-
यहोवाले दिनुहुने सान्त्वना बाँड्नेप्रहरीधरहरा—१९९६ | नोभेम्बर १
-
-
एसियामा पावलको संकष्ट
१३, १४. (क) एसियामा आफूले भोगेको कठोर संकटबारे पावलले कसरी बयान गरे? (ख) पावलको मनमा कुन कुरा खेलिरहेको हुनसक्थ्यो?
१३ त्यतिबेलासम्म कोरिन्थीहरूको मण्डलीले जे-जस्तो कष्ट भोगे त्यसलाई पावलले भोगेका थुप्रै संकष्टहरूसित दाँज्न सकिंदैन। त्यसैकारण पावलले तिनीहरूलाई यसो भनेर सम्झाउनसके: “ए भाइ हो, एशियामा हामीलाई परेको सङ्कष्टको विषयमा तिमीहरूलाई थाह होस् भन्ने म चाहन्छु। किनभने हामी यतिसम्म साह्रो गरी मिचिएका थियौं, कि हाम्रो सामर्थ्यदेखि बाहिर भई जीवनसम्म हरेस खान परेको थियो। हामी आफैमा होइन तर मरेकाहरूलाई बिउँताउनुहुने परमेश्वरमा भरोसा राखी आफैले मृत्युदण्डको आज्ञा आफैमाथि पाएका थियौं, जसले हामीलाई यति ठूलो मृत्युबाट छुटाउनुभयो, र उहाँले अझै पनि हामीलाई छुटाउनुहुनेछ भन्ने हामीले उहाँमाथि आशा राखेका छौं।”—२ कोरिन्थी १:८-१०.
१४ उपरोक्त पदमा पावलले एफिससको दंगालाई संकेत गर्दैथिए भनेर केही बाइबलविद्हरू विश्वास गर्छन्। किनभने त्यस दंगाले पावलका साथै तिनका दुइ म्यासिडोनियाली सहयात्री गायस र अरिस्तार्खसको समेत ज्यान लिनसक्थ्यो। यी दुइ मसीहीहरूलाई मानिसहरूको हूलले खचाखच भरिएको तमाशा घरमा जबरजस्ती लगेका थिए र ती मानिसहरू “करीब दुइ घण्टा जत्ति ‘एफिसियनहरूको डायना महान् हुन्’ भन्दै कराए।” अन्ततः नगरको हाकिम भीडलाई शान्त पार्न सफल भए। गायस र अरिस्तार्खसको ज्यानमाथि आइपरेको यो खतराले पावललाई अवश्य पनि निकै विचलित तुल्याएको हुनुपर्छ। वास्तवमा तिनी तमाशा घरभित्र गएर हठधर्मी भीडसँग तर्क गर्न चाहन्थे। तर तिनलाई त्यसरी ज्यानको खतरा मोल्नदेखि रोकियो।—प्रेरित १९:२६-४१.
१५. पहिलो कोरिन्थी १५:३२ मा कुन कठिन परिस्थितिबारे वर्णन गरिएको हुनसक्छ?
१५ तथापि, पावलले उपरोक्त घटनाभन्दा कठिन परिस्थितिबारे कुरा गरिरहेका हुनसक्छन्। आफ्नो पहिलो पत्रमा पावलले सोधे: “मैले एफिससमा जंगली जानवरहरूसित मानिसको चालामा लड़ेको भएदेखि मलाई के फायदा हुन्थ्यो र?” (१ कोरिन्थी १५:३२) शायद एफिससको तमाशा घरमा पाशविक मानिसहरू मात्र होइन तर साँच्चैको जंगली जनावरहरूले समेत पावलको ज्यानलाई खतरामा पारेको हुनसक्छ। अपराधीहरूलाई कहिलेकाहीं रक्तपिपासु भीडसमक्ष जबरजस्ती जंगली जनावरहरूसित लड्न लगाएर दण्ड दिइन्थ्यो। यदि पावलले साँच्चै जंगली जनावरहरूबारे कुरा गरिरहेका हुन् भने, दानियल सिंहको मुखबाट उम्केझैं अन्तिम घडीमा तिनलाई पनि चमत्कारपूर्ण ढंगमा क्रूरतापूर्ण मृत्युबाट जोगाइएको हुनुपर्छ।—दानियल ६:२२.
-
-
यहोवाले दिनुहुने सान्त्वना बाँड्नेप्रहरीधरहरा—१९९६ | नोभेम्बर १
-
-
१६. (क) कुन अर्थमा यहोवाका थुप्रै साक्षीहरूको अनुभव पावलकै जस्तो छ? (ख) आफ्नो विश्वासको खातिर मर्नेहरूबारे कुन कुरामा हामी निश्चिन्त हुनसक्छौं? (ग) मृत्युको मुखमा परेर उम्कने केही मसीहीहरूको अनुभवले के राम्रो प्रभाव पारेको छ?
१६ वर्तमान समयका थुप्रै मसीहीहरूले पावलले जस्तै संकष्टहरू सहेका छन्। (२ कोरिन्थी ११:२३-२७) पहिले मात्र होइन अहिले पनि मसीहीहरू ‘आफ्नो सामर्थ्यदेखि बाहिर साह्रो गरी मिचिएका छन्’ र तिनीहरूमध्ये कतिपयले ‘जीवनसम्म हरेस खानुपर्ने’ स्थितिको सामना गरेका छन्। (२ कोरिन्थी १:८) केही त जनहत्यारा अनि क्रूरतापूर्वक सताउनेहरूको हातमा परेर मरेका पनि छन्। तथापि, परमेश्वरको सान्त्वनादायी बलले तिनीहरूलाई सहने क्षमता दियो र तिनीहरू आफ्नो स्वर्गीय वा पार्थिव आशालाई मन अनि हृदयदेखि बलियो गरी समातेर मरे भन्ने कुरामा हामी निर्धक्क हुनसक्छौं। (१ कोरिन्थी १०:१३; फिलिप्पी ४:१३; प्रकाश २:१०) अन्य घटना- हरूमा भने यहोवाले परिस्थितिलाई मोडेर हाम्रा भाइहरूलाई मृत्युको मुखबाट छुटाउनु भएको छ। निस्सन्देह, यस्ता घटनाहरूबाट छुटकारा पाउने व्यक्तिहरूले “मरेकाहरूलाई बिउँताउनुहुने परमेश्वरमा” अझ धेरै भरोसा राख्न सकेका छन्। (२ कोरिन्थी १:९) र पछि, अरूसित परमेश्वरको सान्त्वनादायी सन्देश बाँड्दा तिनीहरूले अझ बलियो विश्वासका साथ बोल्नसके।—मत्ती २४:१४.
-