Broeders die vanaf het podium spreken, moeten ervoor zorgen dat de Bijbel de ruggengraat vormt van hun lezing (Joh. 7:16). Wat houdt dat in? Onder andere dat niets in je lezing — ervaringen, illustraties of zelfs de manier waarop je de stof brengt — de Bijbelteksten overschaduwt of de aandacht ervan afleidt. Houd ook in gedachte dat eenvoudig een aantal teksten uit de Bijbel lezen niet hetzelfde is als uit de Bijbel onderwijzen. Te veel teksten in je lezing kunnen er zelfs voor zorgen dat het publiek geen enkele tekst bijblijft. Kies dus zorgvuldig welke teksten je gaat lezen. Neem de tijd om ze goed te lezen, uit te leggen, te illustreren en toe te passen (Neh. 8:8). Probeer te begrijpen wat het verband is tussen de zinnen in het schema en de Bijbelteksten die erbij staan. En het belangrijkste: vraag Jehovah om zijn hulp om de kostbare gedachten uit zijn Woord goed over te brengen (Ezra 7:10). w17.09 26 ¶11, 12

Het jaar 537 v.Chr. was een vreugdevol jaar voor Jehovah’s opgedragen volk. Na 70 lange jaren waren ze bevrijd uit Babylon. Enthousiast begonnen ze aan het herstel van de ware aanbidding in Jeruzalem. In 536 v.Chr. werd het fundament van de tempel gelegd. Zestien jaar later stond de bouw van Jehovah’s tempel helemaal stil. Gods volk moest eraan herinnerd worden dat ze niet hun eigen belangen op de eerste plaats moesten stellen. Om zijn volk eraan te herinneren waarom ze eigenlijk uit Babylon waren bevrijd, stuurde God in 520 v.Chr. zijn profeet Zacharia. Alleen al de naam Zacharia, die ‘Jehovah heeft het zich herinnerd’ betekent, deed ze misschien denken aan een belangrijke waarheid: hoewel zij Jehovah’s reddingsdaden waren vergeten, dacht God nog steeds aan zijn volk (Zach. 1:3, 4). Liefdevol verzekerde hij ze ervan dat hij ze zou helpen de zuivere aanbidding te herstellen. Maar hij waarschuwde ze ook dat hij het niet zou tolereren als ze hem halfslachtig zouden aanbidden. w17.10 21, 22 ¶2, 3

Deskundigen op het gebied van de geestelijke gezondheid zeggen dat het tonen van medegevoel je gezondheid, welzijn en relaties met anderen verbetert. Als je het lijden van anderen verzacht, zul je gelukkiger zijn, optimistischer en minder eenzaam. Ook zul je minder geneigd zijn negatief te denken. Je hebt er dus zelf veel voordeel van als je medegevoel toont. Christenen die liefdevol naar manieren zoeken om anderen te helpen, hebben een goed geweten omdat ze weten dat ze Bijbelse principes volgen. Zo’n instelling maakt van iemand een zorgzamere ouder, een betere huwelijkspartner en een betere vriend. Degenen die snel geneigd zijn hun medegevoel te tonen, krijgen meestal eerder hulp en steun als ze die zelf nodig hebben (Matth. 5:7; Luk. 6:38). Dat medegevoel goed voor je is, mag niet de belangrijkste reden zijn om het te willen ontwikkelen. De belangrijkste reden moet zijn dat je Jehovah wilt navolgen en eren, de Bron van liefde en medegevoel (Spr. 14:31). w17.09 12 ¶16, 17