കു​ക​യും ആദ്യധാ​ര​ണ​ക​ളാൽ വിധി​ക്കാ​തി​രി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌ത സഹോ​ദ​രീ​സ​ഹോ​ദ​രൻമാ​രാൽ ക്രിസ്‌തീ​യ​സ​ഭ​യി​ലേക്ക്‌ സ്വാഗ​തം​ചെ​യ്യ​പ്പെ​ട്ട​തിൽ സന്തുഷ്ട​രാണ്‌.

ജർമ്മനി​യു​ടെ തെക്കു​ഭാ​ഗ​ത്തുള്ള യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ ഒരു രാജ്യ​ഹോ​ളിൽ ഒരു ഞായറാഴ്‌ച ഹാജരായ ഫ്രാങ്കി​നെ എടുക്കുക. ഹാജരാ​യി​രു​ന്നവർ കണ്ടതെ​ന്താ​യി​രു​ന്നു? വൃത്തി​ഹീ​ന​നായ, താടി​വ​ളർത്തിയ, തോളു​വരെ നീണ്ട മുടി​യോ​ടു​കൂ​ടിയ, അഴുക്കു​വ​സ്‌ത്ര​ങ്ങ​ള​ണിഞ്ഞ, സ്ഥലത്തെ ഷാപ്പു​ക​ളിൽ ഒരു പതിവു​കാ​ര​നെന്ന നിലയിൽ നന്നായി അറിയ​പ്പെ​ട്ടി​രുന്ന, ഒരു അമിത​പു​ക​വ​ലി​ക്കാ​ര​നായ, തന്റെ ഗേൾഫ്ര​ണ്ടി​നെ​യും തങ്ങളുടെ ഇരട്ടക്കു​ട്ടി​ക​ളെ​യും അവഗണിച്ച, ഒരു ചെറു​പ്പ​ക്കാ​ര​നെ​യാ​യി​രു​ന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, അയാൾ മീററിം​ഗി​ലേക്ക്‌ ഊഷ്‌മ​ള​മാ​യി സ്വാഗതം ചെയ്യ​പ്പെട്ടു. അയാൾ വളരെ​യ​ധി​കം മതിപ്പു​ള്ള​വ​നാ​യി​ത്തീർന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ അയാൾ ഒരാഴ്‌ച​ക്കു​ശേഷം മടങ്ങി​വന്നു. അപ്പോൾ അവർ എന്തു കണ്ടു? നന്നായി തലമു​ടി​ചീ​കി​യൊ​തു​ക്കി വൃത്തി​യായ വസ്‌ത്രം ധരിച്ച ഒരു ചെറു​പ്പ​ക്കാ​രനെ. അവർ മൂന്നാ​മത്തെ വാരത്തിൽ മേലാൽ പുകവ​ലി​ക്കാത്ത ഒരു ചെറു​പ്പ​ക്കാ​രനെ കണ്ടു, ഈ പ്രാവ​ശ്യം അയാളു​ടെ ഗേൾഫ്ര​ണ്ടി​നോ​ടും അവരുടെ രണ്ടു കുട്ടി​ക​ളോ​ടും​കൂ​ടെ​ത്തന്നെ. നാലാ​മത്തെ ഞായറാഴ്‌ച തങ്ങളുടെ ബന്ധത്തെ നിയമാ​നു​സ​ര​ണ​മാ​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള ഒരു വിവാ​ഹ​ലൈ​സൻസ്‌ കിട്ടിയ ഒരു യുവാ​വി​നെ​യും യുവതി​യെ​യും അവർ കണ്ടു. അഞ്ചാമത്തെ ഞായറാഴ്‌ച വ്യാജ​മ​ത​ത്തോ​ടുള്ള തന്റെ എല്ലാ ബന്ധങ്ങ​ളെ​യും വിച്‌ഛേ​ദിച്ച ഒരു യുവാ​വി​നെ അവർ കണ്ടു. ഏതാണ്ട്‌ നാലു​വർഷ​ങ്ങൾക്കു​ശേഷം ഇന്ന്‌, യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളി​ലൊ​രാൾ റിപ്പോർട്ടു​ചെ​യ്യു​ന്ന​തു​പോ​ലെ, “അനേക​വർഷ​ങ്ങ​ളാ​യി നമ്മുടെ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളാ​യി​രി​ക്കു​ന്നവർ എന്നു നിങ്ങൾ വിചാ​രി​ക്ക​ത്ത​ക്ക​വണ്ണം അത്ര നല്ല മതിപ്പ്‌ ഉളവാ​ക്കുന്ന ഒരു കുടും​ബത്തെ” അവർ കാണുന്നു.

ഒരു പുസ്‌ത​ക​ത്തി​ന്റെ ഗുണ​മേൻമ അതിന്റെ ബൈൻഡിം​ഗി​നാ​ലൊ ഒരു വീടിന്റെ മേൻമ അതിന്റെ പൂമു​ഖ​ത്താ​ലൊ അവശ്യം പ്രതി​ഫ​ലി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നില്ല. അതു​പോ​ലെ ഒരു വ്യക്തി​യു​ടെ യഥാർത്ഥ ഗുണം അവശ്യം അയാളു​ടെ ബാഹ്യ​പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​ത​ക​ളാൽ പ്രതി​ഫ​ലി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നില്ല. ആളുകളെ ദൈവം കാണു​ന്ന​തു​പോ​ലെ കാണാൻ ശ്രമി​ക്കുന്ന ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ ആദ്യധാ​ര​ണ​ക​ളാൽ വിധി​ക്ക​യില്ല. ദൈവം “ഹൃദയ​മാ​കുന്ന രഹസ്യ​വ്യ​ക്തിക്ക്‌” ശ്രദ്ധ​കൊ​ടു​ക്കു​ന്നു, അതിന്‌ നമുക്കു നന്ദിയു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കാൻ കഴിയും.—1 പത്രോസ്‌ 3:3, 4. (w89 11⁄1)