നിങ്ങളു​ടെ കഴിവു​കൾ നിങ്ങളു​ടെ ബലഹീനത ആകാതി​രി​ക്ക​ട്ടെ

വെള്ളം കടക്കാത്ത 16 കമ്പാർട്ടു​മെ​ന്റു​ക​ളുള്ള ആഡംബ​ര​ക്കപ്പൽ ആയിരു​ന്നു ടൈറ്റാ​നിക്‌. അത്‌ ഒരിക്ക​ലും മുങ്ങു​ക​യി​ല്ലെന്നു കരുത​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. 1912-ലെ അതിന്റെ കന്നിയാ​ത്ര​യിൽ, ആവശ്യ​മാ​യി​രു​ന്ന​തി​ന്റെ പകുതി ലൈഫ്‌ ബോട്ടു​കളേ അതിൽ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. ഒരു മഞ്ഞുമ​ല​യിൽ ഇടിച്ച്‌ ആ കപ്പൽ മുങ്ങി—1,500-ലധികം പേരുടെ ജീവൻ അപഹരി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌.

പുരാതന യെരൂ​ശ​ലേ​മി​ലെ ദൈവ​ഭയം ഉണ്ടായി​രുന്ന ഉസ്സീയാ രാജാവ്‌ സമർഥ​നായ ഒരു സൈനിക മേധാവി ആയിരു​ന്നു. യഹോ​വ​യു​ടെ സഹായ​ത്താൽ അവൻ ശത്രു​ക്കളെ ഒന്നൊ​ന്നാ​യി പരാജ​യ​പ്പെ​ടു​ത്തി. “[ഉസ്സീയാവ്‌] പ്രബല​നാ​യി​ത്തീ​രു​വാ​ന്ത​ക്ക​വണ്ണം അതിശയ[കര]മായി അവന്നു സഹായം ലഭിച്ച​തു​കൊ​ണ്ടു അവന്റെ ശ്രുതി ബഹുദൂ​രം പരന്നു.” എന്നാൽ, “അവന്റെ ഹൃദയം . . . നിഗളി​ച്ചു; അവൻ തന്റെ ദൈവ​മായ യഹോ​വ​യോ​ടു കുററം ചെയ്‌തു.” ഗർവം നിമിത്തം ഉസ്സീയാ​വി​നു കുഷ്‌ഠം ബാധിച്ചു.—2 ദിനവൃ​ത്താ​ന്തം 26:15-21; സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 16:18.

മേൽപ്പ​രാ​മർശി​ച്ച രണ്ടു വിവര​ണ​ങ്ങ​ളും നമ്മെ ഒരു സംഗതി പഠിപ്പി​ക്കു​ന്നു: ജ്ഞാനം, എളിമ, താഴ്‌മ എന്നീ ഗുണങ്ങ​ളു​മാ​യി സമനി​ല​യിൽ നിർത്താ​ത്ത​പക്ഷം നമ്മുടെ കഴിവു​കൾ എളുപ്പ​ത്തിൽ ഒരു ബലഹീ​ന​ത​യോ ന്യൂന​ത​യോ ആയിത്തീർന്നേ​ക്കാം. അതു ഗൗരവ​മുള്ള ഒരു സംഗതി​യാണ്‌. കാരണം, ഏതെങ്കി​ലും തരത്തി​ലുള്ള കഴിവു​ക​ളോ പ്രാപ്‌തി​ക​ളോ നമു​ക്കോ​രോ​രു​ത്തർക്കും ഉണ്ട്‌. നമുക്കും മറ്റുള്ള​വർക്കും—പ്രത്യേ​കിച്ച്‌ നമ്മുടെ സ്രഷ്ടാ​വിന്‌—സന്തോഷം പ്രദാനം ചെയ്യുന്ന വിധത്തിൽ അവ ഒരു മുതൽക്കൂട്ട്‌ ആയിരി​ക്കാൻ നാം ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു. ദൈവം നമുക്കു നൽകി​യി​രി​ക്കുന്ന ഏതൊരു പ്രാപ്‌തി​യും നാം പരമാ​വധി പ്രയോ​ജ​ന​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യും അതേസ​മയം വില​യേ​റിയ ഒരു മുതൽക്കൂട്ട്‌ ആയി തുടര​ത്ത​ക്ക​വണ്ണം അതിനെ നിയ​ന്ത്രി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌.

ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, തന്റെ ജോലി​യെ അതിയാ​യി പ്രിയ​പ്പെ​ടുന്ന ഒരാൾ ഒരു തൊഴി​ലാ​സക്തൻ ആകുക​വഴി തന്റെ തൊഴിൽ പ്രിയത്തെ ഒരു ബലഹീനത ആക്കുക​യാ​യി​രി​ക്കും ചെയ്യു​ന്നത്‌. അതു​പോ​ലെ, ജാഗരൂ​ക​നായ ഒരു വ്യക്തിയെ എളുപ്പം കബളി​പ്പി​ക്കാ​നോ വഞ്ചിക്കാ​നോ കഴിയില്ല എന്നതു ശരിയാ​ണെ​ങ്കി​ലും അതിജാ​ഗ്രത പുലർത്തു​ന്ന​തി​നാൽ ആ വ്യക്തി ഒരിക്ക​ലും തീരു​മാ​നങ്ങൾ എടുക്കാ​തി​രു​ന്നേ​ക്കാം. കാര്യ​ക്ഷ​മ​ത​യും വളരെ നല്ല ഒരു ഗുണമാണ്‌. എന്നാൽ, മാനു​ഷിക പരിമി​തി​കൾ കണക്കി​ലെ​ടു​ക്കാ​തെ അതിരു കടന്നു​പോ​കാൻ അതിനെ അനുവ​ദി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ അസന്തുഷ്ടി ഉളവാ​ക്കുന്ന മരവിച്ച, കർക്കശ​മായ അന്തരീ​ക്ഷ​മാ​യി​രു​ന്നേ​ക്കാം ഫലം. അതു​കൊണ്ട്‌, നിങ്ങളു​ടെ പ്രാപ്‌തി​കളെ കുറിച്ചു വിചി​ന്തനം ചെയ്യാൻ അൽപ്പം സമയ​മെ​ടു​ക്കുക. നിങ്ങൾ അവയെ വേണ്ട വിധത്തിൽ പ്രയോ​ജ​ന​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു​വോ? അവ മറ്റുള്ള​വർക്ക്‌ ഒരു അനു​ഗ്ര​ഹ​മാ​ണോ? സർവോ​പരി, “എല്ലാ നല്ല ദാന”ങ്ങളു​ടെ​യും ഉറവി​ട​മായ യഹോ​വയെ മഹത്ത്വ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ നിങ്ങൾ അവയെ ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്നു​വോ? (യാക്കോബ്‌ 1:17) ശ്രദ്ധി​ക്കാ​ത്ത​പക്ഷം, ബലഹീനത—ഒരുപക്ഷേ ദോഷ​കരം പോലും—ആയിത്തീർന്നേ​ക്കാ​വുന്ന ഏതാനും കഴിവു​കളെ കുറിച്ചു നമുക്കു പരിചി​ന്തി​ക്കാം.

മാനസിക പ്രാപ്‌തി​കൾ ജ്ഞാനപൂർവം ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ക

നല്ല ഓർമ​ശക്തി തീർച്ച​യാ​യും ഒരു മുതൽക്കൂ​ട്ടാണ്‌. എന്നാൽ, നമ്മിൽ അമിത​മായ ആത്മവി​ശ്വാ​സം ഉളവാ​ക്കാ​നോ മറ്റുള്ളവർ നമ്മെ അങ്ങേയറ്റം പ്രശം​സി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ അല്ലെങ്കിൽ നമ്മെ കുറിച്ചു മുഖസ്‌തു​തി പറയു​ന്ന​തി​ന്റെ ഫലമായി നാം നമ്മെ കുറിച്ചു തന്നെ ഒരു ഉന്നതഭാ​വം വളർത്തി​യെ​ടു​ക്കാ​നോ ഇടയാ​ക്കു​ന്ന​പക്ഷം അത്‌ ഒരു ബലഹീനത ആയിത്തീർന്നേ​ക്കാം. ദൈവ​വ​ച​ന​ത്തെ​യും ബൈബിൾ അധിഷ്‌ഠിത പ്രസി​ദ്ധീ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളെ​യും കുറിച്ച്‌ ഒരു ബൗദ്ധിക വീക്ഷണം നാം വളർത്തി​യെ​ടു​ക്കു​ന്നു എന്നും വരാം.

അമിത​മാ​യ ആത്മവി​ശ്വാ​സം പല വിധങ്ങ​ളിൽ തലപൊ​ക്കി​യേ​ക്കാം. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, നല്ല ഓർമ​ശ​ക്തി​യുള്ള ഒരു വ്യക്തി, ക്രിസ്‌തീയ സഭയിൽ പരസ്യ പ്രസം​ഗ​മോ ദിവ്യാ​ധി​പത്യ ശുശ്രൂ​ഷാ സ്‌കൂ​ളിൽ ഒരു പ്രസംഗ നിയമ​ന​മോ ലഭിക്കു​മ്പോൾ അതിനുള്ള തയ്യാ​റെ​ടുപ്പ്‌ അവസാന നിമി​ഷ​ത്തേക്കു മാറ്റി​വെ​ച്ചേ​ക്കാം, അല്ലെങ്കിൽ യഹോ​വ​യു​ടെ അനു​ഗ്ര​ഹ​ത്തി​നാ​യി പ്രാർഥി​ക്കുക പോലും ചെയ്യാ​തി​രു​ന്നേ​ക്കാം. പകരം, സ്വന്തം അറിവി​ലും തത്‌ക്ഷണം കാര്യങ്ങൾ അവതരി​പ്പി​ക്കാ​നുള്ള സ്വന്തം പ്രാപ്‌തി​യി​ലും അയാൾ ആശ്രയി​ക്കു​ന്നു. അയാളു​ടെ സ്വതസി​ദ്ധ​മായ പ്രാപ്‌തി ഒരു സമയം വരെ ആ അനാസ്ഥയെ മറച്ചു​വെ​ച്ചേ​ക്കാം. എന്നാൽ, യഹോ​വ​യു​ടെ പൂർണ അനു​ഗ്രഹം ലഭിക്കാ​താ​കു​മ്പോൾ അയാളു​ടെ ആത്മീയ പുരോ​ഗതി മന്ദഗതി​യിൽ ആകും, ഒരുപക്ഷേ പാടേ നിലച്ചു​പോ​കും. അപ്പോൾ എത്ര നല്ല ഒരു പ്രാപ്‌തി​യാണ്‌ പാഴാ​യി​പ്പോ​കു​ന്നത്‌!—സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 3:5, 6; യാക്കോബ്‌ 3:1.

ബുദ്ധി​കൂർമ​ത​യുള്ള ഒരുവൻ ബൈബി​ളി​നെ​യും ബൈബിൾ അധ്യയന സഹായി​ക​ളെ​യും കുറിച്ച്‌ ബൗദ്ധി​ക​മായ വീക്ഷണം പുലർത്തി​യേ​ക്കാം. എന്നാൽ, അത്തരം അറിവ്‌ “പൊങ്ങച്ച”ത്തിനോ ദുരഭി​മാ​നം ഒരു ബലൂൺ പോലെ വീർക്കാ​നോ മാത്രമേ ഇടയാ​ക്കു​ക​യു​ള്ളൂ; സ്‌നേ​ഹ​നിർഭ​ര​മായ ക്രിസ്‌തീയ ബന്ധങ്ങൾ ‘പടുത്തു​യർത്താൻ’ ഉതകു​ക​യില്ല. (1 കൊരി​ന്ത്യർ 8:1, ഓശാന ബൈബിൾ; ഗലാത്യർ 5:26) നേരെ മറിച്ച്‌, ഒരു ആത്മീയ പുരുഷൻ തനിക്ക്‌ എന്തെല്ലാം മാനസിക പ്രാപ്‌തി​കൾ ഉണ്ടായി​രു​ന്നാ​ലും എല്ലായ്‌പോ​ഴും ദൈവാ​ത്മാ​വിൽ ആശ്രയി​ക്കു​ക​യും അതിനാ​യി പ്രാർഥി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. സ്‌നേഹം, താഴ്‌മ, അറിവ്‌, ജ്ഞാനം എന്നീ ഗുണങ്ങ​ളി​ലെ​ല്ലാം സമനില കൈവ​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു വളരു​മ്പോൾ അയാളു​ടെ കഴിവ്‌ ഒരു മുതൽക്കൂട്ട്‌ ആയിത്തീ​രു​ന്നു.—കൊ​ലൊ​സ്സ്യർ 1:9, 10.

എളിമ​യു​ള്ള​വർ ആയിരി​ക്കാ​തെ, നമുക്കുള്ള പ്രാപ്‌തി നിമിത്തം നമ്മെ കുറി​ച്ചു​തന്നെ ഒരു ഉന്നതഭാ​വം വളർത്തി​യെ​ടു​ത്തി​ട്ടു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ ആ പ്രാപ്‌തി ഒരു ബലഹീനത ആയിത്തീർന്നേ​ക്കാം. വ്യക്തമാ​യും, കഴിവുറ്റ ഒരു വ്യക്തി—അദ്ദേഹത്തെ അമിത​മാ​യി പുകഴ്‌ത്തു​ന്ന​വ​രും—ഒരു വസ്‌തുത മറന്നു​പോ​യേ​ക്കാം: എത്രതന്നെ കഴിവു​റ്റവർ ആയിരു​ന്നാ​ലും, “ജ്ഞാനി​ക​ളെന്നു ഭാവി​ക്കു​ന്ന​വരെ [യഹോവ] കടാക്ഷി​ക്കു​ന്നില്ല.” (ഇയ്യോബ്‌ 37:23ബി) ‘താഴ്‌മ​യു​ള്ള​വ​രു​ടെ പക്കൽ ജ്ഞാനമുണ്ട്‌’ എന്നു ദൈവ​വ​ചനം പറയുന്നു. (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 11:2) അതീവ ബുദ്ധി​ശാ​ലി​യും വിദ്യാ​സ​മ്പ​ന്ന​നും ആയിരു​ന്നെ​ങ്കി​ലും പൗലൊസ്‌ അപ്പൊ​സ്‌തലൻ കൊരി​ന്ത്യ​രോട്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “ഞാനും, സഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രേ, നിങ്ങളു​ടെ അടുക്കൽ വന്നപ്പോൾ വചനത്തി​ന്റെ​യോ ജ്ഞാനത്തി​ന്റെ​യോ വൈഭവം കൂടാ​തെ​യ​ത്രേ . . . വന്നതു. . . . ഞാൻ ബലഹീ​ന​ത​യോ​ടും ഭയത്തോ​ടും വളരെ നടുക്ക​ത്തോ​ടും​കൂ​ടെ നിങ്ങളു​ടെ ഇടയിൽ ഇരുന്നു. നിങ്ങളു​ടെ വിശ്വാ​സ​ത്തി​ന്നു മനുഷ്യ​രു​ടെ ജ്ഞാനമല്ല, ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ശക്തി തന്നേ ആധാര​മാ​യി​രി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്നു എന്റെ വചനവും എന്റെ പ്രസം​ഗ​വും ജ്ഞാനത്തി​ന്റെ വശീക​ര​ണ​വാ​ക്കു​ക​ളാൽ അല്ല, ആത്മാവി​ന്റെ​യും ശക്തിയു​ടെ​യും പ്രദർശ​ന​ത്താ​ല​ത്രേ ആയിരു​ന്നതു.”—1 കൊരി​ന്ത്യർ 2:1-5.

യഥാർഥ​ത്തിൽ ജ്ഞാനി ആയിരി​ക്കുന്ന ഒരു വ്യക്തി, ബുദ്ധി​വൈ​ഭ​വത്തെ കുറി​ച്ചുള്ള ലോക​ത്തി​ന്റെ വീക്ഷണ​ത്താ​ലോ വിജയത്തെ കുറി​ച്ചുള്ള അതിന്റെ നിർവ​ച​ന​ത്താ​ലോ കബളി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യില്ല. തന്മൂലം, അയാൾ മനുഷ്യ​രു​ടെ അംഗീ​കാ​രം നേടാ​നോ സമ്പത്തു സ്വരു​ക്കൂ​ട്ടാ​നോ തന്റെ പ്രാപ്‌തി​കൾ ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്ന​തി​നു പകരം തനിക്കു ജീവനും പ്രാപ്‌തി​ക​ളും നൽകി​യ​വനു തന്റെ ജീവി​ത​ത്തിൽ പ്രഥമ സ്ഥാനം കൊടു​ക്കു​ന്നു. (1 യോഹ​ന്നാൻ 2:15-17) ആ ലക്ഷ്യത്തിൽ, അയാൾ രാജ്യ താത്‌പ​ര്യ​ങ്ങൾ ജീവി​ത​ത്തിൽ ഒന്നാമതു വെക്കു​ക​യും “ആററരി​കത്തു നട്ടിരി​ക്കുന്ന,” ഫലം കായ്‌ക്കുന്ന “വൃക്ഷം” പോലെ ആയിത്തീ​രു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. സ്വന്തം കഴിവു​ക​ളാ​ലല്ല മറിച്ച്‌, യഹോ​വ​യു​ടെ അനു​ഗ്ര​ഹ​ത്താൽ “അവൻ ചെയ്യു​ന്ന​തൊ​ക്കെ​യും സാധി​ക്കും.”—സങ്കീർത്തനം 1:1-3; മത്തായി 6:33.

ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ത്വം നിങ്ങൾക്കു ബലം പ്രദാനം ചെയ്യട്ടെ

ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ത്വം അതിൽത്തന്നെ വ്യത്യസ്‌ത ഗുണങ്ങ​ളാൽ സമ്പുഷ്ട​മാണ്‌, ലൗകിക തത്ത്വചി​ന്തകൾ അവയുടെ ഏഴയലത്തു പോലും എത്തുക​യില്ല. ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ത്തിന്‌, ക്രിസ്‌തീയ ജീവി​ത​രീ​തി ഏറ്റവും നല്ല ഭർത്താ​ക്ക​ന്മാ​രെ​യും ഭാര്യ​മാ​രെ​യും ഏറ്റവും നല്ല അയൽക്കാ​രെ​യും ഏറ്റവും നല്ല തൊഴി​ലാ​ളി​ക​ളെ​യും—സത്യസ​ന്ധ​രും ആദരണീ​യ​രും സമാധാ​ന​പ്രി​യ​രും കഠിനാ​ധ്വാ​നി​ക​ളു​മാ​യ​വരെ—ഉളവാ​ക്കു​ന്നു. (കൊ​ലൊ​സ്സ്യർ 3:18-23) കൂടാതെ, പ്രസംഗ-പഠിപ്പി​ക്കൽ വേലയിൽ ലഭിക്കുന്ന ക്രിസ്‌തീയ പരിശീ​ലനം നല്ല ആശയവി​നി​മയ പാടവം വളർത്തി​യെ​ടു​ക്കാൻ സഹായി​ക്കു​ന്നു. (1 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 4:13-15) കൂടു​ത​ലായ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​ങ്ങൾ ഏൽപ്പി​ക്കു​ക​യോ സ്ഥാനക്ക​യറ്റം നൽകു​ക​യോ ചെയ്യുന്ന കാര്യം വരു​മ്പോൾ തൊഴി​ലു​ട​മകൾ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്കു മുൻഗണന നൽകു​ന്ന​തിൽ തെല്ലും അതിശ​യി​ക്കാ​നില്ല. എന്നാൽ, ശ്രദ്ധി​ക്കാ​ത്ത​പക്ഷം അത്തരം കഴിവു​ക​ളും ദുർവി​നി​യോ​ഗം ചെയ്യ​പ്പെ​ട്ടേ​ക്കാം. ഒരു വ്യക്തി​യു​ടെ കാര്യ​ത്തിൽ സ്ഥാനക്ക​യ​റ്റ​മോ ആകർഷ​ക​മായ തൊഴി​ല​വ​സ​ര​മോ കമ്പനിക്കു സ്വയം അർപ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ അർഥമാ​ക്കി​യേ​ക്കാം. തന്മൂലം, പതിവാ​യി ക്രിസ്‌തീയ യോഗങ്ങൾ മുടക്കു​ക​യോ കുടും​ബ​ത്തോ​ടൊ​ത്തു ചെലവ​ഴി​ക്കാ​നുള്ള വില​യേ​റിയ സമയം ബലിക​ഴി​ക്കു​ക​യോ ചെയ്യേ​ണ്ടി​വ​ന്നേ​ക്കാം.

ഓസ്‌​ട്രേ​ലി​യ​യി​ലെ ഒരു ക്രിസ്‌തീയ മൂപ്പനും കുടും​ബ​നാ​ഥ​നു​മായ ഒരാൾ ബിസി​നസ്‌ രംഗത്ത്‌ ഉന്നത സ്ഥാനങ്ങൾ അലങ്കരി​ച്ചി​രു​ന്നു. ബിസി​നസ്‌ രംഗത്ത്‌ ഒരു സാമ്രാ​ജ്യം​തന്നെ കെട്ടി​പ്പ​ടു​ക്കാൻ അദ്ദേഹ​ത്തി​നു സാധി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നുവ​രി​കി​ലും, അതിനുള്ള പ്രലോ​ഭ​ന​ങ്ങ​ളെ​യെ​ല്ലാം അദ്ദേഹം നിരാ​ക​രി​ച്ചു. “കുടും​ബ​ത്തോ​ടൊ​ത്തും ക്രിസ്‌തീയ ശുശ്രൂ​ഷ​യി​ലും കൂടുതൽ സമയം ചെലവ​ഴി​ക്കാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹി​ച്ചു,” അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു. “അതു​കൊണ്ട്‌, ബിസി​നസ്‌ കാര്യ​ങ്ങൾക്കാ​യി ചെലവ​ഴി​ക്കുന്ന സമയം വെട്ടി​ച്ചു​രു​ക്കാൻ ഞാനും ഭാര്യ​യും തീരു​മാ​നി​ച്ചു. അത്യാ​വ​ശ്യ​മി​ല്ലാത്ത സ്ഥിതിക്ക്‌ ആഴ്‌ച​യിൽ അഞ്ചു ദിവസം ഞാൻ എന്തിനു ജോലി ചെയ്യണം?” അദ്ദേഹം കൂട്ടി​ച്ചേർത്തു. നന്നായി ആലോ​ചിച്ച്‌, ജീവി​ത​ത്തിൽ ചില പൊരു​ത്ത​പ്പെ​ടു​ത്ത​ലു​കൾ വരുത്തി​യ​പ്പോൾ ആഴ്‌ച​യിൽ മൂന്നോ നാലോ ദിവസം മാത്രം വേല ചെയ്‌തു​കൊ​ണ്ടു തന്റെ കുടും​ബം പുലർത്താൻ സാധി​ക്കു​മെന്ന്‌ ആ മൂപ്പൻ മനസ്സി​ലാ​ക്കി. ക്രമേണ, മറ്റു ചില സേവന പദവി​ക​ളും ഏറ്റെടു​ക്കാൻ അദ്ദേഹ​ത്തി​നു ക്ഷണം ലഭിച്ചു. പ്രാ​ദേ​ശിക സമ്മേളന ഹാൾ കമ്മിറ്റി​യി​ലും ഡിസ്‌ട്രി​ക്‌റ്റ്‌ കൺ​വെൻ​ഷൻ കാര്യ​നിർവഹണ സമിതി​യി​ലും സേവി​ക്കു​ന്നത്‌ അതിൽ ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. ജ്ഞാനപൂർവ​ക​മാ​യി കാര്യങ്ങൾ ക്രമീ​ക​രി​ച്ചത്‌ അദ്ദേഹ​ത്തി​നും കുടും​ബ​ത്തി​നും സന്തോ​ഷ​വും സംതൃ​പ്‌തി​യും കൈവ​രു​ത്തി.

സേവന​പ​ദ​വി​കൾ സംബന്ധിച്ച സമനി​ല​യുള്ള വീക്ഷണം

സഭയിൽ സേവന​പ​ദ​വി​കൾ എത്തിപ്പി​ടി​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി ക്രിസ്‌തീയ പുരു​ഷ​ന്മാർ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു. “ഒരുവൻ അദ്ധ്യക്ഷ​സ്ഥാ​നം [അല്ലെങ്കിൽ ശുശ്രൂ​ഷാ ദാസന്റെ സ്ഥാനം] കാംക്ഷി​ക്കു​ന്നു എങ്കിൽ നല്ലവേല ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു.” (1 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 3:1) നേരത്തെ സൂചി​പ്പിച്ച പ്രാപ്‌തി​ക​ളു​ടെ കാര്യ​ത്തി​ലെന്ന പോലെ, ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​ങ്ങൾ സ്വീക​രി​ക്കാ​നുള്ള മനസ്സൊ​രു​ക്ക​വും നല്ല ന്യായ​ബോ​ധ​ത്തോ​ടെ സമനി​ല​യിൽ നിർത്തേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌. യഹോ​വ​യു​ടെ സേവന​ത്തി​ലെ സന്തോഷം നഷ്ടപ്പെ​ടു​മാറ്‌ ആരും ആവതി​ല​ധി​കം നിയമ​നങ്ങൾ സ്വീക​രി​ക്ക​രുത്‌. സന്നദ്ധ മനോ​ഭാ​വം പ്രശം​സ​നീ​യം തന്നെ, അത്‌ അത്യന്താ​പേ​ക്ഷി​ത​വു​മാണ്‌. കാരണം, ഒഴിഞ്ഞു​മാ​റുന്ന ഒരു മനോ​ഭാ​വം യഹോവ വെറു​ക്കു​ന്നു. എന്നാൽ, മനസ്സൊ​രു​ക്ക​ത്തോ​ടൊ​പ്പം എളിമ​യും “സുബോധ”വും പ്രതി​ഫ​ലി​ക്കേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌.—തീത്തൊസ്‌ 2:13; വെളി​പ്പാ​ടു 3:15, 16.

യേശു​വി​ന്റെ ആർദ്ര​ത​യും ഉൾക്കാ​ഴ്‌ച​യും മറ്റുള്ള​വ​രി​ലുള്ള താത്‌പ​ര്യ​വും നിമിത്തം അവനോ​ടൊ​പ്പം ആയിരി​ക്കു​ന്ന​തി​നു സ്ഥാനമാ​നങ്ങൾ ഒന്നുമി​ല്ലാ​ത്ത​വർക്കു പോലും യാതൊ​രു ബുദ്ധി​മു​ട്ടും തോന്നി​യില്ല. സമാന​മാ​യി ഇന്നും, സമാനു​ഭാ​വ​വും പരിഗ​ണനാ മനോ​ഭാ​വ​വും ഉള്ളവ​രോ​ടൊ​പ്പം ആയിരി​ക്കാ​നാണ്‌ ആളുകൾ താത്‌പ​ര്യ​പ്പെ​ടു​ന്നത്‌. ക്രിസ്‌തീയ സഭയിലെ ഊഷ്‌മ​ള​ത​യു​ള്ള​വ​രും മറ്റുള്ള​വർക്ക്‌ എളുപ്പം സമീപി​ക്കാൻ കഴിയു​ന്ന​വ​രു​മായ മൂപ്പന്മാർ യഥാർഥ​ത്തിൽ “മനുഷ്യ​രാം ദാനങ്ങൾ” തന്നെ. അവർ “കാററി​ന്നു ഒരു മറവും പിശറി​ന്നു ഒരു സങ്കേത​വും ആയി വരണ്ട നിലത്തു നീർത്തോ​ടു​കൾപോ​ലെ​യും ക്ഷീണമുള്ള ദേശത്തു ഒരു വമ്പാറ​യു​ടെ തണൽപോ​ലെ​യും” ആണ്‌.—എഫെസ്യർ 4:8, NW; യെശയ്യാ​വു 32:2.

എങ്കിലും, മൂപ്പന്മാർ മറ്റുള്ള​വരെ സഹായി​ക്കു​ന്ന​തോ​ടൊ​പ്പം തന്നെ തങ്ങളുടെ വ്യക്തി​പ​ര​മായ പഠനം, ധ്യാനം, പ്രാർഥന, പരസ്യ ശുശ്രൂഷ തുടങ്ങിയ കാര്യ​ങ്ങൾക്കും സമയം കണ്ടെത്തി​ക്കൊണ്ട്‌ സമനി​ല​യു​ള്ളവർ ആയിരി​ക്കേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌. വിവാ​ഹി​ത​രായ മൂപ്പന്മാർ തങ്ങളുടെ കുടും​ബ​ത്തി​നാ​യും സമയം നീക്കി​വെ​ക്കണം, കുടും​ബാം​ഗ​ങ്ങൾക്ക്‌ സമീപി​ക്കാ​നാ​കാത്ത വിധം അവർ അതിഗൗ​ര​വ​ക്കാർ ആയിരി​ക്ക​രുത്‌.

കഴിവുറ്റ സ്‌ത്രീ​കൾ—അത്ഭുത​ക​ര​മായ അനു​ഗ്ര​ഹം

കഴിവുറ്റ മൂപ്പന്മാ​രെ പോലെ, ആത്മീയ ചിന്താ​ഗ​തി​യുള്ള സ്‌ത്രീ​ക​ളും യഹോ​വ​യു​ടെ സംഘട​ന​യ്‌ക്കു വലിയ മുതൽക്കൂ​ട്ടാണ്‌. സ്‌ത്രീ​കൾക്കു പൊതു​വെ, മറ്റുള്ള​വ​രിൽ താത്‌പ​ര്യ​മെ​ടു​ക്കാ​നുള്ള ഒരു പ്രത്യേക കഴിവുണ്ട്‌. അത്‌ യഹോവ വിലമ​തി​ക്കു​ക​യും പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്ന ഒരു ഗുണമാണ്‌. ഓരോ​രു​ത്തൻ സ്വന്തഗു​ണമല്ല മററു​ള്ള​വന്റെ ഗുണവും [“മറ്റുള്ള​വ​രു​ടെ വ്യക്തി​പ​ര​മായ താത്‌പ​ര്യ​വും,” NW] കൂടെ നോ​ക്കേണം” എന്നു പൗലൊസ്‌ അപ്പൊ​സ്‌തലൻ എഴുതി. (ഫിലി​പ്പി​യർ 2:4) അതേസ​മയം, ഈ ‘വ്യക്തി​പ​ര​മായ താത്‌പര്യ’ത്തിനു പരിമി​തി ഉണ്ട്‌. എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ, ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളാ​രും ‘പരകാ​ര്യ​ത്തിൽ ഇടപെ​ടാ​നോ’ കുശു​കു​ശു​പ്പു നടത്താ​നോ ആഗ്രഹി​ക്കു​ക​യില്ല.—1 പത്രൊസ്‌ 4:15; 1 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 5:13.

സ്‌ത്രീ​കൾക്കു വേറെ പല പ്രാപ്‌തി​ക​ളും ഉണ്ട്‌. ഒരു ക്രിസ്‌തീയ ഭാര്യ, ഭർത്താ​വി​നെ​ക്കാൾ ബുദ്ധി​കൂർമത ഉള്ളവൾ ആയിരു​ന്നേ​ക്കാം. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, യഹോ​വയെ ഭയപ്പെ​ടുന്ന “സാമർത്ഥ്യ​മുള്ള ഭാര്യ” എന്ന നിലയിൽ അവൾ ഭർത്താ​വി​നെ ആദരി​ക്കു​ക​യും തന്റെ പ്രാപ്‌തി​കൾ ഭർത്താ​വി​ന്റെ പ്രാപ്‌തി​കൾക്കു പൂരക​മാ​യി—ഭർത്താ​വി​നോ​ടു മത്സരി​ക്കാ​നല്ല—ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ക​യും വേണം. ഭാര്യ​യോട്‌ അസൂയ​പ്പെ​ടു​ക​യോ നീരസ​പ്പെ​ടു​ക​യോ ചെയ്യു​ന്ന​തി​നു പകരം ജ്ഞാനി​യും താഴ്‌മ​യു​ള്ള​വ​നും ആയ ഭർത്താവ്‌ ഭാര്യ​യു​ടെ പ്രാപ്‌തി​കളെ വിലമ​തി​ക്കു​ക​യും അവയിൽ ആനന്ദി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യും. ഭവനത്തെ കെട്ടു​പണി ചെയ്യാ​നും തന്നെ​പ്പോ​ലെ​തന്നെ ‘യഹോ​വയെ ഭയപ്പെ​ടു​ന്ന​തി​നു’ മക്കളെ സഹായി​ക്കാ​നും അവളുടെ കഴിവു​കൾ ഉപയോ​ഗി​ക്കാൻ ഭർത്താവ്‌ ഭാര്യയെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കും. (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 31:10, 28-30; ഉല്‌പത്തി 2:18) എളിമ​യും താഴ്‌മ​യും ഉള്ള അത്തരം ഭർത്താ​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ​യും ഭാര്യ​മാ​രു​ടെ​യും വിവാഹ ജീവിതം ഭദ്രത​യു​ള്ളത്‌ ആയിരി​ക്കു​ക​യും യഹോ​വ​യ്‌ക്കു മഹത്ത്വം കരേറ്റു​ക​യും ചെയ്യും.

ശക്തമായ ഒരു വ്യക്തി​ത്വ​ത്തെ നിയ​ന്ത്രി​ക്കൽ

നീതി​നി​ഷ്‌ഠ​വും മുഴു ദേഹി​യോ​ടെ യഹോ​വ​യു​ടെ ഹിതം ചെയ്യു​ന്ന​തിൽ അധിഷ്‌ഠി​ത​വു​മായ ശക്തമായ ഒരു വ്യക്തി​ത്വ​ത്തോ​ടൊ​പ്പം എളിമ​യും താഴ്‌മ​യും ഉണ്ടെങ്കിൽ അതൊരു മുതൽക്കൂട്ട്‌ ആയിരി​ക്കും. എന്നാൽ, മറ്റുള്ള​വ​രു​ടെ​മേൽ ആധിപ​ത്യം പുലർത്താ​നോ അവരെ ഭയപ്പെ​ടു​ത്താ​നോ ആണ്‌ ആ വ്യക്തി​ത്വം വിനി​യോ​ഗി​ക്കു​ന്ന​തെ​ങ്കിൽ അതൊരു ബലഹീനത ആയിത്തീർന്നേ​ക്കാം. ക്രിസ്‌തീയ സഭയിൽ ഇതു പ്രത്യേ​കി​ച്ചും ശരിയാണ്‌. മറ്റുള്ള​വ​രോ​ടൊ​പ്പം—സഭാ മൂപ്പന്മാർ ഉൾപ്പെടെ—ആയിരി​ക്കു​മ്പോൾ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്ക്‌ അസ്വാ​സ്ഥ്യം തോന്നാൻ പാടി​ല്ലാ​ത്ത​താണ്‌.—മത്തായി 20:25-27.

അതു​പോ​ലെ​ത​ന്നെ, മൂപ്പന്മാർക്കും സഹമൂ​പ്പ​ന്മാ​രു​ടെ സാന്നി​ധ്യ​ത്തിൽ അസ്വസ്ഥത അനുഭ​വ​പ്പെ​ട​രു​താ​ത്ത​താണ്‌. അവർ കൂടി​വ​രു​മ്പോൾ, തീരു​മാ​ന​ങ്ങളെ നയി​ക്കേ​ണ്ടത്‌ ഒരു വ്യക്തി​ക്കുള്ള സ്വാധീ​നം ആയിരി​ക്ക​രുത്‌, പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാവ്‌ ആയിരി​ക്കണം. മൂപ്പന്മാ​രു​ടെ സംഘത്തി​ലെ ഏറ്റവും പ്രായം കുറഞ്ഞ, വാചാ​ല​ന​ല്ലാത്ത മൂപ്പൻ ഉൾപ്പെടെ ഏതൊ​രാ​ളെ​യും പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വി​നു സ്വാധീ​നി​ക്കാൻ കഴിയും. തന്മൂലം, തങ്ങൾ പറയു​ന്ന​താ​ണു ശരി എന്നു ശക്തമായ വ്യക്തി​ത്വ​മു​ള്ള​വർക്കു തോന്നി​യാൽ പോലും, വഴങ്ങി​ക്കൊ​ടു​ക്കാ​നുള്ള കഴിവു വികസി​പ്പി​ച്ചെ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ടു തങ്ങളുടെ പ്രാപ്‌തി​യെ നിയ​ന്ത്രി​ക്കാൻ അവർ പഠിക്കണം. അങ്ങനെ സഹ മൂപ്പന്മാ​രെ “ബഹുമാ​നി”ക്കണം. (റോമർ 12:10) സഭാ​പ്ര​സം​ഗി 7:16 ദയാപു​ര​സ്സരം ഇങ്ങനെ മുന്നറി​യി​പ്പു നൽകുന്നു: “അതിനീ​തി​മാ​നാ​യി​രി​ക്ക​രു​തു; അതിജ്ഞാ​നി​യാ​യി​രി​ക്ക​യും അരുതു; നിന്നെ നീ എന്തിന്നു നശിപ്പി​ക്കു​ന്നു?”

“എല്ലാ നല്ല ദാന”ങ്ങളു​ടെ​യും ഉറവി​ട​മായ യഹോവ വിസ്‌മ​യാ​വ​ഹ​മായ തന്റെ പ്രാപ്‌തി​കൾ തികഞ്ഞ പൂർണ​ത​യോ​ടെ​യാ​ണു വിനി​യോ​ഗി​ക്കു​ന്നത്‌. (യാക്കോബ്‌ 1:17; ആവർത്ത​ന​പു​സ്‌തകം 32:4) അവനാണു നമ്മുടെ ഉപദേ​ഷ്ടാവ്‌! തന്മൂലം, നമ്മുടെ സ്വാഭാ​വിക പ്രാപ്‌തി​ക​ളും കഴിവു​ക​ളും വികസി​പ്പി​ച്ചെ​ടു​ക്കു​ന്ന​തി​ലും അവ ജ്ഞാന​ത്തോ​ടെ, എളിമ​യോ​ടെ, സ്‌നേ​ഹ​ത്തോ​ടെ വിനി​യോ​ഗി​ക്കു​ന്ന​തി​ലും നമുക്ക്‌ അവന്റെ മാതൃക പിൻപ​റ്റി​ക്കൊ​ണ്ടു കഠിന​മാ​യി അധ്വാ​നി​ക്കാം. അങ്ങനെ​യാ​കു​മ്പോൾ നാം മറ്റുള്ള​വർക്ക്‌ എന്തൊരു അനു​ഗ്രഹം ആയിരി​ക്കും!

[27-ാം പേജിലെ ചിത്രങ്ങൾ]

പ്രാർഥനാപൂർവകമായ പഠനത്തി​ലും യഹോ​വ​യി​ലുള്ള ആശ്രയ​ത്തി​ലും അധിഷ്‌ഠി​ത​മാണ്‌ ആത്മീയ അഭിവൃ​ദ്ധി

[29-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

എളിമയോടെയുള്ള വ്യക്തിഗത താത്‌പ​ര്യം ഒരു അനു​ഗ്ര​ഹ​മാണ്‌

[26-ാം പേജിലെ ചിത്ര​ത്തിന്‌ കടപ്പാട]

Courtesy of The Mariners’ Museum, Newport News, VA