യാക്കോ​ബി​ന്റെ പുസ്‌ത​ക​ത്തിൽ നമുക്കു വളരെ​യ​ധി​കം പ്രോ​ത്സാ​ഹനം തരുന്ന ഈ വാക്കുകൾ കാണാം: “നിങ്ങളിൽ (ആത്മീയ​മാ​യി) രോഗി​യാ​യി ആരെങ്കി​ലു​മു​ണ്ടോ? അയാൾ സഭയിലെ മൂപ്പന്മാ​രെ വിളി​ച്ചു​വ​രു​ത്തട്ടെ. അവർ യഹോ​വ​യു​ടെ നാമത്തിൽ അയാളു​ടെ മേൽ എണ്ണ തേച്ച്‌ അയാൾക്കു​വേണ്ടി പ്രാർഥി​ക്കട്ടെ. വിശ്വാ​സ​ത്തോ​ടെ​യുള്ള പ്രാർഥന രോഗി​യെ സുഖ​പ്പെ​ടു​ത്തും. യഹോവ അയാളെ എഴു​ന്നേൽപ്പി​ക്കും; അയാൾ പാപം ചെയ്‌തി​ട്ടു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ അയാ​ളോ​ടു ക്ഷമിക്കും.”—യാക്കോബ്‌ 5:14, 15.

ആട്ടിൻപ​റ്റ​ത്തി​ന്റെ ആവശ്യങ്ങൾ നിറ​വേ​റ്റി​കൊ​ടു​ക്കാൻ മൂപ്പന്മാ​രോട്‌ ഇവിടെ ആവശ്യ​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. എങ്ങനെ? ഒരാൾ തെറ്റ്‌ ഏറ്റുപ​റ​യു​മ്പോൾ അതു കേട്ടി​രു​ന്നു​കൊണ്ട്‌ മാത്രമല്ല. പകരം, ആ വ്യക്തി ഇപ്പോൾ ആത്മീയ​മാ​യി രോഗി​യാ​യ​തു​കൊണ്ട്‌ അയാളെ ‘സുഖ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ’ വേണ്ടതു ചെയ്‌തു​കൊണ്ട്‌. രണ്ടു കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യാൻ കഴിയു​മെന്നു യാക്കോബ്‌ പറയുന്നു.

രണ്ട്‌, “വിശ്വാ​സ​ത്തോ​ടെ​യുള്ള പ്രാർഥന.” മൂപ്പന്മാർ പ്രാർഥി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ ദൈവം നീതി നടപ്പാ​ക്കാ​തി​രി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നില്ല. എങ്കിലും മോച​ന​വി​ല​യു​ടെ അടിസ്ഥാ​ന​ത്തിൽ നമ്മളോ​ടു ക്ഷമിക്കാൻ ആഗ്രഹ​മുള്ള ദൈവം ഈ പ്രാർഥ​നകൾ കണക്കി​ലെ​ടു​ക്കും. (1 യോഹ​ന്നാൻ 2:2) ആത്മാർഥ​മാ​യി മാനസാ​ന്ത​ര​പ്പെ​ടു​ക​യും ‘മാനസാ​ന്ത​ര​ത്തി​നു ചേർച്ച​യിൽ പ്രവർത്തി​ക്കു​ക​യും’ ചെയ്യുന്ന ഏതൊരു പാപി​യെ​യും സഹായി​ക്കാൻ യഹോ​വ​യ്‌ക്കു മനസ്സാണ്‌.—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 26:20.