“നിങ്ങൾക്കി​ട​യിൽ നേതൃ​ത്വ​മെ​ടു​ക്കു​ന്ന​വരെ ഓർത്തു​കൊ​ള്ളുക”

എബ്രായർ 13:7-ൽ രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കുന്ന പൗലോസ്‌ അപ്പോസ്‌ത​ലന്റെ വാക്കുകൾ “നിങ്ങളെ ഭരിക്കു​ന്ന​വരെ ഓർത്തു​കൊ​ള്ളുക” എന്നും പരിഭാ​ഷ​പ്പെ​ടു​ത്താ​വു​ന്ന​താണ്‌. എ.ഡി. 33-ലെ പെന്തി​ക്കോസ്‌തു​മു​തൽ കർത്താ​വായ യേശു​ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ വിശ്വസ്‌ത​രായ അപ്പോസ്‌ത​ല​ന്മാർ ഒരു ഭരണസം​ഘ​മാ​യി പ്രവർത്തി​ച്ചു​പോ​ന്നു. പുതു​താ​യി സ്ഥാപി​ത​മായ ക്രിസ്‌തീ​യ​സ​ഭയ്‌ക്കു മാർഗ​നിർദേശം നൽകു​ന്ന​തിൽ അവർ നേതൃ​ത്വ​മെ​ടു​ത്തു. (പ്രവൃ. 6:2-4) എ.ഡി. 49 ആയപ്പോ​ഴേ​ക്കും യേശു​വി​ന്റെ അപ്പോസ്‌ത​ല​ന്മാർക്കു പുറമേ മറ്റു ചില​രെ​യും ചേർത്ത്‌ ഭരണസം​ഘം വിപു​ല​പ്പെ​ടു​ത്തി. പരി​ച്ഛേ​ദ​നാ​പ്രശ്‌ന​ത്തിൽ തീരു​മാ​ന​മെ​ടുത്ത സമയത്ത്‌ ഭരണസം​ഘ​ത്തിൽ ‘യരുശ​ലേ​മി​ലുള്ള അപ്പോസ്‌ത​ല​ന്മാ​രും മൂപ്പന്മാ​രും’ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. (പ്രവൃ. 15:1, 2) എല്ലായി​ട​ത്തു​മുള്ള ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കളെ ബാധി​ക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ പരിഗ​ണി​ക്കേ​ണ്ടത്‌ അവരുടെ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​മാ​യി​രു​ന്നു. അവർ സഭകൾക്കു കത്തുക​ളും തീരു​മാ​ന​ങ്ങ​ളും എഴുതി അയച്ചു. അങ്ങനെ ചെയ്‌തതു സഭകളെ ബലപ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യും ചിന്തയി​ലും പ്രവൃ​ത്തി​യി​ലും ഒരുമ​യു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കാൻ ശിഷ്യ​ന്മാ​രെ സഹായി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. സഭകൾ ഭരണസം​ഘ​ത്തി​ന്റെ നിർദേ​ശ​ങ്ങൾക്ക്‌ അനുസ​ര​ണ​യോ​ടെ കീഴ്‌പെട്ടു. അതിന്റെ ഫലമായി സഭകളെ യഹോവ അനു​ഗ്ര​ഹി​ച്ചു, വലിയ അഭിവൃ​ദ്ധി​യു​ണ്ടാ​കു​ക​യും ചെയ്‌തു.​—പ്രവൃ. 8:1, 14, 15; 15:22-31; 16:4, 5; എബ്രാ. 13:17.

² അപ്പോസ്‌ത​ല​ന്മാ​രു​ടെ മരണ​ശേഷം വലിയ വിശ്വാ​സ​ത്യാ​ഗം ഉടലെ​ടു​ത്തു. (2 തെസ്സ. 2:3-12) ഗോത​മ്പി​നെ​യും കളക​ളെ​യും കുറി​ച്ചുള്ള യേശു​വി​ന്റെ ഉപമയി​ലെ ഗോത​മ്പി​നെ (അഭിഷി​ക്ത​ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ) കളകൾ (വ്യാജ​ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ) വന്ന്‌ മൂടു​മാ​യി​രു​ന്നു. കൊയ്‌ത്തു​വരെ അതായത്‌ “വ്യവസ്ഥി​തി​യു​ടെ അവസാ​ന​കാ​ലം”വരെ, നൂറ്റാ​ണ്ടു​ക​ളോ​ളം ഇവ ഒരുമിച്ച്‌ വളരു​മാ​യി​രു​ന്നു. (മത്താ. 13:24-30, 36-43) ആ കാലങ്ങ​ളിൽ ജീവി​ച്ചി​രുന്ന അഭിഷി​ക്ത​ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ വ്യക്തി​ക​ളെന്ന നിലയിൽ യേശു​വി​ന്റെ പ്രീതി​യു​ള്ള​വ​രാ​യി​രു​ന്നു. പക്ഷേ അവർക്കു നിർദേ​ശങ്ങൾ നൽകാൻ അക്കാല​ങ്ങ​ളിൽ ഒരു ഭരണസം​ഘ​ത്തെ​യോ ഒരു സരണി​യെ​യോ യേശു ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നില്ല. (മത്താ. 28:20) എന്നാൽ കൊയ്‌ത്തു​കാ​ലത്ത്‌ സാഹച​ര്യ​ത്തിന്‌ ഒരു മാറ്റമു​ണ്ടാ​കു​മെന്നു യേശു മുൻകൂ​ട്ടി​പ്പ​റഞ്ഞു.

³ “വിശ്വസ്‌ത​നും വിവേ​കി​യും ആയ അടിമ ആരാണ്‌” എന്ന ചോദ്യ​ത്തോ​ടെ യേശു​ക്രിസ്‌തു ഒരു ഉപമ അഥവാ ദൃഷ്ടാന്തം പറഞ്ഞു. ‘വ്യവസ്ഥി​തി​യു​ടെ അവസാ​നത്തെ’ കുറി​ക്കുന്ന “അടയാള”ത്തിന്റെ ഭാഗമാ​യാ​ണു യേശു ഇതു പറഞ്ഞത്‌. (മത്താ. 24:3, 42-47) വ്യവസ്ഥി​തി​യു​ടെ അവസാ​ന​കാ​ലത്ത്‌ വിശ്വസ്‌ത​നായ ഈ അടിമ, ദൈവ​ജ​ന​ത്തി​നു “തക്കസമ​യത്ത്‌” ആത്മീയ​ഭ​ക്ഷണം നൽകു​ന്ന​തിൽ തിരക്കു​ള്ള​വ​നാ​യി​രി​ക്കു​മെന്നു യേശു സൂചി​പ്പി​ച്ചു. എന്നാൽ ഈ അടിമ ഒരൊറ്റ ആളായി​രി​ക്കു​മോ? അല്ല. കാരണം ഒന്നാം നൂറ്റാ​ണ്ടിൽ നേതൃ​ത്വ​മെ​ടു​ക്കു​ന്ന​തി​നു യേശു ഒരു വ്യക്തി​യെയല്ല പകരം ഒരു കൂട്ടം പുരു​ഷ​ന്മാ​രെ​യാണ്‌ ഉപയോ​ഗി​ച്ചത്‌. അതു​പോ​ലെ വ്യവസ്ഥി​തി​യു​ടെ അവസാ​ന​കാ​ല​ത്തും യേശു ഒരാ​ളെ​യാ​യി​രി​ക്കു​ക​യില്ല ഉപയോ​ഗി​ക്കുക.

⁴ തന്റെ അനുഗാ​മി​കളെ ആത്മീയ​മാ​യി പോഷി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നു യേശു ആരെയാ​ണു നിയമി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌? ഭൂമി​യി​ലുള്ള അഭിഷി​ക്ത​രാ​യി​രി​ക്കി​ല്ലേ അതിന്‌ ഏറ്റവും പറ്റിയവർ? കാരണം ബൈബിൾ അവരെ ‘രാജകീയ പുരോ​ഹി​ത​സം​ഘം’ എന്നാണു വിളി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌. ‘ഇരുളിൽനിന്ന്‌ തന്റെ അത്ഭുത​ക​ര​മായ പ്രകാ​ശ​ത്തി​ലേക്കു തങ്ങളെ വിളിച്ച ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നന്മയെ എല്ലായി​ട​ത്തും അറിയി​ക്കാ​നുള്ള’ നിയോ​ഗം ലഭിച്ച​വ​രാണ്‌ അവർ. (1 പത്രോ. 2:9; മലാ. 2:7; വെളി. 12:17) പക്ഷേ, ഭൂമി​യി​ലുള്ള എല്ലാ അഭിഷി​ക്ത​രും ചേർന്നു​ള്ള​താ​ണോ വിശ്വസ്‌ത​നായ അടിമ? അല്ല. ഒരിക്കൽ യേശു വിശന്നു​വലഞ്ഞ ഒരു ജനക്കൂ​ട്ട​ത്തിന്‌ അത്ഭുത​ക​ര​മാ​യി ഭക്ഷണം നൽകു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. സ്‌ത്രീ​ക​ളെ​യും കുട്ടി​ക​ളെ​യും കൂടാതെ പുരു​ഷ​ന്മാർതന്നെ ഏതാണ്ട്‌ 5,000 പേരു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ജനങ്ങൾക്കു നൽകാ​നാ​യി യേശു ഭക്ഷണം ശിഷ്യ​ന്മാ​രെ ഏൽപ്പിച്ചു. ശിഷ്യ​ന്മാ​രാണ്‌ അതു ജനക്കൂ​ട്ട​ത്തി​നു വിതരണം ചെയ്‌തത്‌. (മത്താ. 14:19) ഏതാനും പേരെ ഉപയോ​ഗിച്ച്‌ യേശു അന്ന്‌ അനേകരെ പോഷി​പ്പി​ച്ചു. ഇന്നു യേശു ആത്മീയ​ഭ​ക്ഷണം വിളമ്പു​ന്ന​തും അതു​പോ​ലൊ​രു വിധത്തി​ലാണ്‌.

⁵ അതു​കൊണ്ട്‌, ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ സാന്നി​ധ്യ​കാ​ലത്ത്‌ ആത്മീയ​ഭ​ക്ഷണം തയ്യാറാ​ക്കി വിളമ്പു​ന്ന​തിൽ നേരിട്ട്‌ ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കുന്ന അഭിഷി​ക്ത​സ​ഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രു​ടെ ഒരു ചെറിയ കൂട്ടമാ​ണു “വിശ്വസ്‌ത​നും വിവേ​കി​യും ആയ കാര്യസ്ഥൻ.” (ലൂക്കോ. 12:42) അന്ത്യനാ​ളു​ക​ളി​ലു​ട​നീ​ളം “വിശ്വസ്‌ത​നും വിവേ​കി​യും ആയ അടിമ”യിൽ ഉൾപ്പെ​ടുന്ന അഭിഷി​ക്ത​സ​ഹോ​ദ​ര​ന്മാർ ലോകാ​സ്ഥാ​നത്ത്‌ ഒരുമിച്ച്‌ പ്രവർത്തി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. ഈ അഭിഷി​ക്ത​സ​ഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രാണ്‌ ഇന്ന്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ ഭരണസം​ഘ​മാ​യി വർത്തി​ക്കു​ന്നത്‌.

⁶ ബൈബിൾപ്ര​വ​ച​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ നിവൃത്തി സംബന്ധിച്ച വിവരങ്ങൾ പ്രസിദ്ധമാക്കാനും അനുദിനജീവിതത്തിൽ ബൈബിൾത​ത്ത്വ​ങ്ങൾ എങ്ങനെ​യാ​ണു പ്രാവർത്തി​ക​മാ​ക്കേ​ണ്ടത്‌ എന്നതി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ യഥാസ​മയം നിർദേ​ശങ്ങൾ നൽകാ​നും ക്രിസ്‌തു ഈ കൂട്ടത്തെ ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്നു. ഇവർ തയ്യാറാ​ക്കുന്ന ആത്മീയ​ഭ​ക്ഷണം ഓരോ പ്രദേ​ശ​ത്തു​മുള്ള യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ സഭകളി​ലൂ​ടെ വിതരണം ചെയ്യ​പ്പെ​ടു​ന്നു. (യശ. 43:10; ഗലാ. 6:16) ബൈബിൾക്കാ​ല​ങ്ങ​ളിൽ വിശ്വസ്‌ത​നായ ഒരു അടിമ അല്ലെങ്കിൽ കാര്യസ്ഥൻ വീട്ടു​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം നോക്കി​ന​ട​ത്തുന്ന ഒരാളാ​യി​രു​ന്നു. അതു​പോ​ലെ, വിശ്വസ്‌ത​നും വിവേ​കി​യും ആയ അടിമയ്‌ക്കും വിശ്വാ​സി​ക​ളെ​ല്ലാം ചേർന്ന ഭവനത്തി​ന്റെ ആത്മീയ​കാ​ര്യ​ങ്ങൾ നോക്കി​ന​ട​ത്താ​നുള്ള ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​മുണ്ട്‌. അതു​കൊണ്ട്‌ അവരുടെ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​ത്തിൽ സംഘട​ന​യു​ടെ ഭൗതി​ക​മായ ആസ്‌തി​കൾ, പ്രസം​ഗ​പ്ര​വർത്തനം, സമ്മേള​നങ്ങൾ, കൺ​വെൻ​ഷ​നു​കൾ, സംഘട​ന​യു​ടെ വിവിധ തലങ്ങളിൽ മേൽവി​ചാ​ര​ക​ന്മാ​രെ നിയമി​ക്കൽ, ബൈബിൾപ്ര​സി​ദ്ധീ​ക​ര​ണങ്ങൾ ഉത്‌പാ​ദി​പ്പി​ക്കൽ എന്നിവ​യു​ടെ​യെ​ല്ലാം മേൽനോ​ട്ടം വഹിക്കു​ന്ന​തും ഉൾപ്പെ​ടു​ന്നു. അങ്ങനെ ‘വീട്ടു​ജോ​ലി​ക്കാ​രു​ടെ’ ക്ഷേമത്തി​നു​വേണ്ടി വിശ്വസ്‌ത​നായ അടിമ പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്നു.​—മത്താ. 24:45.

⁷ അപ്പോൾ ആരാണ്‌ “വീട്ടു​ജോ​ലി​ക്കാർ?” പോഷി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നവർ ആരോ അവരാണു വീട്ടു​ജോ​ലി​ക്കാർ. അവസാ​ന​കാ​ല​ത്തി​ന്റെ തുടക്ക​ത്തിൽ വീട്ടു​ജോ​ലി​ക്കാ​രെ​ല്ലാം അഭിഷി​ക്ത​രാ​യി​രു​ന്നു. പിന്നീട്‌, ‘വേറെ ആടുക​ളു​ടെ’ മഹാപു​രു​ഷാ​ര​വും വീട്ടു​ജോ​ലി​ക്കാ​രു​ടെ ഭാഗമാ​യി​ത്തീർന്നു. (യോഹ. 10:16) ഈ രണ്ടു കൂട്ടങ്ങ​ളും വിശ്വസ്‌ത​യ​ടിമ വിളമ്പുന്ന ആത്മീയാ​ഹാ​രം​കൊണ്ട്‌ പോഷി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു.

⁸ മഹാക​ഷ്ട​ത​യു​ടെ സമയത്ത്‌ ഈ ദുഷ്ടവ്യ​വ​സ്ഥി​തി​യു​ടെ മേൽ ന്യായ​വി​ധി പ്രഖ്യാ​പി​ക്കാ​നും അതു നടപ്പാ​ക്കാ​നും ആയി യേശു വരും. അപ്പോൾ വിശ്വസ്‌ത​യ​ടി​മയെ യേശു “തന്റെ എല്ലാ സ്വത്തു​ക്ക​ളു​ടെ​യും” മേൽ നിയമി​ക്കും. (മത്താ. 24:46, 47) വിശ്വസ്‌ത​യ​ടി​മ​യിൽ ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രു​ന്ന​വർക്കെ​ല്ലാം അവരുടെ സ്വർഗീ​യ​പ്ര​തി​ഫലം കിട്ടും. 1,44,000-ത്തിലെ മറ്റുള്ള​വ​രോ​ടൊ​പ്പം അവരും ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ സ്വർഗീ​യ​മായ അധികാ​ര​ത്തിൽ പങ്കു​ചേ​രും. ഭൂമി​യിൽ പിന്നീടു വിശ്വസ്‌ത​നും വിവേ​കി​യും ആയ ഒരു അടിമ ഉണ്ടായി​രി​ക്കു​ക​യില്ല. യഹോ​വ​യും യേശു​വും മിശി​ഹൈ​ക​രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ ഭൂമി​യി​ലെ പ്രജകൾക്ക്‌ ആവശ്യ​മായ നിർദേ​ശങ്ങൾ നൽകും. “പ്രഭു​ക്ക​ന്മാ​രാ​യി” നിയമി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​വ​രി​ലൂ​ടെ​യാ​യി​രി​ക്കും അവർ അതു ചെയ്യു​ന്നത്‌.​—സങ്കീ. 45:16.

⁹ ‘നേതൃ​ത്വ​മെ​ടു​ക്കു​ന്ന​വരെ ഓർക്കാ​നും’ അവരോ​ടു കൂറും വിശ്വസ്‌ത​ത​യും കാണി​ക്കാ​നും പല കാരണ​ങ്ങ​ളുണ്ട്‌. അതു നമ്മുടെ നന്മയിലേ കലാശി​ക്കൂ! എന്തു​കൊണ്ട്‌? പൗലോസ്‌ അപ്പോസ്‌തലൻ ഇങ്ങനെ വിശദീ​ക​രി​ച്ചു: ‘നിങ്ങൾക്കി​ട​യിൽ നേതൃ​ത്വ​മെ​ടു​ക്കു​ന്നവർ നിങ്ങ​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ കണക്കു ബോധി​പ്പി​ക്കേ​ണ്ട​വ​രെന്ന നിലയിൽ എപ്പോ​ഴും നിങ്ങൾക്കു​വേണ്ടി ഉണർന്നി​രി​ക്കു​ന്നു. . . . അപ്പോൾ അവർ അതു ഞരങ്ങി​ക്കൊ​ണ്ടല്ല, സന്തോ​ഷ​ത്തോ​ടെ ചെയ്യാ​നി​ട​യാ​കും. അല്ലെങ്കിൽ അതു നിങ്ങൾക്കു ദോഷം ചെയ്യും.’ (എബ്രാ. 13:17) നേതൃ​ത്വ​മെ​ടു​ക്കു​ന്ന​വരെ അനുസ​രി​ക്കു​ക​യും അവരുടെ നിർദേ​ശ​ങ്ങൾക്കു കീഴ്‌പെ​ടു​ക​യും ചെയ്യേ​ണ്ടതു വളരെ പ്രധാ​ന​മാണ്‌. കാരണം നമ്മുടെ ആത്മീയ​സു​ര​ക്ഷയ്‌ക്കും ക്ഷേമത്തി​നും വേണ്ടി ഉണർന്നി​രി​ക്കു​ന്ന​വ​രാണ്‌ അവർ.

¹⁰ “ചെയ്യു​ന്ന​തെ​ല്ലാം സ്‌നേ​ഹ​ത്തോ​ടെ ചെയ്യുക” എന്ന്‌ 1 കൊരി​ന്ത്യർ 16:14-ൽ പൗലോസ്‌ പറഞ്ഞു. ദൈവ​ജ​ന​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി​യുള്ള തീരു​മാ​ന​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം സ്‌നേഹം എന്ന അതിവി​ശി​ഷ്ട​മായ ഗുണത്തി​ന്റെ അടിസ്ഥാ​ന​ത്തി​ലാണ്‌ എടുക്കു​ന്നത്‌. സ്‌നേ​ഹ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ 1 കൊരി​ന്ത്യർ 13:4-8 ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “സ്‌നേഹം ക്ഷമയും ദയയും ഉള്ളതാണ്‌. സ്‌നേഹം അസൂയ​പ്പെ​ടു​ന്നില്ല; വീമ്പി​ള​ക്കു​ന്നില്ല; വലിയ ആളാ​ണെന്നു ഭാവി​ക്കു​ന്നില്ല; മാന്യ​ത​യി​ല്ലാ​തെ പെരു​മാ​റു​ന്നില്ല; സ്വാർഥ​ത​യോ​ടെ തൻകാ​ര്യം നോക്കു​ന്നില്ല; പ്രകോ​പി​ത​മാ​കു​ന്നില്ല; ദ്രോ​ഹ​ങ്ങ​ളു​ടെ കണക്കു സൂക്ഷി​ക്കു​ന്നില്ല. അത്‌ അനീതി​യിൽ സന്തോ​ഷി​ക്കാ​തെ സത്യത്തിൽ സന്തോ​ഷി​ക്കു​ന്നു. അത്‌ എല്ലാം സഹിക്കു​ന്നു; എല്ലാം വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്നു; എല്ലാം പ്രത്യാ​ശി​ക്കു​ന്നു; എന്തു വന്നാലും പിടി​ച്ചു​നിൽക്കു​ന്നു. സ്‌നേഹം ഒരിക്ക​ലും നിലച്ചു​പോ​കില്ല.” യഹോ​വ​യു​ടെ ദാസന്മാ​രു​ടെ ക്ഷേമത്തെ കരുതി എടുക്കുന്ന ഓരോ തീരു​മാ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും അടിസ്ഥാ​നം സ്‌നേ​ഹ​മാ​യ​തു​കൊണ്ട്‌ അതു നമ്മുടെ നന്മയിൽ കലാശി​ക്കും, അത്‌ അനുസ​രി​ക്കു​മ്പോൾ നമ്മൾ സുരക്ഷി​ത​രാ​യി​രി​ക്കും. ഏറ്റവും പ്രധാ​ന​മാ​യി, ഇത്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ സ്‌നേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ പ്രതി​ഫ​ല​ന​വു​മാണ്‌.

¹¹ ഒന്നാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ലേ​തു​പോ​ലെ​തന്നെ ഇന്നും തന്റെ ജനത്തിനു നേതൃ​ത്വം കൊടു​ക്കാൻ യഹോവ അപൂർണ​മ​നു​ഷ്യ​രെ​യാണ്‌ ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്നത്‌. കഴിഞ്ഞ കാലങ്ങ​ളി​ലും തന്റെ ഉദ്ദേശ്യം നടപ്പാ​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി യഹോവ അപൂർണ​മ​നു​ഷ്യ​രെ ഉപയോ​ഗി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. നോഹ ഒരു പെട്ടകം പണിയു​ക​യും തന്റെ നാളിൽ വരാൻ പോകുന്ന നാശ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ പ്രസം​ഗി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. (ഉൽപ. 6:13, 14, 22; 2 പത്രോ. 2:5) യഹോ​വ​യു​ടെ ജനത്തെ ഈജിപ്‌തിൽനിന്ന്‌ കൊണ്ടു​വ​രു​ന്ന​തി​നു നേതൃ​ത്വ​മെ​ടു​ക്കാൻ യഹോവ മോശയെ നിയമി​ച്ചു. (പുറ. 3:10) കൂടാതെ അപൂർണ​മ​നു​ഷ്യ​രെ​യാ​ണു ബൈബിൾ എഴുതാൻ നിയോ​ഗി​ച്ചത്‌. (2 തിമൊ. 3:16; 2 പത്രോ. 1:21) ഇന്ന്‌, പ്രസം​ഗി​ക്കാ​നും ശിഷ്യ​രാ​ക്കാ​നും ഉള്ള പ്രവർത്ത​ന​ത്തി​നു നേതൃ​ത്വ​മെ​ടു​ക്കാൻ യഹോവ അപൂർണ​മ​നു​ഷ്യ​രെ ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ സംഘട​ന​യി​ലുള്ള നമ്മുടെ വിശ്വാ​സം ദുർബ​ല​പ്പെ​ട്ടു​പോ​ക​രുത്‌. പിന്നെ​യോ നമ്മുടെ വിശ്വാ​സം ശക്തി​പ്പെ​ടു​ക​യാ​ണു വേണ്ടത്‌. കാരണം യഹോ​വ​യു​ടെ പിന്തു​ണ​യി​ല്ലാ​തെ ഈ സംഘട​നയ്‌ക്ക്‌, ഇന്നു നിർവ​ഹി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കുന്ന കാര്യ​ങ്ങ​ളൊ​ന്നും ചെയ്യാൻ ഒരിക്ക​ലും കഴിയു​ന്നതല്ല. വർഷങ്ങ​ളി​ലെ അനുഭ​വ​ങ്ങൾകൊ​ണ്ടും പ്രയാ​സ​സാ​ഹ​ച​ര്യ​ങ്ങളെ അതിജീ​വി​ച്ച​തു​കൊ​ണ്ടും ദൈവാ​ത്മാ​വാണ്‌ അടിമയെ നയിക്കു​ന്ന​തെന്നു തെളി​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു. യഹോ​വ​യു​ടെ സംഘട​ന​യു​ടെ ഈ ദൃശ്യ​ഭാ​ഗ​ത്തി​ന്മേൽ ഇന്ന്‌ യഹോവ വലിയ അളവിൽ അനു​ഗ്ര​ഹങ്ങൾ ചൊരി​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ മുഴു​ഹൃ​ദ​യ​ത്തോ​ടെ, നമ്മുടെ കൂറും പിന്തു​ണ​യും ഈ സംഘട​നയ്‌ക്കു നൽകാം. അതിൽ വിശ്വാ​സ​മർപ്പി​ക്കാം!

¹² സഭയിൽ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​സ്ഥാ​ന​ങ്ങ​ളിൽ നിയമി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന സഹോ​ദ​രങ്ങൾ എങ്ങനെ​യാണ്‌ യഹോ​വ​യി​ലും യഹോ​വ​യു​ടെ ക്രമീ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളി​ലും അവർക്കു വിശ്വാ​സ​മു​ണ്ടെന്നു കാണി​ക്കു​ന്നത്‌? അവർക്കു കിട്ടുന്ന നിയമ​നങ്ങൾ സന്തോ​ഷ​ത്തോ​ടെ സ്വീക​രി​ക്കു​ക​യും ചുമത​ലകൾ വിശ്വസ്‌ത​ത​യോ​ടെ നിർവ​ഹി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു​കൊണ്ട്‌. (പ്രവൃ. 20:28) രാജ്യ​ഘോ​ഷ​ക​രെന്ന നിലയിൽ നമ്മളെ​ല്ലാം തീക്ഷ്‌ണ​ത​യോ​ടെ വീടു​തോ​റും പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്നു, മടക്കസ​ന്ദർശ​ന​ങ്ങ​ളും ബൈബിൾപ​ഠ​ന​ങ്ങ​ളും നടത്തുന്നു. (മത്താ. 24:14; 28:19, 20) സമ്മേള​ന​ങ്ങ​ളും കൺ​വെൻ​ഷ​നു​ക​ളും ഉൾപ്പെ​ടെ​യുള്ള ക്രിസ്‌തീ​യ​യോ​ഗ​ങ്ങ​ളിൽ വിശ്വസ്‌ത​യ​ടിമ നമുക്കു പോഷ​ക​സ​മൃ​ദ്ധ​മായ ആത്മീയാ​ഹാ​രം വിളമ്പി​ത്ത​രു​ന്നു. അവയിൽനിന്ന്‌ പൂർണ​മായ പ്രയോ​ജനം നേടാൻ നമ്മൾ നന്നായി തയ്യാറാ​യി അവിടെ കൂടി​വ​രു​ന്നു. ഇത്തരം ക്രിസ്‌തീ​യ​കൂ​ടി​വ​ര​വു​ക​ളിൽ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളു​മാ​യി സഹവസി​ക്കു​മ്പോൾ പരസ്‌പരം പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കാൻ നമുക്കു കഴിയു​ന്നു.​—എബ്രാ. 10:24, 25.

¹³ നമ്മൾ സംഭാ​വ​നകൾ നൽകു​മ്പോ​ഴും സംഘട​ന​യിൽ വിശ്വാ​സ​മു​ണ്ടെന്നു കാണി​ക്കു​ക​യാണ്‌. (സുഭാ. 3:9, 10) നമ്മുടെ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾക്കു പണമോ മറ്റെ​ന്തെ​ങ്കി​ലു​മോ ആവശ്യ​മു​ണ്ടെന്നു കാണു​മ്പോൾ നമ്മൾ പെട്ടെ​ന്നു​തന്നെ സഹായ​വു​മാ​യി ഓടി​യെ​ത്തു​ന്നു. (ഗലാ. 6:10; 1 തിമൊ. 6:18) നമ്മൾ ഇതെല്ലാം ചെയ്യു​ന്നതു സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളോ​ടുള്ള സ്‌നേ​ഹം​കൊ​ണ്ടാണ്‌. യഹോ​വ​യും സംഘട​ന​യും നമ്മുടെ മേൽ നന്മകൾ വർഷി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ നന്ദിയും വിലമ​തി​പ്പും കാണി​ക്കാ​നുള്ള അവസര​ങ്ങൾക്കാ​യി നോക്കി​യി​രി​ക്കുക.​—യോഹ. 13:35.

¹⁴ സംഘട​ന​യു​ടെ തീരു​മാ​ന​ങ്ങളെ പിന്തു​ണ​ച്ചു​കൊ​ണ്ടും നമുക്കു സംഘട​ന​യി​ലുള്ള വിശ്വാ​സം കാണി​ക്കാം. മേൽവി​ചാ​ര​ക​സ്ഥാ​ന​ങ്ങ​ളി​ലു​ള്ള​വ​രു​ടെ നിർദേ​ശങ്ങൾ താഴ്‌മ​യോ​ടെ അനുസ​രി​ക്കു​ന്നത്‌ ഇതിലുൾപ്പെ​ടു​ന്നു. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, സർക്കിട്ട്‌ മേൽവി​ചാ​ര​ക​ന്മാ​രും സഭാമൂ​പ്പ​ന്മാ​രും ഒക്കെ ഇത്തരം മേൽവി​ചാ​ര​ക​സ്ഥാ​ന​ങ്ങ​ളിൽ ഉള്ളവരാണ്‌. “നേതൃ​ത്വ​മെ​ടു​ക്കുന്ന”വരിൽ ഉൾപ്പെ​ടുന്ന ഈ സഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രെ നമ്മൾ അനുസ​രി​ക്കു​ക​യും അവർക്കു കീഴ്‌പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ക​യും വേണം. (എബ്രാ. 13:7, 17) ചില പ്രത്യേക തീരു​മാ​ന​ങ്ങ​ളെ​ടു​ക്കു​മ്പോൾ അവയുടെ കാരണങ്ങൾ നമുക്കു പൂർണ​മാ​യി മനസ്സി​ലാ​യെ​ന്നു​വ​രില്ല. എങ്കിലും അവ അനുസ​രി​ക്കു​ന്നതു നമ്മുടെ നിലനിൽക്കുന്ന നന്മയ്‌ക്കു​വേ​ണ്ടി​യാ​ണെന്നു നമുക്ക്‌ അറിയാം. അങ്ങനെ ചെയ്‌താൽ തന്റെ വചന​ത്തോ​ടും സംഘട​ന​യോ​ടും നമ്മൾ കാണി​ക്കുന്ന അനുസ​ര​ണ​ത്തെ​പ്രതി യഹോവ നമ്മളെ അനു​ഗ്ര​ഹി​ക്കും. അങ്ങനെ നമ്മൾ നമ്മുടെ യജമാ​ന​നായ യേശു​ക്രിസ്‌തു​വി​നോ​ടുള്ള കീഴ്‌പെടൽ കാണി​ക്കു​ന്നു.

¹⁵ വിശ്വസ്‌ത​നും വിവേ​കി​യും ആയ അടിമയെ നമുക്കു പൂർണ​മാ​യി വിശ്വ​സി​ക്കാം. യഹോ​വ​യു​ടെ നാമത്തി​ന്മേ​ലും സംഘട​ന​യി​ന്മേ​ലും നിന്ദയും അപമാ​ന​വും വരുത്താൻ ഈ വ്യവസ്ഥി​തി​യു​ടെ ദൈവ​മായ സാത്താൻ സകല​ശ്ര​മ​വും ചെയ്‌തു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌. (2 കൊരി. 4:4) അവന്റെ കുടി​ല​ത​ന്ത്ര​ങ്ങൾക്ക്‌ ഇരയാ​ക​രുത്‌! (2 കൊരി. 2:11) അഗാധ​ത്തിൽ അടയ്‌ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​നു മുമ്പ്‌, “തനിക്കു കുറച്ച്‌ കാലമേ ബാക്കി​യു​ള്ളൂ” എന്നു സാത്താന്‌ അറിയാം. (വെളി. 12:12) അതു​കൊണ്ട്‌ ദൈവ​ജ​ന​ത്തി​ലെ കഴിയു​ന്നത്ര പേരെ ദൈവ​ത്തിൽനിന്ന്‌ അകറ്റി​ക്ക​ള​യാൻ അവൻ കരുതി​ക്കൂ​ട്ടി ഇറങ്ങി​പ്പു​റ​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌. സാത്താൻ ശ്രമങ്ങൾ തീവ്ര​മാ​ക്കു​ന്ന​ത​നു​സ​രിച്ച്‌ നമുക്ക്‌ യഹോ​വ​യോ​ടു കൂടു​തൽക്കൂ​ടു​തൽ അടുക്കാം. യഹോ​വ​യിൽ ആശ്രയ​മർപ്പി​ക്കാം. ഇന്നു തന്റെ ജനത്തെ നയിക്കാൻ യഹോവ ഉപയോ​ഗി​ക്കുന്ന സരണി​യി​ലും വിശ്വാ​സ​മർപ്പി​ക്കാം. ഒറ്റക്കെ​ട്ടാ​യി യഹോ​വയെ സേവി​ക്കുന്ന ഒരു സഹോ​ദ​ര​കു​ടും​ബം—അതായി​രി​ക്കും അതിന്റെ ഫലം!