9. സ്വന്തം താത്‌പ​ര്യം നോക്കിയ വ്യക്തി​ക​ളു​ടെ ഏതെല്ലാം മുന്നറി​യി​പ്പിൻ ദൃഷ്ടാ​ന്തങ്ങൾ ബൈബിൾ പ്രദാനം ചെയ്യുന്നു?

⁹ സ്‌നേഹം “അതിന്റെ സ്വന്തം താത്‌പ​ര്യ​ങ്ങൾ അന്വേ​ഷി​ക്കു​ന്നില്ല.” (1 കൊരി​ന്ത്യർ 13:5, NW) സ്‌നേ​ഹ​മുള്ള വ്യക്തി സ്വന്തം കാര്യ​ലാ​ഭ​ത്തി​നാ​യി മറ്റുള്ള​വരെ ഒരു ഉപകര​ണ​മാ​ക്കു​ക​യില്ല. ഇതു സംബന്ധിച്ച മുന്നറി​യി​പ്പിൻ ദൃഷ്ടാ​ന്തങ്ങൾ ബൈബി​ളിൽ ഉണ്ട്‌. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, തങ്ങളുടെ സ്വന്തം സ്വാർഥ ലക്ഷ്യങ്ങൾക്കാ​യി മറ്റുള്ള​വരെ ഉപകര​ണ​ങ്ങ​ളാ​ക്കിയ ദെലീലാ, ഈസേ​ബെൽ, അഥല്യാ എന്നീ സ്‌ത്രീ​കളെ കുറിച്ചു നാം വായി​ക്കു​ന്നു. (ന്യായാ​ധി​പൻമാർ 16:16; 1 രാജാ​ക്ക​ന്മാർ 21:25; 2 ദിനവൃ​ത്താ​ന്തം 22:10-12) ദാവീദ്‌ രാജാ​വി​ന്റെ പുത്ര​നായ അബ്‌ശാ​ലോ​മും അതു​പോ​ലെ പ്രവർത്തിച്ച വ്യക്തി​യാണ്‌. വ്യവഹാ​ര​ത്തി​നാ​യി യെരൂ​ശ​ലേ​മിൽ എത്തുന്ന​വരെ സമീപിച്ച്‌ രാജസ​ദ​സ്സിന്‌ അവരുടെ പ്രശ്‌ന​ത്തിൽ യഥാർഥ താത്‌പ​ര്യ​മി​ല്ലെന്ന്‌ അവൻ അവരെ വിദഗ്‌ധ​മാ​യി ധരിപ്പി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നിട്ട്‌, രാജസ​ദ​സ്സിൽ വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ വേണ്ടി​യി​രു​ന്നത്‌ തന്നെ​പ്പോ​ലെ​യുള്ള ഊഷ്‌മ​ള​ഹൃ​ദ​യ​നായ ഒരു വ്യക്തി ആണെന്ന്‌ അവൻ വെട്ടി​ത്തു​റന്നു പറയു​മാ​യി​രു​ന്നു. (2 ശമൂവേൽ 15:2-4) തീർച്ച​യാ​യും, അബ്‌ശാ​ലോം തത്‌പ​ര​നാ​യി​രു​ന്നത്‌, പീഡി​ത​രി​ലല്ല, തന്നിൽത്തന്നെ ആയിരു​ന്നു. സ്വയം അവരോ​ധിത രാജാവ്‌ എന്ന നിലയിൽ പ്രവർത്തി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌, അവൻ അനേക​രു​ടെ ഹൃദയം കവർന്നു. എന്നാൽ കൃത്യ​സ​മ​യത്ത്‌ അബ്‌ശാ​ലോ​മി​നു കടുത്ത പരാജയം നേരിട്ടു. മരണത്തി​ങ്കൽ അന്തസ്സായ ഒരു ശവസം​സ്‌കാ​ര​ത്തി​നു​പോ​ലും അവൻ യോഗ്യ​ന​ല്ലെന്നു ഗണിക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യാ​ണു​ണ്ടാ​യത്‌.—2 ശമൂവേൽ 18:6-17.

10. മറ്റുള്ള​വ​രു​ടെ താത്‌പ​ര്യം നോക്കു​ന്നു​ണ്ടെന്നു നമുക്ക്‌ എങ്ങനെ പ്രകട​മാ​ക്കാൻ കഴിയും?

¹⁰ ഇത്‌ ഇന്നത്തെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്ക്‌ ഒരു മുന്നറി​യിപ്പ്‌ ആണ്‌. പുരു​ഷ​നാ​യാ​ലും സ്‌ത്രീ​യാ​യാ​ലും, നമുക്കു സ്വതവേ പ്രേര​ണാ​വൈ​ഭവം ഉണ്ടായി​രി​ക്കാം. സംഭാ​ഷ​ണ​വേ​ള​യിൽ മേധാ​വി​ത്വം പുലർത്തി​ക്കൊ​ണ്ടോ വ്യത്യസ്‌ത വീക്ഷണ​മു​ള്ള​വരെ അടിച്ചി​രു​ത്തി​ക്കൊ​ണ്ടോ നമ്മുടെ കാര്യ​സാ​ധ്യ​ത്തി​നു ശ്രമി​ക്കു​ന്നത്‌ എളുപ്പ​മാ​യി​രു​ന്നേ​ക്കാം. എന്നാൽ നമുക്ക്‌ യഥാർഥ സ്‌നേഹം ഉണ്ടെങ്കിൽ, നാം മറ്റുള്ള​വന്റെ താത്‌പ​ര്യ​വും നോക്കും. (ഫിലി​പ്പി​യർ 2:2-4) ദൈവ​ത്തി​ന്റെ സംഘട​ന​യിൽ നമുക്കുള്ള പരിച​യ​മോ സ്ഥാനമോ ഹേതു​വാ​യി നാം മറ്റുള്ള​വരെ മുത​ലെ​ടു​ക്കു​ക​യോ നമ്മുടെ വീക്ഷണങ്ങൾ മാത്ര​മാണ്‌ ശരി എന്ന മട്ടിൽ ചോദ്യം ചെയ്യത്തക്ക ആശയങ്ങൾ ഉന്നമി​പ്പി​ക്കു​ക​യോ ചെയ്യു​ക​യില്ല. മറിച്ച്‌, നാം ഈ സദൃശ​വാ​ക്യം അനുസ്‌മ​രി​ക്കും: “നാശത്തി​ന്നു മുമ്പെ ഗർവ്വം; വീഴ്‌ചക്കു മുമ്പെ ഉന്നതഭാ​വം.”—സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 16:18.

11. (എ) ദയയു​ള്ള​തും അന്തസ്സു​ള്ള​തു​മായ സ്‌നേഹം നമുക്ക്‌ ഏതെല്ലാം വിധങ്ങ​ളിൽ പ്രകട​മാ​ക്കാൻ കഴിയും? (ബി) നാം അനീതി​യിൽ സന്തോ​ഷി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെന്ന്‌ എങ്ങനെ പ്രകട​മാ​ക്കാൻ കഴിയും?

¹¹ സ്‌നേഹം “ദയ”യുള്ളതാ​കു​ന്നു എന്നും അത്‌ “അന്തസ്സി​ല്ലാ​തെ പെരു​മാ​റു​ന്നില്ല” എന്നും പൗലൊസ്‌ എഴുതി. (1 കൊരി​ന്ത്യർ 13:4, 5, NW) അതേ, പരുക്കൻമ​ട്ടി​ലോ അശ്ലീല​മായ വിധത്തി​ലോ അനാദ​ര​പൂർവ​ക​മാ​യോ പ്രവർത്തി​ക്കാൻ സ്‌നേഹം നമ്മെ അനുവ​ദി​ക്കു​ക​യില്ല. പകരം, നാം മറ്റുള്ള​വ​രു​ടെ വികാ​രങ്ങൾ കണക്കി​ലെ​ടു​ക്കും. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, സ്‌നേ​ഹ​മുള്ള ഒരു വ്യക്തി മറ്റുള്ള​വ​രു​ടെ മനസ്സാ​ക്ഷി​യെ അലോ​സ​ര​പ്പെ​ടു​ത്തുന്ന സംഗതി​കൾ ചെയ്യു​ന്നത്‌ ഒഴിവാ​ക്കും. (1 കൊരി​ന്ത്യർ 8:13 താരത​മ്യം ചെയ്യുക.) സ്‌നേഹം “അനീതി​യിൽ സന്തോ​ഷി​ക്കു​ന്നില്ല, എന്നാൽ സത്യത്തിൽ സന്തോ​ഷി​ക്കു​ന്നു.” (1 കൊരി​ന്ത്യർ 13:6, NW) നാം യഹോ​വ​യു​ടെ നിയമത്തെ ഇഷ്ടപ്പെ​ടു​ന്നെ​ങ്കിൽ, അധാർമി​ക​തയെ നിസ്സാ​ര​മാ​യി വീക്ഷി​ക്കു​ക​യോ ദൈവം വെറു​ക്കുന്ന സംഗതി​ക​ളിൽ വിനോ​ദം കണ്ടെത്തു​ക​യോ ചെയ്യു​ക​യില്ല. (സങ്കീർത്തനം 119:97) ഇടിച്ചു​ക​ള​യു​ന്ന​തി​ലല്ല, മറിച്ചു കെട്ടു​പണി ചെയ്യുന്ന സംഗതി​ക​ളിൽ സന്തോഷം കണ്ടെത്താൻ സ്‌നേഹം നമ്മെ സഹായി​ക്കും.—റോമർ 15:2; 1 കൊരി​ന്ത്യർ 10:23, 24; 14:26.

12, 13. (എ) ആരെങ്കി​ലും നമ്മെ വ്രണ​പ്പെ​ടു​ത്തു​മ്പോൾ നാം എങ്ങനെ പ്രതി​ക​രി​ക്കണം? (ബി) നീതി​ക​രി​ക്കത്തക്ക കോപം പോലും നാം ജ്ഞാനപൂർവ​ക​മ​ല്ലാത്ത വിധത്തിൽ പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ഇടയാ​ക്കി​യേ​ക്കാം എന്നു പ്രകട​മാ​ക്കുന്ന ബൈബിൾ ദൃഷ്ടാ​ന്തങ്ങൾ പറയുക.

¹² സ്‌നേഹം “പ്രകോ​പി​ത​മാ​കു​ന്നില്ല, [“എളുപ്പം നീരസ​പ്പെ​ടു​ന്നില്ല,” ഫിലി​പ്‌സ്‌] എന്നു പൗലൊസ്‌ എഴുതു​ന്നു. (1 കൊരി​ന്ത്യർ 13:5, NW) നമ്മെ ആരെങ്കി​ലും വ്രണ​പ്പെ​ടു​ത്തു​മ്പോൾ അസ്വസ്ഥ​രാ​യി​ത്തീ​രു​ന്ന​തോ ഒരള​വോ​ളം ക്രോധം തോന്നു​ന്ന​തോ അപൂർണ​രായ നമ്മെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം സാധാ​ര​ണ​മാണ്‌ എന്നതു സമ്മതി​ക്കു​ന്നു. എന്നാൽ, ദീർഘ​മാ​യി നീരസം വെച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​തോ പ്രകോ​പിത അവസ്ഥയിൽ തുടരു​ന്ന​തോ തെറ്റാണ്‌. (സങ്കീർത്തനം 4:4; എഫെസ്യർ 4:26) നിയ​ന്ത്രി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കിൽ, നീതി​ക​രി​ക്കത്തക്ക കോപം​പോ​ലും നാം ജ്ഞാനപൂർവ​ക​മ​ല്ലാത്ത വിധത്തിൽ പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ഇടയാ​ക്കി​യേ​ക്കാം; ഇതിനു യഹോവ നമ്മോട്‌ കണക്കു ചോദി​ക്കും.—ഉല്‌പത്തി 34:1-31; 49:5-7; സംഖ്യാ​പു​സ്‌തകം 12:3; 20:10-12; സങ്കീർത്തനം 106:32, 33.

¹³ മറ്റുള്ള​വ​രു​ടെ അപൂർണ​തകൾ കാണു​മ്പോൾ ചിലർ സഭാ യോഗ​ങ്ങൾക്കു ഹാജരാ​കു​ന്ന​തി​ലും വയൽ ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽ പങ്കെടു​ക്കു​ന്ന​തി​ലും മന്ദീഭ​വി​ക്കു​ന്നു. മുമ്പ്‌, ഇവരിൽ അനേക​രും വിശ്വാ​സ​ത്തി​നു​വേണ്ടി പോരാ​ട്ടം നടത്തി​യി​ട്ടു​ള്ള​വ​രാണ്‌—ഒരുപക്ഷേ കുടും​ബ​ത്തിൽനി​ന്നുള്ള എതിർപ്പോ സഹജോ​ലി​ക്കാ​രിൽനി​ന്നുള്ള പരിഹാ​സ​മോ അല്ലെങ്കിൽ മറ്റേ​തെ​ങ്കി​ലും പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളോ സഹിച്ചു​കൊണ്ട്‌. അവയെ​യെ​ല്ലാം ദൃഢവി​ശ്വ​സ്‌ത​ത​യു​ടെ പരി​ശോ​ധ​ന​ക​ളാ​യി വീക്ഷി​ച്ച​തു​കൊണ്ട്‌—വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ അത്‌ അങ്ങനെ​തന്നെ ആയിരു​ന്നു​താ​നും—അവർ അത്തരം പ്രതി​ബ​ന്ധ​ങ്ങളെ സഹിച്ചു​നി​ന്നു. എന്നാൽ ഒരു സഹക്രി​സ്‌ത്യാ​നി സ്‌നേ​ഹ​ശൂ​ന്യ​മായ എന്തെങ്കി​ലും പറയു​ക​യോ പ്രവർത്തി​ക്കു​ക​യോ ചെയ്യു​മ്പോൾ എന്തു സംഭവി​ക്കു​ന്നു? ഇത്‌ ദൃഢവി​ശ്വ​സ്‌ത​ത​യു​ടെ ഒരു പരി​ശോ​ധ​ന​യല്ലേ? തീർച്ച​യാ​യും ആണ്‌, എന്തെന്നാൽ പ്രകോ​പിത അവസ്ഥയിൽ തുടർന്നാൽ, നാം “പിശാ​ചി​ന്നു ഇടം കൊടു”ത്തേക്കാം.—എഫെസ്യർ 4:27.

14, 15. (എ) “ദ്രോ​ഹ​ത്തി​ന്റെ കണക്കു സൂക്ഷിക്കു”കയെന്ന​തി​ന്റെ അർഥ​മെന്ത്‌? (ബി) ക്ഷമിക്കു​ന്ന​തിൽ നമുക്ക്‌ എങ്ങനെ യഹോ​വയെ അനുക​രി​ക്കാൻ കഴിയും?

¹⁴ നല്ല കാരണ​ത്തോ​ടെ പൗലൊസ്‌ പറയുന്നു, സ്‌നേഹം “ദ്രോ​ഹ​ത്തി​ന്റെ കണക്കു സൂക്ഷി​ക്കു​ന്നില്ല.” (1 കൊരി​ന്ത്യർ 13:5, NW) ഇവിടെ അവൻ കണക്കെ​ഴു​ത്തി​നോ​ടു ബന്ധപ്പെട്ട ഒരു പദം ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്നു. മറന്നു​പോ​കാ​തി​രി​ക്കാൻ കണക്കു​ബു​ക്കിൽ ദ്രോഹം എഴുതി​വെ​ക്കുന്ന പ്രവൃ​ത്തി​യെ ആണ്‌ പൗലൊസ്‌ സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തെന്നു വ്യക്തം. ഭാവി​യിൽ എടുത്തു​നോ​ക്കേണ്ട ആവശ്യ​മു​ണ്ടെ​ന്ന​തു​പോ​ലെ, ദ്രോ​ഹ​ക​ര​മായ ഒരു വാക്കോ പ്രവൃ​ത്തി​യോ മനസ്സിൽ സ്ഥിരമാ​യി കുറി​ച്ചി​ടു​ന്നതു സ്‌നേ​ഹ​പൂർവ​ക​മാ​ണോ? അത്തരം നിർദ​യ​മായ വിധത്തിൽ യഹോവ നമ്മെ സൂക്ഷ്‌മ പരി​ശോ​ധന നടത്തു​ന്നില്ല എന്നതിൽ നാമെത്ര സന്തുഷ്ട​രാണ്‌! (സങ്കീർത്തനം 130:3) നാം അനുതാ​പം പ്രകട​മാ​ക്കു​മ്പോൾ, അവൻ നമ്മുടെ തെറ്റുകൾ മായി​ച്ചു​ക​ള​യു​ന്നു.—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 3:19.

¹⁵ ഇക്കാര്യ​ത്തിൽ നമുക്കു യഹോ​വയെ അനുക​രി​ക്കാൻ കഴിയും. ആരെങ്കി​ലും നമ്മെ കൊച്ചാ​ക്കു​ന്ന​താ​യി തോന്നു​മ്പോൾ നാം അതി​ലോ​ല​മാ​നസർ ആകരുത്‌. നാം പെട്ടെന്നു നീരസ​പ്പെ​ടു​ന്നവർ ആണെങ്കിൽ, ആ വ്യക്തിക്കു നമ്മെ വ്രണ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ സാധി​ക്കു​ന്ന​തി​ലും ആഴത്തിൽ നാം നമ്മെത്തന്നെ വ്രണ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യാ​യി​രി​ക്കും ചെയ്യു​ന്നത്‌. (സഭാ​പ്ര​സം​ഗി 7:9, 22) പകരം, സ്‌നേഹം “എല്ലാം വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്നു” എന്നു നാം ഓർക്കേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌. (1 കൊരി​ന്ത്യർ 13:7, NW) മറ്റുള്ള​വ​രാൽ എളുപ്പം വഞ്ചിത​രാ​കാൻ നാം ആരും ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ന്നതു തീർച്ച​തന്നെ. എന്നാൽ നാം നമ്മുടെ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളു​ടെ ആന്തരങ്ങൾ സംബന്ധിച്ച്‌ അനുചി​ത​മാം​വി​ധം സംശയാ​ലു​ക്ക​ളാ​കാ​നും പാടില്ല. സാധ്യ​മാ​യി​രി​ക്കു​മ്പോ​ഴെ​ല്ലാം, മറ്റേയാൾക്ക്‌ ദുരു​ദ്ദേ​ശ്യ​ങ്ങൾ ഇല്ലെന്നു നമുക്ക്‌ ധരിക്കാം.—കൊ​ലൊ​സ്സ്യർ 3:13.