परमेश्‍वरले हनोकलाई उठाइलानुभयो—कसरी?

यहोवाले न त शैतान न त्यसका पार्थिव सेवकहरूकै हातबाट हनोकको मृत्यु हुन दिनुभयो। बरु, प्रेरित विवरण यसो भन्छ: “परमेश्‍वरले तिनलाई उठाइलानुभयो।” (उत्पत्ति ५:२४) प्रेरित पावल यस विषयमा यसो भन्छन्‌: “विश्‍वासैबाट हनोक[को] मृत्यु नभएरै [“अन्त कतै लगियो,” NW], र परमेश्‍वरले [“अन्त कतै लग्नुभएको,” NW] हुनाले तिनी फेला परेनन्‌। किनभने उन[“लाई अन्त कतै लग्नु,” NW] भन्दा अघाड़ि उनले परमेश्‍वरलाई रिझाएका थिए भन्‍ने उनको गवाही भएको थियो।”—हिब्रू ११:५.

हनोकको “मृत्यु नभएरै” कसरी “अन्त कतै लगियो?” वा आर. ए. नोक्सको अनुवादमा भनिएझैं “मर्नै नपरीकन” हनोक कसरी लगिए? बिरामी हुनै नपरी वा तिनका शत्रुहरूको हातबाट मृत्युको पीडा महसुसै गर्न नपरी परमेश्‍वरले हनोकलाई जोगाउनुभयो र तिनको जीवनलाई शान्तिमय ढंगमा अन्त गर्नुभयो। हो, यहोवाले हनोकको जीवन ३६५ वर्षको उमेरमै अन्त गर्नुभयो। तिनका दौंतरीहरूको तुलनामा यो अल्पायु थियो।

हनोकले “परमेश्‍वरलाई रिझाएका थिए भन्‍ने . . . गवाही” कसरी दिइयो? तिनीसित के प्रमाण थियो? मसीही मण्डलीले आनन्द उठाउने भावी आध्यात्मिक प्रमोदवनको दर्शन पाउँदा प्रेरित पावललाई “अन्त कतै” [ NW] लगिएको जस्तै सम्भवतः परमेश्‍वरले हनोकलाई क्षणभरको लागि लट्ठ पार्नुभयो होला। (२ कोरिन्थी १२:३, ४) हनोकले परमेश्‍वरलाई खुशी तुल्याइरहेका थिए भन्‍ने प्रमाणमा तिनलाई भावी पार्थिव प्रमोदवनको झलक दिएको हुनसक्छ जहाँ सबै जीवित प्राणीहरूले परमेश्‍वरको सार्वभौमिकतालाई समर्थन गर्नेछन्‌। सम्भवतः हनोकले यस आनन्दमय दर्शन देखिरहेको बेला परमेश्‍वरले तिनलाई पुनरुत्थानको समय नभएसम्म मृत्युको गहिरो निद्रामा पार्नुभयो। ‘आजसम्म कसैलाई मोशाको चिहान थाह’ छैन, त्यसरी नै यहोवाले हनोकको शरीरलाई पनि अन्त कतै लैजानुभएको हुनसक्छ।—हिब्रू ११:५; व्यवस्था ३४:५, ६; यहूदा ९.

के हनोक स्वर्ग गए?

“विश्‍वासबाटै हनोक[को] मृत्यु नभएरै [“अन्त कतै लगिए,” Nw]।” हिब्रू ११:५ को यस भागलाई अनुवाद गर्दा केही बाइबल अनुवादहरूले हनोक वास्तवमा मरेनन्‌ भन्‍ने अर्थ बुझाएको पाइन्छ। उदाहरणका लागि जेम्स मोफ्याटद्वारा लिखित अ न्यु ट्रान्सलेशन अफ द बाइबल यसो भन्छ: “विश्‍वासी भएकोले हनोक स्वर्गमा लगिए र तिनी मर्नै परेन।”

तथापि, हनोकको समयभन्दा लगभग ३,००० वर्षपछि येशूले यसो भन्‍नुभयो: “स्वर्गबाट ओर्लिआउने मानिसको पुत्रबाहेक कोही पनि स्वर्गमा उक्लिगएको छैन।” (यूहन्‍ना ३:१३) येशूले उक्‍त कुरा भन्‍नुहुँदा उहाँ स्वयं पनि स्वर्गमा उक्लिनुभएको थिएन।—लूका ७:२८ तुलना गर्नुहोस्‌।

प्रेरित पावलअनुसार मेघका गवाहीहरूमध्ये हनोकलगायत अन्य थुप्रै साक्षीहरू ‘सबै मरे’ र “यिनीहरू सबैले, तिनीहरूका विश्‍वासैद्वारा आफ्ना गवाही पाएका थिए, तापनि प्रतिज्ञाको कुराचाहिं पाएनन्‌।” (हिब्रू ११:१३, ३९) किन? किनभने हनोकलगायत सबै मानवहरूले आदमबाट वंशानुगत पाप पाएका छन्‌। (भजन ५१:५; रोमी ५:१२) मुक्‍ति पाउने एक मात्र माध्यम ख्रीष्ट येशूको छुडौतीको बलिदान हो। (प्रेरित ४:१२; १ यूहन्‍ना २:१, २) हनोकको समयमा छुडौतीको मोल तिरिसकेको थिएन। तसर्थ, हनोक स्वर्गमा गएनन्‌ तर यसै पृथ्वीमा पुनरुत्थान हुने आशामा मृत्युको निद्रामा परेका छन्‌।—यूहन्‍ना ५:२८, २९.