३ त्यसैले यहोवा परमेश्‍वरले याकुबलाई भन्‍नुभयो: “तिम्रा पुर्खा र तिम्रा नातेदारको ठाउँमा फर्क,+ त्यहाँ पनि म तिमीसँगै हुनेछु।”

उहाँले भनेपछि के त्यो गर्नुहुन्‍न र?

उहाँले बोलेपछि के त्यो पूरा गर्नुहुन्‍न र?+

१४ “हेर! अब म मर्ने बेला आइसक्यो।* यहोवा तिमीहरूका परमेश्‍वरले तिमीहरूसित गर्नुभएका सबै असल प्रतिज्ञामा एउटा पनि अधुरो रहेको छैन भनी तिमीहरूले आफ्नो सारा हृदयले र आफ्नो सारा ज्यानले थाह पाएकै छौ। ती सबै पूरा भएका छन्‌; तीमध्ये एउटा कुरा पनि फरक परेको छैन।+

१८ ताकि परमेश्‍वरले झूट बोल्न असम्भव दुई अपरिवर्तनीय कुराद्वारा+ हामीले अर्थात्‌ भागेर उहाँको शरणमा आएकाहरूले आफूसामु राखिएको आशालाई दह्रोगरि पक्रिराख्ने ठूलो प्रोत्साहन पाउन सकौँ।