14 Hierop zeiden de mannen tot haar: „Onze ziel dient te sterven in plaats van ulieden!+ Indien GIJ deze zaak van ons niet ruchtbaar zult maken, dan moet het geschieden dat wanneer Jehovah ons het land geeft, wij ook stellig liefderijke goedheid en trouw* jegens u zullen betrachten.”+ 

13 Toen zei hij tot hem: „Zeg alstublieft tot haar: ’Zie, gij hebt u met al deze ontzegging [veel] voor ons ontzegd.+ Wat kan er voor u worden gedaan?+ Is er iets waarover voor u tot de koning+ of tot de legeroverste+ gesproken kan worden?’” Hierop zei zij: „Ik woon te midden van mijn eigen volk.”+