-
അവന്റെ കാൽചുവടുകൾ പിന്തുടരുന്നതിന്റെ വെല്ലുവിളിവീക്ഷാഗോപുരം—1989 | ജനുവരി 1
-
-
അവന്റെ കാൽചുവടുകൾ പിന്തുടരുന്നതിന്റെ വെല്ലുവിളി
“എന്തെന്നാൽ ക്രിസ്തു നിങ്ങൾക്കുവേണ്ടി ദുരിതമനുഭവിക്കുകയും നിങ്ങൾ അവന്റെ കാൽചുവടുകളെ അടുത്തു പിൻതുടരേണ്ടതിന് വ്യക്തിപരമായ ഒരു ദൃഷ്ടാന്തം വെക്കുകയും ചെയ്തിരിക്കുന്നു.”—1 പത്രോസ് 2:21, ഫിലിപ്സ്
1, 2. (എ) എന്ത് ഒരു യഥാർത്ഥവെല്ലുവിളിയായിരിക്കാൻ കഴിയും, ഇത് ക്രിസ്ത്യാനികൾക്ക് താൽപര്യമുള്ളതായിരിക്കുന്നതെന്തുകൊണ്ട്? (ബി) ഇവിടെ എന്തു ചോദ്യങ്ങൾ ഉയർത്തപ്പെടുന്നു?
നിങ്ങൾ മണൽ നിറഞ്ഞ ഒരു കടൽത്തീരത്തുകൂടി അല്ലെങ്കിൽ മഞ്ഞുനിറഞ്ഞ ഒരു വയലിലൂടെ എന്നെങ്കിലും നടക്കുകയും നിങ്ങൾക്കുമുമ്പേ അവിടെ നടന്ന ഒരാളുടെ കാൽചുവടുകളുടെ മാതൃകയാൽ ആകൃഷ്ടനാകുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ടോ? ഒരുപക്ഷേ നിങ്ങൾ കുറെ കാൽചുവടുകളെ തെരഞ്ഞെടുത്ത് നിങ്ങളുടെ കാൽചുവടുകളെ അവയോടു സാദ്ധ്യമാകുന്നടത്തോളം കൃത്യമായി ഒപ്പിച്ചുവെച്ചുകൊണ്ട് പിന്തുടരാൻ പോലും ശ്രമിച്ചിട്ടുണ്ടോ? എങ്കിൽ അത് എളുപ്പമല്ലെന്ന് നിങ്ങൾ കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട്. യഥാർത്ഥത്തിൽ അക്ഷരീയമായോ ആലങ്കാരികമായോ മറെറാരാളുടെ കാൽചുവടുകളെ അടുത്തു പിന്തുടരുന്നത് ഒരു യഥാർത്ഥ വെല്ലുവിളിയാണ്. എന്നിരുന്നാലും നാം നമ്മെത്തന്നെ ക്രിസ്ത്യാനികളെന്നു വിളിച്ചുകൊണ്ട് അതുതന്നെ ചെയ്യാൻ, ക്രിസ്തുവിന്റെ കാൽചുവടുകളെ പിന്തുടരാൻ, ഉള്ള നമ്മുടെ ആഗ്രഹത്തെ നാം സൂചിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു.
2 ഈ വെല്ലുവിളിയെ വിജയപ്രദമായി നേരിടുന്നതിനുള്ള ശ്രമം ചെലുത്താൻ നിങ്ങൾ സന്നദ്ധരാണോ? അതിലുപരി, എന്തു വന്നാലും, അങ്ങനെ ചെയ്യാൻ നിങ്ങൾ ദൃഢനിശ്ചയംചെയ്തിരിക്കുന്നുവോ? അങ്ങനെയെങ്കിൽ അക്ഷരീയ കാൽചുവടുകളെ പിന്തുടരുന്നതിന്റെ പ്രയാസങ്ങൾ പൂർണ്ണമായി മനസ്സിലാക്കുന്നത് നിങ്ങളെ ക്രിസ്തുവിന്റെ ആലങ്കാരിക കാൽചുവടുകളെ പിന്തുടരുന്നതിൽ കൂടുതൽ വിജയപ്രദരാക്കും.
പൊരുത്തപ്പെടാൻ പഠിക്കുക
3. മറെറാരാളുടെ കാൽചുവടുകളെ പിൻതുടരുന്നത് ആദ്യം അസ്വാഭാവികമായി തോന്നുന്നതെന്തുകൊണ്ട്?
3 ഓരോരുത്തർക്കും നടപ്പിന് വ്യതിരിക്തമായ രീതിയുണ്ട്. ദൃഷ്ടാന്തമായി ചുവടുകൾ തമ്മിലുള്ള ദൈർഘ്യം വ്യക്തികൾക്കു തമ്മിൽ വ്യത്യാസമുണ്ട്. ഒരു വ്യക്തി തന്റെ പാദങ്ങൾ വെക്കുന്ന കോണത്തിലും വ്യത്യാസമുണ്ട്. അയാളുടെ പെരുവിരലുകൾ നേരേ മുമ്പോട്ടു ചൂണ്ടിയേക്കാം, അല്ലെങ്കിൽ ഒരു കോണത്തിൽ അവ അകത്തോട്ടോ പുറത്തോട്ടോ തിരിഞ്ഞിരിക്കാം. സാദ്ധ്യതയനുസരിച്ച് ഒരു പാദത്തിന് മറേറതിലും കൂടുതൽ തിരിവുമുണ്ടാകാം. വെല്ലുവിളി നിങ്ങൾ തിരിച്ചറിയുന്നുണ്ടോ? മറെറാരാളുടെ കാൽചുവടുകൾ അടുത്തു പിന്തുടരുന്നതിന് നിങ്ങൾ പാദങ്ങൾ വെക്കുന്നതിന്റെ അകലവും പാദസ്ഥാനവും മറേറയാളിന്റേതിനോടു പൊരുത്തപ്പെടുത്തണം. ആദ്യം ഇത് അസ്വാഭാവികമായി തോന്നും, എന്നാൽ അതു ചെയ്യേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. മററു പോംവഴിയില്ല.
4. യേശുവിന്റെ കാൽചുവടുകളെ പിന്തുടരുന്നത് ഒരു പ്രത്യേക വെല്ലുവിളിയായിരിക്കുന്നതെന്തുകൊണ്ട്?
4 ആലങ്കാരികമായി പറഞ്ഞാൽ ക്രിസ്തുവിന്റെ നടപ്പിന്റെ രീതി അനുപമമായിരുന്നു, എന്തുകൊണ്ടെന്നാൽ അവന്റെ സമകാലീനരുടെ ഇടയിൽ അവൻ മാത്രമേ “പാപം അറിയാത്ത” ഒരു പൂർണ്ണമനുഷ്യനായിട്ടുണ്ടായിരുന്നുള്ളു. (2 കൊരിന്ത്യർ 5:21) മനുഷ്യർ പ്രകൃത്യാ അപൂർണ്ണരായ പാപികളായതുകൊണ്ട് യേശുവിന്റെ കാൽചുവടുകളിലുള്ള നടപ്പ് അവരുടെ സാധാരണ നടപ്പുരീതിയല്ല. പൗലോസ് കൊരിന്തിലെ ക്രിസ്ത്യാനികളെ ഇത് ഓർപ്പിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു: “എന്തെന്നാൽ നിങ്ങൾ ഇപ്പോഴും ജഡികരാണ്. എന്തെന്നാൽ നിങ്ങളുടെ ഇടയിൽ അസൂയയും പിണക്കവുമുള്ളതുകൊണ്ട് നിങ്ങൾ ജഡികരും മനുഷ്യരെപ്പോലെ നടക്കുന്നവരുമല്ലയോ?” അസൂയക്കും പിണക്കത്തിനുമുള്ള പ്രവണത, “ജഡത്തിന്റെ പ്രവൃത്തികൾ,” അപൂർണ്ണമനുഷ്യർക്കു സാധാരണമാണ്. എന്നാൽ യേശു സ്നേഹത്തിന്റെ വഴിയിൽ നടന്നു, “സ്നേഹം അസൂയയുള്ളതല്ല, . . . പ്രകോപിതമാകുന്നില്ല.” അതുകൊണ്ട് ക്രിസ്തുവിന്റെ കാൽചുവടുകളിലുള്ള നടപ്പ് കേവലം ഒരു അപൂർണ്ണമമനുഷ്യന്റെ കാൽചുവടുകളിലുള്ള നടപ്പിനെക്കാൾ വലിയ വെല്ലുവിളിയാണ്.—1 കൊരിന്ത്യർ 3:3; 13:4, 5; ഗലാത്യർ 5:19, 20; എഫേസ്യർ 5:2, 8 കൂടെ കാണുക.
5, 6. (എ) അനേകർ ക്രിസ്തുവിന്റെ കാൽചുവടുകളെ പിൻതുടരുന്നതിൽ പരാജയപ്പെട്ടിരിക്കുന്നതെന്തുകൊണ്ട്, എന്തു ബുദ്ധിയുപദേശം നൽകാൻ ഇത് പൗലോസിനെ നയിച്ചു? (ബി) ഇന്ന് ആളുകൾ ക്രിസ്തുവിന്റെ കാൽചുവടുകളിൽ നടക്കാൻ പ്രോൽസാഹിപ്പിക്കപ്പെടുന്നതെങ്ങനെ, അവർക്ക് എന്തു ഫലമുണ്ടാകുന്നു?
5 അപൂർണ്ണതക്കു പുറമേ, ദൈവേഷ്ടത്തെ സംബന്ധിച്ച അജ്ഞതയും ക്രിസ്തുവിന്റെ കാൽചുവടുകളിൽ നടക്കുന്നതിൽനിന്ന് ഒരു വ്യക്തിയെ തടഞ്ഞേക്കാം. “ജനതകൾ തങ്ങളിലുള്ള അജ്ഞതനിമിത്തം, മാനസികമായി ഇരുട്ടിലായിരിക്കവേ, അവരുടെ ഹൃദയങ്ങളുടെ സംവേദനമില്ലായ്മ നിമിത്തം, ദൈവത്തിന്റേതായ ജീവനിൽനിന്ന് അന്യപ്പെട്ട് തങ്ങളുടെ മനസ്സിന്റെ നിഷ്പ്രയോജനത്വത്തിൽ നടക്കുന്നതുപോലെ നടക്കാതിരിക്കാൻ” പൗലോസ് എഫേസ്യ ക്രിസ്ത്യാനികളെ ബുദ്ധിയുപദേശിച്ചു.—എഫേസ്യർ 4:17, 18.
6 ദൈവോദ്ദേശ്യങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള അജ്ഞതയിൽ മാനസികമായ ഇരുട്ടിൽ നിഷ്പ്രയോജനകരങ്ങളായ ലക്ഷ്യങ്ങൾ തേടുന്ന സംവേദനമില്ലാത്ത ഹൃദയങ്ങളാൽ പ്രേരിതമായി സാധാരണരീതിയിൽ നടക്കുന്നതു നിർത്താൻ ആളുകൾ ഇന്ന് രാജ്യപ്രസംഗവേല മുഖാന്തരം പ്രോൽസാഹിപ്പിക്കപ്പെടുകയാണ്. ക്രിസ്തുവിന്റെ പൂർണ്ണതയുള്ള ദൃഷ്ടാന്തത്തോട് അനുരൂപപ്പെടാൻ അവർ പ്രോൽസാഹിപ്പിക്കപ്പെടുകയാണ്, “അവനോടുള്ള ഐക്യത്തിൽ നടന്നുകൊണ്ടും” അങ്ങനെ “സകല ചിന്തയേയും ക്രിസ്തുവിനോടുള്ള അനുസരണത്തിൽ വരുത്താൻ അടിമപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടും”തന്നെ. (കൊലോസ്യർ 2:6, 7; 2 കൊരിന്ത്യർ 10:5) ഈ വെല്ലുവിളിയെ നേരിടാൻ മനസ്സുള്ള ആളുകൾ തങ്ങളുടെ വിശ്വാസത്തിൽ സ്ഥിരീകരിക്കപ്പെടുന്നു. അവർ ക്രിസ്തു നടന്ന വഴിയെ നടക്കുന്നതു ശീലമാക്കുമ്പോൾ അത് അവർക്ക് ക്രമാനുഗതമായി എളുപ്പമായിത്തീരുന്നു.
7. മിക്കപ്പോഴും ഒരു വെല്ലുവിളിയാണെങ്കിലും യേശുവിന്റെ കാൽചുവടുകളെ പിന്തുടരുക സാദ്ധ്യമാണെന്നുള്ളതിന് നമുക്കെന്തുറപ്പുണ്ട്?
7 എന്നിരുന്നാലും അത് മിക്കപ്പോഴും ഒരു വെല്ലുവിളിയാണ്. ഒരു പൂർണ്ണജീവിയും ഒരു അപൂർണ്ണജീവിയും തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം വലുതാണ്. അതുകൊണ്ട് അപൂർണ്ണസൃഷ്ടികൾ ഒരു പൂർണ്ണദൃഷ്ടാന്തത്തെ പിൻതുടരാൻ ശ്രമിക്കുന്നതിന് വലിയ മാററങ്ങൾ വരുത്തണം. ഒരുപക്ഷേ പൈതൃകത്താലോ പരിതഃസ്ഥിതിയാലോ ചില ആളുകൾക്ക് ഒരു ക്രിസ്തീയ ജീവിതരീതിയോടു പൊരുത്തപ്പെടുന്നത് മററുള്ളവരേക്കാൾ പ്രയാസമാണ്. എന്നാൽ തീവ്രശ്രമം നടത്താൻ യഥാർത്ഥത്തിൽ മനസ്സുള്ള ഏതൊരാൾക്കും അതു ചെയ്യാൻ കഴിയുമെന്ന് യഹോവ നമുക്കുറപ്പു നൽകുന്നു. “എനിക്കു ബലംനൽകുന്നവൻ ഹേതുവായി എനിക്ക് സകലത്തിനും ശക്തിയുണ്ട്” എന്നു പൗലോസ് പറഞ്ഞു. (ഫിലിപ്യർ 4:13; 2 കൊരിന്ത്യർ 4:7; 12:9 കൂടെ കാണുക.) സകല ക്രിസ്ത്യാനികളെയും സംബന്ധിച്ച് അതു സത്യമാണ്.
ശ്രദ്ധിക്കുക
8, 9. (എ) ആരുടെയെങ്കിലും കാൽചുവടുകളെ പിന്തുടരുമ്പോൾ പതറാത്ത ശ്രദ്ധയും ശക്തമായ കേന്ദ്രീകരണവും ആവശ്യമായിരിക്കുന്നതെന്തുകൊണ്ട്? (ബി ഏതു ബൈബിൾ ബുദ്ധിയുപദേശം അനുസരിക്കുന്നത് യേശുവിന്റെ കാൽചുവടുകളെ വിട്ട് നാം അലഞ്ഞുതിരിയുന്നതിനെ തടയും?
8 നാം എവിടെ ചവിട്ടുന്നുവെന്ന് സൂക്ഷ്മമായി നോക്കാതെ നമുക്ക് അക്ഷരീയ ചുവടുകളെ പിന്തുടരുക സാദ്ധ്യമല്ല. നമ്മുടെ ചുററും നടക്കുന്ന കാര്യങ്ങളിലോ മററു കാര്യങ്ങളിലോ ശ്രദ്ധപതിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് നമ്മുടെ കണ്ണുകൾ അലഞ്ഞുതിരിയുന്നുവെങ്കിൽ നാം ഏതെങ്കിലുമൊരു സമയത്ത് ഒരു തെററായ ചുവടു വെക്കുകതന്നെ ചെയ്യും. പതറൽ കൂടാതെ ശ്രദ്ധിക്കുകയും തീവ്രമായി കേന്ദ്രീകരിക്കുകയും ചെയ്യാത്ത പക്ഷം നാം പിന്തുടരുന്ന കാൽചുവടുകളിൽനിന്ന് നാം മാറിപ്പോകും. അങ്ങനെ എപ്പോഴും ജാഗ്രതപുലർത്തേണ്ട ആവശ്യമുണ്ട്, വിശേഷിച്ച് പെട്ടെന്നുള്ള ശബ്ദങ്ങളോ അപ്രതീക്ഷിത ശല്യങ്ങളോ ചെയ്യുന്ന ജോലിയിൽനിന്ന് നമ്മുടെ മനസ്സിനെ അകററിയേക്കാവുന്ന സമയത്ത്.—ഇയ്യോബ് 18:10, 11 താരതമ്യപ്പെടുത്തുക.
9 ഒരു ആലങ്കാരിക വിധത്തിലും യേശുവിന്റെ കാൽചുവടുകളെ പിന്തുടരുന്നവരെ സംബന്ധിച്ച് ഇത് സത്യമാണ്. തങ്ങളുടെ ഹൃദയങ്ങൾ “അതിഭക്ഷണത്താലും ഭാരിച്ച കുടിയാലും ജീവിതോൽക്കൺഠകളാലും ഭാരപ്പെടാതിരിക്കാൻ” തങ്ങൾക്കുതന്നെ സൂക്ഷ്മശ്രദ്ധകൊടുക്കാൻ യേശു തന്റെ അനുഗാമികൾക്ക് മുന്നറിയിപ്പു കൊടുത്തു. (ലൂക്കോസ് 21:34) യേശുവിന്റെ കാൽചുവടുകളിൽനിന്ന് നമ്മുടെ കണ്ണുകളെ നാം മാററാനിടയാക്കുന്നതിന് സാത്താൻ ഈ അനുദിന ശല്യങ്ങളെ ഉപയോഗിക്കുന്നു. എതിർപ്പ്, രോഗം, സാമ്പത്തികതിരിച്ചടികൾ, എന്നിങ്ങനെയുള്ള അപ്രതീക്ഷിത സാഹചര്യങ്ങളെ മുതലെടുത്തുകൊണ്ട് ജാഗ്രതയില്ലാത്തപ്പോൾ നമ്മെ പിടികൂടാൻ സാത്താൻ വേഗതയുള്ളവനാണ്. “നാം ഒരിക്കലും ഒഴുകിപ്പോകാതിരി”ക്കുന്നുവെന്നു തിട്ടപ്പെടുത്താൻ “കേട്ട കാര്യങ്ങൾക്ക് നാം സാധാരണയിൽ കവിഞ്ഞ ശ്രദ്ധ കൊടു”ക്കണം. മററു വാക്കുകളിൽ പറഞ്ഞാൽ നാം ക്രിസ്തുവിന്റെ കാൽചുവടുകളിൽ നമ്മുടെ കണ്ണുകൾ പൂർവ്വാധികം സൂക്ഷ്മമായി കേന്ദ്രീകരിക്കേണ്ടതാണ്.—എബ്രായർ 2:1; 1 യോഹന്നാൻ 2:15-17 കൂടെ കാണുക.
വ്യതിചലിക്കരുത്
10. (എ) കാൽപാടുകളുടെ വ്യത്യസ്തനിരകൾ പരസ്പരം കുറുകെ കടക്കുമ്പോൾ എന്ത് അപകടം സ്ഥിതിചെയ്യുന്നു? (ബി) ഒരു ആത്മീയാർത്ഥത്തിൽ തെററായ കാൽചുവടുകളെ പിന്തുടരുന്നതിന്റെ പരിണതഫലങ്ങൾ ഗൗരവമുള്ളതായിരിക്കുന്നതെന്തുകൊണ്ട്?
10 ജനബാഹുല്യമുള്ള ഒരു കടൽത്തീരത്ത് നനവുള്ള മണ്ണിൽ പല കാൽപാടുകളുടെ നിരകൾ ഉണ്ടായിരിക്കാം. പല കാൽപാടുകളുടെ നിരകൾ നാം പിന്തുടരുന്നതിനു കുറുകെ കടന്നേക്കാം. പല കാൽപാടുകൾ കുറഞ്ഞപക്ഷം ബാഹ്യമായിട്ടെങ്കിലും ഒരുപോലെ കാണപ്പെട്ടേക്കാം. നാം ശരിയായവയെ പിന്തുടരുന്നുവെന്നു തിട്ടപ്പെടുത്തുന്നത് എത്ര ജീവൽപ്രധാനമാണ്! അതല്ലെങ്കിൽ നാം തെററായ ദിശയിൽ പോകാൻ വഴിതെററിക്കപ്പെട്ടേക്കാം. ഒരു ആത്മീയാർത്ഥത്തിൽ ഇതിന് ഗുരുതരമായ പരിണതഫലങ്ങളുണ്ടായിരിക്കാം. ശരിയായതെന്നു തോന്നുന്നതെങ്കിലും യഥാർത്ഥത്തിൽ ശരിയല്ലാത്തതിനെ പിന്തുടരുന്നതിന്റെ അപകടം ഈ മുന്നറിയിപ്പു നൽകുന്ന സദൃശവാക്യത്തിൽ പ്രകടമാക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു: “ഒരു മമനുഷ്യന്റെ മുമ്പാകെ ചൊവ്വുള്ള ഒരു വഴി സ്ഥിതിചെയ്യുന്നു, എന്നാൽ പിന്നീട് അതിന്റെ അവസാനം മരണവഴികളാണ്.”—സദൃശവാക്യങ്ങൾ 16:25.
11. പൗലോസ് ആദിമക്രിസ്ത്യാനികൾക്ക് എന്തു മുന്നറിയിപ്പു കൊടുത്തു, ഇത് ഇന്ന് ആർക്ക് ദൃഷ്ടാന്തംവെക്കുകയായിരുന്നു?
11 വളരെ യഥാർത്ഥമായ ഈ അപകടം നിമിത്തം ആദിമ ക്രിസ്തീയ സഭയിലെ തന്റെ സഹോദരൻമാർക്ക് മുന്നറിയിപ്പുകൊടുക്കാൻ പൗലോസിനു നിർബന്ധംതോന്നി: “നിങ്ങളെ ക്രിസ്തുവിന്റെ അനർഹദയയാൽ വിളിച്ചവനിൽനിന്ന് നിങ്ങൾ ഇത്ര പെട്ടെന്ന് മറെറാരു തരം സുവാർത്തയിലേക്ക് മാററപ്പെടുന്നതിൽ ഞാൻ അത്ഭുതപ്പെടുന്നു. . . . നിങ്ങൾക്ക് കുഴപ്പംസൃഷ്ടിക്കുന്നവരും ക്രിസ്തുവിനെക്കുറിച്ചുള്ള സുവാർത്തയെ ദുഷിപ്പിക്കാനാഗ്രഹിക്കുന്നവരുമായ ചിലരുണ്ട്. . . . നിങ്ങൾ സ്വീകരിച്ചതിനതീതമായി എന്തെങ്കിലും സുവാർത്തയായി നിങ്ങളോടു ഘോഷിക്കുന്നവൻ ആരായാലും അവൻ ശപിക്കപ്പെട്ടവനായിരിക്കട്ടെ.” (ഗലാത്യർ 1:6-9) പൗലോസിന്റെ ദൃഷ്ടാന്തത്തിനനുയോജ്യമായി യഹോവയുടെ സാക്ഷികളുടെ ഭരണസംഘം ഇന്ന് വിശ്വാസത്യാഗികളെക്കുറിച്ചും കൃത്രിമകാൽപ്പാടുകൾ വിട്ടേക്കുന്നവരായ കള്ളസഹോദരൻമാരെക്കുറിച്ചും നമുക്കു മുന്നറിയിപ്പു നൽകുന്നു. സത്യക്രിസ്ത്യാനികൾ ദൈവനിർദ്ദേശപ്രകാരം ക്രിസ്തു തങ്ങളുടെ മുമ്പാകെ വെച്ച പാതയിൽനിന്നു വ്യതിചലിക്കാനാഗ്രഹിക്കുന്നില്ല.—സങ്കീർത്തനം 44:18.
12. (എ) കൃത്രിമകാൽചുവടുകൾ പിന്തുടരാൻ വഴിതെററിക്കപ്പെടുന്നതൊഴിവാക്കാൻ 2 തിമൊഥെയോസ് 1:13-ന് നമ്മെ എങ്ങനെ സഹായിക്കാൻ കഴിയും? (ബി) മററുതരം സുവാർത്തകളുടെ സ്വഭാവമെന്താണ്?
12 ക്രിസ്തുവിന്റെ കാൽപാടുകളെ തിരിച്ചറിയിക്കുന്ന അടയാളങ്ങൾക്ക് സൂക്ഷ്മശ്രദ്ധ കൊടുക്കുന്നതിനാൽ നാം വഴിതെററിക്കപ്പെടുന്നതൊഴിവാക്കുന്നു. യേശുവിനെയും അവന്റെ ഉപദേശങ്ങളെയും ക്രിസ്തീയസഭ പ്രവർത്തിക്കുന്ന വിധത്തെയും കുറിച്ചുള്ള സൂക്ഷ്മമായ അറിവ് “ക്രിസ്തുവിനെക്കുറിച്ചുള്ള സുവാർത്തയെ ദുഷിപ്പിക്കുന്ന”വരിൽനിന്നു നമ്മെ സംരക്ഷിക്കുന്ന “ആരോഗ്യാവഹമായ വചനങ്ങളുടെ മാതൃക”യെ തിരിച്ചറിയാൻ നമ്മെ സഹായിക്കുന്നു. (2 തിമൊഥെയോസ് 1:13) മററുതരം സുവാർത്തകൾ—യഥാർത്ഥത്തിൽ കൃത്രിമകാൽപ്പാടുകൾ—ആ സത്യത്തിന്റെ മാതൃകയോടു യോജിക്കാതിരിക്കുന്നു. അവ ചിത്രത്തെ ഏകത്ര കേന്ദ്രീകരിക്കാതെ ദുഷിപ്പിക്കുന്നു. അടിസ്ഥാന ബൈബിൾ സത്യങ്ങളെയും തത്വങ്ങളെയും വ്യക്തമാക്കുന്നതിനുപകരം അവർ അവക്കു എതിരായതു പറയുന്നു. യഹോവയുടെ സേവനത്തിലെ വർദ്ധിച്ച പ്രവർത്തനത്തിനു നമ്മെ പ്രോൽസാഹിപ്പിക്കുന്നതിനു പകരം അവ മന്ദീഭവിക്കുന്നതിനനുകൂലമായി വാദിക്കുന്നു. അവരുടെ സന്ദേശം ക്രിയാത്മകമല്ല, അത് യഹോവയുടെ നാമത്തെയും സ്ഥാപനത്തെയും മഹത്വീകരിക്കുന്നില്ല. അത് നിഷേധാത്മകവും കുററം കണ്ടുപിടിക്കാൻ ദുർവാസനയുള്ളതും വിമർശനാത്മകവുമാണ്. ഏററവും തീർച്ചയായി നാം പിന്തുടരാനാഗ്രഹിക്കുന്ന കാൽചുവടുകൾ ഇവയല്ല.
ഉചിതമായ ഗതിവേഗം നിലനിർത്തുക
13. നാം ആരുടെയെങ്കിലും കാൽചുവടുകളെ പിന്തുടരുമ്പോൾ ഗതിവേഗം ഉൾപ്പെട്ടിരിക്കുന്നതെങ്ങനെ?
13 നാം നടക്കുമ്പോൾ ചുവടുകളുടെ അകലം നിശ്ചയിക്കുന്നത് ഭാഗികമായി നമ്മുടെ നടപ്പിന്റെ വേഗതയാണ്. പൊതുവേ പറഞ്ഞാൽ നമ്മുടെ നടപ്പിന്റെ വേഗത കൂടുന്നതനുസരിച്ച് ചുവടുകൾതമ്മിലുള്ള അകലം കൂടുന്നു; സാവധാനത്തിലാകുന്നതനുസരിച്ച് അതു കുറയുന്നു. അങ്ങനെ, നമ്മുടെ വേഗതയെ മറെറാരാളുടേതിനോടു അനുയോജിപ്പിക്കുന്നുവെങ്കിൽ അയാളുടെ അക്ഷരീയ കാൽചുവടുകളെ പിന്തുടരുന്നത് ഏറെ എളുപ്പമായിരിക്കും. അതുപോലെ, നമ്മുടെ നേതാവായ യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ ആലങ്കാരികകാൽചുവടുകളിലൂടെ വിജയപ്രദമായി നടക്കുന്നതിന് നാം അവന്റെ ഗതിവേഗം നിലനിർത്തണം.
14. (എ) ഏതു വിധങ്ങളിൽ നാം യേശുവിനോടൊപ്പം നടക്കാതിരുന്നേക്കാം? (ബി) “വിശ്വസ്തനും വിവേകിയുമായ അടിമയെ”ക്കാൾ വേഗത്തിൽ പോകാൻ ശ്രമിക്കുന്നത് മൗഢ്യമായിരിക്കുന്നതെന്തുകൊണ്ട്?
14 ക്രിസ്തുവിന്റെ ഒപ്പം ഗതിവേഗം നിലനിർത്താത്തതിന് രണ്ടിലൊന്നിനെ അർത്ഥമാക്കാൻ കഴിയും. ഒന്നുകിൽ യഹോവയുടെ ഉദ്ദേശ്യം നിറവേററുന്നതിന് യേശു ഉപയോഗിക്കുന്ന “വിശ്വസ്തനും വിവേകിയുമായ അടിമ”യ്ക്കു മുമ്പിലോടി ഏറെ വേഗത്തിൽ പോകാൻ നാം ശ്രമിക്കുന്നു, അല്ലെങ്കിൽ ആ ‘അടിമ’യുടെ നിർദ്ദേശം പിന്തുടരുന്നതിൽ നാം പിന്നോക്കം നിൽക്കുന്നു. (മത്തായി 24:45-47) ആദ്യത്തേതിന്റെ ദൃഷ്ടാന്തമെന്ന നിലയിൽ ചില ക്രിസ്ത്യാനികൾ കഴിഞ്ഞ കാലങ്ങളിൽ ആവശ്യമുള്ളതെന്നും വൈകിപ്പോയതെന്നും അവർ വിചാരിച്ച ഉപദേശപരമോ സംഘടനാപരമോ ആയ മാററങ്ങൾ അല്ലെങ്കിൽ പരിഷ്ക്കാരങ്ങൾ സംബന്ധിച്ച് അവർ അക്ഷമരായിത്തീർന്നിട്ടുണ്ട്. കാര്യങ്ങൾ വേണ്ടത്ര വേഗത്തിൽ നടക്കുന്നില്ലെന്നു വിചാരിച്ചതുകൊണ്ട് ഭഗ്നാശരായി അവർ യഹോവയുടെ ജനത്തിൽനിന്നു പിൻമാറി. എത്ര മൗഢ്യം! എന്തോരു ഹ്രസ്വദൃഷ്ടിയും! മിക്കപ്പോഴും അവരെ അസ്വസ്ഥരാക്കിയ കാര്യംതന്നെ പിന്നീട്—യഹോവയുടെ തക്കസമയത്ത്—മാററപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്.—സദൃശവാക്യങ്ങൾ 19:2; സഭാപ്രസംഗി 7:8, 9.
15. ദാവീദുരാജാവും യേശുവും ഉചിതമായ ഗതിവേഗം പാലിക്കുന്നതിന്റെ നല്ല ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളായിരുന്നതെങ്ങനെ?
15 ജ്ഞാനമാർഗ്ഗം കാര്യങ്ങൾ നീങ്ങേണ്ട ഗതിവേഗം ആജ്ഞാപിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നതിനു പകരം പ്രവർത്തിക്കാൻ യഹോവക്കുവേണ്ടി കാത്തിരിക്കുന്നതാണ്. പുരാതന ദാവീദ്രാജാവ് ഒരു ശരിയായ ദൃഷ്ടാന്തം വെച്ചു. തനിക്കു രാജത്വം നൽകാനുള്ള യഹോവയുടെ തക്ക സമയത്തിനു മുൻപ് അത് പിടിച്ചുപററാനുള്ള ഒരു ശ്രമത്തിൽ ശൗൽരാജാവിനെതിരെ ഗൂഢാലോചന നടത്താൻ അവൻ വിസമ്മതിച്ചു. (1 ശമുവേൽ 24:1-15) അതുപോലെതന്നെ, “ദാവീദുപുത്രനായ” യേശു തന്റെ സ്വർഗ്ഗീയരാജത്വത്തിലേക്കു പൂർണ്ണമായി പ്രവേശിക്കുന്നതിന് താൻ കാത്തിരിക്കേണ്ടിവരുമെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയിരുന്നു. തനിക്കു ബാധകമാകുന്ന പ്രാവചനിക വചനം അവനറിയാമായിരുന്നു: “ഞാൻ നിന്റെ ശത്രുക്കളെ നിന്റെ പാദങ്ങൾക്ക് ഒരു പീഠമെന്നപോലെ ആക്കിവെക്കുന്നതുവരെ എന്റെ വലതുഭാഗത്തിരിക്കുക.” അതുകൊണ്ട് ഒരു കൂട്ടം യഹൂദൻമാർ “അവനെ രാജാവാക്കാൻ പിടികൂടുന്നതിന്” ആഗ്രഹിച്ചപ്പോൾ യേശു പെട്ടെന്നു പിൻമാറി. (മത്തായി 21:9; സങ്കീർത്തനം 110:1; യോഹന്നാൻ 6:15) ഏതാണ്ട് 30 വർഷം കഴിഞ്ഞ് എബ്രായർ 10:12, 13 അനുസരിച്ച് യേശു പിന്നെയും അവന്റെ രാജത്വത്തിനുവേണ്ടി കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു. യഥാർത്ഥത്തിൽ, 1914-ലെ ദൈവരാജ്യസ്ഥാപനംവരെ അതിന്റെ അവകാശമുള്ള രാജാവെന്നനിലയിൽ അവരോധിക്കപ്പെടുന്നതിനു മുൻപ് അവൻ ഏതാണ്ട് 19 നൂററാണ്ടുകളോളം കാത്തിരുന്നു.
16. (എ) നാം നീങ്ങേണ്ടതിലും സാവധാനത്തിൽ എങ്ങനെ നീങ്ങിയേക്കാമെന്ന് ചിത്രീകരിക്കുക. (ബി) യഹോവയുടെ ക്ഷമയുടെ ഉദ്ദേശ്യമെന്ത്, നാം ക്ഷമയെ ദുരുപയോഗപ്പെടുത്തുന്നതിനെ എങ്ങനെ ഒഴിവാക്കണം?
16 എന്നിരുന്നാലും ഉചിതമായ വേഗത നിലനിർത്തുന്നതിൽ പരാജയപ്പെടുന്നത് മന്ദീഭവിക്കുന്നതിനെ, പിന്നോക്കം നിൽക്കുന്നതിനെ കൂടെ അർത്ഥമാക്കിയേക്കാം. അങ്ങനെ, നമ്മുടെ ജീവിതത്തിൽ മാററങ്ങൾ വരുത്തേണ്ടതാണെന്ന് ദൈവവചനം സൂചിപ്പിക്കുമ്പോൾ നാം താമസംവിനാ പ്രവർത്തിക്കുന്നുവോ? അതോ ദൈവം ക്ഷമയുള്ളവനായതുകൊണ്ട് പിന്നീട് കുറേക്കൂടെ എളുപ്പമായിരിക്കുമെന്നു ആശിച്ചുകൊണ്ട് അങ്ങനെയുള്ള മാററങ്ങൾ വരുത്തുന്നത് നീട്ടിവെക്കാമെന്ന് നാം വാദിക്കുന്നുവോ? യഹോവ ക്ഷമയുള്ളവനാണെന്നുള്ളതു സത്യംതന്നെ. എന്നാൽ ഇത് ആവശ്യമായ ക്രമീകരണങ്ങൾ വരുത്തുന്നതിന് നാം അമാന്തിക്കുന്നതിനുവേണ്ടിയല്ല. പകരം, “ആരും നശിപ്പിക്കപ്പെടാൻ അവൻ ആഗ്രഹിക്കാതെ എല്ലാവരും അനുതാപത്തിലെത്താൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നതുകൊണ്ട് അവൻ നിങ്ങളോട് ക്ഷമയുള്ളവനാണ്.” (2 പത്രോസ് 3:9, 15) അപ്പോൾ, “ഞാൻ ധൃതികൂട്ടി, നിന്റെ കൽപ്പനകൾ അനുസരിക്കാൻ ഞാൻ താമസിച്ചില്ല” എന്നു പറഞ്ഞ സങ്കീർത്തനക്കാരനെ അനുകരിക്കുന്നത് എത്രയോ മെച്ചം?—സങ്കീർത്തനം 119:60.
17. ഉചിതമായ ഗതിവേഗം നിലനിർത്തുന്നതിന് രാജ്യപ്രസംഗവുമായി എന്തു ബന്ധമുണ്ട്, ഇത് നമ്മോടുതന്നെ എന്തു ചോദ്യം ചോദിക്കുന്നതിലേക്കു നമ്മെ നയിക്കുന്നു?
17 പിന്നോക്കം പോകുന്നതിൽ രാജ്യപ്രസംഗവും ഉൾപ്പെട്ടിരിക്കാം. മത്തായി 25 അനുസരിച്ച് യേശു ഇപ്പോൾ “ചെമ്മരിയാടുകളെ” “കോലാടുകളിൽ”നിന്നു വേർതിരിച്ചുകൊണ്ട് മനുഷ്യവർഗ്ഗത്തെ ന്യായം വിധിക്കുകയാണ്. അധികമായും “രാജ്യത്തിന്റെ ഈ സുവാർത്ത”യുടെ പ്രസംഗം മുഖേനയാണ് ഇത് നിർവഹിക്കപ്പെടുന്നത്. (മത്തായി 24:14; 25:31-33; വെളിപ്പാട് 14:6, 7) ഈ വേർതിരിക്കൽ വേല നിർവഹിക്കുന്നതിന് നൽകപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന സമയം അവശ്യം പരിമിതമാണ്. (മത്തായി 24:34) ലഭ്യമായിരിക്കുന്ന സമയം അവസാനത്തോടടുക്കുമ്പോൾ യേശു വേല ത്വരിതപ്പെടുത്തുമെന്ന് നമുക്ക് പ്രതീക്ഷിക്കാൻ കഴിയും. അങ്ങനെ ചെയ്യുമ്പോൾ അവൻ ദൈവത്തിന്റെ ഒരു ഉപകരണമായി പ്രവർത്തിക്കുകയാണ്. കൂട്ടിച്ചേർക്കൽ വേലയേക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കവേ അവൻ ഇങ്ങനെ വാഗ്ദത്തം ചെയ്യുന്നു: “യഹോവയായ ഞാൻതന്നെ അതിന്റെ സ്വന്തം സമയത്ത് അതിനെ ത്വരിതപ്പെടുത്തും.” (യെശയ്യാവ് 60:22) ദൈവപുത്രന്റെ കാൽചുവടുകളെ അടുത്തു പിൻതുടരുന്ന ദൈവത്തിന്റെ സഹപ്രവർത്തകർ എന്ന നിലയിൽ നാം നമ്മുടെ ശാരീരികസാഹചര്യവും തിരുവെഴുത്തുപരമായ ഉത്തരവാദിത്തങ്ങളും അനുവദിക്കുന്ന അളവോളം രാജ്യപ്രസംഗത്തിന്റെ ഗതിവേഗം ത്വരിതപ്പെടുത്തുന്നുണ്ടോ? ദശലക്ഷക്കണക്കിന് യഹോവയുടെ സാക്ഷികൾ അതു ചെയ്യുന്നുണ്ടെന്ന് വയൽസേവന റിപ്പോർട്ടുകൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നു.
അമിതവിശ്വാസം ഉപേക്ഷിക്കുക, നിരുൽസാഹത്തോടു പോരാടുക
18. ഒരു വ്യക്തി അമിതവിശ്വാസമുള്ളവനായേക്കാവുന്നതെന്തുകൊണ്ട്, ബൈബിൾ ഈ അപകടത്തെക്കുറിച്ച് എങ്ങനെ മുന്നറിയിപ്പു നൽകുന്നു?
18 മററാരുടെയെങ്കിലും കാൽചുവടുകളെ പിന്തുടരുന്നതിൽ നാം എത്ര ദീർഘമായി പിടിച്ചുനിൽക്കുന്നുവോ അത്രക്ക് അയാളുടെ നടപ്പിന്റെ രീതി നമുക്കു ശീലമാകും. എന്നിരുന്നാലും നാം അലംഭാവമുള്ളവരായിത്തീരുന്നുവെങ്കിൽ ഏതെങ്കിലുമൊരു സമയത്ത് നാം ഒരു പിഴച്ച ചുവടു വെക്കും. അങ്ങനെ യേശുവിന്റെ ആലങ്കാരിക ചുവടുകളെ പിൻതുടരുമ്പോൾ നമ്മുടെ സ്വന്തം ശക്തിയിലും പ്രാപ്തികളിലും അശ്രദ്ധമായി ആശ്രയിച്ചുകൊണ്ടും നാം അവന്റെ പൂർണ്ണതയുള്ള നടപ്പിൻരീതി വശമാക്കിയെന്നു വിചാരിച്ചുകൊണ്ടും അമിതവിശ്വാസം പുലർത്തുന്നതിന്റെ അപകടത്തെ നാം തിരിച്ചറിയേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. ലൂക്കോസ് 22:54-62-ൽ രേഖപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്ന പത്രോസിന്റെ അനുഭവം ഒരു കാലോചിതമുന്നറിയിപ്പായി ഉതകുന്നു. അത് 1 കൊരിന്ത്യർ 10:12-ന്റെ സത്യതയെയും ദൃഢീകരിക്കുന്നു. അത് “നിൽക്കുന്നുവെന്നു വിചാരിക്കുന്നവൻ വീഴാതിരിക്കാൻ സൂക്ഷിച്ചുകൊള്ളട്ടെ” എന്നു പറയുന്നു.
19. (എ) വല്ലപ്പോഴും ഓരോ ക്രിസ്ത്യാനിക്കും എന്തു സംഭവിക്കുന്നു? (യാക്കോബ് 3:2) (ബി) റോമർ 7:19, 24-ലെ പൗലോസിന്റെ വാക്കുകളെ എങ്ങനെ വീക്ഷിക്കണം?
19 അപൂർണ്ണത നിമിത്തം ഏതു ക്രിസ്ത്യാനിയും വല്ലപ്പോഴുമൊക്കെ ഒരു തെററായ ചുവടുവെക്കും. വ്യതിചലനം മററുള്ളവർക്കു തീരെ ദൃശ്യമാകാത്തവിധം നിസ്സാരമായിരിക്കാം. അല്ലെങ്കിൽ എല്ലാവർക്കും കാണാവുന്ന പ്രകടമായ ഒരു ലക്ഷ്യംപിഴയ്ക്കലായിരിക്കാം അത്. ഏതു വിധമായാലും പൗലോസിന്റെ സത്യസന്ധമായ സമ്മതം ഓർക്കുന്നത് എത്ര ആശ്വാസകരമാണ്: “എന്തെന്നാൽ ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്ന നൻമ ഞാൻ ചെയ്യുന്നില്ല, എന്നാൽ ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കാത്ത തിൻമയാണ് ഞാൻ ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. ഞാൻ അരിഷ്ടമനുഷ്യൻ!” (റോമർ 7:19, 24) തീർച്ചയായും ഈ വാക്കുകളെ തെററു ചെയ്യുന്നതിനുള്ള ഒരു ഒഴികഴിവായി വീക്ഷിക്കേണ്ടതല്ല. പകരം, അവ യേശുവിന്റെ പൂർണ്ണതയുള്ള ചുവടുകളിൽ നടക്കുന്നതിന്റെ വെല്ലുവിളിയെ നേരിടുന്നതിനുള്ള ശ്രമത്തിൽ പിടിച്ചുനിൽക്കുന്നതിനു തങ്ങളെ സഹായിച്ചുകൊണ്ട് അപൂർണ്ണതക്കെതിരായ പോരാട്ടത്തിൽ അർപ്പിതരായ ക്രിസ്ത്യാനികൾക്കുള്ള ഒരു പ്രോൽസാഹനമാണ്.
20. (എ) സദൃശവാക്യങ്ങൾ 24:16 ജീവന്റെ ഓട്ടത്തിൽ നമ്മെ സഹായിക്കുന്നതെങ്ങനെ? (ബി) നാം എന്തു ചെയ്യുന്നതിനു ദൃഢനിശ്ചയമുള്ളവരായിരിക്കണം?
20 “നീതിമാൻ ഏഴു പ്രാവശ്യംപോലും വീണേക്കാം, എന്നാൽ അവൻ തീർച്ചയായും എഴുന്നേൽക്കും” എന്ന് സദൃശവാക്യങ്ങൾ 24:16 പറയുന്നു. ജീവനുവേണ്ടിയുള്ള നമ്മുടെ ഓട്ടത്തിൽ ആരും പിൻവാങ്ങാൻ നിർബന്ധിതരാകരുത്. ഓട്ടം നൂറു വാര ഓട്ടമല്ല, സഹനം ആവശ്യമുള്ള മാരത്തോൺഓട്ടംപോലെ ആണ്. ഒരു ഹ്രസ്വദൂര ഓട്ടക്കാരന്റെ തെററായ അതിനിസ്സാര ചുവടുവെയ്പുപോലും അയാളെ പരാജയപ്പെടുത്താൻ സകല സാദ്ധ്യതയുമുണ്ട്. എന്നാൽ മാരത്തോൺ ഓട്ടക്കാരൻ തട്ടിവീണാൽപോലും എഴുന്നേററ് ഓട്ടം പൂർത്തിയാക്കാൻ സമയമുണ്ട്. അതുകൊണ്ട് വ്യക്തിപരമായ ഏതെങ്കിലും തെററായ ചുവടുവെയ്പ് നിങ്ങൾ “ഞാൻ അരിഷ്ടമനുഷ്യൻ” എന്നു നിലവിളിക്കാനിടയാക്കുമ്പോൾ നിങ്ങൾക്ക് തിരികെ വരാൻ പിന്നെയും സമയമുണ്ടെന്ന് ഓർക്കുക. നിങ്ങൾക്ക് പിന്നെയും നിങ്ങളുടെ നേതാവായ യേശുക്രിസ്തുവിനോടൊപ്പം ചുവടു വെച്ചുനീങ്ങാൻ അവസരമുണ്ട്. നിരാശക്കു കാരണമില്ല! മടുത്തു മാറാൻ കാരണമില്ല! ദിവ്യസഹായത്തോടെ ‘യേശുവിന്റെ കാൽചുവടുകളെ അടുത്തു പിൻതുടരുന്ന’തിന്റെ വെല്ലുവിളിയെ വിജയപ്രദമായി നേരിടാൻ ദൃഢനിശ്ചയം ചെയ്യുക.—1 പത്രോസ് 2:21. (w88 5/1)
-
-
യേശുവിന്റെ കാൽചുവടുകളിൽ നടക്കുന്ന ഒരു ജനംവീക്ഷാഗോപുരം—1989 | ഫെബ്രുവരി 1
-
-
യേശുവിന്റെ കാൽചുവടുകളിൽ നടക്കുന്ന ഒരു ജനം
“ഞങ്ങൾ അതേ ആത്മാവിലാണ് നടന്നത്, അല്ലേ? അതേ കാൽചുവടുകളിൽത്തന്നെ, അല്ലേ?”—2 കൊരിന്ത്യർ 12:18.
1. മിക്കപ്പോഴും യഹോവയുടെ സാക്ഷികളിലൊരാളെ തിരിച്ചറിയുക പ്രയാസമല്ലാത്തതെന്തുകൊണ്ട്?
“ഒരു ജനമെന്ന നിലയിൽ അവർ മര്യാദയും ഉത്തരവാദിത്തവുമുള്ളവരും സ്കൂളിൽ സമർത്ഥരുമാണ്. മററു സമൂഹങ്ങളെക്കുറിച്ച് ഇങ്ങനെ പറയാൻ കഴികയില്ല.” ഐക്യനാടുകളിലെ ഒരു പ്രാഥമിക വിദ്യാലയത്തിലെ ഹെഡ് മാസ്ററർ പറഞ്ഞതാണിത്. അദ്ദേഹം ആരെക്കുറിച്ചാണ് പറഞ്ഞത്? യഹോവയുടെ സാക്ഷികളുടെ കുട്ടികളായ തന്റെ സ്കൂളിലെ വിദ്യാർത്ഥികളായിരുന്നവരെക്കുറിച്ചായിരുന്നു. തീർച്ചയായും, തങ്ങളുടെ കുട്ടികൾ ഉൾപ്പെടെ യഹോവയുടെ സാക്ഷികൾ ചില വിധങ്ങളിൽ മിക്കപ്പോഴും മററു സാക്ഷികളോടു സാദൃശ്യം വഹിക്കുന്നുവെന്ന് അനേകർ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. അവർ വിശ്വാസങ്ങളും നടത്തയും സംബന്ധിച്ച് ശ്രദ്ധേയമായി ഐക്യമുള്ളവരാണെന്ന് പല വർഷങ്ങൾകൊണ്ട് വളരെ തെളിവായിട്ടുണ്ട്. അതുകൊണ്ട് സാക്ഷികളെ തിരിച്ചറിയുക പ്രയാസമല്ല.
2. ആദിമ ക്രിസ്തീയസഭയുടെ ഒരു സ്വഭാവഗുണം എന്തായിരുന്നു, പൗലോസിന് ഇതുസംബന്ധിച്ച് എന്തു പറയാനുണ്ടായിരുന്നു?
2 ഈ അനൈക്യമുള്ള ലോകത്തിൽ യഹോവയുടെ സാക്ഷികളുടെ ഐക്യം അസാധാരണംതന്നെയാണ്. എന്നാൽ അവരെല്ലാം യേശുവിന്റെ കാൽചുവടുകളിൽ നടക്കാൻ കഠിനശ്രമം ചെയ്യുകയാണെന്ന് നാം ഓർക്കുന്നുവെങ്കിൽ അത് മനസ്സിലാക്കാൻ പ്രയാസമില്ല. (1 പത്രോസ് 2:21) അങ്ങനെയുള്ള ഐക്യം ഒന്നാം നൂററാണ്ടിലെ ക്രിസ്ത്യാനികളുടെ ഒരു ലക്ഷണവുമായിരുന്നു. ഒരു സന്ദർഭത്തിൽ, പൗലോസ് കൊരിന്തിലെ സഭയെ ഇങ്ങനെ ബുദ്ധിയുപദേശിച്ചു:“ ഇപ്പോൾ സഹോദരൻമാരെ, നിങ്ങൾ എല്ലാവരും ഐക്യത്തിൽ സംസാരിക്കണമെന്നും നിങ്ങളുടെ ഇടയിൽ ഭിന്നതകളുണ്ടായിരിക്കാതെ നിങ്ങൾ ഒരേ മനസ്സിലും ഒരേ ചിന്താഗതിയിലും ഉചിതമായി ഐക്യപ്പെട്ടിരിക്കണമെന്നും നമ്മുടെ കർത്താവായ യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ നാമത്തിൽ ഞാൻ നിങ്ങളെ പ്രബോധിപ്പിക്കുന്നു.” (1 കൊരിന്ത്യർ 1:10) ക്രിസ്തീയ ഐക്യം നിലനിർത്താൻ മനസ്സില്ലാത്ത ആളുകളോട് എങ്ങനെ ഇടപെടാമെന്നുള്ളതിനും പൗലോസ് നിശ്വസ്ത ബുദ്ധിയുപദേശം കൊടുത്തു.—റോമർ 16:17; 2 തെസ്സലോനീക്യർ 3:6 കാണുക.
3, 4. പൗലോസ് താനും തീത്തോസും തമ്മിലുണ്ടായിരുന്ന ഐക്യത്തെ വർണ്ണിച്ചതെങ്ങനെ, ഈ ഐക്യത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനം എന്തായിരുന്നു?
3 ക്രി.വ. 55-ാമാണ്ടോടടുത്ത് യഹൂദ്യയിലെ ദരിദ്രസഹോദരങ്ങൾക്കുവേണ്ടി ഒരു പണപ്പിരിവു നടത്തുന്നതിൽ സഹായിക്കാനും ഒരുപക്ഷേ പൗലോസിന്റെ ബുദ്ധിയുപദേശത്തോട് സഭ എങ്ങനെ പ്രതികരിക്കുന്നുവെന്ന് കാണാനുംവേണ്ടി പൗലോസ് തിമൊഥെയോസിനെ കൊരിന്തിലേക്കയച്ചു. പിന്നീട് കൊരിന്ത്യർക്കെഴുതിയപ്പോൾ പൗലോസ് തീത്തോസിന്റെ അടുത്ത കാലത്തെ സന്ദർശനത്തെ പരാമർശിക്കുകയും ഇങ്ങനെ ചോദിക്കുകയും ചെയ്തു: “തീത്തോസ് നിങ്ങളിൽനിന്ന് അശേഷം മുതലെടുത്തില്ല, എടുത്തോ? ഞങ്ങൾ അതേ ആത്മാവിലാണ് നടന്നത്, അല്ലേ? അതേ കാൽചുവടുകളിൽത്തന്നെ, അല്ലേ?” (2 കൊരിന്ത്യർ 12:18) അവരുടെ “അതേ ആത്മാവിലും” “അതേ കാൽചുവടുകളിലും” അവർ നടന്നുവെന്നതിനാൽ പൗലോസ് എന്താണർത്ഥമാക്കിയത്?
4 അവൻ തനിക്കും തീത്തോസിനും ഇടയിലുണ്ടായിരുന്ന ഐക്യത്തെക്കുറിച്ചു പറയുകയായിരുന്നു. തീത്തോസ് പൗലോസിനോടുകൂടെ വല്ലപ്പോഴുമൊക്കെ സഞ്ചാരകൂട്ടാളിയായി പ്രവർത്തിക്കുന്നവനായിരുന്നു. അവൻ ഈ വിധത്തിൽ പൗലോസിൽനിന്ന് വളരെയധികം പഠിച്ചിരുന്നുവെന്നതിന് സംശയമില്ല. എന്നാൽ രണ്ടുപേരും തമ്മിലുണ്ടായിരുന്ന ഐക്യം അതിനെക്കാൾ ശക്തമായ ഒന്നിൽ അധിഷ്ഠിതമായിരുന്നു. അത് യഹോവയോടുള്ള അവരുടെ നല്ല ബന്ധത്തിലും അവർ ഇരുവരും ക്രിസ്തുവിന്റെ പാദാനുഗാമികളായിരുന്നുവെന്ന വസ്തുതയിലും അധിഷ്ഠിതമായിരുന്നു. പൗലോസ് ക്രിസ്തുവിനെ അനുകരിച്ചതുപോലെതന്നെ തീത്തോസ് പൗലോസിനെ അനുകരിച്ചു. (ലൂക്കോസ് 6:40; 1 കൊരിന്ത്യർ 11:1) അതുകൊണ്ട് അവർ നടന്നത് യേശുവിന്റെ ആത്മാവിലും അവന്റെ കാൽചുവടുകളിലുമായിരുന്നു.
5. ഇന്ന് പൗലോസിനെയും തീത്തോസിനെയും അനുകരിക്കുന്നവർ “അതേ ആത്മാവിലും” “അതേ കാൽചുവടുകളിലും” നടക്കുമ്പോൾ അവരിൽനിന്ന് എന്തു പ്രതീക്ഷിക്കാൻ കഴിയും?
5 ആ സ്ഥിതിക്ക്, പൗലോസിനെയും തീത്തോസിനെയും പോലെ “അതേ ആത്മാവിലും” “അതേ കാൽചുവടുകളിലും” നടക്കുന്ന ഈ 20-ാം നൂററാണ്ടിലെ ക്രിസ്ത്യാനികൾ ഒരു അതുല്യമായ ഐക്യം ആസ്വദിക്കുന്നത് ആശ്ചര്യമല്ല. യഥാർത്ഥത്തിൽ, നാമധേയ ക്രിസ്ത്യാനികളുടെ അനൈക്യം അവർ അനുഗമിക്കുന്നതായി അവകാശപ്പെടുന്ന നായകന്റെ കാൽചുവടുകളിൽ നടക്കാത്ത കപടക്രിസ്ത്യാനികളാണവരെന്ന് വെളിപ്പെടുത്തുന്നു. (ലൂക്കോസ് 11:17) സത്യക്രിസ്ത്യാനികളും നാമധേയ ക്രിസ്ത്യാനികളും തമ്മിലുള്ള ഈ ശ്രദ്ധേയമായ വ്യത്യാസത്തെ വിവിധ വിധങ്ങളിൽ ചിത്രീകരിക്കാൻ കഴിയും. നമുക്ക് നാലു വിധങ്ങൾ പറയാം.
രക്തത്തിന്റെ പവിത്രത
6, 7. (എ) യേശുവിന്റെ കാൽചുവടുകളിൽ നടക്കുന്നതിൽ രക്തത്തെസംബന്ധിച്ച ഏതു ശരിയായ വീക്ഷണം ഉൾപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു? (ബി) യഹോവയുടെ സാക്ഷികളും ഇന്ന് രക്തം സ്വീകരിക്കാൻ വിസമ്മതിക്കുന്ന മററുള്ളവരും തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസമെന്ത്?
6 ക്രി.വ. 49-ാം വർഷത്തോടടുത്ത് ഒന്നാം നൂററാണ്ടിലെ സഭയുടെ ഭരണസംഘം യഹൂദേതരക്രിസ്ത്യാനികൾ മോശയുടെ ന്യായപ്രമാണം അനുസരിക്കണമോ എന്ന ചോദ്യത്തിനുത്തരംകൊടുത്ത ഒരു എഴുത്ത് എല്ലായിടത്തേക്കും അയച്ചു. എഴുത്തിൽ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞിരുന്നു: “വിഗ്രഹങ്ങൾക്ക് ബലിയർപ്പിച്ച വസ്തുക്കളിൽനിന്നും രക്തത്തിൽനിന്നും ശ്വാസംമുട്ടിച്ചുകൊന്നവയിൽനിന്നും ദുർവൃത്തിയിൽനിന്നും ഒഴിഞ്ഞിരിക്കുക എന്ന ഈ അവശ്യകാര്യങ്ങളല്ലാതെ കൂടുതലായ ഭാരം നിങ്ങളുടെ മേൽ ചുമത്താതിരിക്കുന്നതിനെ പരിശുദ്ധാത്മാവും ഞങ്ങൾതന്നെയും അനുകൂലിച്ചിരിക്കുന്നു.” (പ്രവൃത്തികൾ 15:28, 29) “അവശ്യകാര്യങ്ങളിൽ” രക്തവർജ്ജനവും ഉൾപ്പെട്ടിരുന്നുവെന്ന് കുറിക്കൊള്ളുക. യേശുവിന്റെ കാൽചുവടുകളിൽ നടക്കുന്നത് വായിലൂടെയോ മറേറതെങ്കിലും വിധത്തിലോ രക്തം ശരീരത്തിലേക്ക് സ്വീകരിക്കാതിരിക്കുന്നതിനെ അർത്ഥമാക്കും.
7 രക്തപ്പകർച്ച നടത്തുന്ന നടപടി മുഖേന ഈ തത്വം ക്രൈസ്തവലോകത്തിൽ ഗുരുതരമായി ലംഘിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുകയാണ്. അടുത്ത സംവത്സരങ്ങളിൽ നിരവധി വ്യക്തികൾ രക്തപ്പകർച്ചകളുടെ ആരോഗ്യപരമായ അപകടങ്ങളെക്കുറിച്ച് അറിവുള്ളവരായി വൈദ്യശാസ്ത്രപരമായ കാരണങ്ങളാൽ അവക്ക് വിസമ്മതിച്ചിരിക്കുന്നുവെന്നത് സത്യംതന്നെ. കുത്തിവെക്കപ്പെട്ട രക്തത്തിൽനിന്ന് അനേകർക്ക് എയിഡ്സ് ബാധിച്ചതുകൊണ്ട് ഇത് വിശേഷാൽ സത്യമാണ്. എന്നാൽ ദൈവ നിയമത്തോടുള്ള ആദരവു നിമിത്തം ഒരു സമൂഹമെന്ന നിലയിൽ രക്തത്തിന്റെ പവിത്രതയെ മുറുകെ പിടിക്കുന്നത് ആരാണ്? ഒരു രോഗി രക്തപ്പകർച്ചക്കു വിസമ്മതിക്കുമ്പോൾ ഡോക്ടർ സ്വതേ അയാൾ ആരാണെന്നാണ് വിചാരിക്കുന്നത്? ‘നിങ്ങൾ യഹോവയുടെ സാക്ഷികളിൽ ഒരാളായിരിക്കണം’ എന്ന് സാധാരണയായി ഡോക്ടർ പറയാറില്ലേ?
8. ഇററലിയിലെ ഒരു സാക്ഷി ഈ കാര്യത്തിലെ ദൈവനിയമം അനുസരിക്കാൻ ദൃഢനിശ്ചയം ചെയ്തതുകൊണ്ട് എങ്ങനെ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടു?
8 അന്റോണിയെററാ ഇററലിയിലാണ് ജീവിക്കുന്നത്. ഏതാണ്ട് എട്ടു വർഷംമുൻപ് അവൾക്ക് കലശലായ രോഗം ബാധിച്ചു. അവളുടെ രക്തത്തിന്റെ കൗണ്ട് വളരെ കുറവായിരുന്നതിനാൽ അവളുടെ ജീവനെ രക്ഷിക്കാൻ രക്തപ്പകർച്ചകൾ ആവശ്യമാണെന്ന് ഡോക്ടർമാർ ശഠിച്ചു. അവൾ വിസമ്മതിച്ചു. ഡോക്ടർമാരും ബന്ധുക്കളും എതിർത്തു. അവളുടെ രണ്ട് ആൺകുട്ടികൾ പോലും: “മമ്മീ, മമ്മി ഞങ്ങളെ യഥാർത്ഥത്തിൽ സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിൽ രക്തം സ്വീകരിക്കുക” എന്നു അഭ്യർത്ഥിച്ചു. എന്നാൽ അന്റോണിയെററാ വിശ്വസ്തയായി നിലകൊള്ളാൻ ദൃഢനിശ്ചയം ചെയ്തിരുന്നു. സന്തോഷകരമെന്നു പറയട്ടെ, അവൾ മരിച്ചില്ല. അപ്പോഴും അവളുടെ അവസ്ഥ വളരെ ഗുരുതരമായിരുന്നതുകൊണ്ട് “അവൾ ഇപ്പോഴും ജീവിച്ചിരിക്കുന്നതിന്റെ കാരണം ഞങ്ങൾക്ക് വിശദീകരിക്കാനാവില്ല” എന്നു ഒരു ഡോക്ടർ പറഞ്ഞു. എന്നാൽ അവൾക്ക് വിരോധമില്ലാത്ത ഒരു ചികിൽസ തുടങ്ങിയപ്പോൾ അവൾക്ക് അതിസത്വരമായ പുരോഗതിയുണ്ടായതുകൊണ്ട് മറെറാരു ഡോക്ടർ “എനിക്ക് വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല—പകൽ മുഴുവൻ ഞങ്ങൾ നിങ്ങളിലേക്ക് രക്തം പമ്പുചെയ്തിരുന്നാലും ഇത്ര ചുരുങ്ങിയ സമയം കൊണ്ട് നിങ്ങൾക്ക് സുഖംപ്രാപിക്കാൻ കഴിയുമായിരുന്നില്ല” എന്നു പറഞ്ഞു. ഇപ്പോൾ അവൾ ഒരു നിരന്തര പയനിയറാണ്, അവളുടെ 12-ഉം 14-ഉം വയസ്സുള്ള രണ്ടു പുത്രൻമാർ സത്യത്തിൽ നല്ല പുരോഗതി വരുത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. അന്റോണിയെററാ സധീരം ആ ‘അവശ്യസംഗതി’, രക്തത്തിന്റെ പവിത്രത, പാലിച്ചു. യഹോവയുടെ സാക്ഷികളെല്ലാം യേശുവിന്റെ കാൽചുവടുകളിൽ നടക്കുമ്പോൾ ഇതേ വീക്ഷണം പുലർത്തുന്നു.
നല്ല സൻമാർഗ്ഗനിഷ്ഠകൾ
9. യേശുവിന്റെ കാൽചുവടുകളെ പിൻതുടരുന്നതിൽ ഉൾപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന മറെറാരു ‘അവശ്യസംഗതി’ എന്താണ്, ഇത് അനുസരിക്കാത്തവർക്ക് എന്തു സംഭവിക്കുന്നു?
9 ഒന്നാം നൂററാണ്ടിലെ ഭരണസംഘത്തിൽനിന്നുള്ള ആ എഴുത്തിൽ ഊന്നിപ്പറഞ്ഞിരുന്ന മറെറാരു ‘അവശ്യസംഗതി’ “ദുർവൃത്തിയിൽനിന്ന് ഒഴിഞ്ഞിരിക്കുക” എന്നതായിരുന്നു. പൗലോസ് കൊരിന്ത്യർക്കുള്ള തന്റെ ഒന്നാമത്തെ ലേഖനത്തിൽ ഇതിനെ വിപുലീകരിച്ചുകൊണ്ട് ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “ദുർവൃത്തരോ വിഗ്രഹാരാധികളോ വ്യഭിചാരികളോ പ്രകൃതിവിരുദ്ധ ഉദ്ദേശ്യങ്ങൾക്കുവേണ്ടി സൂക്ഷിക്കപ്പെടുന്ന പുരുഷൻമാരോ പുരുഷൻമാരോടുകൂടെ ശയിക്കുന്ന പുരുഷൻമാരോ . . . ദൈവരാജ്യം അവകാശമാക്കുകയില്ല.” (1 കൊരിന്ത്യർ 6:9, 10) ഈ അശുദ്ധനടപടികളിൽനിന്ന് പിൻമാറാൻ യഹോവയെ സേവിക്കാനാഗ്രഹിക്കുന്ന ആളുകളെ ക്രിസ്ത്യാനികൾ സഹായിക്കുന്നു. അവയാൽ കുരുങ്ങിപ്പോകുന്ന സഭാംഗങ്ങൾ പോലും തിരിഞ്ഞുവരികയും അനുതപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നുവെങ്കിൽ തങ്ങളേത്തന്നെ ശുദ്ധീകരിക്കാൻ സഹായിക്കപ്പെടുന്നു. (യാക്കോബ് 5:13-15) എന്നാൽ ഏതെങ്കിലും ക്രിസ്ത്യാനി അത്തരം മലിനനടപടികളിൽ ഏർപ്പെടുകയും അനുതപിക്കാൻ വിസമ്മതിക്കുകയും ചെയ്യുന്നുവെങ്കിൽ വളച്ചുകെട്ടില്ലാത്ത ഒരു ബൈബിൾചട്ടം ബാധകമാകുന്നു. പൗലോസ് ഇങ്ങനെ പറയാൻ ദിവ്യനിശ്വസ്തനായി: “ഒരു സഹോദരനെന്നു വിളിക്കപ്പെട്ടവനായി . . . ദുർവൃത്തനായ ഏതൊരുവനോടും സംസർഗ്ഗം നിർത്തുക. ആ ദുഷ്ടനെ നിങ്ങളുടെ ഇടയിൽനിന്ന് നീക്കിക്കളയുക.”—1 കൊരിന്ത്യർ 5:11, 13.
10, 11. (എ) ക്രൈസ്തവലോകത്തിലെ അധഃപതിച്ച ധാർമ്മികപ്രമാണങ്ങൾക്ക് ഉത്തരവാദിത്തം വഹിക്കേണ്ടതാര്, എന്തുകൊണ്ട്? (ബി) ഒരു സമൂഹമെന്ന നിലയിൽ യഹോവയുടെ സാക്ഷികൾ ഉയർന്ന ധാർമ്മിക പ്രമാണങ്ങൾ പാലിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് ഫിലിപ്പീൻസിലെ ഒരു മമനുഷ്യന്റെ അനുഭവം പ്രകടമാക്കുന്നതെങ്ങനെ?
10 ഈ വ്യക്തമായ ഉപദേശം ഉണ്ടായിരുന്നിട്ടും ക്രൈസ്തവലോകത്തിൽ ദുർമ്മാർഗ്ഗം നിറഞ്ഞിരിക്കുകയാണ്. ഈ അവസ്ഥയ്ക്ക് കുററപ്പെടുത്തേണ്ടത് ദിവ്യപ്രമാണങ്ങളിൽ വെള്ളം ചേർക്കുന്ന വൈദികരെയും അതുപോലെതന്നെ ബൈബിൾപ്രമാണങ്ങൾക്ക് അധരസേവയർപ്പിക്കുകയും എന്നാൽ തങ്ങളുടെ സഭകളിൽ അവയെ സധീരം പ്രാബല്യത്തിലാക്കുന്നതിൽ പരാജയപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നവരെയുമാണ്. എന്നിരുന്നാലും, ഇതിലും യഹോവയുടെ സാക്ഷികൾ ഒരു ജനമെന്നനിലയിൽ യേശുവിന്റെ കാൽചുവടുകളിൽ നടക്കുന്നു.
11 ഫിലിപ്പീൻസിൽനിന്നുള്ള ജോസിന്റെ കാര്യം പരിചിന്തിക്കുക. 17-ാം വയസ്സിൽത്തന്നെ അവൻ കുഴപ്പക്കാരനും ചൂതുകളിക്കാരനുമായി അറിയപ്പെട്ടു. അവൻ മിക്കപ്പോഴും കുടിച്ചു മത്തനായിത്തീരുകയും ഒരു ദുർമ്മാർഗ്ഗജീവിതം നയിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു. മോഷണം നിമിത്തം കൂടെക്കൂടെ ജയിലിലും പോകുമായിരുന്നു. അങ്ങനെയിരിക്കെ അയാൾ യഹോവയുടെ സാക്ഷികളുമായി സമ്പർക്കത്തിലായി. അയാൾ പറയുന്നു: “ബൈബിൾപഠനം എന്റെ ജീവിതത്തിന് പൂർണ്ണമായി മാററം വരുത്തി. ഞാൻ മേലാൽ കുടിക്കുകയോ പുകവലിക്കുകയൊ ചെയ്യുന്നില്ല. ഞാൻ എന്റെ കോപത്തെ നിയന്ത്രിക്കാൻ പഠിച്ചിരിക്കുന്നു. എനിക്ക് ഇപ്പോൾ ഒരു ഭാര്യ മാത്രം ഉള്ളതിനാൽ ഒരു ശുദ്ധമായ മനഃസാക്ഷിയുണ്ട്. ഞാൻ എന്റെ അയൽക്കാരുടെ ബഹുമാനവും നേടിയിരിക്കുന്നു. അവർ എന്നെ ‘കുപ്രസിദ്ധനായ ജോസ്’ എന്നും ‘പിശാചായ ജോസ്’ എന്നുമാണ് വിളിച്ചിരുന്നത്. ഇപ്പോൾ അവർ എന്നെ ‘യഹോവയുടെ സാക്ഷിയായ ജോസ്’ എന്നാണ് വിളിക്കുന്നത്. ഞാൻ ഇപ്പോൾ ഒരു മൂപ്പനായും ഒരു നിരന്തരപയനിയറായും സേവിക്കുന്ന സഭയിൽ എന്റെ പുത്രനും എന്റെ അനന്തരവനും ശുശ്രൂഷാദാസൻമാരാണ്.” ജോസും ദശലക്ഷക്കണക്കിന് മററ് യഹോവയുടെ ക്രിസ്തീയ സാക്ഷികളും ധാർമ്മികശുദ്ധിയുള്ള ക്രിസ്ത്യാനികളെന്ന നിലയിൽ യേശുവിന്റെ കാൽചുവടുകളിൽ നടക്കുന്നു.
നിഷ്പക്ഷത
12. യോഹന്നാൻ 17-ാം അദ്ധ്യായത്തിൽ രേഖപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്ന യേശുവിന്റെ പ്രാർത്ഥനയിൽ അവൻ യഥാർത്ഥ ക്രിസ്ത്യാനികളുടെ ഏതു മനോഭാവത്തെ പ്രദീപ്തമാക്കി?
12 യേശു തന്റെ ശിഷ്യൻമാരോടുകൂടെയായിരുന്ന അവസാനത്തെ രാത്രിയിൽ അവൻ അർപ്പിച്ച നീണ്ട പ്രാർത്ഥനയിൽ അവൻ തന്റെ അനുഗാമികൾ ‘തന്റെ കാൽചുവടുകളിൽ നടക്കുന്ന’ മറെറാരു വിധത്തെക്കുറിച്ച് പറയുകയുണ്ടായി. തന്റെ ശിഷ്യൻമാരെക്കുറിച്ചു സംസാരിച്ചപ്പോൾ “ഞാൻ ലോകത്തിന്റെ ഭാഗമല്ലാത്തതുപോലെതന്നെ അവർ ലോകത്തിന്റെ ഭാഗമല്ല” എന്ന് അവൻ പറഞ്ഞു. (യോഹന്നാൻ 17:16) ഇതിന്റെ അർത്ഥം ക്രിസ്ത്യാനികൾ നിഷ്പക്ഷരാണെന്നാണ്. രാഷ്ട്രീയത്തിലോ ദേശീയപോരാട്ടങ്ങളിലോ പങ്കെടുക്കുന്നതിനു പകരം അവർ മററുള്ളവരോട് ഈ ലോകത്തിലെ പ്രശ്നങ്ങളുടെ ഏക പരിഹാരമായ ദൈവരാജ്യത്തെക്കുറിച്ച് പറയുന്നു.—മത്തായി 6:9, 10; യോഹന്നാൻ 18:36.
13, 14. (എ) നിഷ്പക്ഷതയുടെ കാര്യത്തിൽ ക്രൈസ്തവലോകം യഹോവയുടെ സാക്ഷികളിൽനിന്ന് വ്യത്യസ്തരായിരിക്കുന്നതെങ്ങനെ? (ബി) ജപ്പാനിലെ ഒരു സാക്ഷി രാഷ്ട്രീയ നിഷ്പക്ഷത പാലിച്ചത് മുഴു സഹോദരവർഗ്ഗത്തിനും പ്രയോജകീഭവിച്ചതെങ്ങനെ?
13 നിഷ്പക്ഷതയുടെ ഈ തത്വം ക്രൈസ്തവലോകത്തിലെ മിക്ക അംഗങ്ങളും മറന്നിരിക്കുകയാണ്, അവർക്ക് ദേശീയമായ ഉത്ഭവം സാധാരണയായി മതപരമായ ബന്ധങ്ങളെക്കാൾ പ്രധാനമാണ്. സംയുക്ത പംക്തീകാരനായ മൈക്ക് റോയ്ക്കോ “ക്രിസ്ത്യാനികൾ മററു ക്രിസ്ത്യാനികളുടെമേൽ യുദ്ധം പ്രഖ്യാപിക്കുന്നതിന് ഒരിക്കലും മടിച്ചിട്ടില്ല” എന്ന് ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുകയും “അവർ മടികാണിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ യൂറോപ്പിലെ അതിസജീവമായ യുദ്ധങ്ങളിൽ മിക്കതും നടക്കുകയില്ലായിരുന്നു” എന്ന് കൂട്ടിച്ചേർക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. യുദ്ധകാലങ്ങളിൽ യഹോവയുടെ സാക്ഷികൾ കർശനമായ ക്രിസ്തീയ നിഷ്പക്ഷത പാലിക്കുന്നുവെന്നത് സുപ്രസിദ്ധമായ വസ്തുതയാണ്. എന്നാൽ യേശുവിന്റെ പാദാനുഗാമികളെന്ന നിലയിൽ അവർ സാമൂഹികവും രാഷ്ട്രീയവുമായ പ്രശ്നങ്ങളിലും നിഷ്പക്ഷരാണ്. അങ്ങനെ, അവരുടെ ശ്രദ്ധേയമായ ലോകവ്യാപക ഐക്യത്തെ യാതൊന്നും ശല്യപ്പെടുത്തുന്നില്ല.—1 പത്രോസ് 2:17.
14 അവരുടെ നിഷ്പക്ഷത ചില സമയങ്ങളിൽ അപ്രതീക്ഷിത ഫലങ്ങൾ കൈവരുത്തുന്നു. ദൃഷ്ടാന്തമായി, ഉത്തര ജപ്പാനിലെ സുഗാരു ഡിസ്ട്രിക്ടിൽ തെരഞ്ഞെടുപ്പുകളെ വളരെ ഗൗരവമായി കരുതുന്നു. എന്നാൽ ഒരു പ്രാദേശിക ഗവൺമെൻറ് ആഫീസിലെ സാമ്പത്തികവകുപ്പിന്റെ അസിസ്ററൻറ് മാനേജരായ റേറാഷിയോ മനഃസാക്ഷിപരമായ കാരണങ്ങളാൽ മേയറുടെ റീ ഇലക്ഷൻ പ്രചാരണത്തിൽ പങ്കെടുക്കാൻ വിസമ്മതിച്ചു. ഇത് അയാൾ മലിനവസ്തുവകുപ്പിലെ ഒരു താണ സ്ഥാനത്തേക്കു താഴ്ത്തപ്പെടുന്നതിൽ കലാശിച്ചു. എന്നിരുന്നാലും വർഷങ്ങൾക്കുശേഷം അഴിമതിയുടെ പേരിൽ മേയർ അറസ്ററു ചെയ്യപ്പെടുകയും രാജിവെക്കാൻ നിർബന്ധിതനാകുകയും ചെയ്തു. ഒരു പുതിയ മേയർ തെരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു. അയാൾ റേറാഷിയോയുടെ തരം താഴ്ത്തലിനെക്കുറിച്ചു കേട്ടപ്പോൾ അയാൾ റേറാഷിയോയെ ഒരു ഉയർന്ന ഭരണസ്ഥാനത്തേക്ക് പുനഃസ്ഥിതീകരിച്ചു, ഇത് റേറാഷിയോയുടെ ക്രിസ്തീയ സഹോദരൻമാർക്ക് അനുഗ്രഹങ്ങൾ കൈവരുത്തി. എങ്ങനെ? അത്ലററിക്ക് മത്സരങ്ങൾക്കല്ലാതെ മററു സമ്മേളനങ്ങൾക്ക് ജിംനേഷ്യങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കാൻ അനുവാദം കിട്ടുക വളരെ പ്രയാസമാണെന്ന് റേറാഷിയോ വിശദീകരിക്കുന്നു. എന്നാൽ റേറാഷിയോയുടെ സ്വന്തം വാക്കുകൾ ഉദ്ധരിച്ചാൽ “മൂന്നു ഡിസ്ട്രിക്ട് കൺവെൻഷനുകൾക്കും നാലു സർക്കിട്ട് സമ്മേളനങ്ങൾക്കും അങ്ങനെയുള്ള ജിംനേഷ്യങ്ങളുടെ ഉപയോഗത്തിന് അനുവാദം വാങ്ങാൻ യഹോവക്ക് എന്നെ ഉപയോഗിക്കാൻ കഴിഞ്ഞു.” അയാൾ ഇങ്ങനെ ഉപസംഹരിക്കുന്നു: “നാം വിശ്വസ്തരായി നിലകൊള്ളുന്നുവെങ്കിൽ നമ്മെ ഉപയോഗിക്കുന്നതിന് അചിന്ത്യമായ വിധങ്ങൾ യഹോവ തുറന്നുതരും.”
ഭവനത്തിൽ
15. യേശു കുടുംബബന്ധങ്ങൾ സംബന്ധിച്ച് തന്റെ പാദാനുഗാമികൾക്ക് ഒരു മാതൃക വെച്ചതെങ്ങനെ?
15 ക്രിസ്ത്യാനികൾ ‘യേശുവിന്റെ കാൽചുവടുകൾ പിന്തുടരുന്ന’ മറെറാരു മണ്ഡലം ഭവനമാണ്. യേശുവിന്റെ ദൃഷ്ടാന്തത്തെ ഗാർഹികബന്ധങ്ങൾക്കുള്ള മാതൃകയായി സ്ഥാപിച്ചുകൊണ്ട് ബൈബിൾ പറയുന്നു: “ക്രിസ്തുവിനോടുള്ള ഭയത്തിൽ അന്യോന്യം കീഴ്പ്പെട്ടിരിക്കുക. ഭാര്യമാർ കർത്താവിനെന്നപോലെ തങ്ങളുടെ ഭർത്താക്കൻമാർക്ക് കീഴ്പ്പെട്ടിരിക്കട്ടെ, എന്തുകൊണ്ടെന്നാൽ ക്രിസ്തുവും സഭയുടെ ശിരസ്സായിരിക്കുന്നതുപോലെ ഒരു ഭർത്താവ് തന്റെ ഭാര്യയുടെ ശിരസ്സാകുന്നു . . . യഥാർത്ഥത്തിൽ, സഭ ക്രിസ്തുവിന് കീഴടങ്ങിയിരിക്കുന്നതുപോലെ ഭാര്യമാരും തങ്ങളുടെ ഭർത്താക്കൻമാർക്ക് സകലത്തിലും കീഴടങ്ങിയിരിക്കട്ടെ. ഭർത്താക്കൻമാരേ, ക്രിസ്തുവും സഭയെ സ്നേഹിക്കുകയും അതിനുവേണ്ടി തന്നേത്തന്നെ ഏൽപ്പിച്ചുകൊടുക്കുകയും ചെയ്തതുപോലെ നിങ്ങളുടെ ഭാര്യമാരെ തുടർന്നു സ്നേഹിക്കുക.”—എഫേസ്യർ 5:21-25.
16, 17. (എ) ഗാർഹികബന്ധങ്ങൾ സംബന്ധിച്ച് ക്രൈസ്തവലോകത്തിൽ ഏതു ദുഷിച്ച അവസ്ഥ സ്ഥിതിചെയ്യുന്നു? (ബി) ബ്രസീലിലെ ഒരു ദമ്പതികളുടെ അനുഭവത്താൽ പ്രകടമാക്കപ്പെട്ടതുപോലെ എങ്ങനെ മാത്രമേ ഗാർഹികബന്ധങ്ങളെ മെച്ചപ്പെടുത്താൻ കഴിയൂ?
16 ഇന്ന് ക്രൈസ്തവലോകത്തിന്റെ അധികപങ്കും ഈ ബുദ്ധിയുപദേശത്തെ അവഗണിക്കുകയാണ്, അങ്ങനെ തകർന്ന കുടുംബങ്ങളെക്കൊണ്ട് നിറഞ്ഞിരിക്കുകയാണ്. തകർന്ന ഭവനങ്ങൾ സാധാരണമാണ്, മാതാപിതാക്കളും കുട്ടിയും തമ്മിലുള്ള പോരാട്ടങ്ങൾ മിക്കപ്പോഴും വളരെ അഗാധത്തിലുള്ളതാണ്. ചില വർഷങ്ങൾക്കു മുൻപ് “കുടുംബം ശിഥിലമാകുകയാണ്” എന്ന് ഒരു മനഃശാസ്ത്ര പ്രൊഫസ്സർ പ്രസ്താവിച്ചു. അപകടത്തിലായ കുടുംബങ്ങളെ ഒരുമിപ്പിച്ചു നിറുത്തുന്നതിൽ ചൈൽഡ് സൈക്കോളജിസ്ററുകൾക്കും വിവാഹോപദേഷ്ടാക്കൾക്കും മനോരോഗവിദഗ്ദ്ധർക്കും പരിമിതമായ വിജയമേ ലഭിക്കുന്നുള്ളു. എന്നാൽ യഹോവയുടെ സാക്ഷികൾ ബൈബിൾതത്വങ്ങൾ പ്രായോഗികമാക്കുന്നതിന് കഠിനശ്രമംചെയ്യുന്നു. ശരാശരിയിലും മെച്ചപ്പെട്ട കുടുംബ ബന്ധങ്ങൾ സംബന്ധിച്ച് ശ്രദ്ധിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു.
17 ദൃഷ്ടാന്തമായി ആൽഡമർ ബ്രസീലിലെ മിലിട്ടറി പോലീസിൽ ഒരു ലഫ്ററനൻറ് ആയിരുന്നു. അയാൾക്ക് കുടുംബപ്രശ്നങ്ങളുണ്ടായിരുന്നു. അയാളുടെ ഭാര്യ അയാളെ വിട്ടുപോകുകയും നിയമപരമായ വേർപാട് തേടുകയും ചെയ്തു. അയാൾ കനത്ത കുടി തുടങ്ങിയെന്നു മാത്രമല്ല, ആത്മഹത്യക്കു ശ്രമിക്കുകപോലും ചെയ്തു. പിന്നീട് യഹോവയുടെ സാക്ഷികളായ അയാളുടെ ബന്ധുക്കൾ അയാളോട് ബൈബിളിനെക്കുറിച്ചു സംസാരിച്ചു. അയാൾ കേട്ടത് അയാൾക്കിഷ്ടപ്പെടുകയും പഠിക്കാൻ തുടങ്ങുകയും ചെയ്തു. യഹോവയുടെ സാക്ഷികളുടെ പ്രസിദ്ധ നിലപാടായ നിഷ്പക്ഷതയോട് തന്റെ ജീവിതത്തെ പൊരുത്തപ്പെടുത്താനാഗ്രഹിച്ചുകൊണ്ട് അയാൾ മിലിട്ടറിയിൽനിന്ന് ഡിസ്ചാർജിന് അപേക്ഷിച്ചു. ആൽഡമർ പഠിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന ബൈബിൾ തത്വങ്ങൾ ബാധകമാക്കിക്കൊണ്ട് അയാളും ഭാര്യയും തങ്ങളുടെ ദാമ്പത്യഭിന്നതകൾക്കു പരിഹാരം വരുത്തി. ഇന്ന് അവർ യേശുവിന്റെ കാൽചുവടുകളെ പിന്തുടരുകയും ഒരുമിച്ച് നിരന്തരപയനിയർമാരായി യഹോവയെ സേവിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
സ്നേഹം നിമിത്തം അനുസരണമുള്ളവർ
18. (എ) ഇന്ന് യഹോവയുടെ സാക്ഷികൾ ആത്മീയമായി അനുഗ്രഹിക്കപ്പെടുന്നതെന്തുകൊണ്ട്? (ബി യെശയ്യാവ് 2:2-4-ന് ഇന്ന് നിവൃത്തിയുണ്ടായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നതെങ്ങനെ?
18 യഹോവയുടെ സാക്ഷികൾ ഒററക്കെട്ടായി യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ ആത്മാവിലും കാൽചുവടുകളിലും നടക്കുകയാണെന്ന് സ്പഷ്ടമാണ്. അങ്ങനെ ചെയ്യുന്നതുകൊണ്ട് അവർ വ്യക്തിപരമായും കൂട്ടമായും ആത്മീയമായി അനുഗ്രഹിക്കപ്പെടുന്നു. (സങ്കീർത്തനം 133:1-3) അവരുടെമേലുള്ള ദിവ്യ അനുഗ്രഹത്തിന്റെ പ്രകടമായ തെളിവുകൾ യെശയ്യാവ് 2:2-4-ലെ പ്രവചനത്തിനു ചേർച്ചയിൽ പ്രവർത്തിക്കാൻ പരമാർത്ഥഹൃദയരായ ഒട്ടേറെ ആളുകളെ പ്രേരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. കഴിഞ്ഞ വെറും അഞ്ചുവർഷക്കാലത്ത് 9,87,828 പേർ സമർപ്പണത്തിന്റെ അവശ്യനടപടികൾ സ്വീകരിക്കുകയും അനന്തരം ജലസ്നാനത്തിന് തങ്ങളേത്തന്നെ ഏൽപ്പിച്ചുകൊടുക്കുകയും ചെയ്തിരിക്കുന്നു. സ്നേഹപൂർവം, യഹോവയാം ദൈവം “മഹോപദ്രവം” പ്രഹരിക്കുന്നതിനുമുമ്പ് ഇതു ചെയ്യാൻകഴിയുന്ന ആളുകളുടെ എണ്ണത്തെ സ്വേച്ഛാപൂർവം പരിമിതപ്പെടുത്തിയിട്ടില്ല!—വെളിപ്പാട് 7:9, 14.
19. (എ) യഹോവയെ സേവിക്കുന്നതിൽനിന്ന് ലഭിച്ചേക്കാവുന്ന സ്പർശനീയമായ പ്രയോജനങ്ങളേവ, അവയെ എങ്ങനെ വീക്ഷിക്കണം? (ബി) യഹോവയുടെ കൽപ്പനകളനുസരിക്കുന്നതിന് നമുക്കുള്ള അടിസ്ഥാന കാരണമെന്ത്?
19 മേൽപ്പറഞ്ഞ അനുഭവങ്ങൾ പ്രകടമാക്കുന്നതുപോലെ ദൈവജനം അനുഭവിക്കുന്ന ആത്മീയാനുഗ്രഹങ്ങളോടുകൂടെ മിക്കപ്പോഴും സ്പർശനീയമായ പ്രയോജനങ്ങളുണ്ട്. ദൃഷ്ടാന്തമായി, പുകവലി വർജ്ജിക്കുന്നതിനാലും ധാർമ്മികജീവിതം നയിക്കുന്നതിനാലും രക്തത്തിന്റെ പവിത്രതയെ ആദരിക്കുന്നതിനാലും അവർക്ക് ചില രോഗങ്ങൾക്കിരയാകുന്നതിനെ ഒഴിവാക്കാവുന്നതാണ്. അല്ലെങ്കിൽ സത്യത്തോട് യോജിപ്പിൽ ജീവിക്കുന്നതിനാൽ അവർക്ക് സാമ്പത്തികമോ സാമൂഹികമോ ഗാർഹികമോ ആയ വിധത്തിൽ പ്രയോജനമനുഭവിക്കാവുന്നതാണ്. അങ്ങനെയുള്ള സ്പർശനീയമായ ഏതു പ്രയോജനവും യഹോവയിൽനിന്നുള്ള ഒരു അനുഗ്രഹമായി വീക്ഷിക്കപ്പെടുന്നു. അവ യഹോവയുടെ നിയമത്തിന്റെ പ്രായോഗികതയെ തെളിയിക്കുന്നു. എന്നാൽ അങ്ങനെയുള്ള പ്രായോഗികനേട്ടങ്ങളുണ്ടാക്കുന്നതിനുള്ള സാദ്ധ്യത അതിൽത്തന്നെ ദൈവനിയമങ്ങളനുസരിക്കേണ്ടതിന്റെ പ്രധാന കാരണമായിരിക്കുന്നില്ല. സത്യക്രിസ്ത്യാനികൾ യഹോവയെ സ്നേഹിക്കുന്നതുകൊണ്ടും അവൻ അവരുടെ ആരാധന അർഹിക്കുന്നതുകൊണ്ടും അവന്റെ ഇഷ്ടം ചെയ്യുന്നത് ശരിയായ ഏകസംഗതിയായിരിക്കുന്നതുകൊണ്ടുമാണ് യഹോവയെ അനുസരിക്കുന്നത്. (1 യോഹന്നാൻ 5:2, 3; വെളിപ്പാട് 4:11) സ്വാർത്ഥകാരണങ്ങളാൽ മാത്രമാണ് ആളുകൾ ദൈവത്തെ സേവിക്കുന്നതെന്ന് വാദിക്കുന്നത് സാത്താനാണ്.—ഇയ്യോബ് 1:9-11; 2:4, 5 കാണുക.
20. ഇന്ന് യഹോവയുടെ സാക്ഷികൾ പുരാതനകാലങ്ങളിലെ മൂന്ന് വിശ്വസ്ത എബ്രായ സാക്ഷികളുടെ അതേ ആത്മാവിൽ നടക്കുന്നതെങ്ങനെ?
20 യഹോവയുടെ ആധുനിക നാളിലെ സാക്ഷികൾ ദാനിയേലിന്റെ നാളിലെ ചെറുപ്പക്കാരായിരുന്ന മൂന്ന് വിശ്വസ്ത എബ്രായസാക്ഷികളുടെ അതേ ആത്മാവിലാണ് നടക്കുന്നത്. എരിയുന്ന തീച്ചൂളയിലേക്ക് എറിയപ്പെടുമെന്ന് ഭീഷണിപ്പെടുത്തപ്പെട്ടപ്പോൾ അവർ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “അങ്ങനെയായിരിക്കണമെങ്കിൽ, ഞങ്ങൾ സേവിക്കുന്ന ഞങ്ങളുടെ ദൈവം ഞങ്ങളെ രക്ഷിക്കാൻ പ്രാപ്തനാണ്. രാജാവേ, എരിയുന്ന തീച്ചൂളയിൽനിന്നും നിന്റെ കൈയിൽനിന്നും അവൻ ഞങ്ങളെ രക്ഷിക്കും. ഇല്ലെങ്കിൽ [അതായത് ഞങ്ങൾ മരിക്കാൻ അവൻ അനുവദിക്കുന്നുവെങ്കിൽപോലും] രാജാവേ, നിന്റെ ദൈവങ്ങളെയല്ല ഞങ്ങൾ സേവിക്കുന്നതെന്നും നീ സ്ഥാപിച്ചിരിക്കുന്ന സ്വർണ്ണപ്രതിമയെ ഞങ്ങൾ ആരാധിക്കുകയില്ലെന്നും നീ അറിഞ്ഞുകൊള്ളുക.” (ദാനിയേൽ 3:17, 18) യഹോവയുടെ സാക്ഷികൾ ദൈവത്തിന്റെ പുതിയ ലോകത്തിലെ നിത്യജീവന് ഉറപ്പു ലഭിച്ചിട്ടുണ്ടെന്നറിഞ്ഞുകൊണ്ട്, സ്പർശനീയമായ സത്വരപ്രയോജനങ്ങളോ പരിണതഫലങ്ങളോ ഗണ്യമാക്കാതെ യേശുവിന്റെ കാൽചുവടുകളെ അടുത്തു പിന്തുടരുന്നതിൽ തുടരും! ഒരു ഏകീകൃതജനമെന്ന നിലയിൽ, എന്തു സംഭവിച്ചാലും, അവർ “അതേ ആത്മാവിലും” “അതേ കാൽചുവടുകളിലും” നടക്കുന്നതിൽ തുടരും! (w88 5/1)
-