യുവജ​നങ്ങൾ ചോദി​ക്കു​ന്നു. . .

ഞാൻ പൊറു​ക്കാ​നാ​വാത്ത പാപം ചെയ്‌തു​പോ​യോ?

“ഞാൻ ഒരിക്ക​ലും അത്രയും വിഷണ്ണ​നാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടില്ല. ആത്മാഭി​മാ​നം എനിക്കു നഷ്ടമായി. ദൈവം എന്നോട്‌ ഒരിക്ക​ലും ക്ഷമിക്കു​ക​യി​ല്ലെന്നു ഞാൻ വിചാ​രി​ച്ചു.”—മാർക്കോ.a

“ഞാൻ വളരെ നിരാ​ശ​നാ​യി​രു​ന്നു. കുററ​ബോ​ധം എന്നെ മൂടി​ക്ക​ളഞ്ഞു. ക്ഷമ ലഭിക്കു​ക​യി​ല്ലാത്ത തെററു​കൾ ചെയ്‌തു​പോ​യെന്നു ഞാൻ വിചാ​രി​ച്ചു.”—ആൽബെർട്ടോ.

“പാപം ചെയ്യാത്ത മനുഷ്യൻ ഇല്ലല്ലോ” എന്ന്‌ ബൈബിൾ പറയുന്നു. (1 രാജാ​ക്കൻമാർ 8:46) എന്നാൽ താൻ നിസ്സാ​ര​മായ ഒരു തെററി​നെ​ക്കാ​ള​ധി​കം ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു​വെന്ന്‌ ഒരു യുവാ​വിന്‌ ചില​പ്പോൾ തോന്നി​യേ​ക്കാം. മാർക്കോ​യെ​യും ആൽബെർട്ടോ​യെ​യും പോലെ അവൻ കഠിന​മായ കുററ​ബോ​ധ​ത്താൽ വലഞ്ഞേ​ക്കാം. താൻ ചെയ്‌തത്‌ വളരെ നീചവും ദുഷ്ടവു​മായ ഒരു കാര്യ​മാ​ണെ​ന്നും ദൈവം തന്നോട്‌ ഒരിക്ക​ലും ക്ഷമിക്ക​യി​ല്ലെ​ന്നും അവനു തോന്നി​യേ​ക്കാം.

ഇത്തരം വികാ​രങ്ങൾ നിങ്ങളെ ക്ലേശി​പ്പി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കി​ലെന്ത്‌? നിരാ​ശ​പ്പെ​ടേ​ണ്ട​തില്ല. നിങ്ങളു​ടെ സാഹച​ര്യം ഒട്ടും ആശയറ​റതല്ല.

മനസ്സാക്ഷി നമ്മെ വേദനി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ കാരണം

മൂഢമായ ഒരു അബദ്ധം ചെയ്യു​മ്പോൾ വിഷമം തോന്നുക സ്വാഭാ​വി​കം മാത്ര​മാണ്‌. “മനസ്സാക്ഷി” എന്നു ബൈബിൾ വിളി​ക്കുന്ന ഒരു കഴി​വോ​ടെ​യാണ്‌ നാമെ​ല്ലാം ജനിച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌. അത്‌ ശരിയും തെററും സംബന്ധിച്ച ഒരു ആന്തരിക ബോധ​മാണ്‌. തെറെ​റ​ന്തെ​ങ്കി​ലും ചെയ്യു​മ്പോൾ സാധാ​ര​ണ​മാ​യി മുഴങ്ങുന്ന ഒരു ആന്തരിക മണി തന്നെ. (റോമർ 2:14, 15) ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌ ദാവീദ്‌ രാജാ​വി​ന്റെ കാര്യം പരിചി​ന്തി​ക്കുക. മറെറാ​രാ​ളു​ടെ ഭാര്യ​യു​മാ​യി അദ്ദേഹം പരസം​ഗ​ത്തി​ലേർപ്പെട്ടു. അതിനു​ശേഷം അവളുടെ ഭർത്താ​വായ ഊരി​യാ​വി​ന്റെ സുനി​ശ്ചി​ത​മായ മരണത്തിന്‌ ഇടയാക്കി. (2 ശമൂവേൽ 11:2-17) ഇതിന്‌ ദാവീ​ദി​ന്റെ​മേൽ ഉണ്ടായ ഫലമോ?

“രാവും പകലും നിന്റെ കൈ എന്റെമേൽ ഭാരമാ​യി​രു​ന്നു,” ദാവീദ്‌ സമ്മതി​ച്ചു​പ​റഞ്ഞു. അതേ, ദിവ്യ നിരാ​ക​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ ഭാരം അവന്‌ അനുഭ​വേ​ദ്യ​മാ​യി. ദാവീദ്‌ ഇങ്ങനെ​യും പറഞ്ഞു: ‘എന്റെ പാപം ഹേതു​വാ​യി എന്റെ അസ്ഥിക​ളിൽ സ്വസ്ഥത​യില്ല. എന്റെ അകൃത്യ​ങ്ങൾ എന്റെ തലെക്കു​മീ​തെ കവിഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു; ഭാരമുള്ള ചുമടു​പോ​ലെ അവ എനിക്കു അതിഘ​ന​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു. . . . ഞാൻ ഇടവി​ടാ​തെ ദുഃഖി​ച്ചു​ന​ട​ക്കു​ന്നു.’ (സങ്കീർത്തനം 32:4; 38:3-6) ക്രിയാ​ത്മ​ക​മായ നടപടി​യെ​ടു​ക്കാ​നും തന്റെ തെററു സംബന്ധിച്ച്‌ അനുത​പി​ക്കാ​നും പ്രേരി​ത​നാ​കു​ന്ന​തു​വരെ ദാവീ​ദി​ന്റെ മനസ്സാക്ഷി അവനെ ക്ലേശി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടേ​യി​രു​ന്നു.

സമാന​മാ​യി, നിങ്ങൾ ക്രിസ്‌തീയ മാതാ​പി​താ​ക്ക​ളാൽ അഭ്യസി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടിട്ട്‌ ബൈബി​ളി​ന്റെ നിലവാ​ര​ങ്ങ​ളിൽനിന്ന്‌ അകന്നു​മാ​റു​ന്നെ​ങ്കിൽ നിങ്ങൾക്കു വിഷമം തോന്നും. ഈ പശ്ചാത്താ​പം സ്വാഭാ​വി​ക​മാണ്‌, ആരോ​ഗ്യ​ക​ര​മാണ്‌. ഇതു തെററു തിരു​ത്താ​നും തെററ്‌ ഒരു സ്വഭാ​വ​മാ​യി​ത്തീ​രു​ന്ന​തി​നു​മുമ്പ്‌ സഹായം തേടാ​നും ഒരു വ്യക്തിയെ പ്രേരി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. നേരേ​മ​റിച്ച്‌, തെററു ചെയ്യു​ന്ന​തിൽ തുടരുന്ന ആൾ മനസ്സാ​ക്ഷി​ക്കു ഹാനി​വ​രു​ത്തു​ന്നു. കാല​ക്ര​മേണ അത്‌ വരണ്ട ചർമം​പോ​ലെ ചേതന​യ​റ​റ​താ​യി​ത്തീ​രു​ന്നു. (1 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 4:2) ധാർമിക അധഃപ​തനം സുനി​ശ്ചി​ത​മാ​യും അതിനെ പിന്തു​ട​രും.—ഗലാത്യർ 6:7, 8.

ദൈവിക ദുഃഖം

അപ്പോൾ “മരണത്തി​ന്നുള്ള പാപ”ത്തെക്കു​റിച്ച്‌ ബൈബിൾ സംസാ​രി​ക്കു​ന്നത്‌ അതിശ​യമല്ല. (1 യോഹ​ന്നാൻ 5:16; താരത​മ്യം ചെയ്യുക: മത്തായി 12:31.) അത്തരം പാപം ജഡത്തിന്റെ കേവല​മൊ​രു ദൗർബ​ല്യ​മല്ല. അത്‌ മനഃപൂർവം, തോന്നി​യ​വാ​സം, ധിക്കാ​ര​പൂർവം ചെയ്യു​ന്ന​താണ്‌. പാപ​ത്തെ​ക്കാ​ള​ധി​ക​മാ​യി പാപി​യു​ടെ ഹൃദയാ​വ​സ്ഥ​യാണ്‌ അത്തരം ഒരു പാപത്തെ ക്ഷമ ലഭിക്കാ​ത്ത​താ​ക്കി​ത്തീർക്കു​ന്നത്‌.

എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ദുഷ്‌പെ​രു​മാ​റ​റത്തെ സംബന്ധിച്ച്‌ നിങ്ങൾ വ്രണി​ത​രും നിരാ​ശ​രു​മാ​ണെ​ന്നുള്ള വസ്‌തുത പൊറു​ക്കാൻ പററാത്ത ഒരു പാപമല്ല നിങ്ങൾ ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്നു സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. “ദൈവ​ഹി​ത​പ്ര​കാ​ര​മുള്ള ദുഃഖം . . . മാനസാ​ന്ത​രത്തെ രക്ഷെക്കാ​യി ഉളവാ​ക്കു​ന്നു,” എന്നു ബൈബിൾ പറയുന്നു. (2 കൊരി​ന്ത്യർ 7:10) യാക്കോബ്‌ 4:8-10 വരെയുള്ള വാക്യ​ങ്ങ​ളിൽ കൊടു​ത്തി​രി​ക്കുന്ന ഉദ്‌ബോ​ധനം ശ്രദ്ധി​ക്കുക: “പാപി​കളേ, കൈകളേ വെടി​പ്പാ​ക്കു​വിൻ; ഇരുമ​ന​സ്സു​ള്ളോ​രേ, ഹൃദയ​ങ്ങളെ ശുദ്ധീ​ക​രി​പ്പിൻ; സങ്കട​പ്പെട്ടു ദുഃഖി​ച്ചു കരവിൻ; നിങ്ങളു​ടെ ചിരി ദുഃഖ​മാ​യും സന്തോഷം വിഷാ​ദ​മാ​യും തീരട്ടെ. കർത്താ​വി​ന്റെ സന്നിധി​യിൽ താഴു​വിൻ; എന്നാൽ അവൻ നിങ്ങളെ ഉയർത്തും.”

തെററ്‌ വളരെ ഗുരു​ത​ര​മായ ഒന്നായി​രി​ക്കാ​മെ​ന്നതു സത്യം തന്നെ. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, യുവതി​യായ ജൂലി തന്റെ ഒരു കാമു​ക​നു​മാ​യി ആലിം​ഗ​ന​ത്തി​ലും തഴുക​ലി​ലും ഏർപ്പെട്ടു. അവൾ ഇപ്രകാ​രം സമ്മതിച്ചു പറയുന്നു: “ആദ്യം എനിക്കു വല്ലാത്ത കുററ​ബോ​ധം തോന്നി. എന്നാൽ കാലം കടന്നു​പോ​യ​തോ​ടെ ഞാൻ അതി​നോ​ടു പരിചി​ത​യാ​യി​ത്തീർന്നു. അത്‌ എന്റെ മനസ്സാ​ക്ഷി​യെ അത്രയ​ധി​കം അലട്ടാ​താ​യി.” ക്രമേണ, അശുദ്ധ​മായ പ്രവർത്ത​ന​ഗ​തി​കൾ ലൈം​ഗി​ക​ബ​ന്ധ​ത്തി​ലേർപ്പെ​ടുന്ന അളവോ​ളം എത്തി. “എനിക്കു കഷ്ടം തോന്നി. അതു പല തവണ സംഭവി​ക്കുന്ന അളവോ​ളം എന്റെ മനസ്സാക്ഷി ദുർബ​ല​മാ​യി​ത്തീർന്നു,” ജൂലി പറയുന്നു.

അത്തര​മൊ​രു സാഹച​ര്യം ആശയറ​റ​താ​ണോ? ആയിരി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നില്ല. യഹൂദാ രാജാ​ക്കൻമാ​രി​ലൊ​രാ​ളായ മനശ്ശെയെ സംബന്ധി​ച്ചെന്ത്‌? അദ്ദേഹം ആത്മവി​ദ്യ​യും ശിശു​ബ​ലി​യും പോലെ അങ്ങേയ​ററം ഗുരു​ത​ര​മായ പാപങ്ങൾ ചെയ്‌തു. എന്നിട്ടും, അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ആത്മാർഥ​മായ അനുതാ​പത്തെ കണക്കി​ലെ​ടു​ത്തു​കൊണ്ട്‌ ദൈവം അവനോ​ടു ക്ഷമിച്ചു. (2 ദിനവൃ​ത്താ​ന്തം 33:10-13) ദാവീദ്‌ രാജാ​വി​നെ സംബന്ധി​ച്ചെന്ത്‌? തന്റെ ദുഷ്ട നടപടി​കൾ സംബന്ധിച്ച്‌ അനുത​പിച്ച അദ്ദേഹം യഹോവ “നല്ലവനും ക്ഷമിക്കു​ന്ന​വനു”മായ ഒരു ദൈവ​മാ​ണെന്നു കണ്ടെത്തി.—സങ്കീർത്തനം 86:5.

ഇന്ന്‌ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്ക്‌ ഈ ഉറപ്പു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാൻ കഴിയും: “നമ്മുടെ പാപങ്ങളെ ഏററു​പ​റ​യു​ന്നു എങ്കിൽ അവൻ നമ്മോടു പാപങ്ങളെ ക്ഷമിച്ചു സകല അനീതി​യും പോക്കി നമ്മെ ശുദ്ധീ​ക​രി​പ്പാൻ തക്കവണ്ണം വിശ്വ​സ്‌ത​നും നീതി​മാ​നും ആകുന്നു.” (ചെരി​ച്ചെ​ഴു​ത്തു ഞങ്ങളു​ടേത്‌. [1 യോഹ​ന്നാൻ 1:9]) ആരോ​ടാണ്‌ കുററം ഏററു​പ​റ​യേ​ണ്ടത്‌? ഒന്നാമ​താ​യി, യഹോ​വ​യാം ദൈവ​ത്തോട്‌. “നിങ്ങളു​ടെ ഹൃദയം അവന്റെ മുമ്പിൽ പകരു​വിൻ.” (സങ്കീർത്തനം 32:5; 62:8) സങ്കീർത്തനം 51-ൽ ദാവീദ്‌ അനുതാ​പ​പൂർവം തന്റെ കുററം ഏററു​പ​റ​യു​ന്നതു വായി​ക്കു​ന്നത്‌ നിങ്ങൾ സഹായ​ക​ര​മാ​യി കണ്ടെത്തി​യേ​ക്കാം.

കൂടാതെ, സഭാമൂ​പ്പൻമാ​രോ​ടു സംസാ​രി​ക്കാൻ ഗുരു​ത​ര​മായ പാപത്തിൽ വീണു​പോയ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കളെ ബൈബിൾ ഉദ്‌ബോ​ധി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. (യാക്കോബ്‌ 5:14, 15) അവരുടെ ആത്മാർഥ​മായ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേ​ശ​വും പ്രാർഥ​ന​ക​ളും ദൈവ​വു​മാ​യുള്ള നിങ്ങളു​ടെ ബന്ധം പുനഃ​സ്ഥാ​പി​ക്കാ​നും ശുദ്ധമായ ഒരു മനസ്സാക്ഷി തിരി​ച്ചു​കി​ട്ടാ​നും നിങ്ങളെ സഹായി​ക്കും. അവർക്കു ദുർബ​ല​ത​യും ദുഷ്ടത​യും തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാ​സം വിവേ​ചി​ച്ച​റി​യാൻ കഴിയും. തെററ്‌ ആവർത്തി​ക്കാ​തി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​വ​ശ്യ​മായ സഹായം നിങ്ങൾക്കു ലഭിക്കു​ന്നു​ണ്ടെ​ന്നും അവർ ഉറപ്പു​വ​രു​ത്തണം. ജൂലി തന്റെ കാര്യ​ത്തിൽ ഈ ധൈര്യ​പൂർവ​ക​മായ പടി എടുത്ത​ശേഷം ഇപ്രകാ​രം ശുപാർശ​ചെ​യ്യു​ന്നു: “ഞാൻ ‘എന്നെത്തന്നെ ശിക്ഷിച്ചു’ നോക്കി. അത്‌ ഒരു പരിധി​വരെ ഫലപ്ര​ദ​മാ​ണെന്ന്‌ ഞാൻ വിചാ​രി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. എന്നാൽ എന്തൊരു അബദ്ധമാ​ണു ഞാൻ കാണി​ച്ച​തെന്ന്‌ ഒരു വർഷത്തി​നു​ശേഷം ഞാൻ മനസ്സി​ലാ​ക്കി. മൂപ്പൻമാ​രിൽ നിന്നുള്ള സഹായം കൂടാതെ നമുക്ക്‌ ഗുരു​ത​ര​മായ പ്രശ്‌നങ്ങൾ പരിഹ​രി​ക്കാ​നാ​വില്ല.”

നിസ്സാ​ര​മായ പാപങ്ങളെ സംബന്ധിച്ച കുററ​ബോ​ധം

എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ചില​പ്പോൾ ഒരു യുവാവ്‌ “വല്ലതെ​റ​റി​ലും അകപ്പെ​ട്ടു​പോ”കുന്നു. (ഗലാത്യർ 6:1) അല്ലെങ്കിൽ ഒരു ജഡിക പ്രേരണ നിയ​ന്ത്രണം ഏറെറ​ടു​ക്കാൻ അവനോ അവളോ അനുവ​ദി​ക്കു​ന്നു. ഇത്തരം സാഹച​ര്യ​ത്തി​ല​ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കുന്ന ഒരു യുവാ​വിന്‌ ആഴമായ കുററ​ബോ​ധം അനുഭ​വ​പ്പെ​ടു​ന്നു—ഒരുപക്ഷേ തെററായ നടപടി യഥാർഥ​ത്തിൽ അർഹി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​ക്കാ​ള​ധി​കം തന്നെ. ഇത്‌ അനാവ​ശ്യ​മായ മനഃപീ​ഡ​യ്‌ക്ക്‌ ഇടവരു​ത്തു​ന്നു. ആഴമായ അത്തരം കുററ​ബോ​ധം ആരോ​ഗ്യ​മു​ള്ള​തും എന്നാൽ അമിത​മാ​യി സചേത​ന​വു​മായ ഒരു മനസ്സാ​ക്ഷി​യു​ടെ സംഭാ​വ​ന​യാ​യി​രു​ന്നേ​ക്കാം. (റോമർ 14:1, 2) നാം പാപം ചെയ്യു​മ്പോൾ “നീതി​മാ​നായ യേശു​ക്രി​സ്‌തു എന്ന കാര്യസ്ഥൻ നമുക്കു പിതാ​വി​ന്റെ അടുക്കൽ ഉണ്ടു” എന്ന്‌ ഓർക്കുക.—1 യോഹ​ന്നാൻ 2:1, 2.

മുഖവു​ര​യിൽ പരാമർശിച്ച യുവാ​വായ മാർക്കോ​യു​ടെ സംഗതി ഒന്നുകൂ​ടെ പരിഗ​ണി​ക്കുക. താൻ ക്ഷമ ലഭിക്കാത്ത ഒരു പാപം ചെയ്‌തു​വെന്ന്‌ ഈ യുവ ക്രിസ്‌ത്യാ​നിക്ക്‌ ബോധ്യ​മാ​യി​രു​ന്നു. അവൻ തന്നോ​ടു​തന്നെ ഇങ്ങനെ പറയുക പതിവാ​യി​രു​ന്നു: ‘എനിക്ക്‌ ബൈബിൾ തത്ത്വങ്ങൾ നന്നായി അറിയാം. എന്നിട്ടും എനിക്ക്‌ പാപം ചെയ്യു​ന്നതു നിർത്താൻ കഴിയു​ന്നില്ല!’ എന്തായി​രു​ന്നു അവന്റെ പാപം? സ്വയം​ഭോ​ഗം എന്ന പ്രശ്‌നം. ‘എനിക്ക്‌ ഈ ശീലം നിർത്താൻ കഴിയു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കിൽ ദൈവം എങ്ങനെ ക്ഷമിക്കാ​നാണ്‌?,’ മാർക്കോ ന്യായ​വാ​ദം ചെയ്യു​മാ​യി​രു​ന്നു. സ്വയം​ഭോ​ഗ​ത്തോട്‌ സമാന​മായ ഒരു പോരാ​ട്ടം ഉണ്ടായി​രുന്ന ആൽബെർട്ടോ പറഞ്ഞു: “പാപത്തിൽനിന്ന്‌ എനിക്കു സ്വത​ന്ത്ര​നാ​കാൻ കഴിയാ​ഞ്ഞ​തു​കൊണ്ട്‌ ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിൽ എനിക്കു കുററ​ബോ​ധം അനുഭ​വ​പ്പെട്ടു.”

സ്വയം​ഭോ​ഗം വൃത്തി​കെട്ട ഒരു ശീലം ആണ്‌. (2 കൊരി​ന്ത്യർ 7:1) എന്നിരു​ന്നാ​ലും, വ്യഭി​ചാ​രം പോ​ലെ​യുള്ള ഗുരു​ത​ര​മായ പാപങ്ങ​ളു​ടെ കൂട്ടത്തിൽ ബൈബിൾ അതിനെ പെടു​ത്തു​ന്നില്ല. സത്യത്തിൽ, അത്‌ അതി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു പരാമർശി​ക്കു​ന്ന​തേ​യില്ല. അതു​കൊണ്ട്‌ സ്വയം​ഭോ​ഗ​ത്തി​ലേ​ക്കുള്ള ഒരു വഴുതി​വീ​ഴൽ ക്ഷമിക്കാൻ വയ്യാത്തതല്ല. അതു ക്ഷമയുടെ പരിധി​ക്ക​പ്പു​റ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​താ​യി വീക്ഷി​ക്കു​ന്നത്‌ വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ അപകട​ക​ര​മാ​യി​രി​ക്കും. പ്രശ്‌നത്തെ തരണം ചെയ്യാൻ ശ്രമി​ക്കു​ന്ന​തിൽ വലിയ കാര്യ​മില്ല എന്ന്‌ ഒരു യുവാവ്‌ ന്യായ​വാ​ദം ചെയ്‌തേ​ക്കാം. എന്നാൽ ഈ ശീല​ത്തോ​ടു പോരാ​ടാൻ ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി അക്ഷീണ ശ്രമം നടത്തേ​ണ്ട​താ​ണെന്ന്‌ ബൈബിൾ തത്ത്വങ്ങൾ സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു.b (കൊ​ലൊ​സ്സ്യർ 3:5) “നാം എല്ലാവ​രും പലതി​ലും തെററി​പ്പോ​കു​ന്നു” എന്ന്‌ യഹോ​വ​യ്‌ക്ക​റി​യാം. (യാക്കോബ്‌ 3:2) ദുർമാർഗ​ത്തി​ലേക്കു വഴുതി​വീ​ണു​പോ​കു​ന്നെ​ങ്കിൽ ഒരു യുവാവ്‌ നിന്ദി​ത​നാ​യെന്നു കണക്കാ​ക്കേ​ണ്ട​തില്ല.

മററു ദുർന്ന​ട​ത്ത​ക​ളു​ടെ​യും തെററു​ക​ളു​ടെ​യും കാര്യ​ത്തി​ലും ഇതേ കാര്യം സത്യമാണ്‌. അമിത​മായ കുററ​ബോ​ധ​ത്താൽ നമ്മെത്തന്നെ ശിക്ഷി​ക്കാൻ യഹോവ നമ്മോട്‌ ആവശ്യ​പ്പെ​ടു​ന്നില്ല. പകരം നാം തെററു തിരു​ത്താ​നുള്ള പടികൾ സ്വീക​രി​ക്കു​മ്പോ​ഴാണ്‌ അവന്‌ സന്തോഷം.—2 കൊരി​ന്ത്യർ 7:11; 1 യോഹ​ന്നാൻ 3:19, 20.

സഹായ​ത്തി​ന്റെ​യും ആശ്വാ​സ​ത്തി​ന്റെ​യും ഉറവി​ട​ങ്ങൾ

എന്നിരു​ന്നാ​ലും, അപ്രകാ​രം ചെയ്യു​ന്ന​തിന്‌ സാധ്യ​ത​യ​നു​സ​രിച്ച്‌ നിങ്ങൾക്കു വ്യക്തി​പ​ര​മായ സഹായം ആവശ്യ​മാ​യി​വ​രും. തങ്ങളുടെ കുട്ടി​കളെ സഹായി​ക്കു​ന്ന​തി​ലും പിന്തു​ണ​യ്‌ക്കു​ന്ന​തി​ലും ദൈവ​ഭ​യ​മുള്ള മാതാ​പി​താ​ക്കൾക്കു പലപ്പോ​ഴും വളരെ​യ​ധി​കം ചെയ്യാൻ കഴിയും. ക്രിസ്‌തീയ സഭ പിന്തു​ണ​യ്‌ക്കുള്ള മറെറാ​രു മാർഗം പ്രദാനം ചെയ്യുന്നു. മാർക്കോ ഇപ്രകാ​രം അനുസ്‌മ​രി​ക്കു​ന്നു: “ഒരു മൂപ്പനു​മാ​യുള്ള സംഭാ​ഷ​ണ​മാണ്‌ എന്നെ യഥാർഥ​ത്തിൽ സഹായിച്ച സംഗതി. തുറന്നു സംസാ​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നും എന്റെ ഏററവും സ്വകാ​ര്യ​മായ ചിന്തകൾ പോലും അദ്ദേഹ​ത്തോ​ടു പറയു​ന്ന​തി​നും എനിക്കു ധൈര്യം ആവശ്യ​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ അദ്ദേഹ​ത്തിൽ എനിക്കു ശുഭാ​പ്‌തി വിശ്വാ​സം ഉളവായി. അതു​കൊണ്ട്‌ ഞാൻ അദ്ദേഹ​ത്തോട്‌ ഉപദേശം ആരാഞ്ഞു.” ആൽബെർട്ടോ​യും ഒരു മൂപ്പന്റെ ഉപദേശം തേടി. ആൽബെർട്ടോ പറയുന്നു: “അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ജ​ന​ക​മായ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേശം എനിക്കു മറക്കാ​നാ​വില്ല. ചെറു​പ്പ​മാ​യി​രു​ന്ന​പ്പോൾ തനിക്കും ഇതേ പ്രശ്‌ന​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു എന്ന്‌ അദ്ദേഹം എന്നോടു പറഞ്ഞു. എനിക്കത്‌ ഒരിക്ക​ലും വിശ്വ​സി​ക്കാ​നാ​യില്ല. അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ സത്യസ​ന്ധ​ത​യോ​ടുള്ള വലിയ വിലമ​തി​പ്പോ​ടെ ഞാൻ അദ്ദേഹത്തെ ശ്രദ്ധിച്ചു.” അത്തരം സഹായ​ത്തി​ന്റെ​യും പിന്തു​ണ​യു​ടെ​യും ഫലമായി മാർക്കോ​യും ആൽബെർട്ടോ​യും തങ്ങളുടെ പ്രശ്‌ന​ങ്ങളെ തരണം​ചെ​യ്‌തു. ഇപ്പോൾ രണ്ടു​പേ​രും അവരവ​രു​ടെ സഭകളിൽ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​മുള്ള സ്ഥാനങ്ങ​ളിൽ സേവന​മ​നു​ഷ്‌ഠി​ക്കു​ക​യാണ്‌.

മുട്ടി​പ്പാ​യു​ള്ള പ്രാർഥന മറെറാ​രു സഹായ​മാണ്‌. ദാവീ​ദി​നെ​പ്പോ​ലെ നിങ്ങൾക്ക്‌ “നിർമ്മ​ല​മായ ഹൃദയ”ത്തിനു​വേ​ണ്ടി​യും “അചഞ്ചല​മായ ഒരു നവ​ചൈ​തന്യ”ത്തിനു​വേ​ണ്ടി​യും പ്രാർഥി​ക്കാൻ കഴിയും. (സങ്കീർത്തനം 51:10, പി.ഒ.സി. ബൈബിൾ) ആശ്വാ​സ​ത്തി​ന്റെ മറെറാ​രു ഉറവി​ട​മാണ്‌ ദൈവ​വ​ചനം വായി​ക്കു​ന്നത്‌. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോ​സി​നും ആന്തരിക സംഘട്ട​നങ്ങൾ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു​വെന്ന്‌ മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ന്നത്‌ നിങ്ങൾ പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ജ​ന​ക​മാ​യി കണ്ടെത്തി​യേ​ക്കാം. അദ്ദേഹം ഇങ്ങനെ സമ്മതി​ച്ചു​പ​റഞ്ഞു: ‘ഞാൻ നൻമ ചെയ്‌വാൻ ഇച്ഛിക്കു​മ്പോൾ തിൻമ എന്റെ പക്കൽ ഉണ്ടു.’ (റോമർ 7:21) തന്റെ തെററായ പ്രവണ​ത​കളെ വരുതി​യിൽ നിർത്തു​ന്ന​തിൽ പൗലോസ്‌ വിജയി​ച്ചു. നിങ്ങൾക്കും അതിനു കഴിയും. സങ്കീർത്ത​നങ്ങൾ വായി​ക്കു​ന്നത്‌, വിശേ​ഷിച്ച്‌ ദൈവ​ക്ഷ​മ​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു പ്രതി​പാ​ദി​ക്കുന്ന 25, 86, 103 എന്നീ സങ്കീർത്ത​നങ്ങൾ വായി​ക്കു​ന്നത്‌ പ്രത്യേ​കാൽ ആശ്വാ​സ​ജ​ന​ക​മാ​യി നിങ്ങൾ കണ്ടെത്തി​യേ​ക്കാം.

എന്തു സംഭവി​ച്ചാ​ലും, നിങ്ങളിൽ തന്നെ ഒതുങ്ങി​ക്കൂ​ടു​ന്ന​തും ശുഭാ​പ്‌തി​വി​ശ്വാ​സ​മി​ല്ലായ്‌മ നിങ്ങളെ ഭരിക്കാൻ അനുവ​ദി​ക്കു​ന്ന​തും ഒഴിവാ​ക്കുക. (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 18:1) യഹോ​വ​യു​ടെ കരുണയെ പൂർണ​മാ​യും പ്രയോ​ജ​ന​പ്പെ​ടു​ത്തുക. യേശു​വി​ന്റെ മറുവി​ല​യാ​ഗ​ത്തി​ന്റെ അടിസ്ഥാ​ന​ത്തിൽ അവൻ “ധാരാളം ക്ഷമിക്കും” എന്നോർമി​ക്കുക. (യെശയ്യാ​വു 55:7; മത്തായി 20:28) നിങ്ങളു​ടെ തെററു​കളെ നിസ്സാ​രീ​ക​രി​ക്ക​രുത്‌, എന്നാൽ ദൈവം നിങ്ങ​ളോട്‌ ക്ഷമിക്ക​യി​ല്ലെ​ന്നും നിഗമനം ചെയ്യരുത്‌. നിങ്ങളു​ടെ വിശ്വാ​സ​വും അവനെ സേവി​ക്കാ​നുള്ള തീരു​മാ​ന​വും സുദൃ​ഢ​മാ​ക്കുക. (ഫിലി​പ്പി​യർ 4:13) ക്രമേണ നിങ്ങൾക്ക്‌ മനസ്സമാ​ധാ​ന​വും ക്ഷമ ലഭിച്ചു എന്നറി​യു​ന്ന​തി​ലെ ആഴമായ ആന്തരിക സന്തോ​ഷ​വും അനുഭ​വേ​ദ്യ​മാ​കും.—താരത​മ്യം ചെയ്യുക: സങ്കീർത്തനം 32:1.

[അടിക്കു​റി​പ്പു​കൾ]

[19-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

യോഗ്യതയുള്ള ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​യോ​ടു കാര്യങ്ങൾ തുറന്നു സംസാ​രി​ക്കു​ന്നത്‌ കാര്യങ്ങൾ സംബന്ധിച്ച ഒരു പുതിയ വീക്ഷണ​ഗതി നിങ്ങൾക്കു പ്രദാനം ചെയ്യും