१२. एउटा दर्शनमा पावलले कस्तो आश्‍वासन पाए?

^१२ यदि पावललाई कोरिन्थमा साक्षीकार्यलाई निरन्तरता दिने कि नदिने भनेर दोमन भइरहेको थियो भने राती दर्शनमा प्रभु येसुले भन्‍नुभएको यस कुराबाट तिनी पक्कै ढुक्क सके: “नडराऊ। चुपचाप नबस बरु बोलिरह; म तिमीसित छु र कसैले तिमीलाई आक्रमण गरेर हानि पुऱ्‍याउन सक्नेछैन किनकि यस सहरमा यस्ता मानिस धेरै छन्‌, जसले ममाथि विश्‍वास गर्न बाँकी नै छ।” (प्रेषि. १८:९, १०) कस्तो प्रोत्साहनजनक दर्शन! तिनलाई हानि हुनबाट जोगाइनेछ र त्यस सहरमा थुप्रै योग्य जनहरू छन्‌ भनेर प्रभु आफैले तिनलाई आश्‍वासन दिनुभयो। यो दर्शन पाएपछि पावलले के गरे? हामी यस्तो लेखिएको पाउँछौँ: “उनीहरूलाई परमेश्‍वरको वचन सिकाउँदै तिनी एक वर्ष छ महिना त्यहीँ बसे।”—प्रेषि. १८:११.

१६. “चुपचाप नबस बरु बोलिरह; म तिमीसित छु” भन्‍ने येसुका शब्दहरूले हाम्रो साक्षीकार्यमा कस्तो प्रभाव पार्छ?

^१६ यहुदीहरूलाई साक्षी दिँदा तिनीहरूले अस्वीकार गरेपछि पावललाई येसुले दिनुभएको यो आश्‍वासन नबिर्सनुहोस्‌: “नडराऊ। चुपचाप नबस बरु बोलिरह; म तिमीसित छु।” (प्रेषि. १८:९, १०) विशेषगरि मानिसहरूले हाम्रो सन्देश सुन्‍न अस्वीकार गर्दा हामीले यही कुरा मनमा राख्नुपर्छ। यहोवा मनको कुरा पढ्‌न सक्नुहुन्छ र नम्र मानिसलाई आफूतिर खिच्नुहुन्छ भनेर नबिर्सनुहोस्‌। (१ समु. १६:७; युह. ६:४४) यस कुराले गर्दा साक्षीकार्यमा जोडतोडले लागिरहन हामी कत्ति प्रोत्साहन पाउँछौँ नि, होइन र? हरेक वर्ष लाखौँले बप्तिस्मा गरिरहेका छन्‌, औसतमा हरेक दिन सयौँले। “जाओ र सबै जातिका मानिसहरूलाई चेला बनाओ” भनेर येसुले दिनुभएको यो आज्ञा पालन गर्नेहरूलाई उहाँ यस्तो आश्‍वासन दिनुहुन्छ: “यस युगको आखिरी समयसम्म म सधैँभरि तिमीहरूसितै छु।”—मत्ति २८:१९, २०.