अध्याय ७

त्यो पहिलेको प्रेमलाई पुनः जागृत गराउ!

एफिसस

 १. येशूको प्रथम सन्देशमा कुन मण्डलीलाई सम्बोधन गरिएको छ र उहाँले प्राचीनहरूको ध्यानाकर्षण कुन कुरातिर गर्नुहुन्छ?

येशूको प्रथम सन्देश एफिससको मण्डलीका लागि हो। त्यतिखेर एफिसस पत्मोस टापुनिर एसिया माइनरको एउटा सम्पन्‍न बन्दरगाह थियो। येशूले यूहन्‍नालाई यो आदेश दिनु हुन्छ: “एफिससमा भएको मण्डलीका दूतलाई लेख। यी कुरा सातवटा तारा आफ्नो दाहिने हातमा लिने, र सातवटा सामदानका बीचमा हिंड़नेले भन्दछ।” ( प्रकाश २:१) अरू छ वटा सन्देशहरूमाझैं येशूले यहाँ आफ्नो अख्तियारतर्फ ध्यान आकर्षित गराउनु हुन्छ। सबै प्राचीनहरू उहाँकै संरक्षणमा छन्‌ र सबै मण्डलीहरूको जाँच पनि उहाँ नै गर्नुहुन्छ भनेर येशूले एफिससको मण्डलीका प्राचीनहरूलाई फेरि सम्झाउनु हुन्छ। उहाँले यो प्रेमपूर्ण अगुवाइ हाम्रो समयसम्मै गर्दै आउनु भएको छ। उहाँले सबै प्राचीनहरूको हेरविचार गर्नुहुन्छ र मण्डलीसित सम्बन्धित सबैलाई गोठालाले जस्तै डोऱ्‍याउनु हुन्छ। ज्योति अझ राम्ररी चम्कन सकोस्‌ भनेर उहाँले समय समयमा मण्डलीय प्रबन्धहरूमा पनि छाँटकाँट गर्नुहुन्छ। हो, परमेश्‍वरको बगालको प्रमुख गोठाला येशू नै हुनुहुन्छ।—मत्ती ११:२८-३०; १ पत्रुस ५:२-४.

 २. (क) येशूले कुन कुन असल कुराका लागि एफिससको मण्डलीको सराहना गर्नु भयो? (ख) प्रेरित पावलले दिएको कुन चाहिं सल्लाहलाई एफिसीका प्राचीनहरूले प्रयोगमा ल्याएको जस्तो देखिन्छ?

^२ येशूले दुइटा बाहेक पाँचैवटा सन्देशहरूलाई आत्मीयतापूर्ण सराहनासाथ सुरु गर्ने शैली यहाँबाट आरम्भ गर्नुहुन्छ। एफिसीहरूका लागि उहाँको सन्देश यसप्रकार छ: “तिम्रो काम, तिम्रो परिश्रम, र धीरज, र तिमीले खराब मानिसहरूलाई सहनसक्‍तैनौ भन्‍ने र प्रेरित हुँ भनेर हिंड़ने तर ती होइनन्‌, त्यस्तालाई परीक्षा गरेर झूटा साबित गऱ्‍यौ भन्‍ने, मलाई थाह छ। औ तिमीमा धैर्य छ, र मेरो नाउँको खातिर सहनसक्यौ, र थकित भएनौ भन्‍ने मलाई थाह छ।” ( प्रकाश २:२, ३) “मण्डलीलाई स्वाहा पार्ने डरलाग्दा ब्वाँसाहरू”बारे धेरै वर्षअघि प्रेरित पावलले एफिससका प्राचीनहरूलाई सतर्क गराएका थिए। पावलले ती प्राचीनहरूलाई “होशियार हुन” र उनको अथक उदाहरण अनुसरण गर्न भनेका थिए। (प्रेरित २०:२९, ३१) यो सल्लाह तिनीहरूले निश्‍चय नै प्रयोगमा ल्याएको हुनुपर्छ किनभने अब येशूले तिनीहरूको परिश्रम, धैर्य र अथक लगनशीलताको सराहना गर्नु हुँदैछ।

 ३. (क) हाम्रो समयमा “झूटा अगमवक्‍ताहरू” ले विश्‍वासी जनहरूलाई कसरी भ्रममा पार्न खोजेका छन्‌? (ख) पत्रुसले धर्मत्यागीहरूबारे के चेताउनी दिए?

^३ प्रभुको दिनमा पनि “झूटा प्रेरितहरू” देखा परेका छन्‌। तिनीहरूले “चेलाहरूलाई आफ्ना पछिपछि लैजानालाई” “बराल्ने कुरा” बोलेका छन्‌। (२ कोरिन्थी ११:१३; प्रेरित २०:३०; प्रकाश १:१०) आपस्तमा नमिल्ने पाखण्डी धर्म सम्प्रदायहरूमा पनि तिनीहरू सबै राम्रै कुरा देख्छन्‌। परमेश्‍वरको कुनै सङ्‌गठन छैन भनी तिनीहरू जिद्दी गर्छन्‌। येशूले १९१४मा राज्याधिकार पाउनु भएको तथ्यलाई तिनीहरू इन्कार गर्छन्‌। दोस्रो पत्रुस ३:३, ४मा उल्लिखित यस भविष्यवाणीलाई तिनीहरूले पूरा गर्छन्‌: “पछि-पछिका दिनहरूमा गिल्ला गर्दै, तिनीहरूका आफ्नै अभिलाषामा यसो भन्दै आउनेछन्‌, ‘उहाँको आगमनको प्रतिज्ञा कहाँ गयो? किनभने पिता-पुर्खाहरू मरेका दिनदेखि नै सृष्टिको सुरुदेखि जस्तैगरी सबै कुरा चलिआएका छन्‌।’ ”

 ४. (क) गिल्ला गर्नेहरूले अहङ्‌कार र विद्रोहको भाव कसरी प्रकट गर्छन्‌? (ख) झूटा विरोधीहरूको विरुद्धमा के कदम चाल्दै आजका मसीहीहरूले आफूलाई पुरातन एफिसीहरू जस्तै साबित गर्छन्‌?

^४ यसरी ठट्टा गर्नेहरूले आफ्नो विश्‍वासको आम घोषणा गर्न पटक्कै रुचाउँदैनन्‌। (रोमी १०:१०) आफ्ना पुराना सङ्‌गीहरूबारे झूटा अफवाहहरू फैलाउन तिनीहरूले मसीहीजगतको पादरीवर्ग तथा विभिन्‍न पत्रिका र टीभी स्टेशनहरूको समेत मदत लिएका छन्‌। तर यसप्रकारका ठगाहहरूको बोली र आचरणमा रत्तिभर सच्चाइ छैन भन्‍ने कुरा विश्‍वासी जनहरूले चाँडै नै बुझिहाल्छन्‌। एफिसीहरूले जस्तै आज मसीहीहरूले पनि “खराब मानिसहरूलाई सहन” सक्‍तैनन्‌। यस्ताहरूलाई तिनीहरूले आफ्नो मण्डलीबाट बहिष्कार गरिदिन्छन्‌।a

 ५. (क) येशूको भनाइअनुसार एफिसीहरूको कमजोरी के थियो? (ख) एफिसीहरूले कुन कुन कुरालाई सम्झेर राख्नु पर्ने थियो?

^५ तथापि, अब पाँचवटा मण्डलीहरूमा गर्नु भए झैं, यहाँ पनि येशूले एउटा गम्भीर समस्या औंलाउनु हुन्छ। उहाँले एफिसीहरूलाई यसो भन्‍नुहुन्छ: “तर तिम्रो विरुद्धमा मसँग यो कुरो छ, कि तिमीले तिम्रो पहिला प्रेम छोड़िदिएका छौ।” ( प्रकाश २:४) तिनीहरू यस मामिलामा चुक्नु हुँदैन थियो। किनकि करीब ३५ वर्षअघि पावलले तिनीहरूलाई ‘परमेश्‍वरको महा प्रेम’ बारे लेखेका थिए। साथै “प्रिय बालकहरूझैं परमेश्‍वरका देखासिकी गर्नेहरू होओ औ जसरी ख्रीष्टले पनि तिमीहरूसित प्रेम गर्नुभयो, त्यसरी नै तिमीहरू पनि प्रेममा चल” भन्दै पावलले तिनीहरूलाई आग्रह गरेका थिए। (एफिसी २:४; ५:१, २) यसको अलावा, तिनीहरूको हृदयमा येशूका यी शब्दहरू पनि नमेटिनेगरी लेखिएको हुनु पर्ने थियो: “परमप्रभु हाम्रा परमेश्‍वर, एउटै परमप्रभु हुनुहुन्छ, औ तैंले परमप्रभु आफ्ना परमेश्‍वरलाई आफ्नो सारा बुद्धिले र आफ्नो सारा शक्‍तिले प्रेम गर।” (मर्कूस १२:२९-३१) तर यसप्रकारको पहिलो प्रेमलाई एफिसीहरूले बिर्सिसकेका थिए।

 ६. (क) मण्डलीमा हामी पुराना हौं वा नयाँ, कुन खतरा र प्रवृत्तिहरूबाट जोगिनु पर्छ? (ख) परमेश्‍वरका लागि हाम्रो प्रेमले हामीलाई के गर्न उक्साउनु पर्छ?

^६ मण्डलीमा हामी पुराना हौं वा नयाँ, यहोवाका लागि आफ्नो पहिलो प्रेमलाई कहिल्यै सेलाउन दिनु हुँदैन। तर त्यो कसरी सेलाउँछ? आफ्नो व्यवसायमा अत्यन्तै ग्रस्त भयौं अथवा थुप्रै पैसा कमाउने इच्छा तथा सुखविलासको उपभोगलाई नै जीवनमा प्राथमिकता दिन थाल्यौं भने हाम्रो मनोवृत्ति आध्यात्मिक हुनुको सट्टा शारीरिक हुँदै जान सक्छ। (रोमी ८:५-८; १ तिमोथी ४:८; ६:९, १०) यहोवालाई प्रेम गर्छौं भने हामीले त्यस्तो प्रवृत्तिलाई सुधारी हाल्नु पर्छ। ‘स्वर्गमा धन थुपार्नका लागि’ हामीले ‘परमेश्‍वरको राज्य र उहाँको धार्मिकतालाई’ खोजिरहनु पर्छ।—मत्ती ६:१९-२१, ३१-३३.

 ७. (क) यहोवाको सेवा गर्न हामीलाई कुन कुराले उत्प्रेरित पार्नु पर्छ? (ख) प्रेमबारे यूहन्‍नाले के भने?

^७ हृदयमा यहोवाका लागि गहिरो प्रेम राखेर हामी उहाँको सेवा गर्न अघि बढौं। यहोवा र ख्रीष्टले हाम्रा लागि गरिदिनु भएका सबै कुराहरूको हार्दिक मूल्याङ्‌कन गरौं। यसै सन्दर्भमा यूहन्‍ना स्वयंले पनि यसप्रकार लेखे: “प्रेम यसैमा छ, हामीले परमेश्‍वरलाई प्रेम गरेका होइनौं, तर उहाँले हामीलाई प्रेम गर्नुभयो, र हाम्रा पापको प्रायश्‍चित हुनालाई उहाँका पुत्रलाई पठाउनु भयो।” यूहन्‍नाले अझ हामीलाई यसो पनि भन्छन्‌: “परमेश्‍वर प्रेम हो, र जो प्रेममा रहन्छ त्यो परमेश्‍वरमा रहन्छ, र परमेश्‍वर त्यसमा रहनु हुन्छ।” हामीले यहोवा, प्रभु येशू ख्रीष्ट र परमेश्‍वरको जीवित वचनप्रति आफ्नो प्रेमलाई कहिल्यै धमिलो हुन नदिऊँ! यो प्रेम हामीले परमेश्‍वरको जोशिलो सेवा गरेर व्यक्‍त गर्न सक्छौं। साथै “परमेश्‍वरलाई जसले प्रेम गर्छ त्यसले आफ्नो भाइलाई पनि प्रेम गरोस्‌” भन्‍ने आज्ञा हामीले मान्‍नु पर्छ।—१ यूहन्‍ना ४:१०, १६, २१; हिब्रू ४:१२; १ पत्रुस ४:८; कलस्सी ३:१०-१४; एफिसी ४:१५ पनि हेर्नुहोस्‌।

“पहिलेका कामहरू गर”

 ८. येशूको भनाइअनुसार एफिसीहरूले के गर्नु परेको थियो?

^८ आफ्नो विशेषाधिकार नगुमाउन ती एफिसीहरूले आफ्नो पहिलो प्रेमलाई पुनःजागृत गराउनु परेको थियो। “यसकारण” येशू तिनीहरूलाई यसो भन्‍नु हुन्छ: “कहाँबाट तिमी पतित भएका हौ, सो सम्झ, र पश्‍चाताप गर, अनि पहिलेका . . . [ कामहरू, NW] गर, नत्रता म तिमीकहाँ आएर, तिमीले पश्‍चाताप गरेनौ भने, तिम्रो सामदान त्यसको ठाउँबाट हटाउनेछु।” ( प्रकाश २:५) एफिसी मण्डलीकाहरूले उक्‍त कुराप्रति कस्तो प्रतिक्रिय व्यक्‍त गरे? हामीलाई थाहा छैन। तापनि हामी आशा गर्छौं, तिनीहरू पश्‍चातापी भएर यहोवाका लागि आफ्नो प्रेम पुनःजागृत गर्न सफल भए होलान्‌। तर यसो नगरेमा चाहिं तिनीहरूको बत्ती निभाइएर तिनीहरूको सामदान हटाइने थियो। सच्चाइको ज्योति चम्काउने विशेषाधिकार तिनीहरूले गुमाउने थिए।

 ९. (क) येशूले एफिसीहरूलाई कुन प्रोत्साहनजनक कुरा भन्‍नु भयो? (ख) येशूले एफिसीहरूलाई दिनु भएको सल्लाह यूहन्‍नापछिका मण्डलीहरूले कसरी पालन गर्न छाडे?

^९ तथापि, एफिसीहरूलाई येशूले यो उत्साहवर्धक कुरा भन्‍नु हुन्छ: “तर तिमीमा यो कुरो ता छ, कि तिमीले निकोलाइटनहरूका कामलाई घृणा गर्छौ, जो म पनि गर्दछु।” ( प्रकाश २:६) प्रभु येशू ख्रीष्टले जस्तै तिनीहरूले पनि कम से कम धार्मिक पाखण्ड तथा सम्प्रदायहरूको घृणा चाहिं गर्दथे। तर जसै समय बित्दै गयो, थुप्रै मण्डलीहरूले येशूको यस कुरालाई ध्यान दिन छाडे। यहोवा, सच्चाइ र एकअर्काप्रति प्रेमको अभावले गर्दा तिनीहरू आध्यात्मिक अन्धकारमा भौंतारिन थाले। तिनीहरू झगडाग्रस्त थुप्रै सम्प्रदायहरूमा टुक्रिए। यहोवालाई प्रेम नगर्ने “मसीही” भनौंदा लेखनदासहरूले परमेश्‍वरको नाउँ समेत बाइबलका युनानी शास्त्रबाट हटाइ दिए। प्रेमको यही अभावले गर्दा नरकको अग्नि, पर्गेटरी र त्रिएक जस्ता बेबिलोनी र युनानी धर्मशिक्षाहरूलाई मसीही धर्मको नाउँमा सिकाइन थालियो। परमेश्‍वर र सच्चाइका लागि रत्ती प्रेम नभएको हुनाकारण यी मसीही भनौंदाहरूले परमेश्‍वरको राज्यको सुसमाचार प्रचार गर्न छाडे। यहाँ पृथ्वीमा आफ्नै राज्य स्थापित गर्ने स्वार्थी पादरीवर्गले मसीही भनौंदाहरूमाथि प्रभुत्व जमाउन थाले।—१ कोरिन्थी ४:८-सित तुलना गर्नुहोस्‌।

१०. मसीहीजगतको धार्मिक स्थिति १९१८ मा कस्तो थियो?

^१० सन्‌ १९१८ मा परमेश्‍वरको घरानाको न्याय हुन सुरु हुँदा, मसीहीजगतको साम्प्रदायिक पादरीवर्गले प्रथम विश्‍वयुद्धलाई खुलेआम समर्थन दिइरहेका थिए। ती पादरीवर्गले दुवै पक्षका क्याथोलिक र प्रोटेस्टेन्टहरूलाई एकअर्काको हत्या गर्न उक्साइरहेका थिए। (१ पत्रुस ४:१७) एफिसी मण्डलीकाहरूले निकोलाइटनको सम्प्रदाय र कामलाई घृणा गरेका थिए। तर मसीहीजगत चाहिं धेरै वर्षदेखि विरोधाभासपूर्ण ईश्‍वरनिन्दक शिक्षाहरूले लादिएको थियो। त्यसका पादरीवर्गले पनि संसारकै पक्ष लिए जबकि येशूले चाहिं उहाँका चेलाहरूलाई यस संसारको सहभागी नहुनू भन्‍नु भएको थियो। (यूहन्‍ना १५:१७-१९) बाइबलको मुख्य विषय अर्थात्‌ परमेश्‍वरको राज्यबारे मसीहीजगतका मण्डलीहरू अन्जान थिए। शास्त्रको सच्चाइलाई चम्काउने बत्ती तिनीहरू हुन सकेनन्‌ र नता यहोवाको आत्मिक मन्दिरको कुनै भाग बन्‍न सके। तिनीहरूका प्रमुख सदस्यहरू तारा जस्तो हुनुको सट्टा “अधर्मको मानिस”-का सदस्यहरू साबित भए।—२ थिस्सलोनिकी २:३; मलाकी ३:१-३.

११. (क) सन्‌ १९१८ मा विश्‍वको कुन चाहिं मसीही समूहले एफिसीहरूलाई येशूले दिनु भएको सल्लाह प्रयोगमा ल्याए? (ख) यूहन्‍ना वर्गकाहरूले १९१९ देखि उप्रान्त के गरे?

^११ परन्तु यूहन्‍नावर्गका जनहरूले चाहिं प्रथम विश्‍वयुद्धका उथलपुथलग्रस्त दिनहरूलाई सफलतापूर्वक पार गर्न सके। यहोवा र सच्चाइका लागि उनीहरूको प्रेम झन्‌ बलियो भयो। यहोवालाई अझ जोडतोडका साथ सेवा गर्न उनीहरू उत्प्रेरित भए। सन्‌ १९१६-मा वाचटावर सोसाइटीका प्रथम सभापति, चार्ल्स टेज रसलको मृत्यु भएपछि उनलाई आफ्नो नेता मान्दै एउटा बेग्लै सम्प्रदाय खडा गर्न खोज्ने मानिसहरूको उनीहरूले घोर विरोध गरे। सतावट र कठिनाइहरूद्वारा अनुशासित यस मसीही समूहले निस्सन्देह आफ्नो मालिकको “स्याबासी” सुन्‍न पाए। उनीहरूलाई मालिकले उहाँको आनन्दमा समाविष्ट हुन निम्त्याउनु भयो। (मत्ती २५:२१, २३) येशूले राज्य शक्‍तिसहितको आफ्नो अदृश्‍य उपस्थितिलाई सङ्‌केत गर्न दिनु भएको चिन्हको पूर्ति उनीहरूले विश्‍वघटनाहरू र आफ्नै अनुभवद्वारा महसुस गर्न सके। सन्‌ १९१९देखि उप्रान्त उनीहरू येशूको यो अझ ठूलो भविष्यवाणीमा भाग लिन अग्रसर भए: “औ राज्यको यो सुसमाचार सारा संसारमा सब जातिहरूलाई साक्षीको निम्ति प्रचार गरिनेछ, त्यसपछि अन्त हुनेछ।” (मत्ती ६:९, १०; २४:३-१४) यहोवाका लागि तिनीहरूको प्रेम कथङ्‌कदाचित्‌ कम भएको थियो भने पनि यसपछि चाहिं त्यो प्रेम बल्दो ज्वाला सरह तेज भयो।

१२. (क) सन्‌ १९२२ को एउटा ऐतिहासिक सम्मेलनमा के आह्वान गरियो? (ख) साँचो मसीहीहरूले १९३१ मा के नाउँ अपनाए र कुन कुराबारे तिनीहरूले पश्‍चाताप पनि गरे?

^१२ यस्ता करीब १८,००० मसीहीहरू संयुक्‍त राष्ट्र अमेरिकाको सिडर प्वाँइन्ट, ओहायोमा आयोजित सेप्टेम्बर ५-१३, १९२२को ऐतिहासिक सम्मेलनमा भेला भए। त्यस सम्मेलनमा यो आह्वान गरियो: “हे परमप्रधानका सपुतहरू हो, आफ्नो काममा लाग . . . संसारलाई भनी देऊ, यहोवा नै परमेश्‍वर हुनुहुन्छ र येशू ख्रीष्ट राजाहरूको राजा र प्रभुहरूको प्रभु हुनुहुन्छ। राजा र राज्यको विज्ञापन गर, विज्ञापन गर, विज्ञापन गर।” यहोवाको अनमोल नाउँलाई अझ बढी महत्त्व दिइयो। यी मसीहीहरू १९३१मा आयोजित सम्मेलनका लागि फेरि कलम्बस, ओहायो, यु. एस. ए. मा भेला भए। यहाँ उनीहरूले रमाइ रमाइ यशैयाको अगमवाणीमा परमेश्‍वरबाट सङ्‌केतित “यहोवाका साक्षीहरू” भन्‍ने नाउँ अपनाए। (यशैया ४३:१०, १२) संगठनको विशेष पत्रिकाको नाउँ पनि मार्च १, १९३९को अङ्‌कदेखि बदलिएर द वाचटावर अनाउन्सिङ्‌ग जेहोवाज किङ्‌गडम (यहोवाको राज्यको घोषणा गर्ने वाचटावर) राखियो। यसप्रकार हाम्रो सृष्टिकर्ता र उहाँको शाही सरकारलाई विशेष सम्मान दिइयो। यहोवाका साक्षीहरूले यहोवाका लागि आफ्नो प्रेमलाई पुनःजागृत पारेका छन्‌। बितेको समयमा तिनीहरूले यहोवाको सुप्रसिद्ध नाउँ र राज्यलाई श्रद्धा र मान गर्नमा यदाकदा चुके तापनि त्यसका लागि तिनीहरूले पश्‍चाताप गरेका छन्‌।—भजनसंग्रह १०६:६, ४७, ४८.

“जसले जित्छ”

१३. (क) एफिसीहरूले ‘जितेमा’ के इनाम पाउने थिए? (ख) एफिससका मसीहीहरूले कसरी ‘जित्ने’ थिए?

^१३ अन्ततः हाम्रो विश्‍वासिलोपनाको इनाम परमेश्‍वरको आत्माले नै येशूद्वारा बताउने गर्छ र सोही कुरामाथि येशूले आखिरमा उहाँका अन्य सन्देशहरूमाझैं, हाम्रो ध्यानाकर्षण गर्नुहुन्छ। एफिसीहरूलाई उहाँ भन्‍नुहुन्छ: “जसको कान छ, त्यसले सुनोस्‌, आत्माले मण्डलीहरूलाई के भन्‍नुहुन्छ। जसले जित्छ, त्यसलाई परमेश्‍वरको . . . [ प्रमोदवनमा] भएको जीवनको रूखको फल म खान दिनेछु।” ( प्रकाश २:७, NW) जसजसको सुन्‍ने कान थियो, तिनीहरू यस अत्यावश्‍यक सन्देशबमोजिम हिंड्‌न उत्सुक हुने थिए। यो सन्देश येशूको व्यक्‍तिगत विचार नभएर स्वयं सर्वसत्ताधारी प्रभु यहोवाबाट उहाँको पवित्र आत्मा अथवा सक्रिय शक्‍तिद्वारा प्रस्तुत सन्देश हो भनी तिनीहरूले बुझेका हुने थिए। तर तिनीहरूले ‘जित्ने’ कसरी? येशूको पाइलामा टेकेर। मृत्युसम्मै आफ्नो निष्ठा कायम राख्नु भएको हुँदा येशूले यसो भन्‍न सक्नु भयो: “ढाडस गर, मैले संसारलाई जितेको छु।”—यूहन्‍ना ८:२८; १६:३३; १ यूहन्‍ना ५:४ पनि हेर्नुहोस्‌।

१४. येशूले चर्चा गर्नु भएको “परमेश्‍वरको . . . [प्रमोदवन, NW]” के हुनुपर्छ?

^१४ तर ती एफिसीहरू जस्ता अभिषिक्‍त मसीहीहरूको त पार्थिव प्रमोदवनमा बाँच्ने आशा छैन। अतः तिनीहरूले “परमेश्‍वरको . . . [प्रमोदवनमा, NW] भएको जीवनको रूखको फल” कसरी खान सक्छन्‌ र? प्रथमतः, यो प्रमोदवन पृथ्वीमा पुनःस्थापित प्रमोदवन हुनै सक्‍तैन। किनकि एफिसीको मण्डली लगायत १,४४,००० अभिषिक्‍त मसीहीहरू थुमा, ख्रीष्ट येशूसित स्वर्गीय सियोन पर्वतमा आत्मिक पुत्रहरू भएर शासन गर्नका लागि पृथ्वीबाट किनिएका हुन्‌। (एफिसी १:५-१२; प्रकाश १४:१, ४) यसकारण ती विजेताहरूले उत्तराधिकारको रूपमा पाउने स्वर्गीय उद्यानरूपी लोकलाई नै यहाँ सङ्‌केत गरिएको हुनपर्छ। त्यहाँ “परमेश्‍वरको . . . प्रमोदवनमा” अर्थात्‌ स्वयं यहोवाको उपस्थितिमा अमरत्व प्रदत्त यी विजेताहरू सधैंभरि बाँच्नेछन्‌। तिनीहरूले जीवनको रूखको फल खानु उपरोक्‍त कुराकै एउटा प्रतीक हो।

१५. विजेता हुन येशूले दिनु भएको प्रोत्साहन आज ठूलो भीडका लागि एउटा खास चासोको विषय किन हो?

^१५ तर १,४४,००० अभिषिक्‍त जनहरूका वफादार पार्थिव समर्थकहरूबारे के भन्‍न सकिन्छ? यी सङ्‌गी साक्षीहरूको एउटा ठूलो भीड पनि विजयी भइरहेका छन्‌। तर तिनीहरूले चाहिं पार्थिव प्रमोदवनमा प्रवेश गर्ने आशा राखेका छन्‌। त्यहाँ तिनीहरू “जीवनको नदी” बाट पिउनेछन्‌ र नदीको वारि र पारि रोपेका “जीवनका रूखहरू”ले तिनीहरूलाई निको पार्नेछ। (प्रकाश ७:४, ९, १७; २२:१, २) तपाईं पनि यसै समूहको एक जना हुनुहुन्छ भने यहोवाका लागि आफ्नो न्यानो प्रेम प्रकट गर्न सक्नुहुन्छ। विश्‍वासको यो जाँचमा विजयी हुन सक्नुहुन्छ। तपाईंले पनि पार्थिव प्रमोदवनको आनन्द उठाउन सक्नुहुनेछ।—१ यूहन्‍ना २:१३, १४.

[फुटनोट]

[पृष्ठ ३६-मा भएको पेटी]

यहोवा र उहाँका पुत्रको प्रेमपूर्ण जयजयकार

यहोवाका साक्षीहरूद्वारा १९०५ मा प्रकाशित गीति पुस्तकमा यहोवा परमेश्‍वरको स्तुतिगानहरूभन्दा येशूको प्रशंसामा गाइने भजनहरू दुई गुणा बढी थियो। पछि फेरि १९२८ मा प्रकाशित गीति पुस्तकमा चाहिं यहोवाका जति वटा प्रशंसागानहरू छन्‌ करीब त्यतिवटै स्तुतिगानहरू येशूका लागि पनि पाइन्छ। तर १९८४ मा प्रकाशित सबैभन्दा नयाँ गीति पुस्तकमा चाहिं येशूभन्दा यहोवा चार गुणा बढी भजनहरूद्वारा प्रशंसित हुनुहुन्छ। आखिर स्वयं येशूले पनि यसो भन्‍नु भएको थियो: “पिता मभन्दा महान हुनुहुन्छ।” (यूहन्‍ना १४:२८) येशूको गहिरो प्रेम, उहाँले चढाउनु भएको बलिदानको मोल र उहाँलाई परमेश्‍वरले प्रधान पूजारी र राजा नियुक्‍त गर्नु भएकोमा हार्दिक मूल्याङ्‌कन व्यक्‍त गर्दै हामीले यहोवाको प्रेमलाई प्रथम स्थान दिनुपर्छ।

[पृष्ठ ३४-मा भएको पेटी]

येशूको परामर्श पद्धति

( प्रकाशको पुस्तकबाट उद्धरित अध्याय तथा पदहरू )

एफिसस २:१ २:२, ३ २:४ २:५, ६ २:७

स्मर्ना २:८ २:९ — २:१० २:११

पर्गामम २:१२ २:१३ २:१४, १५ २:१६ २:१७

थिआटायरा २:१८ २:१९ २:२०, २१ २:२४, २५ २:२६-२८

सार्डिस ३:१ — ३:१, २ ३:३, ४ ३:५

फिलाडेल्फिया ३:७ ३:८ — ३:८-११ ३:१२

लाओडिसिया ३:१४ — ३:१५-१७ ३:१८-२० ३:२१

अध्याय ८

विजेताहरू हुने कोशिश

स्मर्ना

 १. (क) महिमावान येशूबाट अब कुन चाहिं मण्डलीले सन्देश पाउँछ? (ख) आफूलाई “आदि” र “अन्त” भनेर सम्बोधन गर्दै येशूले त्यस मण्डलीका मसीहीहरूलाई कुन कुराको सम्झना गराउनु हुन्छ?

प्राचीन एफिसस आज एउटा उजाड खण्डहरको रूपमा छ। तर येशूको दोस्रो सन्देशको गन्तव्यस्थान चाहिं अहिले पनि चहलपहलपूर्ण एउटा शहर नै छ। एफिससको खण्डहरदेखि करीब ३५ मील उत्तरतिर इजमिर भन्‍ने एउटा तुर्की शहर छ। त्यहाँ यहोवाका साक्षीहरूको चार वटा जोशिलो मण्डली आज पनि पाइन्छ र त्यहाँ नै प्रथम शताब्दीमा स्मर्ना थियो। अब सुन्‍नुहोस्‌ येशू के भन्‍नुहुन्छ: “अनि स्मर्नामा भएको मण्डलीका दूतलाई लेख। यी कुरा आदि र अन्तले भन्दछ, जो मरेको थियो, तर जीवित भएको छ।” ( प्रकाश २:८) यी शब्दहरूद्वारा येशूले स्मर्नाका मसीहीहरूलाई सम्झाउँनु हुँदैछ कि उहाँ नै त्यो प्रथम र अन्तिम निष्ठावान व्यक्‍ति हुनुहुन्छ जसलाई स्वयं यहोवाले बिउँताउनु भएर अमर आत्मिक जीवन प्रदान गर्नु भयो। बाँकी अभिषिक्‍त मसीहीहरूलाई चाहिं येशूले नै बिउँताउनु हुनेछ। अतः स्वर्गमा उहाँसित अमर जीवन पाउने आशा राख्ने आफ्ना भाइहरूलाई सल्लाह दिन येशू सम्पूर्णतया योग्य हुनुहुन्छ।

 २. “मरेर फेरि जीवित” हुनु भएको ती व्यक्‍तिले भन्‍नु भएका कुराहरूबाट सबै मसीहीहरूले किन सान्त्वना पाउँछन्‌?

^२ धार्मिकताका लागि सतावट सहने सम्बन्धमा येशूले नै बाटो देखाउनु भयो। यसका लागि उहाँले आफ्नो इनाम पनि पाउनु भयो। मृत्युसम्मै उहाँको विश्‍वासिलोपना र पुनरुत्थान सबै मसीहीहरूको आशाको आधार हुन गएको छ। (प्रेरित १७:३१) हामीले सच्चाइको खातिर जे जति भोग्नु परे तापनि त्यो व्यर्थ जाँदैन भनेर येशूको ‘मृत्यु र पुनःरुत्थान’ ले प्रमाणित गरी दिएको छ। येशूको पुनरुत्थान सबै मसीहीहरूका लागि ठूलो प्रोत्साहनको स्रोत हो। खासगरी तिनीहरूले आफ्नो विश्‍वासको कारण कष्ट भोग्नु पर्दा। यस्तै कष्ट के तपाईंले पनि भोग्नु परिरहेको छ? छ भने, स्मर्नाको मण्डलीलाई येशूले अब भन्‍नु हुने यी शब्दहरूबाट तपाईं प्रोत्साहित हुन सक्नुहुन्छ:

 ३. (क) येशूले स्मर्नाका मसीहीहरूलाई के प्रोत्साहन दिनु भयो? (ख) स्मर्नाका मसीहीहरू दरिद्र भए तापनि येशूले तिनीहरू “धनी” छन्‌ किन भन्‍नु भयो?

^३ “तिम्रो कष्ट र तिम्रो दरिद्रता ( तर तिमी ता धनी छौ), र यहूदी हुँ भनेर हिंड्‌ने, तर ती त्यस्ताहरू होइनन्‌, तर शैतानका सभाका भएका, तिनीहरूको निन्दा मलाई थाह छ।” ( प्रकाश २:९) येशूले स्मर्नाका आफ्ना भाइहरूको आलोचना गर्नु हुन्‍न। तिनीहरूको आत्मीयतापूर्ण सराहना मात्र गर्नुहुन्छ। तिनीहरूले आफ्नो विश्‍वासको खातिर धेरै नै सङ्‌कष्ट भोगेका छन्‌। सम्भवतः आफ्नो विश्‍वासकै कारण तिनीहरू आर्थिक तवरमा पनि दरिद्र छन्‌। (हिब्रू १०:३४) तापनि तिनीहरू मुख्यतः आत्मिक कुराहरूबारे नै चिन्तित रहन्छन्‌। येशूले अह्राउनु भएझैं तिनीहरूले स्वर्गमा धन थुपारेका छन्‌। (मत्ती ६:१९, २०) अतः प्रमुख गोठालाको नजरमा तिनीहरू “धनी” छन्‌।—याकूब २:५-सित तुलना गर्नुहोस्‌।

 ४. स्मर्नाका मसीहीहरूले कसबाट धेरै नै विरोधको सामना गर्नु पऱ्‍यो र येशूले ती विरोधीहरूलाई कुन दृष्टिले हेर्नुभयो?

^४ स्मर्नाका मसीहीहरूले शारीरिक यहूदीहरूको तर्फबाट औधी विरोधको सामना गरेका छन्‌ र यस कुरालाई येशूले विशेष ध्यान दिनुहुन्छ। सुरुसुरुमा त यहूदी मतका धेरै जनाले मसीही धर्म नफैलिओस्‌ भनेर कडा विरोध गरेका थिए। (प्रेरित १३:४४, ४५; १४:१९) अब यरूशलेम नाश भएको केही दशकपछि फेरि स्मर्नाका ती यहूदीहरूले त्यही शैतानी प्रवृत्ति देखाइरहेछन्‌। नभन्दै येशूको नजरमा तिनीहरू “शैतानका सभा” हुन्‌।a

 ५. स्मर्नाका मसीहीहरूले अझ के कस्ता परीक्षाहरूको सामना गर्न बाँकी नै थियो?

^५ यस्तो घृणाको सामना गर्नु परेको बेलामा स्मर्नाका मसीहीहरूलाई येशूले यो सान्त्वना दिनुहुन्छ: “तिमीले कष्ट भोग्न लागेका कुराहरूसँग नडराऊ, हेर, तिमीहरू परीक्षामा पर भनेर शैतानले तिमीहरूमध्ये कुनै कुनैलाई कैदमा हाल्नआँटेको छ, र तिमीहरूलाई दशै दिन कष्ट हुनेछ! तिमी मृत्युसम्मै विश्‍वासी होऊ, र म तिमीलाई जीवनको मुकुट दिनेछु।” ( प्रकाश २:१०) यहाँ येशूले युनानी भाषामा “तिमी” भन्‍ने सर्वनामको बहुवचन प्रयोग गर्नु भयो। अतः उहाँले भन्‍नु भएका कुराहरू सारा मण्डलीका लागि थियो। स्मर्नाका मसीहीहरूले सामना गर्नु परेका परीक्षाहरू चाँडै नै अन्त हुनेछ भनेर येशूले प्रतिज्ञा गर्न सक्नुहुन्‍न। तिनीहरूमध्ये कति जना अझ पनि सताइनेछन्‌ र झ्यालखानमा थुनिनेछन्‌। तिनीहरूले “दश दिन” सम्मै कष्ट भोग्नेछन्‌। दश अङ्‌क पार्थिव सम्पूर्णताको प्रतीक हो। तसर्थ, आध्यात्मिक तवरमा सम्पन्‍न ती निष्ठावान व्यक्‍तिहरू पनि आफ्नो मानवीय जीवनकालमा सम्पूर्ण रीतिले जाँचिने छन्‌।

 ६. (क) स्मर्नाका मसीहीहरूलाई भयभीत हुने खाँचो किन थिएन? (ख) स्मर्नाको मण्डलीमा पठाउनु भएको सन्देशलाई येशूले के भनेर टुङ्‌ग्याउनु भयो?

^६ तथापि, स्मर्नाका ती मसीहीहरू भयभीत हुने अथवा तिनीहरूलाई कुनै सम्झौता गर्नु पर्ने खाँचो थिएन। अन्तसम्मै विश्‍वासी भई रहेमा तिनीहरूले “जीवनको मुकुट” अर्थात्‌ स्वर्गमा अमरत्व पाउने थिए। (१ कोरिन्थी ९:२५; २ तिमोथी ४:६-८) यो अनमोल पुरस्कार प्राप्त गर्न प्रेरित पावल आफ्नो पार्थिव जीवन समेत त्याग्न तयार थिए। (फिलिप्पी ३:८) त्यस्तै मनोवृत्ति स्मर्नाका ती विश्‍वासी जनहरूले पनि निश्‍चय राखेको हुनुपर्छ। येशूले आफ्नो सन्देशलाई टुङ्‌गयाउनु हुँदै यसो भन्‍नुहुन्छ: “जसको कान छ, त्यसले सुनोस्‌, आत्माले मण्डलीहरूलाई के भन्‍नुहुन्छ। जसले जित्छ, त्यसलाई दोस्रो मृत्युबाट केही हानि हुनेछैन।” ( प्रकाश २:११) मृत्युले छुनै नसक्ने अमर स्वर्गीय जीवन पाउने निश्‍चित आशा ती विजेताहरूलाई दिइन्छ।—१ कोरिन्थी १५:५३, ५४.

“दशै दिन कष्ट”

७, ८. स्मर्नाको मण्डली जस्तै मसीही मण्डली पनि १९१८ मा कसरी पूर्ण रीतिले जाँचमा पऱ्‍यो?

^७ स्मर्नाका मसीहीहरूले जस्तै आज यूहन्‍नावर्गकाहरू र तिनीहरूका सङ्‌गीहरूले “सम्पूर्ण रूपमा परीक्षा” को सामना गर्नु परेको छ। सङ्‌कष्टमा पर्दा पनि तिनीहरू आफ्नो विश्‍वासमा अटल रहेका छन्‌। तिनीहरू साँच्चै नै परमेश्‍वरका जनहरू हुन्‌। (मर्कूस १३:९, १०) प्रभुको दिन सुरु भएको थोरै समयपश्‍चात्‌ परमेश्‍वरका जनहरूको एउटा सानो अन्तरराष्ट्रिय समूह, येशूले स्मर्नाको मण्डलीलाई भन्‍नु भएको कुराबाट निकै नै आश्‍वाशित भए। (प्रकाश १:१०) हुनत यिनीहरूले १८७९ देखि नै परमेश्‍वरको वचनबाट आध्यात्मिक रत्नहरू खनेर निकाल्दै अरूहरूलाई सित्तैमा बाँड्‌ने गरेका थिए। तथापि, प्रथम विश्‍वयुद्धको दौडान तिनीहरूले कडा घृणा र विरोधको सामना गरे। यसको एउटा कारण त तिनीहरूले युद्धको जोश र लैलैमा भाग नलिएकोले हो। तिनीहरूले निडरतासाथ मसीहीजगतका गल्तीहरूको पर्दाफास गरी नै रहे। मसीहीजगतका अगुवाहरूले तिनीहरूको विरुद्धमा उक्साएको सतावट १९१८ सम्म त चरम सीमामा पुग्यो। यो सतावट स्मर्नाका मसीहीहरूले त्यतिखेरको यहूदी समाजबाट भोगेको सङ्‌कष्ट जस्तै थियो।

^८ संयुक्‍त राज्य अमेरिकामा पनि सतावटको एउटा लहर चल्यो। अन्ततः जून २२, १९१८ को दिन वाच टावर सोसाइटीका नयाँ सभापति, जोसेफ एफ. रदरफर्ड र उनका प्रायः सातै जना सङ्‌गीहरू क्रमशः २०, २० वर्षको दण्ड भोग्न झ्यालखानमा थुनिए। तर जमानतमा तिनीहरूलाई नौं महिनापछि मुक्‍त गरियो। मई १४, १९१९ मा अपील अदालतले आफ्नो गलत फैसलालाई बदर गऱ्‍यो; पुर्पक्षमा १३० वटा गल्तीहरू फेला पऱ्‍यो। सेन्ट ग्रेगोरी द ग्रेट श्रेणीको नाइट्‌ उपाधि प्राप्त रोमन क्याथोलिक न्यायाधीश मेन्टनले १९१८ मा यी मसीहीहरूलाई जमानतमा मुक्‍त गर्न अस्वीकार गरेका थिए। तर केही समयपश्‍चात्‌ १९३९ मा उनी आफैले पनि छ पटक घूस मागेको र थापेको अभियोगमा दुई वर्ष जेल र १०,००० डलर जरिमाना भोग्नु पऱ्‍यो।

 ९. नाजी जर्मनीमा हिटलरले यहोवाका साक्षीहरूसित कस्तो व्यवहार गरे र यसमा पादरीवर्गको प्रतिक्रिया कस्तो थियो?

^९ जर्मनीमा नाजी शासन चलुन्जेल हिटलरले यहोवाका साक्षीहरूको प्रचार कार्यलाई सम्पूर्णतया बन्द नै गरिदियो। वर्षौंसम्म यहोवाका हजारन साक्षीहरूलाई निरोधन शिविर र झ्यालखानाहरूमा क्रूरतासाथ थुनेर राखियो। हिटलरको सेनामा भर्ना हुन अस्वीकार गर्ने झन्डै २०० युवकहरूको चाहिं हत्या गरियो। तर यी जम्मै गतिविधिलाई पादरीवर्गले समर्थन गरिरहेको थियो। यसको एउटा प्रमाण मई २९, १९३८ को द जर्मन वे नामक अखबारमा प्रकाशित स्वयं एक जना क्याथोलिक पादरीका शब्दहरूले नै दिन्छ। उनले अरू कुरा बाहेक यसो भने: “बाइबल स्टुडेन्ट्‌स [यहोवाका साक्षीहरू] भनौंदाहरूमाथि सरकारी प्रतिबन्ध लगाउने अब पृथ्वीमा एउटै देश छ र त्यो हो जर्मनी! . . . अडोल्फ हिटलर सत्तामा आएपछि उनीसित जर्मनीको क्याथोलिक सङ्‌घले फेरि बिन्ती गऱ्‍यो र परिणामस्वरूप हिटलरले यसो भने: ‘यी साँचो बाइबल स्टुडेन्ट्‌स भनौंदाहरूले [यहोवाका साक्षीहरू] समाजमा कचिङ्‌गल मात्र उठाउँछन्‌; . . . मेरो विचारमा तिनीहरू ढोंगीहरू हुन्‌; त्यो अमेरिकी जज रदरफर्डले हाम्रो जर्मनीका क्याथोलिकहरूको धज्जी उडाएको म सहने छैन; म जर्मनीमा [यहोवाका साक्षीहरूको] सङ्‌घलाई भङ्‌ग गर्दछु।’ ” यसपछि पादरीले “स्याबास!” भने।

१०. (क) प्रभुको दिनमा यहोवाका साक्षीहरूले के कस्ता सतावटको सामना गरेका छन्‌? (ख) मसीहीहरूले अदालतहरूमा धार्मिक स्वतन्त्रताका लागि सङ्‌घर्ष गर्दा अक्सर के परिणाम भएको छ?

^१० सर्प र उसको सन्तानले प्रभुको दिनमा अभिषिक्‍त मसीहीहरू र तिनीहरूका सङ्‌गीहरूको विरुद्धमा लडाइँ गर्न कहिल्यै पनि छाडेका छैनन्‌। तीमध्ये कति त जेलमा थुनिए अर्थात्‌ क्रूरतासाथ सताइए। (प्रकाश १२:१७) यी शत्रुहरूले ‘कानुनको सहारा लिएर षडयन्त्र रच्न’ बन्द गरेका छैनन्‌। तर यहोवाका जनहरूले पनि दृढतासाथ यो अडान लिएका छन्‌: “हामीले मानिसहरूको भन्दा परमेश्‍वरको आज्ञा अवश्‍य पालन गर्नु पर्छ।” (भजनसंग्रह ९४:२०, किङ्‌ग जेम्स भर्सन; प्रेरित ५:२९) सन्‌ १९५४ मा वाच टावर पत्रिकाको रिपोर्टअनुसार “सत्तरीभन्दा बढी देशहरूले बितेका चालीस वर्षमा कुनै न कुनै समयमा यहोवाका साक्षीहरूलाई सताएका छन्‌ अथवा तिनीहरूलाई गाह्रो पार्ने किसिमका नियमहरू बनाएका छन्‌।” तर जहाँ अदालतहरूमा आफ्नो धार्मिक स्वतन्त्रताका लागि सङ्‌घर्ष गर्न सम्भव भएको छ, त्यहाँ यी मसीहीहरूले सङ्‌घर्ष गरेका छन्‌। कतिपय देशहरूमा त ठूल-ठूला विजय पनि हासिल गरेका छन्‌। संयुक्‍त राज्य अमेरिकाको सर्वोच्च अदालतबाट मात्र यहोवाका साक्षीहरूले ५० वटा मुद्दा जितेका छन्‌।

११. येशूले आफ्नो उपस्थितिको चिह्नबारे भन्‍नु भएको कुन भविष्यवाणी प्रभुको दिनमा यहोवाका साक्षीहरूमाथि पूरा भएको छ?

^११ येशूले सिजरको चीज सिजरलाई दिन अह्राउनु भएको थियो। (लूका २०:२५; रोमी १३:१, ७) यस आज्ञाको पालना गर्न जति महत्त्व यहोवाका साक्षीहरूले दिन्छन्‌, त्यति अरू कुनै पनि समूहले दिएको छैन। तापनि यतिका थुप्रै यहोवाका साक्षीहरूलाई नै अन्य देशहरूमा विभिन्‍न सरकारहरूले जेलमा थुनिदिएका छन्‌। यस्तो कार्य आजसम्मै अमेरिका, युरोप, अफ्रिका र एसियामा भइ रहेको छ। येशूले आफ्नो उपस्थितिको चिह्नबारे दिनु भएको महान भविष्यवाणीमा यी शब्दहरू पनि समाविष्ट छन्‌: “तब तिनीहरूले तिमीहरूलाई घोर शासनाको लागि सुम्पिदिनेछन्‌, र तिमीहरूलाई मार्नेछन्‌, औ मेरो नाउँको खातिर सबै जातिमध्ये तिमीहरू घृणित हुनेछौ।” (मत्ती २४:३, ९) प्रभुको दिनमा उक्‍त शब्दहरू निस्सन्देह यहोवाका साक्षीहरूमाथि पूरा भएका छन्‌।

१२. यूहन्‍नावर्गकाहरूले परमेश्‍वरका जनहरूलाई सतावटको सामना गर्ने बल कसरी प्रदान गरेका छन्‌?

^१२ परमेश्‍वरका जनहरूले सङ्‌कष्ट भोग्नु पर्दा तिनीहरूलाई यूहन्‍नावर्गकाले बारम्बार बलियो तुल्याउन खोजेको छ। तिनीहरूले स्मर्नाका मसीहीहरूलाई येशूले भन्‍नु भएका शब्दहरूको निचोड सम्झाउने कोशिश गरेका छन्‌। उदाहरणका लागि, नाजीहरूको तर्फबाट सतावट सुरु हुँदा १९३३ र १९३४ को द वाचटावर मा यी लेखहरू प्रकाशित गरियो: मत्ती १०:२६-३३ मा आधारित “तिनीहरूसित नडराऊ”; दानिएल ३:१७, १८ मा आधारित “अग्निपरीक्षा”; र “सिंहको मुख” भन्‍ने लेख जसको मूल पद नै दानिएल ६:२२ थियो। यो पुस्तक पहिलो चोटि प्रकाशित भएको सन्‌ १९८० को दशकमा पनि यहोवाका साक्षीहरूले ४० भन्दा बढी मुलुकहरूमा क्रूर सतावट भोगे। तर यस दशकभरि परमेश्‍वरका जनहरूलाई द वाचटावर पत्रिकाले “सतावटको बावजूद आनन्दित!” र “मसीहीहरूले सतावटको सामना धैर्यसाथ गर्छन्‌” भन्‍ने लेखहरूद्वारा बल प्रदान गऱ्‍यो।b

१३. स्मर्नाका मसीहीहरू जस्तै यहोवाका मसीही साक्षीहरू पनि सतावटको समक्ष किन भयभीत भएका छैनन्‌?

^१३ साँच्चै नै यहोवाका मसीही साक्षीहरूले प्रतीकात्मक दश दिनका लागि शारीरिक सतावट र अन्य जाँचहरू भोगिरहेका छन्‌। तिनीहरू स्मर्नाका मसीहीहरू जस्तै भयभीत भएका छैनन्‌; हामी पनि पृथ्वीमा आपद्‌विपद्‌ बढ्‌दै जाँदा भयभीत हुनु हुँदैन। हामी जस्तोसुकै सङ्‌कष्ट भोग्न तयार छौं; आनन्दपूर्वक हामी अरूहरूलाई हाम्रो ‘धनसम्पत्ति लुट्‌न’ दिन पनि राजी छौं। (हिब्रू १०:३२-३४) यदि हामीले परमेश्‍वरको वचन अध्ययन गऱ्‍यौं र त्यसलाई अपन्यायौं भने विश्‍वासमा दृढ भएर उभिन सक्नेछौं। तपाईंको निष्ठालाई यहोवाले सुरक्षित राख्न सक्नुहुन्छ र सुरक्षित राख्नु पनि हुनेछ भनेर विश्‍वस्त हुनुहोस्‌। “तिमीहरूका सारा फिक्री उहाँमाथि राखिदेओ, किनकि उहाँले तिमीहरूको फिक्री गर्नुहुन्छ।”—१ पत्रुस ५:६-११.

[फुटनोटहरू]

[पृष्ठ ३९-मा भएको पेटी/चित्र]

धेरै वर्षदेखि इतिहासकारहरूले नाजी शासनभरि यहोवाका जर्मन साक्षीहरूको निष्ठाबारे प्रमाण प्रस्तुत गर्दै आएका छन्‌। इतिहासकार क्लोडिया कून्जको १९८६ मा प्रकाशित मदर्स इन द फादरलैन्ड नामक पुस्तकमा यसो भनिएको छ: “नाजी मतको विरोध गर्ने थुप्रै जर्मनहरू आफूले घृणा गरेको शासनमनि बाँच्न पनि सक्षम भए। . . . तथ्याङ्‌क र आदर्शको यो रंगमञ्चमा एकातिर थिए २०,००० यहोवाका साक्षीहरू। यिनीहरूले नाजी राष्ट्रप्रति आज्ञाकारी हुन एकमत भएर स्पष्टतः अस्वीकार गरे। . . . सबैभन्दा एकताबद्ध भएर विरोध गर्ने ती मानिसहरूको बलको आधार तिनीहरूको धर्म नै थियो। यहोवाका साक्षीहरूले सुरुदेखि नै नाजी शासनको कुनै पनि गतिविधिलाई सहयोग पुऱ्‍याएनन्‌। गेस्टापोले १९३३ मा तिनीहरूको प्रमुख कार्यालयलाई ध्वस्त पारिदियो र १९३५ मा चाहिं तिनीहरूमाथि सरकारी प्रतिबन्ध लगाइयो। तापनि यहोवाका यी साक्षीहरूले ‘हाइल हिटलर’ भन्‍न समेत इन्कार गरे। यिनीहरूमध्येका करिब आधा जतिलाई [धेरै जसो पुरुषहरू] निरोधन शिविरहरूमा पठाइए। हजार जना जति मारिए। अझ अर्को हजार जना जति १९३३ र १९४५ बीच मरे। . . . तर क्याथोलिक र प्रोटेस्टेन्टहरूले चाहिं हिटलरलाई सहयोग दिने प्रोत्साहन आफ्नै पादरीहरूबाट पाए। तिनीहरूले सो सहयोग नदिनुको अर्थ आफ्नै गिर्जा र राष्ट्रको आदेश उल्लंघन गरेको हुने थियो।”

अध्याय ९

येशूको नाउँमाथि सुदृढ आस्था राख्ने

पर्गामम

 १. येशूले यसपछि दिनु हुने सन्देश कुन मण्डलीले पाए र ती मसीहीहरू कस्तो शहरमा बसेका थिए?

स्मर्नादेखि ५० मील उत्तर समुद्री तट हुँदै कैकस नदीको उपत्यकाबाट अझ १५ मील भित्र गयौं भने हामी पर्गामममा आइपुग्छौं। यसलाई आज बर्गामा भनिन्छ। यो शहर जुइस्‌ अथवा जुपिटरको मन्दिरका लागि प्रसिद्ध थियो। यो मन्दिरको वेदीलाई पुरातत्त्ववेत्ताहरूले १८०० को दशकमा जर्मनी पुऱ्‍याए। त्यस वेदीलाई बर्लिनको पर्गामोन संग्राहलयमा गैर मसीही देवताहरूका थुप्रै मूर्तिहरूसित आज पनि देख्न सकिन्छ। त्यतिका मूर्तिपूजाबीच रहेको मण्डलीलाई प्रभु येशूले के सन्देश पठाउनु हुनेछ?

 २. येशूले आफूलाई कसरी चिनाउनु हुन्छ र उहाँसित “धारिलो दुइधारे तरवार” हुनुको अर्थ के हो?

^२ सर्वप्रथम येशूले आफूलाई स्पष्ट रीतिले चिनाउनु हुँदै यसो भन्‍नुहुन्छ: “अनि पर्गामममा भएको मण्डलीको दूतलाई लेख। यी कुरा धारिलो दुइ-धारे तरवार भएकोले भन्दछ।” ( प्रकाश २:१२) येशूले यहाँ प्रकाश १:१६ मा उल्लिखित आफ्नो परिचयलाई दोहोऱ्‍याउनु हुन्छ। येशूले न्यायाधीश र प्रमुख कार्यान्वयनकर्ताको हैसियतमा आफ्ना अनुयायीहरूलाई सताउने सबैको नाश गर्नु हुनेछ। यो आशा कति सान्त्वनादायी छ! तथापि मूर्तिपूजा, अनैतिकता, झूट बोल्ने, तथा बेइमानी गर्ने र खाँचोमा परेकाहरूको हेरविचार नगर्ने मसीही भनौंदाहरूको विरुद्धमा यहोवाले येशू ख्रीष्ट आफ्नो “करारको दूत” द्वारा न्याय गर्नु हुनेछ। उक्‍त चेताउनीलाई मण्डली भित्र-का सबै जनाले मनमा राख्नु पर्छ। (मलाकी ३:१, ५; हिब्रू १३:१-३) परमेश्‍वरले येशूद्वारा दिनु हुने सल्लाह र सुधारलाई सुन्‍नैपर्छ!

 ३. पर्गामममा कुन प्रकारको झूटो उपासना गरिन्थ्यो र त्यहाँ “शैतानको सिंहासन” थियो भनेर किन भन्‍न सकिन्छ?

^३ येशूले अब मण्डलीहरूलाई यसो भन्‍नुहुन्छ: “तिमी कहाँ रहन्छौं? अर्थात्‌ शैतानको सिंहासन भएकै ठाउँमा भन्‍ने म जान्दछु।” ( प्रकाश २:१३क) हो, ती मसीहीहरू चारैतिरबाट शैतानी उपासनाले घेरिएका थिए। जुइस्‌को मन्दिरबाहेक त्यहाँ एस्क्युलेप्यस अर्थात्‌ बिरामी निको पार्ने देवताको वेदी पनि थियो। साथै, पर्गामम शहर सम्राट-पूजाका लागि प्रसिद्ध थियो। जुन हिब्रू शब्दलाई “शैतान” भनेर अनुवाद गरिएको छ, त्यस शब्दको अर्थ हो “विरोधी” तथा “विद्रोही” र उसको “सिंहासन” भन्‍नाले केही समयसम्म ईश्‍वरले चल्न दिनु भएको विश्‍वशासनको बोध हुन्छ। (अय्यूब १:६, न्यु वर्ल्ड ट्रान्सलेशन रेफ्‌रेन्स बाइबल, पादटिप्पणी) शैतानको “सिंहासन” ले पर्गामममा जरा गाडेको कुरा, त्यहाँको विस्तृत मूर्तिपूजाबाट स्पष्ट झल्किन्छ। त्यहाँका मसीहीहरूले राष्ट्रियताको नाउँमा शैतानलाई दण्डवत नगर्दा ऊ साँच्चै नै कति क्रोधित भएको हुनुपर्छ!

 ४. (क) येशूले पर्गाममका मसीहीहरूलाई कुन कुराका लागि प्रशंसा गर्नुहुन्छ? (ख) मसीहीहरूसित गर्नु पर्ने व्यवहारबारे सम्राट ट्राजनलाई उनको व्यक्‍तिगत प्रतिनिधि प्लाइनीले के लेखे? (ग) पर्गाममका मसीहीहरूले खतराको बावजूद पनि के गरे?

^४ हो, “शैतानको सिंहासन” ठीक त्यहाँ पर्गामममै छ। तापनि, येशू यसो भन्‍नुहुन्छ: “तिमीले मेरो नाउँ स्थिर गराएर मेरो गवाही, मेरो विश्‍वासी जन एन्टिपासको दिनमा पनि, ममाथिको विश्‍वास इन्कार गरेनौ। तिनी तिमीहरूकै बीचमा मारिए, जहाँ शैतान बास गर्छ।” ( प्रकाश २:१३ख) कस्तो हृदयस्पर्शी प्रशंसा! पक्कै पनि रोमी सम्राट-पूजा र अन्य प्रेतवादी रीतिथिति पालन गर्न इन्कार गरेको हुनाले नै एन्टिपास शहीद भएको हुनुपर्छ। यूहन्‍नाले यो भविष्यवाणी पाएको थोरै समयपश्‍चात्‌ रोमको सम्राट ट्राजनलाई उनको व्यक्‍तिगत प्रतिनिधि कान्छो प्लाइनीले एउटा पत्र पठाएका थिए। त्यस पत्रमा उनले मसीही हुने आरोप लागेकाहरू माथि चलाउनु पर्ने कारबाहीको व्याख्या गरे र त्यो कारबाहीलाई सम्राटले पनि आफ्नो अनुमोदन दिए। प्लाइनीको भनाइअनुसार मसीही हुन इन्कार गर्नेहरूले उनी “सङ्‌गसङ्‌गै देवताहरू पुकार्ने मन्त्र जप्दै, तपाईंको [ट्राजनको] मूर्तिको सामने धूप र दाखरस चढाएर . . . ख्रीष्टलाई समेत सरापेपछि” तिनीहरूलाई मुक्‍त गरिन्थ्यो। यसो गर्न नमान्‍ने मसीहीहरूलाई चाहिं मृत्युदण्ड दिइन्थ्यो। तर यस्तो खतराको समक्ष पनि पर्गाममका मसीहीहरूले आफ्नो विश्‍वासलाई इन्कार गरेनन्‌। तिनीहरूले ‘येशूको नाउँमाथि सुदृढ आस्था’ राख्न छाडेनन्‌। येशू नै यहोवाको नाउँको प्रमुख संरक्षक र नियुक्‍त न्यायाधीश हुनुहुन्छ भनी स्वीकार्दै तिनीहरूले येशूको उच्च ओहदाको ठूलो सम्मान गरे। परमेश्‍वरको राज्यका वफादार साक्षीहरू भएर तिनीहरू येशूको पाइलामा हिंडे।

 ५. (क) मसीहीहरूलाई कडा जाँचको सामना गर्न लाउने गरी हाम्रो समयमा सम्राटपूजाले कुन रूप धारण गरेको छ? (ख) द वाचटावर-ले मसीहीहरूका लागि के मदद उपलब्ध गराएको छ?

^५ शैतान नै वर्तमान दुष्ट संसारको शासक हो भनेर येशूले धेरै पटक बताइ सक्नु भएको थियो। तर येशूको निष्ठाको कारण शैतानले उहाँलाई आफ्नो कब्जामा चाहिं पार्न सकेको थिएन। (मत्ती ४:८-११; यूहन्‍ना १४:३०) हाम्रो समयमा खासगरि “उत्तरको राजा” र “दक्षिणको राजा” जस्ता शक्‍तिशाली राष्ट्रहरू विश्‍वशासनका लागि आपसमा सङ्‌घर्ष गरेका छन्‌। (दानिएल ११:४०) देशभक्‍तिको हुरी जोडसित चलेको छ। पुरातन सम्राट-पूजाले यी आधुनिक समयहरूमा सारा पृथ्वीभरि राष्ट्रियताको रूप धारण गरेको छ। यसबारे बाइबल के भन्छ र येशूले जस्तै निडरतासाथ यहोवाको नाउँमा हिंड्‌दै विश्‍वलाई जित्न चाहने मसीहीहरूले के गर्नुपर्छ, इत्यादि निर्देशन नोभेम्बर १, १९३९, नोभेम्बर १, १९७९ र सेप्टेम्बर १, १९८६ को द वाचटावर-का अङ्‌कहरूमा तटस्थासम्बन्धी लेखहरूद्वारा स्पष्ट पारिएको थियो।—मीका ४:१, ३, ५; यूहन्‍ना १६:३३; १७:४, ६, २६; १८:३६, ३७; प्रेरित ५:२९.

 ६. एन्टिपासले जस्तै यहोवाका साक्षीहरूले पनि यी आधुनिक समयहरूमा कसरी दृढ अडान लिएका छन्‌?

^६ यस्तो सरसल्लाह अत्यावश्‍यक साबित भएको छ। देशभक्‍तिको विवेकहीन जोश समक्ष अभिषिक्‍त मसीहीहरू र तिनीहरूका सङ्‌गीहरूलाई विश्‍वासमा दह्रो हुने खाँचो छ। राष्ट्रिय झन्डालाई सलामी नगर्दा संयुक्‍त राज्य अमेरिकामा सयौं केटाकेटीहरू र शिक्षकहरू स्कूलहरूबाट निकालिए। जर्मनीमा चाहिं स्वस्तिकालाई सलामी नगर्दा साक्षीहरूलाई बडो क्रूरतासाथ सताइयो। राष्ट्रियताको नाउँमा गरिने यस्तो मूर्तिपूजामा सहभागी हुन नचाहने यहोवाका हजारौं वफादार साक्षीहरूलाई हिटलरका नाजीबादीहरूले मारी नै दिए। सन्‌ १९३० को दशकमा सम्राट-पूजा गर्ने शिन्टो धर्मविधि जापानमा खूबै प्रचलित थियो। त्यतिखेर दुई जना अग्रगामी सेवकहरूले जापानी मातहतमा रहेको ताइवानमा परमेश्‍वरको राज्यको निकै बिउ छरे। तर त्यहाँका सैनिक पदाधिकारीहरूले यी दुई जनालाई झ्यालखानमा थुनिदिए। एक जना त त्यो क्रूर दुर्व्यवहार खप्न नसकेर मरी नै हाले। केही समयपछि अर्कोलाई चाहिं मुक्‍त गरी दिनासाथै पिठ्‌यूँमा पछाडिबाट गोली हानेर मारी दिए। उनी एक जना आधुनिक एन्टिपास सरह भए। आज पनि केही देशहरूमा राष्ट्रियताका प्रतीकहरू र स्वयम्‌ राष्ट्रलाई नै एकनिष्ठ उपासना चढाउने माग गरिन्छ। यस्तो अवस्थामा निडर भएर आफ्नो मसीही तटस्थताका लागि अडान लिंदा थुप्रै जवान मसीहीहरू झ्यालखानमा थुनिएका छन्‌ र एकाध जनाको चाहिं हत्या पनि भएको छ। यस्तो चुनौतीको सामना गर्ने तपाईं पनि एक जना जवान युवक हुनुहुन्छ भने परमेश्‍वरको वचन दिनहुँ पढ्‌ने गर्नुहोस्‌। यसप्रकार तपाईं पनि अनन्त जीवनका लागि “विश्‍वास गर्नेहरूमध्येका” हुनु हुनेछ।—हिब्रू १०:३९–११:१; मत्ती १०:२८-३१.

 ७. राष्ट्रको उपासनासम्बन्धी विवादको सामना भारतका केही युवा-युवतीहरूले कसरी गरे र परिणामस्वरुप के भयो?

^७ स्कूल पढ्‌ने केटाकेटीहरूले पनि यस्तै किसिमका चुनौतीहरूको सामना गर्नु परेको छ। सन्‌ १९८५ मा भारतको केरला प्रान्तमा यहोवाका साक्षीहरूका तीन जना केटाकेटीहरूले राष्ट्रिय गान गाउन इन्कार गरे। तिनीहरूले बाइबलमा आधारित आफ्नो विश्‍वासलाई दह्रो राखे। अरूहरू गाउन्जेल तिनीहरू आदरपूर्वक उभिरहे। तापनि तिनीहरू स्कूलबाट निकालिए। यस कारबाहीको विरुद्धमा अपील गर्दै तिनीहरूका पिताले त्यो मामिला भारतको सर्वोच्च अदालतसम्म पुऱ्‍याए। त्यहाँका दुई जना न्यायाधीशहरूले हाम्रा केटाकेटीहरूको पक्षमा फैसला गरे। तिनीहरूले साहसपूर्वक यसो भने: “हाम्रो संस्कृतिले सहिष्णुता सिकाउँछ; हाम्रो दर्शनशास्त्रले सहिष्णुता सिकाउँछ; हाम्रो संविधानले सहिष्णुतालाई सक्रिय रूप दिएको छ; अब हामी त्यसलाई रद्द गर्न नखोजौं।” पत्र-पत्रिका र हाम्रो पक्षमा लेखिएका सम्पादकीयहरूद्वारा त्यतिबेला त्यस देशमा बस्ने पृथ्वीको कुल जनसंख्याको पाँच भागको झण्डै एक भागलाई सूचित गराइयो कि त्यहाँ पनि त्यस्ता मसीहीहरू छन्‌ जसले साँचो परमेश्‍वर यहोवाको उपासना गर्छन्‌ र जो बाइबलका सिद्धान्तहरूप्रति वफादार रहन्छन्‌।

कुप्रभावहरू

 ८. पर्गाममका मसीहीहरूलाई के सुधार दिन येशू आवश्‍यक ठान्‍नु हुन्छ?

^८ हो, पर्गाममका मसीहीहरू निष्ठावान व्यक्‍तिहरू हुन्‌। “तर” येशू भन्‍नुहुन्छ “तिमीहरूको विरुद्धमा मसँग केही कुराहरू छन्‌”, किनभने तिमीकहाँ त्यहाँ “बालामको शिक्षा ग्रहण गर्ने कोही कोही छन्‌, जसले इस्राएलीहरूको सामने ठेस लाग्ने ठेउको राखिदिनलाई मूर्तिलाई चढाएका कुराहरू खान र व्यभिचार गर्न बालाकलाई सिकाएको थियो।”—प्रकाश २:१४.

 ९. बालाम को थियो र उसले आफ्नो सल्लाहद्वारा “इस्राएलीहरूको सामने ठेस लाग्ने ठेउको” कसरी राखिदियो?

^९ मोशाको दिनमा इस्राएललाई सराप्न लाउन मोआबको राजा बालाकले यहोवाका मार्गहरूबारे केही जान्‍ने एक जना गैरइस्राएली अगमवक्‍ता बालामलाई घूस दिएको थियो। तर यहोवाले बालामलाई रोक्नुभयो। यहोवाले उसलाई इस्राएलीहरूका लागि आशिष र तिनीहरूको शत्रुहरूका लागि विपत्ति घोषणा गर्न लाउनु भयो। यसले गर्दा बालाक अप्रसन्‍न भयो। तर उसको अप्रसन्‍नतालाई हर्षमा परिणत गर्न बालामले अर्कै धूर्त आक्रमण प्रणाली अपनाउने सुझाव दियो। उसले इस्राएलका पुरुषहरूलाई घोर लैङ्‌गिक अनैतिकता र झूटा देवता बालको पूजा गर्न उक्साउन मोआबकी स्त्रीहरूको प्रयोग गऱ्‍यो! यो तरकिप सफल भयो। यहोवाको धार्मिक क्रोध दन्कियो। उहाँले इस्राएलका २४,००० व्यभिचारीहरूलाई सखाप पार्ने महामारी पठाउनु भयो। इस्राएलबाट खराबी हटाउन पूजाहारी पीनहासले निश्‍चित कदम चालेपछि मात्र त्यो महामारी रोकियो।—गन्ती २४:१०, ११; २५:१-३, ६-९; ३१:१६.

१०. पर्गाममको मण्डलीभित्र पनि ठेस लाग्ने कस्ता तत्त्वहरू घुसेका छन्‌ र परमेश्‍वरले तिनीहरूका गल्तीहरूलाई माफ गरिदिनु हुनेछ भनी तिनीहरूले किन ठानेको हुन सक्छ?

^१० तर अहिले यूहन्‍नाको दिनमा पनि ठेस दिने त्यस्तै प्रकारका तत्त्वहरू पर्गामममा छन्‌ र? छन्‌! मण्डलीभित्र अनैतिकता र मूर्तिपूजा जस्ता कुराहरू घुसेका छन्‌। ती मसीहीहरूले प्रेरित पावलद्वारा दिइएका ईश्‍वरीय चेताउनीहरूलाई ध्यान दिएका छैनन्‌। (१ कोरिन्थी १०:६-११) तिनीहरूले सतावट सहेको हुनाकारण यहोवाले सायद तिनीहरूको लैङ्‌गिक गल्तीहरूलाई माफ दिइहाल्नु हुनेछ भनी तिनीहरू ठान्छन्‌। तर यस्तो सोचाइ गलत हो। तिनीहरूले दुष्टतालाई त्याग्नै पर्छ भनी येशू प्रष्टसित भन्‍नुहुन्छ।

११. (क) मसीहीहरू कुन कुराबारे सतर्क हुनुपर्छ र तिनीहरूले कस्तो सोचाइ अपनाउनु हुन्‍न? (ख) गत सालहरूमा मसीही मण्डलीबाट कति जना बहिष्कार भएका छन्‌ र अक्सर कुन कारणले गर्दा?

^११ त्यस्तैगरी आज पनि मसीहीहरूले ‘परमेश्‍वरको अनुग्रहलाई लुच्चाइँमा फिराउनु’ अर्थात्‌ त्यसलाई खराब काम गर्ने एउटा निहुँ बनाउनु हुँदैन। (यहूदा ४) खराबीलाई घृणा र मसीही सद्‌गुणलाई पिछा गर्न हामीले ‘आफ्नो शरीरलाई वशमा’ ल्याउनै पर्छ। (१ कोरिन्थी ९:२७; भजनसंग्रह ९७:१०; रोमी ८:६) परमेश्‍वरको सेवामा जोशिला अथवा सतावटको सामने निष्ठावान छौं भन्दैमा हामीले लैङ्‌गिक अनैतिकतामा भाग लिने छुट पाएका हुँदैनौं। गत सालहरूमा विश्‍वव्यापी मसीही मण्डलीबाट खासगरि लैङ्‌गिक अनैतिकताकै कारण दसौं हजार बहिष्कृत भएका छन्‌। कुनै कुनै सालमा त यसरी बहिष्कृत हुनेहरूको सङ्‌खयाले पिओरको बालले गर्दा इस्राएलमा सखाप हुनेहरूको सङ्‌खयालाई पनि माथ गरेको छ। तिनीहरूजस्तै नहुन हामी सधैं सतर्क भएर बसौं!—रोमी ११:२०; १ कोरिन्थी १०:१२.

१२. पुरातन समयमा परमेश्‍वरका सेवकहरूलाई जस्तै आज मसीहीहरूमाथि पनि कुन सिद्धान्तहरू लागू हुन्छन्‌?

^१२ पर्गाममका मसीहीहरूले ‘मूर्तिहरूलाई चढाएको खानेकुरा’ खाएको हुनाले पनि येशूले तिनीहरूलाई हप्काउनु हुन्छ। तर तिनीहरूले यसो कसरी गरे होलान्‌? कोरिन्थीहरूलाई पावलले भनेको कुरालाई ध्यानमा राखेर सोच्दा सम्भवतः तिनीहरूमध्ये कसैकसैले आफ्नो मसीही स्वतन्त्रताको दुरुपयोग गरिरहेको हुन सक्छ। तिनीहरूले जानाजानी अरूहरूको अन्तस्करणलाई ठेस पुऱ्‍याएको हुन सक्छ। सायद तिनीहरूले खास मूर्तिपूजा सम्बन्धी गतिविधिहरूमा पनि भाग लिइरहेका थिए होलान्‌। (१ कोरिन्थी ८:४-१३; १०:२५-३०) आज विश्‍वासी मसीहीहरूले आफ्नो मसीही स्वतन्त्रताको प्रयोग गर्दा निस्वार्थ प्रेम प्रदर्शित गर्नुपर्छ। अरूहरूलाई ठेस नपुगोस्‌ भनी तिनीहरू होसियार रहनु पर्छ। निश्‍चय पनि तिनीहरूले आधुनिक ढाँचाको मूर्तिपूजामा भाग लिनु हुँदैन। उदाहरणका लागि, टी भी, चलचित्र अथवा खेलकुद संसारका कलाकारहरूलाई आफ्नो पूजाको पात्र बनाउनु भएन। पैसालाई तथा आफ्नै पेटलाई ईश्‍वरलाई जतिकै महत्त्व दिनु हुँदैन!—मत्ती ६:२४; फिलिप्पी १:९, १०; ३:१७-१९.

पाखण्डीमतदेखि होसियार!

१३. अब येशूले पर्गाममका मसीहीहरूलाई के हप्की दिनु हुन्छ र यो मण्डलीलाई त्यसको खाँचो किन थियो?

^१३ येशूले पर्गाममका मसीहीहरूलाई अझ यसो भनेर पनि हप्काउनु हुन्छ: “यसरी तिमीकहाँ कोही कोही निकोलाइटनहरूका शिक्षा त्यही किसिमले ग्रहण गर्नेहरू पनि छन्‌।” ( प्रकाश २:१५) यसै धर्मसम्प्रदायका कार्यहरूलाई एफिसीहरूले घृणा गरेको हुँदा येशूले अघिमात्र तिनीहरूको प्रशंसा गर्नु भएको थियो। तर पर्गाममका मसीहीहरूलाई चाहिं पाखण्डीमतबाट मण्डलीलाई मुक्‍त राख्ने सम्बन्धमा सरसल्लाहको खाँचो छ। मसीही स्तरहरूलाई कायम राख्नका लागि तिनीहरू अझै दृढ हुनु परेको छ। अनि मात्र येशूले यूहन्‍ना १७:२०-२३ मा प्रार्थना गर्नु भएको एकता कायम रहनेछ। “पक्का सिद्धान्तले अर्ती दिन र फटाहाहरूलाई दोषी ठहराउन” अत्यावश्‍यक छ।—तितस १:९.

१४. (क) सुरुदेखि नै मसीही मण्डलीले को कोसित सङ्‌घर्ष गर्दै आउनु परेको छ र तिनको वर्णन प्रेरित पावलले कसरी गरे? (ख) अलग्गिएर जाने समूहको पछिपछि लाग्ने मनोवृत्ति हुने सबैले येशूको कुन कुरालाई ध्यान दिनुपर्छ?

^१४ सुरुदेखि नै मसीही मण्डलीले अहङ्‌कारी धर्मत्यागीहरूसित सङ्‌घर्ष गर्दै आएको छ। ती धर्मत्यागीहरूले यहोवाको प्रबन्धद्वारा उपलब्ध “शिक्षा” को विरुद्धमा “फूट र ठेस लाग्ने” मीठा र चापलुसी बोली बोल्ने गर्छन्‌। (रोमी १६:१७, १८) यस खतराबारे प्रेरित पावलले उनका प्रायः सबै नै पत्रहरूमा चेताउनी दिए।a आधुनिक समयमा येशूले साँचो मण्डलीलाई शुद्धता र एकतामा पुनःस्थापित गरिदिनु भएको छ। तापनि पाखण्डीमतको खतरा छँदै नै छ। अतः अलग्गै छुट्टिएर जाने पाखण्डीहरूको पछिपछि लाग्ने मनोवृत्ति कसैमा छ भने उनले येशूका यी शब्दहरूलाई ध्यान दिनुपर्छ: “यसकारण पश्‍चाताप गर, नत्रता म तिमीकहाँ छिट्टै आउँछु र मेरो मुखको तरवारले तिनीहरूसँग लडाइँ गर्नेछु।”—प्रकाश २:१६.

१५. पाखण्डीमतको सुरुआत कसरी हुन्छ?

^१५ पाखण्डीमतको सुरुआत हुन्छ कसरी? सम्भवतः आफूलाई शिक्षक ठान्‍ने कुनै एक जनाले शङ्‌का-उपशङ्‌का उत्पन्‍न गर्न सक्छ। उसले बाइबलसम्बन्धी कुनै सच्चाइलाई विवादास्पद तुल्याउने कोशिश गर्न सक्छ। उदाहरणका लागि, (हामी अन्तिम दिनमा छौं भन्‍ने) कुनै बाइबलसम्बन्धी शिक्षाको सत्यताबारे उसले विवाद खडा गर्न सक्छ। यसप्रकार उसको पछिपछि लाग्ने केही व्यक्‍तिहरूको एउटा समूह अलग्गिएर जान सक्छ। (२ तिमोथी ३:१; २ पत्रुस ३:३, ४) अथवा यहोवाको कार्यप्रणालीको कसै कसैले आलोचना पनि गर्न सक्छ। घर-घर गएर राज्यको समाचार प्रचार गर्न नता आवश्‍यक छ न शास्त्रअनुसारै हो भन्दै सबै कामकुरा आरामसित गर्ने मनोवृत्तिलाई यस्ता तत्वहरूले बढावा दिन सक्छन्‌। तर येशू र उहाँका प्रेरितहरूको उदाहरण अनुकरण गर्दै प्रचार सेवामा भाग लिएमा त्यसप्रकारका व्यक्‍तिहरूले नम्र हुने मदत पाउन सक्थे; तर यसको विपरीत तिनीहरू अलग्गिएर सामूहिक रूपमा आकलझुकल बाइबल पढेजस्तो गर्दै आरामको जिन्दगी बिताउन चाहन्छन्‌। (मत्ती १०:७, ११-१३; प्रेरित ५:४२; २०:२०, २१) यस्ताहरूले येशूको मृत्युको स्मरणार्थ, रगतबाट अलग रहने शास्त्रीय प्रतिबन्ध, सांसारिक चाडबाड र तमाखुको प्रयोगबारे आफ्नै विचारलाई प्राथमिकता दिन्छन्‌। यसबाहेक तिनीहरू यहोवाको नाउँलाई समेत होच्याउन खोज्छन्‌; चालै नपाइकन तिनीहरू फेरि महान बेबिलोनकै छाडा गतिविधिमा भासिंदै जान्छन्‌। तर त्यो भन्दा पनि खराब त तिनीहरू शैतानबाट प्रेरित भएर ‘आफ्नै सङ्‌गी नोकरहरूलाई’ अर्थात्‌ एकताकाका आफ्नै भाइहरूलाई पिट्‌न थाल्छन्‌।—मत्ती २४:४९; प्रेरित १५:२९; प्रकाश १७:५.

१६. (क) धर्मत्यागीहरूको कारण ढलपल हुनेहरूले तुरुन्तै पश्‍चाताप किन गर्नुपर्छ? (ख) पश्‍चाताप गर्न नचाहनेहरूलाई के हुनेछ?

^१६ धर्मत्यागीहरूको प्रभावमा परेर ढलपल हुनेहरूले येशूको आह्वान सुनेर तुरुन्तै पश्‍चाताप गर्नु अत्यावश्‍यक छ। तिनीहरूले धर्मत्यागीहरूको प्रचारलाई विष सम्झेर इन्कार गर्नुपर्छ! येशूले आफ्नो मण्डलीलाई दिनु हुने धार्मिक, पवित्र र मायालु सच्चाइको ठीक विपरीत धर्मत्यागीहरूका शिक्षाहरू डाह र द्वेषमा आधारित हुन्छन्‌। (लूका १२:४२; फिलिप्पी १:१५, १६; ४:८, ९) पश्‍चाताप गर्नै नचाहनेहरूसित प्रभु येशू वास्तवमा उहाँको “मुखको तरवारले लडाइँ” गर्नु हुनेछ। उहाँले पृथ्वीमा आफ्ना अनुयायीहरूसित बिताउनु भएको अन्तिम साँझमा तिनीहरू सबै एक होऊन्‌ भनेर प्रार्थना गर्नु भएको थियो। सोही एकतालाई कायम राख्न उहाँले आज आफ्ना जनहरूबीच एउटा सफाइ अभियान चलाउनु हुँदैछ। (यूहन्‍ना १७:२०-२३, २६) धर्मत्यागीहरूले येशूको दाहिने हातमा भएका ताराहरूको प्रेमपूर्ण सल्लाह र मदत इन्कार गर्छन्‌। यसकारण येशूले पनि तिनीहरूको इन्साफ गर्नु हुनेछ र “सबैभन्दा कडा सजाय” दिनु हुँदै तिनीहरूलाई “बाहिरको अन्धकारमा” फालिदिनु हुन्छ। तिनीहरू बहिष्कृत हुन्छन्‌। तिनीहरू परमेश्‍वरका जनहरूबीच खमिर भएर बस्न पाउँदैनन्‌।—मत्ती २४:४८-५१; २५:३०; १ कोरिन्थी ५:६, ९, १३; प्रकाश १:१६.

‘गुप्तमा रहेको मन्‍न र सेतो पत्थर’

१७. ‘जित्ने’ अभिषिक्‍त मसीहीहरूले के पुरस्कार पाउने छन्‌ र पर्गाममका मसीहीहरूले कुन कुन कुरासित मुकाबिला गर्नु परेको थियो?

^१७ यहोवाको पवित्र आत्माको निर्देशनअनुसार येशूले दिनु भएको सल्लाह मान्‍नेहरूले एउटा महान पुरस्कार पाउनेछन्‌। उहाँ के भन्‍नुहुन्छ, सुन्‍नुहोस्‌! “जसको कान छ, त्यसले सुनोस्‌, आत्माले मण्डलीहरूलाई के भन्‍नुहुन्छ। जसले जित्छ, त्यसलाई गुप्तमा रहेको मन्‍न दिनेछु र म उसलाई एउटा सेतो पत्थर दिनेछु, त्यस पत्थरमा एउटा नयाँ नाउँ लेखिएको हुन्छ, जो पाउनेले बाहेक अरू कसैले जान्दैन।” ( प्रकाश २:१७) यसप्रकार स्मर्नाका मसीहीहरूलाई जस्तै पर्गाममका मसीहीहरूलाई पनि ‘जित्ने’ प्रोत्साहन दिइन्छ। पर्गामम अर्थात्‌ शैतानको सिंहासन भएको ठाउँमा बस्नेहरूले मूर्तिपूजाबाट आफूलाई सम्पूर्णतया अलग राख्नु पर्छ। तिनीहरूले बालाक, बालाम र निकोलाइटनहरूसित सम्बन्धित अनैतिकता, पाखण्डीमत र धर्मत्यागको मुकाबिला गर्नुपर्छ। यसो गरेमा ती अभिषिक्‍त मसीहीहरूलाई “गुप्तमा रहेको मन्‍न” खान निम्त्याइनेछ। यसको अर्थ के हो?

१८, १९. (क) यहोवाले इस्राएलीहरूलाई दिनु भएको मन्‍न के थियो? (ख) गुप्त मन्‍न के थियो? (ग) गुप्त मन्‍न खानुको अर्थ के हो?

^१८ मोशाको समयमा इस्राएलीहरू उजाडस्थानबाट यात्रा गर्दा तिनीहरूलाई यहोवाले मन्‍न खुवाएर जीवित राख्नु भयो। त्यो मन्‍न गुप्त थिएन। विश्रामको दिनबाहेक प्रत्येक बिहान त्यो एउटा चमत्कारद्वारा देखा पर्थ्यो। त्यसका मसिना दानाहरूले भुइँलाई तुसारोले जस्तै ढपक्क ढाकेको हुन्थ्यो। इस्राएलीहरूलाई जीवित राख्ने यो एउटा ईश्‍वरीय प्रबन्ध थियो। यहोवाले मोशालाई यसै “रोटी” को केही भाग एउटा सुनको भाँडामा हालेर वाचाको सन्दुकभित्र “[इस्राएलीहरूको] पुस्तौं पुस्तौंसम्म” राख्न अह्राउनु भएको थियो।—प्रस्थान १६:१४, १५, २३, २६, ३३; हिब्रू ९:३, ४.

^१९ कस्तो उपयुक्‍त प्रतीक! यस मन्‍नलाई बासस्थानको अति-पवित्र स्थानमा लुकाएर राखिन्थ्यो। सन्दुकको ढकनामाथि चाहिं यहोवाको उपस्थितिलाई सङ्‌केत गर्ने चमत्कारपूर्ण ज्योति देखा पर्थ्यो। (प्रस्थान २६:३४) कसैले पनि त्यस पवित्रस्थानमा पसेर गुप्तमा राखिएको मन्‍न खान पाउँदैन थिए। तथापि येशू भन्‍नुहुन्छ, उहाँका विजयी अभिषिक्‍त अनुयायीहरूले चाहिं त्यो “गुप्त मन्‍न” खान पाउनेछन्‌। तिनीहरूभन्दा अघि येशूले गर्नु भएझैं तिनीहरूले पनि “सकलीको नमुना गरी हातले बनाएको पवित्रस्थान भित्र होइन तर . . . स्वर्गमै प्रवेश” गर्न पाउनेछन्‌। (हिब्रू ९:१२, २४) तिनीहरूको पुनरुत्थान हुँदा तिनीहरूले अमरत्व धारण गर्नेछन्‌। तिनीहरू अमर र अविनाशी हुनेछन्‌। अतः तिनीहरूले त्यो अविनाशी “गुप्त मन्‍न” खान पाउनु यहोवाको अद्‌भुत वरदानको एउटा प्रतीक हो। विजेताहरूको त्यो सानो समूह साँच्चै नै कति भाग्यमानी हुन्‌।—१ कोरिन्थी १५:५३-५७.

२०, २१. (क) अभिषिक्‍त मसीहीहरूलाई एक एकवटा सेतो पत्थर दिनुको अर्थ के हो? (ख) जम्मा १,४४,००० सङ्‌ग मात्र सेता पत्थरहरू भएको हुनाकारण ठूलो भीडले के आशा राखेको छ?

^२० उनीहरूले एक-एकवटा “सेतो पत्थर” पनि पाउँछन्‌। रोमी अदालतहरूमा न्यायको घोषणा गर्दा पत्थरहरूको प्रयोग गरिन्थ्यो।b सेतो पत्थरको अर्थ रिहाइ र कालो पत्थरको अर्थ सजाय अर्थात्‌ मृत्युदण्ड पनि हुन्थ्यो। येशूले पर्गाममका मसीहीहरूलाई “सेतो पत्थर” दिनुको अर्थ उहाँले तिनीहरूलाई निर्दोष, शुद्ध र सफा घोषित गर्नु हो। तर येशूका शब्दहरूको एउटा बेग्लै अर्थ पनि हुन सक्छ। रोमीहरूको समयमा विशेष समारोहहरूमा प्रवेश पाउनका लागि पनि सेतो पत्थरको प्रयोग गरिन्थ्यो। यसकारण विजयी अभिषिक्‍त मसीहीका लागि यो सेतो पत्थरले एउटा विशेष अर्थ राख्न सक्छ। उनले थुमाको विवाह हुँदा स्वर्गमा एउटा सम्माननीय स्थान पाउन सक्छन्‌। यस्ता पत्थरहरू जम्मा १,४४,००० लाई मात्र उपलब्ध छ।—प्रकाश १४:१; १९:७-९.

^२१ तर तपाईं चाँहि तिनीहरूका सङ्‌गी उपासकहरूको ठूलो भीडमध्येको एक हुनुहुन्छ भने के तपाईंको चाहिं केही वास्तै गरिने छैन? पटक्कै होइन! स्वर्गमा प्रवेश दिने सेतो पत्थर सायद तपाईंले नपाउनु होला। तर धैर्य धारण गर्नु भयो भने चाहिं महासङ्‌कष्टमा बाँच्नु भएर तपाईंले एउटा पार्थिव प्रमोदवन पुनःस्थापित गर्ने आनन्दमय काममा भाग लिन सक्नुहुनेछ। पुनरुत्थान भएका मसीही पूर्व समयका विश्‍वासी जनहरू र हालै मरेका केही “अरू भेडाहरू” ले पनि तपाईंलाई उक्‍त काममा साथ दिनेछन्‌। अन्ततः मृतावस्थाबाट मुक्‍त गराइएका सबैले नै पुनरुत्थानद्वारा पार्थिव प्रमोदवनमा जीवनको वरदान पाउनेछन्‌।—भजनसंग्रह ४५:१६; यूहन्‍ना १०:१६; प्रकाश ७:९, १४.

२२, २३. अभिषिक्‍त मसीहीहरूलाई दिने सेतो पत्थरमा लेखिएको नाउँको महत्त्व के हो र यसबाट के प्रोत्साहन पाउन सकिन्छ?

^२२ पत्थरमा लेखिएको नयाँ नाउँ के हो? नाउँले व्यक्‍तिलाई चिनाउँछ र उसलाई अरू व्यक्‍तिहरूबाट छुट्ट्याउने मदत पनि दिन्छ। विजयी भएर आफ्नो पार्थिव जीवन समाप्त गरेपछि मात्र ती अभिषिक्‍त मसीहीहरूलाई त्यो सेतो पत्थर दिइन्छ। यसर्थ स्वर्गमा येशूसित एक हुने तिनीहरूको विशेषाधिकारसित यो पत्थरमा लेखिएको नाउँ स्पष्टतः सम्बन्धित छ। त्यो विशेषाधिकार शाही सेवा गर्न पाउने एउटा खास सुअवसर हो जसको आनन्द उठाउन र मूल्याङ्‌कन गर्न परमेश्‍वरको राज्यका उत्तराधिकारीहरूले मात्र सक्छन्‌। अतः त्यो नाउँले एउटा ओहदालाई बोध गराउँछ जसलाई “पाउनेले बाहेक अरू कसैले जान्दैनन्‌।”—प्रकाश ३:१२-सँग तुलना गर्नुहोस्‌।

^२३ “आत्माले मण्डलीहरूलाई के भन्‍नुहुन्छ” सो यूहन्‍नावर्गकाहरूले सुन्‍ने र त्यसलाई प्रयोगमा ल्याउने कति ठूलो कारण छ! यसले गर्दा यूहन्‍नावर्गकाहरू पृथ्वीमा रहुञ्जेल तिनीहरूको सङ्‌गतिको आनन्द उठाउँदै विश्‍वासी भएर सेवा गर्न र यहोवाको राज्यको घोषणा गर्ने काममा भाग लिन ठूलो भीडकाहरू पनि अति नै प्रोत्साहित हुन्छन्‌!

[फुटनोटहरू]

[पृष्ठ ४३-मा भएको चित्र]

गैर मसीही उपासनाका यी व्यापक प्रमाणहरू बर्लिनको पर्गामम म्युजियममा प्रदर्शित छन्‌।

[पृष्ठ ४५-मा भएको चित्र]

अलिकता मन्‍नलाई वाचाको सन्दुकभित्र लुकाइ राखिएको थियो। विजयी अभिषिक्‍त जनहरूलाई त्यो गुप्त मन्‍न दिनुको अर्थ तिनीहरूले अमरत्व पाउनु हो

[पृष्ठ ४५-मा भएको चित्र]

सेतो पत्थर थुमाको विवाहमा प्रवेश पाउनेहरूका लागि हो

अध्याय १०

“शैतानको विषयका गहिरा गहिरा कुराहरू”-का लागि घृणा

थिआटायरा

 १. थिआटायरा अरू मण्डलीहरूदेखि कतिको टाढा वा नजिक थियो र त्यहाँको धार्मिक वातावरण कस्तो थियो?

बर्गामा (पर्गामम) देखि करीब ४० माइल दक्षिणपूर्वतिर अखिसार भन्‍ने समृद्धशाली तुर्की शहर छ। लगभग १,९०० वर्षअघि यो शहर बसालिएको ठाउँमै थिआटायरा थियो। त्यतिखेर पर्गाममदेखि मूलबाटो हुँदै कुनै पनि परिभ्रमण निरीक्षक थिआटायरासम्म पुग्न सक्थे। साथै, प्रकाश ३-मा उल्लिखित बाँकी मण्डलीहरू अर्थात्‌ सार्डिस, फिलाडेल्फिया र लाओडिसियाको भ्रमण पनि थिआटायराबाट नै उनले गर्न सक्थे। थिआटायरा, पर्गामममाजस्तै सम्राटपूजाको कुनै खास केन्द्र थिएन जस्तो देखिन्छ। तापनि त्यहाँ अन्य गैरमसीही देवताहरूलाई समर्पित पूजाथान र मन्दिरहरू चाहिं थिए। थिआटायरा मूलतः एउटा व्यापार केन्द्र थियो।

२, ३. (क) पछिबाट मसीही भएकी एउटी थिआटायरीबारे के लेखिएको छ? (ख) येशू “परमेश्‍वरको पुत्र” हुनुहुन्छ र उहाँका “आँखाहरू आगोको ज्वालाजस्ता” छन्‌ भन्‍ने कुराहरूले थिआटायराका मसीहीहरूका लागि के महत्त्व राख्तछ?

^२ म्यासिडोनियामा प्रचार गरिरहेको बेला लिडिया नाउँ भएकी बैजनी लुगा बेच्ने थिआटायराकी एउटी आइमाईसित पावलको भेट भएको थियो। पावलद्वारा प्रचारित समाचारलाई लिडिया र तिनको सारा परिवारले खुशीसाथ ग्रहण गरे र विशेष आतिथ्य पनि देखाए। (प्रेरित १६:१४, १५) बाइबलको रेकर्डअनुसार सम्भवतः यिनी नै मसीही धर्म स्वीकार्ने प्रथम थिआटायरी थिइन्‌। केही समयपछि त्यस शहरमा पनि मसीहीहरूको एउटा मण्डली स्थापित भयो। येशूले आफ्नो सबैभन्दा लामो सन्देश त्यहाँकै मण्डलीलाई दिनु भयो: “अनि थिआटायरामा भएको मण्डलीका दूतलाई लेख। यी कुरा आगोका ज्वालाजस्ता आँखा भएका टल्काइराखेको पीतल जस्तो खुट्टा भएका, परमेश्‍वरको पुत्रले भन्दछ।”—प्रकाश २:१८.

^३ “परमेश्‍वरको पुत्र” भन्‍ने अभिव्यक्‍ति प्रकाशको पुस्तकमा यो एक पटक मात्र देखिन्छ। हुनत येशूले यहोवालाई “मेरो पिता” भनेर अन्य ठाउँहरूमा सम्बोधन नगर्नु भएको होइन। (प्रकाश २:२७; ३:५, २१) तर “परमेश्‍वरको पुत्र” भन्‍ने अभिव्यक्‍तिले सम्भवतः थिआटायराका मसीहीहरूलाई येशू र यहोवाबीच रहेको आत्मीयताको सम्झना गराउँछ। यी पुत्रका आँखाहरू “आगोका ज्वालाजस्ता” छन्‌। तसर्थ मण्डलीलाई दूषित पार्ने हरेक कुराको विरुद्धमा उहाँको न्याय आगो जस्तै दन्कनेछ र थिआटायराका मसीहीहरूका लागि यो एउटा चेताउनी हो। आफ्नो झलझल बल्दो पीतलको खुट्टालाई दोस्रो पटक फेरि सङ्‌केत गर्नु हुँदै उहाँले पृथ्वीमा हुँदा आफूले कायम गर्नु भएको विश्‍वासिलोपनाको ज्वलन्त उदाहरणमाथि जोड दिनुहुन्छ। थियाटायराका मसीहीहरूले निस्सन्देह उहाँको सल्लाह पालन गरे र आज हामीले पनि गर्नुपर्छ।—१ पत्रुस २:२१.

४, ५. (क) येशूले थिआटायराका मसीहीहरूको सराहना किन गर्न सक्नुभयो? (ख) थिआटायराको मण्डली पनि आज यहोवाका साक्षीहरूका मण्डलीहरू जस्तै किन छ?

^४ खुशीको अर्को कुरा के हो भने येशूले त्यहाँ थिआटायरामा बस्नेहरूको प्रशंसा गर्न सक्नुहुन्छ। उहाँ यसो भन्‍नुहुन्छ: “तिम्रा कामहरू, तिम्रो प्रेम र विश्‍वास, सेवा र धीरज, मलाई थाह छ, तिम्रा पछाडिका काम अघाडिका भन्दा बढता छन्‌।” ( प्रकाश २:१९) यी अभिषिक्‍त मसीहीहरू एफिसीहरूजस्ता छैनन्‌। यिनीहरूले यहोवाका लागि आफ्नो प्रथम प्रेम बिर्सेका छैनन्‌। यिनीहरूको विश्‍वास बलियो छ। यिनीहरूको काम पनि पहिलेको भन्दा बढी छ। साथै, अघिका तीन वटा मण्डलीहरूले जस्तै यिनीहरूले पनि धैर्य धारण गरिरहेका छन्‌। र आज पृथ्वीभरि यहोवाका साक्षीहरूका झन्डै १,००,००० मण्डलीहरूले पनि त्यस्तै गर्दैछन्‌! जताततै यहोवाका लागि प्रेम झल्किन्छ। सङ्‌गठनभरि सेवकाईको निम्ति जोशको भेल बगिरहेछ। यसको प्रवाहमा वृद्ध तथा जवान दुवै उत्साहित छन्‌। अग्रगामी सेवाका लागि अघि सर्नेहरूको सङ्‌खया बढ्‌दो छ। यी अग्रगामीहरूले परमेश्‍वरको आउने राज्यको महिमावान आशाको घोषणा गर्दै आफ्नो समयको सदुपयोग गर्छन्‌!—मत्ती २४:१४; मर्कूस्‌ १३:१०.

^५ आफ्नो वरपरको संसार आशाहीन अन्धकारमा भासिंदै गए तापनि शेष अभिषिक्‍त जन र ठूलो भीड मिलेर कैयौं दशकदेखि परमेश्‍वरको सेवामा अनुकरणीय धैर्य धारण गर्दै आएका छन्‌। यसकारण हामी हिम्मत नहारौं! प्रकाशको पुस्तकले परमेश्‍वरका पहिलेका अगमवक्‍ताहरूले भनेको यस तथ्यलाई पुष्टि दिन्छ: “परमप्रभुको भयानक दिन नजीकै छ, नजीकै, त्यो चाँडै आउँदैछ।”—सपन्याह १:१४; योएल २:१; हबकूक २:३; प्रकाश ७:९; २२:१२, १३.

“ती स्त्री जिजेबेल”

 ६. (क) अनेक प्रशंसनीय विशेषताहरूको बावजूद थिआटायराको मण्डलीमा तुरुन्तै ध्यान दिनु पर्ने अत्यावश्‍यक समस्या येशूले के देख्नुहुन्छ? (ख) जिजेबेल को थिइन्‌ र आफूलाई अगमवादिनी कहलाउने के तिनको कुनै ठोस आधार थियो?

^६ येशूका अग्निमय आँखाहरूले अझ भित्री कुराहरू देखिसकेका छन्‌। तुरुन्तै सुधारको खाँचो भएको केही कुरा उहाँ देख्नु हुन्छ। उहाँले थिआटायराका मसीहीहरूलाई यसो भन्‍नुहुन्छ: “तर तिम्रो विरुद्धमा मसँग यो कुरो छ, कि आफैले आफैलाई अगमवादिनी हुँ भन्‍ने स्त्री जिजेबेललाई तिमी रहन दिन्छौ, औ त्यसले मेरा दासहरूलाई व्यभिचार गर्न, र मूर्तिलाई चढ़ाएका कुराहरू खान सिकाएर फकाँउछे।” ( प्रकाश २:२०) सा.यु.पू. दशौं शताब्दीमा बाल-पूजक राजा आहाबकी रानीले गरेको हत्या, व्यभिचार र अत्याचार सर्वविदित थियो। यहोवाका अभिषिक्‍त जन येहूले ती रानीलाई मार्ने आदेश दिए। (१ राजा १६:३१; १८:४; २१:१-१६; २ राजा ९:१-७, २२, ३०, ३३) ती मूर्तिपूजक जिजेबेलको आफूलाई अगमवादिनी कहलाउने अधिकार पटक्कै थिएन। तिनी इस्राएलकी विश्‍वासी अगमवादिनी मरियम र डेबोरा जस्ती थिइनन्‌। (प्रस्थान १५:२०, २१; न्यायकर्ता ४:४; ५:१-३१) वृद्धा हन्‍ना र सुसमाचारक फिलिपकी चार जना छोरीहरू परमेश्‍वरको आत्माद्वारा भविष्यवाणी बोल्न प्रेरित भएझैं जिजेबेल प्रेरित थिइनन्‌।—लूका २:३६, ३८; प्रेरित २१:९.

 ७. (क) “ती स्त्री जिजेबेल” को चर्चा गर्नु हुँदा येशूले स्पष्टतः कुन चाहिं कुप्रभावलाई सङ्‌केत गर्नु हुँदैछ? (ख) त्यहाँ सङ्‌गत गर्ने केही महिलाहरूले आफ्नो स्वेच्छाकृत गतिविधिलाई कसरी उचित साबित गर्ने कोशिश गरेको हुन सक्छ?

^७ हो, आफूलाई अगमवादिनी ठान्‍ने “ती स्त्री जिजेबेल” स्पष्टतः एउटी ढोंगी हुन्‌। तिनीसित परमेश्‍वरको आत्मा छैन। तिनी खासमा को हुन्‌? तिनी एउटी आइमाई अथवा आइमाईहरूको समूह हुनुपर्छ जसको निर्लज्ज कुप्रभाव मण्डलीमा परिरहेको छ। मण्डलीसित सम्बन्धित केही आइमाईहरूले त्यहाँका कुनै कुनै व्यक्‍तिहरूलाई लैङ्‌गिक अनैतिकतामा फसाएको हुन सक्छ। आफ्नो छाडा गतिविधिलाई बल दिन तिनीहरूले शास्त्रपदहरूको लाजै नमानी दुरुपयोग गरेको हुनुपर्छ। तिनीहरू साँच्चै नै झूटो अगमवाणी बोलिरहेका थिए! तिनीहरूले आफूजस्तै अरूहरू पनि “व्यभिचार, अशुद्धपना, उद्वेग, खराब इच्छा र लोभ [अर्थात्‌] मूर्तिपूजा” मा फसेको देख्न चाहन्थे। (कलस्सी ३:५) मण्डलीका सदस्यहरूले एउटा अनैतिक र स्वार्थपूर्ण जीवनशैली अपनाएको तिनीहरू देख्न रुचाउथे। सोही प्रकारको जीवनशैलीलाई आज मसीहीजगतका धेरैजसो धर्महरूमा पनि छूट दिएको पाइन्छ।

 ८. (क) थिआटायरामा भएकी “जिजेबेल” बारे येशूले के न्याय-फैसला घोषणा गर्नुहुन्छ? (ख) आधुनिक समयहरूमा पनि महिलाहरूको अनुचित प्रभाव कसरी अनुभव गरिएको छ?

^८ येशूले थिआटायराका प्राचीनहरूलाई अझ यसो भन्‍नुहुन्छ: “औ मैले त्यसलाई पश्‍चाताप गर्ने समय दिएँ, तर त्यसले आफ्नो व्यभिचारको पश्‍चाताप गर्न इच्छा गर्दिन। हेर, म त्यसलाई एउटा ओछ्यानमा र त्यससँग व्यभिचार गर्नेहरूलाई चाहिं, तिनीहरूले त्यसका कामहरूको पश्‍चाताप गर्दैनन्‌ भनेता ठूलो सङ्‌कष्टमा फालिदिन्छु।” ( प्रकाश २:२१, २२) प्राचीन जिजेबेलले आहाबमाथि हकदक जमाएकी थिइन्‌। तिनी परमेश्‍वरको कार्यान्वयनकर्ता येहूप्रति अटेर भएकी थिइन्‌। त्यस्तैगरी मण्डलीको यस महिला-कुप्रभावले पनि पति र प्राचीनहरूलाई आफ्नो इशारामा नचाउन खोजेको हुन सक्छ। थिआटायराका प्राचीनहरूले जिजेबेलको जस्तै उत्ताउलो प्रभावलाई सहेर बसेको जस्तो देखिन्छ। यसकारण येशूले यहाँ तिनीहरूलाई र साथै यहोवाका जनहरूको विश्‍वव्यापी मण्डलीलाई कडा चेताउनी दिनुहुन्छ। यस्तो कडा मिजास भएकी केही महिलाहरूले आधुनिक समयमा पनि आ-आफ्ना पतिहरूलाई धर्मत्यागी हुन उक्साएका छन्‌ र यहोवाका विश्‍वासी सेवकहरूको विरुद्धमा मुद्दाहरू समेत चलाएका छन्‌।—यहूदा ५-८ तुलना गर्नुहोस्‌।

 ९. (क) येशूले जिजेबेलबारे भन्‍नु भएका कुराहरू मण्डलीका सम्पूर्ण महिलाहरूमाथि किन लागू हुँदैन? (ख) कति बेला मात्र जिजेबेलको कुप्रभाव सुरु हुन्छ?

^९ तर यसले गर्दा मसीही मण्डलीका विश्‍वासी आइमाईहरू लज्जित हुनु पर्ने केही कारण छैन। आजकल धेरैजसो साक्षी दिने काम विश्‍वासी बहिनीहरूले नै गरिरहेका छन्‌; तिनीहरूद्वारा सञ्चालित गृह बाइबल अध्ययनहरूले गर्दा भीडका भीड मानिसहरू मण्डलीमा ओइरिरहेका छन्‌। यस प्रबन्धमाथि स्वयं परमेश्‍वरकै आशिष छ भनेर भजनसंग्रह ६८:११ मा पनि यो सङ्‌केत पाइन्छ: “परमेश्‍वरले वचन दिनु हुन्छ। शुभ समाचार सुनाउने स्त्रीहरूको एक ठूलो दल हुन्छ।” पत्नीहरूको संयम र आदरपूर्ण आचरण “परमेश्‍वरको दृष्टिमा ठूलो मोलको हुन्छ।” यसप्रकारको आचरणले पतिहरूमाथि राम्रो प्रभाव पार्न सक्छ। (१ पत्रुस ३:१-४) राजा लमुएलले सुयोग्य र परिश्रमी पत्नीको प्रशंसा गरेका छन्‌। (हितोपदेश ३१:१०-३१) स्त्रीजातिले लोग्नेमानिसहरूलाई खराब काममा फसाउँदा अथवा लोग्नेमानिसको अगुवाइलाई चुनौती वा उपेक्षा गर्दै अघि बढ्‌दा मात्र जिजेबेलको जस्तो कुप्रभाव सुरु हुन्छ।—एफिसी ५:२२, २३; १ कोरिन्थी ११:३.

१०. (क) जिजेबेल र उनका सन्तानले किन दण्ड भोग्छन्‌? (ख) जिजेबेलका सन्तान हुनेहरू कुन खतरनाक परिस्थितिमा छन्‌ र यस्ताहरूले के गर्नुपर्छ?

^१० “ती स्त्री जिजेबेल” बारे येशूले अझ यसो भन्‍नुहुन्छ: “औ म त्यसका बालकहरूलाई रुढ़ीले मार्नेछु, र सबै मण्डलीहरूले थाह पाउनेछन्‌ कि म उही हुँ, जसले सबैको मन र हृदय खोतल्छ, र म तिमीहरू हरेकलाई तिमीहरूका कामअनुसारै दिनेछु।” ( प्रकाश २:२३) येशूले जिजेबेल र तिनको सन्तानलाई पश्‍चाताप गर्ने समय दिनु भएको छ। तापनि तिनीहरू आफ्नै अनैतिक मार्गहरू मै लागिरहन्छन्‌। यसकारण तिनीहरूको न्याय नगरी हुँदैन। यसमा मसीहीहरूका लागि आज एउटा गहकिलो सन्देश पाइन्छ। जिजेबेलले जस्तै अगुवाइ गर्ने र नैतिकतासम्बन्धी बाइबलका सिद्धान्तहरूप्रति अनाज्ञाकारी हुने अथवा जिद्दी भएर ईश्‍वरतान्त्रिक व्यवस्थाको उपेक्षा गर्ने लोग्नेमानिस होस्‌ वा स्वास्नीमानिस, सबै जिजेबेलका सन्तान बन्छन्‌। तिनीहरू सबै आध्यात्मिक तवरमा अति नै रोगी अवस्थामा हुन्छन्‌। तथापि, यस्तो स्थितिमा परेको व्यक्‍तिले उनका लागि प्रार्थना गरी दिन मण्डलीका प्राचीनहरूलाई बोलाउन सक्छन्‌। अनि “विश्‍वासको प्रार्थनाले बिरामीलाई बचाउनेछ र प्रभुले [यहोवाले, NW] [उनलाई] उठाउनेछ।” तर यसका लागि उनले नम्रतापूर्वक प्रार्थनाअनुसारको काम गर्नु अत्यावश्‍यक छ। बाहिरबाट चाहिं सेवामा खूब जोश देखाउँदै आफ्ना अनैतिक कामहरूको ढाकछोप कसैले गर्न पाउने छैन। कसैले पनि यहोवा अथवा ख्रीष्टलाई धोका दिन सक्ने छैन।—याकूब ५:१४, १५.

११. अनुचित महिला प्रभावदेखि होसियार हुने मदत आज मण्डलीहरूले कसरी पाउँछन्‌?

^११ तर हामी आनन्दसाथ भन्‍न सक्छौं, आज यहोवाका साक्षीहरूका अधिकांश मण्डलीहरू उक्‍त खतराबारे सतर्क छन्‌। गैरईश्‍वरतान्त्रिक प्रवृत्तिहरू र गलत कार्यहरूतिर लैजाने गतिविधिहरूबारे प्राचीनहरू होसियार छन्‌। खतराको बाटोमा हिंड्‌न लागेका लोग्ने मानिस तथा आइमाईहरूलाई मदद दिने प्रयास उनीहरू गर्छन्‌। अबेर हुन अगावै ती प्राचीनहरूले त्यस्ता व्यक्‍तिहरूलाई आध्यात्मिक तवरमा बलियो पार्ने अथवा तिनीहरूको सोचाइमा आवश्‍यक परिवर्तन ल्याउने कोशिश गर्छन्‌। (गलाती ५:१६; ६:१) प्रेम र दृढतासाथ यी मसीही निरीक्षकहरूले मण्डलीका महिलाहरूलाई महिला स्वतन्त्रता आन्दोलन जस्ता अभियानहरूलाई समर्थन गर्ने कुनै गतिविधि आयोजित गर्न दिंदैनन्‌। साथै, यहोवाका साक्षीहरूको प्रकाशनहरूद्वारा पनि समय समयमा सल्लाहहरू दिइ नै रहन्छन्‌।a

१२. येहूको जस्तै जोश आज यूहन्‍नावर्गकाहरूले पनि कसरी प्रदर्शित गर्छन्‌?

^१२ तथापि, घोर अनैतिकता व्याप्त भएको खण्डमा अथवा कसैले त्यस्तो काम बारम्बार गरिरहेमा चाहिं अपश्‍चातापी पापीहरूलाई बहिष्कार गर्नुपर्छ। येहूले कति ठूलो जोशका साथ इस्राएलबाट जिजेबेलको कुप्रभावलाई जरैसमेत हटाएका थिए, सो हामीले बिर्सेका छैनौं र यूहन्‍नावर्गकाहरूले पनि आज त्यसैप्रकारको दृढ अडान लिने गर्छन्‌। यसरी उनीहरूले “योनादाब” जस्ता आफ्ना सङ्‌गीहरूका लागि राम्रो उदाहरण कायम गर्छन्‌। उनीहरू मसीहीजगतका फितलो नैतिकता अपनाउने पादरीहरूभन्दा एकदमै भिन्‍न छन्‌।—२ राजा ९:२२, ३०-३७; १०:१२-१७.

१३. महिलाहरूको गलत प्रभावमा पर्नेहरूलाई के हुनेछ?

^१३ यहोवाको दूत र न्यायाधीशको हैसियतमा परमेश्‍वरको पुत्रले आधुनिक जिजेबेललाई राम्ररी चिन्‍नु भएको छ। उहाँले त्यसलाई उठ्‌नै नसक्नेगरी बिरामी तुल्याइदिनु हुनेछ। आखिर त्यसको आध्यात्मिक रोग पनि कहिल्यै निको हुनै नसक्ने खालको रोग हो। (मलाकी ३:१, ५) महिलाहरूको यस्तो कुप्रभावमा पर्नेहरू सबैले महासङ्‌कष्ट भोग्नेछन्‌। बहिष्कृत हुँदाको शोक तिनीहरूले अनुभव गर्नेछन्‌। मुर्दालाई जिउँदाहरूको बीचबाट हटाएझैं तिनीहरूलाई पनि मसीही मण्डलीबाट निष्काशन गरिदिइनेछ। पश्‍चाताप गर्दै आफ्नो गलत मार्गलाई नत्यागुन्जेलसम्म तिनीहरू मण्डलीमा पुनःस्वीकृत हुनेछैनन्‌। तिनीहरूले अहिले नभएपनि महासङ्‌कष्टमा चाहिं निश्‍चय “रुढी” भोग्नेछन्‌। तापनि हाल आफ्ना गलत कार्यहरूका लागि पश्‍चाताप गरेमा तिनीहरू पुनःस्वीकृत हुन सम्भव छ।—मत्ती २४:२१, २२; २ कोरिन्थी ७:१०.

१४. (क) जिजेबेलको कुप्रभावजस्ता केही समस्याहरू समाधान गर्न येशूले प्राचीनहरूलाई कसरी चलाउनु हुन्छ? (ख) यस्ता समस्याहरूबारे कारबाई गर्ने प्राचीनहरूलाई मण्डलीले कसरी सहयोग दिनुपर्छ?

^१४ “सबै मण्डलीहरूले” थाह पाउनु पर्छ, येशूले “मन र हृदय” अर्थात्‌ मानिसका भित्री भावनाहरू अथवा लुकेका विचारहरू समेत खोतल्नु हुन्छ। यसो गर्न उहाँले आफ्ना विश्‍वासी ताराहरू अथवा प्राचीनहरूलाई प्रयोग गर्नुहुन्छ। कुनै कुनै मामिलाहरू सुल्झाउन यी प्राचीनहरूलाई नै चलाइन्छ। (प्रकाश १:२०) यसप्रकारको मामिलालाई राम्ररी जाँच गरेपछि प्राचीनहरूले कुनै एउटा न्यायिक फैसला पनि गर्छन्‌। तर सो फैसला ठीक भयो-भएन भन्दै अन्य व्यक्‍तिहरूले खोतल्नु चाहिं उचित होइन। प्राचीनहरूको फैसलालाई सबैले नम्रतापूर्वक स्वीकार गर्नुपर्छ र मण्डलीका यी ताराहरूको समर्थन गरी नै रहनुपर्छ। यहोवा र उहाँको सङ्‌गठनात्मक प्रबन्धप्रति वफादार रह्‍यौं भने हामी पुरस्कृत हुनेछौं। (भजनसंग्रह ३७:२७-२९; हिब्रू १३:७, १७) येशूले प्रत्येकलाई उसको कर्मअनुसारको फल दिनु हुँदा तपाईंको भागमा पनि आशिष नै परोस्‌।—गलाती ५:१९-२४; ६:७-९.

“जो तिमीहरूसङ्‌ग छ, त्यसलाई थामिराख”

१५. (क) जिजेबेलको कुप्रभावमा नलागेकाहरूलाई येशूले के भन्‍नुहुन्छ? (ख) सन्‌ १९१८ मा मसीही हुने दाबी गर्ने सबैलाई नै धर्मत्यागी मसीहीजगतले भ्रष्ट पार्न सकेको थिएन भनी हामी कसरी भन्‍न सक्छौं?

^१५ येशूले अब भन्‍नु हुने कुराले सान्त्वना दिन्छ। “तर तिमी थिआटायरामा भएका अरू बाँकीलाई, जस जसले यो शिक्षा ग्रहण गरेका छैनन्‌, तिनीहरूलाई म भन्दछु, म तिमीहरूमाथि अरू कुनै बोझ पार्दिनँ। त्यसो भए तापनि, जो तिमीहरूसँग छ, म नफर्कुञ्जेल त्यसलाई थामिराख।” ( प्रकाश २:२४, २५) थिआटायरामा विश्‍वासी जनहरू पनि छन्‌ जो जिजेबेलको प्रभावमा परेका छैनन्‌। यस्तैगरी १९१८ भन्दा ४० वर्षअघि र त्यसपश्‍चात मसीहीजगतमा व्याप्त अनैतिकता र भ्रष्टाचारलाई मसीही कहलाउने सबैले नै स्वीकृति दिएका छैनन्‌। मसीहीजगतका थुप्रै धर्मशिक्षाहरूको मूल गैरमसीही हो भनेर तत्कालीन बाइबल स्टुडेन्ट्‌स अर्थात्‌ वर्तमान यहोवाका साक्षीहरूले गिर्जाका सदस्यहरूलाई बुझ्न मदत दिने कोशिश गरे। धर्मत्यागी मसीहीजगतबाट प्राप्त समस्त बेबिलोनी विश्‍वास र रीतिथितिहरूलाई पनि ती साक्षीहरूले आफ्नो बीचबाट हटाउने कदम चाले। उपरोक्‍त धर्मविधिहरूमा “ती स्त्री जिजेबेलको” भ्रष्ट शिक्षा पनि समावेश छ।

१६. येशू र प्रथम शताब्दीको परिचालक निकायले अरू कुनै बोझ नथपे तापनि कुन कुराहरूबाट चाहिं हामी अलग्ग बस्नु पर्छ?

^१६ यूहन्‍नावर्गकाहरूले पनि आफ्ना सङ्‌गीहरू अर्थात्‌ ठूलो भीडकाहरूलाई अनैतिक कुप्रभावहरूबाट अलग्ग बस्ने चेताउनी दिएका छन्‌। यस्तो एउटा कुप्रभाव चाहिं भ्रष्ट मनोरञ्जनको संसारबाट आउँछ। कुन कुन कुराबाट अलग्ग रहनु पर्ने हो सो सिक्ने अथवा नचाहिंदो सकसक लागेर भ्रष्ट कामकुरा हेर्ने वा अनुभव गर्ने कुनै खाँचो छैन। “शैतानका गहिरा, गहिरा कुराहरू”-बाट टाढा बस्नु नै बुद्धिमानीको मार्ग हो। किनकि येशूले पनि “म तिमीहरूमाथि अरू कुनै बोझ पार्दिनँ” भन्‍नु भएको छ। यहाँ हामीलाई प्रथम शताब्दीको मसीही परिचालक निकायले दिएको यो निर्देशनको स्मरण हुन्छ: “किनभने यी जरुरतका कुराहरू बाहेक अरू बढ़ता बोझ तपाईंहरूलाई नबोकाउनमानै पवित्र आत्मालाई र हामीलाई असल लाग्यो। तपाईंहरू मूर्तिहरूलाई बलि चढाएको प्रसाद, रगत, गला अँठ्याएर मारेको जन्तुको मासु र व्यभिचारबाट अलग रहनुहोस्‌, जुन कुराहरूबाट अलग रहनुभयो भने बढिया हुनेछ।” (प्रेरित १५:२८, २९) आध्यात्मिक सम्पन्‍नताका लागि झूटो धर्म, रगतको दुरुपयोग (जस्तो कि रक्‍तक्षेपण गर्दा गरिन्छ) र अनैतिकताबाट अलग रहनु होस्‌! यसो गर्नु भयो भने सम्भवतः तपाईंको शारीरिक स्वास्थ्यको पनि बचाव हुनेछ।

१७. (क) शैतानले आज मानिसहरूलाई त्यसका “गहिरा गहिरा कुराहरू” द्वारा लोभ्याउने कोशिश कसरी गरेको छ? (ख) शैतानको सभ्य भनौंदो संसारका “गहिरा गहिरा कुराहरू” प्रति हाम्रो मनोवृत्ति कस्तो हुनुपर्छ?

^१७ आज शैतानका अरू पनि “गहिरा” कुराहरू छन्‌। उदाहरणका लागि, मानिसको बौद्धिकतालाई फुर्काउने जटिल परिकल्पनाहरू र दर्शनहरू। यी कुराहरूमा छाडा तथा अनैतिक सोचाइबाहेक प्रेतवाद र विकासवाद पनि समाविष्ट छन्‌। तर यी “गहिरा” कुराहरू सर्वज्ञानी सृष्टिकर्ताको विचारमा कस्ता छन्‌? उहाँको विचारलाई प्रेरित पावलले यसप्रकार उद्धृत गर्छन्‌: “म ज्ञानीहरूको ज्ञानलाई नाश पार्नेछु।” शैतानका “गहिरा” कुराहरूको ठीक विपरीत “परमेश्‍वरका गहिरा गहिरा कुराहरू” चाहिं सरल, स्पष्ट र हृदयग्राही हुन्छन्‌। बुद्धिमान मसीहीहरूले शैतानको सभ्य भनौंदो संसारका “गहिरा” कुराहरूलाई तिरस्कार गर्छन्‌। किनभने “संसार बितिजान्छ, र त्यसको अभिलाषा पनि बितेर जान्छ, तर परमेश्‍वरको इच्छाबमोजिम गर्ने चाहिं सधैंभरि रहिरहन्छ।”—१ कोरिन्थी १:१९; किङ्‌गडम इन्टरलियर; २:१०; १ यूहन्‍ना २:१७.

१८. अन्तसम्मै विश्‍वासी रहने अभिषिक्‍त मसीहीहरूलाई येशूले के कस्ता आशिषहरू दिने प्रतिज्ञा गर्नु भयो र ती पुनरुत्थान प्राप्त व्यक्‍तिहरूले आरमागेडोनमा के गर्ने विशेषाधिकार पाउनेछन्‌?

^१८ थिआटायराका ती मसीहीहरूलाई येशूले अब केही हृदयग्राही कुराहरू भन्‍नुहुन्छ। ती कुराहरू आजका अभिषिक्‍त मसीहीहरूका लागि पनि प्रोत्साहनदायी छन्‌। “औ जसले जित्छ, र मेरा कामहरूलाई आखिरसम्म कायम राख्छ, त्यसलाई म जाति जातिमाथि अख्तियार दिनेछु। र त्यसले फलामको डण्डाले कुमालेका भाँड़ाहरू टुक्रा टुक्रा पारेर फोरेझैं तिनीहरूलाई शासन गर्नेछ, जसरी मैले पनि मेरा पिताबाट पाएको छु।” ( प्रकाश २:२६, २७) यो वास्तवमा कति महान विशेषाधिकार हो! आफ्नो पुनरुत्थानपछि यी अभिषिक्‍त विजेताहरूले आरमागेडोनमा विद्रोही राष्ट्रहरूको विरुद्ध येशूसित “फलामको डण्डा” चलाउने अख्तियार पाउने छन्‌। ख्रीष्टले उहाँका दुश्‍मनहरूलाई माटाका भाँडालाई जस्तै टुक्रा-टुक्रा पार्नु हुँदा ती राष्ट्रहरूको आणविक शक्‍ति ज्यादा से ज्यादा एउटा भिजेको पटका जस्तो मात्र हुनेछ।—भजनसंग्रह २:८, ९; प्रकाश १६:१४, १६; १९:११-१३, १५.

१९. (क) “बिहानको तारा” को हुनुहुन्छ र विजेताहरूले उहाँलाई कुन अर्थमा पाउनेछन्‌? (ख) ठूलो भीडलाई के प्रोत्साहन दिइएको छ?

^१९ येशू फेरि यसो पनि भन्‍नुहुन्छ: “औ म त्यसलाई बिहानको तारा दिनेछु।” ( प्रकाश २:२८) यो “तारा” के हो, सो येशू स्वयं नै यसो भन्दै वर्णन गर्नुहुन्छ: “म दाऊदको जरा र सन्तान, बिहानको चहकिलो तारा हुँ।” (प्रकाश २२:१६) हो, अनिच्छुक बालामद्वारा यहोवाले जबरजस्ती बोल्न लाउनु भएको निम्नलिखित भविष्यवाणी येशूले नै पूरा गर्नु हुनेछ: “याकूबबाट एउटा तारा उदय हुनेछ, र इस्राएलबाट एउटा राजदण्ड उठ्‌नेछ।” (गन्ती २४:१७) येशूले विजेताहरूलाई “बिहानको तारा” कसरी दिनु हुनेछ? उहाँले तिनीहरूसित सबैभन्दा नजिकको, सबैभन्दा घनिष्ठ सम्बन्ध कायम राख्नु हुनेछ। यसप्रकार उहाँले स्वयंलाई तिनीहरूको हातमा सुम्पनु भए झैं हुनेछ। (यूहन्‍ना १४:२, ३) यसले धैर्य धारण गर्ने कति ठूलो प्रेरणा दिन्छ! साथै, यो उज्यालो “बिहानको ताराले” पृथ्वीमा प्रमोदवन स्थापित गर्न चाँडै आफ्नो राज्याख्तियार चलाउनेछ भन्‍ने कुरा ठूलो भीडका लागि पनि निकै नै उत्साहवर्धक छ!

निष्ठा कायम राख्नुहोस्‌

२०. मसीहीजगतमा घटेका कुन कुन घटनाहरूले हामीलाई थिआटायराको मण्डलीका केही कमजोरीहरूको सम्झना गराउँछ?

^२० उक्‍त सन्देशले थिआटायराका मसीहीहरूलाई धेरै नै प्रोत्साहन दिएको हुनुपर्छ। एसो कल्पना गर्नुहोस्‌! स्वर्गबाट परमेश्‍वरको महिमावान पुत्रले थिआटायराका मसीहीहरूसित तिनीहरूका केही समस्याहरूबारे व्यक्‍तिगत रूपमा कुरा गर्नु भयो! यसप्रकारको मायालु हेरचाहप्रति मण्डलीका केही जनहरूले निश्‍चय पनि राम्रो प्रतिक्रिया देखाए होलान्‌। सात वटा सन्देशहरूमध्ये यो सबैभन्दा लामो सन्देश थियो र यसले हामीलाई आज साँचो मसीही मण्डली चिन्‍ने मदत पनि दिन्छ। येशू १९१८ मा यहोवाको मन्दिरलाई न्याय गर्न आउनु हुँदा मसीही भनौंदाहरूका अधिकांश सङ्‌गठनहरू मूर्तिपूजा र आत्मिक अनैतिकतामा बिटुलिएका थिए। (याकूब ४:४) तिनीहरूमध्ये कुनै कुनैको विश्‍वास त १९ औं शताब्दीमा देखा परेका कडा स्वभाव हुने केही महिलाहरूका शिक्षाहरूमा आधारित थियो। उदाहरणका लागि, सेवेन्थ डे एडवेन्टिस्टहरूकी एलेन ह्वाइट र क्रिश्‍चियन सायन्टिस्टहरूकी मेरी बेकर एडी। यसबाहेक हालै थुप्रै महिलाहरूले मञ्चबाट धार्मिक शिक्षा पनि दिने गरेका छन्‌। (१ तिमोथी २:११, १२ पनि तुलना गर्नुहोस्‌) क्याथोलिक धर्मका कुनै कुनै सम्प्रदायहरूमा चाहिं परमेश्‍वर र येशूलाई भन्दा मरियमलाई बढी श्रद्धा दिने गरिन्छ। तर येशूले त मरियमलाई यसप्रकारको श्रद्धा दिनु भएन। (यूहन्‍ना २:४; १९:२६) यस्तो अनुचित महिला प्रभावलाई मान्यता दिने सङ्‌गठनहरूलाई वास्तवमा मसीही भन्‍न मिल्छ र?

२१. येशूले थिआटायरालाई दिनु भएको सन्देशबाट विभिन्‍न व्यक्‍तिहरूले के शिक्षा लिन सक्छन्‌?

^२१ यूहन्‍नावर्गका हुन्‌ वा ठूलो भीडका, सबै मसीहीहरूले यस सन्देशलाई व्यक्‍तिगत ध्यान दिएमा बेस हुनेछ। (यूहन्‍ना १०:१६) सम्भवतः कसै कसैले सजिलो बाटो पछ्याउन रुचाउलान्‌। जस्तो कि थिआटायराकी जिजेबेलका चेलाहरूले रुचाएका थिए। अर्कोतिर सम्झौता गर्ने प्रलोभन पनि आउन सक्छ। रगतद्वारा बनिएका खानेकुरा खाने-नखाने अथवा रक्‍तक्षेपण स्वीकार गर्ने-नगर्ने फैसला पनि गर्न आवश्‍यक पर्न सक्छ। कसै कसैले चाहिं क्षेत्र सेवकाईमा जोशिला भए अथवा भाषणहरू दिने गरे भने हिंसात्मक र अनैतिक सिनेमाहरू तथा भिडिओ टेपहरू हेर्ने वा अलिक ज्यादै मद्यपान गर्ने छुट पनि उनीहरूलाई मिल्छ भनी सोच्ने गर्छन्‌। तर त्यो गलत हो भनेर थिआटायराका मसीहीहरूलाई येशूले दिनु भएको चेताउनीबाट हामी सिक्छौं। थिआटायराका थुप्रै मसीहीहरू जस्तै हामी पनि सफा, एकाग्रचित्त र एकताबद्ध भएको यहोवा चाहनु हुन्छ।

२२. ध्यानपूर्वक सुन्‍ने कान हुनु कतिको महत्त्वपूर्ण छ भनी येशूले कसरी जोड दिनुहुन्छ?

^२२ अन्तमा येशू यो घोषणा गर्नुहुन्छ: “जसको कान छ, त्यसले सुनोस्‌, आत्माले मण्डलीहरूलाई के भन्‍नुहुन्छ।” ( प्रकाश २:२९) यो उत्साहवर्धक आह्वान येशूले यहाँ चौथो पटक गर्नुहुन्छ। उहाँले आफ्नो आउँदो तीनवटा सन्देशहरूलाई पनि यही आह्वानसाथ टुङ्‌ग्‌याउनु हुन्छ। के तपाईंको कानले पनि ध्यान दिएर सुन्‍ने गर्छ? सुन्‍ने गर्छ भने ध्यानपूर्वक सुनिरहनु होस्‌। परमेश्‍वरले उहाँको आत्मा र माध्यमद्वारा अझ उपदेशहरू दिनु हुनेछ।

[फुटनोट]

[पृष्ठ ५१-मा भएको चित्र]

विनम्रतासाथ ईश्‍वरतान्त्रिक अख्तियारलाई समर्थन गर्दै आज विश्‍वासी बहिनीहरूले नै धेरैजसो साक्षी दिने काम गरिरहेका छन्‌

अध्याय ११

के तपाईंको नाउँ जीवनको पुस्तकमा छ?

सार्डिस

 १. सार्डिसको मण्डलीको आध्यात्मिक स्थिति कस्तो छ र येशूले आफ्नो सन्देश कसरी सुरु गर्नुहुन्छ?

महिमावान येशूको अब अर्को सन्देश सार्डिसको मण्डलीका लागि हो। यो ठाउँ आधुनिक अखिसार (थिआटायरा) देखि करीब ३० माइल दक्षिणतिर छ। छैटौं शताब्दी सा.यु.पू. मा यो शहर प्राचीन राज्य लिडियाको भव्य राजधानी थियो। अति नै धनवान राजा क्रिसस्‌को राजगद्दी पनि त्यहीं नै थियो। तर यूहन्‍नाको समयसम्म त त्यस शहरले धेरै नै आपद्‌विपद्‌ भोगिसकेको थियो। क्रिसस्‌कालीन रौनक ढलेर इतिहास भइसकेको थियो। यस्तैप्रकार त्यहाँको मसीही मण्डलीलाई पनि आध्यात्मिक गरीबीले छोपेको थियो। अतः येशूले यहाँ प्रथम पटक आफ्नो सन्देश प्रशंसासहित सुरु गर्नुहुन्‍न। उहाँ यसो भन्‍नुहुन्छ: “सार्डिसमा भएको मण्डलीका दूतलाई लेख। यी कुरा परमेश्‍वरका सात आत्मा, र सात तारा हुनेले भन्छ, तिम्रो काम मलाई थाह छ। तिमी जीवित छौ भन्‍ने नाउँ ता छ, तर मरेका छौ।”—प्रकाश ३:१.

 २. (क) येशूसित “सात आत्मा” हुनु सार्डिसका मसीहीहरूका लागि के अर्थ राख्तछ? (ख) बाहिरबाट सार्डिसको मण्डलीको कस्तो नाउँ चलेको थियो तर वास्तवमा त्यहाँ के भइरहेछ?

^२ येशूले आफूलाई “सात आत्मा” हुने व्यक्‍ति भनेर किन चिनाउनु हुन्छ? किनभने यी आत्माहरूले पूर्णतासाथ बग्ने यहोवाको पवित्र आत्मालाई प्रतिनिधित्व गर्छन्‌। पछिबाट यूहन्‍नाले ती सात आत्माहरूलाई “सातवटा आँखा” पनि भनेका छन्‌। किनभने परमेश्‍वरको पवित्र आत्माले येशूलाई तीब्र दृष्टि प्रदान गर्छ। (प्रकाश ५:६) यसले गर्दा येशूले कुनै पनि लुकेको स्थितिलाई बुझ्न र त्यसको समाधान गर्न सक्नुहुन्छ। (मत्ती १०:२६; १ कोरिन्थी ४:५) बाहिरबाट हेर्दा त सार्डिसको मण्डली जीवित र सक्रिय देखिन्छ। तर आत्मिक तवरमा त्यो मरिसकेको येशू देख्नुहुन्छ। स्पष्टतः त्यसका धेरैजसो सदस्यहरू मसीही हुनभन्दा अघि जस्तै सुस्त भएका छन्‌।—एफिसी २:१-३; हिब्रू ५:११-१४ तुलना गर्नुहोस्‌।

 ३. (क) येशूसित “सात तारा” छन्‌ भन्‍ने कुरालाई “सार्डिसको मण्डलीका दूतले” विशेष ध्यान किन दिनुपर्छ? (ख) येशूले सार्डिसको मण्डलीलाई के कडा सल्लाह दिनुहुन्छ?

^३ “सात तारा” हुने पनि उहाँ नै हुनुहुन्छ भनेर येशूले “सार्डिसमा भएको मण्डलीका दूतलाई” सम्झना गराउनु हुन्छ। मण्डलीका ती प्राचीनहरू उहाँकै दाहिने हातमा छन्‌। तिनीहरूले मण्डलीको रेखदेख गर्दा तिनीहरूलाई निर्देशन दिने अधिकार उहाँसितै छ। तिनीहरूले मन लगाएर ‘आफ्ना बगाललाई राम्ररी चिन्‍ने’ प्रयास गर्नुपर्छ। (हितोपदेश २७:२३) तसर्थ येशूले अब के भन्‍नुहुन्छ, तिनीहरूले विशेष ध्यान दिएर सुन्‍नुपर्छ। “तिमी जागा रहने गर, र मर्नै लागेका तर बाँकी रहेका कुराहरूलाई पक्का गर। किनकि मैले तिम्रो कुनै काम पनि मेरा परमेश्‍वरको सामने पूरा भएको भेट्टाएको छैनँ। यसकारण तिमीले कसरी यो पायौ र सुन्यौ सो सम्झ। त्यसलाई पालन गर, पश्‍चाताप गर। यसकारण यदि तिमी जागा रहेनौ भनेता म चोरजस्तै गरी आउनेछु, र म कुन घड़ी तिमीकहाँ आउनेछु, सो तिमीले थाह पाउनेछैनौ।”—प्रकाश ३:२, ३.

 ४. पत्रुसका शब्दहरूले सार्डिसको मण्डलीलाई “बाँकी रहेको कुरालाई पक्का” गर्ने मदत कसरी दिने थियो?

^४ सच्चाइ सिक्दा सुरु-सुरुमा अनुभव गरिएको आनन्द र आशिषलाई सार्डिसका प्राचीनहरूले सम्झनु परेको छ। किनकि अहिले तिनीहरू आफ्नो आध्यात्मिक गतिविधिबारे मरेतुल्य छन्‌। विश्‍वासका कामहरूको अभावले गर्दा तिनीहरूको मण्डलीको दियो धिपधिपाइ रहेकोछ। यूहन्‍नाको दर्शनका सातवटा आत्माहरू अर्थात्‌ “स्वर्गबाट पठाइनु भएको पवित्र आत्मा” द्वारा घोषित महिमावान सुसमाचारलाई मसीहीहरूले स्वीकारेका थिए। तर त्यस सुसमाचारप्रति मूल्याङ्‌कन बढाउनु पर्छ भनेर वर्षौंअघि प्रेरित पत्रुसले एसियाका मण्डलीहरूलाई (सम्भवतः यसमा सार्डिस पनि समावेश थियो) लेखेका थिए। यसबाहेक एसियाका ती मसीहीहरू ‘चुनिएका वंश, राजकीय पूजाहारीगिरी, पवित्र जाति, परमेश्‍वरका निजी प्रजा थिए। तिनीहरूलाई अन्धकारबाट गजबको ज्योतिमा . . . बोलाउनेको सर्वश्रेष्ठता’ घोषित गर्न आवश्‍यक थियो। यी कुराहरू पनि पत्रुसले तिनीहरूलाई सम्झिराख्न लगाए। (१ पत्रुस १:१२, २५; २:९) यस्तै आध्यात्मिक सच्चाइहरूमाथि मनन गर्नाले सार्डिसको मण्डलीलाई पश्‍चाताप गर्ने र “बाँकी रहेका कुराहरू पक्का” गर्ने मदत मिल्ने थियो।—२ पत्रुस ३:९ तुलना गर्नुहोस्‌।

 ५. (क) सार्डिसका मसीहीहरूमा मूल्याङ्‌कनको भावलाई के भएको थियो? (ख) सार्डिसका मसीहीहरूले येशूको सल्लाह नमानेमा के हुनेछ?

^५ तर हाल सच्चाइप्रति तिनीहरूको प्रेम र मूल्याङ्‌कन निभ्नै लागेको आगो जस्तै भएको छ। झल्याकझुलुक आगोका एकाध झिल्काहरू मात्र देखिन्छन्‌। यसकारण येशूले तिनीहरूलाई यी झिल्काहरू हम्काउने, आगोलाई पुनःदन्काउने, आफ्नो लापरवाहीको कारण गरिएका पापहरूको पश्‍चाताप गर्ने र फेरि आध्यात्मिक तवरमा जीवित र सक्रिय मण्डली हुने प्रोत्साहन दिनुहुन्छ। (२ तिमोथी १:६, ७ सङ्‌ग तुलना गर्नुहोस्‌।) नत्रभने येशू न्याय कार्यान्वयन गर्न एक्कासि “चोरझैं” आउनु हुँदा सार्डिसको मण्डली उहाँको सामने उभिन तयार हुनेछैन।—मत्ती २४:४३, ४४.

“चोरझैं” आउनु

 ६. येशू “चोरझैं” १९१८ मा कसरी आउनु भयो र उहाँका अनुयायी हुने दाबी गर्नेहरूलाई कुन अवस्थामा फेला पार्नु भयो?

^६ “चोरझैं” आउने येशूको चेताउनी हाम्रो आधुनिक समयमा पनि लागू हुन्छ। प्रभुको दिनसम्मै बाँच्ने मसीहीहरूका लागि उक्‍त चेताउनीले विशेष अर्थ राख्यो। किनकि १९१४ को थोरै समयपश्‍चात्‌ मलाकीको यो भविष्यवाणी पूरा भएको थियो: “ ‘हेर, म आफ्नो दूतलाई पठाउँछु, र उसले मेरो अगि अगि बाटो तयार गर्नेछ, र परमप्रभु जसलाई तिमीहरू खोज्दछौ एक्कासि आफ्नो मन्दिरमा आउनेछन्‌, अर्थात्‌ करारका ती दूत जसलाई तिमीहरू औधी चाह गर्दछौ। हेर, तिनी आउँदैछन्‌,’ सेनाहरूका परमप्रभु भन्‍नुहुन्छ।” (मलाकी ३:१; प्रकाश १:१०) येशूका अनुयायी हुने दाबी गर्नेहरूलाई जाँच्न र न्याय गर्न येशू “करारको दूतको हैसियतमा” आउनु भयो। (१ पत्रुस ४:१७) त्यतिखेर १९१८ मा मसीहीजगत प्रथम विश्‍वयुद्धको रक्‍तपातमा ग्रस्त थियो। मसीहीजगत आत्मिक तवरमा मरिसकेको थियो। युद्धअघि जोडतोडले प्रचार गर्ने साँचो मसीहीहरूलाई पनि केही समयका लागि आत्मिक निद्राले छोप्न थालेको थियो। उनीहरूका केही प्रमुख प्राचीनहरू झ्यालखानमा थुनिए र प्रचार कार्य प्रायः बन्द नै भयो। तर लगतै अर्को साल यहोवाको आत्माले यी मसीहीहरूलाई बिउँझाउदा सबै जना तयार थिएनन्‌। तिनीहरूमध्ये कोही कोही येशूको उखानका मूर्ख कन्याहरू जस्तै थिए। यहोवाको सेवा गर्ने विशेषाधिकारका लागि तिनीहरू आध्यात्मिक तवरमा तैयार थिएनन्‌। तर खुशीको कुरा, बुद्धिमान कन्याहरू जस्ता धेरै व्यक्‍तिहरू थिए जसले येशूको यो चेताउनी सुने: “यसकारण जागा रहो, किनकि तिमीहरू त्यो दिन र त्यो बेला थाह पाउँदैनौं।”—मत्ती २५:१-१३.

 ७. मसीहीहरू आज जागा भएर बस्नु किन अत्यावश्‍यक छ?

^७ एक जना मसीहका लागि प्रभुको दिनको सुरुआतसम्म मात्र सतर्क रहनु यथेष्ट थिएन। ‘यी सबै कुरा पूरा हुने चिह्न’ सम्बन्धी आफ्नो महान भविष्यवाणीमा येशूले यो कडा चेताउनी दिनु भएको थियो: “त्यस दिन कि त्यस घडीको विषयमा अरू कसैले जान्दैनन्‌। . . . त्यो बेला कहिले हुने हो सो तिमीहरू जान्दैनौ। जे म तिमीहरूलाई भन्दछु, त्यो म सबैलाई भन्दछु, ‘जागा रहो।’ ” (मर्कूस १३:४, ३२, ३३, ३७) यसकारण अभिषिक्‍तवर्गका हौं वा ठूलो भीडका, हामी प्रत्येक त्यस घडीसम्मै सतर्क भएर बस्नुपर्छ। आध्यात्मिक निद्रामा नपर्नका लागि हामीले हर प्रकारको सङ्‌घर्ष गर्नुपर्छ। यहोवाको दिन “रातमा चोर आएझैं” आउँदा हामी पूर्णरूपले जागा बसेको हुनुपर्छ। अनि मात्र हामीले अनुकूल इन्साफ पाउनेछौं।—१ थिस्सलोनिकी ५:२, ३; लूका २१:३४-३६; प्रकाश ७:९.

 ८. परमेश्‍वरका जनहरूलाई आज यूहन्‍नावर्गकाले आध्यात्मिक तवरमा जीवित रहन कसरी प्रोत्साहित पारेका छन्‌?

^८ परमेश्‍वरका जनहरूलाई आध्यात्मिक तवरमा जीवित रहने प्रेरणा दिन स्वयं यूहन्‍नावर्ग नै जागा भएर बसेको छ। यसका लागि प्रत्येक साल अनेक पटक पृथ्वीभरि विशेष सम्मेलनहरू आयोजित गरिन्छन्‌। हालसालैका २,९८१ जिल्ला सम्मेलनहरूमा जम्माजम्मी १,०९,५३,७४४ उपस्थित भएका थिए र १,२२,७०१ जना विश्‍वास गर्नेहरूले बप्तिस्मा लिए। यूहन्‍नावर्गकाले यहोवाको नाउँ र उद्देश्‍य घोषणा गर्न द वाचटावर को प्रयोग गरेको पनि सय वर्षभन्दा बढी भइसक्यो। दुइटा विश्‍वयुद्धको दौडान यहोवाका साक्षीहरूले क्रूर सतावट भोगे तापनि द वाचटावर ले तिनीहरूको जोशलाई पुनःजागृत गराउन अन्य लेखहरू प्रकाशित गऱ्‍यो। ती मध्येका केही लेखहरूका शीर्षकहरू यसप्रकार थिए: “धन्य निडर हुनेहरू” (१९१९), “कम्मर कस्ने आह्वान” (१९२५) र “सतावटको पराजय” (१९४२)।

 ९. (क) सबै मसीहीहरूले आफैलाई के सोध्ने गर्नुपर्छ? (ख) द वाचटावर पत्रिकाले के प्रोत्साहन दिंदै आएको छ?

^९ सार्डिसमा झैं आजका मण्डलीहरूमा पनि सबै मसीहीहरूले सधैं नै आत्मपरीक्षण गर्नु अत्यावश्‍यक छ। हामी सबैले आफूलाई यी प्रश्‍नहरू सोधिरहनु पर्छ: के परमेश्‍वरको सामने हाम्रो “काम . . . पूरा” भएको छ? अरूहरूको आलोचना गर्दै हिंड्‌नुको सट्टा के हामी आफूमै आत्मत्यागको भाव बढाउने गर्छौं? के हामी परमेश्‍वरलाई यथाशक्य सेवा चढाउने प्रयास गर्छौं? यस सम्बन्धमा हामीलाई प्रोत्साहित पार्नका लागि द वाचटावर पत्रिकाले निम्नलिखित विषयहरूमाथि छलफल गर्दै आएको छ: “आफैले आफैलाई जाँचेर तिमीहरू आफ्नो प्रमाण देओ” र “आफ्नो लागि नबाँच्ने।”a यसप्रकारको शास्त्रीय मदत पाएकोले आउनुहोस्‌, हामी यहोवाको सामने नम्रता र प्रार्थनापूर्वक आफ्नो निष्ठालाई कायम राखौं। आफ्ना भित्री भावहरूको जाँच गर्ने गरौं।—भजनसंग्रह २६:१-३; १३९:२३, २४.

“केही नाउँहरू”

१०. सार्डिसको मण्डलीमा कुन प्रोत्साहनदायक विशेषता येशूले देख्नु भयो र यसले हामीमा के कस्तो असर पार्नुपर्छ?

^१० सार्डिसको मण्डलीलाई येशूले अब भन्‍नु हुने शब्दहरू अति नै प्रोत्साहक छन्‌: “तर सार्डिसमा कति व्यक्‍ति छन्‌ [ केही नाउँहरू छन्‌, NW] जसले आफ्ना लुगा बिटुलेका छैनन्‌। तिनीहरू मसँग सेता लुगा लगाएर हिंड़नेछन्‌। किनकि तिनीहरू योग्यका छन्‌। जसले जित्छ, त्यसलाई यसरी सेता लुगा पहिराइदिन्छु, र म कुनै रीतिले पनि त्यसको नाउँ जीवनको पुस्तकबाट मेटिदिनेछैनँ। म त्यसको नाउँ मेरा पिताको सामने र उहाँका दूतहरूका सामने स्वीकार गर्नेछु।” ( प्रकाश ३:४, ५) यी शब्दहरू हाम्रालागि कति उत्साहवर्धक छन्‌! के यी शब्दहरूले विश्‍वासी हुने हाम्रो सङ्‌कल्पलाई बल दिंदैन र? प्राचीनहरूको समूहको लापरवाहीले गर्दा पूरै मण्डली गहिरो आत्मिक निद्रामा पर्न सक्छ। तथापि, त्यहाँका केही व्यक्‍तिहरूले चाहिं यहोवा समक्ष असल नाउँ कमाउन साहसपूर्वक आफ्नो मसीही शुद्धतालाई निष्कलङ्‌क र कायम राख्ने प्रयास गर्न सक्छन्‌।—हितोपदेश २२:१.

११, १२. (क) ठूलो धर्मत्यागको दौडान पनि केही व्यक्‍तिहरू कसरी सार्डिसका ती “केही” विश्‍वासी जनहरू जस्तै भएको हुनुपर्छ? (ख) गहुँजस्ता मसीहीहरूले प्रभुको दिनमा कसरी आराम पाए?

^११ हो, यहाँ चर्चा गरिएको “लुगा” ले मानिसको धार्मिक मसीही व्यक्‍तित्त्वलाई बोध गराउँछ। (प्रकाश १६:१५ र १९:८ तुलना गर्नुहोस्‌।) धेरैजसो व्यक्‍तिहरू सुस्त भए तापनि सार्डिसका “केही नाउँहरू” अर्थात्‌ केही अभिषिक्‍त जनहरूले चाहिं आफ्नो व्यक्‍तित्वाई कायम राख्न सकेका छन्‌। यो देखेर येशू हृदयबाटै कति प्रभावित हुनु भयो होला। यस्तैप्रकार कैयौं शताब्दीसम्मको त्यो ठूलो धर्म-त्यागको दौडान मसीही भनौंदाहरू महान बेबिलोन अर्थात्‌ झूटो धर्मको विश्‍व-साम्राज्यमा समाविष्ट भए तापनि केही व्यक्‍तिहरूले चाहिं ठूलो विरोधको बावजूद यहोवाको इच्छा गर्ने कोशिश निश्‍चय पनि गरेका छन्‌। यस्ता व्यक्‍तिहरू पाखण्डी लहलहाउँदो सामाहरूबीच लुकेका धार्मिक गहुँका दानाहरूजस्ता हुन्‌।—प्रकाश १७:३-६; मत्ती १३:२४-२९.

^१२ यी गहुँजस्ता मसीहीहरूलाई येशूले “सब दिन, अँ जगतको अन्तसम्म” साथ दिने प्रतिज्ञा गर्नु भएको थियो। उहाँले तिनीहरूलाई एक एक गरी चिन्‍नुहुन्छ र तिनीहरूले के कस्तो असल नाउँ कमाएका छन्‌, त्यो पनि जान्‍नुहुन्छ। (मत्ती २८:२०; उपदेशक ७:१) प्रभुको दिनको सुरुआतमा जीवित रहेका ती “केही” विश्‍वासी जनहरू कति खुशी भए होलान्‌! तिनीहरूलाई आध्यात्मिक तवरमा मरिसकेको मसीहीजगतबाट अलग्ग पारियो। अनि झन्डै झन्डै स्मर्नाको जस्तै धार्मिक मण्डलीमा तिनीहरूलाई जम्मा गरियो।—मत्ती १३:४०-४३.

१३. आफ्नो “लुगा बिटुलो” नपार्ने अभिषिक्‍त मसीहीहरूले के कस्ता आशिषहरू पाउनेछन्‌?

^१३ अन्तसम्मै विश्‍वासी रहने र आफ्नो मसीही व्यक्‍तित्वलाई कलङ्‌कित नपार्ने ती सार्डिसका मसीहीहरूले एउटा अद्‌भुत आशाको पूर्ति अनुभव गर्नेछन्‌। येशूको मसीही राज्य १९१४ मा स्थापित भइसकेपछि तिनीहरूको पुनःरुत्थान हुनेछ र तिनीहरूलाई आत्मिक जीवन प्रदान गरिन्छ। तिनीहरू विजयी भएकोले आफ्नो सिद्ध र निष्कलङ्‌क धार्मिकता बोध गराउने शुद्ध सेतो वस्त्र तिनीहरूलाई पहिराइनेछ। जीवनतर्फ लैजाने साँघुरो बाटोमा हिंडेको हुँदा तिनीहरूले एउटा अनन्त पुरस्कार पाउनेछन्‌।—मत्ती ७:१४; प्रकाश ६:९-११ पनि हेर्नुहोस्‌।

सधैंका लागि जीवनको पुस्तकमा!

१४. “जीवनको पुस्तक” के हो र त्यसमा क-कसको नाउँहरू लेखिएका छन्‌?

^१४ “जीवनको पुस्तक” के हो र त्यसमा क-कसको नाउँ रहनेछ? जीवनको पुस्तकले अनन्त जीवनको वरदान पाउने योग्यको ठहरेका यहोवाका सेवकहरूको रेकर्डलाई बोध गर्छ। (मलाकी ३:१६) यहाँ प्रकाशको पुस्तकमा अभिषिक्‍त मसीहीहरूका नाउँहरूबारे मात्र विशेष चर्चा गरिएको छ। तर पृथ्वीमा अनन्त जीवन पाउनेहरूको नाउँ पनि त्यहाँ लेखिएको हुन्छ। साथै, त्यस पुस्तकबाट नाउँहरू ‘मेटाइन’ पनि सकिन्छ। (प्रस्थान ३२:३२, ३३) तथापि, त्यस पुस्तकमा मरणान्तसम्म नाउँ रहने यूहन्‍नावर्गकाले चाहिं स्वर्गमा अमरत्वसहितको जीवन पाउनेछन्‌। (प्रकाश २:१०) यिनीहरूकै नाउँलाई येशूले आफ्ना पिता र स्वर्गदूतहरूको सामने विशेष स्वीकृति दिनु हुनेछ। कति महान पुरस्कार!

१५. ठूलो भीडकाहरूले आ-आफ्नो नाउँ जीवनको पुस्तकमा कहिल्यै नमेटिनेगरी कसरी लेखाउन सक्छन्‌?

^१५ जीवनको पुस्तकमा आफ्नो नाउँ हुने ठूलो भीडकाहरू पनि महासङ्‌कष्टबाट बाँच्नेछन्‌। तिनीहरूले येशूको सहस्त्र वर्षे राज्यभरि र त्यसपछि हुने निर्णायक जाँचमा पनि आफ्नो विश्‍वास प्रदर्शित गर्नेछन्‌। परिणामस्वरूप तिनीहरूले पार्थिव प्रमोदवनमा अनन्त जीवनको पुरस्कार पाउनेछन्‌। (दानिएल १२:१; प्रकाश ७:९, १४; २०:१५; २१:४) यसपछि तिनीहरूको नाउँ जीवनको पुस्तकमा कहिल्यै नमेटिने गरी लेखिनेछ। पवित्र आत्माद्वारा यहाँ प्रस्तुत गरिएको कुरा अवगत भएपछि तपाईं अवश्‍य पनि उत्साहसाथ येशूका यी शब्दहरूलाई ध्यान दिनु हुनेछ: “जसको कान छ, त्यसले सुनोस्‌, आत्माले मण्डलीहरूलाई के भन्‍नुहुन्छ।”—प्रकाश ३:६.

[फुटनोट]

[पृष्ठ ५७-मा भएको चित्र]

तपाईंको नाउँ जीवनको पुस्तकमा सधैं रहोस्‌

अध्याय १२

“तिमीसित जे छ, त्यसलाई पक्रिराख”

फिलाडेल्फिया

 १. येशूको छैटौं सन्देश कुन शहरको मण्डलीका लागि थियो र त्यस शहरको नाउँको अर्थ के हो?

भ्रातृस्नेह—कति प्रिय गुण हो यो! निस्सन्देह यसै गुणलाई ध्यानमा राखेर येशूले आफ्नो छैटौं सन्देश प्रस्तुत गर्नुहुन्छ। यो सन्देश फिलाडेल्फियाको मण्डलीका लागि हो र फिलाडेल्फियाको अर्थ पनि “भ्रातृस्नेह” हो। पत्रुसले ६० वर्षअघि तीन तीन पटक येशूका लागि आफ्नो न्यानो स्नेह येशूकै सामु व्यक्‍त गरेका थिए। र त्यो घटनालाई यी उमेर ढल्किसकेका यूहन्‍नाले अझ पनि झलझली सम्झन्छन्‌। (यूहन्‍ना २१:१५-१७) तर के फिलाडेल्फियाका मसीहीहरूले पनि भ्रातृस्नेह देखाइरहेका छन्‌ र? देखाइरहेका छन्‌ जस्तो छ!

 २. फिलाडेल्फिया कस्तो शहर थियो, त्यहाँको मण्डली कस्तो थियो र त्यस मण्डलीको दूतलाई येशू के भन्‍नुहुन्छ?

^२ सार्डिसदेखि करीब ३० माइल दक्षिणपूर्व (आधुनिक तुर्की शहर अलासेहिरकै इलाकामा) स्थित फिलाडेल्फिया, यूहन्‍नाको समयमा एउटा निकै नै समृद्धशाली शहर थियो। तर त्योभन्दा पनि बढी आकर्षक कुरा त्यहाँको समृद्ध मसीही मण्डली हो। सम्भवतः सार्डिसको बाटो हुँदै फिलाडेल्फियामा आउने सेवकलाई त्यहाँका मसीहीहरूले कति आनन्दसाथ स्वागत गरे होलान्‌! यी सेवकले तिनीहरूको हौसला बढाउने उपदेश लिएर आएका थिए। तर उपदेशको सुरुमै उपदेश पठाउने कीर्तिमान व्यक्‍तिको अधिकारतिर ध्यान आकृष्ट गरिन्छ। येशू यसो भन्‍नुहुन्छ: “फिलाडेल्फियामा भएको मण्डलीका दूतलाई लेख। यी कुरा त्यसले भन्दछ, जो पवित्र छ, जो सत्य छ, जससँग दाऊदको साँचो छ, जसले खोल्छ, तर कसैले थुन्‍नेछैनँ, र जसले थुन्‍नेछ, तर कसैले खोल्नेछैन।”—प्रकाश ३:७.

 ३. येशूलाई “पवित्र” भन्‍नु किन उचित हो र उहाँ “सत्य हुनुहुन्छ” भनेर कसरी भन्‍न सकिन्छ?

^३ येशू पृथ्वीमा मानिस हुनुहुँदा उहाँलाई पत्रुसले यसो भनेको यूहन्‍नाले सुनेका थिए: “ ‘अनन्त जीवनका कुरा ता तपाईंसँग छन्‌, औ तपाईं परमेश्‍वरका पवित्र जन हुनुहुन्छ भनी हामीले विश्‍वास गरेका र जानेका छौं।’ ” (यूहन्‍ना ६:६८, ६९) यहोवा परमेश्‍वर नै सारा पवित्रताको मूल स्रोत हुनु भएकोले उहाँको एक मात्र पुत्र पनि “पवित्र” हुनुपर्छ। (प्रकाश ४:८) येशू “सत्य” पनि हुनुहुन्छ। यहाँ प्रयोग गरिएको युनानी शब्द (एलेथिनोस्‌) ले सच्चाइको बोध गराउँछ। यसर्थ येशू स्वर्गबाट ओर्लनु भएको साँचो ज्योति र साँचो रोटी पनि हुनुहुन्छ। (यूहन्‍ना १:९; ६:३२) उहाँ नै साँचो दाखको बोट हुनुहुन्छ। (यूहन्‍ना १५:१) येशू सत्य हुनुको अर्थ उहाँ विश्‍वासयोग्य हुनुहुन्छ। उहाँ सधैं सत्य बोल्नु हुन्छ। (यूहन्‍ना ८:१४, १७, २६ हेर्नुहोस्‌) परमेश्‍वरका यी पुत्र वास्तवमा राजा र न्यायाधीश हुने योग्यको हुनुहुन्छ।—प्रकाश १९:११, १६.

“दाऊदको साँचो”

४, ५. “दाऊदको साँचो” कुन वाचासित सम्बन्धित थियो?

^४ येशूसित “दाऊदको साँचो” छ। त्यसलाई प्रयोग गर्दै उहाँले ‘खोल्नु भएपछि कसैले बन्द गर्न सक्‍तैन र उहाँले बन्द गर्नु भएपछि कसैले खोल्न सक्‍तैन।’ “दाऊदको साँचो” भनेको के हो?

^५ इस्राएलका राजा दाऊदसित यहोवाले एउटा अनन्तकालीन राज्यको वाचा बाँध्नु भएको थियो। (भजनसंग्रह ८९:१-४, ३४-३७) दाऊदको घरानाले यरूशलेमस्थित यहोवाको सिंहासनबाट सा.यु.पू. १०७० देखि सा.यु.पू. ६०७ सम्म राज्य गरे। तर त्यो राज्य दुष्ट भएर गएकोले परमेश्‍वरको न्यायिक दण्ड त्यसमाथि आइपऱ्‍यो। यहोवाले इजकिएल २१:२७ मा उल्लिखित यो भविष्यवाणी पूरा गर्न थाल्नु भयो: “ ‘उजाड, उजाड! म त्यसलाई [पार्थिव यरूशलेम] उजाड पार्नेछु। जसको त्यसमाथि अधिकार छ, औ जसलाईनै म यो [दाऊदको घरानाको राजदण्ड] सुम्पिनेछु, ऊ नआइपुगुञ्जेल त्यसको नाउँ निशानै रहनेछैन।’ ”

६, ७. “अधिकार” हुने व्यक्‍ति कहिले र कसरी देखा पर्नु हुने थियो?

^६ “अधिकार” हुने ती व्यक्‍ति कहिले र कहाँ देखा पर्नु हुने थियो? उहाँलाई दाऊदको राज्यको राजदण्ड कसरी दिइने थियो?

^७ करीब ६०० वर्षपछि राजा दाऊदको परिवारकी एउटी यहूदी कन्या मरियम पवित्र आत्माद्वारा गर्भवती भइन्‌। अब तिनले एउटा पुत्र जन्माउने छिन्‌ र उनको नाउँ येशू राख्नु पर्छ भनेर मरियमलाई खबर गर्न परमेश्‍वरले गब्रिएल स्वर्गदूत पठाउनु भयो। गब्रिएलले यसो पनि भने: “उहाँ महान हुनुहुनेछ, र परमप्रधानका पुत्र कहलाइनुहुनेछ, औ परमप्रभु परमेश्‍वरले उहाँलाई उहाँको पुर्खा दाऊदको सिंहासन दिनुहुनेछ। उहाँले याकूबको घरानामाथि सदा सर्वदै राज्य गर्नुहुनेछ, र उहाँको राज्यको अन्त हुनेछैन।”—लूका १:३१-३३.

 ८. येशूले आफूलाई दाऊदको राज्यमाथि अधिकार गर्ने योग्यको कसरी साबित गर्नु भयो?

^८ सा.यु. २९ मा येशूले यर्दन नदीमा बप्तिस्मा लिनु हुँदा उहाँलाई पवित्र आत्माद्वारा अभिषेक गरियो। यसपछि उहाँलाई दाऊदको घरानाको राजा हुन नियुक्‍त गरियो। उहाँले परमेश्‍वरको राज्यको सुसमाचार प्रचार गर्न अनुकरणीय जोश देखाउनु भयो। यस्तैगरी प्रचार गर्ने जिम्मेवारी उहाँले आफ्ना अनुयायीहरूलाई सुम्पनु भयो। (मत्ती ४:२३; १०:७, ११) येशूलाई काठमा झुन्ड्याएर मार्दा पनि उहाँले नम्र भाव व्यक्‍त गर्नुभयो। यसप्रकार दाऊदको राज्यको उत्तराधिकारी हुन उहाँले आफूलाई पूर्णतया योग्य साबित गर्नुभयो। यहोवाले येशूलाई एउटा अमर आत्मिक व्यक्‍तिको रूपमा पुनःजीवित पार्नु भएर स्वर्गमा आफ्नै दाहिने हातमा बस्ने सम्मान प्रदान गर्नु भयो। त्यहाँ येशूलाई दाऊदको राज्यको सम्पूर्ण अधिकार प्रदान गरियो। केही समयपछि उहाँले “शत्रुहरूका बीचमा . . . राज्य” गर्ने अख्तियार पनि प्रयोग गर्नु हुने थियो।—भजनसंग्रह ११०:१, २; फिलिप्पी २:८, ९; हिब्रू १०:१३, १४.

 ९. खोल्दा र बन्द गर्दा येशूले दाऊदको साँचो कसरी प्रयोग गर्नुहुन्छ?

^९ तर दाऊदको साँचो चाहिं येशूले स्वर्गमा दाऊदको राज्यको सम्पूर्ण अधिकार पाउनु भएदेखि नै प्रयोग गर्न थाल्नु भयो। परमेश्‍वरको राज्यसम्बन्धी मौका र विशेषाधिकारहरूको ढोका उहाँले खोल्नु भयो। येशूद्वारा यहोवाले अब पृथ्वीमा रहेका अभिषिक्‍त मसीहीहरूलाई “अन्धकारको शक्‍तिदेखि” मुक्‍त गराएर “प्रेमी पुत्रको राज्यभित्र” ल्याउन सुरु गर्नु भयो। (कलस्सी १:१३, १४) अविश्‍वासी साबित हुनेहरूका लागि चाहिं यस्ता विशेषाधिकारहरूको ढोका बन्द गरी दिन पनि त्यो साँचोको प्रयोग गरियो। (२ तिमोथी २:१२, १३) दाऊदको राज्यको यो अनन्तकालीन उत्तराधिकारीलाई स्वयं यहोवाले नै आड दिनुहुन्छ। त्यसैकारण यस उत्तराधिकारीलाई आफ्ना कर्तव्यहरू पूरा गर्नदेखि कसैले पनि रोक्न सक्‍तैन।—मत्ती २८:१८-२० तुलना गर्नुहोस्‌।

१०. येशूले फिलाडेल्फियाको मण्डलीलाई के प्रोत्साहन दिनुहुन्छ?

^१० यस्तो आधिकारिक स्त्रोतबाट आउने येशूका शब्दहरूबाट फिलाडेल्फियाका मसीहीहरूले धेरै नै सान्त्वना पाए होलान्‌। उहाँले यसो भन्दै तिनीहरूको सराहना गर्नुहुन्छ: “मलाई तिम्रा कामहरू थाह छ ( हेर, मैले तिम्रो सामने ढोका खुला राखिदिएको छु, जो कसैले थुन्‍नसक्‍तैन।) तिमीसँग थोरै शक्‍ति छ। औ मेरो वचन पालन गरेका छौ, र मेरो नाउँ इन्कार गरेका छैनौं।” ( प्रकाश ३:८) फिलाडेल्फिया मण्डली सक्रिय रहेको छ र त्यसका लागि अब एउटा ढोका खुलेको छ। अवश्‍यपनि यो सेवकाईसम्बन्धी सेवा गर्ने मौकाको ढोका हो। (१ कोरिन्थी १६:९; २ कोरिन्थी २:१२ तुलना गर्नुहोस्‌।) यसकारण प्रचार गर्ने मौकाको पूर्ण सदुपयोग गर्न येशूले मण्डलीलाई प्रोत्साहन दिनुहुन्छ। तिनीहरूले धैर्य धारण गरेका छन्‌। परमेश्‍वरको आत्माको मदतद्वारा यहोवाको सेवामा अझ “कामहरू” गर्ने यथेष्ट शक्‍ति तिनीहरूले प्रदर्शित गरेका छन्‌। (२ कोरिन्थी १२:१०; जकरिया ४:६) तिनीहरूले येशूका आज्ञाहरू पालन गरेका छन्‌। ख्रीष्टलाई तिनीहरूले नता आफ्नो बोली न कामद्वारा नै इन्कार गरेका छन्‌।

तिनीहरूले “तिम्रा खुट्टाको सामने ढोगी” दिनेछन्‌

११. येशूले मसीहीहरूलाई के आशिष दिने प्रतिज्ञा गर्नुहुन्छ र त्यो प्रतिज्ञा कसरी पूरा भयो?

^११ अतः यसको राम्रो परिणामबारे येशूले यो प्रतिज्ञा गर्नुहुन्छ: “हेर, ती यहूदी हौं भन्‍ने, तर तिनीहरू त्यसो नभई झूटा बोल्नेहरूलाई म शैतानको सभा दिनेछु। हेर, म तिनीहरूलाई तिमीकहाँ आएर तिम्रा खुट्टाका सामने ढोगी दिने, र मैले तिमीलाई प्रेम गर्दछु भन्‍ने थाह पाउने तुल्याउनेछु।” ( प्रकाश ३:९) स्मर्नामा जस्तैझैं सम्भवतः यस मण्डलीले पनि स्थानीय यहूदीहरूबाट बाधाविघ्न अनुभव गरेको थियो होला। ती यहूदीहरूलाई येशूले “शैतानको सभाघर” भनेर सम्बोधन गर्नुहुन्छ। तथापि येशूबारे मसीहीहरूले प्रचार गरेको कुरा सत्य हो भनेर कम से कम केही यहूदीहरूले चाहिं स्वीकार्नै लागेका छन्‌। तिनीहरूले सायद १ कोरिन्थी १४:२४, २५ मा पावलले वर्णन गरेकै अर्थमा ‘ढोगी दिनेछन्‌’, अर्थात्‌ तिनीहरूले पश्‍चाताप गर्नेछन्‌। येशूले आफ्ना अनुयायीहरूका लागि आफ्नो प्राण समेत अर्पण गरेर प्रदर्शित गर्नु भएको ठूलो प्रेमको मूल्याङ्‌कन गर्दै तिनीहरू मसीही बन्‍नेछन्‌।—यूहन्‍ना १५:१२, १३.

१२. फिलाडेल्फियास्थित यहूदी सभाघरका केही सदस्यहरूले स्थानीय मसीही समाज समक्ष “ढोगिदिने छन्‌” भन्‍ने कुरा सुनेर त्यो सभाघरका यहूदीहरू किन तीन छक परे होलान्‌?

^१२ फिलाडेल्फियाका यहूदी सभाका केही सदस्यहरूले स्थानीय मसीही समाजको सामने “ढोग्नेछन्‌” भन्‍ने कुरा थाह पाएर त्यहाँको यहूदी सभाका सदस्यहरू तीन छक परे होलान्‌। किनभने फिलाडेल्फियाको मण्डलीमा थुप्रै गैरयहूदीहरू छन्‌। यसकारण यिनीहरूले पो यहूदी सभाका सदस्यहरूलाई ढोग्नु पर्ने हो भनेर ती यहूदीहरूले प्रतीक्षा गरेको हुनुपर्छ। तर किन? किनभने यशैयाले यसो भनेर भविष्यवाणी गरेका थिए: “[गैरयहूदी] राजाहरू तेरा [इस्राएलका मानिसहरू] धर्म-बाबु र रानीहरू तेरा धर्म-आमा हुनेछन्‌। तिनीहरू भुइँमा पस्त्रिएर तँलाई दण्डवत गर्नेछन्‌।” (यशैया ४९:२३; ४५:१४; ६०:१४) यसबाहेक जकरियाले पनि ईश्‍वरीय प्रेरणाद्वारा यसप्रकार लेखेका थिए: “ती दिनहरूमा सबै जातिका विभिन्‍न भाषा बोल्नेहरूमध्ये दश जना मानिसले एउटा यहूदीको लुगा समातेर यसो भन्‍नेछन्‌, ‘हामी तपाईंसितै जानेछौं, किनभने हामीले सुनेका छौं कि परमेश्‍वर तपाईंसित हुनुहुन्छ।’ ” (जकरिया ८:२३) हो, यहूदीहरूले गैरयहूदीहरूलाई ढोग्ने होइन तर गैरयहूदीहरूले यहूदीहरूको सामने ढोग्नु पर्ने थियो!

१३. प्राचीन इस्राएलबारे गरिएका भविष्यवाणीहरूको पूर्ति कुन चाहिं यहूदीहरूले अनुभव गर्ने थिए?

^१३ ती अगमवाणीहरूमा परमेश्‍वरले रोज्नु भएको राष्ट्रलाई सम्बोधन गरिएको थियो। ती अगमवाणीहरू भनिएको बेलामा शारीरिक इस्राएली जाति परमेश्‍वरले रोज्नु भएको राष्ट्र थियो। तर यहूदी राष्ट्रले मसीहलाई इन्कार गरेपछि चाहिं यहोवाले पनि तिनीहरूलाई तिरस्कार गर्नु भयो। (मत्ती १५:३-९; २१:४२, ४३; लूका १२:३२; यूहन्‍ना १:१०, ११) तिनीहरूको ठाउँमा परमेश्‍वरले पेन्तीकोसको दिन सा.यु. ३३ मा आफ्नो साँचो इस्राएल अर्थात्‌ मसीही मण्डलीलाई रोज्नु भयो। यसका सदस्यहरू आत्मिक यहूदीहरू हुन्‌। हृदय खतना गरिएकाहरू तिनीहरू नै हुन्‌। (प्रेरित २:१-४, ४१, ४२; रोमी २:२८, २९; गलाती ६:१६) अब भने येशूलाई मसीह स्वीकार्दै उहाँमाथि विश्‍वास राखेमा मात्र शारीरिक यहूदीहरू यहोवाको सामने पुनःग्रहणयोग्य हुने थिए। (मत्ती २३:३७-३९) र सोही काम फिलाडेल्फियाका केही व्यक्‍तिहरूले गर्नै लागेका थिए।a

१४. आधुनिक समयहरूमा यशैया ४९:२३ र जकरिया ८:२३ को भविष्यवाणी विशेषतः कसरी पूरा भएको छ?

^१४ आधुनिक समयहरूमा यशैया ४९:२३ र जकरिया ८:२३ जस्ता भविष्यवाणीहरू सार्थक रीतिले पूरा भएका छन्‌। यूहन्‍नावर्गले गरेको प्रचारद्वारा राज्य सेवकाईको खुला ढोकाभित्र ठूलो सङ्‌खयामा मानिसहरूले प्रवेश पाएका छन्‌।b यीमध्येका धेरैजसो त मसीहीजगतबाट निक्लेर आएका हुन्‌ जसका धर्महरूले आत्मिक इस्राएल हुने झूटो दाबा गर्छन्‌। (रोमी ९:६ तुलना गर्नुहोस्‌।) त्यस ढोकाबाट प्रवेश गर्ने मानिसहरूको ठूलो भीडले येशूको बलिदानको रगतमा विश्‍वास गर्दै आ-आफ्नो वस्त्र धोएर सेतो पार्छन्‌। (प्रकाश ७:९, १०, १४) यिनीहरूले ख्रीष्टको राजकीय शासनको अधीनमा बसेर पृथ्वीमा आशिष पाउने आशा राखेका छन्‌। यिनीहरूले येशूका अभिषिक्‍त भाइहरूलाई आत्मिक तवरमा ‘ढोगी दिन्छन्‌’ किनभने ‘परमेश्‍वर उनीहरूसित नै हुनुहुन्छ’ भनेर यिनले सुनेका छन्‌। यिनीहरूले ती अभिषिक्‍त जनहरूको सेवा गर्छन्‌ र ती अभिषिक्‍त जनहरूसितै एउटा विश्‍वव्यापी भ्रातृत्वमा एकताबद्ध हुन्छन्‌।—मत्ती २५:३४-४०; १ पत्रुस ५:९.

‘परीक्षाको समय’

१५. (क) येशूले फिलाडेल्फियाका मसीहीहरूलाई के प्रतिज्ञा गर्नु भयो र तिनीहरूलाई के गर्ने प्रोत्साहन दिइयो? (ख) ती मसीहीहरूले कुन चाहिं “मुकुट” पाउने आशा राखेका थिए?

^१५ येशू अब यसो भन्‍नुहुन्छ: “किनभने तिमीले मेरा धैर्यको वचन पालन गरेका हुनाले पनि तिमीलाई परीक्षाको समयबाट जोगाउनेछु। त्यो समय, जो यस पृथ्वीमाथि बस्नेलाई परीक्षा गर्नालाई सारा संसारमा आउनेभएको छ। म चाँडै आउँछु। तिमीसँग भएकोलाई राखिछोड, र तिम्रो मुकुट कसैले लिन नपाओस्‌।” ( प्रकाश ३:१०, ११) यूहन्‍नाका समकालीन मसीहीहरू प्रभुको दिनसम्मै (जसको सुरु १९१४ मा हुनेथियो) नबाँचे तापनि येशूको आगमनमाथि विश्‍वास राखेको हुँदा तिनीहरूले निरन्तर प्रचार गर्ने शक्‍ति पाइनै रहने थिए। (प्रकाश १:१०; २ तिमोथी ४:२) स्वर्गमा तिनीहरूले “मुकुट” अथवा अनन्त जीवनको पुरस्कार पाउने थिए। (याकूब १:१२; प्रकाश ११:१८) मृत्युसम्मै विश्‍वासी भएको खण्डमा त्यो पुरस्कार तिनीहरूबाट कसैले पनि खोस्न सक्‍तैन थिए।—प्रकाश २:१०.

१६, १७. (क) “सारा संसारमा आउने परीक्षा” को समय के हो? (ख) “परीक्षा” को घडीको सुरुमा अभिषिक्‍त जनहरू कुन अवस्थामा थिए?

^१६ तर “परीक्षाको समय” भनेको के हो? एसियाका ती मसीहीहरूले निस्सन्देह रोमी साम्राज्यबाट फेरि एक पटक भीषण सतावटको सामना गर्नु परेको थियो।c तथापि, खास ‘परीक्षाको समय’ त अन्ततः प्रभुको दिनमा भएको छानबिन र न्यायको घडीमा आयो। खासगरी १९१८ देखि उप्रान्त। को परमेश्‍वरको स्थापित राज्यको पक्षमा छ र को शैतानको संसारको पक्षमा, सो थाह लाउनु नै उक्‍त जाँचको उद्देश्‍य थियो। त्यो जाँच तुलनात्मक रीतिले थोरै समय अर्थात्‌ “एक घण्टा” का लागि मात्र हुने थियो। तर त्यो हाल समाप्त भएको छैन र समाप्त नहोउन्जेल हामी “परीक्षाको समय” मा छौं भनेर कहिल्यै बिर्सनु हुँदैन।—लूका २१:३४-३६.

^१७ फिलाडेल्फियाको त्यो दह्रो मण्डलीले जस्तै यूहन्‍नावर्गका अभिषिक्‍त मसीहीहरूले पनि १९१८ मा आधुनिक “शैतानको सभा” बाट विरोधको सामना गरे। आत्मिक यहूदी हुने दाबा गर्ने मसीहीजगतका धर्मगुरुहरूले साँचो मसीहीहरूलाई दबाउन बडो चलाकीसाथ शासकहरूलाई उक्साए। तरैपनि ती साँचो मसीहीहरूले ‘येशूको धैर्यको वचन पालन’ गर्ने ठूलो प्रयास गरे; यसकारण आत्मिक सहायता अर्थात्‌ “थोरै” तर ठोस “शक्‍ति” साथ तिनीहरू बाँचे र तिनीहरूको सामने खुलेको ढोकामा प्रवेश गर्न तिनीहरू उत्साहित भए। तर कसरी?

“एउटा खुला ढोका”

१८. येशूले १९१९ मा के नियुक्‍ति गर्नु भयो र नियुक्‍त हुनेहरू हिजकियाहको विश्‍वासी सेवक एल्याकीम जस्तै कसरी हुन गए?

^१८ येशूले १९१९ मा आफ्नो प्रतिज्ञा पूरा गर्नु भयो र साँचो अभिषिक्‍त मसीहीहरूको सानो गठलाई आफ्नो “विश्‍वासी र बुद्धिमान दास” को रूपमा स्वीकार्नु भयो। (मत्ती २४:४५-४७) यिनीहरूले राजा हिजकियाहकोd समयको विश्‍वासी सेवक एल्याकीमको जस्तै विशेषाधिकार पाए। यहोवाले एल्याकीमबारे यसो भन्‍नु भयो: “दाऊदको घरानाको साँचो म त्यसको हातमा दिनेछु, त्यसले खोल्नेछ, र कसैले बन्द गर्नेछैन र त्यसले बन्द गर्नेछ र कसैले खोल्नेछैन।” दाऊदको शाही सन्तान, हिजकियाहका लागि एल्याकीमले ठूल-ठूला जिम्मेवारीहरू उठाएका थिए। त्यस्तैगरी आज पनि “दाऊदको घरानाको साँचो” अभिषिक्‍त यूहन्‍नावर्गको हातमा दिइएको छ, अर्थात्‌ उनलाई नै मसीही राज्यको पार्थिव कामकाज सुम्पिएको छ। यो खास जिम्मेवारी बहन गर्ने शक्‍ति यहोवाले आफ्ना सेवकहरूलाई दिनु भएको छ। उहाँले तिनीहरूको थौरै शक्‍तिलाई विशाल विश्‍वव्यापी साक्षी दिने प्रचण्ड सामर्थ्यमा परिणत गराइ दिनु भएको छ।—यशैया २२:२०, २२; ४०:२९.

१९. येशूले १९१९ मा दिनु भएका जिम्मेवारीहरूलाई यूहन्‍नावर्गले कसरी उपयोग गरे र यसको परिणाम के भयो?

^१९ येशूको उदाहरण अनुकरण गर्दै शेष अभिषिक्‍त जनहरूले १९१९ देखि राज्यको सुसमाचार घोषणा गर्ने एउटा जोडदार अभियान सुरु गरे। (मत्ती ४:१७; रोमी १०:१८) परिणामस्वरूप, शैतानको आधुनिक सभा अर्थात्‌ मसीहीजगतका केही सदस्यहरू शेष अभिषिक्‍त जनहरूकहाँ आए, पश्‍चाताप गरे र यस दासवर्गको अख्तियारलाई मान्यता दिंदै ‘ढोगी दिए।’ तिनीहरू पनि यूहन्‍नावर्गका अलिक पुराना जनहरूसित मिलेर यहोवाको सेवा गर्न अग्रसर भए। येशूका अभिषिक्‍त भाइहरूको पूरा सङ्‌खया नपुगुन्जेलसम्म यो क्रम कायम रह्‍यो। तर त्यसपछि चाहिं “सबैजातिबाट . . . एउटा ठूलो” भीड पनि अभिषिक्‍त दासको सामने “ढोग्न” आएका छन्‌। (प्रकाश ७:३, ४, ९) आज, उक्‍त दास र यो ठूलो भीड यहोवाका साक्षीहरूको एउटै बगाल भएर सेवा गर्छन्‌।

२०. यहोवाका साक्षीहरू आज विशेषगरी विश्‍वासमा बलियो र परमेश्‍वरको सेवामा सक्रिय हुनु किन अत्यावश्‍यक छ?

^२० फिलाडेल्फियाका मसीहीहरू जस्तै साँचो भ्रातृस्नेहको बन्धनमा एकताबद्ध भएका यहोवाका साक्षीहरूले आफ्नो प्रचार कार्यको महत्त्व राम्ररी बुझेका छन्‌। चाँडै नै महासङ्‌कष्टमा शैतानको दुष्ट संसारको खेल खतम हुनेछ। त्यतिखेरसम्म हामी प्रत्येक विश्‍वासमा बलियो र परमेश्‍वरको सेवामा सक्रिय हुनुपर्छ। यसप्रकार यहोवाको जीवनको पुस्तकबाट हाम्रो नाउँ मेटिनेछैन। (प्रकाश ७:१४) येशूले फिलाडेल्फियाको मण्डलीमा पठाउनु भएको सल्लाहलाई हामीले गम्भीरतापूर्वक ध्यान दिनुपर्छ। यसले हामीलाई आफ्नो सेवासम्बन्धी विशेषाधिकारलाई पक्री राख्न र अनन्त जीवनको पुरस्कार हासिल गर्न मदत दिनेछ।

विजेताहरूले पाउने आशिष

२१. आज अभिषिक्‍त मसीहीहरूले ‘येशूको धैर्यको वचन’ कसरी पालन गरेका छन्‌ र तिनीहरू केको प्रतीक्षामा छन्‌?

^२१ यूहन्‍नावर्गले आज ‘येशूको धैर्यको वचन पालन’ गरेका छन्‌। अर्थात्‌ तिनीहरूले उहाँको उदाहरण अनुसरण गर्दै धैर्य धारण गरेका छन्‌। (हिब्रू १२:२, ३; १ पत्रुस २:२१) यसप्रकार तिनीहरू येशूले फिलाडेल्फियाको मण्डलीलाई अब भन्‍नु हुने यी कुराहरूबाट निकै नै प्रोत्साहित भएका छन्‌: “जसले जित्छ, त्यसलाई म मेरा परमेश्‍वरका मन्दिरका खामा तुल्याउनेछु। र त्यो त्यसबाट फेरि बाहिर निस्कनेछैन।” ( प्रकाश ३:१२क)

२२. (क) येशूको परमेश्‍वरको मन्दिर के हो? (ख) विजयी हुने अभिषिक्‍त मसीहीहरू यस मन्दिरका खामाहरू जस्तै कसरी हुनेछन्‌?

^२२ यहोवाको मन्दिरको एउटा खामा हुन पाउनु कति ठूलो विशेषाधिकार हो! प्राचीन यरूशलेमको पार्थिव मन्दिर यहोवाको उपासनाको केन्द्र थियो। त्यस मन्दिरको “अति पवित्रस्थानमा” यहोवाको उपस्थितिलाई बोध गर्ने चमत्कारपूर्ण ज्योति चम्कन्थ्यो। सोही ज्योतिको सामने प्रधान-पूजारीले वर्षको एक पटक बलि चढाइएका जनावरहरूको रगत चढाउने गर्थे। (हिब्रू ९:१-७) तर येशूको बप्तिस्मा हुँदा एउटा अर्कै मन्दिर स्थापित भयो। त्यो थियो यहोवाको उपासना गर्ने महान आत्मिक मन्दिररूपी प्रबन्ध। यो मन्दिरको अति पवित्रस्थान स्वर्गमा छ। त्यहाँ येशू “परमेश्‍वरको सामने” ठीक समयमा हाजिर हुनु भयो। (हिब्रू ९:२४) त्यस मन्दिरको प्रधान-पूजारी स्वयं येशू हुनुहुन्छ र पापहरूलाई पूर्णतः ढाक्ने एक मात्र बलिदान हो सिद्ध मानिस येशूको बगेको रगत। (हिब्रू ७:२६, २७; ९:२५-२८; १०:१-५, १२-१४) पृथ्वीमा रहेका अभिषिक्‍त मसीहीहरू विश्‍वासी रहुन्जेल तिनीहरूले उपरोक्‍त मन्दिरको पार्थिव चोकमा उप-पूजारीहरू भएर सेवा गर्न पाउँछन्‌। (१ पत्रुस २:९) तर विजेता भइसकेपछि चाहिं तिनीहरू पनि त्यो स्वर्गीय अति पवित्रस्थानभित्र प्रवेश गर्छन्‌। उपासना गर्ने त्यो मन्दिररूपी प्रबन्धका बलिया खामाहरूजस्तै तिनीहरू सुदृढ समर्थकहरू बन्छन्‌। (हिब्रू १०:१९; प्रकाश २०:६) तिनीहरूलाई त्यहाँबाट “फेरि बाहिर निस्कने” खतरा हुने छैन।

२३. (क) यसपछि विजयी हुने अभिषिक्‍त मसीहीहरूलाई येशूले के प्रतिज्ञा गर्नुहुन्छ? (ख) यहोवाको नाउँ र नयाँ यरूशलेमको नाउँ विजेताहरूमाथि लेख्दा परिणाम के हुनेछ?

^२३ येशू फेरि यसो भन्‍नुहुन्छ: “म त्यसमाथि मेरा परमेश्‍वरको नाउँ र मेरा परमेश्‍वरबाट स्वर्गदेखि तल आउने नयाँ यरूशलेम र मेरो आफ्नै नयाँ नाउँ लेखिदिनेछु।” ( प्रकाश ३:१२ख) हो, यी विजेताहरूले आफूमाथि यहोवा अर्थात्‌ तिनीहरूको र येशूको परमेश्‍वरको नाउँ लेखेका हुन्छन्‌। यसबाट स्पष्ट हुन्छ, यहोवा र येशू दुई बेग्लाबेग्लै व्यक्‍ति हुनुहुन्छ र उहाँहरू त्रिएक परमेश्‍वर वा त्रिएकको कुनै भाग हुनुहुन्‍न। (यूहन्‍ना १४:२८; २०:१७) यी अभिषिक्‍त जनहरू यहोवाका जनहरू हुन्‌ भनेर सारा सृष्टिले बुझ्नु पर्छ। उनीहरू उहाँकै साक्षीहरू हुन्‌। स्वर्गबाट तल ओर्लने शहर अर्थात्‌ नयाँ यरूशलेमको नाउँ पनि तिनीहरूमाथि लेखिएको हुन्छ। उक्‍त शहर स्वर्गबाट ओर्लनुको अर्थ त्यसले सबै विश्‍वासी मानिसहरूमाथि आफ्नो परोपकारी शासन चलाउनेछ। (प्रकाश २१:९-१४) यसप्रकार यी अभिषिक्‍त विजेताहरू त्यो राज्य अर्थात्‌ स्वर्गीय यरूशलेमका नागरिकहरू हुन्‌ भनेर सबै पार्थिव मसीही भेडाहरूले थाहा पाउनेछन्‌।—भजनसंग्रह ८७:५, ६; मत्ती २५:३३, ३४; फिलिप्पी ३:२०; हिब्रू १२:२२.

२४. येशूको नयाँ नाउँबाट के बोध हुन्छ र विश्‍वासी अभिषिक्‍त मसीहीहरूमाथि त्यो नाउँ कसरी लेखिन्छ?

^२४ अन्ततः अभिषिक्‍त विजेताहरूमा येशूको नाउँ पनि लेखिएको हुनेछ। यसबाट येशूको नयाँ ओहदा र यहोवाले उहाँलाई प्रदान गर्नु भएका विशेषाधिकारहरू बोध हुन्छ। (फिलिप्पी २:९-११; प्रकाश १९:१२) त्यो नाउँ अरू कसैले पनि थाहा नपाउनुको अर्थ ती कुराहरू अरू कसैले अनुभव गर्न सक्‍तैनन्‌ नता ती विशेषाधिकारहरू अरू कसैलाई प्रदान गरिन्छ। तथापि येशूले आफ्नो नाउँ उहाँका विश्‍वासी भाइहरूमाथि लेख्नुहुँदा स्वर्गीय संसारमा उनीहरू र उहाँबीच एउटा घनिष्ठ सम्बन्ध स्थापित हुन्छ र उनीहरूले उहाँका विशेषाधिकारहरूमा भाग समेत लिन पाउँछन्‌। (लूका २२:२९, ३०) नभन्दै यी अभिषिक्‍त जनहरूलाई येशूले आफ्नो सन्देशको अन्तमा यो आग्रह गर्नुहुन्छ: “जसको कान छ, त्यसले सुनोस्‌, आत्माले मण्डलीहरूलाई के भन्‍नुहुन्छ।”—प्रकाश ३:१३.

२५. येशूले फिलाडेल्फियाको मण्डलीलाई दिनु भएको सल्लाहको आधारभूत सिद्धान्तलाई आज प्रत्येक मसीहीले कसरी व्यवहारमा ल्याउन सक्छन्‌?

^२५ फिलाडेल्फियाका विश्‍वासी मसीहीहरू त्यो सन्देशबाट कति प्रोत्साहित भएको हुनुपर्छ! साथै आज प्रभुको दिनमा यूहन्‍नावर्गले पनि त्यसबाट ठूलो शिक्षा लिन सक्छन्‌। तर त्यसमा उल्लिखित सिद्धान्तहरू चाहिं आज प्रत्येक मसीहीका लागि महत्त्वपूर्ण छन्‌, चाहे उनी अभिषिक्‍त होऊन्‌ वा अरू भेडाका। (यूहन्‍ना १०:१६) फिलाडेल्फियाका ती मसीहीहरूले जस्तै हामी प्रत्येकले पनि राज्यसम्बन्धी फल फलाउन छाड्‌नु हुन्‍न। हामी सबैसित केही न केही शक्‍ति त भइ हाल्छ। हामी सबैले नै यहोवाको सेवामा केही न केही अवश्‍य गर्न सक्छौं। आउनुहोस्‌, हामी यस शक्‍तिको प्रयोग गरौं! बढी राजकीय विशेषाधिकारहरूका लागि खोलिने हरेक ढोकामा पस्ने प्रयास गरौं। यसप्रकारको ढोका खोलिदिनुहोस्‌ भनेर हामी यहोवासित प्रार्थना पनि गर्न सक्छौं। (कलस्सी ४:२, ३) हामीले येशूको धैर्यको अनुकरण गऱ्‍यौं र उहाँको नाउँअनुसारको जीवन बितायौं भने परमेश्‍वरको पवित्र आत्माले मण्डलीहरूलाई भन्‍ने कुरा ध्यान लगाएर सुन्‍ने हाम्रो पनि कान छ भनी हामी प्रमाण दिनेछौं।

[फुटनोटहरू]

[पृष्ठ ६३-मा भएको पेटी]

ढोग्ने मदत धेरैलाई दिने

स्वर्गीय राज्यमा अधिकार पाउने १,४४,००० अभिषिक्‍त जनहरूमध्येका शेष जनहरू अर्थात्‌ यूहन्‍नावर्गका ९,००० सदस्यहरूले चाहिं आफ्नो पार्थिव गतिविधि पूरा गर्न अझ बाँकी नै छ। अर्कोतिर ठूलो भीडको संख्या पनि ६६,००,००० भन्दा बढी पुगी सकेको छ। (प्रकाश ७:४, ९) यो ठूलो वृद्धिको कारण के हो? यसमा यहोवाका साक्षीहरूद्वारा सञ्चालित पाठशालाहरूको ठूलो योगदान छ। यी पाठशालाहरू मसीहीजगतले सञ्चालन गर्ने धार्मिक पाठशालाहरूभन्दा धेरै नै भिन्‍न छन्‌। मसीहीजगतका धार्मिक पाठशालाहरूमा बाइबललाई होच्याउने सांसारिक दर्शनहरू सिकाइन्छन्‌ तर यहोवाका साक्षीहरूद्वारा आयोजित पाठशालाहरूले परमेश्‍वरको वचनमा गहिरो विश्‍वास बढाउने मदत दिन्छन्‌। परमेश्‍वरको वचनअनुरुप शुद्ध तथा नैतिक जीवनशैली बिताउन र समर्पित सेवा चढाउन सिकाइन्छ। सन्‌ १९४३ देखि विश्‍वभरि यहोवाका साक्षीहरूको प्रत्येक मण्डलीले आफ्नो राज्य सभा गृहमा ईश्‍वरतान्त्रिक सेवकाई पाठशाला सञ्चालन गर्दै आएको छ। बाइबलसम्बन्धी एउटै पाठ्यक्रम पछ्याउने यस पाठशालामा लाखौं व्यक्‍तिहरू उपस्थित हुन्छन्‌।

यहोवाका साक्षीहरूले १९५९ देखि मण्डलीका प्राचीनहरू र सहायक सेवकहरूलाई प्रशिक्षण दिने राज्य सेवकाई पाठशालाहरू पनि सञ्चालन गर्दै आएका छन्‌। सन्‌ १९७७ देखि त अग्रगामी सेवकाई पाठशालाहरू द्वारा सयौं-हजारौं भाइ-बहिनीहरूलाई प्रशिक्षण दिन सम्भव भएको छ। यिनीहरूले फिलाडेल्फीहरूको जस्तै जोशका साथ यहोवाको पूर्ण समय सेवक भएर प्रचार कार्यमा भाग लिन्छन्‌। त्यसपछि १९८७ मा चाहिं विश्‍वभरि खास काजमा पठाइने पुरुष साक्षीहरूलाई प्रशिक्षण दिने मिनिस्टेरियल ट्रेनिङ्‌ग स्कूल-को आरम्भ गरियो।

यहोवाका साक्षीहरूद्वारा सञ्चालित पाठशालाहरूमध्ये वाचटावर बाइबल स्कूल अफ गिलियद सबैभन्दा प्रमुख भएको छ। न्यु योर्क प्रान्तमा स्थित यो मिसनरी स्कूलले १९४३ देखि प्रत्येक साल विद्यार्थीहरूको दुई-दुई टोलीलाई प्रशिक्षण दिंदै आएको छ। यहोवाका ७,००० भन्दा बढी सेवकहरूलाई विदेशमा गएर प्रचार गर्ने प्रशिक्षण यसै पाठशालामा दिइएको हो। यस पाठशालाबाट प्रशिक्षणप्राप्त विद्यार्थीहरूले सयभन्दा धेरै देशहरूमा काम गरी सकेका छन्‌ र तीमध्येका धेरैजसो देशहरूमा त राज्यसम्बन्धी गतिविधिको सुरु नै यिनै प्रशिक्षण प्राप्त विद्यार्थीहरूले गरे। आज करीब ६० वर्षपछि पनि केही पुराना मिसनरीहरू सेवामा लागी नै रहेका छन्‌। नयाँ नयाँ मिसनरीहरूसित मिलेर तिनीहरूले यहोवाको संगठनको विश्‍वव्यापी वृद्धिमा भाग लिन्छन्‌। यो वृद्धि साँच्चै नै एउटा अद्‌भुत वृद्धि हो!

[पृष्ठ ६४-मा भएको पेटी]

पदासिन राजा येशूले १९१९ मा मसीही सेवाको ढोका खोल्नु भयो। समर्पित मसीहीहरूको बढ्‌दो संख्याले उक्‍त मौकाको फायदा उठाएका छन्‌।

१९१८ १४ ३,८६८ ५९१

१९२८ ३२ २३,९८८ १,८८३

१९३८ ५२ ४७,१४३ ४,११२

१९४८ ९६ २,३०,५३२ ८,९९४

१९५८ १७५ ७,१७,०८८ २३,७७२

१९६८ २०० ११,५५,८२६ ६३,८७१

१९७८ २०५ २०,८६,६९८ १,१५,३८९

१९८८ २१२ ३४,३०,९२६ ४,५५,५६१

१९९८ २३३ ५५,४४,०५९ ६,९८,७८१

२००५ २३५ ६३,९०,०२२ ८,४३,२३४

  * माथिलिखित संख्याहरू मासिक औसतनहरू हुन्‌।

[पृष्ठ ६५-मा भएको पेटी]

यहोवाका साक्षीहरूले यथासक्य सेवा गर्छन्‌। उदाहरणका लागि तिनीहरूले प्रचार र शिक्षा दिने काममा बिताएको समय र तिनीहरूले मानिसहरूका घरहरूमा सञ्चालित गरेका निःशुल्क बाइबल अध्ययनहरूलाई विचार गर्नुहोस्‌।

१९२८ २८,६६,१६४ रेकर्ड छैन

१९३८ १,०५,७२,०८६ रेकर्ड छैन

१९४८ ४,९८,३२,२०५ १,३०,२८१

१९५८ ११,०३,९०,९४४ ५,०८,३२०

१९६८ २०,८६,६६,७६२ ९,७७,५०३

१९७८ ३०,७२,७२,२६२ १२,५७,०८४

१९८८ ७८,५५,२१,६९७ ३२,३७,१६०

१९९८ १,१८,६६,६६,७०८ ४३,०२,८५२

२००५ १,२७,८२,३५,५०४ ६०,६१,५३४

[पृष्ठ ५९-मा भएको चित्र]

प्रथम शताब्दीको रोमी साँचो

अध्याय १३

आगोले खारिएको सुन किन्‍नुहोस्‌

लाओडिसिया

१, २. महिमावान येशूबाट सन्देश पाउने सात वटा मण्डलीमध्यका आखिरी मण्डली कुन ठाउँमा थियो र त्यस शहरका केही विशेषताहरू के हुन्‌?

येशूको पुनरुत्थानपछि उहाँबाट सन्देश पाउने सात वटा मण्डलीहरूमध्ये आखिरी मण्डली लाओडिसिया हो। र यहाँ पठाइएको सन्देश पनि अति नै प्रबुद्ध र उत्साहवर्धक छ!

^२ आज लाओडिसियाको खण्डहर अलासेहिरदेखि ८८ किलोमिटर दक्षिणपूर्व डेनिज्लि नजिक पाउनु हुनेछ। प्रथम शताब्दीमा लाओडिसिया एउटा समृद्धशाली शहर थियो। मूल बाटोमा परेको यो शहर आर्थिक लेनदेन र व्यापारको एउटा खास केन्द्र थियो। त्यसको समृद्धिको एउटा थप कारण आँखामा लाउने प्रसिद्ध गाजलको बिक्री थियो र त्यहीं उत्पादित उच्चस्तरीय कालो ऊनी वस्त्रहरूका लागि पनि लाओडिसिया प्रख्यात थियो। पानीको अभाव शहरको विशेष समस्या भए तापनि टाढामा रहेको मूलको तातो पानी कुलोद्वारा शहरसम्म ल्याउने व्यवस्था मिलाइएको थियो। त्यसैले त्यहाँ लाओडिसियामा आइपुगुञ्जेलसम्म पानी मनतातो भइ सकेको हुन्थ्यो।

 ३. लाओडिसियाको मण्डलीलाई दिने सन्देश येशूले कसरी आरम्भ गर्नु हुन्छ?

^३ लाओडिसिया कलस्सीनिर पर्द थियो। कलस्सीहरूलाई पत्र लेख्दा पावलले लाओडिसियामा पठाएको पत्रबारे चर्चा गरेका छन्‌। (कलस्सी ४:१५, १६) उक्‍त पत्रमा पावलले के लेखेका थिए, सो हामी जान्दैनौं। तर त्यहाँको आध्यात्मिक स्थिति अति नै दुःखदायी छ भनी येशूले अहिले पठाउनु हुने पत्रबाट बुझिन्छ। सदाझैं येशूले पहिले आफ्नो परिचय दिनु हुँदै यसो भन्‍नुहुन्छ: “अनि लाओडिसियामा भएको मण्डलीका दूतलाई लेख। यी कुरा विश्‍वासयोग्य र साँचो साक्षी, परमेश्‍वरको सृष्टिको सुरु, आमिनले भन्‍नुहुन्छ।”—प्रकाश ३:१४.

 ४. येशू किन “आमिन” हुनुहुन्छ?

^४ येशूले आफूलाई “आमिन” भनेर किन सम्बोधन गर्नुहुन्छ? किनभने यस पदले उहाँको सन्देशलाई न्यायिक बल दिन्छ। “आमिन” हिब्रू शब्दको एउटा अक्षरशः अनुवाद हो। प्रार्थनाहरूमा व्यक्‍त विचारलाई पुष्टि दिन प्रार्थनाको अन्तमा प्रयोग गरिने यस शब्दको अर्थ हो “निश्‍चय पनि” र “यस्तै होस्‌।” (१ कोरिन्थी १४:१६) येशू “आमिन” हुनुहुन्छ किनभने उहाँको सिद्ध निष्ठा र बलिदानरूपी मृत्युले नै यहोवाका अनमोल प्रतिज्ञाहरूको पूर्तिलाई निश्‍चित अथवा पक्का तुल्याएको छ। (२ कोरिन्थी १:२०) अतः येशूको मृत्युपश्‍चात्‌ यहोवालाई सम्बोधित सबै प्रार्थनाहरू येशूद्वारा चढाउनु उचित भयो।—यूहन्‍ना १५:१६; १६:२३, २४.

 ५. येशू कुन अर्थमा “विश्‍वासयोग्य र बुद्धिमान साक्षी” हुनुहुन्छ?

^५ येशू “विश्‍वासयोग्य र साँचो साक्षी” पनि हुनुहुन्छ। भविष्यवाणीहरूमा उहाँ अक्सर विश्‍वासिलोपना, सच्चाइ र धार्मिकतासित सम्बन्धित हुनुहुन्छ। यहोवा परमेश्‍वरको सम्पूर्णतया भरपर्दो सेवक पनि उहाँ नै हुनुहुन्छ। (भजन ४५:४; यशैया ११:४, ५; प्रकाश १:५; १९:११) उहाँ यहोवाको सबैभन्दा महान साक्षी हुनुहुन्छ। वास्तवमा उहाँ “परमेश्‍वरको सृष्टिको सुरु” हुनुहुन्छ। अतः उहाँले आरम्भदेखि नै परमेश्‍वरको महिमाको घोषणा गर्दै आउनु भएको छ। (हितोपदेश ८:२२-३०) पृथ्वीमा मानिसको रूपमा हुनु हुँदा पनि उहाँले सत्यको पक्षमा गवाही दिनु भयो। (यूहन्‍ना १८:३६, ३७; १ तिमोथी ६:१३) आफ्नो पुनरुत्थानपछि उहाँले पवित्र आत्मा पठाउने प्रतिज्ञा आफ्ना चेलाहरूसित गर्नु हुँदै यसो भन्‍नुभयो: “तिमीहरू यरूशलेममा, सारा यहूदियामा, सामरियामा र पृथ्वीको अन्तसम्म मेरा गवाही हुनेछौ।” सा.यु. ३३-को पेन्तिकोसदेखि येशूले यी अभिषिक्‍त मसीहीहरूलाई “स्वर्गमनि भएका सारा सृष्टिमा” सुसमाचार प्रचार गर्न निर्देशित गर्नु भयो। (प्रेरित १:६-८; कलस्सी १:२३) साँच्चै नै येशू विश्‍वासयोग्य र साँचो साक्षी हुने योग्यको हुनुहुन्छ। उहाँका शब्दहरू सुनेमा लाओडिसियाका अभिषिक्‍त मसीहीहरू लाभान्वित हुनेछन्‌।

 ६. (क) येशूले लाओडिसियाको मण्डलीको आध्यात्मिक स्थितिको वर्णन कसरी गर्नुहुन्छ? (ख) लाओडिसियाका मसीहीहरूले येशूको कुन राम्रो उदाहरण अनुकरण गरेका छैनन्‌?

^६ येशूले लाओडिसियाका मसीहीहरूलाई के खबर दिनुहुन्छ? स्पष्टतः उनीहरूको प्रशंसामा भन्‍नु पर्ने उहाँसित कुनै कुरा छैन। उहाँले तिनीहरूलाई सफासफी यसो भन्‍नुहुन्छ: “मलाई तिम्रा कामहरू थाह छ। तिमी नता तातो न चीसो, कि चीसो कि तातो भएता हुनेथियो! तर मनतातो भएको हुनालेनै मेरो मुखबाट म तिमीलाई थुकिदिनेछु।” (प्रकाश ३:१५, १६) प्रभु येशू ख्रीष्टबाट यसप्रकारको सन्देश तपाईंले पाउनु भएमा तपाईंको प्रतिक्रिया कस्तो हुनेथियो? के तपाईं जागरुक भएर आत्मजाँच गर्नु हुने थिएन र? अवश्‍य गर्नु हुने थियो र ती लाओडिसियालीहरू पनि जागरुक हुनु परेको छ। तिनीहरू आध्यात्मिक तवरमा सुस्त भएका छन्‌। तिनीहरूले थुप्रै कुरालाई हल्का ठानिरहेका छन्‌। (२ कोरिन्थी ६:१-सित तुलना गर्नुहोस्‌।) मसीही हुनाकारण तिनीहरूले येशूको अनुकरण गर्नुपर्छ। उहाँले यहोवाको सेवामा सधैं नै प्रचण्ड जोश प्रदर्शित गर्नुभयो। (यूहन्‍ना २:१७) उहाँ नम्र जनहरूसित सधैं नै विनयी र आत्मसंयमी हुनुहुन्थ्यो। भतभत पोल्ने दिउँसोको घाममा एक कचौरा चिसो पानी जतिकै उहाँ आरामदायी हुनुहुन्थ्यो। (मत्ती ११:२८, २९) तर लाओडिसियाका मसीहीहरूचाहिं न तातो छन्‌ न चिसो। तिनीहरूको शहरमा बगेर आउने पानी जस्तै तिनीहरू मनतातो भएका छन्‌। तिनीहरू येशूद्वारा पूर्णतया तिरस्कृत हुने अथवा ‘मुखबाट ओकलेर निकाल्ने’ योग्यका छन्‌! तर हामी भने येशूले जस्तै सधैं नै अरूहरूलाई आध्यात्मिक आराम र स्फूर्ति दिन जोशका साथ प्रयास गर्न नछाडौं।—मत्ती ९:३५-३८.

“ ‘म धनी छु’ तिमीले भनेको हुनाले”

 ७. (क) येशूले लाओडिसियाका मसीहीहरूको समस्याको मूल कारण कसरी औंलाउनु हुन्छ? (ख) येशूले लाओडिसियाका मसीहीहरू “अन्धो र नाङ्‌गो” छन्‌ किन भन्‍नुहुन्छ?

^७ लाओडिसियालीहरूको समस्याको मूल कारण के हो? येशूले अब भन्‍नु हुने कुराहरूबाट त्यो कारण निकै राम्ररी बुझ्न सकिन्छ: “ ‘म धनी छु, र मसँग धन-सम्पत्ति छन्‌, र मलाई केही कुराको खाँचो छैन’ भनी तिमीले भनेको हुनाले, र तिमी दुःखी, अभागी, गरीब, अन्धा र नाङ्‌गो छौ भन्‍ने तिमीले थाह [ पाएका छैनौं]।” (प्रकाश ३:१७; लूका १२:१६-२१-सित तुलना गर्नुहोस्‌।) हो, तिनीहरू समृद्धशाली शहरमा बसेका छन्‌ र आफूसित धन-सम्पत्ति छ भन्दैमा ढुक्क मान्छन्‌। सम्भवतः तिनीहरूको जीवनशैलीमा त्यहाँको रङ्‌गशाला, नाचघर र खेलकुद केन्द्रहरूको प्रभाव परेको छ। तिनीहरू “परमेश्‍वरभन्दा सुख-विलास निको मान्‍ने” गर्छन्‌।a (२ तिमोथी ३:४) तर भौतिक कुराहरूले सम्पन्‍न ती लाओडिसियालीहरू आध्यात्मिक तवरमा गरिब छन्‌। तिनीहरूले ‘स्वर्गमा धन थुपारेको’ छैन भने पनि हुन्छ। (मत्ती ६:१९-२१) तिनीहरूले आफ्नो आँखालाई सरल राखेका छैनन्‌। तिनीहरूले परमेश्‍वरको राज्यलाई जीवनमा प्रथम स्थान दिएका छैनन्‌। तिनीहरू साँच्चै नै अन्धकारमा छन्‌। तिनीहरू अन्धो छन्‌। तिनीहरूमा आध्यात्मिक दृष्टि पटक्कै छैन। (मत्ती ६:२२, २३, ३३) भौतिक धनले किनेको आफ्नो उच्चस्तरीय वस्त्रको बावजूद तिनीहरू येशूको नजरमा नाङ्‌गो छन्‌। मसीही भनेर चिनाउने आध्यात्मिक वस्त्र तिनीहरूसित छँदै छैन।—प्रकाश १६:१५-सित तुलना गर्नुहोस्‌।

 ८. (क) लाओडिसियाको जस्तै परिस्थिति आज पनि छ भन्‍नु किन मिल्छ? (ख) यो लोभी संसारमा केही मसीहीहरूले आफूलाई कसरी धोका दिएका छन्‌?

^८ कस्तो डरलाग्दो स्थिति! तर यस्तै स्थिति के आज पनि देखिंदैन र? यसको मूल कारण के हो? भौतिक सम्पत्ति र मानवीय साधनहरूमा आधारित आत्मविश्‍वासी प्रवृत्ति। मसीहीजगतका गिर्जा धाउने सदस्यहरूले तथा यहोवाका केही साक्षीहरूले पनि कहिलेकाहीं सभाहरू धाउँदैमा परमेश्‍वर प्रसन्‍न हुनुहुनेछ भनी सोच्दै आफूलाई धोका दिएका छन्‌। तिनीहरू नामका लागि मात्रै “वचन पालन” गरेर सन्तोष मान्‍न चाहन्छन्‌। (याकूब १:२२) यूहन्‍नावर्गबाट बारम्बार चेताउनी पाउँदा पाउँदै पनि तिनीहरूले थरीथरीका वस्त्र, मोटरकार, घर र मनोरञ्जन तथा सुख-विलासमा आधारित जीवनशैलीतिर मन लगाउँछन्‌। (१ तिमोथी ६:९, १०; १ यूहन्‍ना २:१५-१७) यी सबै कुराहरूले गर्दा आध्यात्मिक समझशक्‍ति सुस्त भएर जान सक्छ। (हिब्रू ५:११, १२) अतः शिथिल र मनतातो हुनुको सट्टा “आत्माको आगोलाई” तिनीहरूले पुनः तेज पार्नु परेको छ। “वचन प्रचार गर्न” तिनीहरूले स्फूर्ति र उत्सुकता देखाउनु पर्छ।—१ थिस्सलोनिकी ५:१९ [ NW]; २ तिमोथी ४:२, ५.

 ९. (क) येशूका कुन शब्दहरूले मनतातो मसीहीहरूलाई होशमा ल्याउनु पर्छ र किन? (ख) बराल्ने “भेडाहरूलाई” मण्डलीले कसरी मदत दिन सक्छ?

^९ मनतातो मसीहीहरू येशूको नजरमा कस्ता हुन्छन्‌? उहाँले सफासफी “तिमी दुःखी, अभागी, गरिब, अन्धा र नाङ्‌गो छौ” भन्‍नु हुँदा तिनीहरू होशमा आउनु पर्ने हो। तिनीहरूको अन्तःकरण यति लाटो भइसकेको छ कि आफ्नो डरलाग्दो स्थितिको तिनीहरूलाई चेतना समेत छैन। (हितोपदेश १६:२; २१:२-तुलना गर्नुहोस्‌।) मण्डलीको यो गम्भीर अवस्थालाई हल्का ठान्‍नु मिल्दैन। अनुकरणीय जोश र प्रेमपूर्ण देखरेखद्वारा प्राचीनहरू र उनीहरूबाट नियुक्‍त अन्य सदस्यहरूले यी बरालिने “भेडाहरूलाई” होशमा ल्याउन सक्छन्‌। यी भेडाहरूले पूर्ण हृदयसाथ गरिने सेवाको आनन्द पुनः अनुभव गर्न सक्छन्‌।—लूका १५:३-७.

‘धनी बन्‍ने’ सल्लाह

१०. लाओडिसियाका मसीहीहरूलाई येशूले उहाँबाट किन्‍न लगाउनु हुने “सुन” के हो?

^१० के लाओडिसियाको दुःखद स्थितिको कुनै निवारण छ? छ। तर त्यहाँका मसीहीहरूले येशूको यस सल्लाह मान्‍नुपर्छ: “तिमी धनी हुनालाई आगोमा शुद्ध पारेको सुन . . . मबाट किन्‍नालाई म सल्लाह दिन्छु।” (प्रकाश ३:१८क) सबै अशुद्धता हटाइएको र आगोमा प्रशोधित साँचो मसीही “सुन”-ले तिनीहरूलाई “परमेश्‍वरतर्फ धनी” तुल्याउनेछ। (लूका १२:२१) तर यसप्रकारको सुन तिनीहरूले कहाँबाट किन्‍न सक्छन्‌? पक्कै पनि स्थानीय व्यापारीहरूबाट त होइन। तिनीहरूले यो “सुन” येशूबाट किन्‍नु पर्छ! तर यसप्रकारको सुन वास्तवमा के हो, सो व्याख्या गर्दै प्रेरित पावलले “यस वर्तमान संसारका धनीहरूलाई . . . तिनीहरूले असल गरून्‌, तिनीहरू असल काममा उदारचित्त भएर धनवान होऊन्‌, बाँडचुड गर्नमा तत्पर होऊन्‌, पछि आउने समयको ख्याल गरेर तिनीहरू आफैको निम्ति असल जग” बनाऊन्‌ भन्‍ने कडा आज्ञा तिमोथीद्वारा दिए। उपरोक्‍त कुराहरूमा परिश्रम गरेरमात्रै ती धनी मानिसहरूले “साँच्चैको जीवन [लाई] . . . पक्री राख्न” सक्नेछन्‌। (१ तिमोथी ६:१७-१९) ती धनसम्पन्‍न लाओडिसियालीहरूले पावलको उक्‍त सल्लाहलाई अनुसरण गर्नु परेको थियो। तत्पश्‍चात्‌ तिनीहरू आध्यात्मिक तवरमा धनाढ्य हुन सक्थे।—हितोपदेश ३:१३-१८ पनि हेर्नुहोस्‌।

११. “आगोमा शुद्ध पारेको सुन” किन्‍नेहरूका केही आधुनिक उदाहरणहरू दिनु होस्‌।

^११ “आगोमा शुद्ध पारेको सुन” किन्‍ने व्यक्‍तिहरूको आधुनिक उदाहरणहरू पनि छन्‌ कि? छन्‌! मसीहीजगतले सिकाउने त्रिएक, आत्माको अमरत्व, नरकको सन्ताप, शिशु बप्तिस्मा र मूर्तिपूजा (क्रूस र मरियमको मूर्तिहरू लगायत) जस्ता थुप्रै बेबिलोनी शिक्षाहरू झुट्टा हुन्‌ भनेर बाइबलका विद्यार्थीहरूको एउटा सानो समूहले प्रभुको दिन नजिक आइपुग्दा बिस्तारै बुझ्न थाले। बाइबलको सच्चाइलाई हार्दिक समर्थन दिंदै यी मसीहीहरूले मानवजातिको एक मात्र आशा परमेश्‍वरको राज्य हो र येशूले चढाउनु भएको छुटकाराको बलिदान नै मुक्‍तिको आधार हो भनी घोषणा गरे। यसबाहेक, पृथ्वीमा स्तब्ध पार्ने घटनाहरूका साथ अन्यजातिहरूको समय समाप्त हुने साल १९१४ हो र उक्‍त सालबारे बाइबलको भविष्यवाणीमा अग्रिमसङ्‌केत गरिएको थियो भनी तिनीहरूले १९१४-भन्दा करीब ४० वर्षअघि नै बताएका थिए।—प्रकाश १:१०.

१२. बिउँझिरहेका मसीहीहरूको अगुवाइ लिने एक जना व्यक्‍ति को थिए र स्वर्गमा धन थुपार्ने सम्बन्धमा उनले कसरी एउटा खास उदाहरण कायम गरे?

^१२ बिउँझिरहेका यी मसीहीहरूको अगुवाइ त्यतिखेर चार्लस टेज रसलले लिए। सन्‌ १८७०-को दशकको सुरु-सुरुमा उनले संयुक्‍त राज्य अमेरिकाको पेन्सिल्वेन्या, एलेघनीमा (जो हाल पिट्‌स्बर्गको भाग हो) बाइबल अध्ययन गर्ने समूह स्थापित गरे। सच्चाइको आफ्नो खोज सुरु गर्ने बेलामा रसल उनको पितासित मिलेर व्यापार गर्थे र चाँडै नै लखपति हुने उनको सुर थियो। तापनि विभिन्‍न ठाउँहरूमा स्थित आफ्नो व्यापारका शाखाहरू उनले बिक्री गरी दिए र पृथ्वीभरि परमेश्‍वरको राज्य घोषणा गर्ने काममा आर्थिक मदत पुऱ्‍याउन आफ्नो भएभरको रकम प्रयोग गरे। आज वाचटावर बाइबल एन्ड ट्रेक्ट सोसाइटी अफ पेन्सिल्वेन्या नाउँले परिचित निगमको प्रथम सभापति १८८४-मा रसल भए। उनको मृत्यु सन्‌ १९१६-मा पाम्पा, टेक्सास नजिक एउटा रेल मै भयो। उनी पश्‍चिम संयुक्‍त राज्य अमेरिकाको आफ्नो अन्तिम प्रचार अभियानपश्‍चात्‌ थाकेर न्युयोर्क तर्फ जाँदै थिए। स्वर्गमा धन थुपार्ने सम्बन्धमा उनले अद्वितीय उदाहरण कायम गरे। आज पनि आत्मबलिदानको भाव दर्साउने हजारौं अग्रगामीहरूले सोही उदारहणको अनुकरण गरिरहेका छन्‌।—हिब्रू १३:७; लूका १२:३३, ३४; १ कोरिन्थी ९:१६; ११:१-सित तुलना गर्नुहोस्‌.

आँखामा आत्मिक गाजल लाउन

१३. (क) लाओडिसियालीहरूको आध्यात्मिक स्थितिमा आत्मिक गाजलले कसरी उन्‍नति ल्याउन सक्छ? (ख) कुन प्रकारको वस्त्र लगाउने प्रोत्साहन येशूले दिनुहुन्छ र किन?

^१३ येशूले ती लाओडिसियालीहरूलाई यो कडा हप्की पनि दिनु हुन्छ: “र तिम्रो त्यही नग्नताको शर्म नदेखिओस्‌ भनेर तिमीले लाउनालाई सेता लुगा र तिमीले देख्नालाई तिम्रा आँखामा लाउन भनी गाजल मबाट किन्‍नलाई म सल्लाह दिन्छु।” (प्रकाश ३:१८ख) आफ्नो आध्यात्मिक अन्धोपनलाई निको पार्न तिनीहरूले उपचारात्मक गाजल किन्‍नु परेको थियो। तर त्यहाँका स्थानीय व्यापारीहरूबाट चाहिं होइन। त्यसप्रकारको गाजल येशूले मात्र दिन सक्नुहुन्थ्यो। त्यो गाजलले तिनीहरूलाई आध्यात्मिक समझ प्राप्त गर्ने मदत दिने थियो। त्यसबाट तिनीहरूले “धर्मीको चाल” चल्ने सहायता पाउने थिए। आफ्ना उज्याला आँखाहरूलाई तिनीहरूले परमेश्‍वरको इच्छा गर्नमा केन्द्रित गर्न सक्थे। (हितोपदेश ४:१८, २५-२७) यसप्रकार लाओडिसियामा उत्पादित महङ्‌गो कालो ऊनी वस्त्रहरू पहिरनुको सट्टा येशू ख्रीष्टका अनुयायी हुने आफ्नो सुअवसर जनाउने “सेता लुगा” तिनीहरूले पहिरन सक्थे।—१ तिमोथी २:९, १०; १ पत्रुस ३:३-५-सित तुलना गर्नुहोस्‌.

१४. (क) सन्‌ १८७९-देखि कुन प्रकारको आत्मिक गाजल उपलब्ध भएको छ? (ख) यहोवाका साक्षीहरूको आर्थिक सहायताको प्रमुख स्रोत को हुनु हुन्छ? (ग) स्वेच्छाकृत चन्दाहरूको प्रयोग गर्नमा यहोवाका साक्षीहरू अरूहरूभन्दा कसरी भिन्‍न छन्‌?

^१४ उक्‍त आध्यात्मिक गाजल आधुनिक समयहरूमा पनि उपलब्ध छ र? निश्‍चय छ! मायाले पास्टर कहलाइने रसलले सच्चाइको प्रतिरक्षा गर्न आज विश्‍वभरि द वाचटावर अनाउनसिङ्‌ग जेहोभास किङ्‌गडम नामक पत्रिका १८७९-देखि प्रकाशित गर्न थाले। त्यसको दोस्रो अङ्‌कमै उनले यो घोषणा गरे: “[यस पत्रिकाको] समर्थक स्वयं यहोवा हुनुहुन्छ भनी हामी विश्‍वास गर्छौं। अतः सहयोगका लागि मानिसहरूबाट यस पत्रिकाले कहिले पनि भीक माग्ने वा बिन्ती गर्ने छैन। ‘पर्वतहरूको जम्मै सुन र चाँदी मेरै हो’ भन्‍नु हुनेले आवश्‍यक आर्थिक सहयोग दिन छाड्‌नु भएपछि हामीले पनि यो प्रकाशन बन्द गर्ने समय आएछ भनी बुझ्नेछौं।” टेलिभिजनद्वारा प्रचार गर्ने केही प्रचारकहरूले अत्यधिक धन थुपारेर अक्सर लाजमर्दो (र कहिलेकाहीं त अनैतिकतापूर्ण) सुखविलास भोगेका छन्‌। (प्रकाश १८:३) तर यसको ठीक विपरीत बाइबलका विद्यार्थीहरू अर्थात्‌ वर्तमान यहोवाका साक्षीहरूले चाहिं यहोवाको आउने राज्यबारे विश्‍वभरि प्रचारकार्य बढाउन वा आयोजित गर्न प्राप्त स्वेच्छाकृत चन्दाहरूको प्रयोग गरेका छन्‌। आज पनि यूहन्‍नावर्गले नै द वाचटावर र अवेक! पत्रिकाहरूको प्रकाशनलाई सञ्चालन गर्छन्‌। सन्‌ २००६ मा उक्‍त प्रकाशनहरूको वितरण संख्या ५ करोड ९० लाखभन्दा बढी थियो। आज द वाचटावर १५० जति भाषाहरूमा उपलब्ध छ। उक्‍त पत्रिका ६० लाखभन्दा बढी सदस्यहरू हुने मण्डलीको आधिकारिक पत्रिका हो। ती ६० लाखभन्दा बढी मसीहीहरूले यस्तो आध्यात्मिक गाजलको प्रयोगद्वारा झूटो धर्मलाई चिन्‍ने र सबै राष्ट्रहरूमा सुसमाचार प्रचार गर्ने महत्त्व बुझ्न सकेका छन्‌।—मर्कूस १३:१०.

सुधार र अनुशासनबाट लाभान्वित हुन

१५. लाओडिसियाका मसीहीहरूलाई येशूले किन कडा सल्लाह दिनु हुन्छ र त्यसप्रति मण्डलीको प्रतिक्रिया कस्तो हुनुपर्छ?

^१५ अब हामी फेरि लाओडिसियालीहरूलाई विचार गरौं। येशूको कडा हप्कीप्रति तिनीहरूले कस्तो प्रतिक्रिया देखाउनेछन्‌? येशूले तिनीहरूलाई आफ्नो अनुयायीहरूको रूपमा अब चाहनु हुँदैन भनी ठान्दै तिनीहरू निरुत्साहित हुनु उचित हो कि? होइन, पटक्कै होइन। किनकि सन्देशमा यो कुरा पनि समाविष्ट छ: “जतिलाई म माया गर्छु, म हप्काउँछु र चेताउँछु। यसकारण जोशिलो होऊ र पश्‍चाताप गर।” (प्रकाश ३:१९) यहोवाबाट पाइने अनुशासनझैं येशूले दिनु हुने अनुशासन पनि उहाँको प्रेमको अभिव्यक्‍ति हो। (हिब्रू १२:४-७) लाओडिसियाको मण्डलीले उहाँको यो मायालु चासोबाट लाभ उठाउँदै उहाँको सल्लाहलाई व्यवहारमा ल्याउनु पर्छ। तिनीहरूले पश्‍चाताप गर्नुपर्छ। आफ्नो मनतातो मनस्थिति पापतुल्य हो भनी तिनीहरूले बुझ्नु पर्छ। (हिब्रू ३:१२, १३; याकूब ४:१७) तिनीहरूका प्राचीनहरूले आफ्नो भौतिकवादी तौरतरिका छाडेर ईश्‍वर प्रदत्त आफ्नो वरदानलाई “आगो”-लाई झैं पुनः प्रज्वलित पारून्‌। आध्यात्मिक गाजलको उपचारात्मक असर मण्डलीको सबैका लागि धाराको एक घुट्‌को चिसो पानी जति कै स्फूर्ति र आरामदायी होस्‌।—२ तिमोथी १:६; हितोपदेश ३:५-८; लूका २१:३४.

१६. (क) येशूको प्रेम र माया आज कसरी प्रदर्शित हुन्छ? (ख) कडा सल्लाह पाउँदा हाम्रो प्रतिक्रिया कस्तो हुनुपर्छ?

^१६ आज हाम्रोबारेमा के भन्‍न सकिन्छ? येशूले आज पनि ‘संसारमा भएका आफ्ना जतिलाई प्रेम गर्नुहुन्छ।’ सो प्रेम उहाँले “जगतको अन्तसम्म” गर्नुहुनेछ। (यूहन्‍ना १३:१; मत्ती २८:२०) उहाँको प्रेम र माया आधुनिक यूहन्‍नावर्ग र मण्डलीका ताराहरू अर्थात्‌ प्राचीनहरूद्वारा प्रदर्शित गरिन्छ। (प्रकाश १:२०) यी अत्यन्त कठिन समयहरूमा प्राचीनहरूले जवान र बूढा, सबैलाई ईश्‍वरतान्त्रिक गोठभित्रै बस्ने सहायता दिनमा गहिरो चासो लिन्छन्‌। हामीलाई संसारको स्वाधीनता, भौतिक लोभ र अनैतिक फोहरको प्रतिरोध गर्ने मदत दिन्छन्‌। यदाकदा हामीले कडा हप्की वा अनुशासन पायौं भने “शिक्षा र सुधारले जीवनको मार्ग देखाउँछ” भन्‍ने कुरा सधैं सम्झिराख्नु पर्छ। (हितोपदेश ६:२३) हामी सबै नै असिद्ध छौं। अतः हामी आफूमा आवश्‍यक छाँटकाँट ल्याउन र तुरुन्तै पश्‍चात्ताप गर्न राजी हुनुपर्छ। यसप्रकार हामी परमेश्‍वरको प्रेममा सधैं रहन सक्नेछौं।—२ कोरिन्थी १३:११.

१७. भौतिक धन हाम्रो आध्यात्मिकताका लागि कसरी हानिकारक हुन सक्छ?

^१७ भौतिकवाद, धन वा धनको अभावको कारण हामीले आफूलाई मनतातो हुन दिनु हुँदैन। धनले निःसन्देह सेवकाईसम्बन्धी अनेक ढोकाहरू खोल्नमा मदत दिन सक्ला हो। तर धन खतरनाक पनि हुन सक्छ। (मत्ती १९:२४) उदाहरणका लागि, कुनै धनवान व्यक्‍तिको सोचाइअनुसार उसले समय समयमा निकै नै ठूलो रकम चन्दा दिउञ्जेल आफूले प्रचारकार्यमा अरूहरूले जस्तै विशेष भाग लिनु आवश्‍यक नहोला। अथवा आफू धनसम्पन्‍न हुँदैमा केही विशेषाधिकारहरूमाथि पनि आफ्नो स्वतः हक लाग्छ भन्‍ने सोचाइ हाम्रो मनमा उब्जिन सक्छ। यी बाहेक, धनसम्पन्‍न व्यक्‍तिले अनेकन आनन्ददायी कामकुराहरूमा भाग लिन सक्छन्‌ जो सायद अरू व्यक्‍तिहरूका लागि सम्भव नहोला। तर ती आनन्दायी कामकुराहरूले थुप्रै समय खान सक्छ र होसियार नभएमा ती कुराहरूकै कारण हामी मसीही सेवकाईबाट टाढा हट्‌न सक्छौं। अथवा हामी अलिकता लापरवाह भयौं भने उक्‍त कामकुराहरूले हाम्रो मनस्थितिलाई नै मनतातो तुल्याइ दिन सक्छ। अतः यसप्रकारका सबै जालहरूबाट हामी अलग्ग बस्ने गरौं र अनन्त जीवनलाई ध्यानमा राख्दै हार्दिक “परिश्रम र प्रयत्न” गरी नै रहौं।—१ तिमोथी ४:८-१०; ६:९-१२.

‘भोजन खान’

१८. येशूले लाओडिसियाका मसीहीहरूको सामु कुन मौका राखिदिनु हुन्छ?

^१८ येशू अब यसो भन्‍नुहुन्छ: “हेर, म ढोकामा उभिएर घचघचाउँछु, कसैले मेरो सोर सुनेर ढोका खोलिदियो भने, म त्यसकहाँ भित्र आउनेछु, र त्यससङ्‌ग भोज खानेछु र त्यसले मसँग खानेछ।” (प्रकाश ३:२०) लाओडिसियाका मसीहीहरूले येशूलाई तिनीहरूको मण्डलीभित्र स्वागत गरेमा उहाँले तिनीहरूको मनतातोपनलाई निको पार्ने मदत दिनु हुनेछ!—मत्ती १८:२०.

१९. येशूले लाओडिसियाको मण्डलीसित भोज खाने प्रतिज्ञाको तात्पर्य के हुनसक्छ?

^१९ येशूले भोज खाने कुरा यहाँ गर्नु हुँदा उहाँले आफ्ना चेलाहरूसित बसेर भोजन गर्नु भएका समयहरूको सम्झना निःसन्देह ती लाओडिसियालीहरूलाई हुन्छ। (यूहन्‍ना १२:१-८) ती अवसरहरू उपस्थित सबैका लागि जहिले पनि आध्यात्मिक तवरमा फायदाजनक हुन्थे। येशूको पुनरुत्थानपछि पनि एकाध खास अवसरहरू थिए जब येशू आफ्ना अनुयायीहरूसित भोजन गर्ने बेलामा उपस्थित हुनु भएर तिनीहरूलाई निकै नै बलियो तुल्याउनु हुन्थ्यो। (लूका २४:२८-३२; यूहन्‍ना २१:९-१९) अतः लाओडिसियाको मण्डलीमा आउनु भएर तिनीहरूसित भोजन खाने प्रतिज्ञा खासमा तिनीहरूलाई प्रचुर मात्रामा आध्यात्मिक आशिष प्रदान गर्ने प्रतिज्ञा हो। तर यसका लागि तिनीहरूले उहाँलाई स्वागत गर्नुपर्छ।

२०. (क) प्रभुको दिनको आरम्भमा मसीही जगतको मनतातोपनको नतिजा के भयो? (ख) येशूको न्यायले मसीहीजगतमाथि के असर पारेको छ?

^२० येशूले लाओडिसियालीहरूसित गर्नु भएको प्रेमपूर्ण आग्रहले वास्तवमा वर्तमान शेष अभिषिक्‍त जनहरूका लागि विशेष महत्त्व राख्छ। तीमध्येका केहीलाई आजसम्म सम्झना छ कि प्रभुको दिन सुरु हुने बेलामा मसीहीजगतका धर्मावलम्बीहरू अति नै मनतातो स्थितिमा थिए। सन्‌ १९१४-मा प्रभुको पुनःआगमनलाई स्वागत गर्नुको सट्टा मसीहीजगतका पादरीहरू प्रथम विश्‍व युद्धको रक्‍तपातमा ग्रस्त भए। त्यो रक्‍तपातमा भाग लिने २८ राष्ट्रहरू मध्ये २४ राष्ट्रहरू मसीही हुने दाबी गर्थे। तिनीहरूको रक्‍तदोष कति ठूलो थियो! प्रायः मसीहीजगतमै लडिएको दोस्रो विश्‍वयुद्धमा झूटो धर्मका पापहरू “स्वर्गसम्मै चुल्लिएका” थिए। (प्रकाश १८:५) यतिले नपुगेर मानवजातिका समस्याहरूको समाधान गर्नै नसक्ने राष्ट्र सङ्‌घ, संयुक्‍त राष्ट्र सङ्‌घ र राष्ट्रवादी तथा क्रान्तिकारी आन्दोलनहरूलाई समर्थन गर्दै मसीहीजगतको पादरीवर्गले यहोवाको आउने राज्यप्रति पिठ्युँ फर्काएको छ। तर येशूले यो पादरीवर्गलाई धेरै अघि तिरस्कार गरी सक्नु भएको थियो। मछुवाले आफ्नो जालबाट नराम्रा माछाहरू फाले झैं येशूले पनि पादरीवर्गको इन्साफ गर्नु भएर तिनीहरूलाई फाली सक्नु भएको छ। यसको पुष्टि मसीहीजगतका गिर्जाहरूको वर्तमान दुखःद स्थितिले दिन्छ। मसीहीजगतको अन्तिम दशा हामी सबैका लागि एउटा चेताउनी होस्‌!—मत्ती १३:४७-५०.

२१. येशूले लाओडिसियाका मसीहीहरूलाई भन्‍नु भएका कुराहरूप्रति साँचो मण्डलीका मसीहीहरूले १९१९-देखि के कस्तो प्रतिक्रिया देखाएका छन्‌?

^२१ साँचो मण्डलीभित्र पनि केही त्यस्ता व्यक्‍तिहरू देखिएका छन्‌ जो नता स्फूर्ति जगाउने तातो चिया जस्तो न शीतल पार्ने चिसो पानी जस्ता छन्‌। तापनि आफ्नो मण्डलीलाई येशूले धेरै नै माया गर्नुहुन्छ। आतिथ्य देखाउने मसीहीहरूलाई मदत दिन उहाँ सधैं तयार रहनु हुन्छ र धेरैले उहाँलाई पनि मानौं साँझको भोज खान स्वागत गरेका छन्‌। परिणामस्वरूप १९१९-देखि बाइबलका भविष्यवाणीहरू बुझ्न तिनीहरूका आँखाहरू खुलेका छन्‌। ठूलो प्रबुद्धि प्राप्त गर्ने समयको तिनीहरूले आनन्द उठाएका छन्‌।—भजन ९७:११; २ पत्रुस १:१९.

२२. येशूले भविष्यमा हुने अर्को कुन भोजलाई पनि ध्यानमा राख्नु भएको हुन सक्छ र त्यसमा कस कसले भाग लिनेछन्‌?

^२२ लाओडिसियालीहरूलाई सम्बोधन गर्नु हुँदा सायद येशूको मनमा एउटा अर्को साँझको भोज पनि हुन सक्छ। प्रकाशकै पुस्तकमा केही समयपछि हामी यी शब्दहरू पनि पाउँछौं: “थुमाको विवाहको भोजमा निमन्त्रण पाउनेहरू धन्यका हुन्‌!” यहोवाले झूटो धर्मको विनाश गरी सक्नु भएपछि उहाँको प्रशंसामा आयोजित यो एउटा भव्य विजयोत्सव भोज हुनेछ। यस भोजमा ख्रीष्ट र १,४४,००० द्वारा गठित उहाँको पूर्ण दुलहीवर्गले स्वर्गमा भाग लिनेछन्‌। (प्रकाश १९:१-९) हो, प्राचीन लाओडिसियाको मण्डलीका आज्ञाकारी सदस्यहरू र साँचो अभिषिक्‍त मसीहीहरूलाई चिनाउने सफा वस्त्र पहिरेका ख्रीष्टका वर्तमान विश्‍वासी भाइहरू सबै नै मिलेर आफ्नो दुलहासित उक्‍त भोजमा सरिक हुनेछन्‌। (मत्ती २२:२-१३) जोशिलो र पश्‍चातापी हुन यसले हामीलाई कति ठूलो प्रेरणा दिन्छ!

विजेताहरूका लागि सिंहासन

२३, २४. (क) येशूले अझ कुन पुरस्कारबारे चर्चा गर्नुहुन्छ? (ख) येशू आफ्नो मसीही राज्यको सिंहासनमा कहिले बस्नु भयो र मसीही हुने दाबी गर्नेहरूमाथि कहिलेदेखि न्याय गर्न थाल्नु भयो? (ग) येशूले आफ्नो मृत्युको स्मरणार्थ स्थापित गर्नुहुँदा आफ्ना अनुयायीहरूसित कुन अद्‌भुत प्रतिज्ञा गर्नु भयो?

^२३ येशूले एउटा अर्को पुरस्कारबारे पनि यसप्रकार चर्चा गर्नुहुन्छ: “जसले जित्छ, त्यसलाई म मेरो सिंहासनमा मसित बस्न दिनेछु, जसरी मैंले पनि जिते, र मेरा पितासँग उहाँको सिंहासनमा बसेको छु।” (प्रकाश ३:२१) भजन ११०:१, २-मा उल्लिखित दाऊदका शब्दहरूलाई पूरा गर्नु हुँदै, निष्ठावान येशू संसारमाथि विजयी हुनु भयो। सा.यु. ३३-मा उहाँको पुनरुत्थान गराइयो र पितासित उहाँको स्वर्गीय सिंहासनमा बस्ने सम्मान पनि पाउनु भयो। (प्रेरित २:३२, ३३) अर्को महत्त्वपूर्ण साल थियो १९१४ जब येशू राजा र न्यायाधीशको हैसियतमा आफ्नै मसीही राज्यको सिंहासनमा विराजमान हुन आउनु भयो। प्रमाणहरू हेर्दा न्याय गर्ने काम १९१८-देखि सुरु भयो र सर्वप्रथम उहाँले मसीही हुने दाबी गर्नेहरूको नै न्याय गर्न थाल्नु भयो। त्यस समयभन्दा अघि मरेका अभिषिक्‍त विजेताहरूको त्यतिखेर पुनरुत्थान भएर तिनीहरू येशूसित उहाँको राज्यमा समावेश हुनेथिए। (१ पत्रुस ४:१७) यो प्रतिज्ञा उहाँले आफ्नो मृत्युको स्मरणार्थ स्थापित गर्ने बेलामा आफ्ना अनुयायीहरूलाई यसो भनेर गर्नु भएको थियो: “मेरा पिताले मेरो निम्ति नियुक्‍त गर्नुभएझैं तिमीहरूका निम्ति म एउटा राज्य नियुक्‍त गर्छु, र तिमीहरूले मेरो राज्यमा मेरो टेबलमा खाने र पिउनेछौ, औ इस्राएलका बाह्रै कुलको इन्साफ गरेर सिंहासनहरूमा बस्नेछौ।”—लूका २२:२८-३०.

^२४ “नयाँ सृष्टिमा” शासनारुढ येशूसित बस्न पाउनु र उहाँको सिद्ध बलिदानको आधारमा आज्ञाकारी मानिसहरूलाई अदनको जस्तै सिद्धता पुनःप्राप्त गर्ने मदत दिनु साँच्चै नै कति महान विशेषाधिकार हो! (मत्ती १९:२८; २०:२८) यूहन्‍नाले हामीलाई सूचित गराएअनुसार येशूले विजेताहरूलाई “एउटा राज्य र उहाँका पिता परमेश्‍वरका पूजाहारीहरू तुल्याउनु” हुनेछ। तिनीहरू स्वयं यहोवाकै वैभवशाली सिंहासनको वरिपरिका सिंहासनहरूमा बस्नेछन्‌। (प्रकाश १:६; ४:४) अतः हामी चाहे अभिषिक्‍त जनहरूमध्येका हौं वा प्रमोदवनको पुनःस्थापनामा भाग लिन आशा राख्ने नयाँ पार्थिव समाजका सदस्यहरू हौं—सबैले नै लाओडिसियालीहरूका निम्ति येशूले दिनु भएको सन्देशलाई हृदयङ्‌गम गर्नु पर्छ!—२ पत्रुस ३:१३; प्रेरित ३:१९-२१.

२५. (क) पहिलेका सन्देशहरूलाई झैं येशूले लाओडिसियालाई पठाउने सन्देश पनि कसरी टुङग्याउनु हुन्छ? (ख) येशूले लाओडिसियाको मण्डलीलाई भन्‍नु हुने शब्दहरूप्रति आज मसीहीहरूको व्यक्‍तिगत प्रतिक्रिया कस्तो हुनुपर्छ?

^२५ पहिलेका सन्देशहरूलाई झैं येशूले यो सन्देशलाई पनि आग्रहपूर्वक टुङ्‌ग्‌याउनु हुन्छ: “जसको सुन्‍ने कान छ, त्यसले सुनोस्‌, आत्माले मण्डलीहरूलाई के भन्‍नुहुन्छ।” (प्रकाश ३:२२) आज हामी अन्तको समयको समापनमा पुगेका छौं। मसीहीजगतको प्रेम सेलाएको प्रमाण जताततै देखिन्छ। तर साँचो मसीहीहरू झैं हामी प्रभुले लाओडिसियाको मण्डलीलाई दिनु भएको सन्देशलाई मात्र होइन तर सातैवटा मण्डलीलाई दिनु भएको सन्देशप्रति उत्साहपूर्वक ध्यान दिने गरौं। येशूले हाम्रो दिनबारे गर्नु भएको यस महान भविष्यवाणीको पूर्तिमा हामी जोशपूर्वक भाग लिन सक्छौं: “औ राज्यको यो सुसमाचार सारा संसारमा सबै जातिहरूलाई साक्षीको निम्ति प्रचार गरिनेछ, त्यसपछि अन्त हुनेछ।”—मत्ती २४:१२-१४.

२६. येशू यूहन्‍नासित प्रत्यक्षतः फेरि कहिले मात्र बोल्नु हुन्छ तर उहाँले कुनकुन कुरामा चाहिं भाग लिइरहनु हुन्छ?

^२६ येशूले सात मण्डलीहरूलाई दिनु हुने उपदेश अब समाप्त भएको छ। उहाँले अब प्रकाशको पुस्तकको अन्तिम अध्यायमा मात्र फेरि यूहन्‍नासित कुरा गर्नुहुन्छ; तर उहाँले थुप्रै दर्शनहरूमा, उदाहरणका लागि, यहोवाको न्याय कार्यान्वयनकर्ताको हैसियतमा भाग चाहिं लिनु हुन्छ। आउनुहोस्‌, अब हामी यूहन्‍नावर्गसित मिलेर प्रभु येशू ख्रीष्टद्वारा प्रकाशित दोस्रो अद्‌भुत दर्शनको जाँचपडताल गरौं।

[फुटनोट]

[पृष्ठ ७३-मा भएको पेटी]

भौतिकवाद विरुद्ध बुद्धि

सन्‌ १९५६-मा एक जना स्तम्भकारले यसप्रकार लेखे: “वर्तमान अनुमानअनुसार एक शताब्दीअघि एउटा व्यक्‍तिको साधारणतः ७२ आवश्‍यकताहरू हुन्थे। ती मध्ये १६ चाहिं अत्यावश्‍यक ठानिन्थ्यो। आज भने एउटा मान्छेको साधारणतः ४७४ आवश्‍यकताहरू छन्‌ र ती मध्येका ९४ चाहिं अत्यावश्‍यक मानिन्छन्‌। एक शताब्दीअघि व्यापारीहरूले एउटा व्यक्‍तिलाई २००-वटा चीज किन्‍न लगाउने प्रयास गर्थे। तर आज भने उसलाई ३२,०००-सरसामान किन्‍न लाउने जोडतोडको प्रयाससित उसले प्रतिरोध गर्नु पर्छ। मान्छेका आवश्‍यकताहरू थोरै—उसका चाहनाहरू असीमित छन्‌।” भौतिक धनसम्पत्ति नै जीवनका प्राथमिकताहरू हुन्‌ भन्‍ने विचार आज मानिसहरूमाथि ओइऱ्‍याइन्दैछ। धेरैले उपदेशक ७:१२-मा उल्लिखित यस सल्लाहको अवहेलना गर्न लागेका छन्‌: “रूपियाँ-पैसाभन्दा बरु बुद्धि प्राप्त गर। बुद्धिलाई चिन्‍नेले त्यसबाट जीवन पाउँछ र त्यो त्यसको निम्ति लाभदायक हुन्छ।”

[पृष्ठ ६७-मा भएको चित्र]

लाओडिसियासम्म पानी पुगुञ्जेल त्यो वाकवाक लाग्ने किसिमले मनतातो हुन्थ्यो। लाओडिसियाका मसीहीहरूको मनोवृत्ति पनि असन्तोषजनक तथा मनतातो थियो।