७, ८. येशूले भेडाहरूबारे के भन्‍नुभयो, अतः हामी तिनीहरूबारे कस्तो निष्कर्षमा पुग्नसक्छौं?

^७ भेडाहरूको न्यायबारे हामी यस्तो लेखिएको पाउँछौं: “[येशूले] आफ्ना दाहिने हातपट्टिकाहरूलाई भन्‍नेछन्‌, ‘आओ, ए मेरा पिताका धन्यका हो, जो राज्य जगत्‌को उत्पत्तिदेखि तिमीहरूका निम्ति तयार गरिएको छ, त्यो अधिकार गर। किनभने म भोकाएको थिएँ, तिमीहरूले मलाई खान दियौ। म तिर्खाएको थिएँ, तिमीहरूले मलाई पिउन दियौ। म परदेशी थिएँ, तिमीहरूले मलाई तिमीहरूकहाँ लग्यौ। नांगो थिएँ, तिमीहरूले मलाई पहिरायौ। बिरामी थिएँ, तिमीहरूले मेरो हेरचाहा गऱ्‍यौ। झ्यालखानमा थिएँ, तिमीहरू मकहाँ आयौ। तब धार्मिकहरूले उनलाई यसो भन्दै जवाफ दिनेछन्‌, ‘हे प्रभु कहिले हामीले तपाईंलाई भोकाउनुभएको देख्यौं, र तपाईंलाई खान दियौं? अथवा तिर्खाउनुभएको, र तपाईंलाई पिउनदियौं? औ कहिले हामीले तपाईंलाई परदेशी देख्यौं, र तपाईंलाई हामीहरूकहाँ ल्यायौं? अथवा नांगो, र पहिरायौं? र कहिले हामीले तपाईंलाई बिरामी पर्नुभएको, अथवा झ्यालखानमा देख्यौं, र तपाईंकहाँ आयौं? तब राजाले तिनीहरूलाई जवाफ दिएर भन्‍नेछन्‌, ‘म तिमीहरूलाई साँच्चै भन्दछु, तिमीहरूले यी मेरा भाइहरूमध्ये सबैभन्दा सानो एउटालाई जे जति गऱ्‍यौ, त्यो तिमीहरूले मलाईनै गऱ्‍यौ।”—मत्ती २५:३४-४०.

१०, ११. (क) येशूका भाइहरूप्रति दयालु कार्य गर्ने जोसुकै पनि भेडा हुन्‌ भनेर सोच्नु किन अव्यवहारिक हुनेछ? (ख) कसलाई उपयुक्‍त ढंगमा भेडाहरूले चिनाउँछ?

^१० के येशूले यहाँ उहाँका भाइहरूमध्ये कसैलाई एक टुक्रा रोटी, एक गिलास पानी दिने जस्ता दयाको सानो कार्य गर्दैमा भेडा हुन योग्य हुन्छन्‌ भन्‍न खोज्नुभएको हो? त्यस्तो दया देखाउँदा मानव दया झल्किएला तर यस उखानको भेडा हुन त्यति मात्रै गरेर पुग्दैन जस्तो देखिन्छ। उदाहरणको लागि, आफ्ना भाइहरूप्रति दयापूर्ण सानो कार्य गर्ने नास्तिक वा पादरीहरूलाई येशूले पटक्कै संकेत गरिरहनुभएको थिएन। त्यसको विपरीत, येशूले भेडालाई दुइ चोटि “धार्मिकहरू” भनेर सम्बोधन गर्नुभयो। (मत्ती २५:३७, ४६) अतः भेडाहरू ती जनहरू हुनुपर्छ जसले समयको दौडान ख्रीष्टका भाइहरूलाई सक्रियतापूर्वक साथ दिए अनि परमेश्‍वरसमक्ष धर्मी साबित हुन विश्‍वास प्रदर्शन गरे।

^११ गत शताब्दीहरूमा अब्राहामजस्ता थुप्रै मानिसहरू धर्मी साबित भएका छन्‌। (याकूब २:२१-२३) नूह, अब्राहाम र अन्य विश्‍वासी जनहरू “अरू भेडा[मा]” समावेश छन्‌ र तिनीहरूले परमेश्‍वरको राज्यअन्तर्गत प्रमोदवनमा जीवन पाउनेछन्‌। हालैका वर्षहरूमा लाखौंले अरू भेडाको हैसियतमा साँचो उपासनालाई स्वीकारेका छन्‌ र अभिषिक्‍त जनहरूसित “एकै बगाल” भएका छन्‌। (यूहन्‍ना १०:१६; प्रकाश ७:९) पार्थिव आशा भएका यी व्यक्‍तिहरूले येशूका भाइहरूलाई त्यस राज्यको राजदूतहरू भनी चिन्छन्‌ र तिनीहरूलाई भौतिक तथा आध्यात्मिक तवरमा मदत गरेका छन्‌। अरू भेडाले यस पृथ्वीमा भएका उहाँका भाइहरूलाई जे जति गरेका छन्‌, येशूले त्यो आफूलाई गर्नुभएको सम्झनुहुन्छ। उहाँले राष्ट्रहरूको न्याय गर्न आउनुहुँदा ती व्यक्‍तिहरू जीवित छन्‌ भने तिनीहरू भेडा साबित हुनेछन्‌।

१२. येशूप्रति कसरी दया देखाए भनेर भेडाहरूले किन सोध्न सक्छन्‌?

^१२ अहिले अरू भेडाले अभिषिक्‍त जनसित मिलेर सुसमाचार प्रचार गर्नुको साथै तिनीहरूलाई मदत गरिरहेका छन्‌ भने यो प्रश्‍न किन गर्नेथिए: “हे प्रभु कहिले हामीले तपाईंलाई भोकाउनुभएको देख्यौं, र तपाईंलाई खान दियौं? अथवा तिर्खाउनुभएको, र तपाईंलाई पिउनदियौं?” (मत्ती २५:३७) यो प्रश्‍न गर्नुको थुप्रै कारणहरू हुनसक्छन्‌। यो एउटा उखान हो। यस मार्फत येशूले आफ्ना आत्मिक भाइहरूप्रति गहिरो चासो देखाउनुहुन्छ। उहाँले तिनीहरूका भावना तथा दुःखहरू बुझ्नुहुन्छ। येशूले यसअघि यसो भन्‍नुभएको थियो: “तिमीहरूलाई ग्रहण गर्नेले मलाई ग्रहण गर्दछ, र मलाई ग्रहण गर्नेले मलाई पठाउनेलाई ग्रहण गर्दछ।” (मत्ती १०:४०) येशूले यस उखानद्वारा एउटा सिद्धान्त बुझाउनुभयो। उहाँका भाइहरूप्रति गरिने (असल वा खराब) कार्य स्वर्गसम्मै पुग्छ। त्यो उहाँलाई स्वर्गमा गरेजस्तै हो। साथै, यहाँ येशूले न्यायसम्बन्धी यहोवाको स्तरलाई जोड दिनुहुँदै परमेश्‍वरले दिनुहुने न्याय, चाहे अनुकूल वा प्रतिकूल होस्‌, न्यायोचित र सही हुन्छ भनेर स्पष्ट पार्नुहुन्छ। बाख्राहरूले यो बहाना गर्न सक्दैनन्‌, ‘हामीले तपाईंलाई प्रत्यक्षतः देखेको मात्र भए पनि हुनेथियो।’